به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اهلی شیرازی

اهلی شیرازیرباعی هاشمارهٔ ۵۳۴: ایسرو قد لاله رخ غنچه دهن

1740عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

ایسرو قد لاله رخ غنچه دهن
یاقوت لب سنگدل سیم دقن
کس را چه وجود با وجود تو بود
قربان تو با دهر که هست، اول من

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۵۳۳: چو گریه خون گشاد خواهم دادن 2شمارهٔ ۵۳۴: ایسرو قد لاله رخ غنچه دهن 3شمارهٔ ۵۳۵: از بهر سری ذلیل نتوان بودن 4شمارهٔ ۵۳۶: هر چند ز جور بخت نامقبل من 5شمارهٔ ۵۳۷: دل را بغم زمانه آلوده مکن 6شمارهٔ ۵۳۸: برخیز و مکن تکیه به عمر گذران 7شمارهٔ ۵۳۹: هرگز نکنی میل من ایعهد شکن 8شمارهٔ ۵۴۰: عیسی دم ماست بخش شیرین نفسان 9شمارهٔ ۵۴۱: یارب دل من ز سینه ریشان گردان 10شمارهٔ ۵۴۲: اهلی بگسل ز صحبت هیچکسان 11شمارهٔ ۵۴۳: اهلی که بود خاک ره درد کشان 12شمارهٔ ۵۴۴: ساقی قدحی ببخش و بیداد مکن 13شمارهٔ ۵۴۵: هرگز نشود حسن چنین خوار که من 14شمارهٔ ۵۴۶: تا حال من حزین چه خواهد بودن 15شمارهٔ ۵۴۷: ساقی، چو چراغ سحرم زار و زر بون 16شمارهٔ ۵۴۸: ای یوسف جان درون پیراهن تو 17شمارهٔ ۵۴۹: باد است سخن ز مدح پر باد مشو 18شمارهٔ ۵۵۰: بسرشت بچل صباح ایزد گل تو 19شمارهٔ ۵۵۱: گر سفله غنی شود چه جود آید ازو 20شمارهٔ ۵۵۲: هرکس که هوای نفس شد پیشه او 21شمارهٔ ۵۵۳: زن دوست نداری که بود دشمن تو 22شمارهٔ ۵۵۴: چون سبزه نخست بود همسایه سرو 23شمارهٔ ۵۵۵: با اینهمه بی نیازی و حشمت تو 24شمارهٔ ۵۵۶: گفتی غرضت ز بندگی چیست بگو 25شمارهٔ ۵۵۷: ای برقع ماه زلف همچون شب تو 26شمارهٔ ۵۵۸: ما را همه دم هوای یاریست ز نو 27شمارهٔ ۵۵۹: اهلی چو سگ تو شد مشو غافل ازو 28شمارهٔ ۵۶۰: آن دل که نگشته ام دمی خرم ازو 29شمارهٔ ۵۶۱: یارب تو خداوندی و ما بنده همه 30شمارهٔ ۵۶۲: دشمن چو توانا شود و خونخواره 31شمارهٔ ۵۶۳: درمعرکه بگریز ز پیکان همه 32شمارهٔ ۵۶۴: آدم که خداش سرفرازی داده 33شمارهٔ ۵۶۵: عالم شب و روزیست درین حادثه گاه 34شمارهٔ ۵۶۶: ما میوه این چمن چشیدیم همه 35شمارهٔ ۵۶۷: آن گل که بود رخش گلستان همه 36شمارهٔ ۵۶۸: در عشق زبونی از زبردستی به 37شمارهٔ ۵۶۹: ایچشمه آفتاب با روی چو ماه 38شمارهٔ ۵۷۰: عشق تو بلای عقل و دین است همه 39شمارهٔ ۵۷۱: یا رب بکرم نگاهدارنده تویی 40شمارهٔ ۵۷۲: ای محرم راز دل چه بیگانه وشی 41شمارهٔ ۵۷۳: ای آب بقا اگر ز گل پاک شوی 42شمارهٔ ۵۷۴: اهلی ز جهان چو قسمت خویش خوری 43شمارهٔ ۵۷۵: اهلی بسخن کجا رسیدی باری 44شمارهٔ ۵۷۶: گر از همه کس بلطف و احسان گذری 45شمارهٔ ۵۷۷: ایخواجه ز بخل اگر تو ایمان بدهی 46شمارهٔ ۵۷۸: با هر که دمی نشست و برخاست کنی 47شمارهٔ ۵۷۹: گرد در پی قول و