به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اهلی شیرازی

اهلی شیرازیرباعی هاشمارهٔ ۵۴۲: اهلی بگسل ز صحبت هیچکسان

2220عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

اهلی بگسل ز صحبت هیچکسان
با اهل دلان نشین نه با بوالهوسان
منت مکش از خضر بیک جرعه آب
جهدی کن و خویشرا بسر چشمه رسان

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۵۴۱: یارب دل من ز سینه ریشان گردان 2شمارهٔ ۵۴۲: اهلی بگسل ز صحبت هیچکسان 3شمارهٔ ۵۴۳: اهلی که بود خاک ره درد کشان 4شمارهٔ ۵۴۴: ساقی قدحی ببخش و بیداد مکن 5شمارهٔ ۵۴۵: هرگز نشود حسن چنین خوار که من 6شمارهٔ ۵۴۶: تا حال من حزین چه خواهد بودن 7شمارهٔ ۵۴۷: ساقی، چو چراغ سحرم زار و زر بون 8شمارهٔ ۵۴۸: ای یوسف جان درون پیراهن تو 9شمارهٔ ۵۴۹: باد است سخن ز مدح پر باد مشو 10شمارهٔ ۵۵۰: بسرشت بچل صباح ایزد گل تو 11شمارهٔ ۵۵۱: گر سفله غنی شود چه جود آید ازو 12شمارهٔ ۵۵۲: هرکس که هوای نفس شد پیشه او 13شمارهٔ ۵۵۳: زن دوست نداری که بود دشمن تو 14شمارهٔ ۵۵۴: چون سبزه نخست بود همسایه سرو 15شمارهٔ ۵۵۵: با اینهمه بی نیازی و حشمت تو 16شمارهٔ ۵۵۶: گفتی غرضت ز بندگی چیست بگو 17شمارهٔ ۵۵۷: ای برقع ماه زلف همچون شب تو 18شمارهٔ ۵۵۸: ما را همه دم هوای یاریست ز نو 19شمارهٔ ۵۵۹: اهلی چو سگ تو شد مشو غافل ازو 20شمارهٔ ۵۶۰: آن دل که نگشته ام دمی خرم ازو 21شمارهٔ ۵۶۱: یارب تو خداوندی و ما بنده همه 22شمارهٔ ۵۶۲: دشمن چو توانا شود و خونخواره 23شمارهٔ ۵۶۳: درمعرکه بگریز ز پیکان همه 24شمارهٔ ۵۶۴: آدم که خداش سرفرازی داده 25شمارهٔ ۵۶۵: عالم شب و روزیست درین حادثه گاه 26شمارهٔ ۵۶۶: ما میوه این چمن چشیدیم همه 27شمارهٔ ۵۶۷: آن گل که بود رخش گلستان همه 28شمارهٔ ۵۶۸: در عشق زبونی از زبردستی به 29شمارهٔ ۵۶۹: ایچشمه آفتاب با روی چو ماه 30شمارهٔ ۵۷۰: عشق تو بلای عقل و دین است همه 31شمارهٔ ۵۷۱: یا رب بکرم نگاهدارنده تویی 32شمارهٔ ۵۷۲: ای محرم راز دل چه بیگانه وشی 33شمارهٔ ۵۷۳: ای آب بقا اگر ز گل پاک شوی 34شمارهٔ ۵۷۴: اهلی ز جهان چو قسمت خویش خوری 35شمارهٔ ۵۷۵: اهلی بسخن کجا رسیدی باری 36شمارهٔ ۵۷۶: گر از همه کس بلطف و احسان گذری 37شمارهٔ ۵۷۷: ایخواجه ز بخل اگر تو ایمان بدهی 38شمارهٔ ۵۷۸: با هر که دمی نشست و برخاست کنی 39شمارهٔ ۵۷۹: گرد در پی قول و فعل سنجیده شوی 40شمارهٔ ۵۸۰: ایخاک چرا چو آتش از جا شده‌ای 41شمارهٔ ۵۸۱: از عامه مشو ملول اگر با درکی 42شمارهٔ ۵۸۲: رحمان طلبی ز اهل عرفان گردی 43شمارهٔ ۵۸۳: خضر ره