به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مسعود سعد سلمان

مسعود سعد سلمانرباعی هاشمارهٔ ۸۶: جان و دل و دین دست فراهم کردند

1010عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

جان و دل و دین دست فراهم کردند

وندر بیعت پشت به پشت آوردند

سوگند به جان و سر وصلت خوردند

گر بر گردم ز تو ز من برگردند

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۸۵: زین پس اگرم ضعیف تن خواهد بود 2شمارهٔ ۸۶: جان و دل و دین دست فراهم کردند 3شمارهٔ ۸۷: گیتی و فلک به کشتن من یارند 4شمارهٔ ۸۸: باز این تن مستمند زندانی شد 5شمارهٔ ۸۹: چون چرخ زهر چه بود درویشم کرد 6شمارهٔ ۹۰: در محنت شو خوش و مکن نعمت یاد 7شمارهٔ ۹۱: احسان خداوند به من بنده رسید 8شمارهٔ ۹۲: گر تو به سفر شدی نگارا شاید 9شمارهٔ ۹۳: از مال فلک برهنه چون شیرم کرد 10شمارهٔ ۹۴: چون بند تو بنده را همی پند بود 11شمارهٔ ۹۵: گر صبر کنم عمر همی باد شود 12شمارهٔ ۹۶: گر باد هوای کوی سرایت سپرد 13شمارهٔ ۹۷: تا این دل من تو را خریدار آمد 14شمارهٔ ۹۸: تا دل به هوای تو گرفتار آمد 15شمارهٔ ۹۹: سودای تو آتش دلم افزون کرد 16شمارهٔ ۱۰۰: کارم همه جز مهر تو دلجوی نبود 17شمارهٔ ۱۰۱: امید وصال چون مرا بفریبد 18شمارهٔ ۱۰۲: هر مرد که لاف زد شدش مردی باد 19شمارهٔ ۱۰۳: ای دیده کشد همی ز بی خوابی درد 20شمارهٔ ۱۰۴: مونس همه شب خیال دلجوی تو بود 21شمارهٔ ۱۰۵: از باغ طرب گشت گل وصل پدید 22شمارهٔ ۱۰۶: با من در مهر گرم چون آتش بود 23شمارهٔ ۱۰۷: چون باره فتح تو به میدان تازد 24شمارهٔ ۱۰۸: بر عارض نو مشک همی افزاید 25شمارهٔ ۱۰۹: آنی که ز کبر ما نپسندی مهد 26شمارهٔ ۱۱۰: در بند تو ای شاه ملکشه باید 27شمارهٔ ۱۱۱: دل بیش کشد رنج چو دلبر دو شود 28شمارهٔ ۱۱۲: دوشم چو شب از بنفشه رویی ننمود 29شمارهٔ ۱۱۳: چون غنچه رهی راز تو در دل دارد 30شمارهٔ ۱۱۴: گوشم ز تو نشنود بتا جز همه سرد 31شمارهٔ ۱۱۵: تیری که بزد چرخ مرا پنهان زد 32شمارهٔ ۱۱۶: ای شاه جهان جهان شد از داد تو شاد 33شمارهٔ ۱۱۷: ای شاه شبانگاه تو شبگیر شود 34شمارهٔ ۱۱۸: تا چرخ مرا به چنگ عشق تو سپرد 35شمارهٔ ۱۱۹: هنگام گل ار به باغ بلبل نبود 36شمارهٔ ۱۲۰: هر گه که فلک دل مرا ریش کند 37شمارهٔ ۱۲۱: گردون همه در بند گرانم دارد 38شمارهٔ ۱۲۲: شاها ملکا همه ثناگوی تواند 39شمارهٔ ۱۲۳: گردون شرف و جاه در انگشت