به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مسعود سعد سلمان

مسعود سعد سلمانرباعی هاشمارهٔ ۷۵: بر چرخ فتاده نور ایران ملکست

710عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

بر چرخ فتاده نور ایران ملکست

واندر هر دل سرور ایران ملکست

شادی همه از حضور ایران ملکست

بفزا به طرب که سور ایران ملکست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۷۴: گر شاه به من چو شیر دندان خایست 2شمارهٔ ۷۵: بر چرخ فتاده نور ایران ملکست 3شمارهٔ ۷۶: امروز جهان بهار از ایران ملکست 4شمارهٔ ۷۷: با من چو زمانه تیر در شست گرفت 5شمارهٔ ۷۸: آنی شاها که جز سخا کیش تو نیست 6شمارهٔ ۷۹: در بأس چو طاهر علی آهن نیست 7شمارهٔ ۸۰: تا بار غمت نهاده بر محمل ماست 8شمارهٔ ۸۱: هر جای که عشوه ایست پرورده توست 9شمارهٔ ۸۲: در شعر مرا نیک و بد چرخ یکی است 10شمارهٔ ۸۳: ای صدر جهان ناصر تو یزدان باد 11شمارهٔ ۸۴: آرام ز خویشتن جدا خواهم کرد 12شمارهٔ ۸۵: زین پس اگرم ضعیف تن خواهد بود 13شمارهٔ ۸۶: جان و دل و دین دست فراهم کردند 14شمارهٔ ۸۷: گیتی و فلک به کشتن من یارند 15شمارهٔ ۸۸: باز این تن مستمند زندانی شد 16شمارهٔ ۸۹: چون چرخ زهر چه بود درویشم کرد 17شمارهٔ ۹۰: در محنت شو خوش و مکن نعمت یاد 18شمارهٔ ۹۱: احسان خداوند به من بنده رسید 19شمارهٔ ۹۲: گر تو به سفر شدی نگارا شاید 20شمارهٔ ۹۳: از مال فلک برهنه چون شیرم کرد 21شمارهٔ ۹۴: چون بند تو بنده را همی پند بود 22شمارهٔ ۹۵: گر صبر کنم عمر همی باد شود 23شمارهٔ ۹۶: گر باد هوای کوی سرایت سپرد 24شمارهٔ ۹۷: تا این دل من تو را خریدار آمد 25شمارهٔ ۹۸: تا دل به هوای تو گرفتار آمد 26شمارهٔ ۹۹: سودای تو آتش دلم افزون کرد 27شمارهٔ ۱۰۰: کارم همه جز مهر تو دلجوی نبود 28شمارهٔ ۱۰۱: امید وصال چون مرا بفریبد 29شمارهٔ ۱۰۲: هر مرد که لاف زد شدش مردی باد 30شمارهٔ ۱۰۳: ای دیده کشد همی ز بی خوابی درد 31شمارهٔ ۱۰۴: مونس همه شب خیال دلجوی تو بود 32شمارهٔ ۱۰۵: از باغ طرب گشت گل وصل پدید 33شمارهٔ ۱۰۶: با من در مهر گرم چون آتش بود 34شمارهٔ ۱۰۷: چون باره فتح تو به میدان تازد 35شمارهٔ ۱۰۸: بر عارض نو مشک همی افزاید 36شمارهٔ ۱۰۹: آنی که ز کبر ما نپسندی مهد 37شمارهٔ ۱۱۰: در بند تو ای شاه ملکشه باید 38شمارهٔ ۱۱۱: دل بیش کشد رنج چو دلبر دو شود 39شمارهٔ ۱۱۲: دوشم چو شب از بنفشه رویی ننمود 40شمارهٔ ۱۱۳: چون غنچه رهی راز تو در دل دارد 41شمارهٔ ۱۱۴: گوشم ز تو نشنود