به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اهلی شیرازی

اهلی شیرازیرباعی هاشمارهٔ ۴۴۱: برخیز و طواف کعبه مشمار گزاف

1750عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

برخیز و طواف کعبه مشمار گزاف
کین رمز کسی نیابد الا دل صاف
آن نور که طوف کعبه را شوق دلست
گر با تو بود کند تو را کعبه طواف

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۴۴۰: دهقان چو بخاک افکند تخم ضعیف 2شمارهٔ ۴۴۱: برخیز و طواف کعبه مشمار گزاف 3شمارهٔ ۴۴۲: گر بگسلی از لذت تن همچو ملک 4شمارهٔ ۴۴۳: آدم به کریوه ایست در راه فلک 5شمارهٔ ۴۴۴: اهلی که مرید تو بود پیر فلک 6شمارهٔ ۴۴۵: فرزند بخوی و بوی خودساز بزرگ 7شمارهٔ ۴۴۶: در طور فنا چو موسی از خود بگسل 8شمارهٔ ۴۴۷: شهوت چه حرام و چه حلال است و بال 9شمارهٔ ۴۴۸: اهلی ز جهانیان چو مجنون بگسل 10شمارهٔ ۴۴۹: زاد همه راه برگ و سازست ایدل 11شمارهٔ ۴۵۰: فرزند تو شاخیست تر از اول حال 12شمارهٔ ۴۵۱: ساقی من مست کی شوم همدم عقل 13شمارهٔ ۴۵۲: ایسرو سهی درآ در آغوش چو گل 14شمارهٔ ۴۵۳: اهلی در نظم و گوهر طبع فضول 15شمارهٔ ۴۵۴: اهلی ز جهانیان چو مجنون بگسل 16شمارهٔ ۴۵۵: ایمه که رخت گرفته صد خرده بگل 17شمارهٔ ۴۵۶: من خود نرسم بوصل آنطرفه غزال 18شمارهٔ ۴۵۷: یا رب گنه آلوده ز دنیا مبرم 19شمارهٔ ۴۵۸: یا رب مهل اندر گنه اندوختنم 20شمارهٔ ۴۵۹: یا رب من اگر گناه بیحد کردم 21شمارهٔ ۴۶۰: ما گنج غمیم و غم ز حق خواسته ایم 22شمارهٔ ۴۶۱: گر در همه آفاق بگردی چو نسیم 23شمارهٔ ۴۶۲: صاحب هنری را که بود طبع سلیم 24شمارهٔ ۴۶۳: ما با می و مستی سر تقوی داریم 25شمارهٔ ۴۶۴: تا کی ز خمار می سرافکنده شویم 26شمارهٔ ۴۶۵: تا چند بعالم مکرر نگریم 27شمارهٔ ۴۶۶: از بسکه زناکسان پریشان شده ام 28شمارهٔ ۴۶۷: گه در طلب عیش و سروری بودیم 29شمارهٔ ۴۶۸: از شصت گذشت عمر و رهبر نشدیم 30شمارهٔ ۴۶۹: چل سال بوادی طلب افتادم 31شمارهٔ ۴۷۰: ایشاه شهید بیتو ما چون باشیم 32شمارهٔ ۴۷۱: ساقی بخرابات اگر گام نهم 33شمارهٔ ۴۷۲: هر چند مجرد از خلایق شده ایم 34شمارهٔ ۴۷۳: فریاد که مردم و نگویی چه کسم 35شمارهٔ ۴۷۴: مشنو که کس از جهان رسیدست بکام 36شمارهٔ ۴۷۵: تا کی غمت ایشوخ سمتکار خوریم 37شمارهٔ ۴۷۶: من بلبل تلخ عیش شیرین سخنم 38شمارهٔ ۴۷۷: ایسرو روان که خوشتری از جانم 39شمارهٔ ۴۷۸: ای یوسف جان که من خریدار توام 40شمارهٔ ۴۷۹: ساقی بنشین که با تو دمساز شویم 41شمارهٔ ۴۸۰: دستم نرسد بوصل آنمه چکنم؟