تو دید 40شمارهٔ ۱۲۴: شاها ملکا جهان به فرمان تو باد 41شمارهٔ ۱۲۵: آنی که جهانی ز تو سامان گیرد 42شمارهٔ ۱۲۶: بورشد رشید کز فلک ماه آورد 43شمارهٔ ۱۲۷: آن کوه گذار آهوی دشت نورد 44شمارهٔ ۱۲۸: چون موج سیاه روی هامون گیرد 45شمارهٔ ۱۲۹: خاک از رخم ار برو نهم زرد شود 46شمارهٔ ۱۳۰: تا دعوت دولت تو در گوشم شد 47شمارهٔ ۱۳۱: اول گردون ز رنج در تابم کرد 48شمارهٔ ۱۳۲: بر هم زده بود عشقت اسباب خرد 49شمارهٔ ۱۳۳: من شاهم و شاعران سواران منند 50شمارهٔ ۱۳۴: گر زر گردی جفا عیار تو بود 51شمارهٔ ۱۳۵: چون در چشمم ز حسن تو زیبی زد 52شمارهٔ ۱۳۶: رویی که چو او چرخ فلک ننگارد 53شمارهٔ ۱۳۷: چون روی هوا دوش به قیر اندودند 54شمارهٔ ۱۳۸: گر خون نشود قوت جانم که دهد 55شمارهٔ ۱۳۹: اندر ریشم همه خسک پاک برید 56شمارهٔ ۱۴۰: ترسم ما را ستارگان چشم کنند 57شمارهٔ ۱۴۱: چرخ فلک از قضا یکی پیکان زد 58شمارهٔ ۱۴۲: در هند کمال جود موجود آمد 59شمارهٔ ۱۴۳: چون بنشینند و مطربان بنشانند 60شمارهٔ ۱۴۴: آن را که ز بخت دستیاری باشد 61شمارهٔ ۱۴۵: در عشق تو جانم انده ناب خورد 62شمارهٔ ۱۴۶: آنان که سر نشاط عالم دارند 63شمارهٔ ۱۴۷: خون در تن من که اصل نیروست نماند 64شمارهٔ ۱۴۸: تا خط چو دود تو دل از من بربود 65شمارهٔ ۱۴۹: آن بت که دل مرا فرا چنگ آورد 66شمارهٔ ۱۵۰: با من فلک از خشم همی دندان زد 67شمارهٔ ۱۵۱: ای شاه فلک متابع کام تو باد 68شمارهٔ ۱۵۲: در باغ هنر تخم وفا کاشت خرد 69شمارهٔ ۱۵۳: صالح تن من ز عشق دامن بفشاند 70شمارهٔ ۱۵۴: در محنت شو خوش و مکن نعمت یاد 71شمارهٔ ۱۵۵: دیدار تو از نعمت دو جهان خوشتر 72شمارهٔ ۱۵۶: یک بوسه زدم بر لب و بر چشم دگر 73شمارهٔ ۱۵۷: ز اول به میان ما به هنگام کنار 74شمارهٔ ۱۵۸: هر ابر که بنگرم غباری شده گیر 75شمارهٔ ۱۵۹: خورشید رخ تو تافت بر سایه عمر 76شمارهٔ ۱۶۰: تعریف مرا عشق تو ای ساده شکر 77شمارهٔ ۱۶۱: سلطان ملک است در دل سلطان نور 78شمارهٔ ۱۶۲: چاه ز نخ تو ای دلارام پسر 79شمارهٔ ۱۶۳: یک چشم تو گر تباه گشت ای دلبر 80شمارهٔ ۱۶۴: ای روی تو آفتاب و من نیلوفر 81شمارهٔ ۱۶۵: آمد به وداعم آن نگار دلبر 82شمارهٔ ۱۶۶: ز اندیشه هجران و ز نادیدن یار 83شمارهٔ ۱۶۷: در عشق تو همچو ابر می گریم زار 84شمارهٔ ۱۶۸: ای پیل سوار خسرو شیر شکار 85شمارهٔ ۱۶۹: پیوست فلک با من پیکار دگر 86شمارهٔ ۱۷۰: این ابر چراست روز وشب چشم تو