به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مسعود سعد سلمان

مسعود سعد سلمانرباعی هاشمارهٔ ۷۶: امروز جهان بهار از ایران ملکست

650عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

امروز جهان بهار از ایران ملکست

میدان همه پر نگار از ایران ملکست

رامش چو گلی به بار از ایران ملکست

افروخته شه کنار از ایران ملکست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۷۵: بر چرخ فتاده نور ایران ملکست 2شمارهٔ ۷۶: امروز جهان بهار از ایران ملکست 3شمارهٔ ۷۷: با من چو زمانه تیر در شست گرفت 4شمارهٔ ۷۸: آنی شاها که جز سخا کیش تو نیست 5شمارهٔ ۷۹: در بأس چو طاهر علی آهن نیست 6شمارهٔ ۸۰: تا بار غمت نهاده بر محمل ماست 7شمارهٔ ۸۱: هر جای که عشوه ایست پرورده توست 8شمارهٔ ۸۲: در شعر مرا نیک و بد چرخ یکی است 9شمارهٔ ۸۳: ای صدر جهان ناصر تو یزدان باد 10شمارهٔ ۸۴: آرام ز خویشتن جدا خواهم کرد 11شمارهٔ ۸۵: زین پس اگرم ضعیف تن خواهد بود 12شمارهٔ ۸۶: جان و دل و دین دست فراهم کردند 13شمارهٔ ۸۷: گیتی و فلک به کشتن من یارند 14شمارهٔ ۸۸: باز این تن مستمند زندانی شد 15شمارهٔ ۸۹: چون چرخ زهر چه بود درویشم کرد 16شمارهٔ ۹۰: در محنت شو خوش و مکن نعمت یاد 17شمارهٔ ۹۱: احسان خداوند به من بنده رسید 18شمارهٔ ۹۲: گر تو به سفر شدی نگارا شاید 19شمارهٔ ۹۳: از مال فلک برهنه چون شیرم کرد 20شمارهٔ ۹۴: چون بند تو بنده را همی پند بود 21شمارهٔ ۹۵: گر صبر کنم عمر همی باد شود 22شمارهٔ ۹۶: گر باد هوای کوی سرایت سپرد 23شمارهٔ ۹۷: تا این دل من تو را خریدار آمد 24شمارهٔ ۹۸: تا دل به هوای تو گرفتار آمد 25شمارهٔ ۹۹: سودای تو آتش دلم افزون کرد 26شمارهٔ ۱۰۰: کارم همه جز مهر تو دلجوی نبود 27شمارهٔ ۱۰۱: امید وصال چون مرا بفریبد 28شمارهٔ ۱۰۲: هر مرد که لاف زد شدش مردی باد 29شمارهٔ ۱۰۳: ای دیده کشد همی ز بی خوابی درد 30شمارهٔ ۱۰۴: مونس همه شب خیال دلجوی تو بود 31شمارهٔ ۱۰۵: از باغ طرب گشت گل وصل پدید 32شمارهٔ ۱۰۶: با من در مهر گرم چون آتش بود 33شمارهٔ ۱۰۷: چون باره فتح تو به میدان تازد 34شمارهٔ ۱۰۸: بر عارض نو مشک همی افزاید 35شمارهٔ ۱۰۹: آنی که ز کبر ما نپسندی مهد 36شمارهٔ ۱۱۰: در بند تو ای شاه ملکشه باید 37شمارهٔ ۱۱۱: دل بیش کشد رنج چو دلبر دو شود 38شمارهٔ ۱۱۲: دوشم چو شب از بنفشه رویی ننمود 39شمارهٔ ۱۱۳: چون غنچه رهی راز تو در دل دارد 40شمارهٔ ۱۱۴: گوشم ز تو نشنود بتا جز همه سرد 41شمارهٔ ۱۱۵: تیری که بزد چرخ مرا پنهان زد 42شمارهٔ ۱۱۶: ای شاه جهان جهان شد از داد تو شاد 43شمارهٔ ۱۱۷: ای شاه شبانگاه تو شبگیر شود 44شمارهٔ ۱۱۸: تا چرخ مرا به چنگ عشق تو سپرد 45شمارهٔ ۱۱۹: هنگام گل ار به باغ بلبل نبود 46شمارهٔ ۱۲۰: هر گه که فلک دل مرا ریش کند 47شمارهٔ ۱۲۱: گردون همه در بند گرانم دارد 48شمارهٔ ۱۲۲: شاها ملکا همه ثناگوی تواند 49شمارهٔ ۱۲۳: گردون شرف و جاه در انگشت تو دید 50شمارهٔ ۱۲۴: شاها ملکا جهان به فرمان تو باد 51شمارهٔ ۱۲۵: آنی که جهانی ز تو سامان گیرد 52شمارهٔ ۱۲۶: بورشد رشید کز فلک ماه آورد 53شمارهٔ ۱۲۷: آن کوه گذار آهوی دشت نورد 54شمارهٔ ۱۲۸: چون موج سیاه روی هامون گیرد 55شمارهٔ ۱۲۹: خاک از رخم ار برو نهم زرد شود 56شمارهٔ ۱۳۰: تا دعوت دولت تو در گوشم شد 57شمارهٔ ۱۳۱: اول گردون ز رنج در تابم کرد 58شمارهٔ ۱۳۲: بر هم زده بود عشقت اسباب خرد 59شمارهٔ ۱۳۳: من شاهم و شاعران سواران منند 60شمارهٔ ۱۳۴: گر زر گردی جفا عیار تو بود 61شمارهٔ ۱۳۵: چون در چشمم ز حسن تو زیبی زد 62شمارهٔ ۱۳۶: رویی که چو او چرخ فلک ننگارد 63شمارهٔ ۱۳۷: چون روی هوا دوش به قیر اندودند 64شمارهٔ ۱۳۸: گر خون نشود قوت جانم که دهد 65شمارهٔ ۱۳۹: اندر ریشم همه خسک پاک برید 66شمارهٔ ۱۴۰: ترسم ما را ستارگان چشم کنند 67شمارهٔ ۱۴۱: چرخ فلک از قضا یکی پیکان زد 68شمارهٔ ۱۴۲: در هند کمال جود موجود آمد 69شمارهٔ ۱۴۳: چون بنشینند و مطربان بنشانند 70شمارهٔ ۱۴۴: آن را که ز بخت دستیاری باشد 71شمارهٔ ۱۴۵: در عشق تو جانم انده ناب خورد 72شمارهٔ ۱۴۶: آنان که سر نشاط عالم دارند 73شمارهٔ ۱۴۷: خون در تن من که اصل نیروست نماند 74شمارهٔ ۱۴۸: تا خط چو دود تو دل از من بربود 75شمارهٔ ۱۴۹: آن بت که دل مرا فرا چنگ آورد 76شمارهٔ ۱۵۰: با من فلک از خشم همی دندان زد 77شمارهٔ ۱۵۱: ای شاه فلک متابع کام تو باد 78شمارهٔ ۱۵۲: در باغ هنر تخم وفا کاشت خرد 79شمارهٔ ۱۵۳: صالح تن من ز عشق دامن بفشاند 80شمارهٔ ۱۵۴: در محنت شو خوش و مکن نعمت یاد 81شمارهٔ ۱۵۵: دیدار تو از نعمت دو جهان خوشتر 82شمارهٔ ۱۵۶: یک بوسه زدم بر لب و بر چشم دگر 83شمارهٔ ۱۵۷: ز اول به میان ما به هنگام کنار 84شمارهٔ ۱۵۸: هر ابر که بنگرم غباری شده گیر 85شمارهٔ ۱۵۹: خورشید رخ تو تافت بر سایه عمر 86شمارهٔ ۱۶۰: تعریف مرا عشق تو ای ساده شکر 87شمارهٔ ۱۶۱: سلطان ملک است در دل سلطان نور 88شمارهٔ ۱۶۲: چاه ز نخ تو ای دلارام پسر 89شمارهٔ ۱۶۳: یک چشم تو گر