به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اهلی شیرازی

اهلی شیرازیرباعی هاشمارهٔ ۴۷۲: هر چند مجرد از خلایق شده ایم

2270عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

هر چند مجرد از خلایق شده ایم
بیگانه ز صحبت خلایق شده ایم
با اینهمه زهد و توبه بر روی بتان
تا چشم فکنده ایم عاشق شده ایم

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۴۷۱: ساقی بخرابات اگر گام نهم 2شمارهٔ ۴۷۲: هر چند مجرد از خلایق شده ایم 3شمارهٔ ۴۷۳: فریاد که مردم و نگویی چه کسم 4شمارهٔ ۴۷۴: مشنو که کس از جهان رسیدست بکام 5شمارهٔ ۴۷۵: تا کی غمت ایشوخ سمتکار خوریم 6شمارهٔ ۴۷۶: من بلبل تلخ عیش شیرین سخنم 7شمارهٔ ۴۷۷: ایسرو روان که خوشتری از جانم 8شمارهٔ ۴۷۸: ای یوسف جان که من خریدار توام 9شمارهٔ ۴۷۹: ساقی بنشین که با تو دمساز شویم 10شمارهٔ ۴۸۰: دستم نرسد بوصل آنمه چکنم؟11شمارهٔ ۴۸۱: دل سوخت ز عشق و دیده شد گریان هم 12شمارهٔ ۴۸۲: عمریست که من کشته دیدار توام 13شمارهٔ ۴۸۳: گر از دهنت روایتی میگویم 14شمارهٔ ۴۸۴: ای راحت جان که مست دیدار توام 15شمارهٔ ۴۸۵: مستم من و ناصبور و ناپروا هم 16شمارهٔ ۴۸۶: هرگز بغم جهان فرسوده نیم 17شمارهٔ ۴۸۷: بیروی تو چند جان بحسرت بدهم 18شمارهٔ ۴۸۸: گه صف گلی بصد زبان میگویم 19شمارهٔ ۴۸۹: در بند کسی فتاده ازسادگیم 20شمارهٔ ۴۹۰: ای تازه جوان کز تو دل افروخته ام 21شمارهٔ ۴۹۱: ما با رخ یار آینه جم چکنیم 22شمارهٔ ۴۹۲: ما ز هر غم عشق تو چون قند خوریم 23شمارهٔ ۴۹۳: من سوخته دل ز آتش تقدیرم 24شمارهٔ ۴۹۴: با درد خوش دلم چه درمان دارم؟25شمارهٔ ۴۹۵: تا سر بودم سر جوانان دارم 26شمارهٔ ۴۹۶: ای کز ستم تو راحتی می یابم 27شمارهٔ ۴۹۷: آنشوخ که من شاه بتانش گویم 28شمارهٔ ۴۹۸: خورشید رخا ز مهر خود داد دهم 29شمارهٔ ۴۹۹: گر من صفت سینه مجروح کنم 30شمارهٔ ۵۰۰: ای گل گله تو پیش هر کس چکنم 31شمارهٔ ۵۰۱: من غیر تو ای مایه راحت چکنم 32شمارهٔ ۵۰۲: گاهی ز در کعب صفا میجستیم 33شمارهٔ ۵۰۳: از عشق هوای نیکنامی داریم 34شمارهٔ ۵۰۴: عمریست که بهر کام دارم ناکام 35شمارهٔ ۵۰۵: گر سر ننهم بجور دشمن چکنم؟36شمارهٔ ۵۰۶: آب و گل ما که دشمانند بهم 37شمارهٔ ۵۰۷: در عشق تو دور از دل خرم ماییم 38شمارهٔ ۵۰۸: دل کو که حدیث دیگران گوش کنم 39شمارهٔ ۵۰۹: از نرگس مخمور تو من مست دلم 40شمارهٔ ۵۱۰: جان در غم او نماند و دلشاد شدم 41شمارهٔ ۵۱۱: از رشته فقر خرقه ای بافته ایم 42شمارهٔ ۵۱۲: عمری همه صحبت که و مه دیدم 43شمارهٔ ۵۱۳: یارب که مرا کار بسامان گردان 44شمارهٔ ۵۱۴: در خانه تن مشو دلا خانه نشین 45شمارهٔ ۵۱۵: هرچند بود کلید هر کار زبان 46شمارهٔ ۵۱۶: یک لحظه فراغ خاطر گوشه نشین 47شمارهٔ ۵۱۷: درویش توان بکهنه رختی بودن 48شمارهٔ ۵۱۸: زنهار که بد گفتن کس ورد مکن 49شمارهٔ ۵۱۹: پیش از تو شه زمانه بودند کسان 50شمارهٔ ۵۲۰: خوش نیست بهار گلشن