به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

مسعود سعد سلمان

مسعود سعد سلمانرباعی هاشمارهٔ ۷۸: آنی شاها که جز سخا کیش تو نیست

990عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

آنی شاها که جز سخا کیش تو نیست

یک شاه ز بیم تو بداندیش تو نیست

ای آن ملکی که جز ملک خویش تو نیست

یک شاه چو طاهر علی پیش تو نیست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۷۷: با من چو زمانه تیر در شست گرفت 2شمارهٔ ۷۸: آنی شاها که جز سخا کیش تو نیست 3شمارهٔ ۷۹: در بأس چو طاهر علی آهن نیست 4شمارهٔ ۸۰: تا بار غمت نهاده بر محمل ماست 5شمارهٔ ۸۱: هر جای که عشوه ایست پرورده توست 6شمارهٔ ۸۲: در شعر مرا نیک و بد چرخ یکی است 7شمارهٔ ۸۳: ای صدر جهان ناصر تو یزدان باد 8شمارهٔ ۸۴: آرام ز خویشتن جدا خواهم کرد 9شمارهٔ ۸۵: زین پس اگرم ضعیف تن خواهد بود 10شمارهٔ ۸۶: جان و دل و دین دست فراهم کردند 11شمارهٔ ۸۷: گیتی و فلک به کشتن من یارند 12شمارهٔ ۸۸: باز این تن مستمند زندانی شد 13شمارهٔ ۸۹: چون چرخ زهر چه بود درویشم کرد 14شمارهٔ ۹۰: در محنت شو خوش و مکن نعمت یاد 15شمارهٔ ۹۱: احسان خداوند به من بنده رسید 16شمارهٔ ۹۲: گر تو به سفر شدی نگارا شاید 17شمارهٔ ۹۳: از مال فلک برهنه چون شیرم کرد 18شمارهٔ ۹۴: چون بند تو بنده را همی پند بود 19شمارهٔ ۹۵: گر صبر کنم عمر همی باد شود 20شمارهٔ ۹۶: گر باد هوای کوی سرایت سپرد 21شمارهٔ ۹۷: تا این دل من تو را خریدار آمد 22شمارهٔ ۹۸: تا دل به هوای تو گرفتار آمد 23شمارهٔ ۹۹: سودای تو آتش دلم افزون کرد 24شمارهٔ ۱۰۰: کارم همه جز مهر تو دلجوی نبود 25شمارهٔ ۱۰۱: امید وصال چون مرا بفریبد 26شمارهٔ ۱۰۲: هر مرد که لاف زد شدش مردی باد 27شمارهٔ ۱۰۳: ای دیده کشد همی ز بی خوابی درد 28شمارهٔ ۱۰۴: مونس همه شب خیال دلجوی تو بود 29شمارهٔ ۱۰۵: از باغ طرب گشت گل وصل پدید 30شمارهٔ ۱۰۶: با من در مهر گرم چون آتش بود 31شمارهٔ ۱۰۷: چون باره فتح تو به میدان تازد 32شمارهٔ ۱۰۸: بر عارض نو مشک همی افزاید 33شمارهٔ ۱۰۹: آنی که ز کبر ما نپسندی مهد 34شمارهٔ ۱۱۰: در بند تو ای شاه ملکشه باید 35شمارهٔ ۱۱۱: دل بیش کشد رنج چو دلبر دو شود 36شمارهٔ ۱۱۲: دوشم چو شب از بنفشه رویی ننمود 37شمارهٔ ۱۱۳: چون غنچه رهی راز تو در دل دارد 38شمارهٔ ۱۱۴: گوشم ز تو نشنود بتا جز همه سرد 39شمارهٔ ۱۱۵: تیری که بزد چرخ مرا پنهان زد 40شمارهٔ ۱۱۶: ای شاه جهان جهان شد