تر 87شمارهٔ ۱۷۱: اکنون که شدی به بتکده عاشق زار 88شمارهٔ ۱۷۲: مشکین کله تو گر شبست ای دلدار 89شمارهٔ ۱۷۳: نا رفته هنوز بوی شیرت ز شکر 90شمارهٔ ۱۷۴: تا دیده ام آن روی چو خورشید انور 91شمارهٔ ۱۷۵: اندیشه مکن به کارها در بسیار 92شمارهٔ ۱۷۶: ای مهر تو چون چهار طبع اندر خور 93شمارهٔ ۱۷۷: اندک اثر آبله بر دو رخ یار 94شمارهٔ ۱۷۸: در زندان تا کرد مرا گردون پیر 95شمارهٔ ۱۷۹: سلطان ملک ای عزیز فرزند پدر 96شمارهٔ ۱۸۰: چون پیرهنت گرفته ام تنگ به بر 97شمارهٔ ۱۸۱: از سنگم یا ز چیستم جان پدر 98شمارهٔ ۱۸۲: بر مرگ تو چون نمویم ای جان پدر 99شمارهٔ ۱۸۳: می گویمت ای سعادت ای نیک پسر 100شمارهٔ ۱۸۴: در غور فلک تعبیه ای ساخت چو ابر 101شمارهٔ ۱۸۵: گویی که هوا به زیر گردست امروز 102شمارهٔ ۱۸۶: عشقت کشتم که غم درودم شب و روز 103شمارهٔ ۱۸۷: ای فقر بخاست روز بازار تو خیز 104شمارهٔ ۱۸۸: ای شاه علاء دولت ملک افروز 105شمارهٔ ۱۸۹: چرخ از دم کون برنمی گردد باز 106شمارهٔ ۱۹۰: خورشید رخا وصل تو جویم همه روز 107شمارهٔ ۱۹۱: ای سود و زیان عمر فرسوده بترس 108شمارهٔ ۱۹۲: ای یار چو صبر هیچ یاری مشناس 109شمارهٔ ۱۹۳: از بخشش دست من ز سیم و زر پرس 110شمارهٔ ۱۹۴: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 111شمارهٔ ۱۹۵: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 112شمارهٔ ۱۹۶: تا از من می جهی چو دود از آتش 113شمارهٔ ۱۹۷: معشوقه دلم به آتش انباشت چو شمع 114شمارهٔ ۱۹۸: آتش به سرم همی فرو ریزد عشق 115شمارهٔ ۱۹۹: ای چرخ مدور خسیس بی باک 116شمارهٔ ۲۰۰: گردون نکشد کمال مسعود ملک 117شمارهٔ ۲۰۱: من همت باز دارم و کبر پلنگ 118شمارهٔ ۲۰۲: من چون دل لاله ام تو چون رنگ به ر ...119شمارهٔ ۲۰۳: ای بدر شده من از غمان تو هلال 120شمارهٔ ۲۰۴: ای کلک ملک وصف تو گویم همه سال 121شمارهٔ ۲۰۵: عیبم که ز من زمانی ای مشکین خال 122شمارهٔ ۲۰۶: دل می ندهد که از تو بردارم دل 123شمارهٔ ۲۰۷: آن دل که نخواستت چه نامست آن دل 124شمارهٔ ۲۰۸: سرما چون شد ز دست صحرا شد گل 125شمارهٔ ۲۰۹: رویت بر من چنان که گل بر بلبل 126شمارهٔ ۲۱۰: نامد به کف آن زلف سمن مال به مال 127شمارهٔ ۲۱۱: بنگر که ز شاخ می چه گوید صلصل 128شمارهٔ ۲۱۲: چون روی بتان گشت به باغ اندر گل 129شمارهٔ ۲۱۳: خامش نشود همی ز غلغل بلبل 130شمارهٔ ۲۱۴: من ادهمم از خون دل ابرش گردم 131شمارهٔ ۲۱۵: در دولت شاه چون قوی شد رایم 132شمارهٔ ۲۱۶: غمهای تو از راندن خونها کارم 133شمارهٔ ۲۱۷: هر چند که این بند ز پای افکندم 134شمارهٔ ۲۱۸: من در عدم از جود تو موجود شدم 135شمارهٔ ۲۱۹: ای طبع بده ور ندهی بستانم 136شمارهٔ ۲۲۰: ای غمزه تو کشفته بنیاد دلم 137شمارهٔ ۲۲۱: ای طبع چو آتش از تو بس خوشنودم 138شمارهٔ ۲۲۲: گر من برم از مردم بد سازم برم 139شمارهٔ ۲۲۳: جان و دل و دین به وصلت ای مهر صنم 140شمارهٔ ۲۲۴: ای زرین نام لعبت سیم اندام 141شمارهٔ ۲۲۵: تن کوبم و سرپیچم و بر روی زنم 142شمارهٔ ۲۲۶: جان هر ساعت ز کار زاری دهدم 143شمارهٔ ۲۲۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 144شمارهٔ ۲۲۸: تا کی غم یار و درد فرزند کشم 145شمارهٔ ۲۲۹: هر روز همی فلک به تیری زندم 146شمارهٔ ۲۳۰: گفتم که تو بی وفایی ای نامردم 147شمارهٔ ۲۳۱: ای فاخته دل چو من به رویت نگرم 148شمارهٔ ۲۳۲: بر بسته شد از بستن ماتم دستم 149شمارهٔ ۲۳۳: سروی خواهم ز چرخ داری زندم 150شمارهٔ ۲۳۴: همچون قلمم ز بیخ کندی به ستم 151شمارهٔ ۲۳۵: چون پیش دل از هجر تو هنگامه نهم 152شمارهٔ ۲۳۶: ای سرو سپاه خسرو ای ماه حشم 153شمارهٔ ۲۳۷: ای کرده مرا به عشق گمراه تمام 154شمارهٔ ۲۳۸: جستم از توبه بی زبانی جستم 155شمارهٔ ۲۳۹: شب زار به جای بستر آتش ریزم 156شمارهٔ ۲۴۰: گفتم کایندل به داغ نام تو کنم 157شمارهٔ ۲۴۱: ای چرخ ز هر گزند رنج تو کشم 158شمارهٔ ۲۴۲: وصف لب رنگین تو از دل جویم 159شمارهٔ ۲۴۳: چون از گل روی تو بهاری رسدم 160شمارهٔ ۲۴۴: تا چنگ به مهر آن دلارام زدم 161شمارهٔ ۲۴۵: بر آتش اگر بی تو نخفتم خفتم 162شمارهٔ ۲۴۶: کوهی که بر او بلا ببارند منم 163شمارهٔ ۲۴۷: امروز ز هر دوست گزندی دارم 164شمارهٔ ۲۴۸: از عشق تو در چشم خرد میل زدم 165شمارهٔ ۲۴۹: بونصر من ار عاشق ایام توام 166شمارهٔ ۲۵۰: گفتم شکرت به خلق کیهان گویم 167شمارهٔ ۲۵۱: جز در غم عشق تو سفر می نکنم 168شمارهٔ ۲۵۲: من به الم ای صنم گرفتار نیم 169شمارهٔ ۲۵۳: گر تیز به روی خوب تو درنگرم 170شمارهٔ ۲۵۴: هر یک چندی به قلعه ای آرندم 171شمارهٔ ۲۵۵: صالح دل اگر به جای جامه بدرم 172شمارهٔ ۲۵۶: بر روی تو مهربان و دلسوز منم 173شمارهٔ ۲۵۷: گنجی که ز پیش آن بجستند منم 174شمارهٔ ۲۵۸: نه از همه خلق حق گزاری دارم 175شمارهٔ ۲۵۹: گر حور بود بدان که نازش نکشم 176شمارهٔ ۲۶۰: از آتش دل همیشه اندر