به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اهلی شیرازی

اهلی شیرازیرباعی هاشمارهٔ ۲۷۷: یارب دل کس جز از تو خرم نشود

2360عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

یارب دل کس جز از تو خرم نشود
بی لطف تو کار خلق عالم نشود
گر نقد مراد هر دو عالم بخشی
هیچت ز خزانه کرم کم نشود

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۷۶: در عشق اساس چاره کردن نبود 2شمارهٔ ۲۷۷: یارب دل کس جز از تو خرم نشود 3شمارهٔ ۲۷۸: از هر چه در این دایره موجود بود 4شمارهٔ ۲۷۹: آن جو که بریده گشت از چشمه خود 5شمارهٔ ۲۸۰: با آنکه زبان کلید هر کار بود 6شمارهٔ ۲۸۱: طایر صفتان بخلق زوری نگنند 7شمارهٔ ۲۸۲: اهلی بسخن کشت تو خرمن نشود 8شمارهٔ ۲۸۳: روز غم اگر بکوتهی میگردد 9شمارهٔ ۲۸۴: خر نیست کسی که از جهان ناز خرد 10شمارهٔ ۲۸۵: اکسیر نظر ورای تعلیم بود 11شمارهٔ ۲۸۶: آسوده بود هر که کم آزار بود 12شمارهٔ ۲۸۷: با خلق خدا نمیتوان غوغا کرد 13شمارهٔ ۲۸۸: آنان که اساس کار بر خلق نهند 14شمارهٔ ۲۸۹: هر سخت سخن که تلخگویی دارد 15شمارهٔ ۲۹۰: هر ذره که صبر یار خود خواهد کرد 16شمارهٔ ۲۹۱: مستی که ندامت از شرابش باشد 17شمارهٔ ۲۹۲: تا ظلمت محنت بنهایت نرسد 18شمارهٔ ۲۹۳: هر صحبت مستیی خماری دارد 19شمارهٔ ۲۹۴: آنان که بخلق از ره معنی نگرند 20شمارهٔ ۲۹۵: عاقل ز حسود خود حذر خواهد کرد 21شمارهٔ ۲۹۶: این مدعیان کی بشکایت ارزند 22شمارهٔ ۲۹۷: خاکی که چو گرد گرد درها گردد 23شمارهٔ ۲۹۸: نو کیسه که همچو غنچه زرناک شود 24شمارهٔ ۲۹۹: گر پیش سخی شب زر گردون باشد 25شمارهٔ ۳۰۰: درویش سخی را همه کس یار بود 26شمارهٔ ۳۰۱: آن خواجه گرش گاه بخرمن نقتد 27شمارهٔ ۳۰۲: از بخل درین سرا کسی میر نشد 28شمارهٔ ۳۰۳: تعظیم خسان به جا و مسکن باشد 29شمارهٔ ۳۰۴: سهل است که مرد گوشه یی بگزیند 30شمارهٔ ۳۰۵: هر بیخردی که نخوتش کار بود 31شمارهٔ ۳۰۶: آدم ز ادب فرشته اطوار بود 32شمارهٔ ۳۰۷: آنانکه به بند زینت و زیب تنند 33شمارهٔ ۳۰۸: مردم همه جوهری و صاحب نظرند 34شمارهٔ ۳۰۹: می را که خمار در کمین است چه سود 35شمارهٔ ۳۱۰: گر عمر بکار می کنی حیف بود 36شمارهٔ ۳۱۱: می باده فروش داد و زر میطلبد 37شمارهٔ ۳۱۲: ای پیر شکسته توبه سست نهاد 38شمارهٔ ۳۱۳: گر رخش هوای دل اسیرت نبود 39شمارهٔ ۳۱۴: در روی جوانان نظری