به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اهلی شیرازی

اهلی شیرازیرباعی هاشمارهٔ ۵۳۷: دل را بغم زمانه آلوده مکن

2220عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

دل را بغم زمانه آلوده مکن
جان را هدف خیال بیهوده مکن
می خور که جهان هیچ بود آخر کار
خود را ز برای هیچ فرسوده مکن

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۵۳۶: هر چند ز جور بخت نامقبل من 2شمارهٔ ۵۳۷: دل را بغم زمانه آلوده مکن 3شمارهٔ ۵۳۸: برخیز و مکن تکیه به عمر گذران 4شمارهٔ ۵۳۹: هرگز نکنی میل من ایعهد شکن 5شمارهٔ ۵۴۰: عیسی دم ماست بخش شیرین نفسان 6شمارهٔ ۵۴۱: یارب دل من ز سینه ریشان گردان 7شمارهٔ ۵۴۲: اهلی بگسل ز صحبت هیچکسان 8شمارهٔ ۵۴۳: اهلی که بود خاک ره درد کشان 9شمارهٔ ۵۴۴: ساقی قدحی ببخش و بیداد مکن 10شمارهٔ ۵۴۵: هرگز نشود حسن چنین خوار که من 11شمارهٔ ۵۴۶: تا حال من حزین چه خواهد بودن 12شمارهٔ ۵۴۷: ساقی، چو چراغ سحرم زار و زر بون 13شمارهٔ ۵۴۸: ای یوسف جان درون پیراهن تو 14شمارهٔ ۵۴۹: باد است سخن ز مدح پر باد مشو 15شمارهٔ ۵۵۰: بسرشت بچل صباح ایزد گل تو 16شمارهٔ ۵۵۱: گر سفله غنی شود چه جود آید ازو 17شمارهٔ ۵۵۲: هرکس که هوای نفس شد پیشه او 18شمارهٔ ۵۵۳: زن دوست نداری که بود دشمن تو 19شمارهٔ ۵۵۴: چون سبزه نخست بود همسایه سرو 20شمارهٔ ۵۵۵: با اینهمه بی نیازی و حشمت تو 21شمارهٔ ۵۵۶: گفتی غرضت ز بندگی چیست بگو 22شمارهٔ ۵۵۷: ای برقع ماه زلف همچون شب تو 23شمارهٔ ۵۵۸: ما را همه دم هوای یاریست ز نو 24شمارهٔ ۵۵۹: اهلی چو سگ تو شد مشو غافل ازو 25شمارهٔ ۵۶۰: آن دل که نگشته ام دمی خرم ازو 26شمارهٔ ۵۶۱: یارب تو خداوندی و ما بنده همه 27شمارهٔ ۵۶۲: دشمن چو توانا شود و خونخواره 28شمارهٔ ۵۶۳: درمعرکه بگریز ز پیکان همه 29شمارهٔ ۵۶۴: آدم که خداش سرفرازی داده 30شمارهٔ ۵۶۵: عالم شب و روزیست درین حادثه گاه 31شمارهٔ ۵۶۶: ما میوه این چمن چشیدیم همه 32شمارهٔ ۵۶۷: آن گل که بود رخش گلستان همه 33شمارهٔ ۵۶۸: در عشق زبونی از زبردستی به 34شمارهٔ ۵۶۹: ایچشمه آفتاب با روی چو ماه 35شمارهٔ ۵۷۰: عشق تو بلای عقل و دین است همه 36شمارهٔ ۵۷۱: یا رب بکرم نگاهدارنده تویی 37شمارهٔ ۵۷۲: ای محرم راز دل چه بیگانه وشی 38شمارهٔ ۵۷۳: ای آب بقا اگر ز گل پاک شوی 39شمارهٔ ۵۷۴: اهلی ز جهان چو قسمت خویش خوری 40شمارهٔ ۵۷۵: اهلی بسخن کجا رسیدی باری 41شمارهٔ ۵۷۶: گر از همه کس بلطف و احسان گذری 42شمارهٔ ۵۷۷: ایخواجه ز بخل اگر تو ایمان بدهی 43شمارهٔ ۵۷۸: با هر که دمی نشست و برخاست کنی 44شمارهٔ ۵۷۹: گرد در پی قول و فعل سنجیده شوی 45شمارهٔ ۵۸۰: ایخاک چرا چو آتش از جا شده‌ای 