از داد تو شاد 41شمارهٔ ۱۱۷: ای شاه شبانگاه تو شبگیر شود 42شمارهٔ ۱۱۸: تا چرخ مرا به چنگ عشق تو سپرد 43شمارهٔ ۱۱۹: هنگام گل ار به باغ بلبل نبود 44شمارهٔ ۱۲۰: هر گه که فلک دل مرا ریش کند 45شمارهٔ ۱۲۱: گردون همه در بند گرانم دارد 46شمارهٔ ۱۲۲: شاها ملکا همه ثناگوی تواند 47شمارهٔ ۱۲۳: گردون شرف و جاه در انگشت تو دید 48شمارهٔ ۱۲۴: شاها ملکا جهان به فرمان تو باد 49شمارهٔ ۱۲۵: آنی که جهانی ز تو سامان گیرد 50شمارهٔ ۱۲۶: بورشد رشید کز فلک ماه آورد 51شمارهٔ ۱۲۷: آن کوه گذار آهوی دشت نورد 52شمارهٔ ۱۲۸: چون موج سیاه روی هامون گیرد 53شمارهٔ ۱۲۹: خاک از رخم ار برو نهم زرد شود 54شمارهٔ ۱۳۰: تا دعوت دولت تو در گوشم شد 55شمارهٔ ۱۳۱: اول گردون ز رنج در تابم کرد 56شمارهٔ ۱۳۲: بر هم زده بود عشقت اسباب خرد 57شمارهٔ ۱۳۳: من شاهم و شاعران سواران منند 58شمارهٔ ۱۳۴: گر زر گردی جفا عیار تو بود 59شمارهٔ ۱۳۵: چون در چشمم ز حسن تو زیبی زد 60شمارهٔ ۱۳۶: رویی که چو او چرخ فلک ننگارد 61شمارهٔ ۱۳۷: چون روی هوا دوش به قیر اندودند 62شمارهٔ ۱۳۸: گر خون نشود قوت جانم که دهد 63شمارهٔ ۱۳۹: اندر ریشم همه خسک پاک برید 64شمارهٔ ۱۴۰: ترسم ما را ستارگان چشم کنند 65شمارهٔ ۱۴۱: چرخ فلک از قضا یکی پیکان زد 66شمارهٔ ۱۴۲: در هند کمال جود موجود آمد 67شمارهٔ ۱۴۳: چون بنشینند و مطربان بنشانند 68شمارهٔ ۱۴۴: آن را که ز بخت دستیاری باشد 69شمارهٔ ۱۴۵: در عشق تو جانم انده ناب خورد 70شمارهٔ ۱۴۶: آنان که سر نشاط عالم دارند 71شمارهٔ ۱۴۷: خون در تن من که اصل نیروست نماند 72شمارهٔ ۱۴۸: تا خط چو دود تو دل از من بربود 73شمارهٔ ۱۴۹: آن بت که دل مرا فرا چنگ آورد 74شمارهٔ ۱۵۰: با من فلک از خشم همی دندان زد 75شمارهٔ ۱۵۱: ای شاه فلک متابع کام تو باد 76شمارهٔ ۱۵۲: در باغ هنر تخم وفا کاشت خرد 77شمارهٔ ۱۵۳: صالح تن من ز عشق دامن بفشاند 78شمارهٔ ۱۵۴: در محنت شو خوش و مکن نعمت یاد 79شمارهٔ ۱۵۵: دیدار تو از نعمت دو جهان خوشتر 80شمارهٔ ۱۵۶: یک بوسه زدم بر لب و بر چشم دگر 81شمارهٔ ۱۵۷: ز اول به میان ما به هنگام کنار 82شمارهٔ ۱۵۸: هر ابر که بنگرم غباری شده گیر 83شمارهٔ ۱۵۹: خورشید رخ تو تافت بر سایه عمر 84شمارهٔ ۱۶۰: تعریف مرا عشق تو ای ساده شکر 85شمارهٔ ۱۶۱: سلطان ملک است در دل سلطان نور 86شمارهٔ ۱۶۲: چاه ز نخ تو ای دلارام پسر 87شمارهٔ ۱۶۳: یک چشم تو گر تباه گشت ای دلبر 88شمارهٔ ۱۶۴: ای روی تو آفتاب