به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

اهلی شیرازی

اهلی شیرازیرباعی هاشمارهٔ ۴۶۷: گه در طلب عیش و سروری بودیم

1850عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

گه در طلب عیش و سروری بودیم
گه در پی خلوت و حضوری بودیم
آخر نه بدین کشید کار و نه بدان
ما خود همه سودا و غروری بودیم

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۴۶۶: از بسکه زناکسان پریشان شده ام 2شمارهٔ ۴۶۷: گه در طلب عیش و سروری بودیم 3شمارهٔ ۴۶۸: از شصت گذشت عمر و رهبر نشدیم 4شمارهٔ ۴۶۹: چل سال بوادی طلب افتادم 5شمارهٔ ۴۷۰: ایشاه شهید بیتو ما چون باشیم 6شمارهٔ ۴۷۱: ساقی بخرابات اگر گام نهم 7شمارهٔ ۴۷۲: هر چند مجرد از خلایق شده ایم 8شمارهٔ ۴۷۳: فریاد که مردم و نگویی چه کسم 9شمارهٔ ۴۷۴: مشنو که کس از جهان رسیدست بکام 10شمارهٔ ۴۷۵: تا کی غمت ایشوخ سمتکار خوریم 11شمارهٔ ۴۷۶: من بلبل تلخ عیش شیرین سخنم 12شمارهٔ ۴۷۷: ایسرو روان که خوشتری از جانم 13شمارهٔ ۴۷۸: ای یوسف جان که من خریدار توام 14شمارهٔ ۴۷۹: ساقی بنشین که با تو دمساز شویم 15شمارهٔ ۴۸۰: دستم نرسد بوصل آنمه چکنم؟16شمارهٔ ۴۸۱: دل سوخت ز عشق و دیده شد گریان هم 17شمارهٔ ۴۸۲: عمریست که من کشته دیدار توام 18شمارهٔ ۴۸۳: گر از دهنت روایتی میگویم 19شمارهٔ ۴۸۴: ای راحت جان که مست دیدار توام 20شمارهٔ ۴۸۵: مستم من و ناصبور و ناپروا هم 21شمارهٔ ۴۸۶: هرگز بغم جهان فرسوده نیم 22شمارهٔ ۴۸۷: بیروی تو چند جان بحسرت بدهم 23شمارهٔ ۴۸۸: گه صف گلی بصد زبان میگویم 24شمارهٔ ۴۸۹: در بند کسی فتاده ازسادگیم 25شمارهٔ ۴۹۰: ای تازه جوان کز تو دل افروخته ام 26شمارهٔ ۴۹۱: ما با رخ یار آینه جم چکنیم 27شمارهٔ ۴۹۲: ما ز هر غم عشق تو چون قند خوریم 28شمارهٔ ۴۹۳: من سوخته دل ز آتش تقدیرم 29شمارهٔ ۴۹۴: با درد خوش دلم چه درمان دارم؟30شمارهٔ ۴۹۵: تا سر بودم سر جوانان دارم 31شمارهٔ ۴۹۶: ای کز ستم تو راحتی می یابم 32شمارهٔ ۴۹۷: آنشوخ که من شاه بتانش گویم 33شمارهٔ ۴۹۸: خورشید رخا ز مهر خود داد دهم 34شمارهٔ ۴۹۹: گر من صفت سینه مجروح کنم 35شمارهٔ ۵۰۰: ای گل گله تو پیش هر کس چکنم 36شمارهٔ ۵۰۱: من غیر تو ای مایه راحت چکنم 37شمارهٔ ۵۰۲: گاهی ز در کعب صفا میجستیم 38شمارهٔ ۵۰۳: از عشق هوای نیکنامی داریم 39شمارهٔ ۵۰۴: عمریست که بهر کام دارم ناکام 40شمارهٔ ۵۰۵: گر سر ننهم بجور دشمن چکنم؟