به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اهلی شیرازی

اهلی شیرازیرباعی هاشمارهٔ ۵۰۵: گر سر ننهم بجور دشمن چکنم؟

2190عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

گر سر ننهم بجور دشمن چکنم؟
ور پای نیاورم بدامن چکنم؟
خورشید تو طالع است و من محرومم
طالع چو مدد نمیکند من چکنم؟

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۵۰۴: عمریست که بهر کام دارم ناکام 2شمارهٔ ۵۰۵: گر سر ننهم بجور دشمن چکنم؟3شمارهٔ ۵۰۶: آب و گل ما که دشمانند بهم 4شمارهٔ ۵۰۷: در عشق تو دور از دل خرم ماییم 5شمارهٔ ۵۰۸: دل کو که حدیث دیگران گوش کنم 6شمارهٔ ۵۰۹: از نرگس مخمور تو من مست دلم 7شمارهٔ ۵۱۰: جان در غم او نماند و دلشاد شدم 8شمارهٔ ۵۱۱: از رشته فقر خرقه ای بافته ایم 9شمارهٔ ۵۱۲: عمری همه صحبت که و مه دیدم 10شمارهٔ ۵۱۳: یارب که مرا کار بسامان گردان 11شمارهٔ ۵۱۴: در خانه تن مشو دلا خانه نشین 12شمارهٔ ۵۱۵: هرچند بود کلید هر کار زبان 13شمارهٔ ۵۱۶: یک لحظه فراغ خاطر گوشه نشین 14شمارهٔ ۵۱۷: درویش توان بکهنه رختی بودن 15شمارهٔ ۵۱۸: زنهار که بد گفتن کس ورد مکن 16شمارهٔ ۵۱۹: پیش از تو شه زمانه بودند کسان 17شمارهٔ ۵۲۰: خوش نیست بهار گلشن دهر از آن 18شمارهٔ ۵۲۱: هر چند که پی برم بر اسرار نهان 19شمارهٔ ۵۲۲: اهلی ز توفیق بد تبرا میکن 20شمارهٔ ۵۲۳: معراج رسول و قاب قوسین ببین 21شمارهٔ ۵۲۴: جز در ره علم دین دل آسوده مکن 22شمارهٔ ۵۲۵: گرد ترک کرم کند تو تر کیش ببین 23شمارهٔ ۵۲۶: بی وجه مبخش و بی سبب نیز مزن 24شمارهٔ ۵۲۷: با حق پدی نا حق در جنگ مزن 25شمارهٔ ۵۲۸: خوش وقت بهار و بانگ مرغان حزین 26شمارهٔ ۵۲۹: ما گریه کنان بر سر خاک پدران 27شمارهٔ ۵۳۰: قرآن که درو گنج الهیست درون 28شمارهٔ ۵۳۱: از پند رفیق مهربان عار مکن 29شمارهٔ ۵۳۲: یا رب بکرم درد مرا درمان کن 30شمارهٔ ۵۳۳: چو گریه خون گشاد خواهم دادن 31شمارهٔ ۵۳۴: ایسرو قد لاله رخ غنچه دهن 32شمارهٔ ۵۳۵: از بهر سری ذلیل نتوان بودن 33شمارهٔ ۵۳۶: هر چند ز جور بخت نامقبل من 34شمارهٔ ۵۳۷: دل را بغم زمانه آلوده مکن 35شمارهٔ ۵۳۸: برخیز و مکن تکیه به عمر گذران 36شمارهٔ ۵۳۹: هرگز نکنی میل من ایعهد شکن 37شمارهٔ ۵۴۰: عیسی دم ماست بخش شیرین نفسان 38شمارهٔ ۵۴۱: یارب دل من ز سینه ریشان گردان 39شمارهٔ ۵۴۲: اهلی بگسل ز صحبت هیچکسان 40شمارهٔ ۵۴۳: اهلی که بود خاک ره درد کشان 41شمارهٔ ۵۴۴: ساقی قدحی ببخش و بیداد مکن 42شمارهٔ ۵۴۵: هرگز نشود حسن چنین خوار که من 43شمارهٔ ۵۴۶: تا حال من حزین چه خواهد بودن 44شمارهٔ ۵۴۷: ساقی، چو چراغ سحرم زار و زر بون 45شمارهٔ ۵۴۸: ای یوسف جان درون پیراهن تو 46شمارهٔ ۵۴۹: باد است سخن ز مدح پر باد مشو 47شمارهٔ ۵۵۰: بسرشت بچل صباح ایزد گل تو 48شمارهٔ ۵۵۱: گر سفله غنی شود چه جود آید ازو 49شمارهٔ ۵۵۲: هرکس که هوای نفس شد پیشه او 50شمارهٔ ۵۵۳: زن دوست نداری که بود دشمن تو 51شمارهٔ ۵۵۴: چون سبزه نخست بود همسایه سرو 52شمارهٔ ۵۵۵: با اینهمه بی نیازی و حشمت تو 53شمارهٔ ۵۵۶: گفتی غرضت ز بندگی چیست بگو 54شمارهٔ ۵۵۷: ای برقع ماه زلف همچون شب تو 55شمارهٔ ۵۵۸: ما را همه دم هوای یاریست ز نو 56شمارهٔ ۵۵۹: اهلی چو سگ تو شد مشو غافل ازو 57شمارهٔ ۵۶۰: آن دل که نگشته ام دمی خرم ازو 58شمارهٔ ۵۶۱: یارب تو خداوندی و ما بنده همه 59شمارهٔ ۵۶۲: دشمن چو توانا شود و خونخواره 60شمارهٔ ۵۶۳: درمعرکه بگریز ز پیکان همه 61شمارهٔ ۵۶۴: آدم که خداش سرفرازی داده 62شمارهٔ ۵۶۵: عالم شب و روزیست درین حادثه گاه 63شمارهٔ ۵۶۶: ما میوه این چمن چشیدیم همه 64شمارهٔ ۵۶۷: آن گل که بود رخش گلستان همه 65شمارهٔ ۵۶۸: در عشق زبونی از زبردستی به 66شمارهٔ ۵۶۹: ایچشمه آفتاب با روی چو ماه 67شمارهٔ ۵۷۰: عشق تو بلای عقل و دین است همه 68شمارهٔ ۵۷۱: یا رب بکرم نگاهدارنده تویی 69شمارهٔ ۵۷۲: ای محرم راز دل چه بیگانه وشی 70شمارهٔ ۵۷۳: ای آب بقا اگر ز گل پاک شوی 71شمارهٔ ۵۷۴: اهلی ز جهان چو قسمت خویش خوری 72شمارهٔ ۵۷۵: اهلی بسخن کجا رسیدی باری 73شمارهٔ ۵۷۶: گر از همه کس بلطف و احسان گذری 74شمارهٔ ۵۷۷: ایخواجه ز بخل اگر تو ایمان بدهی 75شمارهٔ ۵۷۸: با هر که دمی نشست و برخاست کنی 76شمارهٔ ۵۷۹: گرد در پی قول و فعل سنجیده شوی 77شمارهٔ ۵۸۰: ایخاک چرا چو آتش از جا شده‌ای 78شمارهٔ ۵۸۱: از عامه مشو ملول اگر با درکی 79شمارهٔ ۵۸۲: رحمان طلبی ز اهل عرفان گردی 80شمارهٔ ۵۸۳: خضر ره ماست عقل در راهبری 81شمارهٔ ۵۸۴: هر چند حریف شاهد نغز شوی 82شمارهٔ ۵۸۵: هر سبزه گل که بر دمد ز آب و گلی 83شمارهٔ ۵۸۶: من گر چه نمیزنم دم از دانایی 84شمارهٔ ۵۸۷: اهلی تو گهی قبول جانان گردی 85شمارهٔ ۵۸۸: یارب خجلم