به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اهلی شیرازی

اهلی شیرازیرباعی هاشمارهٔ ۴۹۲: ما ز هر غم عشق تو چون قند خوریم

2120عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

ما ز هر غم عشق تو چون قند خوریم
باور نکنی بیا که سوگند خوریم
ای کان نمک بی شکر لعل تو چند
دندان بجگر نهیم و خون چند خوریم

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۴۹۱: ما با رخ یار آینه جم چکنیم 2شمارهٔ ۴۹۲: ما ز هر غم عشق تو چون قند خوریم 3شمارهٔ ۴۹۳: من سوخته دل ز آتش تقدیرم 4شمارهٔ ۴۹۴: با درد خوش دلم چه درمان دارم؟5شمارهٔ ۴۹۵: تا سر بودم سر جوانان دارم 6شمارهٔ ۴۹۶: ای کز ستم تو راحتی می یابم 7شمارهٔ ۴۹۷: آنشوخ که من شاه بتانش گویم 8شمارهٔ ۴۹۸: خورشید رخا ز مهر خود داد دهم 9شمارهٔ ۴۹۹: گر من صفت سینه مجروح کنم 10شمارهٔ ۵۰۰: ای گل گله تو پیش هر کس چکنم 11شمارهٔ ۵۰۱: من غیر تو ای مایه راحت چکنم 12شمارهٔ ۵۰۲: گاهی ز در کعب صفا میجستیم 13شمارهٔ ۵۰۳: از عشق هوای نیکنامی داریم 14شمارهٔ ۵۰۴: عمریست که بهر کام دارم ناکام 15شمارهٔ ۵۰۵: گر سر ننهم بجور دشمن چکنم؟16شمارهٔ ۵۰۶: آب و گل ما که دشمانند بهم 17شمارهٔ ۵۰۷: در عشق تو دور از دل خرم ماییم 18شمارهٔ ۵۰۸: دل کو که حدیث دیگران گوش کنم 19شمارهٔ ۵۰۹: از نرگس مخمور تو من مست دلم 20شمارهٔ ۵۱۰: جان در غم او نماند و دلشاد شدم 21شمارهٔ ۵۱۱: از رشته فقر خرقه ای بافته ایم 22شمارهٔ ۵۱۲: عمری همه صحبت که و مه دیدم 23شمارهٔ ۵۱۳: یارب که مرا کار بسامان گردان 24شمارهٔ ۵۱۴: در خانه تن مشو دلا خانه نشین 25شمارهٔ ۵۱۵: هرچند بود کلید هر کار زبان 26شمارهٔ ۵۱۶: یک لحظه فراغ خاطر گوشه نشین 27شمارهٔ ۵۱۷: درویش توان بکهنه رختی بودن 28شمارهٔ ۵۱۸: زنهار که بد گفتن کس ورد مکن 29شمارهٔ ۵۱۹: پیش از تو شه زمانه بودند کسان 30شمارهٔ ۵۲۰: خوش نیست بهار گلشن دهر از آن 31شمارهٔ ۵۲۱: هر چند که پی برم بر اسرار نهان 32شمارهٔ ۵۲۲: اهلی ز توفیق بد تبرا میکن 33شمارهٔ ۵۲۳: معراج رسول و قاب قوسین ببین 34شمارهٔ ۵۲۴: جز در ره علم دین دل آسوده مکن 35شمارهٔ ۵۲۵: گرد ترک کرم کند تو تر کیش ببین 36شمارهٔ ۵۲۶: بی وجه مبخش و بی سبب نیز مزن 37شمارهٔ ۵۲۷: با حق پدی نا حق در جنگ مزن 38شمارهٔ ۵۲۸: خوش وقت بهار و بانگ مرغان حزین 39شمارهٔ ۵۲۹: ما گریه کنان بر سر خاک پدران 40شمارهٔ ۵۳۰: قرآن که درو گنج الهیست درون 41شمارهٔ ۵۳۱: از پند رفیق مهربان عار مکن 42شمارهٔ ۵۳۲: یا رب بکرم درد مرا درمان کن 43شمارهٔ ۵۳۳: چو گریه خون گشاد