به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اهلی شیرازی

اهلی شیرازیرباعی هاشمارهٔ ۴۹۶: ای کز ستم تو راحتی می یابم

2210عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

ای کز ستم تو راحتی می یابم
وز خون لبت ملاحتی می یابم
در گلشن حسن لاله زار رخ تو
بر هر جگری جراحتی می یابم

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۴۹۵: تا سر بودم سر جوانان دارم 2شمارهٔ ۴۹۶: ای کز ستم تو راحتی می یابم 3شمارهٔ ۴۹۷: آنشوخ که من شاه بتانش گویم 4شمارهٔ ۴۹۸: خورشید رخا ز مهر خود داد دهم 5شمارهٔ ۴۹۹: گر من صفت سینه مجروح کنم 6شمارهٔ ۵۰۰: ای گل گله تو پیش هر کس چکنم 7شمارهٔ ۵۰۱: من غیر تو ای مایه راحت چکنم 8شمارهٔ ۵۰۲: گاهی ز در کعب صفا میجستیم 9شمارهٔ ۵۰۳: از عشق هوای نیکنامی داریم 10شمارهٔ ۵۰۴: عمریست که بهر کام دارم ناکام 11شمارهٔ ۵۰۵: گر سر ننهم بجور دشمن چکنم؟12شمارهٔ ۵۰۶: آب و گل ما که دشمانند بهم 13شمارهٔ ۵۰۷: در عشق تو دور از دل خرم ماییم 14شمارهٔ ۵۰۸: دل کو که حدیث دیگران گوش کنم 15شمارهٔ ۵۰۹: از نرگس مخمور تو من مست دلم 16شمارهٔ ۵۱۰: جان در غم او نماند و دلشاد شدم 17شمارهٔ ۵۱۱: از رشته فقر خرقه ای بافته ایم 18شمارهٔ ۵۱۲: عمری همه صحبت که و مه دیدم 19شمارهٔ ۵۱۳: یارب که مرا کار بسامان گردان 20شمارهٔ ۵۱۴: در خانه تن مشو دلا خانه نشین 21شمارهٔ ۵۱۵: هرچند بود کلید هر کار زبان 22شمارهٔ ۵۱۶: یک لحظه فراغ خاطر گوشه نشین 23شمارهٔ ۵۱۷: درویش توان بکهنه رختی بودن 24شمارهٔ ۵۱۸: زنهار که بد گفتن کس ورد مکن 25شمارهٔ ۵۱۹: پیش از تو شه زمانه بودند کسان 26شمارهٔ ۵۲۰: خوش نیست بهار گلشن دهر از آن 27شمارهٔ ۵۲۱: هر چند که پی برم بر اسرار نهان 28شمارهٔ ۵۲۲: اهلی ز توفیق بد تبرا میکن 29شمارهٔ ۵۲۳: معراج رسول و قاب قوسین ببین 30شمارهٔ ۵۲۴: جز در ره علم دین دل آسوده مکن 31شمارهٔ ۵۲۵: گرد ترک کرم کند تو تر کیش ببین 32شمارهٔ ۵۲۶: بی وجه مبخش و بی سبب نیز مزن 33شمارهٔ ۵۲۷: با حق پدی نا حق در جنگ مزن 34شمارهٔ ۵۲۸: خوش وقت بهار و بانگ مرغان حزین 35شمارهٔ ۵۲۹: ما گریه کنان بر سر خاک پدران 36شمارهٔ ۵۳۰: قرآن که درو گنج الهیست درون 37شمارهٔ ۵۳۱: از پند رفیق مهربان عار مکن 38شمارهٔ ۵۳۲: یا رب بکرم درد مرا درمان کن 39شمارهٔ ۵۳۳: چو گریه خون گشاد خواهم دادن 40شمارهٔ ۵۳۴: ایسرو قد لاله رخ غنچه دهن 41شمارهٔ ۵۳۵: از بهر سری ذلیل نتوان بودن 42شمارهٔ ۵۳۶: هر چند ز جور بخت