46شمارهٔ ۵۸۱: از عامه مشو ملول اگر با درکی 47شمارهٔ ۵۸۲: رحمان طلبی ز اهل عرفان گردی 48شمارهٔ ۵۸۳: خضر ره ماست عقل در راهبری 49شمارهٔ ۵۸۴: هر چند حریف شاهد نغز شوی 50شمارهٔ ۵۸۵: هر سبزه گل که بر دمد ز آب و گلی 51شمارهٔ ۵۸۶: من گر چه نمیزنم دم از دانایی 52شمارهٔ ۵۸۷: اهلی تو گهی قبول جانان گردی 53شمارهٔ ۵۸۸: یارب خجلم بغایت از روی نبی 54شمارهٔ ۵۸۹: شرع از پی آن بود که غوغا نکنی 55شمارهٔ ۵۹۰: ایخواجه که از خلق بمال افزونی 56شمارهٔ ۵۹۱: گر حج نکنی کجا بجایی برسی 57شمارهٔ ۵۹۲: ایخواجه که در حقیقت حق کوشی 58شمارهٔ ۵۹۳: هر گاه که در معنی قرآن برسی 59شمارهٔ ۵۹۴: گر منکر حشر و نشر و رستاخیزی 60شمارهٔ ۵۹۵: هر چند که جز بلطف باری نخوری 61شمارهٔ ۵۹۶: بی تربیت حکیم چیزی نشوی 62شمارهٔ ۵۹۷: گر در نظر خجسته فالی برسی 63شمارهٔ ۵۹۸: آن به که بکس مزاح بازی نکنی 64شمارهٔ ۵۹۹: خوش زی بکسان که بینی از دهر خوشی 65شمارهٔ ۶۰۰: از مهر بتان اگر چه فرسوده شوی 66شمارهٔ ۶۰۱: در خانه اگر نکو سرشتی داری 67شمارهٔ ۶۰۲: گر بخت مدد کند که بویی ببری 68شمارهٔ ۶۰۳: ای آنکه چو نخل تازه آراسته یی 69شمارهٔ ۶۰۴: ای گوهر دل که گنج شاهی داری 70شمارهٔ ۶۰۵: یارب بکام دولت خویش رسی 71شمارهٔ ۶۰۶: پروانه صفت اهلی اگر سوخته یی 72شمارهٔ ۶۰۷: گر بر عدم و وجود عالم نفسی 73شمارهٔ ۶۰۸: آن گل که بنازکی ندارد بدلی 74شمارهٔ ۶۰۹: خوش آنکه گشاد چشم و دل سوی کسی 75شمارهٔ ۶۱۰: عاشق شوی آنزمان که تن خاک کنی 76شمارهٔ ۶۱۱: ساقی تو مگر چشم کرم باز کنی 77شمارهٔ ۶۱۲: گر طالب فیض آب انگور شوی 78شمارهٔ ۶۱۳: اهلی بدر آ ز گوشه تنهایی 79شمارهٔ ۶۱۴: گر خاک رهش بدیده ام گل کردی 80شمارهٔ ۶۱۵: جان در غم یوسف چو زلیخا نکنی 81شمارهٔ ۶۱۶: آراسته آمد و چه آراستنی 82شمارهٔ ۶۱۷: از عشق اگر جگر کبابی باشی 83شمارهٔ ۶۱۸: ای باد بیک سخن دلم خوش کردی 84شمارهٔ ۶۱۹: آنی که بحسن از مه و خورشید بهی 85شمارهٔ ۶۲۰: ای کز مه خود چو سایه بی نور تری 86شمارهٔ ۶۲۱: ساقی نظری به بینوایی باری 87شمارهٔ ۶۲۲: گر وعده همیدهی و جان میسوزی 88شمارهٔ ۶۲۳: گفتی ز زبان سبزه زار و لب جوی 89شمارهٔ ۶۲۴: گر زلف چو شست او قضا بگشادی 90شمارهٔ ۶۲۵: اهلی تو که با اهل ریا نزدیکی 91شمارهٔ ۶۲۶: می نوش نه آنچنان که از دست شوی 92شمارهٔ ۶۲۷: در راه سخن جز به ادب راه مپوی 93شمارهٔ ۶۲۸: گر با همه کس راست روی پیشه کنی 94شمارهٔ ۶۲۹: گر خلق فرشته اند اگر دیو و پری 95شمارهٔ ۶۳۰: با یوسف خویش گرگ در پوست تویی 96شمارهٔ ۶۳۱: آنگل که بود به حسن شمع چگلی 97شمارهٔ ۶۳۲: خوش گفت به باغ بلبل نغمه سرای

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