ماست عقل در راهبری 44شمارهٔ ۵۸۴: هر چند حریف شاهد نغز شوی 45شمارهٔ ۵۸۵: هر سبزه گل که بر دمد ز آب و گلی 46شمارهٔ ۵۸۶: من گر چه نمیزنم دم از دانایی 47شمارهٔ ۵۸۷: اهلی تو گهی قبول جانان گردی 48شمارهٔ ۵۸۸: یارب خجلم بغایت از روی نبی 49شمارهٔ ۵۸۹: شرع از پی آن بود که غوغا نکنی 50شمارهٔ ۵۹۰: ایخواجه که از خلق بمال افزونی 51شمارهٔ ۵۹۱: گر حج نکنی کجا بجایی برسی 52شمارهٔ ۵۹۲: ایخواجه که در حقیقت حق کوشی 53شمارهٔ ۵۹۳: هر گاه که در معنی قرآن برسی 54شمارهٔ ۵۹۴: گر منکر حشر و نشر و رستاخیزی 55شمارهٔ ۵۹۵: هر چند که جز بلطف باری نخوری 56شمارهٔ ۵۹۶: بی تربیت حکیم چیزی نشوی 57شمارهٔ ۵۹۷: گر در نظر خجسته فالی برسی 58شمارهٔ ۵۹۸: آن به که بکس مزاح بازی نکنی 59شمارهٔ ۵۹۹: خوش زی بکسان که بینی از دهر خوشی 60شمارهٔ ۶۰۰: از مهر بتان اگر چه فرسوده شوی 61شمارهٔ ۶۰۱: در خانه اگر نکو سرشتی داری 62شمارهٔ ۶۰۲: گر بخت مدد کند که بویی ببری 63شمارهٔ ۶۰۳: ای آنکه چو نخل تازه آراسته یی 64شمارهٔ ۶۰۴: ای گوهر دل که گنج شاهی داری 65شمارهٔ ۶۰۵: یارب بکام دولت خویش رسی 66شمارهٔ ۶۰۶: پروانه صفت اهلی اگر سوخته یی 67شمارهٔ ۶۰۷: گر بر عدم و وجود عالم نفسی 68شمارهٔ ۶۰۸: آن گل که بنازکی ندارد بدلی 69شمارهٔ ۶۰۹: خوش آنکه گشاد چشم و دل سوی کسی 70شمارهٔ ۶۱۰: عاشق شوی آنزمان که تن خاک کنی 71شمارهٔ ۶۱۱: ساقی تو مگر چشم کرم باز کنی 72شمارهٔ ۶۱۲: گر طالب فیض آب انگور شوی 73شمارهٔ ۶۱۳: اهلی بدر آ ز گوشه تنهایی 74شمارهٔ ۶۱۴: گر خاک رهش بدیده ام گل کردی 75شمارهٔ ۶۱۵: جان در غم یوسف چو زلیخا نکنی 76شمارهٔ ۶۱۶: آراسته آمد و چه آراستنی 77شمارهٔ ۶۱۷: از عشق اگر جگر کبابی باشی 78شمارهٔ ۶۱۸: ای باد بیک سخن دلم خوش کردی 79شمارهٔ ۶۱۹: آنی که بحسن از مه و خورشید بهی 80شمارهٔ ۶۲۰: ای کز مه خود چو سایه بی نور تری 81شمارهٔ ۶۲۱: ساقی نظری به بینوایی باری 82شمارهٔ ۶۲۲: گر وعده همیدهی و جان میسوزی 83شمارهٔ ۶۲۳: گفتی ز زبان سبزه زار و لب جوی 84شمارهٔ ۶۲۴: گر زلف چو شست او قضا بگشادی 85شمارهٔ ۶۲۵: اهلی تو که با اهل ریا نزدیکی 86شمارهٔ ۶۲۶: می نوش نه آنچنان که از دست شوی 87شمارهٔ ۶۲۷: در راه سخن جز به ادب راه مپوی 88شمارهٔ ۶۲۸: گر با همه کس راست روی پیشه کنی 89شمارهٔ ۶۲۹: گر خلق فرشته اند اگر دیو و پری 90شمارهٔ ۶۳۰: با یوسف خویش گرگ در پوست تویی 91شمارهٔ ۶۳۱: آنگل که بود به حسن شمع چگلی 92شمارهٔ ۶۳۲: خوش گفت به باغ بلبل نغمه سرای

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