نامقبل من 43شمارهٔ ۵۳۷: دل را بغم زمانه آلوده مکن 44شمارهٔ ۵۳۸: برخیز و مکن تکیه به عمر گذران 45شمارهٔ ۵۳۹: هرگز نکنی میل من ایعهد شکن 46شمارهٔ ۵۴۰: عیسی دم ماست بخش شیرین نفسان 47شمارهٔ ۵۴۱: یارب دل من ز سینه ریشان گردان 48شمارهٔ ۵۴۲: اهلی بگسل ز صحبت هیچکسان 49شمارهٔ ۵۴۳: اهلی که بود خاک ره درد کشان 50شمارهٔ ۵۴۴: ساقی قدحی ببخش و بیداد مکن 51شمارهٔ ۵۴۵: هرگز نشود حسن چنین خوار که من 52شمارهٔ ۵۴۶: تا حال من حزین چه خواهد بودن 53شمارهٔ ۵۴۷: ساقی، چو چراغ سحرم زار و زر بون 54شمارهٔ ۵۴۸: ای یوسف جان درون پیراهن تو 55شمارهٔ ۵۴۹: باد است سخن ز مدح پر باد مشو 56شمارهٔ ۵۵۰: بسرشت بچل صباح ایزد گل تو 57شمارهٔ ۵۵۱: گر سفله غنی شود چه جود آید ازو 58شمارهٔ ۵۵۲: هرکس که هوای نفس شد پیشه او 59شمارهٔ ۵۵۳: زن دوست نداری که بود دشمن تو 60شمارهٔ ۵۵۴: چون سبزه نخست بود همسایه سرو 61شمارهٔ ۵۵۵: با اینهمه بی نیازی و حشمت تو 62شمارهٔ ۵۵۶: گفتی غرضت ز بندگی چیست بگو 63شمارهٔ ۵۵۷: ای برقع ماه زلف همچون شب تو 64شمارهٔ ۵۵۸: ما را همه دم هوای یاریست ز نو 65شمارهٔ ۵۵۹: اهلی چو سگ تو شد مشو غافل ازو 66شمارهٔ ۵۶۰: آن دل که نگشته ام دمی خرم ازو 67شمارهٔ ۵۶۱: یارب تو خداوندی و ما بنده همه 68شمارهٔ ۵۶۲: دشمن چو توانا شود و خونخواره 69شمارهٔ ۵۶۳: درمعرکه بگریز ز پیکان همه 70شمارهٔ ۵۶۴: آدم که خداش سرفرازی داده 71شمارهٔ ۵۶۵: عالم شب و روزیست درین حادثه گاه 72شمارهٔ ۵۶۶: ما میوه این چمن چشیدیم همه 73شمارهٔ ۵۶۷: آن گل که بود رخش گلستان همه 74شمارهٔ ۵۶۸: در عشق زبونی از زبردستی به 75شمارهٔ ۵۶۹: ایچشمه آفتاب با روی چو ماه 76شمارهٔ ۵۷۰: عشق تو بلای عقل و دین است همه 77شمارهٔ ۵۷۱: یا رب بکرم نگاهدارنده تویی 78شمارهٔ ۵۷۲: ای محرم راز دل چه بیگانه وشی 79شمارهٔ ۵۷۳: ای آب بقا اگر ز گل پاک شوی 80شمارهٔ ۵۷۴: اهلی ز جهان چو قسمت خویش خوری 81شمارهٔ ۵۷۵: اهلی بسخن کجا رسیدی باری 82شمارهٔ ۵۷۶: گر از همه کس بلطف و احسان گذری 83شمارهٔ ۵۷۷: ایخواجه ز بخل اگر تو ایمان بدهی 84شمارهٔ ۵۷۸: با هر که دمی نشست و برخاست کنی 85شمارهٔ ۵۷۹: گرد در پی قول و فعل سنجیده شوی 86شمارهٔ ۵۸۰: ایخاک چرا چو آتش از جا شده‌ای 87شمارهٔ ۵۸۱: از عامه مشو ملول اگر با درکی 88شمارهٔ ۵۸۲: رحمان طلبی ز اهل عرفان گردی 89شمارهٔ ۵۸۳: خضر ره ماست عقل در راهبری 90شمارهٔ ۵۸۴: هر چند حریف شاهد نغز شوی 91شمارهٔ ۵۸۵: هر سبزه گل که بر دمد ز آب و