به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اهلی شیرازی

اهلی شیرازیرباعی هاشمارهٔ ۴۵۰: فرزند تو شاخیست تر از اول حال

2160عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

فرزند تو شاخیست تر از اول حال
هر گونه بر آرایش بر آید چو نهال
اکنونکه بحکم تست اگر راست نرفت
کی راست شود چو کج برآید دو سه سال

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۴۴۹: زاد همه راه برگ و سازست ایدل 2شمارهٔ ۴۵۰: فرزند تو شاخیست تر از اول حال 3شمارهٔ ۴۵۱: ساقی من مست کی شوم همدم عقل 4شمارهٔ ۴۵۲: ایسرو سهی درآ در آغوش چو گل 5شمارهٔ ۴۵۳: اهلی در نظم و گوهر طبع فضول 6شمارهٔ ۴۵۴: اهلی ز جهانیان چو مجنون بگسل 7شمارهٔ ۴۵۵: ایمه که رخت گرفته صد خرده بگل 8شمارهٔ ۴۵۶: من خود نرسم بوصل آنطرفه غزال 9شمارهٔ ۴۵۷: یا رب گنه آلوده ز دنیا مبرم 10شمارهٔ ۴۵۸: یا رب مهل اندر گنه اندوختنم 11شمارهٔ ۴۵۹: یا رب من اگر گناه بیحد کردم 12شمارهٔ ۴۶۰: ما گنج غمیم و غم ز حق خواسته ایم 13شمارهٔ ۴۶۱: گر در همه آفاق بگردی چو نسیم 14شمارهٔ ۴۶۲: صاحب هنری را که بود طبع سلیم 15شمارهٔ ۴۶۳: ما با می و مستی سر تقوی داریم 16شمارهٔ ۴۶۴: تا کی ز خمار می سرافکنده شویم 17شمارهٔ ۴۶۵: تا چند بعالم مکرر نگریم 18شمارهٔ ۴۶۶: از بسکه زناکسان پریشان شده ام 19شمارهٔ ۴۶۷: گه در طلب عیش و سروری بودیم 20شمارهٔ ۴۶۸: از شصت گذشت عمر و رهبر نشدیم 21شمارهٔ ۴۶۹: چل سال بوادی طلب افتادم 22شمارهٔ ۴۷۰: ایشاه شهید بیتو ما چون باشیم 23شمارهٔ ۴۷۱: ساقی بخرابات اگر گام نهم 24شمارهٔ ۴۷۲: هر چند مجرد از خلایق شده ایم 25شمارهٔ ۴۷۳: فریاد که مردم و نگویی چه کسم 26شمارهٔ ۴۷۴: مشنو که کس از جهان رسیدست بکام 27شمارهٔ ۴۷۵: تا کی غمت ایشوخ سمتکار خوریم 28شمارهٔ ۴۷۶: من بلبل تلخ عیش شیرین سخنم 29شمارهٔ ۴۷۷: ایسرو روان که خوشتری از جانم 30شمارهٔ ۴۷۸: ای یوسف جان که من خریدار توام 31شمارهٔ ۴۷۹: ساقی بنشین که با تو دمساز شویم 32شمارهٔ ۴۸۰: دستم نرسد بوصل آنمه چکنم؟33شمارهٔ ۴۸۱: دل سوخت ز عشق و دیده شد گریان هم 34شمارهٔ ۴۸۲: عمریست که من کشته دیدار توام 35شمارهٔ ۴۸۳: گر از دهنت روایتی میگویم 36شمارهٔ ۴۸۴: ای راحت جان که مست دیدار توام 37شمارهٔ ۴۸۵: مستم من و ناصبور و ناپروا هم 38شمارهٔ ۴۸۶: هرگز بغم جهان فرسوده نیم 39شمارهٔ ۴۸۷: بیروی تو چند جان بحسرت بدهم 40شمارهٔ ۴۸۸: گه صف گلی بصد زبان میگویم 41شمارهٔ ۴۸۹: در بند کسی فتاده ازسادگیم 42شمارهٔ ۴۹۰: ای تازه جوان کز تو دل افروخته ام 43شمارهٔ ۴۹۱: ما با رخ یار آینه جم چکنیم 44شمارهٔ ۴۹۲: ما ز هر غم عشق تو چون قند خوریم 45شمارهٔ ۴۹۳: من سوخته دل ز آتش تقدیرم 46شمارهٔ ۴۹۴: با درد خوش دلم چه درمان دارم؟