به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مسعود سعد سلمان

مسعود سعد سلمانرباعی هاشمارهٔ ۸۱: هر جای که عشوه ایست پرورده توست

1000عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

هر جای که عشوه ایست پرورده توست

هر جای که رنگی است برآورده توست

عشوه گری و سیه گری پرده توست

اینک کف دست تو سیه کرده توست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۸۰: تا بار غمت نهاده بر محمل ماست 2شمارهٔ ۸۱: هر جای که عشوه ایست پرورده توست 3شمارهٔ ۸۲: در شعر مرا نیک و بد چرخ یکی است 4شمارهٔ ۸۳: ای صدر جهان ناصر تو یزدان باد 5شمارهٔ ۸۴: آرام ز خویشتن جدا خواهم کرد 6شمارهٔ ۸۵: زین پس اگرم ضعیف تن خواهد بود 7شمارهٔ ۸۶: جان و دل و دین دست فراهم کردند 8شمارهٔ ۸۷: گیتی و فلک به کشتن من یارند 9شمارهٔ ۸۸: باز این تن مستمند زندانی شد 10شمارهٔ ۸۹: چون چرخ زهر چه بود درویشم کرد 11شمارهٔ ۹۰: در محنت شو خوش و مکن نعمت یاد 12شمارهٔ ۹۱: احسان خداوند به من بنده رسید 13شمارهٔ ۹۲: گر تو به سفر شدی نگارا شاید 14شمارهٔ ۹۳: از مال فلک برهنه چون شیرم کرد 15شمارهٔ ۹۴: چون بند تو بنده را همی پند بود 16شمارهٔ ۹۵: گر صبر کنم عمر همی باد شود 17شمارهٔ ۹۶: گر باد هوای کوی سرایت سپرد 18شمارهٔ ۹۷: تا این دل من تو را خریدار آمد 19شمارهٔ ۹۸: تا دل به هوای تو گرفتار آمد 20شمارهٔ ۹۹: سودای تو آتش دلم افزون کرد 21شمارهٔ ۱۰۰: کارم همه جز مهر تو دلجوی نبود 22شمارهٔ ۱۰۱: امید وصال چون مرا بفریبد 23شمارهٔ ۱۰۲: هر مرد که لاف زد شدش مردی باد 24شمارهٔ ۱۰۳: ای دیده کشد همی ز بی خوابی درد 25شمارهٔ ۱۰۴: مونس همه شب خیال دلجوی تو بود 26شمارهٔ ۱۰۵: از باغ طرب گشت گل وصل پدید 27شمارهٔ ۱۰۶: با من در مهر گرم چون آتش بود 28شمارهٔ ۱۰۷: چون باره فتح تو به میدان تازد 29شمارهٔ ۱۰۸: بر عارض نو مشک همی افزاید 30شمارهٔ ۱۰۹: آنی که ز کبر ما نپسندی مهد 31شمارهٔ ۱۱۰: در بند تو ای شاه ملکشه باید 32شمارهٔ ۱۱۱: دل بیش کشد رنج چو دلبر دو شود 33شمارهٔ ۱۱۲: دوشم چو شب از بنفشه رویی ننمود 34شمارهٔ ۱۱۳: چون غنچه رهی راز تو در دل دارد 35شمارهٔ ۱۱۴: گوشم ز تو نشنود بتا جز همه سرد 36شمارهٔ ۱۱۵: تیری که بزد چرخ مرا پنهان زد 37شمارهٔ ۱۱۶: ای شاه جهان جهان شد از داد تو شاد 38شمارهٔ ۱۱۷: ای شاه شبانگاه تو شبگیر شود 39شمارهٔ ۱۱۸: تا چرخ مرا به چنگ عشق تو سپرد 40شمارهٔ ۱۱۹: هنگام