گلی 92شمارهٔ ۵۸۶: من گر چه نمیزنم دم از دانایی 93شمارهٔ ۵۸۷: اهلی تو گهی قبول جانان گردی 94شمارهٔ ۵۸۸: یارب خجلم بغایت از روی نبی 95شمارهٔ ۵۸۹: شرع از پی آن بود که غوغا نکنی 96شمارهٔ ۵۹۰: ایخواجه که از خلق بمال افزونی 97شمارهٔ ۵۹۱: گر حج نکنی کجا بجایی برسی 98شمارهٔ ۵۹۲: ایخواجه که در حقیقت حق کوشی 99شمارهٔ ۵۹۳: هر گاه که در معنی قرآن برسی 100شمارهٔ ۵۹۴: گر منکر حشر و نشر و رستاخیزی 101شمارهٔ ۵۹۵: هر چند که جز بلطف باری نخوری 102شمارهٔ ۵۹۶: بی تربیت حکیم چیزی نشوی 103شمارهٔ ۵۹۷: گر در نظر خجسته فالی برسی 104شمارهٔ ۵۹۸: آن به که بکس مزاح بازی نکنی 105شمارهٔ ۵۹۹: خوش زی بکسان که بینی از دهر خوشی 106شمارهٔ ۶۰۰: از مهر بتان اگر چه فرسوده شوی 107شمارهٔ ۶۰۱: در خانه اگر نکو سرشتی داری 108شمارهٔ ۶۰۲: گر بخت مدد کند که بویی ببری 109شمارهٔ ۶۰۳: ای آنکه چو نخل تازه آراسته یی 110شمارهٔ ۶۰۴: ای گوهر دل که گنج شاهی داری 111شمارهٔ ۶۰۵: یارب بکام دولت خویش رسی 112شمارهٔ ۶۰۶: پروانه صفت اهلی اگر سوخته یی 113شمارهٔ ۶۰۷: گر بر عدم و وجود عالم نفسی 114شمارهٔ ۶۰۸: آن گل که بنازکی ندارد بدلی 115شمارهٔ ۶۰۹: خوش آنکه گشاد چشم و دل سوی کسی 116شمارهٔ ۶۱۰: عاشق شوی آنزمان که تن خاک کنی 117شمارهٔ ۶۱۱: ساقی تو مگر چشم کرم باز کنی 118شمارهٔ ۶۱۲: گر طالب فیض آب انگور شوی 119شمارهٔ ۶۱۳: اهلی بدر آ ز گوشه تنهایی 120شمارهٔ ۶۱۴: گر خاک رهش بدیده ام گل کردی 121شمارهٔ ۶۱۵: جان در غم یوسف چو زلیخا نکنی 122شمارهٔ ۶۱۶: آراسته آمد و چه آراستنی 123شمارهٔ ۶۱۷: از عشق اگر جگر کبابی باشی 124شمارهٔ ۶۱۸: ای باد بیک سخن دلم خوش کردی 125شمارهٔ ۶۱۹: آنی که بحسن از مه و خورشید بهی 126شمارهٔ ۶۲۰: ای کز مه خود چو سایه بی نور تری 127شمارهٔ ۶۲۱: ساقی نظری به بینوایی باری 128شمارهٔ ۶۲۲: گر وعده همیدهی و جان میسوزی 129شمارهٔ ۶۲۳: گفتی ز زبان سبزه زار و لب جوی 130شمارهٔ ۶۲۴: گر زلف چو شست او قضا بگشادی 131شمارهٔ ۶۲۵: اهلی تو که با اهل ریا نزدیکی 132شمارهٔ ۶۲۶: می نوش نه آنچنان که از دست شوی 133شمارهٔ ۶۲۷: در راه سخن جز به ادب راه مپوی 134شمارهٔ ۶۲۸: گر با همه کس راست روی پیشه کنی 135شمارهٔ ۶۲۹: گر خلق فرشته اند اگر دیو و پری 136شمارهٔ ۶۳۰: با یوسف خویش گرگ در پوست تویی 137شمارهٔ ۶۳۱: آنگل که بود به حسن شمع چگلی 138شمارهٔ ۶۳۲: خوش گفت به باغ بلبل نغمه سرای

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