به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اهلی شیرازی

اهلی شیرازیرباعی هاشمارهٔ ۵۱۳: یارب که مرا کار بسامان گردان

2020عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

یارب که مرا کار بسامان گردان
دشواری حال بر من آسان گردان
هم کار پریشان مرا جمع آور
هم جمع غم مرا پریشان گردان

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۵۱۲: عمری همه صحبت که و مه دیدم 2شمارهٔ ۵۱۳: یارب که مرا کار بسامان گردان 3شمارهٔ ۵۱۴: در خانه تن مشو دلا خانه نشین 4شمارهٔ ۵۱۵: هرچند بود کلید هر کار زبان 5شمارهٔ ۵۱۶: یک لحظه فراغ خاطر گوشه نشین 6شمارهٔ ۵۱۷: درویش توان بکهنه رختی بودن 7شمارهٔ ۵۱۸: زنهار که بد گفتن کس ورد مکن 8شمارهٔ ۵۱۹: پیش از تو شه زمانه بودند کسان 9شمارهٔ ۵۲۰: خوش نیست بهار گلشن دهر از آن 10شمارهٔ ۵۲۱: هر چند که پی برم بر اسرار نهان 11شمارهٔ ۵۲۲: اهلی ز توفیق بد تبرا میکن 12شمارهٔ ۵۲۳: معراج رسول و قاب قوسین ببین 13شمارهٔ ۵۲۴: جز در ره علم دین دل آسوده مکن 14شمارهٔ ۵۲۵: گرد ترک کرم کند تو تر کیش ببین 15شمارهٔ ۵۲۶: بی وجه مبخش و بی سبب نیز مزن 16شمارهٔ ۵۲۷: با حق پدی نا حق در جنگ مزن 17شمارهٔ ۵۲۸: خوش وقت بهار و بانگ مرغان حزین 18شمارهٔ ۵۲۹: ما گریه کنان بر سر خاک پدران 19شمارهٔ ۵۳۰: قرآن که درو گنج الهیست درون 20شمارهٔ ۵۳۱: از پند رفیق مهربان عار مکن 21شمارهٔ ۵۳۲: یا رب بکرم درد مرا درمان کن 22شمارهٔ ۵۳۳: چو گریه خون گشاد خواهم دادن 23شمارهٔ ۵۳۴: ایسرو قد لاله رخ غنچه دهن 24شمارهٔ ۵۳۵: از بهر سری ذلیل نتوان بودن 25شمارهٔ ۵۳۶: هر چند ز جور بخت نامقبل من 26شمارهٔ ۵۳۷: دل را بغم زمانه آلوده مکن 27شمارهٔ ۵۳۸: برخیز و مکن تکیه به عمر گذران 28شمارهٔ ۵۳۹: هرگز نکنی میل من ایعهد شکن 29شمارهٔ ۵۴۰: عیسی دم ماست بخش شیرین نفسان 30شمارهٔ ۵۴۱: یارب دل من ز سینه ریشان گردان 31شمارهٔ ۵۴۲: اهلی بگسل ز صحبت هیچکسان 32شمارهٔ ۵۴۳: اهلی که بود خاک ره درد کشان 33شمارهٔ ۵۴۴: ساقی قدحی ببخش و بیداد مکن 34شمارهٔ ۵۴۵: هرگز نشود حسن چنین خوار که من 35شمارهٔ ۵۴۶: تا حال من حزین چه خواهد بودن 36شمارهٔ ۵۴۷: ساقی، چو چراغ سحرم زار و زر بون 37شمارهٔ ۵۴۸: ای یوسف جان درون پیراهن تو 38شمارهٔ ۵۴۹: باد است سخن ز مدح پر باد مشو 39شمارهٔ ۵۵۰: بسرشت بچل صباح ایزد گل تو 40شمارهٔ ۵۵۱: گر سفله غنی شود چه جود آید ازو 41شمارهٔ ۵۵۲: هرکس که هوای نفس شد پیشه او 42شمارهٔ ۵۵۳: زن دوست نداری که بود دشمن تو 43شمارهٔ ۵۵۴: چون سبزه نخست بود همسایه سرو 44شمارهٔ ۵۵۵: با اینهمه بی نیازی و حشمت تو 45شمارهٔ ۵۵۶: گفتی غرضت ز بندگی چیست بگو 46شمارهٔ ۵۵۷: ای برقع ماه زلف همچون شب تو 47شمارهٔ ۵۵۸: ما را همه دم هوای یاریست ز نو 48شمارهٔ ۵۵۹: اهلی چو سگ تو شد مشو غافل ازو 49شمارهٔ ۵۶۰: آن دل که نگشته ام دمی خرم ازو 50شمارهٔ ۵۶۱: یارب تو خداوندی و ما بنده همه 51شمارهٔ ۵۶۲: دشمن چو توانا شود و خونخواره 52شمارهٔ ۵۶۳: درمعرکه بگریز ز پیکان همه 53شمارهٔ ۵۶۴: آدم که خداش سرفرازی داده 54شمارهٔ ۵۶۵: عالم شب و روزیست درین حادثه گاه 55شمارهٔ ۵۶۶: ما میوه این چمن چشیدیم همه 56شمارهٔ ۵۶۷: آن گل که بود رخش گلستان همه 57شمارهٔ ۵۶۸: در عشق زبونی از زبردستی به 58شمارهٔ ۵۶۹: ایچشمه