فعل سنجیده شوی 48شمارهٔ ۵۸۰: ایخاک چرا چو آتش از جا شده‌ای 49شمارهٔ ۵۸۱: از عامه مشو ملول اگر با درکی 50شمارهٔ ۵۸۲: رحمان طلبی ز اهل عرفان گردی 51شمارهٔ ۵۸۳: خضر ره ماست عقل در راهبری 52شمارهٔ ۵۸۴: هر چند حریف شاهد نغز شوی 53شمارهٔ ۵۸۵: هر سبزه گل که بر دمد ز آب و گلی 54شمارهٔ ۵۸۶: من گر چه نمیزنم دم از دانایی 55شمارهٔ ۵۸۷: اهلی تو گهی قبول جانان گردی 56شمارهٔ ۵۸۸: یارب خجلم بغایت از روی نبی 57شمارهٔ ۵۸۹: شرع از پی آن بود که غوغا نکنی 58شمارهٔ ۵۹۰: ایخواجه که از خلق بمال افزونی 59شمارهٔ ۵۹۱: گر حج نکنی کجا بجایی برسی 60شمارهٔ ۵۹۲: ایخواجه که در حقیقت حق کوشی 61شمارهٔ ۵۹۳: هر گاه که در معنی قرآن برسی 62شمارهٔ ۵۹۴: گر منکر حشر و نشر و رستاخیزی 63شمارهٔ ۵۹۵: هر چند که جز بلطف باری نخوری 64شمارهٔ ۵۹۶: بی تربیت حکیم چیزی نشوی 65شمارهٔ ۵۹۷: گر در نظر خجسته فالی برسی 66شمارهٔ ۵۹۸: آن به که بکس مزاح بازی نکنی 67شمارهٔ ۵۹۹: خوش زی بکسان که بینی از دهر خوشی 68شمارهٔ ۶۰۰: از مهر بتان اگر چه فرسوده شوی 69شمارهٔ ۶۰۱: در خانه اگر نکو سرشتی داری 70شمارهٔ ۶۰۲: گر بخت مدد کند که بویی ببری 71شمارهٔ ۶۰۳: ای آنکه چو نخل تازه آراسته یی 72شمارهٔ ۶۰۴: ای گوهر دل که گنج شاهی داری 73شمارهٔ ۶۰۵: یارب بکام دولت خویش رسی 74شمارهٔ ۶۰۶: پروانه صفت اهلی اگر سوخته یی 75شمارهٔ ۶۰۷: گر بر عدم و وجود عالم نفسی 76شمارهٔ ۶۰۸: آن گل که بنازکی ندارد بدلی 77شمارهٔ ۶۰۹: خوش آنکه گشاد چشم و دل سوی کسی 78شمارهٔ ۶۱۰: عاشق شوی آنزمان که تن خاک کنی 79شمارهٔ ۶۱۱: ساقی تو مگر چشم کرم باز کنی 80شمارهٔ ۶۱۲: گر طالب فیض آب انگور شوی 81شمارهٔ ۶۱۳: اهلی بدر آ ز گوشه تنهایی 82شمارهٔ ۶۱۴: گر خاک رهش بدیده ام گل کردی 83شمارهٔ ۶۱۵: جان در غم یوسف چو زلیخا نکنی 84شمارهٔ ۶۱۶: آراسته آمد و چه آراستنی 85شمارهٔ ۶۱۷: از عشق اگر جگر کبابی باشی 86شمارهٔ ۶۱۸: ای باد بیک سخن دلم خوش کردی 87شمارهٔ ۶۱۹: آنی که بحسن از مه و خورشید بهی 88شمارهٔ ۶۲۰: ای کز مه خود چو سایه بی نور تری 89شمارهٔ ۶۲۱: ساقی نظری به بینوایی باری 90شمارهٔ ۶۲۲: گر وعده همیدهی و جان میسوزی 91شمارهٔ ۶۲۳: گفتی ز زبان سبزه زار و لب جوی 92شمارهٔ ۶۲۴: گر زلف چو شست او قضا بگشادی 93شمارهٔ ۶۲۵: اهلی تو که با اهل ریا نزدیکی 94شمارهٔ ۶۲۶: می نوش نه آنچنان که از دست شوی 95شمارهٔ ۶۲۷: در راه سخن جز به ادب راه مپوی 96شمارهٔ ۶۲۸: گر با همه کس راست روی پیشه کنی 97شمارهٔ ۶۲۹: گر خلق فرشته اند اگر دیو و پری 98شمارهٔ ۶۳۰: با یوسف خویش گرگ در پوست تویی 99شمارهٔ ۶۳۱: آنگل که بود به حسن شمع چگلی 100شمارهٔ ۶۳۲: خوش گفت به باغ بلبل نغمه سرای

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