دهر از آن 51شمارهٔ ۵۲۱: هر چند که پی برم بر اسرار نهان 52شمارهٔ ۵۲۲: اهلی ز توفیق بد تبرا میکن 53شمارهٔ ۵۲۳: معراج رسول و قاب قوسین ببین 54شمارهٔ ۵۲۴: جز در ره علم دین دل آسوده مکن 55شمارهٔ ۵۲۵: گرد ترک کرم کند تو تر کیش ببین 56شمارهٔ ۵۲۶: بی وجه مبخش و بی سبب نیز مزن 57شمارهٔ ۵۲۷: با حق پدی نا حق در جنگ مزن 58شمارهٔ ۵۲۸: خوش وقت بهار و بانگ مرغان حزین 59شمارهٔ ۵۲۹: ما گریه کنان بر سر خاک پدران 60شمارهٔ ۵۳۰: قرآن که درو گنج الهیست درون 61شمارهٔ ۵۳۱: از پند رفیق مهربان عار مکن 62شمارهٔ ۵۳۲: یا رب بکرم درد مرا درمان کن 63شمارهٔ ۵۳۳: چو گریه خون گشاد خواهم دادن 64شمارهٔ ۵۳۴: ایسرو قد لاله رخ غنچه دهن 65شمارهٔ ۵۳۵: از بهر سری ذلیل نتوان بودن 66شمارهٔ ۵۳۶: هر چند ز جور بخت نامقبل من 67شمارهٔ ۵۳۷: دل را بغم زمانه آلوده مکن 68شمارهٔ ۵۳۸: برخیز و مکن تکیه به عمر گذران 69شمارهٔ ۵۳۹: هرگز نکنی میل من ایعهد شکن 70شمارهٔ ۵۴۰: عیسی دم ماست بخش شیرین نفسان 71شمارهٔ ۵۴۱: یارب دل من ز سینه ریشان گردان 72شمارهٔ ۵۴۲: اهلی بگسل ز صحبت هیچکسان 73شمارهٔ ۵۴۳: اهلی که بود خاک ره درد کشان 74شمارهٔ ۵۴۴: ساقی قدحی ببخش و بیداد مکن 75شمارهٔ ۵۴۵: هرگز نشود حسن چنین خوار که من 76شمارهٔ ۵۴۶: تا حال من حزین چه خواهد بودن 77شمارهٔ ۵۴۷: ساقی، چو چراغ سحرم زار و زر بون 78شمارهٔ ۵۴۸: ای یوسف جان درون پیراهن تو 79شمارهٔ ۵۴۹: باد است سخن ز مدح پر باد مشو 80شمارهٔ ۵۵۰: بسرشت بچل صباح ایزد گل تو 81شمارهٔ ۵۵۱: گر سفله غنی شود چه جود آید ازو 82شمارهٔ ۵۵۲: هرکس که هوای نفس شد پیشه او 83شمارهٔ ۵۵۳: زن دوست نداری که بود دشمن تو 84شمارهٔ ۵۵۴: چون سبزه نخست بود همسایه سرو 85شمارهٔ ۵۵۵: با اینهمه بی نیازی و حشمت تو 86شمارهٔ ۵۵۶: گفتی غرضت ز بندگی چیست بگو 87شمارهٔ ۵۵۷: ای برقع ماه زلف همچون شب تو 88شمارهٔ ۵۵۸: ما را همه دم هوای یاریست ز نو 89شمارهٔ ۵۵۹: اهلی چو سگ تو شد مشو غافل ازو 90شمارهٔ ۵۶۰: آن دل که نگشته ام دمی خرم ازو 91شمارهٔ ۵۶۱: یارب تو خداوندی و ما بنده همه 92شمارهٔ ۵۶۲: دشمن چو توانا شود و خونخواره 93شمارهٔ ۵۶۳: درمعرکه بگریز ز پیکان همه 94شمارهٔ ۵۶۴: آدم که خداش سرفرازی داده 95شمارهٔ ۵۶۵: عالم شب و روزیست درین حادثه گاه 96شمارهٔ ۵۶۶: ما میوه این چمن چشیدیم همه 97شمارهٔ ۵۶۷: آن گل که بود رخش گلستان همه 98شمارهٔ ۵۶۸: در عشق زبونی از زبردستی به 99شمارهٔ ۵۶۹: ایچشمه آفتاب با روی چو ماه 100شمارهٔ ۵۷۰: عشق تو بلای عقل و دین است همه 101شمارهٔ ۵۷۱: یا رب بکرم نگاهدارنده تویی 102شمارهٔ ۵۷۲: ای محرم راز دل چه بیگانه وشی 103شمارهٔ ۵۷۳: ای آب بقا اگر ز گل پاک شوی 104شمارهٔ ۵۷۴: اهلی ز جهان چو قسمت خویش خوری 105شمارهٔ ۵۷۵: اهلی بسخن کجا رسیدی باری 106شمارهٔ ۵۷۶: گر از همه کس بلطف و احسان گذری 107شمارهٔ ۵۷۷: ایخواجه ز بخل اگر تو ایمان بدهی 