تباه گشت ای دلبر 90شمارهٔ ۱۶۴: ای روی تو آفتاب و من نیلوفر 91شمارهٔ ۱۶۵: آمد به وداعم آن نگار دلبر 92شمارهٔ ۱۶۶: ز اندیشه هجران و ز نادیدن یار 93شمارهٔ ۱۶۷: در عشق تو همچو ابر می گریم زار 94شمارهٔ ۱۶۸: ای پیل سوار خسرو شیر شکار 95شمارهٔ ۱۶۹: پیوست فلک با من پیکار دگر 96شمارهٔ ۱۷۰: این ابر چراست روز وشب چشم تو تر 97شمارهٔ ۱۷۱: اکنون که شدی به بتکده عاشق زار 98شمارهٔ ۱۷۲: مشکین کله تو گر شبست ای دلدار 99شمارهٔ ۱۷۳: نا رفته هنوز بوی شیرت ز شکر 100شمارهٔ ۱۷۴: تا دیده ام آن روی چو خورشید انور 101شمارهٔ ۱۷۵: اندیشه مکن به کارها در بسیار 102شمارهٔ ۱۷۶: ای مهر تو چون چهار طبع اندر خور 103شمارهٔ ۱۷۷: اندک اثر آبله بر دو رخ یار 104شمارهٔ ۱۷۸: در زندان تا کرد مرا گردون پیر 105شمارهٔ ۱۷۹: سلطان ملک ای عزیز فرزند پدر 106شمارهٔ ۱۸۰: چون پیرهنت گرفته ام تنگ به بر 107شمارهٔ ۱۸۱: از سنگم یا ز چیستم جان پدر 108شمارهٔ ۱۸۲: بر مرگ تو چون نمویم ای جان پدر 109شمارهٔ ۱۸۳: می گویمت ای سعادت ای نیک پسر 110شمارهٔ ۱۸۴: در غور فلک تعبیه ای ساخت چو ابر 111شمارهٔ ۱۸۵: گویی که هوا به زیر گردست امروز 112شمارهٔ ۱۸۶: عشقت کشتم که غم درودم شب و روز 113شمارهٔ ۱۸۷: ای فقر بخاست روز بازار تو خیز 114شمارهٔ ۱۸۸: ای شاه علاء دولت ملک افروز 115شمارهٔ ۱۸۹: چرخ از دم کون برنمی گردد باز 116شمارهٔ ۱۹۰: خورشید رخا وصل تو جویم همه روز 117شمارهٔ ۱۹۱: ای سود و زیان عمر فرسوده بترس 118شمارهٔ ۱۹۲: ای یار چو صبر هیچ یاری مشناس 119شمارهٔ ۱۹۳: از بخشش دست من ز سیم و زر پرس 120شمارهٔ ۱۹۴: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 121شمارهٔ ۱۹۵: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 122شمارهٔ ۱۹۶: تا از من می جهی چو دود از آتش 123شمارهٔ ۱۹۷: معشوقه دلم به آتش انباشت چو شمع 124شمارهٔ ۱۹۸: آتش به سرم همی فرو ریزد عشق 125شمارهٔ ۱۹۹: ای چرخ مدور خسیس بی باک 126شمارهٔ ۲۰۰: گردون نکشد کمال مسعود ملک 127شمارهٔ ۲۰۱: من همت باز دارم و کبر پلنگ 128شمارهٔ ۲۰۲: من چون دل لاله ام تو چون رنگ به ر ...129شمارهٔ ۲۰۳: ای بدر شده من از غمان تو هلال 130شمارهٔ ۲۰۴: ای کلک ملک وصف تو گویم همه سال 131شمارهٔ ۲۰۵: عیبم که ز من زمانی ای مشکین خال 132شمارهٔ ۲۰۶: دل می ندهد که از تو بردارم دل 133شمارهٔ ۲۰۷: آن دل که نخواستت چه نامست آن دل 134شمارهٔ ۲۰۸: سرما چون شد ز دست صحرا شد گل 135شمارهٔ ۲۰۹: رویت