47شمارهٔ ۴۹۵: تا سر بودم سر جوانان دارم 48شمارهٔ ۴۹۶: ای کز ستم تو راحتی می یابم 49شمارهٔ ۴۹۷: آنشوخ که من شاه بتانش گویم 50شمارهٔ ۴۹۸: خورشید رخا ز مهر خود داد دهم 51شمارهٔ ۴۹۹: گر من صفت سینه مجروح کنم 52شمارهٔ ۵۰۰: ای گل گله تو پیش هر کس چکنم 53شمارهٔ ۵۰۱: من غیر تو ای مایه راحت چکنم 54شمارهٔ ۵۰۲: گاهی ز در کعب صفا میجستیم 55شمارهٔ ۵۰۳: از عشق هوای نیکنامی داریم 56شمارهٔ ۵۰۴: عمریست که بهر کام دارم ناکام 57شمارهٔ ۵۰۵: گر سر ننهم بجور دشمن چکنم؟58شمارهٔ ۵۰۶: آب و گل ما که دشمانند بهم 59شمارهٔ ۵۰۷: در عشق تو دور از دل خرم ماییم 60شمارهٔ ۵۰۸: دل کو که حدیث دیگران گوش کنم 61شمارهٔ ۵۰۹: از نرگس مخمور تو من مست دلم 62شمارهٔ ۵۱۰: جان در غم او نماند و دلشاد شدم 63شمارهٔ ۵۱۱: از رشته فقر خرقه ای بافته ایم 64شمارهٔ ۵۱۲: عمری همه صحبت که و مه دیدم 65شمارهٔ ۵۱۳: یارب که مرا کار بسامان گردان 66شمارهٔ ۵۱۴: در خانه تن مشو دلا خانه نشین 67شمارهٔ ۵۱۵: هرچند بود کلید هر کار زبان 68شمارهٔ ۵۱۶: یک لحظه فراغ خاطر گوشه نشین 69شمارهٔ ۵۱۷: درویش توان بکهنه رختی بودن 70شمارهٔ ۵۱۸: زنهار که بد گفتن کس ورد مکن 71شمارهٔ ۵۱۹: پیش از تو شه زمانه بودند کسان 72شمارهٔ ۵۲۰: خوش نیست بهار گلشن دهر از آن 73شمارهٔ ۵۲۱: هر چند که پی برم بر اسرار نهان 74شمارهٔ ۵۲۲: اهلی ز توفیق بد تبرا میکن 75شمارهٔ ۵۲۳: معراج رسول و قاب قوسین ببین 76شمارهٔ ۵۲۴: جز در ره علم دین دل آسوده مکن 77شمارهٔ ۵۲۵: گرد ترک کرم کند تو تر کیش ببین 78شمارهٔ ۵۲۶: بی وجه مبخش و بی سبب نیز مزن 79شمارهٔ ۵۲۷: با حق پدی نا حق در جنگ مزن 80شمارهٔ ۵۲۸: خوش وقت بهار و بانگ مرغان حزین 81شمارهٔ ۵۲۹: ما گریه کنان بر سر خاک پدران 82شمارهٔ ۵۳۰: قرآن که درو گنج الهیست درون 83شمارهٔ ۵۳۱: از پند رفیق مهربان عار مکن 84شمارهٔ ۵۳۲: یا رب بکرم درد مرا درمان کن 85شمارهٔ ۵۳۳: چو گریه خون گشاد خواهم دادن 86شمارهٔ ۵۳۴: ایسرو قد لاله رخ غنچه دهن 87شمارهٔ ۵۳۵: از بهر سری ذلیل نتوان بودن 88شمارهٔ ۵۳۶: هر چند ز جور بخت نامقبل من 89شمارهٔ ۵۳۷: دل را بغم زمانه آلوده مکن 90شمارهٔ ۵۳۸: برخیز و مکن تکیه