میباید 40شمارهٔ ۳۱۵: شهوت نهلی که چون شرابت ببرد 41شمارهٔ ۳۱۶: کس در پی آزار دل افکار مباد 42شمارهٔ ۳۱۷: آدم که بعشق محرم یار بود 43شمارهٔ ۳۱۸: عاشق که همیشه وصل یارش باشد 44شمارهٔ ۳۱۹: خوش گفت پدر مرا کسی مرد بود 45شمارهٔ ۳۲۰: آنانکه بخوبی زنان مینازند 46شمارهٔ ۳۲۱: دست تو بشاهدان عالم نرسد 47شمارهٔ ۳۲۲: آدم که نتش سرای ویران باشد 48شمارهٔ ۳۲۳: دردا که رسید پیری و داد نوید 49شمارهٔ ۳۲۴: این غره عمر عاقبت سلخ شود 50شمارهٔ ۳۲۵: آن خواجه که خانه را بکهگل اندود 51شمارهٔ ۳۲۶: هر چند که خصم کینه ور میباشد 52شمارهٔ ۳۲۷: گردون که همیشه خاطر آزار بود 53شمارهٔ ۳۲۸: گلزار جهان که غیر خارش نبود 54شمارهٔ ۳۲۹: پیری که ز خستگی تنش تاب خورد 55شمارهٔ ۳۳۰: گردون تن ما چه خانه جان میکرد 56شمارهٔ ۳۳۱: هر چیز که نوبهار و نوبر باشد 57شمارهٔ ۳۳۲: بیگانه وشی که دیر دیرش بینند 58شمارهٔ ۳۳۳: تا کار بخلقت نفتد یار تو اند 59شمارهٔ ۳۳۴: فریاد که عمر رفت و حرمان بفزود 60شمارهٔ ۳۳۵: نقش سخنم بنقش نقاش بود 61شمارهٔ ۳۳۶: من نقد درستم نه مس روی اندود 62شمارهٔ ۳۳۷: تا رهزن خواب در سرایت نبرد 63شمارهٔ ۳۳۸: عمر تو اگر بخواب غفلت گذرد 64شمارهٔ ۳۳۹: هر چیز که در علم تو معلوم بود 65شمارهٔ ۳۴۰: پروانه تر از شمع روشن طلبد 66شمارهٔ ۳۴۱: مست تو کسی بود که چون آه کند 67شمارهٔ ۳۴۲: هر چیز که در جهان نمودی دارد 68شمارهٔ ۳۴۳: در راه حق انبیا چو انجم گشتند 69شمارهٔ ۳۴۴: از بسکه دلم پیام او میشنود 70شمارهٔ ۳۴۵: از آل علی هر چه ترا دل باشد 71شمارهٔ ۳۴۶: بر مهر علی خوش نفسان میجوشند 72شمارهٔ ۳۴۷: ما را ز حسین تشنه چون یاد 73شمارهٔ ۳۴۸: با علم خدا عین یقین میباید 74شمارهٔ ۳۴۹: هر چند به حکمت شده یی فرد و وحید 75شمارهٔ ۳۵۰: گر خرقه عارفان بصد چاک بود 76شمارهٔ ۳۵۱: هر جانوری که در جهان باشد و بود 77شمارهٔ ۳۵۲: گر مال خدا دهی تباهی ببرد 78شمارهٔ ۳۵۳: افراط طعام هر که غمناک کند 79شمارهٔ ۳۵۴: صایم بود آنکه خاطری شاد کند 80شمارهٔ ۳۵۵: حج یافت کس کزو کس آزار ندید 81شمارهٔ ۳۵۶: زنهار مگو فرشته امکان نبود 82شمارهٔ ۳۵۷: انوار فرشته از فلک میتابد 83شمارهٔ ۳۵۸: گر تن ز فروغ روح وامانده شود 84شمارهٔ ۳۵۹: گر کوزه تن سفال در یوزه شود 85شمارهٔ ۳۶۰: آنانکه ز شاخ بخت برخوردارند 86شمارهٔ ۳۶۱: بیگانه وشی با