بر من چنان که گل بر بلبل 136شمارهٔ ۲۱۰: نامد به کف آن زلف سمن مال به مال 137شمارهٔ ۲۱۱: بنگر که ز شاخ می چه گوید صلصل 138شمارهٔ ۲۱۲: چون روی بتان گشت به باغ اندر گل 139شمارهٔ ۲۱۳: خامش نشود همی ز غلغل بلبل 140شمارهٔ ۲۱۴: من ادهمم از خون دل ابرش گردم 141شمارهٔ ۲۱۵: در دولت شاه چون قوی شد رایم 142شمارهٔ ۲۱۶: غمهای تو از راندن خونها کارم 143شمارهٔ ۲۱۷: هر چند که این بند ز پای افکندم 144شمارهٔ ۲۱۸: من در عدم از جود تو موجود شدم 145شمارهٔ ۲۱۹: ای طبع بده ور ندهی بستانم 146شمارهٔ ۲۲۰: ای غمزه تو کشفته بنیاد دلم 147شمارهٔ ۲۲۱: ای طبع چو آتش از تو بس خوشنودم 148شمارهٔ ۲۲۲: گر من برم از مردم بد سازم برم 149شمارهٔ ۲۲۳: جان و دل و دین به وصلت ای مهر صنم 150شمارهٔ ۲۲۴: ای زرین نام لعبت سیم اندام 151شمارهٔ ۲۲۵: تن کوبم و سرپیچم و بر روی زنم 152شمارهٔ ۲۲۶: جان هر ساعت ز کار زاری دهدم 153شمارهٔ ۲۲۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 154شمارهٔ ۲۲۸: تا کی غم یار و درد فرزند کشم 155شمارهٔ ۲۲۹: هر روز همی فلک به تیری زندم 156شمارهٔ ۲۳۰: گفتم که تو بی وفایی ای نامردم 157شمارهٔ ۲۳۱: ای فاخته دل چو من به رویت نگرم 158شمارهٔ ۲۳۲: بر بسته شد از بستن ماتم دستم 159شمارهٔ ۲۳۳: سروی خواهم ز چرخ داری زندم 160شمارهٔ ۲۳۴: همچون قلمم ز بیخ کندی به ستم 161شمارهٔ ۲۳۵: چون پیش دل از هجر تو هنگامه نهم 162شمارهٔ ۲۳۶: ای سرو سپاه خسرو ای ماه حشم 163شمارهٔ ۲۳۷: ای کرده مرا به عشق گمراه تمام 164شمارهٔ ۲۳۸: جستم از توبه بی زبانی جستم 165شمارهٔ ۲۳۹: شب زار به جای بستر آتش ریزم 166شمارهٔ ۲۴۰: گفتم کایندل به داغ نام تو کنم 167شمارهٔ ۲۴۱: ای چرخ ز هر گزند رنج تو کشم 168شمارهٔ ۲۴۲: وصف لب رنگین تو از دل جویم 169شمارهٔ ۲۴۳: چون از گل روی تو بهاری رسدم 170شمارهٔ ۲۴۴: تا چنگ به مهر آن دلارام زدم 171شمارهٔ ۲۴۵: بر آتش اگر بی تو نخفتم خفتم 172شمارهٔ ۲۴۶: کوهی که بر او بلا ببارند منم 173شمارهٔ ۲۴۷: امروز ز هر دوست گزندی دارم 174شمارهٔ ۲۴۸: از عشق تو در چشم خرد میل زدم 175شمارهٔ ۲۴۹: بونصر من ار عاشق ایام توام 176شمارهٔ ۲۵۰: گفتم شکرت به خلق کیهان گویم 177شمارهٔ ۲۵۱: جز در غم عشق تو سفر می نکنم 178شمارهٔ ۲۵۲: من به الم ای صنم گرفتار نیم 179شمارهٔ ۲۵۳: گر تیز به روی خوب تو درنگرم 180شمارهٔ ۲۵۴: هر یک چندی به قلعه ای آرندم 181شمارهٔ ۲۵۵: صالح دل اگر به جای جامه بدرم 182شمارهٔ ۲۵۶: بر روی تو مهربان و دلسوز منم 183شمارهٔ ۲۵۷: گنجی که ز پیش آن بجستند منم 184شمارهٔ ۲۵۸: نه از همه خلق حق گزاری دارم 185شمارهٔ ۲۵۹: گر حور بود بدان که نازش نکشم 186شمارهٔ ۲۶۰: از آتش دل همیشه اندر تابم 187شمارهٔ ۲۶۱: ای دشمن و دوست مر تو را یک عالم 188شمارهٔ ۲۶۲: هرگه که به پیراهن تو درنگرم 189شمارهٔ ۲۶۳: دلخسته چشم ناوک انداز توام 190شمارهٔ ۲۶۴: در خواب گه از دل به شب آتش بیزم 191شمارهٔ ۲۶۵: شب ز انده تو همی نیاید خوابم 192شمارهٔ ۲۶۶: دانم که ز چرخ بخش بیرون نکنم 193شمارهٔ ۲۶۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 194شمارهٔ ۲۶۸: از بند رحم ببند مهد افتادم 195شمارهٔ ۲۶۹: شه پندارد که ما خردمندانیم 196شمارهٔ ۲۷۰: در آرزوی بوی گل نوروزم 197شمارهٔ ۲۷۱: لرزان ز بلا چو برگ داند یارم 198شمارهٔ ۲۷۲: تا روز همه شب از هوس بیدارم 199شمارهٔ ۲۷۳: بر دیده خیال دوست بنگاشته ام 200شمارهٔ ۲۷۴: امروز در این حبس من آن ممتحنم 201شمارهٔ ۲۷۵: از دل بدم آتشی برانگیخته ام 202شمارهٔ ۲۷۶: عمری بدو کف دو رخ نگارا خستم 203شمارهٔ ۲۷۷: گفتی خبرت کنم کسی بفرستم 204شمارهٔ ۲۷۸: آن مرد که در سخن جهانیست منم 205شمارهٔ ۲۷۹: هر جای که آتش نبردیست منم 206شمارهٔ ۲۸۰: هر جا که ز فضل پیشگاهی است منم 207شمارهٔ ۲۸۱: با ناله همی چو ابر بهمن گریم 208شمارهٔ ۲۸۲: از بلبل نالنده تر و زارترم 209شمارهٔ ۲۸۳: روزان و شبان در آن غم و تیمارم 210شمارهٔ ۲۸۴: ای جان جهان تا خبرت یافته ام 211شمارهٔ ۲۸۵: از خود به تو من بتا گمانها دارم 212شمارهٔ ۲۸۶: سیراب گلابی تو بر آتش خارم 213شمارهٔ ۲۸۷: از هر چه بگفته اند پندی دارم 214شمارهٔ ۲۸۸: من بستر برف و بالش یخ دارم 215شمارهٔ ۲۸۹: در تاریکی ز بس که می بنشینم 216شمارهٔ ۲۹۰: آنم که اگر به خلد جایی سازم 217شمارهٔ ۲۹۱: هر گه که تو را به رهگذاری بینم 218شمارهٔ ۲۹۲: دیده همه شب ز خواب خوش بردوزم 219شمارهٔ ۲۹۳: با خود گفتم که من عیال تو شدم 220شمارهٔ ۲۹۴: آنکو گوید هست قضا تیشه من 221شمارهٔ ۲۹۵: تا خسته دل مرا بریده ست ز تن 222شمارهٔ ۲۹۶: در سمجی چون توانم آرامیدن 223شمارهٔ ۲۹۷: هر شب که تو را نبینم ای شاخ سمن 224شمارهٔ ۲۹۸: چون گل ز غمت دریده ام پیراهن 225شمارهٔ ۲۹۹: سر کردمت ای نگار چون تو سر من 226شمارهٔ ۳۰۰: چنگم به چهار شاخ زد پیراهن 227شمارهٔ ۳۰۱: چون دانش بود مهربان دایه من 228شمارهٔ ۳۰۲: چشم و دهن آن صنم لاله رخان 229شمارهٔ ۳۰۳: با کس غم تو