تابم 177شمارهٔ ۲۶۱: ای دشمن و دوست مر تو را یک عالم 178شمارهٔ ۲۶۲: هرگه که به پیراهن تو درنگرم 179شمارهٔ ۲۶۳: دلخسته چشم ناوک انداز توام 180شمارهٔ ۲۶۴: در خواب گه از دل به شب آتش بیزم 181شمارهٔ ۲۶۵: شب ز انده تو همی نیاید خوابم 182شمارهٔ ۲۶۶: دانم که ز چرخ بخش بیرون نکنم 183شمارهٔ ۲۶۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 184شمارهٔ ۲۶۸: از بند رحم ببند مهد افتادم 185شمارهٔ ۲۶۹: شه پندارد که ما خردمندانیم 186شمارهٔ ۲۷۰: در آرزوی بوی گل نوروزم 187شمارهٔ ۲۷۱: لرزان ز بلا چو برگ داند یارم 188شمارهٔ ۲۷۲: تا روز همه شب از هوس بیدارم 189شمارهٔ ۲۷۳: بر دیده خیال دوست بنگاشته ام 190شمارهٔ ۲۷۴: امروز در این حبس من آن ممتحنم 191شمارهٔ ۲۷۵: از دل بدم آتشی برانگیخته ام 192شمارهٔ ۲۷۶: عمری بدو کف دو رخ نگارا خستم 193شمارهٔ ۲۷۷: گفتی خبرت کنم کسی بفرستم 194شمارهٔ ۲۷۸: آن مرد که در سخن جهانیست منم 195شمارهٔ ۲۷۹: هر جای که آتش نبردیست منم 196شمارهٔ ۲۸۰: هر جا که ز فضل پیشگاهی است منم 197شمارهٔ ۲۸۱: با ناله همی چو ابر بهمن گریم 198شمارهٔ ۲۸۲: از بلبل نالنده تر و زارترم 199شمارهٔ ۲۸۳: روزان و شبان در آن غم و تیمارم 200شمارهٔ ۲۸۴: ای جان جهان تا خبرت یافته ام 201شمارهٔ ۲۸۵: از خود به تو من بتا گمانها دارم 202شمارهٔ ۲۸۶: سیراب گلابی تو بر آتش خارم 203شمارهٔ ۲۸۷: از هر چه بگفته اند پندی دارم 204شمارهٔ ۲۸۸: من بستر برف و بالش یخ دارم 205شمارهٔ ۲۸۹: در تاریکی ز بس که می بنشینم 206شمارهٔ ۲۹۰: آنم که اگر به خلد جایی سازم 207شمارهٔ ۲۹۱: هر گه که تو را به رهگذاری بینم 208شمارهٔ ۲۹۲: دیده همه شب ز خواب خوش بردوزم 209شمارهٔ ۲۹۳: با خود گفتم که من عیال تو شدم 210شمارهٔ ۲۹۴: آنکو گوید هست قضا تیشه من 211شمارهٔ ۲۹۵: تا خسته دل مرا بریده ست ز تن 212شمارهٔ ۲۹۶: در سمجی چون توانم آرامیدن 213شمارهٔ ۲۹۷: هر شب که تو را نبینم ای شاخ سمن 214شمارهٔ ۲۹۸: چون گل ز غمت دریده ام پیراهن 215شمارهٔ ۲۹۹: سر کردمت ای نگار چون تو سر من 216شمارهٔ ۳۰۰: چنگم به چهار شاخ زد پیراهن 217شمارهٔ ۳۰۱: چون دانش بود مهربان دایه من 218شمارهٔ ۳۰۲: چشم و دهن آن صنم لاله رخان 219شمارهٔ ۳۰۳: با کس غم تو بیش نخواهم گفتم 220شمارهٔ ۳۰۴: این دیبه دو روی به کلک دو زبان 221شمارهٔ ۳۰۵: تا نسبت کرد اخوت شعر به من 222شمارهٔ ۳۰۶: آنکو دارد