42شمارهٔ ۴۸۱: دل سوخت ز عشق و دیده شد گریان هم 43شمارهٔ ۴۸۲: عمریست که من کشته دیدار توام 44شمارهٔ ۴۸۳: گر از دهنت روایتی میگویم 45شمارهٔ ۴۸۴: ای راحت جان که مست دیدار توام 46شمارهٔ ۴۸۵: مستم من و ناصبور و ناپروا هم 47شمارهٔ ۴۸۶: هرگز بغم جهان فرسوده نیم 48شمارهٔ ۴۸۷: بیروی تو چند جان بحسرت بدهم 49شمارهٔ ۴۸۸: گه صف گلی بصد زبان میگویم 50شمارهٔ ۴۸۹: در بند کسی فتاده ازسادگیم 51شمارهٔ ۴۹۰: ای تازه جوان کز تو دل افروخته ام 52شمارهٔ ۴۹۱: ما با رخ یار آینه جم چکنیم 53شمارهٔ ۴۹۲: ما ز هر غم عشق تو چون قند خوریم 54شمارهٔ ۴۹۳: من سوخته دل ز آتش تقدیرم 55شمارهٔ ۴۹۴: با درد خوش دلم چه درمان دارم؟56شمارهٔ ۴۹۵: تا سر بودم سر جوانان دارم 57شمارهٔ ۴۹۶: ای کز ستم تو راحتی می یابم 58شمارهٔ ۴۹۷: آنشوخ که من شاه بتانش گویم 59شمارهٔ ۴۹۸: خورشید رخا ز مهر خود داد دهم 60شمارهٔ ۴۹۹: گر من صفت سینه مجروح کنم 61شمارهٔ ۵۰۰: ای گل گله تو پیش هر کس چکنم 62شمارهٔ ۵۰۱: من غیر تو ای مایه راحت چکنم 63شمارهٔ ۵۰۲: گاهی ز در کعب صفا میجستیم 64شمارهٔ ۵۰۳: از عشق هوای نیکنامی داریم 65شمارهٔ ۵۰۴: عمریست که بهر کام دارم ناکام 66شمارهٔ ۵۰۵: گر سر ننهم بجور دشمن چکنم؟67شمارهٔ ۵۰۶: آب و گل ما که دشمانند بهم 68شمارهٔ ۵۰۷: در عشق تو دور از دل خرم ماییم 69شمارهٔ ۵۰۸: دل کو که حدیث دیگران گوش کنم 70شمارهٔ ۵۰۹: از نرگس مخمور تو من مست دلم 71شمارهٔ ۵۱۰: جان در غم او نماند و دلشاد شدم 72شمارهٔ ۵۱۱: از رشته فقر خرقه ای بافته ایم 73شمارهٔ ۵۱۲: عمری همه صحبت که و مه دیدم 74شمارهٔ ۵۱۳: یارب که مرا کار بسامان گردان 75شمارهٔ ۵۱۴: در خانه تن مشو دلا خانه نشین 76شمارهٔ ۵۱۵: هرچند بود کلید هر کار زبان 77شمارهٔ ۵۱۶: یک لحظه فراغ خاطر گوشه نشین 78شمارهٔ ۵۱۷: درویش توان بکهنه رختی بودن 79شمارهٔ ۵۱۸: زنهار که بد گفتن کس ورد مکن 80شمارهٔ ۵۱۹: پیش از تو شه زمانه بودند کسان 81شمارهٔ ۵۲۰: خوش نیست بهار گلشن دهر از آن 82شمارهٔ ۵۲۱: هر چند که پی برم بر اسرار نهان 83شمارهٔ ۵۲۲: اهلی ز توفیق بد تبرا میکن 84شمارهٔ ۵۲۳: معراج رسول و قاب قوسین ببین 85شمارهٔ ۵۲۴: جز در ره علم دین دل آسوده مکن 86شمارهٔ ۵۲۵: گرد ترک کرم کند تو تر کیش ببین 87شمارهٔ ۵۲۶: بی وجه مبخش و بی سبب نیز مزن 88شمارهٔ ۵۲۷: با حق پدی نا حق در جنگ مزن 89شمارهٔ ۵۲۸: خوش وقت بهار و بانگ مرغان حزین 90شمارهٔ ۵۲۹: ما گریه کنان بر سر خاک پدران 91شمارهٔ ۵۳۰: قرآن که درو گنج الهیست درون 92شمارهٔ ۵۳۱: از پند رفیق مهربان عار مکن 93شمارهٔ ۵۳۲: یا رب بکرم درد مرا درمان کن 94شمارهٔ ۵۳۳: چو گریه خون گشاد خواهم دادن 