بتا جز همه سرد 42شمارهٔ ۱۱۵: تیری که بزد چرخ مرا پنهان زد 43شمارهٔ ۱۱۶: ای شاه جهان جهان شد از داد تو شاد 44شمارهٔ ۱۱۷: ای شاه شبانگاه تو شبگیر شود 45شمارهٔ ۱۱۸: تا چرخ مرا به چنگ عشق تو سپرد 46شمارهٔ ۱۱۹: هنگام گل ار به باغ بلبل نبود 47شمارهٔ ۱۲۰: هر گه که فلک دل مرا ریش کند 48شمارهٔ ۱۲۱: گردون همه در بند گرانم دارد 49شمارهٔ ۱۲۲: شاها ملکا همه ثناگوی تواند 50شمارهٔ ۱۲۳: گردون شرف و جاه در انگشت تو دید 51شمارهٔ ۱۲۴: شاها ملکا جهان به فرمان تو باد 52شمارهٔ ۱۲۵: آنی که جهانی ز تو سامان گیرد 53شمارهٔ ۱۲۶: بورشد رشید کز فلک ماه آورد 54شمارهٔ ۱۲۷: آن کوه گذار آهوی دشت نورد 55شمارهٔ ۱۲۸: چون موج سیاه روی هامون گیرد 56شمارهٔ ۱۲۹: خاک از رخم ار برو نهم زرد شود 57شمارهٔ ۱۳۰: تا دعوت دولت تو در گوشم شد 58شمارهٔ ۱۳۱: اول گردون ز رنج در تابم کرد 59شمارهٔ ۱۳۲: بر هم زده بود عشقت اسباب خرد 60شمارهٔ ۱۳۳: من شاهم و شاعران سواران منند 61شمارهٔ ۱۳۴: گر زر گردی جفا عیار تو بود 62شمارهٔ ۱۳۵: چون در چشمم ز حسن تو زیبی زد 63شمارهٔ ۱۳۶: رویی که چو او چرخ فلک ننگارد 64شمارهٔ ۱۳۷: چون روی هوا دوش به قیر اندودند 65شمارهٔ ۱۳۸: گر خون نشود قوت جانم که دهد 66شمارهٔ ۱۳۹: اندر ریشم همه خسک پاک برید 67شمارهٔ ۱۴۰: ترسم ما را ستارگان چشم کنند 68شمارهٔ ۱۴۱: چرخ فلک از قضا یکی پیکان زد 69شمارهٔ ۱۴۲: در هند کمال جود موجود آمد 70شمارهٔ ۱۴۳: چون بنشینند و مطربان بنشانند 71شمارهٔ ۱۴۴: آن را که ز بخت دستیاری باشد 72شمارهٔ ۱۴۵: در عشق تو جانم انده ناب خورد 73شمارهٔ ۱۴۶: آنان که سر نشاط عالم دارند 74شمارهٔ ۱۴۷: خون در تن من که اصل نیروست نماند 75شمارهٔ ۱۴۸: تا خط چو دود تو دل از من بربود 76شمارهٔ ۱۴۹: آن بت که دل مرا فرا چنگ آورد 77شمارهٔ ۱۵۰: با من فلک از خشم همی دندان زد 78شمارهٔ ۱۵۱: ای شاه فلک متابع کام تو باد 79شمارهٔ ۱۵۲: در باغ هنر تخم وفا کاشت خرد 80شمارهٔ ۱۵۳: صالح تن من ز عشق دامن بفشاند 81شمارهٔ ۱۵۴: در محنت شو خوش و مکن نعمت یاد 82شمارهٔ ۱۵۵: دیدار تو از نعمت دو جهان خوشتر 83شمارهٔ ۱۵۶: یک بوسه زدم بر لب و بر چشم دگر 84شمارهٔ ۱۵۷: ز اول به میان ما به هنگام کنار 85شمارهٔ ۱۵۸: هر ابر که بنگرم غباری شده گیر 86شمارهٔ ۱۵۹: خورشید رخ تو تافت بر سایه عمر 87شمارهٔ ۱۶۰: تعریف مرا عشق تو ای ساده شکر 88شمارهٔ ۱۶۱: سلطان ملک است در دل سلطان نور 89شمارهٔ ۱۶۲: چاه ز نخ تو ای دلارام پسر 90شمارهٔ ۱۶۳: یک چشم تو گر تباه گشت ای دلبر 91شمارهٔ ۱۶۴: ای روی تو آفتاب و من نیلوفر 92شمارهٔ ۱۶۵: آمد به وداعم آن نگار دلبر 93شمارهٔ ۱۶۶: ز اندیشه هجران و ز نادیدن یار 94شمارهٔ ۱۶۷: در عشق تو همچو ابر می گریم زار 95شمارهٔ ۱۶۸: ای پیل سوار خسرو شیر شکار 96شمارهٔ ۱۶۹: پیوست فلک با من پیکار دگر 97شمارهٔ ۱۷۰: این ابر چراست روز وشب چشم تو تر 98شمارهٔ ۱۷۱: اکنون که شدی به بتکده عاشق زار 99شمارهٔ ۱۷۲: مشکین کله تو گر شبست ای دلدار 100شمارهٔ ۱۷۳: نا رفته هنوز بوی شیرت ز شکر 101شمارهٔ ۱۷۴: تا دیده ام آن روی چو خورشید انور 102شمارهٔ ۱۷۵: اندیشه مکن به کارها در بسیار 103شمارهٔ ۱۷۶: ای مهر تو چون چهار طبع اندر خور 104شمارهٔ ۱۷۷: اندک اثر آبله بر دو رخ یار 105شمارهٔ ۱۷۸: در زندان تا کرد مرا گردون پیر 106شمارهٔ ۱۷۹: سلطان ملک ای عزیز فرزند پدر 107شمارهٔ ۱۸۰: چون پیرهنت گرفته ام تنگ به بر 108شمارهٔ ۱۸۱: از سنگم یا ز چیستم جان پدر 109شمارهٔ ۱۸۲: بر مرگ تو چون نمویم ای جان پدر 110شمارهٔ ۱۸۳: می گویمت ای سعادت ای نیک پسر 111شمارهٔ ۱۸۴: در غور فلک تعبیه ای ساخت چو ابر 112شمارهٔ ۱۸۵: گویی که هوا به زیر گردست امروز 113شمارهٔ ۱۸۶: عشقت کشتم که غم درودم شب و روز 114شمارهٔ ۱۸۷: ای فقر بخاست روز بازار تو خیز 115شمارهٔ ۱۸۸: ای شاه علاء دولت ملک افروز 116شمارهٔ ۱۸۹: چرخ از دم کون برنمی گردد باز 117شمارهٔ ۱۹۰: خورشید رخا وصل تو جویم همه روز 118شمارهٔ ۱۹۱: ای سود و زیان عمر فرسوده بترس 119شمارهٔ ۱۹۲: ای یار چو صبر هیچ یاری مشناس 120شمارهٔ ۱۹۳: از بخشش دست من ز سیم و زر پرس 121شمارهٔ ۱۹۴: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 122شمارهٔ ۱۹۵: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 123شمارهٔ ۱۹۶: تا از من می جهی چو دود از آتش 124شمارهٔ ۱۹۷: معشوقه دلم به آتش انباشت چو شمع 125شمارهٔ ۱۹۸: آتش به سرم همی فرو ریزد عشق 126شمارهٔ ۱۹۹: ای چرخ مدور خسیس بی باک 127شمارهٔ ۲۰۰: گردون نکشد کمال مسعود ملک 128شمارهٔ ۲۰۱: من همت باز دارم و کبر پلنگ 129شمارهٔ ۲۰۲: من چون دل لاله ام تو چون رنگ به ر ...130شمارهٔ ۲۰۳: ای بدر شده من از غمان تو هلال 131شمارهٔ ۲۰۴: ای کلک ملک وصف تو گویم همه سال 132شمارهٔ ۲۰۵: عیبم که ز من زمانی ای مشکین خال 133شمارهٔ ۲۰۶: دل می ندهد که از تو بردارم دل 134شمارهٔ ۲۰۷: آن دل که نخواستت چه نامست آن دل 135شمارهٔ ۲۰۸: سرما چون شد ز دست صحرا شد گل 