به عمر گذران 91شمارهٔ ۵۳۹: هرگز نکنی میل من ایعهد شکن 92شمارهٔ ۵۴۰: عیسی دم ماست بخش شیرین نفسان 93شمارهٔ ۵۴۱: یارب دل من ز سینه ریشان گردان 94شمارهٔ ۵۴۲: اهلی بگسل ز صحبت هیچکسان 95شمارهٔ ۵۴۳: اهلی که بود خاک ره درد کشان 96شمارهٔ ۵۴۴: ساقی قدحی ببخش و بیداد مکن 97شمارهٔ ۵۴۵: هرگز نشود حسن چنین خوار که من 98شمارهٔ ۵۴۶: تا حال من حزین چه خواهد بودن 99شمارهٔ ۵۴۷: ساقی، چو چراغ سحرم زار و زر بون 100شمارهٔ ۵۴۸: ای یوسف جان درون پیراهن تو 101شمارهٔ ۵۴۹: باد است سخن ز مدح پر باد مشو 102شمارهٔ ۵۵۰: بسرشت بچل صباح ایزد گل تو 103شمارهٔ ۵۵۱: گر سفله غنی شود چه جود آید ازو 104شمارهٔ ۵۵۲: هرکس که هوای نفس شد پیشه او 105شمارهٔ ۵۵۳: زن دوست نداری که بود دشمن تو 106شمارهٔ ۵۵۴: چون سبزه نخست بود همسایه سرو 107شمارهٔ ۵۵۵: با اینهمه بی نیازی و حشمت تو 108شمارهٔ ۵۵۶: گفتی غرضت ز بندگی چیست بگو 109شمارهٔ ۵۵۷: ای برقع ماه زلف همچون شب تو 110شمارهٔ ۵۵۸: ما را همه دم هوای یاریست ز نو 111شمارهٔ ۵۵۹: اهلی چو سگ تو شد مشو غافل ازو 112شمارهٔ ۵۶۰: آن دل که نگشته ام دمی خرم ازو 113شمارهٔ ۵۶۱: یارب تو خداوندی و ما بنده همه 114شمارهٔ ۵۶۲: دشمن چو توانا شود و خونخواره 115شمارهٔ ۵۶۳: درمعرکه بگریز ز پیکان همه 116شمارهٔ ۵۶۴: آدم که خداش سرفرازی داده 117شمارهٔ ۵۶۵: عالم شب و روزیست درین حادثه گاه 118شمارهٔ ۵۶۶: ما میوه این چمن چشیدیم همه 119شمارهٔ ۵۶۷: آن گل که بود رخش گلستان همه 120شمارهٔ ۵۶۸: در عشق زبونی از زبردستی به 121شمارهٔ ۵۶۹: ایچشمه آفتاب با روی چو ماه 122شمارهٔ ۵۷۰: عشق تو بلای عقل و دین است همه 123شمارهٔ ۵۷۱: یا رب بکرم نگاهدارنده تویی 124شمارهٔ ۵۷۲: ای محرم راز دل چه بیگانه وشی 125شمارهٔ ۵۷۳: ای آب بقا اگر ز گل پاک شوی 126شمارهٔ ۵۷۴: اهلی ز جهان چو قسمت خویش خوری 127شمارهٔ ۵۷۵: اهلی بسخن کجا رسیدی باری 128شمارهٔ ۵۷۶: گر از همه کس بلطف و احسان گذری 129شمارهٔ ۵۷۷: ایخواجه ز بخل اگر تو ایمان بدهی 130شمارهٔ ۵۷۸: با هر که دمی نشست و برخاست کنی 131شمارهٔ ۵۷۹: گرد در پی قول و فعل سنجیده شوی 132شمارهٔ ۵۸۰: ایخاک چرا چو آتش از جا شده‌ای 133شمارهٔ ۵۸۱: از عامه مشو ملول اگر با درکی 134شمارهٔ ۵۸۲: رحمان طلبی ز اهل عرفان گردی 135شمارهٔ ۵۸۳: خضر ره ماست عقل در راهبری 136شمارهٔ ۵۸۴: هر چند حریف شاهد نغز شوی 137شمارهٔ ۵۸۵: هر سبزه گل که بر دمد ز آب و گلی 138شمارهٔ ۵۸۶: من گر