خواهم دادن 44شمارهٔ ۵۳۴: ایسرو قد لاله رخ غنچه دهن 45شمارهٔ ۵۳۵: از بهر سری ذلیل نتوان بودن 46شمارهٔ ۵۳۶: هر چند ز جور بخت نامقبل من 47شمارهٔ ۵۳۷: دل را بغم زمانه آلوده مکن 48شمارهٔ ۵۳۸: برخیز و مکن تکیه به عمر گذران 49شمارهٔ ۵۳۹: هرگز نکنی میل من ایعهد شکن 50شمارهٔ ۵۴۰: عیسی دم ماست بخش شیرین نفسان 51شمارهٔ ۵۴۱: یارب دل من ز سینه ریشان گردان 52شمارهٔ ۵۴۲: اهلی بگسل ز صحبت هیچکسان 53شمارهٔ ۵۴۳: اهلی که بود خاک ره درد کشان 54شمارهٔ ۵۴۴: ساقی قدحی ببخش و بیداد مکن 55شمارهٔ ۵۴۵: هرگز نشود حسن چنین خوار که من 56شمارهٔ ۵۴۶: تا حال من حزین چه خواهد بودن 57شمارهٔ ۵۴۷: ساقی، چو چراغ سحرم زار و زر بون 58شمارهٔ ۵۴۸: ای یوسف جان درون پیراهن تو 59شمارهٔ ۵۴۹: باد است سخن ز مدح پر باد مشو 60شمارهٔ ۵۵۰: بسرشت بچل صباح ایزد گل تو 61شمارهٔ ۵۵۱: گر سفله غنی شود چه جود آید ازو 62شمارهٔ ۵۵۲: هرکس که هوای نفس شد پیشه او 63شمارهٔ ۵۵۳: زن دوست نداری که بود دشمن تو 64شمارهٔ ۵۵۴: چون سبزه نخست بود همسایه سرو 65شمارهٔ ۵۵۵: با اینهمه بی نیازی و حشمت تو 66شمارهٔ ۵۵۶: گفتی غرضت ز بندگی چیست بگو 67شمارهٔ ۵۵۷: ای برقع ماه زلف همچون شب تو 68شمارهٔ ۵۵۸: ما را همه دم هوای یاریست ز نو 69شمارهٔ ۵۵۹: اهلی چو سگ تو شد مشو غافل ازو 70شمارهٔ ۵۶۰: آن دل که نگشته ام دمی خرم ازو 71شمارهٔ ۵۶۱: یارب تو خداوندی و ما بنده همه 72شمارهٔ ۵۶۲: دشمن چو توانا شود و خونخواره 73شمارهٔ ۵۶۳: درمعرکه بگریز ز پیکان همه 74شمارهٔ ۵۶۴: آدم که خداش سرفرازی داده 75شمارهٔ ۵۶۵: عالم شب و روزیست درین حادثه گاه 76شمارهٔ ۵۶۶: ما میوه این چمن چشیدیم همه 77شمارهٔ ۵۶۷: آن گل که بود رخش گلستان همه 78شمارهٔ ۵۶۸: در عشق زبونی از زبردستی به 79شمارهٔ ۵۶۹: ایچشمه آفتاب با روی چو ماه 80شمارهٔ ۵۷۰: عشق تو بلای عقل و دین است همه 81شمارهٔ ۵۷۱: یا رب بکرم نگاهدارنده تویی 82شمارهٔ ۵۷۲: ای محرم راز دل چه بیگانه وشی 83شمارهٔ ۵۷۳: ای آب بقا اگر ز گل پاک شوی 84شمارهٔ ۵۷۴: اهلی ز جهان چو قسمت خویش خوری 85شمارهٔ ۵۷۵: اهلی بسخن کجا رسیدی باری 86شمارهٔ ۵۷۶: گر از همه کس بلطف و احسان گذری 87شمارهٔ ۵۷۷: ایخواجه ز بخل اگر تو ایمان بدهی 88شمارهٔ ۵۷۸: با هر که دمی نشست و برخاست کنی 89شمارهٔ ۵۷۹: گرد در پی قول و فعل سنجیده شوی 90شمارهٔ ۵۸۰: ایخاک چرا چو آتش از جا شده‌ای 91شمارهٔ ۵۸۱: از عامه مشو ملول اگر با درکی 92شمارهٔ ۵۸۲: رحمان طلبی ز اهل عرفان گردی 93شمارهٔ ۵۸۳: خضر ره ماست عقل در راهبری 94شمارهٔ ۵۸۴: هر چند