136شمارهٔ ۲۰۹: رویت بر من چنان که گل بر بلبل 137شمارهٔ ۲۱۰: نامد به کف آن زلف سمن مال به مال 138شمارهٔ ۲۱۱: بنگر که ز شاخ می چه گوید صلصل 139شمارهٔ ۲۱۲: چون روی بتان گشت به باغ اندر گل 140شمارهٔ ۲۱۳: خامش نشود همی ز غلغل بلبل 141شمارهٔ ۲۱۴: من ادهمم از خون دل ابرش گردم 142شمارهٔ ۲۱۵: در دولت شاه چون قوی شد رایم 143شمارهٔ ۲۱۶: غمهای تو از راندن خونها کارم 144شمارهٔ ۲۱۷: هر چند که این بند ز پای افکندم 145شمارهٔ ۲۱۸: من در عدم از جود تو موجود شدم 146شمارهٔ ۲۱۹: ای طبع بده ور ندهی بستانم 147شمارهٔ ۲۲۰: ای غمزه تو کشفته بنیاد دلم 148شمارهٔ ۲۲۱: ای طبع چو آتش از تو بس خوشنودم 149شمارهٔ ۲۲۲: گر من برم از مردم بد سازم برم 150شمارهٔ ۲۲۳: جان و دل و دین به وصلت ای مهر صنم 151شمارهٔ ۲۲۴: ای زرین نام لعبت سیم اندام 152شمارهٔ ۲۲۵: تن کوبم و سرپیچم و بر روی زنم 153شمارهٔ ۲۲۶: جان هر ساعت ز کار زاری دهدم 154شمارهٔ ۲۲۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 155شمارهٔ ۲۲۸: تا کی غم یار و درد فرزند کشم 156شمارهٔ ۲۲۹: هر روز همی فلک به تیری زندم 157شمارهٔ ۲۳۰: گفتم که تو بی وفایی ای نامردم 158شمارهٔ ۲۳۱: ای فاخته دل چو من به رویت نگرم 159شمارهٔ ۲۳۲: بر بسته شد از بستن ماتم دستم 160شمارهٔ ۲۳۳: سروی خواهم ز چرخ داری زندم 161شمارهٔ ۲۳۴: همچون قلمم ز بیخ کندی به ستم 162شمارهٔ ۲۳۵: چون پیش دل از هجر تو هنگامه نهم 163شمارهٔ ۲۳۶: ای سرو سپاه خسرو ای ماه حشم 164شمارهٔ ۲۳۷: ای کرده مرا به عشق گمراه تمام 165شمارهٔ ۲۳۸: جستم از توبه بی زبانی جستم 166شمارهٔ ۲۳۹: شب زار به جای بستر آتش ریزم 167شمارهٔ ۲۴۰: گفتم کایندل به داغ نام تو کنم 168شمارهٔ ۲۴۱: ای چرخ ز هر گزند رنج تو کشم 169شمارهٔ ۲۴۲: وصف لب رنگین تو از دل جویم 170شمارهٔ ۲۴۳: چون از گل روی تو بهاری رسدم 171شمارهٔ ۲۴۴: تا چنگ به مهر آن دلارام زدم 172شمارهٔ ۲۴۵: بر آتش اگر بی تو نخفتم خفتم 173شمارهٔ ۲۴۶: کوهی که بر او بلا ببارند منم 174شمارهٔ ۲۴۷: امروز ز هر دوست گزندی دارم 175شمارهٔ ۲۴۸: از عشق تو در چشم خرد میل زدم 176شمارهٔ ۲۴۹: بونصر من ار عاشق ایام توام 177شمارهٔ ۲۵۰: گفتم شکرت به خلق کیهان گویم 178شمارهٔ ۲۵۱: جز در غم عشق تو سفر می نکنم 179شمارهٔ ۲۵۲: من به الم ای صنم گرفتار نیم 180شمارهٔ ۲۵۳: گر تیز به روی خوب تو درنگرم 181شمارهٔ ۲۵۴: هر یک چندی به قلعه ای آرندم 182شمارهٔ ۲۵۵: صالح دل اگر به جای جامه بدرم 