آفتاب با روی چو ماه 59شمارهٔ ۵۷۰: عشق تو بلای عقل و دین است همه 60شمارهٔ ۵۷۱: یا رب بکرم نگاهدارنده تویی 61شمارهٔ ۵۷۲: ای محرم راز دل چه بیگانه وشی 62شمارهٔ ۵۷۳: ای آب بقا اگر ز گل پاک شوی 63شمارهٔ ۵۷۴: اهلی ز جهان چو قسمت خویش خوری 64شمارهٔ ۵۷۵: اهلی بسخن کجا رسیدی باری 65شمارهٔ ۵۷۶: گر از همه کس بلطف و احسان گذری 66شمارهٔ ۵۷۷: ایخواجه ز بخل اگر تو ایمان بدهی 67شمارهٔ ۵۷۸: با هر که دمی نشست و برخاست کنی 68شمارهٔ ۵۷۹: گرد در پی قول و فعل سنجیده شوی 69شمارهٔ ۵۸۰: ایخاک چرا چو آتش از جا شده‌ای 70شمارهٔ ۵۸۱: از عامه مشو ملول اگر با درکی 71شمارهٔ ۵۸۲: رحمان طلبی ز اهل عرفان گردی 72شمارهٔ ۵۸۳: خضر ره ماست عقل در راهبری 73شمارهٔ ۵۸۴: هر چند حریف شاهد نغز شوی 74شمارهٔ ۵۸۵: هر سبزه گل که بر دمد ز آب و گلی 75شمارهٔ ۵۸۶: من گر چه نمیزنم دم از دانایی 76شمارهٔ ۵۸۷: اهلی تو گهی قبول جانان گردی 77شمارهٔ ۵۸۸: یارب خجلم بغایت از روی نبی 78شمارهٔ ۵۸۹: شرع از پی آن بود که غوغا نکنی 79شمارهٔ ۵۹۰: ایخواجه که از خلق بمال افزونی 80شمارهٔ ۵۹۱: گر حج نکنی کجا بجایی برسی 81شمارهٔ ۵۹۲: ایخواجه که در حقیقت حق کوشی 82شمارهٔ ۵۹۳: هر گاه که در معنی قرآن برسی 83شمارهٔ ۵۹۴: گر منکر حشر و نشر و رستاخیزی 84شمارهٔ ۵۹۵: هر چند که جز بلطف باری نخوری 85شمارهٔ ۵۹۶: بی تربیت حکیم چیزی نشوی 86شمارهٔ ۵۹۷: گر در نظر خجسته فالی برسی 87شمارهٔ ۵۹۸: آن به که بکس مزاح بازی نکنی 88شمارهٔ ۵۹۹: خوش زی بکسان که بینی از دهر خوشی 89شمارهٔ ۶۰۰: از مهر بتان اگر چه فرسوده شوی 90شمارهٔ ۶۰۱: در خانه اگر نکو سرشتی داری 91شمارهٔ ۶۰۲: گر بخت مدد کند که بویی ببری 92شمارهٔ ۶۰۳: ای آنکه چو نخل تازه آراسته یی 93شمارهٔ ۶۰۴: ای گوهر دل که گنج شاهی داری 94شمارهٔ ۶۰۵: یارب بکام دولت خویش رسی 95شمارهٔ ۶۰۶: پروانه صفت اهلی اگر سوخته یی 96شمارهٔ ۶۰۷: گر بر عدم و وجود عالم نفسی 97شمارهٔ ۶۰۸: آن گل که بنازکی ندارد بدلی 98شمارهٔ ۶۰۹: خوش آنکه گشاد چشم و دل سوی کسی 99شمارهٔ ۶۱۰: عاشق شوی آنزمان که تن خاک کنی 100شمارهٔ ۶۱۱: ساقی تو مگر چشم کرم باز کنی 101شمارهٔ ۶۱۲: گر طالب فیض آب انگور شوی 102شمارهٔ ۶۱۳: اهلی بدر آ ز گوشه تنهایی 103شمارهٔ ۶۱۴: گر خاک رهش بدیده ام گل کردی 104شمارهٔ ۶۱۵: جان در غم یوسف چو زلیخا نکنی 105شمارهٔ ۶۱۶: آراسته آمد و چه آراستنی 106شمارهٔ ۶۱۷: از عشق اگر جگر کبابی باشی 107شمارهٔ ۶۱۸: ای باد بیک سخن دلم خوش کردی 108شمارهٔ ۶۱۹: آنی که بحسن از مه و خورشید بهی 109شمارهٔ ۶۲۰: ای کز مه خود چو سایه بی نور تری 110شمارهٔ ۶۲۱: ساقی نظری به بینوایی باری 111شمارهٔ ۶۲۲: گر وعده همیدهی و جان میسوزی 112شمارهٔ ۶۲۳: گفتی ز زبان سبزه زار و لب جوی 113شمارهٔ ۶۲۴: گر زلف چو شست او قضا بگشادی 114شمارهٔ ۶۲۵: اهلی تو که با اهل ریا نزدیکی 115شمارهٔ ۶۲۶: می نوش نه آنچنان که از دست شوی 116شمارهٔ ۶۲۷: در راه سخن جز به ادب راه مپوی 117شمارهٔ ۶۲۸: گر با همه کس راست روی پیشه کنی 118شمارهٔ ۶۲۹: گر خلق فرشته اند اگر دیو و پری 119شمارهٔ ۶۳۰: با یوسف خویش گرگ در پوست تویی 120شمارهٔ ۶۳۱: آنگل که بود به حسن شمع چگلی 121شمارهٔ ۶۳۲: خوش گفت به باغ بلبل نغمه سرای

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