من دیوانه چه سود 87شمارهٔ ۳۶۲: مرد آن نبود که چشمش آلوده بود 88شمارهٔ ۳۶۳: تا پیر و معلم از تو خرم نشود 89شمارهٔ ۳۶۴: در راه طلب کسی بجایی برسد 90شمارهٔ ۳۶۵: بر علم و هنر گرچه کسش دق نرسد 91شمارهٔ ۳۶۶: آنرا که خیال دلفروزی باشد 92شمارهٔ ۳۶۷: با صاحب حسن دیده حس باشد 93شمارهٔ ۳۶۸: از مستی شد ملک نگون خواهد بود 94شمارهٔ ۳۶۹: سلطان که خراج بر رعیت فکند 95شمارهٔ ۳۷۰: باید دل شه بعفو خواهان باشد 96شمارهٔ ۳۷۱: بی تجربه به هر کی با یکی یار شود 97شمارهٔ ۳۷۲: جز سرو قدان که مردم از ناز کشند 98شمارهٔ ۳۷۳: از بنده هنر ارادت شاه بود 99شمارهٔ ۳۷۴: ظالم بقیامت اعتقادش نبود 100شمارهٔ ۳۷۵: گویم سخنی اگر ترا هوش بود 101شمارهٔ ۳۷۶: زن را که بجام عیش دستی باشد 102شمارهٔ ۳۷۷: فرخنده سعادتی که معبود دهد 103شمارهٔ ۳۷۸: فرزند تو بهتر آنکه خود رو نبود 104شمارهٔ ۳۷۹: پرسید کسی که آخر آیا چه شود 105شمارهٔ ۳۸۰: شیخ است بر آن که کار خود نیک کند 106شمارهٔ ۳۸۱: شیراز که کس درو هنر نپذیرد 107شمارهٔ ۳۸۲: شیراز که گل درو بصد لون بود 108شمارهٔ ۳۸۳: هر کس که بوقت عقد زن نار خرید 109شمارهٔ ۳۸۴: مرغی که ز بند غم گشادش باشد 110شمارهٔ ۳۸۵: هر چند که دل بوصل دادیم نشد 111شمارهٔ ۳۸۶: هر کس که نه سر بپای دلدار نهد 112شمارهٔ ۳۸۷: ای تازه جوان بیا و پیری بنگر 113شمارهٔ ۳۸۸: آورد پری از گل من باد خبر 114شمارهٔ ۳۸۹: ایخواجه ز کف رسوم حکمت مگذار 115شمارهٔ ۳۹۰: آمد سحری بخوابم آنشاخ شکر 116شمارهٔ ۳۹۱: آنمه بجفا ز ما برید آخر کار 117شمارهٔ ۳۹۲: رویت چمن است صد گل آورده ببار 118شمارهٔ ۳۹۳: گر دم نزنم فسونه گویی کم گیر 119شمارهٔ ۳۹۴: آنگل که غمش ز پادشاهی خوشتر 120شمارهٔ ۳۹۵: یارب تو ز چشم غیر مستورم دار 121شمارهٔ ۳۹۶: یارب گنهم ببخش و عذرم بپذیر 122شمارهٔ ۳۹۷: یارب تو مراد من غمناک بر آر 123شمارهٔ ۳۹۸: گر راز دلت نگفته باشد بهتر 124شمارهٔ ۳۹۹: زنهار بغیبت از کسی نام مبر 125شمارهٔ ۴۰۰: هر چند که تنگدستی ای شاخ بهار 126شمارهٔ ۴۰۱: ای قطره آب از منی و ما بگذر 127شمارهٔ ۴۰۲: ای مست حق از می مجازی بگذر 128شمارهٔ ۴۰۳: هرچند بدلخواه رود ظاهر عمر 129شمارهٔ ۴۰۴: مشنو که چو من عمر تباهیست دگر 130شمارهٔ ۴۰۵: گه بر در کعبه ایم گه بر در دیر 131شمارهٔ ۴۰۶: آنرا که اجل شکست پیمانه عمر 132شمارهٔ ۴۰۷: زانگونه شوی زنده بتقدیر دگر 133شمارهٔ ۴۰۸: از پرسش دوستان قدم باز مگیر 134شمارهٔ ۴۰۹: آنکس که بخدمت تو تن کرد اسیر 135شمارهٔ ۴۱۰: ای نخل جوان درین چمن با گل و خار 136شمارهٔ ۴۱۱: حکمت ز ره دلیل و برهان آموز 137شمارهٔ ۴۱۲: در ملک جهان چه دیدی از عمر دراز 138شمارهٔ ۴۱۳: در مهر علی کوش و در ایمان آویز 139شمارهٔ ۴۱۴: آدم بطهارت و تمیز است عزیز 140شمارهٔ ۴۱۵: عیدست بیا دل اسیری بنواز 141شمارهٔ ۴۱۶: ساقی قدحی که شد در گلشن باز 142شمارهٔ ۴۱۷: جان رفت و سر پریدنم نیست هنوز 143شمارهٔ ۴۱۸: با فتنه عشق خوبرویان مستیز 144شمارهٔ ۴۱۹: بگذر ز هوای شهوت و رغبت نفس 145شمارهٔ ۴۲۰: من سوزنم و تو در مثل مغناطیس 146شمارهٔ ۴۲۱: چو باده خوری مزن به بیهوده نفس 147شمارهٔ ۴۲۲: ای مست وصال یار از اغیار بترس 148شمارهٔ ۴۲۳: گاهی ز اسیران جگر ریش بپرس 149شمارهٔ ۴۲۴: بیمار و جز تو یاریم نیست ز کس 150شمارهٔ ۴۲۵: یارب خجلم چنان ز آلایش خویش 151شمارهٔ ۴۲۶: خاموش نشین و فتنه انگیز مباش 152شمارهٔ ۴۲۷: شهوت مپرست و بر بتان ناظر باش 153شمارهٔ ۴۲۸: دل همچو چراغ روغن از خون بودش 154شمارهٔ ۴۲۹: دوش از غم عمر رفته در منزل خویش 155شمارهٔ ۴۳۰: کسری که فلک بمعدلت پروردش 156شمارهٔ ۴۳۱: با خلق کرم کن و بآزار مکوش 157شمارهٔ ۴۳۲: فرزند نکو بر آر ای صاحب هش 158شمارهٔ ۴۳۳: آن قد چو سرو بین و روی چو مهش 159شمارهٔ ۴۳۴: عقل است کسی که شه برد فرمانش 160شمارهٔ ۴۳۵: گرخانه سیه زعشق او شد مخروش 161شمارهٔ ۴۳۶: تا کی نگرم بدیده روشن خویش 162شمارهٔ ۴۳۷: گر دوست نصیب ما نکردست فراغ 163شمارهٔ ۴۳۸: ایمه که ندارم از تو پروای چراغ 164شمارهٔ ۴۳۹: پیریم و فقیر و ناتوانیم و ضعیف 165شمارهٔ ۴۴۰: دهقان چو بخاک افکند تخم ضعیف 166شمارهٔ ۴۴۱: برخیز و طواف کعبه مشمار گزاف 167شمارهٔ ۴۴۲: گر بگسلی از لذت تن همچو ملک 168شمارهٔ ۴۴۳: آدم به کریوه ایست در راه فلک 169شمارهٔ ۴۴۴: اهلی که مرید تو بود پیر فلک 170شمارهٔ ۴۴۵: فرزند بخوی و بوی خودساز بزرگ 171شمارهٔ ۴۴۶: در طور فنا چو موسی از خود بگسل 172شمارهٔ ۴۴۷: شهوت چه حرام و چه حلال است و بال 173شمارهٔ ۴۴۸: اهلی ز جهانیان چو مجنون بگسل 174شمارهٔ ۴۴۹: زاد همه راه برگ و سازست ایدل 175شمارهٔ ۴۵۰: فرزند تو شاخیست تر از اول حال 176شمارهٔ ۴۵۱: ساقی من مست کی شوم همدم عقل 177شمارهٔ ۴۵۲: ایسرو سهی درآ در آغوش چو گل 178شمارهٔ ۴۵۳: اهلی در نظم و گوهر طبع فضول 179شمارهٔ ۴۵۴: اهلی ز جهانیان چو مجنون بگسل 180شمارهٔ ۴۵۵: ایمه که رخت گرفته صد خرده بگل 181شمارهٔ ۴۵۶: من خود نرسم بوصل آنطرفه غزال 182شمارهٔ ۴۵۷: یا رب گنه آلوده ز دنیا مبرم 183شمارهٔ ۴۵۸: یا رب مهل اندر گنه اندوختنم 184شمارهٔ ۴۵۹: یا رب من اگر گناه بیحد کردم 185شمارهٔ ۴۶۰: ما گنج غمیم و غم ز حق خواسته ایم 186شمارهٔ ۴۶۱: گر در همه آفاق بگردی چو نسیم 187شمارهٔ ۴۶۲: صاحب هنری را که بود طبع سلیم 188شمارهٔ ۴۶۳: ما با می و مستی سر تقوی داریم 189شمارهٔ ۴۶۴: تا کی ز خمار می سرافکنده شویم 190شمارهٔ ۴۶۵: تا چند بعالم مکرر نگریم 191شمارهٔ ۴۶۶: از بسکه زناکسان پریشان شده ام 192شمارهٔ ۴۶۷: گه در طلب عیش و سروری بودیم 193شمارهٔ ۴۶۸: از شصت گذشت عمر و رهبر نشدیم 194شمارهٔ ۴۶۹: چل سال بوادی طلب افتادم 195شمارهٔ ۴۷۰: ایشاه شهید بیتو ما چون باشیم 196شمارهٔ ۴۷۱: ساقی بخرابات اگر گام نهم 197شمارهٔ ۴۷۲: هر چند مجرد از خلایق شده ایم 198شمارهٔ ۴۷۳: فریاد که مردم و نگویی چه کسم 199شمارهٔ ۴۷۴: مشنو که کس از جهان رسیدست بکام 200شمارهٔ ۴۷۵: تا کی غمت ایشوخ سمتکار خوریم 201شمارهٔ ۴۷۶: من بلبل تلخ عیش شیرین سخنم 202شمارهٔ ۴۷۷: ایسرو روان که خوشتری از جانم 203شمارهٔ ۴۷۸: ای یوسف جان که من خریدار توام 204شمارهٔ ۴۷۹: ساقی بنشین که با تو دمساز شویم 205شمارهٔ ۴۸۰: دستم نرسد بوصل آنمه چکنم؟206شمارهٔ ۴۸۱: دل سوخت ز عشق و دیده شد گریان هم 207شمارهٔ ۴۸۲: عمریست که من کشته دیدار توام 208شمارهٔ ۴۸۳: گر از دهنت روایتی میگویم 209شمارهٔ ۴۸۴: ای راحت جان که مست دیدار توام 210شمارهٔ ۴۸۵: مستم من و ناصبور و ناپروا هم 211شمارهٔ ۴۸۶: هرگز بغم جهان فرسوده نیم 212شمارهٔ ۴۸۷: بیروی تو چند جان بحسرت بدهم 213شمارهٔ ۴۸۸: گه صف گلی بصد زبان میگویم 214شمارهٔ ۴۸۹: در بند کسی فتاده ازسادگیم 215شمارهٔ ۴۹۰: ای تازه جوان کز تو دل افروخته ام 216شمارهٔ ۴۹۱: ما با رخ یار آینه جم چکنیم 217شمارهٔ ۴۹۲: ما ز هر غم عشق تو چون قند خوریم 218شمارهٔ ۴۹۳: من سوخته دل ز آتش تقدیرم 219شمارهٔ ۴۹۴: با درد خوش دلم چه درمان دارم؟