به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اهلی شیرازی

اهلی شیرازیرباعی هاشمارهٔ ۵۳۹: هرگز نکنی میل من ایعهد شکن

2150عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

هرگز نکنی میل من ایعهد شکن
سنگ است دل تو ای بت سیم ذقن
من نرم چو موم کی کنم آندل سخت
این کار مقلب القلوب است نه من

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۵۳۸: برخیز و مکن تکیه به عمر گذران 2شمارهٔ ۵۳۹: هرگز نکنی میل من ایعهد شکن 3شمارهٔ ۵۴۰: عیسی دم ماست بخش شیرین نفسان 4شمارهٔ ۵۴۱: یارب دل من ز سینه ریشان گردان 5شمارهٔ ۵۴۲: اهلی بگسل ز صحبت هیچکسان 6شمارهٔ ۵۴۳: اهلی که بود خاک ره درد کشان 7شمارهٔ ۵۴۴: ساقی قدحی ببخش و بیداد مکن 8شمارهٔ ۵۴۵: هرگز نشود حسن چنین خوار که من 9شمارهٔ ۵۴۶: تا حال من حزین چه خواهد بودن 10شمارهٔ ۵۴۷: ساقی، چو چراغ سحرم زار و زر بون 11شمارهٔ ۵۴۸: ای یوسف جان درون پیراهن تو 12شمارهٔ ۵۴۹: باد است سخن ز مدح پر باد مشو 13شمارهٔ ۵۵۰: بسرشت بچل صباح ایزد گل تو 14شمارهٔ ۵۵۱: گر سفله غنی شود چه جود آید ازو 15شمارهٔ ۵۵۲: هرکس که هوای نفس شد پیشه او 16شمارهٔ ۵۵۳: زن دوست نداری که بود دشمن تو 17شمارهٔ ۵۵۴: چون سبزه نخست بود همسایه سرو 18شمارهٔ ۵۵۵: با اینهمه بی نیازی و حشمت تو 19شمارهٔ ۵۵۶: گفتی غرضت ز بندگی چیست بگو 20شمارهٔ ۵۵۷: ای برقع ماه زلف همچون شب تو 21شمارهٔ ۵۵۸: ما را همه دم هوای یاریست ز نو 22شمارهٔ ۵۵۹: اهلی چو سگ تو شد مشو غافل ازو 23شمارهٔ ۵۶۰: آن دل که نگشته ام دمی خرم ازو 24شمارهٔ ۵۶۱: یارب تو خداوندی و ما بنده همه 25شمارهٔ ۵۶۲: دشمن چو توانا شود و خونخواره 26شمارهٔ ۵۶۳: درمعرکه بگریز ز پیکان همه 27شمارهٔ ۵۶۴: آدم که خداش سرفرازی داده 28شمارهٔ ۵۶۵: عالم شب و روزیست درین حادثه گاه 29شمارهٔ ۵۶۶: ما میوه این چمن چشیدیم همه 30شمارهٔ ۵۶۷: آن گل که بود رخش گلستان همه 31شمارهٔ ۵۶۸: در عشق زبونی از زبردستی به 32شمارهٔ ۵۶۹: ایچشمه آفتاب با روی چو ماه 33شمارهٔ ۵۷۰: عشق تو بلای عقل و دین است همه 34شمارهٔ ۵۷۱: یا رب بکرم نگاهدارنده تویی 35شمارهٔ ۵۷۲: ای محرم راز دل چه بیگانه وشی 36شمارهٔ ۵۷۳: ای آب بقا اگر ز گل پاک شوی 37شمارهٔ ۵۷۴: اهلی ز جهان چو قسمت خویش خوری 38شمارهٔ ۵۷۵: اهلی بسخن کجا رسیدی باری 39شمارهٔ ۵۷۶: گر از همه کس بلطف و احسان گذری 40شمارهٔ ۵۷۷: ایخواجه ز بخل اگر تو ایمان بدهی 41شمارهٔ ۵۷۸: با هر که دمی نشست و برخاست کنی 42شمارهٔ ۵۷۹: گرد در پی قول و فعل سنجیده شوی 43شمارهٔ ۵۸۰: ایخاک چرا چو آتش از جا شده‌ای 44شمارهٔ ۵۸۱: از عامه مشو ملول اگر با