183شمارهٔ ۲۵۶: بر روی تو مهربان و دلسوز منم 184شمارهٔ ۲۵۷: گنجی که ز پیش آن بجستند منم 185شمارهٔ ۲۵۸: نه از همه خلق حق گزاری دارم 186شمارهٔ ۲۵۹: گر حور بود بدان که نازش نکشم 187شمارهٔ ۲۶۰: از آتش دل همیشه اندر تابم 188شمارهٔ ۲۶۱: ای دشمن و دوست مر تو را یک عالم 189شمارهٔ ۲۶۲: هرگه که به پیراهن تو درنگرم 190شمارهٔ ۲۶۳: دلخسته چشم ناوک انداز توام 191شمارهٔ ۲۶۴: در خواب گه از دل به شب آتش بیزم 192شمارهٔ ۲۶۵: شب ز انده تو همی نیاید خوابم 193شمارهٔ ۲۶۶: دانم که ز چرخ بخش بیرون نکنم 194شمارهٔ ۲۶۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 195شمارهٔ ۲۶۸: از بند رحم ببند مهد افتادم 196شمارهٔ ۲۶۹: شه پندارد که ما خردمندانیم 197شمارهٔ ۲۷۰: در آرزوی بوی گل نوروزم 198شمارهٔ ۲۷۱: لرزان ز بلا چو برگ داند یارم 199شمارهٔ ۲۷۲: تا روز همه شب از هوس بیدارم 200شمارهٔ ۲۷۳: بر دیده خیال دوست بنگاشته ام 201شمارهٔ ۲۷۴: امروز در این حبس من آن ممتحنم 202شمارهٔ ۲۷۵: از دل بدم آتشی برانگیخته ام 203شمارهٔ ۲۷۶: عمری بدو کف دو رخ نگارا خستم 204شمارهٔ ۲۷۷: گفتی خبرت کنم کسی بفرستم 205شمارهٔ ۲۷۸: آن مرد که در سخن جهانیست منم 206شمارهٔ ۲۷۹: هر جای که آتش نبردیست منم 207شمارهٔ ۲۸۰: هر جا که ز فضل پیشگاهی است منم 208شمارهٔ ۲۸۱: با ناله همی چو ابر بهمن گریم 209شمارهٔ ۲۸۲: از بلبل نالنده تر و زارترم 210شمارهٔ ۲۸۳: روزان و شبان در آن غم و تیمارم 211شمارهٔ ۲۸۴: ای جان جهان تا خبرت یافته ام 212شمارهٔ ۲۸۵: از خود به تو من بتا گمانها دارم 213شمارهٔ ۲۸۶: سیراب گلابی تو بر آتش خارم 214شمارهٔ ۲۸۷: از هر چه بگفته اند پندی دارم 215شمارهٔ ۲۸۸: من بستر برف و بالش یخ دارم 216شمارهٔ ۲۸۹: در تاریکی ز بس که می بنشینم 217شمارهٔ ۲۹۰: آنم که اگر به خلد جایی سازم 218شمارهٔ ۲۹۱: هر گه که تو را به رهگذاری بینم 219شمارهٔ ۲۹۲: دیده همه شب ز خواب خوش بردوزم 220شمارهٔ ۲۹۳: با خود گفتم که من عیال تو شدم 221شمارهٔ ۲۹۴: آنکو گوید هست قضا تیشه من 222شمارهٔ ۲۹۵: تا خسته دل مرا بریده ست ز تن 223شمارهٔ ۲۹۶: در سمجی چون توانم آرامیدن 224شمارهٔ ۲۹۷: هر شب که تو را نبینم ای شاخ سمن 225شمارهٔ ۲۹۸: چون گل ز غمت دریده ام پیراهن 226شمارهٔ ۲۹۹: سر کردمت ای نگار چون تو سر من 227شمارهٔ ۳۰۰: چنگم به چهار شاخ زد پیراهن 228شمارهٔ ۳۰۱: چون دانش بود مهربان دایه من 229شمارهٔ ۳۰۲: چشم و دهن آن صنم لاله رخان 230شمارهٔ ۳۰۳: با