220شمارهٔ ۴۹۵: تا سر بودم سر جوانان دارم 221شمارهٔ ۴۹۶: ای کز ستم تو راحتی می یابم 222شمارهٔ ۴۹۷: آنشوخ که من شاه بتانش گویم 223شمارهٔ ۴۹۸: خورشید رخا ز مهر خود داد دهم 224شمارهٔ ۴۹۹: گر من صفت سینه مجروح کنم 225شمارهٔ ۵۰۰: ای گل گله تو پیش هر کس چکنم 226شمارهٔ ۵۰۱: من غیر تو ای مایه راحت چکنم 227شمارهٔ ۵۰۲: گاهی ز در کعب صفا میجستیم 228شمارهٔ ۵۰۳: از عشق هوای نیکنامی داریم 229شمارهٔ ۵۰۴: عمریست که بهر کام دارم ناکام 230شمارهٔ ۵۰۵: گر سر ننهم بجور دشمن چکنم؟231شمارهٔ ۵۰۶: آب و گل ما که دشمانند بهم 232شمارهٔ ۵۰۷: در عشق تو دور از دل خرم ماییم 233شمارهٔ ۵۰۸: دل کو که حدیث دیگران گوش کنم 234شمارهٔ ۵۰۹: از نرگس مخمور تو من مست دلم 235شمارهٔ ۵۱۰: جان در غم او نماند و دلشاد شدم 236شمارهٔ ۵۱۱: از رشته فقر خرقه ای بافته ایم 237شمارهٔ ۵۱۲: عمری همه صحبت که و مه دیدم 238شمارهٔ ۵۱۳: یارب که مرا کار بسامان گردان 239شمارهٔ ۵۱۴: در خانه تن مشو دلا خانه نشین 240شمارهٔ ۵۱۵: هرچند بود کلید هر کار زبان 241شمارهٔ ۵۱۶: یک لحظه فراغ خاطر گوشه نشین 242شمارهٔ ۵۱۷: درویش توان بکهنه رختی بودن 243شمارهٔ ۵۱۸: زنهار که بد گفتن کس ورد مکن 244شمارهٔ ۵۱۹: پیش از تو شه زمانه بودند کسان 245شمارهٔ ۵۲۰: خوش نیست بهار گلشن دهر از آن 246شمارهٔ ۵۲۱: هر چند که پی برم بر اسرار نهان 247شمارهٔ ۵۲۲: اهلی ز توفیق بد تبرا میکن 248شمارهٔ ۵۲۳: معراج رسول و قاب قوسین ببین 249شمارهٔ ۵۲۴: جز در ره علم دین دل آسوده مکن 250شمارهٔ ۵۲۵: گرد ترک کرم کند تو تر کیش ببین 251شمارهٔ ۵۲۶: بی وجه مبخش و بی سبب نیز مزن 252شمارهٔ ۵۲۷: با حق پدی نا حق در جنگ مزن 253شمارهٔ ۵۲۸: خوش وقت بهار و بانگ مرغان حزین 254شمارهٔ ۵۲۹: ما گریه کنان بر سر خاک پدران 255شمارهٔ ۵۳۰: قرآن که درو گنج الهیست درون 256شمارهٔ ۵۳۱: از پند رفیق مهربان عار مکن 257شمارهٔ ۵۳۲: یا رب بکرم درد مرا درمان کن 258شمارهٔ ۵۳۳: چو گریه خون گشاد خواهم دادن 259شمارهٔ ۵۳۴: ایسرو قد لاله رخ غنچه دهن 260شمارهٔ ۵۳۵: از بهر سری ذلیل نتوان بودن 261شمارهٔ ۵۳۶: هر چند ز جور بخت نامقبل من 262شمارهٔ ۵۳۷: دل را بغم زمانه آلوده مکن 263شمارهٔ ۵۳۸: برخیز و مکن تکیه به عمر گذران 264شمارهٔ ۵۳۹: هرگز نکنی میل من ایعهد شکن 265شمارهٔ ۵۴۰: عیسی دم ماست بخش شیرین نفسان 266شمارهٔ ۵۴۱: یارب دل من ز سینه ریشان گردان 267شمارهٔ ۵۴۲: اهلی بگسل ز صحبت هیچکسان 268شمارهٔ ۵۴۳: اهلی که