بیش نخواهم گفتم 230شمارهٔ ۳۰۴: این دیبه دو روی به کلک دو زبان 231شمارهٔ ۳۰۵: تا نسبت کرد اخوت شعر به من 232شمارهٔ ۳۰۶: آنکو دارد چو سیم و شر لب و تن 233شمارهٔ ۳۰۷: از چشم من ار سرشک بتوان رفتن 234شمارهٔ ۳۰۸: از کفر کشد زریر شیبانی کین 235شمارهٔ ۳۰۹: ای برتر من کرده هزاران احسان 236شمارهٔ ۳۱۰: در خدمت طاهر علی بارم جان 237شمارهٔ ۳۱۱: ایزد که همی کرد مرکب تن و جان 238شمارهٔ ۳۱۲: ای پای برنجن من ای بند گران 239شمارهٔ ۳۱۳: چون قمری زار زار می نالم من 240شمارهٔ ۳۱۴: ای شاه به بیشه عزم ناگاهان کن 241شمارهٔ ۳۱۵: زنده به تو مانده ام من ای جان جها ...242شمارهٔ ۳۱۶: انده چه خورم چراست اندر خوردن 243شمارهٔ ۳۱۷: صد بار به نیکی هنرم کرد ضمان 244شمارهٔ ۳۱۸: گر خسته شوم ز تیر پیکار تو من 245شمارهٔ ۳۱۹: نه روزم هیزم است و نه شب روغن 246شمارهٔ ۳۲۰: ای روز مرا جز شب دیجور مدان 247شمارهٔ ۳۲۱: کس را چو بنفشه سر فرو نارم من 248شمارهٔ ۳۲۲: از چنگ قضا همی چو نتوان جستن 249شمارهٔ ۳۲۳: گردنده چو روز نوبهاری با من 250شمارهٔ ۳۲۴: ای چون گل نوشکفته بر طرف چمن 251شمارهٔ ۳۲۵: چرخم چو بخواست کشت بی هیچ گمان 252شمارهٔ ۳۲۶: امروز منم تفته دل و رفته روان 253شمارهٔ ۳۲۷: بگشای چو گل به وعده راست دهن 254شمارهٔ ۳۲۸: مشک از سر زلفین تو بویم پس ازین 255شمارهٔ ۳۲۹: زاری و دعا کن به سحرگاه ای تن 256شمارهٔ ۳۳۰: دیدی که غلام داشتم چندان من 257شمارهٔ ۳۳۱: روزم تیره ست از آن رخ مهوش تو 258شمارهٔ ۳۳۲: دل بست شود چو سرفرازد با تو 259شمارهٔ ۳۳۳: آنی که بری دست نیازد با تو 260شمارهٔ ۳۳۴: هر جان که بود برتر از آن باشی تو 261شمارهٔ ۳۳۵: نورست ای ماه حسن سرمایه تو 262شمارهٔ ۳۳۶: ای نای تو را نقل و می روشن کو 263شمارهٔ ۳۳۷: ای شاه بترس از آنکه پرسند از تو 264شمارهٔ ۳۳۸: سلطان ملک اقبال عنان داد به تو 265شمارهٔ ۳۳۹: صالح پس ازین طرب نباید بی تو 266شمارهٔ ۳۴۰: ای شمع شدم به عشق پروانه تو 267شمارهٔ ۳۴۱: ای نای ندیده ام دلی شاد از تو 268شمارهٔ ۳۴۲: مادر که مرا بزاد زاد از پی تو 269شمارهٔ ۳۴۳: هرگز نرسد به لطف در مهر چو تو 270شمارهٔ ۳۴۴: خوردم همه زهر عشق تو شکر کو 271شمارهٔ ۳۴۵: روی و بر من تا بشدم از بر تو 272شمارهٔ ۳۴۶: از کوفتن پای تو و گشتن تو 273شمارهٔ ۳۴۷: با من به میان رسول باید با تو 274شمارهٔ ۳۴۸: ای ملک به دولت تو دارا گشته 275شمارهٔ ۳۴۹: آنی که ز فالها همه فال تو به 276شمارهٔ ۳۵۰: از هر جنسم