108شمارهٔ ۵۷۸: با هر که دمی نشست و برخاست کنی 109شمارهٔ ۵۷۹: گرد در پی قول و فعل سنجیده شوی 110شمارهٔ ۵۸۰: ایخاک چرا چو آتش از جا شده‌ای 111شمارهٔ ۵۸۱: از عامه مشو ملول اگر با درکی 112شمارهٔ ۵۸۲: رحمان طلبی ز اهل عرفان گردی 113شمارهٔ ۵۸۳: خضر ره ماست عقل در راهبری 114شمارهٔ ۵۸۴: هر چند حریف شاهد نغز شوی 115شمارهٔ ۵۸۵: هر سبزه گل که بر دمد ز آب و گلی 116شمارهٔ ۵۸۶: من گر چه نمیزنم دم از دانایی 117شمارهٔ ۵۸۷: اهلی تو گهی قبول جانان گردی 118شمارهٔ ۵۸۸: یارب خجلم بغایت از روی نبی 119شمارهٔ ۵۸۹: شرع از پی آن بود که غوغا نکنی 120شمارهٔ ۵۹۰: ایخواجه که از خلق بمال افزونی 121شمارهٔ ۵۹۱: گر حج نکنی کجا بجایی برسی 122شمارهٔ ۵۹۲: ایخواجه که در حقیقت حق کوشی 123شمارهٔ ۵۹۳: هر گاه که در معنی قرآن برسی 124شمارهٔ ۵۹۴: گر منکر حشر و نشر و رستاخیزی 125شمارهٔ ۵۹۵: هر چند که جز بلطف باری نخوری 126شمارهٔ ۵۹۶: بی تربیت حکیم چیزی نشوی 127شمارهٔ ۵۹۷: گر در نظر خجسته فالی برسی 128شمارهٔ ۵۹۸: آن به که بکس مزاح بازی نکنی 129شمارهٔ ۵۹۹: خوش زی بکسان که بینی از دهر خوشی 130شمارهٔ ۶۰۰: از مهر بتان اگر چه فرسوده شوی 131شمارهٔ ۶۰۱: در خانه اگر نکو سرشتی داری 132شمارهٔ ۶۰۲: گر بخت مدد کند که بویی ببری 133شمارهٔ ۶۰۳: ای آنکه چو نخل تازه آراسته یی 134شمارهٔ ۶۰۴: ای گوهر دل که گنج شاهی داری 135شمارهٔ ۶۰۵: یارب بکام دولت خویش رسی 136شمارهٔ ۶۰۶: پروانه صفت اهلی اگر سوخته یی 137شمارهٔ ۶۰۷: گر بر عدم و وجود عالم نفسی 138شمارهٔ ۶۰۸: آن گل که بنازکی ندارد بدلی 139شمارهٔ ۶۰۹: خوش آنکه گشاد چشم و دل سوی کسی 140شمارهٔ ۶۱۰: عاشق شوی آنزمان که تن خاک کنی 141شمارهٔ ۶۱۱: ساقی تو مگر چشم کرم باز کنی 142شمارهٔ ۶۱۲: گر طالب فیض آب انگور شوی 143شمارهٔ ۶۱۳: اهلی بدر آ ز گوشه تنهایی 144شمارهٔ ۶۱۴: گر خاک رهش بدیده ام گل کردی 145شمارهٔ ۶۱۵: جان در غم یوسف چو زلیخا نکنی 146شمارهٔ ۶۱۶: آراسته آمد و چه آراستنی 147شمارهٔ ۶۱۷: از عشق اگر جگر کبابی باشی 148شمارهٔ ۶۱۸: ای باد بیک سخن دلم خوش کردی 149شمارهٔ ۶۱۹: آنی که بحسن از مه و خورشید بهی 150شمارهٔ ۶۲۰: ای کز مه خود چو سایه بی نور تری 151شمارهٔ ۶۲۱: ساقی نظری به بینوایی باری 152شمارهٔ ۶۲۲: گر وعده همیدهی و جان میسوزی 153شمارهٔ ۶۲۳: گفتی ز زبان سبزه زار و لب جوی 154شمارهٔ ۶۲۴: گر زلف چو شست او قضا بگشادی 155شمارهٔ ۶۲۵: اهلی تو که با اهل ریا نزدیکی 156شمارهٔ ۶۲۶: می نوش نه آنچنان که از دست شوی 157شمارهٔ ۶۲۷: در راه سخن جز به ادب راه مپوی 158شمارهٔ ۶۲۸: گر با همه کس راست روی پیشه کنی 159شمارهٔ ۶۲۹: گر خلق فرشته اند اگر دیو و پری 160شمارهٔ ۶۳۰: با یوسف خویش گرگ در پوست تویی 161شمارهٔ ۶۳۱: آنگل که بود به حسن شمع چگلی 162شمارهٔ ۶۳۲: خوش گفت به باغ بلبل نغمه سرای

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