بود خاک ره درد کشان 269شمارهٔ ۵۴۴: ساقی قدحی ببخش و بیداد مکن 270شمارهٔ ۵۴۵: هرگز نشود حسن چنین خوار که من 271شمارهٔ ۵۴۶: تا حال من حزین چه خواهد بودن 272شمارهٔ ۵۴۷: ساقی، چو چراغ سحرم زار و زر بون 273شمارهٔ ۵۴۸: ای یوسف جان درون پیراهن تو 274شمارهٔ ۵۴۹: باد است سخن ز مدح پر باد مشو 275شمارهٔ ۵۵۰: بسرشت بچل صباح ایزد گل تو 276شمارهٔ ۵۵۱: گر سفله غنی شود چه جود آید ازو 277شمارهٔ ۵۵۲: هرکس که هوای نفس شد پیشه او 278شمارهٔ ۵۵۳: زن دوست نداری که بود دشمن تو 279شمارهٔ ۵۵۴: چون سبزه نخست بود همسایه سرو 280شمارهٔ ۵۵۵: با اینهمه بی نیازی و حشمت تو 281شمارهٔ ۵۵۶: گفتی غرضت ز بندگی چیست بگو 282شمارهٔ ۵۵۷: ای برقع ماه زلف همچون شب تو 283شمارهٔ ۵۵۸: ما را همه دم هوای یاریست ز نو 284شمارهٔ ۵۵۹: اهلی چو سگ تو شد مشو غافل ازو 285شمارهٔ ۵۶۰: آن دل که نگشته ام دمی خرم ازو 286شمارهٔ ۵۶۱: یارب تو خداوندی و ما بنده همه 287شمارهٔ ۵۶۲: دشمن چو توانا شود و خونخواره 288شمارهٔ ۵۶۳: درمعرکه بگریز ز پیکان همه 289شمارهٔ ۵۶۴: آدم که خداش سرفرازی داده 290شمارهٔ ۵۶۵: عالم شب و روزیست درین حادثه گاه 291شمارهٔ ۵۶۶: ما میوه این چمن چشیدیم همه 292شمارهٔ ۵۶۷: آن گل که بود رخش گلستان همه 293شمارهٔ ۵۶۸: در عشق زبونی از زبردستی به 294شمارهٔ ۵۶۹: ایچشمه آفتاب با روی چو ماه 295شمارهٔ ۵۷۰: عشق تو بلای عقل و دین است همه 296شمارهٔ ۵۷۱: یا رب بکرم نگاهدارنده تویی 297شمارهٔ ۵۷۲: ای محرم راز دل چه بیگانه وشی 298شمارهٔ ۵۷۳: ای آب بقا اگر ز گل پاک شوی 299شمارهٔ ۵۷۴: اهلی ز جهان چو قسمت خویش خوری 300شمارهٔ ۵۷۵: اهلی بسخن کجا رسیدی باری 301شمارهٔ ۵۷۶: گر از همه کس بلطف و احسان گذری 302شمارهٔ ۵۷۷: ایخواجه ز بخل اگر تو ایمان بدهی 303شمارهٔ ۵۷۸: با هر که دمی نشست و برخاست کنی 304شمارهٔ ۵۷۹: گرد در پی قول و فعل سنجیده شوی 305شمارهٔ ۵۸۰: ایخاک چرا چو آتش از جا شده‌ای 306شمارهٔ ۵۸۱: از عامه مشو ملول اگر با درکی 307شمارهٔ ۵۸۲: رحمان طلبی ز اهل عرفان گردی 308شمارهٔ ۵۸۳: خضر ره ماست عقل در راهبری 309شمارهٔ ۵۸۴: هر چند حریف شاهد نغز شوی 310شمارهٔ ۵۸۵: هر سبزه گل که بر دمد ز آب و گلی 311شمارهٔ ۵۸۶: من گر چه نمیزنم دم از دانایی 312شمارهٔ ۵۸۷: اهلی تو گهی قبول جانان گردی 313شمارهٔ ۵۸۸: یارب خجلم بغایت