به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اهلی شیرازی

اهلی شیرازیرباعی هاشمارهٔ ۵۲۷: با حق پدی نا حق در جنگ مزن

2200عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

با حق پدی نا حق در جنگ مزن
یعنی بزنا در زدن کس چنگ مزن
خواهی که بسنگسار لایق نشوی
بر شیشه ناموس کسان سنگ مزن

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۵۲۶: بی وجه مبخش و بی سبب نیز مزن 2شمارهٔ ۵۲۷: با حق پدی نا حق در جنگ مزن 3شمارهٔ ۵۲۸: خوش وقت بهار و بانگ مرغان حزین 4شمارهٔ ۵۲۹: ما گریه کنان بر سر خاک پدران 5شمارهٔ ۵۳۰: قرآن که درو گنج الهیست درون 6شمارهٔ ۵۳۱: از پند رفیق مهربان عار مکن 7شمارهٔ ۵۳۲: یا رب بکرم درد مرا درمان کن 8شمارهٔ ۵۳۳: چو گریه خون گشاد خواهم دادن 9شمارهٔ ۵۳۴: ایسرو قد لاله رخ غنچه دهن 10شمارهٔ ۵۳۵: از بهر سری ذلیل نتوان بودن 11شمارهٔ ۵۳۶: هر چند ز جور بخت نامقبل من 12شمارهٔ ۵۳۷: دل را بغم زمانه آلوده مکن 13شمارهٔ ۵۳۸: برخیز و مکن تکیه به عمر گذران 14شمارهٔ ۵۳۹: هرگز نکنی میل من ایعهد شکن 15شمارهٔ ۵۴۰: عیسی دم ماست بخش شیرین نفسان 16شمارهٔ ۵۴۱: یارب دل من ز سینه ریشان گردان 17شمارهٔ ۵۴۲: اهلی بگسل ز صحبت هیچکسان 18شمارهٔ ۵۴۳: اهلی که بود خاک ره درد کشان 19شمارهٔ ۵۴۴: ساقی قدحی ببخش و بیداد مکن 20شمارهٔ ۵۴۵: هرگز نشود حسن چنین خوار که من 21شمارهٔ ۵۴۶: تا حال من حزین چه خواهد بودن 22شمارهٔ ۵۴۷: ساقی، چو چراغ سحرم زار و زر بون 23شمارهٔ ۵۴۸: ای یوسف جان درون پیراهن تو 24شمارهٔ ۵۴۹: باد است سخن ز مدح پر باد مشو 25شمارهٔ ۵۵۰: بسرشت بچل صباح ایزد گل تو 26شمارهٔ ۵۵۱: گر سفله غنی شود چه جود آید ازو 27شمارهٔ ۵۵۲: هرکس که هوای نفس شد پیشه او 28شمارهٔ ۵۵۳: زن دوست نداری که بود دشمن تو 29شمارهٔ ۵۵۴: چون سبزه نخست بود همسایه سرو 30شمارهٔ ۵۵۵: با اینهمه بی نیازی و حشمت تو 31شمارهٔ ۵۵۶: گفتی غرضت ز بندگی چیست بگو 32شمارهٔ ۵۵۷: ای برقع ماه زلف همچون شب تو 33شمارهٔ ۵۵۸: ما را همه دم هوای یاریست ز نو 34شمارهٔ ۵۵۹: اهلی چو سگ تو شد مشو غافل ازو 35شمارهٔ ۵۶۰: آن دل که نگشته ام دمی خرم ازو 36شمارهٔ ۵۶۱: یارب تو خداوندی و ما بنده همه 37شمارهٔ ۵۶۲: دشمن چو توانا شود و خونخواره 38شمارهٔ ۵۶۳: درمعرکه بگریز ز پیکان همه 39شمارهٔ ۵۶۴: آدم که خداش سرفرازی داده 40شمارهٔ ۵۶۵: عالم شب و روزیست درین حادثه گاه 41شمارهٔ ۵۶۶: ما میوه این چمن چشیدیم همه 42شمارهٔ ۵۶۷: آن گل که بود رخش گلستان همه 43شمارهٔ ۵۶۸: در عشق زبونی از زبردستی به 44شمارهٔ ۵۶۹: ایچشمه آفتاب با روی چو ماه 45شمارهٔ ۵۷۰: عشق تو بلای عقل و دین است همه 46شمارهٔ ۵۷۱: یا رب بکرم نگاهدارنده تویی 47شمارهٔ ۵۷۲: ای محرم راز دل چه بیگانه وشی 48شمارهٔ ۵۷۳: ای آب بقا اگر ز گل پاک شوی 49شمارهٔ ۵۷۴: اهلی ز جهان چو قسمت خویش خوری 50شمارهٔ ۵۷۵: اهلی بسخن کجا رسیدی باری 51شمارهٔ ۵۷۶: گر از