حریف شاهد نغز شوی 95شمارهٔ ۵۸۵: هر سبزه گل که بر دمد ز آب و گلی 96شمارهٔ ۵۸۶: من گر چه نمیزنم دم از دانایی 97شمارهٔ ۵۸۷: اهلی تو گهی قبول جانان گردی 98شمارهٔ ۵۸۸: یارب خجلم بغایت از روی نبی 99شمارهٔ ۵۸۹: شرع از پی آن بود که غوغا نکنی 100شمارهٔ ۵۹۰: ایخواجه که از خلق بمال افزونی 101شمارهٔ ۵۹۱: گر حج نکنی کجا بجایی برسی 102شمارهٔ ۵۹۲: ایخواجه که در حقیقت حق کوشی 103شمارهٔ ۵۹۳: هر گاه که در معنی قرآن برسی 104شمارهٔ ۵۹۴: گر منکر حشر و نشر و رستاخیزی 105شمارهٔ ۵۹۵: هر چند که جز بلطف باری نخوری 106شمارهٔ ۵۹۶: بی تربیت حکیم چیزی نشوی 107شمارهٔ ۵۹۷: گر در نظر خجسته فالی برسی 108شمارهٔ ۵۹۸: آن به که بکس مزاح بازی نکنی 109شمارهٔ ۵۹۹: خوش زی بکسان که بینی از دهر خوشی 110شمارهٔ ۶۰۰: از مهر بتان اگر چه فرسوده شوی 111شمارهٔ ۶۰۱: در خانه اگر نکو سرشتی داری 112شمارهٔ ۶۰۲: گر بخت مدد کند که بویی ببری 113شمارهٔ ۶۰۳: ای آنکه چو نخل تازه آراسته یی 114شمارهٔ ۶۰۴: ای گوهر دل که گنج شاهی داری 115شمارهٔ ۶۰۵: یارب بکام دولت خویش رسی 116شمارهٔ ۶۰۶: پروانه صفت اهلی اگر سوخته یی 117شمارهٔ ۶۰۷: گر بر عدم و وجود عالم نفسی 118شمارهٔ ۶۰۸: آن گل که بنازکی ندارد بدلی 119شمارهٔ ۶۰۹: خوش آنکه گشاد چشم و دل سوی کسی 120شمارهٔ ۶۱۰: عاشق شوی آنزمان که تن خاک کنی 121شمارهٔ ۶۱۱: ساقی تو مگر چشم کرم باز کنی 122شمارهٔ ۶۱۲: گر طالب فیض آب انگور شوی 123شمارهٔ ۶۱۳: اهلی بدر آ ز گوشه تنهایی 124شمارهٔ ۶۱۴: گر خاک رهش بدیده ام گل کردی 125شمارهٔ ۶۱۵: جان در غم یوسف چو زلیخا نکنی 126شمارهٔ ۶۱۶: آراسته آمد و چه آراستنی 127شمارهٔ ۶۱۷: از عشق اگر جگر کبابی باشی 128شمارهٔ ۶۱۸: ای باد بیک سخن دلم خوش کردی 129شمارهٔ ۶۱۹: آنی که بحسن از مه و خورشید بهی 130شمارهٔ ۶۲۰: ای کز مه خود چو سایه بی نور تری 131شمارهٔ ۶۲۱: ساقی نظری به بینوایی باری 132شمارهٔ ۶۲۲: گر وعده همیدهی و جان میسوزی 133شمارهٔ ۶۲۳: گفتی ز زبان سبزه زار و لب جوی 134شمارهٔ ۶۲۴: گر زلف چو شست او قضا بگشادی 135شمارهٔ ۶۲۵: اهلی تو که با اهل ریا نزدیکی 136شمارهٔ ۶۲۶: می نوش نه آنچنان که از دست شوی 137شمارهٔ ۶۲۷: در راه سخن جز به ادب راه مپوی 138شمارهٔ ۶۲۸: گر با همه کس راست روی پیشه کنی 139شمارهٔ ۶۲۹: گر خلق فرشته اند اگر دیو و پری 140شمارهٔ ۶۳۰: با یوسف خویش گرگ در پوست تویی 141شمارهٔ ۶۳۱: آنگل که بود به حسن شمع چگلی 142شمارهٔ ۶۳۲: خوش گفت به باغ بلبل نغمه سرای

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