چو شاه بگشادی راه 277شمارهٔ ۳۵۱: چندان داری ز حسن و خوبی مایه 278شمارهٔ ۳۵۲: هر چند که بر کوهم در شب ز اندوه 279شمارهٔ ۳۵۳: آمد بر من به چشمکان خواب زده 280شمارهٔ ۳۵۴: چون دولت تو جهان جوانست ای شاه 281شمارهٔ ۳۵۵: این خوشرویان که ایستادند همه 282شمارهٔ ۳۵۶: امروز منم چو ماری اندر سله ای 283شمارهٔ ۳۵۷: دانم که وفا ز دل برانداخته ای 284شمارهٔ ۳۵۸: ای ابر ز بحر تا هوایی شده ای 285شمارهٔ ۳۵۹: بر شعر مرا دلیست ای بار خدای 286شمارهٔ ۳۶۰: ای غم سختی تو ای دل از غم نرمی 287شمارهٔ ۳۶۱: روزی که چو باد پیش من برگذری 288شمارهٔ ۳۶۲: مفروق دو دیده ای و مقرون دلی 289شمارهٔ ۳۶۳: مرهم گفتم تو با دل ریش همی 290شمارهٔ ۳۶۴: دولت ز علاء دولت عالی رای 291شمارهٔ ۳۶۵: از شیرینی چون به سخن بنشینی 292شمارهٔ ۳۶۶: با هر تاری ساخته چون پود شوی 293شمارهٔ ۳۶۷: ای گل نه ز گل ز دل همی بر رویی 294شمارهٔ ۳۶۸: آخر نگذاردم فلک چون زاری 295شمارهٔ ۳۶۹: ای دولت هند را جمالی دادی 296شمارهٔ ۳۷۰: شوخی صنمی خوشی کشی خندانی 297شمارهٔ ۳۷۱: عشق آتشی افروخت که از بسیاری 298شمارهٔ ۳۷۲: ای بخت مرا سوخته خرمن کردی 299شمارهٔ ۳۷۳: در پیش گل وصال ما را بویی 300شمارهٔ ۳۷۴: گر چه کندت مساعدت روز بهی 301شمارهٔ ۳۷۵: فر ابدی و نعمت جاویدی 302شمارهٔ ۳۷۶: ای حورا زاده لعبت نوشادی 303شمارهٔ ۳۷۷: بنمودی مقنعی مهی ناگاهی 304شمارهٔ ۳۷۸: ای نای هوا بریدم از نای دمی 305شمارهٔ ۳۷۹: عشوه دهیم همی سرابی گویی 306شمارهٔ ۳۸۰: ای راوه اگر بهشت پیداست تویی 307شمارهٔ ۳۸۱: ای شاه عدو بندی و هم قلعه گشای 308شمارهٔ ۳۸۲: چون بلبل داریم برای رازی 309شمارهٔ ۳۸۳: امید به زندگانیم نیست بسی 310شمارهٔ ۳۸۴: مسعود چو دربند گرفتار شدی 311شمارهٔ ۳۸۵: نالنده تر از نایم در قلعه نای 312شمارهٔ ۳۸۶: ای شاه جهان ز ملک باقی شادی 313شمارهٔ ۳۸۷: بر شاهان جمله پادشاهی داری 314شمارهٔ ۳۸۸: آمد بر من خیال زیبا یاری 315شمارهٔ ۳۸۹: ای چرخ همه کار به پرگار زدی 316شمارهٔ ۳۹۰: از غنچه ناشکفته مستورتری 317شمارهٔ ۳۹۱: از بلبل بر سرو طربناک تری 318شمارهٔ ۳۹۲: ای قلعه نای مادر ملک تویی 319شمارهٔ ۳۹۳: ای تن تو به طبع بار بیمار کشی 320شمارهٔ ۳۹۴: چون موی شدم رنج هر بیدادی 321شمارهٔ ۳۹۵: ای تن چه تنی که تا شدی فرهنگی 322شمارهٔ ۳۹۶: چون دید که بر عزم سفر دارم رای 323شمارهٔ ۳۹۷: این چرخ بسی بدل کند نوها را

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