و من نیلوفر 89شمارهٔ ۱۶۵: آمد به وداعم آن نگار دلبر 90شمارهٔ ۱۶۶: ز اندیشه هجران و ز نادیدن یار 91شمارهٔ ۱۶۷: در عشق تو همچو ابر می گریم زار 92شمارهٔ ۱۶۸: ای پیل سوار خسرو شیر شکار 93شمارهٔ ۱۶۹: پیوست فلک با من پیکار دگر 94شمارهٔ ۱۷۰: این ابر چراست روز وشب چشم تو تر 95شمارهٔ ۱۷۱: اکنون که شدی به بتکده عاشق زار 96شمارهٔ ۱۷۲: مشکین کله تو گر شبست ای دلدار 97شمارهٔ ۱۷۳: نا رفته هنوز بوی شیرت ز شکر 98شمارهٔ ۱۷۴: تا دیده ام آن روی چو خورشید انور 99شمارهٔ ۱۷۵: اندیشه مکن به کارها در بسیار 100شمارهٔ ۱۷۶: ای مهر تو چون چهار طبع اندر خور 101شمارهٔ ۱۷۷: اندک اثر آبله بر دو رخ یار 102شمارهٔ ۱۷۸: در زندان تا کرد مرا گردون پیر 103شمارهٔ ۱۷۹: سلطان ملک ای عزیز فرزند پدر 104شمارهٔ ۱۸۰: چون پیرهنت گرفته ام تنگ به بر 105شمارهٔ ۱۸۱: از سنگم یا ز چیستم جان پدر 106شمارهٔ ۱۸۲: بر مرگ تو چون نمویم ای جان پدر 107شمارهٔ ۱۸۳: می گویمت ای سعادت ای نیک پسر 108شمارهٔ ۱۸۴: در غور فلک تعبیه ای ساخت چو ابر 109شمارهٔ ۱۸۵: گویی که هوا به زیر گردست امروز 110شمارهٔ ۱۸۶: عشقت کشتم که غم درودم شب و روز 111شمارهٔ ۱۸۷: ای فقر بخاست روز بازار تو خیز 112شمارهٔ ۱۸۸: ای شاه علاء دولت ملک افروز 113شمارهٔ ۱۸۹: چرخ از دم کون برنمی گردد باز 114شمارهٔ ۱۹۰: خورشید رخا وصل تو جویم همه روز 115شمارهٔ ۱۹۱: ای سود و زیان عمر فرسوده بترس 116شمارهٔ ۱۹۲: ای یار چو صبر هیچ یاری مشناس 117شمارهٔ ۱۹۳: از بخشش دست من ز سیم و زر پرس 118شمارهٔ ۱۹۴: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 119شمارهٔ ۱۹۵: مسعود که بود سعد سلمان پدرش 120شمارهٔ ۱۹۶: تا از من می جهی چو دود از آتش 121شمارهٔ ۱۹۷: معشوقه دلم به آتش انباشت چو شمع 122شمارهٔ ۱۹۸: آتش به سرم همی فرو ریزد عشق 123شمارهٔ ۱۹۹: ای چرخ مدور خسیس بی باک 124شمارهٔ ۲۰۰: گردون نکشد کمال مسعود ملک 125شمارهٔ ۲۰۱: من همت باز دارم و کبر پلنگ 126شمارهٔ ۲۰۲: من چون دل لاله ام تو چون رنگ به ر ...127شمارهٔ ۲۰۳: ای بدر شده من از غمان تو هلال 128شمارهٔ ۲۰۴: ای کلک ملک وصف تو گویم همه سال 129شمارهٔ ۲۰۵: عیبم که ز من زمانی ای مشکین خال 130شمارهٔ ۲۰۶: دل می ندهد که از تو بردارم دل 131شمارهٔ ۲۰۷: آن دل که نخواستت چه نامست آن دل 132شمارهٔ ۲۰۸: سرما چون شد ز دست صحرا شد گل 133شمارهٔ ۲۰۹: رویت بر من چنان که گل بر بلبل 134شمارهٔ ۲۱۰: نامد به کف آن