چو سیم و شر لب و تن 223شمارهٔ ۳۰۷: از چشم من ار سرشک بتوان رفتن 224شمارهٔ ۳۰۸: از کفر کشد زریر شیبانی کین 225شمارهٔ ۳۰۹: ای برتر من کرده هزاران احسان 226شمارهٔ ۳۱۰: در خدمت طاهر علی بارم جان 227شمارهٔ ۳۱۱: ایزد که همی کرد مرکب تن و جان 228شمارهٔ ۳۱۲: ای پای برنجن من ای بند گران 229شمارهٔ ۳۱۳: چون قمری زار زار می نالم من 230شمارهٔ ۳۱۴: ای شاه به بیشه عزم ناگاهان کن 231شمارهٔ ۳۱۵: زنده به تو مانده ام من ای جان جها ...232شمارهٔ ۳۱۶: انده چه خورم چراست اندر خوردن 233شمارهٔ ۳۱۷: صد بار به نیکی هنرم کرد ضمان 234شمارهٔ ۳۱۸: گر خسته شوم ز تیر پیکار تو من 235شمارهٔ ۳۱۹: نه روزم هیزم است و نه شب روغن 236شمارهٔ ۳۲۰: ای روز مرا جز شب دیجور مدان 237شمارهٔ ۳۲۱: کس را چو بنفشه سر فرو نارم من 238شمارهٔ ۳۲۲: از چنگ قضا همی چو نتوان جستن 239شمارهٔ ۳۲۳: گردنده چو روز نوبهاری با من 240شمارهٔ ۳۲۴: ای چون گل نوشکفته بر طرف چمن 241شمارهٔ ۳۲۵: چرخم چو بخواست کشت بی هیچ گمان 242شمارهٔ ۳۲۶: امروز منم تفته دل و رفته روان 243شمارهٔ ۳۲۷: بگشای چو گل به وعده راست دهن 244شمارهٔ ۳۲۸: مشک از سر زلفین تو بویم پس ازین 245شمارهٔ ۳۲۹: زاری و دعا کن به سحرگاه ای تن 246شمارهٔ ۳۳۰: دیدی که غلام داشتم چندان من 247شمارهٔ ۳۳۱: روزم تیره ست از آن رخ مهوش تو 248شمارهٔ ۳۳۲: دل بست شود چو سرفرازد با تو 249شمارهٔ ۳۳۳: آنی که بری دست نیازد با تو 250شمارهٔ ۳۳۴: هر جان که بود برتر از آن باشی تو 251شمارهٔ ۳۳۵: نورست ای ماه حسن سرمایه تو 252شمارهٔ ۳۳۶: ای نای تو را نقل و می روشن کو 253شمارهٔ ۳۳۷: ای شاه بترس از آنکه پرسند از تو 254شمارهٔ ۳۳۸: سلطان ملک اقبال عنان داد به تو 255شمارهٔ ۳۳۹: صالح پس ازین طرب نباید بی تو 256شمارهٔ ۳۴۰: ای شمع شدم به عشق پروانه تو 257شمارهٔ ۳۴۱: ای نای ندیده ام دلی شاد از تو 258شمارهٔ ۳۴۲: مادر که مرا بزاد زاد از پی تو 259شمارهٔ ۳۴۳: هرگز نرسد به لطف در مهر چو تو 260شمارهٔ ۳۴۴: خوردم همه زهر عشق تو شکر کو 261شمارهٔ ۳۴۵: روی و بر من تا بشدم از بر تو 262شمارهٔ ۳۴۶: از کوفتن پای تو و گشتن تو 263شمارهٔ ۳۴۷: با من به میان رسول باید با تو 264شمارهٔ ۳۴۸: ای ملک به دولت تو دارا گشته 265شمارهٔ ۳۴۹: آنی که ز فالها همه فال تو به 266شمارهٔ ۳۵۰: از هر جنسم چو شاه بگشادی راه 267شمارهٔ ۳۵۱: چندان داری ز حسن و خوبی مایه 