بغایت از روی نبی 86شمارهٔ ۵۸۹: شرع از پی آن بود که غوغا نکنی 87شمارهٔ ۵۹۰: ایخواجه که از خلق بمال افزونی 88شمارهٔ ۵۹۱: گر حج نکنی کجا بجایی برسی 89شمارهٔ ۵۹۲: ایخواجه که در حقیقت حق کوشی 90شمارهٔ ۵۹۳: هر گاه که در معنی قرآن برسی 91شمارهٔ ۵۹۴: گر منکر حشر و نشر و رستاخیزی 92شمارهٔ ۵۹۵: هر چند که جز بلطف باری نخوری 93شمارهٔ ۵۹۶: بی تربیت حکیم چیزی نشوی 94شمارهٔ ۵۹۷: گر در نظر خجسته فالی برسی 95شمارهٔ ۵۹۸: آن به که بکس مزاح بازی نکنی 96شمارهٔ ۵۹۹: خوش زی بکسان که بینی از دهر خوشی 97شمارهٔ ۶۰۰: از مهر بتان اگر چه فرسوده شوی 98شمارهٔ ۶۰۱: در خانه اگر نکو سرشتی داری 99شمارهٔ ۶۰۲: گر بخت مدد کند که بویی ببری 100شمارهٔ ۶۰۳: ای آنکه چو نخل تازه آراسته یی 101شمارهٔ ۶۰۴: ای گوهر دل که گنج شاهی داری 102شمارهٔ ۶۰۵: یارب بکام دولت خویش رسی 103شمارهٔ ۶۰۶: پروانه صفت اهلی اگر سوخته یی 104شمارهٔ ۶۰۷: گر بر عدم و وجود عالم نفسی 105شمارهٔ ۶۰۸: آن گل که بنازکی ندارد بدلی 106شمارهٔ ۶۰۹: خوش آنکه گشاد چشم و دل سوی کسی 107شمارهٔ ۶۱۰: عاشق شوی آنزمان که تن خاک کنی 108شمارهٔ ۶۱۱: ساقی تو مگر چشم کرم باز کنی 109شمارهٔ ۶۱۲: گر طالب فیض آب انگور شوی 110شمارهٔ ۶۱۳: اهلی بدر آ ز گوشه تنهایی 111شمارهٔ ۶۱۴: گر خاک رهش بدیده ام گل کردی 112شمارهٔ ۶۱۵: جان در غم یوسف چو زلیخا نکنی 113شمارهٔ ۶۱۶: آراسته آمد و چه آراستنی 114شمارهٔ ۶۱۷: از عشق اگر جگر کبابی باشی 115شمارهٔ ۶۱۸: ای باد بیک سخن دلم خوش کردی 116شمارهٔ ۶۱۹: آنی که بحسن از مه و خورشید بهی 117شمارهٔ ۶۲۰: ای کز مه خود چو سایه بی نور تری 118شمارهٔ ۶۲۱: ساقی نظری به بینوایی باری 119شمارهٔ ۶۲۲: گر وعده همیدهی و جان میسوزی 120شمارهٔ ۶۲۳: گفتی ز زبان سبزه زار و لب جوی 121شمارهٔ ۶۲۴: گر زلف چو شست او قضا بگشادی 122شمارهٔ ۶۲۵: اهلی تو که با اهل ریا نزدیکی 123شمارهٔ ۶۲۶: می نوش نه آنچنان که از دست شوی 124شمارهٔ ۶۲۷: در راه سخن جز به ادب راه مپوی 125شمارهٔ ۶۲۸: گر با همه کس راست روی پیشه کنی 126شمارهٔ ۶۲۹: گر خلق فرشته اند اگر دیو و پری 127شمارهٔ ۶۳۰: با یوسف خویش گرگ در پوست تویی 128شمارهٔ ۶۳۱: آنگل که بود به حسن شمع چگلی 129شمارهٔ ۶۳۲: خوش گفت به باغ بلبل نغمه سرای

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