95شمارهٔ ۵۳۴: ایسرو قد لاله رخ غنچه دهن 96شمارهٔ ۵۳۵: از بهر سری ذلیل نتوان بودن 97شمارهٔ ۵۳۶: هر چند ز جور بخت نامقبل من 98شمارهٔ ۵۳۷: دل را بغم زمانه آلوده مکن 99شمارهٔ ۵۳۸: برخیز و مکن تکیه به عمر گذران 100شمارهٔ ۵۳۹: هرگز نکنی میل من ایعهد شکن 101شمارهٔ ۵۴۰: عیسی دم ماست بخش شیرین نفسان 102شمارهٔ ۵۴۱: یارب دل من ز سینه ریشان گردان 103شمارهٔ ۵۴۲: اهلی بگسل ز صحبت هیچکسان 104شمارهٔ ۵۴۳: اهلی که بود خاک ره درد کشان 105شمارهٔ ۵۴۴: ساقی قدحی ببخش و بیداد مکن 106شمارهٔ ۵۴۵: هرگز نشود حسن چنین خوار که من 107شمارهٔ ۵۴۶: تا حال من حزین چه خواهد بودن 108شمارهٔ ۵۴۷: ساقی، چو چراغ سحرم زار و زر بون 109شمارهٔ ۵۴۸: ای یوسف جان درون پیراهن تو 110شمارهٔ ۵۴۹: باد است سخن ز مدح پر باد مشو 111شمارهٔ ۵۵۰: بسرشت بچل صباح ایزد گل تو 112شمارهٔ ۵۵۱: گر سفله غنی شود چه جود آید ازو 113شمارهٔ ۵۵۲: هرکس که هوای نفس شد پیشه او 114شمارهٔ ۵۵۳: زن دوست نداری که بود دشمن تو 115شمارهٔ ۵۵۴: چون سبزه نخست بود همسایه سرو 116شمارهٔ ۵۵۵: با اینهمه بی نیازی و حشمت تو 117شمارهٔ ۵۵۶: گفتی غرضت ز بندگی چیست بگو 118شمارهٔ ۵۵۷: ای برقع ماه زلف همچون شب تو 119شمارهٔ ۵۵۸: ما را همه دم هوای یاریست ز نو 120شمارهٔ ۵۵۹: اهلی چو سگ تو شد مشو غافل ازو 121شمارهٔ ۵۶۰: آن دل که نگشته ام دمی خرم ازو 122شمارهٔ ۵۶۱: یارب تو خداوندی و ما بنده همه 123شمارهٔ ۵۶۲: دشمن چو توانا شود و خونخواره 124شمارهٔ ۵۶۳: درمعرکه بگریز ز پیکان همه 125شمارهٔ ۵۶۴: آدم که خداش سرفرازی داده 126شمارهٔ ۵۶۵: عالم شب و روزیست درین حادثه گاه 127شمارهٔ ۵۶۶: ما میوه این چمن چشیدیم همه 128شمارهٔ ۵۶۷: آن گل که بود رخش گلستان همه 129شمارهٔ ۵۶۸: در عشق زبونی از زبردستی به 130شمارهٔ ۵۶۹: ایچشمه آفتاب با روی چو ماه 131شمارهٔ ۵۷۰: عشق تو بلای عقل و دین است همه 132شمارهٔ ۵۷۱: یا رب بکرم نگاهدارنده تویی 133شمارهٔ ۵۷۲: ای محرم راز دل چه بیگانه وشی 134شمارهٔ ۵۷۳: ای آب بقا اگر ز گل پاک شوی 135شمارهٔ ۵۷۴: اهلی ز جهان چو قسمت خویش خوری 136شمارهٔ ۵۷۵: اهلی بسخن کجا رسیدی باری 137شمارهٔ ۵۷۶: گر از همه کس بلطف و احسان گذری 138شمارهٔ ۵۷۷: ایخواجه ز بخل اگر تو ایمان بدهی 139شمارهٔ ۵۷۸: با هر که دمی نشست و برخاست کنی 140شمارهٔ ۵۷۹: گرد در پی قول و فعل سنجیده شوی 141شمارهٔ ۵۸۰: ایخاک چرا چو آتش از جا شده‌ای 142شمارهٔ ۵۸۱: از عامه مشو ملول اگر با درکی 143شمارهٔ ۵۸۲: رحمان طلبی ز اهل عرفان گردی 144شمارهٔ ۵۸۳: خضر ره ماست عقل در راهبری 145شمارهٔ ۵۸۴: هر چند حریف شاهد نغز شوی 146شمارهٔ ۵۸۵: هر سبزه گل که بر دمد ز آب و گلی 147شمارهٔ ۵۸۶: من گر چه نمیزنم دم از دانایی 148شمارهٔ ۵۸۷: اهلی تو گهی قبول جانان گردی 149شمارهٔ ۵۸۸: یارب خجلم بغایت از روی نبی 150شمارهٔ ۵۸۹: شرع از پی آن بود که غوغا نکنی 151شمارهٔ ۵۹۰: ایخواجه که از خلق بمال افزونی 152شمارهٔ ۵۹۱: گر حج نکنی کجا بجایی برسی 153شمارهٔ ۵۹۲: ایخواجه که در حقیقت حق کوشی 154شمارهٔ ۵۹۳: هر گاه که در معنی قرآن برسی 155شمارهٔ ۵۹۴: گر منکر حشر و نشر و رستاخیزی 156شمارهٔ ۵۹۵: هر چند که جز بلطف باری نخوری 157شمارهٔ ۵۹۶: بی تربیت حکیم چیزی نشوی 158شمارهٔ ۵۹۷: گر در نظر خجسته فالی برسی 159شمارهٔ ۵۹۸: آن به که بکس مزاح بازی نکنی 160شمارهٔ ۵۹۹: خوش زی بکسان که بینی از دهر خوشی 161شمارهٔ ۶۰۰: از مهر بتان اگر چه فرسوده شوی 162شمارهٔ ۶۰۱: در خانه اگر نکو سرشتی داری 163شمارهٔ ۶۰۲: گر بخت مدد کند که بویی ببری 164شمارهٔ ۶۰۳: ای آنکه چو نخل تازه آراسته یی 165شمارهٔ ۶۰۴: ای گوهر دل که گنج شاهی داری 166شمارهٔ ۶۰۵: یارب بکام دولت خویش رسی 167شمارهٔ ۶۰۶: پروانه صفت اهلی اگر سوخته یی 168شمارهٔ ۶۰۷: گر بر عدم و وجود عالم نفسی 169شمارهٔ ۶۰۸: آن گل که بنازکی ندارد بدلی 170شمارهٔ ۶۰۹: خوش آنکه گشاد چشم و دل سوی کسی 171شمارهٔ ۶۱۰: عاشق شوی آنزمان که تن خاک کنی 172شمارهٔ ۶۱۱: ساقی تو مگر چشم کرم باز کنی 173شمارهٔ ۶۱۲: گر طالب فیض آب انگور شوی 174شمارهٔ ۶۱۳: اهلی بدر آ ز گوشه تنهایی 175شمارهٔ ۶۱۴: گر خاک رهش بدیده ام گل کردی 176شمارهٔ ۶۱۵: جان در غم یوسف چو زلیخا نکنی 177شمارهٔ ۶۱۶: آراسته آمد و چه آراستنی 178شمارهٔ ۶۱۷: از عشق اگر جگر کبابی باشی 179شمارهٔ ۶۱۸: ای باد بیک سخن دلم خوش کردی 180شمارهٔ ۶۱۹: آنی که بحسن از مه و خورشید بهی 181شمارهٔ ۶۲۰: ای کز مه خود چو سایه بی نور تری 182شمارهٔ ۶۲۱: ساقی نظری به بینوایی باری 183شمارهٔ ۶۲۲: گر وعده همیدهی و جان میسوزی 184شمارهٔ ۶۲۳: گفتی ز زبان سبزه زار و لب جوی 185شمارهٔ ۶۲۴: گر زلف چو شست او قضا بگشادی 186شمارهٔ ۶۲۵: اهلی تو که با اهل ریا نزدیکی 187شمارهٔ ۶۲۶: می نوش نه آنچنان که از دست شوی 188شمارهٔ ۶۲۷: در راه سخن جز به ادب راه مپوی 189شمارهٔ ۶۲۸: گر با همه کس راست روی پیشه کنی 190شمارهٔ ۶۲۹: گر خلق فرشته اند اگر دیو و پری 191شمارهٔ ۶۳۰: با یوسف خویش گرگ در پوست تویی 192شمارهٔ ۶۳۱: آنگل که بود به حسن شمع چگلی 193شمارهٔ ۶۳۲: خوش گفت به باغ بلبل نغمه سرای

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