268شمارهٔ ۳۵۲: هر چند که بر کوهم در شب ز اندوه 269شمارهٔ ۳۵۳: آمد بر من به چشمکان خواب زده 270شمارهٔ ۳۵۴: چون دولت تو جهان جوانست ای شاه 271شمارهٔ ۳۵۵: این خوشرویان که ایستادند همه 272شمارهٔ ۳۵۶: امروز منم چو ماری اندر سله ای 273شمارهٔ ۳۵۷: دانم که وفا ز دل برانداخته ای 274شمارهٔ ۳۵۸: ای ابر ز بحر تا هوایی شده ای 275شمارهٔ ۳۵۹: بر شعر مرا دلیست ای بار خدای 276شمارهٔ ۳۶۰: ای غم سختی تو ای دل از غم نرمی 277شمارهٔ ۳۶۱: روزی که چو باد پیش من برگذری 278شمارهٔ ۳۶۲: مفروق دو دیده ای و مقرون دلی 279شمارهٔ ۳۶۳: مرهم گفتم تو با دل ریش همی 280شمارهٔ ۳۶۴: دولت ز علاء دولت عالی رای 281شمارهٔ ۳۶۵: از شیرینی چون به سخن بنشینی 282شمارهٔ ۳۶۶: با هر تاری ساخته چون پود شوی 283شمارهٔ ۳۶۷: ای گل نه ز گل ز دل همی بر رویی 284شمارهٔ ۳۶۸: آخر نگذاردم فلک چون زاری 285شمارهٔ ۳۶۹: ای دولت هند را جمالی دادی 286شمارهٔ ۳۷۰: شوخی صنمی خوشی کشی خندانی 287شمارهٔ ۳۷۱: عشق آتشی افروخت که از بسیاری 288شمارهٔ ۳۷۲: ای بخت مرا سوخته خرمن کردی 289شمارهٔ ۳۷۳: در پیش گل وصال ما را بویی 290شمارهٔ ۳۷۴: گر چه کندت مساعدت روز بهی 291شمارهٔ ۳۷۵: فر ابدی و نعمت جاویدی 292شمارهٔ ۳۷۶: ای حورا زاده لعبت نوشادی 293شمارهٔ ۳۷۷: بنمودی مقنعی مهی ناگاهی 294شمارهٔ ۳۷۸: ای نای هوا بریدم از نای دمی 295شمارهٔ ۳۷۹: عشوه دهیم همی سرابی گویی 296شمارهٔ ۳۸۰: ای راوه اگر بهشت پیداست تویی 297شمارهٔ ۳۸۱: ای شاه عدو بندی و هم قلعه گشای 298شمارهٔ ۳۸۲: چون بلبل داریم برای رازی 299شمارهٔ ۳۸۳: امید به زندگانیم نیست بسی 300شمارهٔ ۳۸۴: مسعود چو دربند گرفتار شدی 301شمارهٔ ۳۸۵: نالنده تر از نایم در قلعه نای 302شمارهٔ ۳۸۶: ای شاه جهان ز ملک باقی شادی 303شمارهٔ ۳۸۷: بر شاهان جمله پادشاهی داری 304شمارهٔ ۳۸۸: آمد بر من خیال زیبا یاری 305شمارهٔ ۳۸۹: ای چرخ همه کار به پرگار زدی 306شمارهٔ ۳۹۰: از غنچه ناشکفته مستورتری 307شمارهٔ ۳۹۱: از بلبل بر سرو طربناک تری 308شمارهٔ ۳۹۲: ای قلعه نای مادر ملک تویی 309شمارهٔ ۳۹۳: ای تن تو به طبع بار بیمار کشی 310شمارهٔ ۳۹۴: چون موی شدم رنج هر بیدادی 311شمارهٔ ۳۹۵: ای تن چه تنی که تا شدی فرهنگی 312شمارهٔ ۳۹۶: چون دید که بر عزم سفر دارم رای 313شمارهٔ ۳۹۷: این چرخ بسی بدل کند نوها را

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