آن که از اوضاع خود دایم شکایت می کند

خاطر دشمن فزون از خود رعایت می کند

می شود سر حلقه روشندلان روزگار

هر که چون چشم آشنایی را رعایت می کند

نیست ایمن از گزند شوخ چشمان جهان

عاشق مسکین که اظهار شکایت می کند

ابر احسان می کند در خاک تیغ برق را

باد دستی خرمن ما را حیات می کند

کارفرمای غضب را خشم می سوزد نخست

بعد ازان در دیگران گرمی سرایت می کند

نور خود را بر زمین هرگز نماند آفتاب

عشق صائب عاقبت دل را هدایت می کند