به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اهلی شیرازی

اهلی شیرازیرباعی هاشمارهٔ ۵۲۴: جز در ره علم دین دل آسوده مکن

1670عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

جز در ره علم دین دل آسوده مکن
جان از سخن فلسفه فرسوده مکن
تا لوح دل تو خالی از نیک و بدست
زنهار سیه ز حرف بیهوده مکن

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۵۲۳: معراج رسول و قاب قوسین ببین 2شمارهٔ ۵۲۴: جز در ره علم دین دل آسوده مکن 3شمارهٔ ۵۲۵: گرد ترک کرم کند تو تر کیش ببین 4شمارهٔ ۵۲۶: بی وجه مبخش و بی سبب نیز مزن 5شمارهٔ ۵۲۷: با حق پدی نا حق در جنگ مزن 6شمارهٔ ۵۲۸: خوش وقت بهار و بانگ مرغان حزین 7شمارهٔ ۵۲۹: ما گریه کنان بر سر خاک پدران 8شمارهٔ ۵۳۰: قرآن که درو گنج الهیست درون 9شمارهٔ ۵۳۱: از پند رفیق مهربان عار مکن 10شمارهٔ ۵۳۲: یا رب بکرم درد مرا درمان کن 11شمارهٔ ۵۳۳: چو گریه خون گشاد خواهم دادن 12شمارهٔ ۵۳۴: ایسرو قد لاله رخ غنچه دهن 13شمارهٔ ۵۳۵: از بهر سری ذلیل نتوان بودن 14شمارهٔ ۵۳۶: هر چند ز جور بخت نامقبل من 15شمارهٔ ۵۳۷: دل را بغم زمانه آلوده مکن 16شمارهٔ ۵۳۸: برخیز و مکن تکیه به عمر گذران 17شمارهٔ ۵۳۹: هرگز نکنی میل من ایعهد شکن 18شمارهٔ ۵۴۰: عیسی دم ماست بخش شیرین نفسان 19شمارهٔ ۵۴۱: یارب دل من ز سینه ریشان گردان 20شمارهٔ ۵۴۲: اهلی بگسل ز صحبت هیچکسان 21شمارهٔ ۵۴۳: اهلی که بود خاک ره درد کشان 22شمارهٔ ۵۴۴: ساقی قدحی ببخش و بیداد مکن 23شمارهٔ ۵۴۵: هرگز نشود حسن چنین خوار که من 24شمارهٔ ۵۴۶: تا حال من حزین چه خواهد بودن 25شمارهٔ ۵۴۷: ساقی، چو چراغ سحرم زار و زر بون 26شمارهٔ ۵۴۸: ای یوسف جان درون پیراهن تو 27شمارهٔ ۵۴۹: باد است سخن ز مدح پر باد مشو 28شمارهٔ ۵۵۰: بسرشت بچل صباح ایزد گل تو 29شمارهٔ ۵۵۱: گر سفله غنی شود چه جود آید ازو 30شمارهٔ ۵۵۲: هرکس که هوای نفس شد پیشه او 31شمارهٔ ۵۵۳: زن دوست نداری که بود دشمن تو 32شمارهٔ ۵۵۴: چون سبزه نخست بود همسایه سرو 33شمارهٔ ۵۵۵: با اینهمه بی نیازی و حشمت تو 34شمارهٔ ۵۵۶: گفتی غرضت ز بندگی چیست بگو 35شمارهٔ ۵۵۷: ای برقع ماه زلف همچون شب تو 36شمارهٔ ۵۵۸: ما را همه دم هوای یاریست ز نو 37شمارهٔ ۵۵۹: اهلی چو سگ تو شد مشو غافل ازو 38شمارهٔ ۵۶۰: آن دل که نگشته ام دمی خرم ازو 39شمارهٔ ۵۶۱: یارب تو خداوندی و ما بنده همه 40شمارهٔ ۵۶۲: دشمن چو توانا شود و خونخواره 41شمارهٔ ۵۶۳: درمعرکه بگریز ز پیکان همه 42شمارهٔ ۵۶۴: آدم که خداش سرفرازی داده 43شمارهٔ ۵۶۵: عالم شب و روزیست درین حادثه گاه 44شمارهٔ ۵۶۶: ما میوه این چمن چشیدیم همه 45شمارهٔ ۵۶۷: آن گل که بود رخش گلستان همه 46شمارهٔ ۵۶۸: در عشق زبونی از زبردستی به 47شمارهٔ ۵۶۹: ایچشمه آفتاب با روی چو ماه 48شمارهٔ ۵۷۰: عشق تو بلای عقل و دین است همه 49شمارهٔ ۵۷۱: یا رب بکرم نگاهدارنده تویی 50شمارهٔ ۵۷۲: ای محرم راز دل چه بیگانه وشی 51شمارهٔ ۵۷۳: ای آب بقا اگر ز گل پاک شوی 52شمارهٔ ۵۷۴: اهلی ز جهان چو قسمت