درکی 45شمارهٔ ۵۸۲: رحمان طلبی ز اهل عرفان گردی 46شمارهٔ ۵۸۳: خضر ره ماست عقل در راهبری 47شمارهٔ ۵۸۴: هر چند حریف شاهد نغز شوی 48شمارهٔ ۵۸۵: هر سبزه گل که بر دمد ز آب و گلی 49شمارهٔ ۵۸۶: من گر چه نمیزنم دم از دانایی 50شمارهٔ ۵۸۷: اهلی تو گهی قبول جانان گردی 51شمارهٔ ۵۸۸: یارب خجلم بغایت از روی نبی 52شمارهٔ ۵۸۹: شرع از پی آن بود که غوغا نکنی 53شمارهٔ ۵۹۰: ایخواجه که از خلق بمال افزونی 54شمارهٔ ۵۹۱: گر حج نکنی کجا بجایی برسی 55شمارهٔ ۵۹۲: ایخواجه که در حقیقت حق کوشی 56شمارهٔ ۵۹۳: هر گاه که در معنی قرآن برسی 57شمارهٔ ۵۹۴: گر منکر حشر و نشر و رستاخیزی 58شمارهٔ ۵۹۵: هر چند که جز بلطف باری نخوری 59شمارهٔ ۵۹۶: بی تربیت حکیم چیزی نشوی 60شمارهٔ ۵۹۷: گر در نظر خجسته فالی برسی 61شمارهٔ ۵۹۸: آن به که بکس مزاح بازی نکنی 62شمارهٔ ۵۹۹: خوش زی بکسان که بینی از دهر خوشی 63شمارهٔ ۶۰۰: از مهر بتان اگر چه فرسوده شوی 64شمارهٔ ۶۰۱: در خانه اگر نکو سرشتی داری 65شمارهٔ ۶۰۲: گر بخت مدد کند که بویی ببری 66شمارهٔ ۶۰۳: ای آنکه چو نخل تازه آراسته یی 67شمارهٔ ۶۰۴: ای گوهر دل که گنج شاهی داری 68شمارهٔ ۶۰۵: یارب بکام دولت خویش رسی 69شمارهٔ ۶۰۶: پروانه صفت اهلی اگر سوخته یی 70شمارهٔ ۶۰۷: گر بر عدم و وجود عالم نفسی 71شمارهٔ ۶۰۸: آن گل که بنازکی ندارد بدلی 72شمارهٔ ۶۰۹: خوش آنکه گشاد چشم و دل سوی کسی 73شمارهٔ ۶۱۰: عاشق شوی آنزمان که تن خاک کنی 74شمارهٔ ۶۱۱: ساقی تو مگر چشم کرم باز کنی 75شمارهٔ ۶۱۲: گر طالب فیض آب انگور شوی 76شمارهٔ ۶۱۳: اهلی بدر آ ز گوشه تنهایی 77شمارهٔ ۶۱۴: گر خاک رهش بدیده ام گل کردی 78شمارهٔ ۶۱۵: جان در غم یوسف چو زلیخا نکنی 79شمارهٔ ۶۱۶: آراسته آمد و چه آراستنی 80شمارهٔ ۶۱۷: از عشق اگر جگر کبابی باشی 81شمارهٔ ۶۱۸: ای باد بیک سخن دلم خوش کردی 82شمارهٔ ۶۱۹: آنی که بحسن از مه و خورشید بهی 83شمارهٔ ۶۲۰: ای کز مه خود چو سایه بی نور تری 84شمارهٔ ۶۲۱: ساقی نظری به بینوایی باری 85شمارهٔ ۶۲۲: گر وعده همیدهی و جان میسوزی 86شمارهٔ ۶۲۳: گفتی ز زبان سبزه زار و لب جوی 87شمارهٔ ۶۲۴: گر زلف چو شست او قضا بگشادی 88شمارهٔ ۶۲۵: اهلی تو که با اهل ریا نزدیکی 89شمارهٔ ۶۲۶: می نوش نه آنچنان که از دست شوی 90شمارهٔ ۶۲۷: در راه سخن جز به ادب راه مپوی 91شمارهٔ ۶۲۸: گر با همه کس راست روی پیشه کنی 92شمارهٔ ۶۲۹: گر خلق فرشته اند اگر دیو و پری 93شمارهٔ ۶۳۰: با یوسف خویش گرگ در پوست تویی 94شمارهٔ ۶۳۱: آنگل که بود به حسن شمع چگلی 95شمارهٔ ۶۳۲: خوش گفت به باغ بلبل نغمه سرای

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