همه کس بلطف و احسان گذری 52شمارهٔ ۵۷۷: ایخواجه ز بخل اگر تو ایمان بدهی 53شمارهٔ ۵۷۸: با هر که دمی نشست و برخاست کنی 54شمارهٔ ۵۷۹: گرد در پی قول و فعل سنجیده شوی 55شمارهٔ ۵۸۰: ایخاک چرا چو آتش از جا شده‌ای 56شمارهٔ ۵۸۱: از عامه مشو ملول اگر با درکی 57شمارهٔ ۵۸۲: رحمان طلبی ز اهل عرفان گردی 58شمارهٔ ۵۸۳: خضر ره ماست عقل در راهبری 59شمارهٔ ۵۸۴: هر چند حریف شاهد نغز شوی 60شمارهٔ ۵۸۵: هر سبزه گل که بر دمد ز آب و گلی 61شمارهٔ ۵۸۶: من گر چه نمیزنم دم از دانایی 62شمارهٔ ۵۸۷: اهلی تو گهی قبول جانان گردی 63شمارهٔ ۵۸۸: یارب خجلم بغایت از روی نبی 64شمارهٔ ۵۸۹: شرع از پی آن بود که غوغا نکنی 65شمارهٔ ۵۹۰: ایخواجه که از خلق بمال افزونی 66شمارهٔ ۵۹۱: گر حج نکنی کجا بجایی برسی 67شمارهٔ ۵۹۲: ایخواجه که در حقیقت حق کوشی 68شمارهٔ ۵۹۳: هر گاه که در معنی قرآن برسی 69شمارهٔ ۵۹۴: گر منکر حشر و نشر و رستاخیزی 70شمارهٔ ۵۹۵: هر چند که جز بلطف باری نخوری 71شمارهٔ ۵۹۶: بی تربیت حکیم چیزی نشوی 72شمارهٔ ۵۹۷: گر در نظر خجسته فالی برسی 73شمارهٔ ۵۹۸: آن به که بکس مزاح بازی نکنی 74شمارهٔ ۵۹۹: خوش زی بکسان که بینی از دهر خوشی 75شمارهٔ ۶۰۰: از مهر بتان اگر چه فرسوده شوی 76شمارهٔ ۶۰۱: در خانه اگر نکو سرشتی داری 77شمارهٔ ۶۰۲: گر بخت مدد کند که بویی ببری 78شمارهٔ ۶۰۳: ای آنکه چو نخل تازه آراسته یی 79شمارهٔ ۶۰۴: ای گوهر دل که گنج شاهی داری 80شمارهٔ ۶۰۵: یارب بکام دولت خویش رسی 81شمارهٔ ۶۰۶: پروانه صفت اهلی اگر سوخته یی 82شمارهٔ ۶۰۷: گر بر عدم و وجود عالم نفسی 83شمارهٔ ۶۰۸: آن گل که بنازکی ندارد بدلی 84شمارهٔ ۶۰۹: خوش آنکه گشاد چشم و دل سوی کسی 85شمارهٔ ۶۱۰: عاشق شوی آنزمان که تن خاک کنی 86شمارهٔ ۶۱۱: ساقی تو مگر چشم کرم باز کنی 87شمارهٔ ۶۱۲: گر طالب فیض آب انگور شوی 88شمارهٔ ۶۱۳: اهلی بدر آ ز گوشه تنهایی 89شمارهٔ ۶۱۴: گر خاک رهش بدیده ام گل کردی 90شمارهٔ ۶۱۵: جان در غم یوسف چو زلیخا نکنی 91شمارهٔ ۶۱۶: آراسته آمد و چه آراستنی 92شمارهٔ ۶۱۷: از عشق اگر جگر کبابی باشی 93شمارهٔ ۶۱۸: ای باد بیک سخن دلم خوش کردی 94شمارهٔ ۶۱۹: آنی که بحسن از مه و خورشید بهی 95شمارهٔ ۶۲۰: ای کز مه خود چو سایه بی نور تری 96شمارهٔ ۶۲۱: ساقی نظری به بینوایی باری 97شمارهٔ ۶۲۲: گر وعده همیدهی و جان میسوزی 98شمارهٔ ۶۲۳: گفتی ز زبان سبزه زار و لب جوی 99شمارهٔ ۶۲۴: گر زلف چو شست او قضا بگشادی 100شمارهٔ ۶۲۵: اهلی تو که با اهل ریا نزدیکی 101شمارهٔ ۶۲۶: می نوش نه آنچنان که از دست شوی 102شمارهٔ ۶۲۷: در راه سخن جز به ادب راه مپوی 103شمارهٔ ۶۲۸: گر با همه کس راست روی پیشه کنی 104شمارهٔ ۶۲۹: گر خلق فرشته اند اگر دیو و پری 105شمارهٔ ۶۳۰: با یوسف خویش گرگ در پوست تویی 106شمارهٔ ۶۳۱: آنگل که بود به حسن شمع چگلی 107شمارهٔ ۶۳۲: خوش گفت به باغ بلبل نغمه سرای

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