گل ار به باغ بلبل نبود 41شمارهٔ ۱۲۰: هر گه که فلک دل مرا ریش کند 42شمارهٔ ۱۲۱: گردون همه در بند گرانم دارد 43شمارهٔ ۱۲۲: شاها ملکا همه ثناگوی تواند 44شمارهٔ ۱۲۳: گردون شرف و جاه در انگشت تو دید 45شمارهٔ ۱۲۴: شاها ملکا جهان به فرمان تو باد 46شمارهٔ ۱۲۵: آنی که جهانی ز تو سامان گیرد 47شمارهٔ ۱۲۶: بورشد رشید کز فلک ماه آورد 48شمارهٔ ۱۲۷: آن کوه گذار آهوی دشت نورد 49شمارهٔ ۱۲۸: چون موج سیاه روی هامون گیرد 50شمارهٔ ۱۲۹: خاک از رخم ار برو نهم زرد شود 51شمارهٔ ۱۳۰: تا دعوت دولت تو در گوشم شد 52شمارهٔ ۱۳۱: اول گردون ز رنج در تابم کرد 53شمارهٔ ۱۳۲: بر هم زده بود عشقت اسباب خرد 54شمارهٔ ۱۳۳: من شاهم و شاعران سواران منند 55شمارهٔ ۱۳۴: گر زر گردی جفا عیار تو بود 56شمارهٔ ۱۳۵: چون در چشمم ز حسن تو زیبی زد 57شمارهٔ ۱۳۶: رویی که چو او چرخ فلک ننگارد 58شمارهٔ ۱۳۷: چون روی هوا دوش به قیر اندودند 59شمارهٔ ۱۳۸: گر خون نشود قوت جانم که دهد 60شمارهٔ ۱۳۹: اندر ریشم همه خسک پاک برید 61شمارهٔ ۱۴۰: ترسم ما را ستارگان چشم کنند 62شمارهٔ ۱۴۱: چرخ فلک از قضا یکی پیکان زد 63شمارهٔ ۱۴۲: در هند کمال جود موجود آمد 64شمارهٔ ۱۴۳: چون بنشینند و مطربان بنشانند 65شمارهٔ ۱۴۴: آن را که ز بخت دستیاری باشد 66شمارهٔ ۱۴۵: در عشق تو جانم انده ناب خورد 67شمارهٔ ۱۴۶: آنان که سر نشاط عالم دارند 68شمارهٔ ۱۴۷: خون در تن من که اصل نیروست نماند 69شمارهٔ ۱۴۸: تا خط چو دود تو دل از من بربود 70شمارهٔ ۱۴۹: آن بت که دل مرا فرا چنگ آورد 71شمارهٔ ۱۵۰: با من فلک از خشم همی دندان زد 72شمارهٔ ۱۵۱: ای شاه فلک متابع کام تو باد 73شمارهٔ ۱۵۲: در باغ هنر تخم وفا کاشت خرد 74شمارهٔ ۱۵۳: صالح تن من ز عشق دامن بفشاند 75شمارهٔ ۱۵۴: در محنت شو خوش و مکن نعمت یاد 76شمارهٔ ۱۵۵: دیدار تو از نعمت دو جهان خوشتر 77شمارهٔ ۱۵۶: یک بوسه زدم بر لب و بر چشم دگر 78شمارهٔ ۱۵۷: ز اول به میان ما به هنگام کنار 79شمارهٔ ۱۵۸: هر ابر که بنگرم غباری شده گیر 80شمارهٔ ۱۵۹: خورشید رخ تو تافت بر سایه عمر 81شمارهٔ ۱۶۰: تعریف مرا عشق تو ای ساده شکر 82شمارهٔ ۱۶۱: سلطان ملک است در دل سلطان نور 83شمارهٔ ۱۶۲: چاه ز نخ تو ای دلارام پسر 84شمارهٔ ۱۶۳: یک چشم تو گر تباه گشت ای دلبر 85شمارهٔ ۱۶۴: ای روی تو آفتاب و من نیلوفر 86شمارهٔ ۱۶۵: آمد به وداعم آن نگار دلبر 87شمارهٔ ۱۶۶: ز اندیشه هجران و ز نادیدن یار 88شمارهٔ ۱۶۷: در عشق تو همچو ابر می گریم زار 89شمارهٔ ۱۶۸: ای پیل سوار خسرو شیر شکار 90شمارهٔ ۱۶۹: پیوست فلک با من پیکار دگر 91شمارهٔ ۱۷۰: این ابر چراست روز وشب چشم تو تر 92شمارهٔ ۱۷۱: اکنون که شدی به بتکده عاشق زار 93شمارهٔ ۱۷۲: مشکین کله تو گر شبست ای دلدار 94شمارهٔ ۱۷۳: نا رفته هنوز بوی شیرت ز شکر 95شمارهٔ ۱۷۴: تا دیده ام آن روی چو خورشید انور 96شمارهٔ ۱۷۵: اندیشه مکن به کارها در بسیار 97شمارهٔ ۱۷۶: ای مهر تو چون چهار طبع اندر خور 98شمارهٔ ۱۷۷: اندک اثر آبله بر دو رخ یار 99شمارهٔ ۱۷۸: در زندان تا کرد مرا گردون پیر 100شمارهٔ ۱۷۹: سلطان ملک ای عزیز فرزند پدر 101شمارهٔ ۱۸۰: چون پیرهنت گرفته ام تنگ به بر 102شمارهٔ ۱۸۱: از سنگم یا ز چیستم جان پدر 103شمارهٔ ۱۸۲: بر مرگ تو چون نمویم ای جان پدر 104شمارهٔ ۱۸۳: می گویمت ای سعادت ای نیک پسر 105شمارهٔ ۱۸۴: در غور فلک تعبیه ای ساخت چو ابر 106شمارهٔ ۱۸۵: گویی که هوا به زیر گردست امروز 107شمارهٔ ۱۸۶: عشقت کشتم که غم درودم شب و روز 108شمارهٔ ۱۸۷: ای فقر بخاست روز بازار تو خیز 109شمارهٔ ۱۸۸: ای شاه علاء دولت ملک افروز 110شمارهٔ ۱۸۹: چرخ از دم کون برنمی گردد باز 111شمارهٔ ۱۹۰: خورشید رخا وصل تو جویم همه روز 112شمارهٔ ۱۹۱: ای سود و زیان عمر فرسوده بترس 113شمارهٔ ۱۹۲: ای یار چو صبر هیچ یاری مشناس 114شمارهٔ ۱۹۳: از بخشش دست من ز سیم و زر پرس 115شمارهٔ ۱۹۴: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 116شمارهٔ ۱۹۵: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 117شمارهٔ ۱۹۶: تا از من می جهی چو دود از آتش 118شمارهٔ ۱۹۷: معشوقه دلم به آتش انباشت چو شمع 119شمارهٔ ۱۹۸: آتش به سرم همی فرو ریزد عشق 120شمارهٔ ۱۹۹: ای چرخ مدور خسیس بی باک 121شمارهٔ ۲۰۰: گردون نکشد کمال مسعود ملک 122شمارهٔ ۲۰۱: من همت باز دارم و کبر پلنگ 123شمارهٔ ۲۰۲: من چون دل لاله ام تو چون رنگ به ر ...124شمارهٔ ۲۰۳: ای بدر شده من از غمان تو هلال 125شمارهٔ ۲۰۴: ای کلک ملک وصف تو گویم همه سال 126شمارهٔ ۲۰۵: عیبم که ز من زمانی ای مشکین خال 127شمارهٔ ۲۰۶: دل می ندهد که از تو بردارم دل 128شمارهٔ ۲۰۷: آن دل که نخواستت چه نامست آن دل 129شمارهٔ ۲۰۸: سرما چون شد ز دست صحرا شد گل 130شمارهٔ ۲۰۹: رویت بر من چنان که گل بر بلبل 131شمارهٔ ۲۱۰: نامد به کف آن زلف سمن مال به مال 132شمارهٔ ۲۱۱: بنگر که ز شاخ می چه گوید صلصل 133شمارهٔ ۲۱۲: چون روی بتان گشت به باغ اندر گل 134شمارهٔ ۲۱۳: خامش نشود همی ز غلغل بلبل 135شمارهٔ ۲۱۴: من ادهمم از خون دل ابرش گردم 136شمارهٔ ۲۱۵: در دولت شاه چون قوی شد رایم 137شمارهٔ ۲۱۶: غمهای تو از راندن خونها کارم 138شمارهٔ ۲۱۷: هر چند که این بند ز پای افکندم 139شمارهٔ ۲۱۸: من در عدم از جود تو موجود شدم 140شمارهٔ ۲۱۹: ای طبع بده ور ندهی بستانم 141شمارهٔ ۲۲۰: ای غمزه تو کشفته بنیاد دلم 142شمارهٔ ۲۲۱: ای طبع چو آتش از تو بس خوشنودم 143شمارهٔ ۲۲۲: گر من برم از مردم بد سازم برم 144شمارهٔ ۲۲۳: جان و دل و دین به وصلت ای مهر صنم 145شمارهٔ ۲۲۴: ای زرین نام لعبت سیم اندام 146شمارهٔ ۲۲۵: تن کوبم و سرپیچم و بر روی زنم 147شمارهٔ ۲۲۶: جان هر ساعت ز کار زاری دهدم 148شمارهٔ ۲۲۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 149شمارهٔ ۲۲۸: تا کی غم یار و درد فرزند کشم 150شمارهٔ ۲۲۹: هر روز همی فلک به تیری زندم 151شمارهٔ ۲۳۰: گفتم که تو بی وفایی ای نامردم 152شمارهٔ ۲۳۱: ای فاخته دل چو من به رویت نگرم 153شمارهٔ ۲۳۲: بر بسته شد از بستن ماتم دستم 154شمارهٔ ۲۳۳: سروی خواهم ز چرخ داری زندم 155شمارهٔ ۲۳۴: همچون قلمم ز بیخ کندی به ستم 156شمارهٔ ۲۳۵: چون پیش دل از هجر تو هنگامه نهم 157شمارهٔ ۲۳۶: ای سرو سپاه خسرو ای ماه حشم 158شمارهٔ ۲۳۷: ای کرده مرا به عشق گمراه تمام 159شمارهٔ ۲۳۸: جستم از توبه بی زبانی جستم 160شمارهٔ ۲۳۹: شب زار به جای بستر آتش ریزم 161شمارهٔ ۲۴۰: گفتم کایندل به داغ نام تو کنم 162شمارهٔ ۲۴۱: ای چرخ ز هر گزند رنج تو کشم 163شمارهٔ ۲۴۲: وصف لب رنگین تو از دل جویم 164شمارهٔ ۲۴۳: چون از گل روی تو بهاری رسدم 165شمارهٔ ۲۴۴: تا چنگ به مهر آن دلارام زدم 166شمارهٔ ۲۴۵: بر آتش اگر بی تو نخفتم خفتم 167شمارهٔ ۲۴۶: کوهی که بر او بلا ببارند منم 168شمارهٔ ۲۴۷: امروز ز هر دوست گزندی دارم 169شمارهٔ ۲۴۸: از عشق تو در چشم خرد میل زدم 170شمارهٔ ۲۴۹: بونصر من ار عاشق ایام توام 171شمارهٔ ۲۵۰: گفتم شکرت به خلق کیهان گویم 172شمارهٔ ۲۵۱: جز در غم عشق تو سفر می نکنم 173شمارهٔ ۲۵۲: من به الم ای صنم گرفتار نیم 174شمارهٔ ۲۵۳: گر تیز به روی خوب تو درنگرم 175شمارهٔ ۲۵۴: هر یک چندی به قلعه ای آرندم 176شمارهٔ ۲۵۵: صالح دل اگر به جای جامه بدرم 177شمارهٔ ۲۵۶: بر روی تو مهربان و دلسوز منم 178شمارهٔ ۲۵۷: گنجی که ز پیش آن بجستند منم 179شمارهٔ ۲۵۸: نه از همه خلق حق گزاری دارم 180شمارهٔ ۲۵۹: گر حور بود بدان که نازش نکشم 181شمارهٔ ۲۶۰: از آتش دل همیشه اندر تابم 182شمارهٔ ۲۶۱: ای دشمن و دوست مر تو را یک عالم 183شمارهٔ ۲۶۲: هرگه که به پیراهن تو درنگرم 184شمارهٔ ۲۶۳: دلخسته چشم ناوک انداز توام 185شمارهٔ ۲۶۴: در خواب گه از دل به شب آتش بیزم 186شمارهٔ ۲۶۵: شب ز انده تو همی نیاید خوابم 187شمارهٔ ۲۶۶: دانم که ز چرخ بخش بیرون نکنم 188شمارهٔ ۲۶۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 189شمارهٔ ۲۶۸: از بند رحم ببند مهد افتادم 190شمارهٔ ۲۶۹: شه پندارد که ما خردمندانیم 191شمارهٔ ۲۷۰: در آرزوی بوی گل نوروزم 192شمارهٔ ۲۷۱: لرزان ز بلا چو برگ داند یارم 193شمارهٔ ۲۷۲: تا روز همه شب از هوس بیدارم 194شمارهٔ ۲۷۳: بر دیده خیال دوست بنگاشته ام 195شمارهٔ ۲۷۴: امروز در این حبس من آن ممتحنم 196شمارهٔ ۲۷۵: از دل بدم آتشی برانگیخته ام 197شمارهٔ ۲۷۶: عمری بدو کف دو رخ نگارا خستم 198شمارهٔ ۲۷۷: گفتی خبرت کنم کسی بفرستم 199شمارهٔ ۲۷۸: آن مرد که در سخن جهانیست منم 200شمارهٔ ۲۷۹: هر جای که آتش نبردیست منم 201شمارهٔ ۲۸۰: هر جا که ز فضل پیشگاهی است منم 202شمارهٔ ۲۸۱: با ناله همی چو ابر بهمن گریم 203شمارهٔ ۲۸۲: از بلبل نالنده تر و زارترم 204شمارهٔ ۲۸۳: روزان و شبان در آن غم و تیمارم 205شمارهٔ ۲۸۴: ای جان جهان تا خبرت یافته ام 206شمارهٔ ۲۸۵: از خود به تو من بتا گمانها دارم 207شمارهٔ ۲۸۶: سیراب گلابی تو بر آتش خارم 208شمارهٔ ۲۸۷: از هر چه بگفته اند پندی دارم 209شمارهٔ ۲۸۸: من بستر برف و بالش یخ دارم 210شمارهٔ ۲۸۹: در تاریکی ز بس که می بنشینم 211شمارهٔ ۲۹۰: آنم که اگر به خلد جایی سازم 212شمارهٔ ۲۹۱: هر گه که تو را به رهگذاری بینم 213شمارهٔ ۲۹۲: دیده همه شب ز خواب خوش بردوزم 214شمارهٔ ۲۹۳: با خود گفتم که من عیال تو شدم 215شمارهٔ ۲۹۴: آنکو گوید هست قضا تیشه من 216شمارهٔ ۲۹۵: تا خسته دل مرا بریده ست ز تن 217شمارهٔ ۲۹۶: در سمجی چون توانم آرامیدن 218شمارهٔ ۲۹۷: هر شب که تو را نبینم ای شاخ سمن 219شمارهٔ ۲۹۸: چون گل ز غمت دریده ام پیراهن 220شمارهٔ ۲۹۹: سر کردمت ای نگار چون تو سر من 221شمارهٔ ۳۰۰: چنگم به چهار شاخ زد پیراهن 222شمارهٔ ۳۰۱: چون دانش بود مهربان دایه من 223شمارهٔ ۳۰۲: چشم و دهن آن صنم لاله رخان 224شمارهٔ ۳۰۳: با کس غم تو بیش نخواهم گفتم 225شمارهٔ ۳۰۴: این دیبه دو روی به کلک دو زبان 