خویش خوری 53شمارهٔ ۵۷۵: اهلی بسخن کجا رسیدی باری 54شمارهٔ ۵۷۶: گر از همه کس بلطف و احسان گذری 55شمارهٔ ۵۷۷: ایخواجه ز بخل اگر تو ایمان بدهی 56شمارهٔ ۵۷۸: با هر که دمی نشست و برخاست کنی 57شمارهٔ ۵۷۹: گرد در پی قول و فعل سنجیده شوی 58شمارهٔ ۵۸۰: ایخاک چرا چو آتش از جا شده‌ای 59شمارهٔ ۵۸۱: از عامه مشو ملول اگر با درکی 60شمارهٔ ۵۸۲: رحمان طلبی ز اهل عرفان گردی 61شمارهٔ ۵۸۳: خضر ره ماست عقل در راهبری 62شمارهٔ ۵۸۴: هر چند حریف شاهد نغز شوی 63شمارهٔ ۵۸۵: هر سبزه گل که بر دمد ز آب و گلی 64شمارهٔ ۵۸۶: من گر چه نمیزنم دم از دانایی 65شمارهٔ ۵۸۷: اهلی تو گهی قبول جانان گردی 66شمارهٔ ۵۸۸: یارب خجلم بغایت از روی نبی 67شمارهٔ ۵۸۹: شرع از پی آن بود که غوغا نکنی 68شمارهٔ ۵۹۰: ایخواجه که از خلق بمال افزونی 69شمارهٔ ۵۹۱: گر حج نکنی کجا بجایی برسی 70شمارهٔ ۵۹۲: ایخواجه که در حقیقت حق کوشی 71شمارهٔ ۵۹۳: هر گاه که در معنی قرآن برسی 72شمارهٔ ۵۹۴: گر منکر حشر و نشر و رستاخیزی 73شمارهٔ ۵۹۵: هر چند که جز بلطف باری نخوری 74شمارهٔ ۵۹۶: بی تربیت حکیم چیزی نشوی 75شمارهٔ ۵۹۷: گر در نظر خجسته فالی برسی 76شمارهٔ ۵۹۸: آن به که بکس مزاح بازی نکنی 77شمارهٔ ۵۹۹: خوش زی بکسان که بینی از دهر خوشی 78شمارهٔ ۶۰۰: از مهر بتان اگر چه فرسوده شوی 79شمارهٔ ۶۰۱: در خانه اگر نکو سرشتی داری 80شمارهٔ ۶۰۲: گر بخت مدد کند که بویی ببری 81شمارهٔ ۶۰۳: ای آنکه چو نخل تازه آراسته یی 82شمارهٔ ۶۰۴: ای گوهر دل که گنج شاهی داری 83شمارهٔ ۶۰۵: یارب بکام دولت خویش رسی 84شمارهٔ ۶۰۶: پروانه صفت اهلی اگر سوخته یی 85شمارهٔ ۶۰۷: گر بر عدم و وجود عالم نفسی 86شمارهٔ ۶۰۸: آن گل که بنازکی ندارد بدلی 87شمارهٔ ۶۰۹: خوش آنکه گشاد چشم و دل سوی کسی 88شمارهٔ ۶۱۰: عاشق شوی آنزمان که تن خاک کنی 89شمارهٔ ۶۱۱: ساقی تو مگر چشم کرم باز کنی 90شمارهٔ ۶۱۲: گر طالب فیض آب انگور شوی 91شمارهٔ ۶۱۳: اهلی بدر آ ز گوشه تنهایی 92شمارهٔ ۶۱۴: گر خاک رهش بدیده ام گل کردی 93شمارهٔ ۶۱۵: جان در غم یوسف چو زلیخا نکنی 94شمارهٔ ۶۱۶: آراسته آمد و چه آراستنی 95شمارهٔ ۶۱۷: از عشق اگر جگر کبابی باشی 96شمارهٔ ۶۱۸: ای باد بیک سخن دلم خوش کردی 97شمارهٔ ۶۱۹: آنی که بحسن از مه و خورشید بهی 98شمارهٔ ۶۲۰: ای کز مه خود چو سایه بی نور تری 99شمارهٔ ۶۲۱: ساقی نظری به بینوایی باری 100شمارهٔ ۶۲۲: گر وعده همیدهی و جان میسوزی 101شمارهٔ ۶۲۳: گفتی ز زبان سبزه زار و لب جوی 102شمارهٔ ۶۲۴: گر زلف چو شست او قضا بگشادی 103شمارهٔ ۶۲۵: اهلی تو که با اهل ریا نزدیکی 104شمارهٔ ۶۲۶: می نوش نه آنچنان که از دست شوی 105شمارهٔ ۶۲۷: در راه سخن جز به ادب راه مپوی 106شمارهٔ ۶۲۸: گر با همه کس راست روی پیشه کنی 107شمارهٔ ۶۲۹: گر خلق فرشته اند اگر دیو و پری 108شمارهٔ ۶۳۰: با یوسف خویش گرگ در پوست تویی 109شمارهٔ ۶۳۱: آنگل که بود به حسن شمع چگلی 110شمارهٔ ۶۳۲: خوش گفت به باغ بلبل نغمه سرای

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