کس غم تو بیش نخواهم گفتم 231شمارهٔ ۳۰۴: این دیبه دو روی به کلک دو زبان 232شمارهٔ ۳۰۵: تا نسبت کرد اخوت شعر به من 233شمارهٔ ۳۰۶: آنکو دارد چو سیم و شر لب و تن 234شمارهٔ ۳۰۷: از چشم من ار سرشک بتوان رفتن 235شمارهٔ ۳۰۸: از کفر کشد زریر شیبانی کین 236شمارهٔ ۳۰۹: ای برتر من کرده هزاران احسان 237شمارهٔ ۳۱۰: در خدمت طاهر علی بارم جان 238شمارهٔ ۳۱۱: ایزد که همی کرد مرکب تن و جان 239شمارهٔ ۳۱۲: ای پای برنجن من ای بند گران 240شمارهٔ ۳۱۳: چون قمری زار زار می نالم من 241شمارهٔ ۳۱۴: ای شاه به بیشه عزم ناگاهان کن 242شمارهٔ ۳۱۵: زنده به تو مانده ام من ای جان جها ...243شمارهٔ ۳۱۶: انده چه خورم چراست اندر خوردن 244شمارهٔ ۳۱۷: صد بار به نیکی هنرم کرد ضمان 245شمارهٔ ۳۱۸: گر خسته شوم ز تیر پیکار تو من 246شمارهٔ ۳۱۹: نه روزم هیزم است و نه شب روغن 247شمارهٔ ۳۲۰: ای روز مرا جز شب دیجور مدان 248شمارهٔ ۳۲۱: کس را چو بنفشه سر فرو نارم من 249شمارهٔ ۳۲۲: از چنگ قضا همی چو نتوان جستن 250شمارهٔ ۳۲۳: گردنده چو روز نوبهاری با من 251شمارهٔ ۳۲۴: ای چون گل نوشکفته بر طرف چمن 252شمارهٔ ۳۲۵: چرخم چو بخواست کشت بی هیچ گمان 253شمارهٔ ۳۲۶: امروز منم تفته دل و رفته روان 254شمارهٔ ۳۲۷: بگشای چو گل به وعده راست دهن 255شمارهٔ ۳۲۸: مشک از سر زلفین تو بویم پس ازین 256شمارهٔ ۳۲۹: زاری و دعا کن به سحرگاه ای تن 257شمارهٔ ۳۳۰: دیدی که غلام داشتم چندان من 258شمارهٔ ۳۳۱: روزم تیره ست از آن رخ مهوش تو 259شمارهٔ ۳۳۲: دل بست شود چو سرفرازد با تو 260شمارهٔ ۳۳۳: آنی که بری دست نیازد با تو 261شمارهٔ ۳۳۴: هر جان که بود برتر از آن باشی تو 262شمارهٔ ۳۳۵: نورست ای ماه حسن سرمایه تو 263شمارهٔ ۳۳۶: ای نای تو را نقل و می روشن کو 264شمارهٔ ۳۳۷: ای شاه بترس از آنکه پرسند از تو 265شمارهٔ ۳۳۸: سلطان ملک اقبال عنان داد به تو 266شمارهٔ ۳۳۹: صالح پس ازین طرب نباید بی تو 267شمارهٔ ۳۴۰: ای شمع شدم به عشق پروانه تو 268شمارهٔ ۳۴۱: ای نای ندیده ام دلی شاد از تو 269شمارهٔ ۳۴۲: مادر که مرا بزاد زاد از پی تو 270شمارهٔ ۳۴۳: هرگز نرسد به لطف در مهر چو تو 271شمارهٔ ۳۴۴: خوردم همه زهر عشق تو شکر کو 272شمارهٔ ۳۴۵: روی و بر من تا بشدم از بر تو 273شمارهٔ ۳۴۶: از کوفتن پای تو و گشتن تو 274شمارهٔ ۳۴۷: با من به میان رسول باید با تو 275شمارهٔ ۳۴۸: ای ملک به دولت تو دارا گشته 276شمارهٔ ۳۴۹: آنی که ز فالها همه فال تو به 277شمارهٔ ۳۵۰: از هر