226شمارهٔ ۳۰۵: تا نسبت کرد اخوت شعر به من 227شمارهٔ ۳۰۶: آنکو دارد چو سیم و شر لب و تن 228شمارهٔ ۳۰۷: از چشم من ار سرشک بتوان رفتن 229شمارهٔ ۳۰۸: از کفر کشد زریر شیبانی کین 230شمارهٔ ۳۰۹: ای برتر من کرده هزاران احسان 231شمارهٔ ۳۱۰: در خدمت طاهر علی بارم جان 232شمارهٔ ۳۱۱: ایزد که همی کرد مرکب تن و جان 233شمارهٔ ۳۱۲: ای پای برنجن من ای بند گران 234شمارهٔ ۳۱۳: چون قمری زار زار می نالم من 235شمارهٔ ۳۱۴: ای شاه به بیشه عزم ناگاهان کن 236شمارهٔ ۳۱۵: زنده به تو مانده ام من ای جان جها ...237شمارهٔ ۳۱۶: انده چه خورم چراست اندر خوردن 238شمارهٔ ۳۱۷: صد بار به نیکی هنرم کرد ضمان 239شمارهٔ ۳۱۸: گر خسته شوم ز تیر پیکار تو من 240شمارهٔ ۳۱۹: نه روزم هیزم است و نه شب روغن 241شمارهٔ ۳۲۰: ای روز مرا جز شب دیجور مدان 242شمارهٔ ۳۲۱: کس را چو بنفشه سر فرو نارم من 243شمارهٔ ۳۲۲: از چنگ قضا همی چو نتوان جستن 244شمارهٔ ۳۲۳: گردنده چو روز نوبهاری با من 245شمارهٔ ۳۲۴: ای چون گل نوشکفته بر طرف چمن 246شمارهٔ ۳۲۵: چرخم چو بخواست کشت بی هیچ گمان 247شمارهٔ ۳۲۶: امروز منم تفته دل و رفته روان 248شمارهٔ ۳۲۷: بگشای چو گل به وعده راست دهن 249شمارهٔ ۳۲۸: مشک از سر زلفین تو بویم پس ازین 250شمارهٔ ۳۲۹: زاری و دعا کن به سحرگاه ای تن 251شمارهٔ ۳۳۰: دیدی که غلام داشتم چندان من 252شمارهٔ ۳۳۱: روزم تیره ست از آن رخ مهوش تو 253شمارهٔ ۳۳۲: دل بست شود چو سرفرازد با تو 254شمارهٔ ۳۳۳: آنی که بری دست نیازد با تو 255شمارهٔ ۳۳۴: هر جان که بود برتر از آن باشی تو 256شمارهٔ ۳۳۵: نورست ای ماه حسن سرمایه تو 257شمارهٔ ۳۳۶: ای نای تو را نقل و می روشن کو 258شمارهٔ ۳۳۷: ای شاه بترس از آنکه پرسند از تو 259شمارهٔ ۳۳۸: سلطان ملک اقبال عنان داد به تو 260شمارهٔ ۳۳۹: صالح پس ازین طرب نباید بی تو 261شمارهٔ ۳۴۰: ای شمع شدم به عشق پروانه تو 262شمارهٔ ۳۴۱: ای نای ندیده ام دلی شاد از تو 263شمارهٔ ۳۴۲: مادر که مرا بزاد زاد از پی تو 264شمارهٔ ۳۴۳: هرگز نرسد به لطف در مهر چو تو 265شمارهٔ ۳۴۴: خوردم همه زهر عشق تو شکر کو 266شمارهٔ ۳۴۵: روی و بر من تا بشدم از بر تو 267شمارهٔ ۳۴۶: از کوفتن پای تو و گشتن تو 268شمارهٔ ۳۴۷: با من به میان رسول باید با تو 269شمارهٔ ۳۴۸: ای ملک به دولت تو دارا گشته 270شمارهٔ ۳۴۹: آنی که ز فالها همه فال تو به 271شمارهٔ ۳۵۰: از هر جنسم چو شاه بگشادی راه 272شمارهٔ ۳۵۱: چندان داری ز حسن و خوبی مایه 273شمارهٔ ۳۵۲: هر چند که بر کوهم در شب ز اندوه 274شمارهٔ ۳۵۳: آمد بر من به چشمکان خواب زده 275شمارهٔ ۳۵۴: چون دولت تو جهان جوانست ای شاه 276شمارهٔ ۳۵۵: این خوشرویان که ایستادند همه 277شمارهٔ ۳۵۶: امروز منم چو ماری اندر سله ای 278شمارهٔ ۳۵۷: دانم که وفا ز دل برانداخته ای 279شمارهٔ ۳۵۸: ای ابر ز بحر تا هوایی شده ای 280شمارهٔ ۳۵۹: بر شعر مرا دلیست ای بار خدای 281شمارهٔ ۳۶۰: ای غم سختی تو ای دل از غم نرمی 282شمارهٔ ۳۶۱: روزی که چو باد پیش من برگذری 283شمارهٔ ۳۶۲: مفروق دو دیده ای و مقرون دلی 284شمارهٔ ۳۶۳: مرهم گفتم تو با دل ریش همی 285شمارهٔ ۳۶۴: دولت ز علاء دولت عالی رای 286شمارهٔ ۳۶۵: از شیرینی چون به سخن بنشینی 287شمارهٔ ۳۶۶: با هر تاری ساخته چون پود شوی 288شمارهٔ ۳۶۷: ای گل نه ز گل ز دل همی بر رویی 289شمارهٔ ۳۶۸: آخر نگذاردم فلک چون زاری 290شمارهٔ ۳۶۹: ای دولت هند را جمالی دادی 291شمارهٔ ۳۷۰: شوخی صنمی خوشی کشی خندانی 292شمارهٔ ۳۷۱: عشق آتشی افروخت که از بسیاری 293شمارهٔ ۳۷۲: ای بخت مرا سوخته خرمن کردی 294شمارهٔ ۳۷۳: در پیش گل وصال ما را بویی 295شمارهٔ ۳۷۴: گر چه کندت مساعدت روز بهی 296شمارهٔ ۳۷۵: فر ابدی و نعمت جاویدی 297شمارهٔ ۳۷۶: ای حورا زاده لعبت نوشادی 298شمارهٔ ۳۷۷: بنمودی مقنعی مهی ناگاهی 299شمارهٔ ۳۷۸: ای نای هوا بریدم از نای دمی 300شمارهٔ ۳۷۹: عشوه دهیم همی سرابی گویی 301شمارهٔ ۳۸۰: ای راوه اگر بهشت پیداست تویی 302شمارهٔ ۳۸۱: ای شاه عدو بندی و هم قلعه گشای 303شمارهٔ ۳۸۲: چون بلبل داریم برای رازی 304شمارهٔ ۳۸۳: امید به زندگانیم نیست بسی 305شمارهٔ ۳۸۴: مسعود چو دربند گرفتار شدی 306شمارهٔ ۳۸۵: نالنده تر از نایم در قلعه نای 307شمارهٔ ۳۸۶: ای شاه جهان ز ملک باقی شادی 308شمارهٔ ۳۸۷: بر شاهان جمله پادشاهی داری 309شمارهٔ ۳۸۸: آمد بر من خیال زیبا یاری 310شمارهٔ ۳۸۹: ای چرخ همه کار به پرگار زدی 311شمارهٔ ۳۹۰: از غنچه ناشکفته مستورتری 312شمارهٔ ۳۹۱: از بلبل بر سرو طربناک تری 313شمارهٔ ۳۹۲: ای قلعه نای مادر ملک تویی 314شمارهٔ ۳۹۳: ای تن تو به طبع بار بیمار کشی 315شمارهٔ ۳۹۴: چون موی شدم رنج هر بیدادی 316شمارهٔ ۳۹۵: ای تن چه تنی که تا شدی فرهنگی 317شمارهٔ ۳۹۶: چون دید که بر عزم سفر دارم رای 318شمارهٔ ۳۹۷: این چرخ بسی بدل کند نوها را

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