زلف سمن مال به مال 135شمارهٔ ۲۱۱: بنگر که ز شاخ می چه گوید صلصل 136شمارهٔ ۲۱۲: چون روی بتان گشت به باغ اندر گل 137شمارهٔ ۲۱۳: خامش نشود همی ز غلغل بلبل 138شمارهٔ ۲۱۴: من ادهمم از خون دل ابرش گردم 139شمارهٔ ۲۱۵: در دولت شاه چون قوی شد رایم 140شمارهٔ ۲۱۶: غمهای تو از راندن خونها کارم 141شمارهٔ ۲۱۷: هر چند که این بند ز پای افکندم 142شمارهٔ ۲۱۸: من در عدم از جود تو موجود شدم 143شمارهٔ ۲۱۹: ای طبع بده ور ندهی بستانم 144شمارهٔ ۲۲۰: ای غمزه تو کشفته بنیاد دلم 145شمارهٔ ۲۲۱: ای طبع چو آتش از تو بس خوشنودم 146شمارهٔ ۲۲۲: گر من برم از مردم بد سازم برم 147شمارهٔ ۲۲۳: جان و دل و دین به وصلت ای مهر صنم 148شمارهٔ ۲۲۴: ای زرین نام لعبت سیم اندام 149شمارهٔ ۲۲۵: تن کوبم و سرپیچم و بر روی زنم 150شمارهٔ ۲۲۶: جان هر ساعت ز کار زاری دهدم 151شمارهٔ ۲۲۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 152شمارهٔ ۲۲۸: تا کی غم یار و درد فرزند کشم 153شمارهٔ ۲۲۹: هر روز همی فلک به تیری زندم 154شمارهٔ ۲۳۰: گفتم که تو بی وفایی ای نامردم 155شمارهٔ ۲۳۱: ای فاخته دل چو من به رویت نگرم 156شمارهٔ ۲۳۲: بر بسته شد از بستن ماتم دستم 157شمارهٔ ۲۳۳: سروی خواهم ز چرخ داری زندم 158شمارهٔ ۲۳۴: همچون قلمم ز بیخ کندی به ستم 159شمارهٔ ۲۳۵: چون پیش دل از هجر تو هنگامه نهم 160شمارهٔ ۲۳۶: ای سرو سپاه خسرو ای ماه حشم 161شمارهٔ ۲۳۷: ای کرده مرا به عشق گمراه تمام 162شمارهٔ ۲۳۸: جستم از توبه بی زبانی جستم 163شمارهٔ ۲۳۹: شب زار به جای بستر آتش ریزم 164شمارهٔ ۲۴۰: گفتم کایندل به داغ نام تو کنم 165شمارهٔ ۲۴۱: ای چرخ ز هر گزند رنج تو کشم 166شمارهٔ ۲۴۲: وصف لب رنگین تو از دل جویم 167شمارهٔ ۲۴۳: چون از گل روی تو بهاری رسدم 168شمارهٔ ۲۴۴: تا چنگ به مهر آن دلارام زدم 169شمارهٔ ۲۴۵: بر آتش اگر بی تو نخفتم خفتم 170شمارهٔ ۲۴۶: کوهی که بر او بلا ببارند منم 171شمارهٔ ۲۴۷: امروز ز هر دوست گزندی دارم 172شمارهٔ ۲۴۸: از عشق تو در چشم خرد میل زدم 173شمارهٔ ۲۴۹: بونصر من ار عاشق ایام توام 174شمارهٔ ۲۵۰: گفتم شکرت به خلق کیهان گویم 175شمارهٔ ۲۵۱: جز در غم عشق تو سفر می نکنم 176شمارهٔ ۲۵۲: من به الم ای صنم گرفتار نیم 177شمارهٔ ۲۵۳: گر تیز به روی خوب تو درنگرم 178شمارهٔ ۲۵۴: هر یک چندی به قلعه ای آرندم 179شمارهٔ ۲۵۵: صالح دل اگر به جای جامه بدرم 180شمارهٔ ۲۵۶: بر روی تو مهربان و دلسوز منم 181شمارهٔ ۲۵۷: گنجی که ز پیش آن بجستند منم 182شمارهٔ ۲۵۸: نه از همه خلق حق گزاری دارم 183شمارهٔ ۲۵۹: گر حور بود بدان که نازش نکشم 184شمارهٔ ۲۶۰: از آتش دل همیشه اندر تابم 185شمارهٔ ۲۶۱: ای دشمن و دوست مر تو را یک عالم 186شمارهٔ ۲۶۲: هرگه که به پیراهن تو درنگرم 187شمارهٔ ۲۶۳: دلخسته چشم ناوک انداز توام 188شمارهٔ ۲۶۴: در خواب گه از دل به شب آتش بیزم 189شمارهٔ ۲۶۵: شب ز انده تو همی نیاید خوابم 190شمارهٔ ۲۶۶: دانم که ز چرخ بخش بیرون نکنم 191شمارهٔ ۲۶۷: من دوش که از هجر تو در تاب شدم 192شمارهٔ ۲۶۸: از بند رحم ببند مهد افتادم 193شمارهٔ ۲۶۹: شه پندارد که ما خردمندانیم 194شمارهٔ ۲۷۰: در آرزوی بوی گل نوروزم 195شمارهٔ ۲۷۱: لرزان ز بلا چو برگ داند یارم 196شمارهٔ ۲۷۲: تا روز همه شب از هوس بیدارم 197شمارهٔ ۲۷۳: بر دیده خیال دوست بنگاشته ام 198شمارهٔ ۲۷۴: امروز در این حبس من آن ممتحنم 199شمارهٔ ۲۷۵: از دل بدم آتشی برانگیخته ام 200شمارهٔ ۲۷۶: عمری بدو کف دو رخ نگارا خستم 201شمارهٔ ۲۷۷: گفتی خبرت کنم کسی بفرستم 202شمارهٔ ۲۷۸: آن مرد که در سخن جهانیست منم 203شمارهٔ ۲۷۹: هر جای که آتش نبردیست منم 204شمارهٔ ۲۸۰: هر جا که ز فضل پیشگاهی است منم 205شمارهٔ ۲۸۱: با ناله همی چو ابر بهمن گریم 206شمارهٔ ۲۸۲: از بلبل نالنده تر و زارترم 207شمارهٔ ۲۸۳: روزان و شبان در آن غم و تیمارم 208شمارهٔ ۲۸۴: ای جان جهان تا خبرت یافته ام 209شمارهٔ ۲۸۵: از خود به تو من بتا گمانها دارم 210شمارهٔ ۲۸۶: سیراب گلابی تو بر آتش خارم 211شمارهٔ ۲۸۷: از هر چه بگفته اند پندی دارم 212شمارهٔ ۲۸۸: من بستر برف و بالش یخ دارم 213شمارهٔ ۲۸۹: در تاریکی ز بس که می بنشینم 214شمارهٔ ۲۹۰: آنم که اگر به خلد جایی سازم 215شمارهٔ ۲۹۱: هر گه که تو را به رهگذاری بینم 216شمارهٔ ۲۹۲: دیده همه شب ز خواب خوش بردوزم 217شمارهٔ ۲۹۳: با خود گفتم که من عیال تو شدم 218شمارهٔ ۲۹۴: آنکو گوید هست قضا تیشه من 219شمارهٔ ۲۹۵: تا خسته دل مرا بریده ست ز تن 220شمارهٔ ۲۹۶: در سمجی چون توانم آرامیدن 221شمارهٔ ۲۹۷: هر شب که تو را نبینم ای شاخ سمن 222شمارهٔ ۲۹۸: چون گل ز غمت دریده ام پیراهن 223شمارهٔ ۲۹۹: سر کردمت ای نگار چون تو سر من 224شمارهٔ ۳۰۰: چنگم به چهار شاخ زد پیراهن 225شمارهٔ ۳۰۱: چون دانش بود مهربان دایه من 226شمارهٔ ۳۰۲: چشم و دهن آن صنم لاله رخان 227شمارهٔ ۳۰۳: با کس غم تو بیش نخواهم گفتم 228شمارهٔ ۳۰۴: این دیبه