از روی نبی 314شمارهٔ ۵۸۹: شرع از پی آن بود که غوغا نکنی 315شمارهٔ ۵۹۰: ایخواجه که از خلق بمال افزونی 316شمارهٔ ۵۹۱: گر حج نکنی کجا بجایی برسی 317شمارهٔ ۵۹۲: ایخواجه که در حقیقت حق کوشی 318شمارهٔ ۵۹۳: هر گاه که در معنی قرآن برسی 319شمارهٔ ۵۹۴: گر منکر حشر و نشر و رستاخیزی 320شمارهٔ ۵۹۵: هر چند که جز بلطف باری نخوری 321شمارهٔ ۵۹۶: بی تربیت حکیم چیزی نشوی 322شمارهٔ ۵۹۷: گر در نظر خجسته فالی برسی 323شمارهٔ ۵۹۸: آن به که بکس مزاح بازی نکنی 324شمارهٔ ۵۹۹: خوش زی بکسان که بینی از دهر خوشی 325شمارهٔ ۶۰۰: از مهر بتان اگر چه فرسوده شوی 326شمارهٔ ۶۰۱: در خانه اگر نکو سرشتی داری 327شمارهٔ ۶۰۲: گر بخت مدد کند که بویی ببری 328شمارهٔ ۶۰۳: ای آنکه چو نخل تازه آراسته یی 329شمارهٔ ۶۰۴: ای گوهر دل که گنج شاهی داری 330شمارهٔ ۶۰۵: یارب بکام دولت خویش رسی 331شمارهٔ ۶۰۶: پروانه صفت اهلی اگر سوخته یی 332شمارهٔ ۶۰۷: گر بر عدم و وجود عالم نفسی 333شمارهٔ ۶۰۸: آن گل که بنازکی ندارد بدلی 334شمارهٔ ۶۰۹: خوش آنکه گشاد چشم و دل سوی کسی 335شمارهٔ ۶۱۰: عاشق شوی آنزمان که تن خاک کنی 336شمارهٔ ۶۱۱: ساقی تو مگر چشم کرم باز کنی 337شمارهٔ ۶۱۲: گر طالب فیض آب انگور شوی 338شمارهٔ ۶۱۳: اهلی بدر آ ز گوشه تنهایی 339شمارهٔ ۶۱۴: گر خاک رهش بدیده ام گل کردی 340شمارهٔ ۶۱۵: جان در غم یوسف چو زلیخا نکنی 341شمارهٔ ۶۱۶: آراسته آمد و چه آراستنی 342شمارهٔ ۶۱۷: از عشق اگر جگر کبابی باشی 343شمارهٔ ۶۱۸: ای باد بیک سخن دلم خوش کردی 344شمارهٔ ۶۱۹: آنی که بحسن از مه و خورشید بهی 345شمارهٔ ۶۲۰: ای کز مه خود چو سایه بی نور تری 346شمارهٔ ۶۲۱: ساقی نظری به بینوایی باری 347شمارهٔ ۶۲۲: گر وعده همیدهی و جان میسوزی 348شمارهٔ ۶۲۳: گفتی ز زبان سبزه زار و لب جوی 349شمارهٔ ۶۲۴: گر زلف چو شست او قضا بگشادی 350شمارهٔ ۶۲۵: اهلی تو که با اهل ریا نزدیکی 351شمارهٔ ۶۲۶: می نوش نه آنچنان که از دست شوی 352شمارهٔ ۶۲۷: در راه سخن جز به ادب راه مپوی 353شمارهٔ ۶۲۸: گر با همه کس راست روی پیشه کنی 354شمارهٔ ۶۲۹: گر خلق فرشته اند اگر دیو و پری 355شمارهٔ ۶۳۰: با یوسف خویش گرگ در پوست تویی 356شمارهٔ ۶۳۱: آنگل که بود به حسن شمع چگلی 357شمارهٔ ۶۳۲: خوش گفت به باغ بلبل نغمه سرای

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