جنسم چو شاه بگشادی راه 278شمارهٔ ۳۵۱: چندان داری ز حسن و خوبی مایه 279شمارهٔ ۳۵۲: هر چند که بر کوهم در شب ز اندوه 280شمارهٔ ۳۵۳: آمد بر من به چشمکان خواب زده 281شمارهٔ ۳۵۴: چون دولت تو جهان جوانست ای شاه 282شمارهٔ ۳۵۵: این خوشرویان که ایستادند همه 283شمارهٔ ۳۵۶: امروز منم چو ماری اندر سله ای 284شمارهٔ ۳۵۷: دانم که وفا ز دل برانداخته ای 285شمارهٔ ۳۵۸: ای ابر ز بحر تا هوایی شده ای 286شمارهٔ ۳۵۹: بر شعر مرا دلیست ای بار خدای 287شمارهٔ ۳۶۰: ای غم سختی تو ای دل از غم نرمی 288شمارهٔ ۳۶۱: روزی که چو باد پیش من برگذری 289شمارهٔ ۳۶۲: مفروق دو دیده ای و مقرون دلی 290شمارهٔ ۳۶۳: مرهم گفتم تو با دل ریش همی 291شمارهٔ ۳۶۴: دولت ز علاء دولت عالی رای 292شمارهٔ ۳۶۵: از شیرینی چون به سخن بنشینی 293شمارهٔ ۳۶۶: با هر تاری ساخته چون پود شوی 294شمارهٔ ۳۶۷: ای گل نه ز گل ز دل همی بر رویی 295شمارهٔ ۳۶۸: آخر نگذاردم فلک چون زاری 296شمارهٔ ۳۶۹: ای دولت هند را جمالی دادی 297شمارهٔ ۳۷۰: شوخی صنمی خوشی کشی خندانی 298شمارهٔ ۳۷۱: عشق آتشی افروخت که از بسیاری 299شمارهٔ ۳۷۲: ای بخت مرا سوخته خرمن کردی 300شمارهٔ ۳۷۳: در پیش گل وصال ما را بویی 301شمارهٔ ۳۷۴: گر چه کندت مساعدت روز بهی 302شمارهٔ ۳۷۵: فر ابدی و نعمت جاویدی 303شمارهٔ ۳۷۶: ای حورا زاده لعبت نوشادی 304شمارهٔ ۳۷۷: بنمودی مقنعی مهی ناگاهی 305شمارهٔ ۳۷۸: ای نای هوا بریدم از نای دمی 306شمارهٔ ۳۷۹: عشوه دهیم همی سرابی گویی 307شمارهٔ ۳۸۰: ای راوه اگر بهشت پیداست تویی 308شمارهٔ ۳۸۱: ای شاه عدو بندی و هم قلعه گشای 309شمارهٔ ۳۸۲: چون بلبل داریم برای رازی 310شمارهٔ ۳۸۳: امید به زندگانیم نیست بسی 311شمارهٔ ۳۸۴: مسعود چو دربند گرفتار شدی 312شمارهٔ ۳۸۵: نالنده تر از نایم در قلعه نای 313شمارهٔ ۳۸۶: ای شاه جهان ز ملک باقی شادی 314شمارهٔ ۳۸۷: بر شاهان جمله پادشاهی داری 315شمارهٔ ۳۸۸: آمد بر من خیال زیبا یاری 316شمارهٔ ۳۸۹: ای چرخ همه کار به پرگار زدی 317شمارهٔ ۳۹۰: از غنچه ناشکفته مستورتری 318شمارهٔ ۳۹۱: از بلبل بر سرو طربناک تری 319شمارهٔ ۳۹۲: ای قلعه نای مادر ملک تویی 320شمارهٔ ۳۹۳: ای تن تو به طبع بار بیمار کشی 321شمارهٔ ۳۹۴: چون موی شدم رنج هر بیدادی 322شمارهٔ ۳۹۵: ای تن چه تنی که تا شدی فرهنگی 323شمارهٔ ۳۹۶: چون دید که بر عزم سفر دارم رای 324شمارهٔ ۳۹۷: این چرخ بسی بدل کند نوها را

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