دو روی به کلک دو زبان 229شمارهٔ ۳۰۵: تا نسبت کرد اخوت شعر به من 230شمارهٔ ۳۰۶: آنکو دارد چو سیم و شر لب و تن 231شمارهٔ ۳۰۷: از چشم من ار سرشک بتوان رفتن 232شمارهٔ ۳۰۸: از کفر کشد زریر شیبانی کین 233شمارهٔ ۳۰۹: ای برتر من کرده هزاران احسان 234شمارهٔ ۳۱۰: در خدمت طاهر علی بارم جان 235شمارهٔ ۳۱۱: ایزد که همی کرد مرکب تن و جان 236شمارهٔ ۳۱۲: ای پای برنجن من ای بند گران 237شمارهٔ ۳۱۳: چون قمری زار زار می نالم من 238شمارهٔ ۳۱۴: ای شاه به بیشه عزم ناگاهان کن 239شمارهٔ ۳۱۵: زنده به تو مانده ام من ای جان جها ...240شمارهٔ ۳۱۶: انده چه خورم چراست اندر خوردن 241شمارهٔ ۳۱۷: صد بار به نیکی هنرم کرد ضمان 242شمارهٔ ۳۱۸: گر خسته شوم ز تیر پیکار تو من 243شمارهٔ ۳۱۹: نه روزم هیزم است و نه شب روغن 244شمارهٔ ۳۲۰: ای روز مرا جز شب دیجور مدان 245شمارهٔ ۳۲۱: کس را چو بنفشه سر فرو نارم من 246شمارهٔ ۳۲۲: از چنگ قضا همی چو نتوان جستن 247شمارهٔ ۳۲۳: گردنده چو روز نوبهاری با من 248شمارهٔ ۳۲۴: ای چون گل نوشکفته بر طرف چمن 249شمارهٔ ۳۲۵: چرخم چو بخواست کشت بی هیچ گمان 250شمارهٔ ۳۲۶: امروز منم تفته دل و رفته روان 251شمارهٔ ۳۲۷: بگشای چو گل به وعده راست دهن 252شمارهٔ ۳۲۸: مشک از سر زلفین تو بویم پس ازین 253شمارهٔ ۳۲۹: زاری و دعا کن به سحرگاه ای تن 254شمارهٔ ۳۳۰: دیدی که غلام داشتم چندان من 255شمارهٔ ۳۳۱: روزم تیره ست از آن رخ مهوش تو 256شمارهٔ ۳۳۲: دل بست شود چو سرفرازد با تو 257شمارهٔ ۳۳۳: آنی که بری دست نیازد با تو 258شمارهٔ ۳۳۴: هر جان که بود برتر از آن باشی تو 259شمارهٔ ۳۳۵: نورست ای ماه حسن سرمایه تو 260شمارهٔ ۳۳۶: ای نای تو را نقل و می روشن کو 261شمارهٔ ۳۳۷: ای شاه بترس از آنکه پرسند از تو 262شمارهٔ ۳۳۸: سلطان ملک اقبال عنان داد به تو 263شمارهٔ ۳۳۹: صالح پس ازین طرب نباید بی تو 264شمارهٔ ۳۴۰: ای شمع شدم به عشق پروانه تو 265شمارهٔ ۳۴۱: ای نای ندیده ام دلی شاد از تو 266شمارهٔ ۳۴۲: مادر که مرا بزاد زاد از پی تو 267شمارهٔ ۳۴۳: هرگز نرسد به لطف در مهر چو تو 268شمارهٔ ۳۴۴: خوردم همه زهر عشق تو شکر کو 269شمارهٔ ۳۴۵: روی و بر من تا بشدم از بر تو 270شمارهٔ ۳۴۶: از کوفتن پای تو و گشتن تو 271شمارهٔ ۳۴۷: با من به میان رسول باید با تو 272شمارهٔ ۳۴۸: ای ملک به دولت تو دارا گشته 273شمارهٔ ۳۴۹: آنی که ز فالها همه فال تو به 274شمارهٔ ۳۵۰: از هر جنسم چو شاه بگشادی راه 275شمارهٔ ۳۵۱: چندان داری ز حسن و خوبی مایه 276شمارهٔ ۳۵۲: هر چند که بر کوهم در شب ز اندوه 277شمارهٔ ۳۵۳: آمد بر من به چشمکان خواب زده 278شمارهٔ ۳۵۴: چون دولت تو جهان جوانست ای شاه 279شمارهٔ ۳۵۵: این خوشرویان که ایستادند همه 280شمارهٔ ۳۵۶: امروز منم چو ماری اندر سله ای 281شمارهٔ ۳۵۷: دانم که وفا ز دل برانداخته ای 282شمارهٔ ۳۵۸: ای ابر ز بحر تا هوایی شده ای 283شمارهٔ ۳۵۹: بر شعر مرا دلیست ای بار خدای 284شمارهٔ ۳۶۰: ای غم سختی تو ای دل از غم نرمی 285شمارهٔ ۳۶۱: روزی که چو باد پیش من برگذری 286شمارهٔ ۳۶۲: مفروق دو دیده ای و مقرون دلی 287شمارهٔ ۳۶۳: مرهم گفتم تو با دل ریش همی 288شمارهٔ ۳۶۴: دولت ز علاء دولت عالی رای 289شمارهٔ ۳۶۵: از شیرینی چون به سخن بنشینی 290شمارهٔ ۳۶۶: با هر تاری ساخته چون پود شوی 291شمارهٔ ۳۶۷: ای گل نه ز گل ز دل همی بر رویی 292شمارهٔ ۳۶۸: آخر نگذاردم فلک چون زاری 293شمارهٔ ۳۶۹: ای دولت هند را جمالی دادی 294شمارهٔ ۳۷۰: شوخی صنمی خوشی کشی خندانی 295شمارهٔ ۳۷۱: عشق آتشی افروخت که از بسیاری 296شمارهٔ ۳۷۲: ای بخت مرا سوخته خرمن کردی 297شمارهٔ ۳۷۳: در پیش گل وصال ما را بویی 298شمارهٔ ۳۷۴: گر چه کندت مساعدت روز بهی 299شمارهٔ ۳۷۵: فر ابدی و نعمت جاویدی 300شمارهٔ ۳۷۶: ای حورا زاده لعبت نوشادی 301شمارهٔ ۳۷۷: بنمودی مقنعی مهی ناگاهی 302شمارهٔ ۳۷۸: ای نای هوا بریدم از نای دمی 303شمارهٔ ۳۷۹: عشوه دهیم همی سرابی گویی 304شمارهٔ ۳۸۰: ای راوه اگر بهشت پیداست تویی 305شمارهٔ ۳۸۱: ای شاه عدو بندی و هم قلعه گشای 306شمارهٔ ۳۸۲: چون بلبل داریم برای رازی 307شمارهٔ ۳۸۳: امید به زندگانیم نیست بسی 308شمارهٔ ۳۸۴: مسعود چو دربند گرفتار شدی 309شمارهٔ ۳۸۵: نالنده تر از نایم در قلعه نای 310شمارهٔ ۳۸۶: ای شاه جهان ز ملک باقی شادی 311شمارهٔ ۳۸۷: بر شاهان جمله پادشاهی داری 312شمارهٔ ۳۸۸: آمد بر من خیال زیبا یاری 313شمارهٔ ۳۸۹: ای چرخ همه کار به پرگار زدی 314شمارهٔ ۳۹۰: از غنچه ناشکفته مستورتری 315شمارهٔ ۳۹۱: از بلبل بر سرو طربناک تری 316شمارهٔ ۳۹۲: ای قلعه نای مادر ملک تویی 317شمارهٔ ۳۹۳: ای تن تو به طبع بار بیمار کشی 318شمارهٔ ۳۹۴: چون موی شدم رنج هر بیدادی 319شمارهٔ ۳۹۵: ای تن چه تنی که تا شدی فرهنگی 320شمارهٔ ۳۹۶: چون دید که بر عزم سفر دارم رای 321شمارهٔ ۳۹۷: این چرخ بسی بدل کند نوها را

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