چه نمیزنم دم از دانایی 139شمارهٔ ۵۸۷: اهلی تو گهی قبول جانان گردی 140شمارهٔ ۵۸۸: یارب خجلم بغایت از روی نبی 141شمارهٔ ۵۸۹: شرع از پی آن بود که غوغا نکنی 142شمارهٔ ۵۹۰: ایخواجه که از خلق بمال افزونی 143شمارهٔ ۵۹۱: گر حج نکنی کجا بجایی برسی 144شمارهٔ ۵۹۲: ایخواجه که در حقیقت حق کوشی 145شمارهٔ ۵۹۳: هر گاه که در معنی قرآن برسی 146شمارهٔ ۵۹۴: گر منکر حشر و نشر و رستاخیزی 147شمارهٔ ۵۹۵: هر چند که جز بلطف باری نخوری 148شمارهٔ ۵۹۶: بی تربیت حکیم چیزی نشوی 149شمارهٔ ۵۹۷: گر در نظر خجسته فالی برسی 150شمارهٔ ۵۹۸: آن به که بکس مزاح بازی نکنی 151شمارهٔ ۵۹۹: خوش زی بکسان که بینی از دهر خوشی 152شمارهٔ ۶۰۰: از مهر بتان اگر چه فرسوده شوی 153شمارهٔ ۶۰۱: در خانه اگر نکو سرشتی داری 154شمارهٔ ۶۰۲: گر بخت مدد کند که بویی ببری 155شمارهٔ ۶۰۳: ای آنکه چو نخل تازه آراسته یی 156شمارهٔ ۶۰۴: ای گوهر دل که گنج شاهی داری 157شمارهٔ ۶۰۵: یارب بکام دولت خویش رسی 158شمارهٔ ۶۰۶: پروانه صفت اهلی اگر سوخته یی 159شمارهٔ ۶۰۷: گر بر عدم و وجود عالم نفسی 160شمارهٔ ۶۰۸: آن گل که بنازکی ندارد بدلی 161شمارهٔ ۶۰۹: خوش آنکه گشاد چشم و دل سوی کسی 162شمارهٔ ۶۱۰: عاشق شوی آنزمان که تن خاک کنی 163شمارهٔ ۶۱۱: ساقی تو مگر چشم کرم باز کنی 164شمارهٔ ۶۱۲: گر طالب فیض آب انگور شوی 165شمارهٔ ۶۱۳: اهلی بدر آ ز گوشه تنهایی 166شمارهٔ ۶۱۴: گر خاک رهش بدیده ام گل کردی 167شمارهٔ ۶۱۵: جان در غم یوسف چو زلیخا نکنی 168شمارهٔ ۶۱۶: آراسته آمد و چه آراستنی 169شمارهٔ ۶۱۷: از عشق اگر جگر کبابی باشی 170شمارهٔ ۶۱۸: ای باد بیک سخن دلم خوش کردی 171شمارهٔ ۶۱۹: آنی که بحسن از مه و خورشید بهی 172شمارهٔ ۶۲۰: ای کز مه خود چو سایه بی نور تری 173شمارهٔ ۶۲۱: ساقی نظری به بینوایی باری 174شمارهٔ ۶۲۲: گر وعده همیدهی و جان میسوزی 175شمارهٔ ۶۲۳: گفتی ز زبان سبزه زار و لب جوی 176شمارهٔ ۶۲۴: گر زلف چو شست او قضا بگشادی 177شمارهٔ ۶۲۵: اهلی تو که با اهل ریا نزدیکی 178شمارهٔ ۶۲۶: می نوش نه آنچنان که از دست شوی 179شمارهٔ ۶۲۷: در راه سخن جز به ادب راه مپوی 180شمارهٔ ۶۲۸: گر با همه کس راست روی پیشه کنی 181شمارهٔ ۶۲۹: گر خلق فرشته اند اگر دیو و پری 182شمارهٔ ۶۳۰: با یوسف خویش گرگ در پوست تویی 183شمارهٔ ۶۳۱: آنگل که بود به حسن شمع چگلی 184شمارهٔ ۶۳۲: خوش گفت به باغ بلبل نغمه سرای

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