41شمارهٔ ۵۰۶: آب و گل ما که دشمانند بهم 42شمارهٔ ۵۰۷: در عشق تو دور از دل خرم ماییم 43شمارهٔ ۵۰۸: دل کو که حدیث دیگران گوش کنم 44شمارهٔ ۵۰۹: از نرگس مخمور تو من مست دلم 45شمارهٔ ۵۱۰: جان در غم او نماند و دلشاد شدم 46شمارهٔ ۵۱۱: از رشته فقر خرقه ای بافته ایم 47شمارهٔ ۵۱۲: عمری همه صحبت که و مه دیدم 48شمارهٔ ۵۱۳: یارب که مرا کار بسامان گردان 49شمارهٔ ۵۱۴: در خانه تن مشو دلا خانه نشین 50شمارهٔ ۵۱۵: هرچند بود کلید هر کار زبان 51شمارهٔ ۵۱۶: یک لحظه فراغ خاطر گوشه نشین 52شمارهٔ ۵۱۷: درویش توان بکهنه رختی بودن 53شمارهٔ ۵۱۸: زنهار که بد گفتن کس ورد مکن 54شمارهٔ ۵۱۹: پیش از تو شه زمانه بودند کسان 55شمارهٔ ۵۲۰: خوش نیست بهار گلشن دهر از آن 56شمارهٔ ۵۲۱: هر چند که پی برم بر اسرار نهان 57شمارهٔ ۵۲۲: اهلی ز توفیق بد تبرا میکن 58شمارهٔ ۵۲۳: معراج رسول و قاب قوسین ببین 59شمارهٔ ۵۲۴: جز در ره علم دین دل آسوده مکن 60شمارهٔ ۵۲۵: گرد ترک کرم کند تو تر کیش ببین 61شمارهٔ ۵۲۶: بی وجه مبخش و بی سبب نیز مزن 62شمارهٔ ۵۲۷: با حق پدی نا حق در جنگ مزن 63شمارهٔ ۵۲۸: خوش وقت بهار و بانگ مرغان حزین 64شمارهٔ ۵۲۹: ما گریه کنان بر سر خاک پدران 65شمارهٔ ۵۳۰: قرآن که درو گنج الهیست درون 66شمارهٔ ۵۳۱: از پند رفیق مهربان عار مکن 67شمارهٔ ۵۳۲: یا رب بکرم درد مرا درمان کن 68شمارهٔ ۵۳۳: چو گریه خون گشاد خواهم دادن 69شمارهٔ ۵۳۴: ایسرو قد لاله رخ غنچه دهن 70شمارهٔ ۵۳۵: از بهر سری ذلیل نتوان بودن 71شمارهٔ ۵۳۶: هر چند ز جور بخت نامقبل من 72شمارهٔ ۵۳۷: دل را بغم زمانه آلوده مکن 73شمارهٔ ۵۳۸: برخیز و مکن تکیه به عمر گذران 74شمارهٔ ۵۳۹: هرگز نکنی میل من ایعهد شکن 75شمارهٔ ۵۴۰: عیسی دم ماست بخش شیرین نفسان 76شمارهٔ ۵۴۱: یارب دل من ز سینه ریشان گردان 77شمارهٔ ۵۴۲: اهلی بگسل ز صحبت هیچکسان 78شمارهٔ ۵۴۳: اهلی که بود خاک ره درد کشان 79شمارهٔ ۵۴۴: ساقی قدحی ببخش و بیداد مکن 80شمارهٔ ۵۴۵: هرگز نشود حسن چنین خوار که من 81شمارهٔ ۵۴۶: تا حال من حزین چه خواهد بودن 82شمارهٔ ۵۴۷: ساقی، چو چراغ سحرم زار و زر بون 83شمارهٔ ۵۴۸: ای یوسف جان درون پیراهن تو 84شمارهٔ ۵۴۹: باد است سخن ز مدح پر باد مشو 85شمارهٔ ۵۵۰: بسرشت بچل صباح ایزد گل تو 86شمارهٔ ۵۵۱: گر سفله غنی شود چه جود آید ازو 87شمارهٔ ۵۵۲: هرکس که هوای نفس شد پیشه او 88شمارهٔ ۵۵۳: زن دوست نداری که بود دشمن تو 89شمارهٔ ۵۵۴: چون سبزه نخست بود همسایه سرو 90شمارهٔ ۵۵۵: با اینهمه بی نیازی و حشمت تو 91شمارهٔ ۵۵۶: گفتی غرضت ز بندگی چیست بگو 92شمارهٔ ۵۵۷: ای برقع ماه زلف همچون شب تو 93شمارهٔ ۵۵۸: ما را همه دم هوای یاریست ز نو 94شمارهٔ ۵۵۹: اهلی چو سگ تو شد مشو غافل ازو 95شمارهٔ ۵۶۰: آن دل که نگشته ام دمی خرم ازو 96شمارهٔ ۵۶۱: یارب تو خداوندی و ما بنده همه 97شمارهٔ ۵۶۲: دشمن چو توانا شود و خونخواره 98شمارهٔ ۵۶۳: درمعرکه بگریز ز پیکان همه 99شمارهٔ ۵۶۴: آدم که خداش سرفرازی داده 100شمارهٔ ۵۶۵: عالم شب و روزیست درین حادثه گاه 101شمارهٔ ۵۶۶: ما میوه این چمن چشیدیم همه 102شمارهٔ ۵۶۷: آن گل که بود رخش گلستان همه 103شمارهٔ ۵۶۸: در عشق زبونی از زبردستی به 104شمارهٔ ۵۶۹: ایچشمه آفتاب با روی چو ماه 105شمارهٔ ۵۷۰: عشق تو بلای عقل و دین است همه 106شمارهٔ ۵۷۱: یا رب بکرم نگاهدارنده تویی 107شمارهٔ ۵۷۲: ای محرم راز دل چه بیگانه وشی 108شمارهٔ ۵۷۳: ای آب بقا اگر ز گل پاک شوی 109شمارهٔ ۵۷۴: اهلی ز جهان چو قسمت خویش خوری 110شمارهٔ ۵۷۵: اهلی بسخن کجا رسیدی باری 111شمارهٔ ۵۷۶: گر از همه کس بلطف و احسان گذری 112شمارهٔ ۵۷۷: ایخواجه ز بخل اگر تو ایمان بدهی 113شمارهٔ ۵۷۸: با هر که دمی نشست و برخاست کنی 114شمارهٔ ۵۷۹: گرد در پی قول و فعل سنجیده شوی 115شمارهٔ ۵۸۰: ایخاک چرا چو آتش از جا شده‌ای 116شمارهٔ ۵۸۱: از عامه مشو ملول اگر با درکی 117شمارهٔ ۵۸۲: رحمان طلبی ز اهل عرفان گردی 118شمارهٔ ۵۸۳: خضر ره ماست عقل در راهبری 119شمارهٔ ۵۸۴: هر چند حریف شاهد نغز شوی 120شمارهٔ ۵۸۵: هر سبزه گل که بر دمد ز آب و گلی 121شمارهٔ ۵۸۶: من گر چه نمیزنم دم از دانایی 122شمارهٔ ۵۸۷: اهلی تو گهی قبول جانان گردی 123شمارهٔ ۵۸۸: یارب خجلم بغایت از روی نبی 124شمارهٔ ۵۸۹: شرع از پی آن بود که غوغا نکنی 125شمارهٔ ۵۹۰: ایخواجه که از خلق بمال افزونی 126شمارهٔ ۵۹۱: گر حج نکنی کجا بجایی برسی 127شمارهٔ ۵۹۲: ایخواجه که در حقیقت حق کوشی 128شمارهٔ ۵۹۳: هر گاه که در معنی قرآن برسی 129شمارهٔ ۵۹۴: گر منکر حشر و نشر و رستاخیزی 130شمارهٔ ۵۹۵: هر چند که جز بلطف باری نخوری 131شمارهٔ ۵۹۶: بی تربیت حکیم چیزی نشوی 132شمارهٔ ۵۹۷: گر در نظر خجسته فالی برسی 133شمارهٔ ۵۹۸: آن به که بکس مزاح بازی نکنی 134شمارهٔ ۵۹۹: خوش زی بکسان که بینی از دهر خوشی 135شمارهٔ ۶۰۰: از مهر بتان اگر چه فرسوده شوی 136شمارهٔ ۶۰۱: در خانه اگر نکو سرشتی داری 137شمارهٔ ۶۰۲: گر بخت مدد کند که بویی ببری 138شمارهٔ ۶۰۳: ای آنکه چو نخل تازه آراسته یی 139شمارهٔ ۶۰۴: ای گوهر دل که گنج شاهی داری 140شمارهٔ ۶۰۵: یارب بکام دولت خویش رسی 141شمارهٔ ۶۰۶: پروانه صفت اهلی اگر سوخته یی 142شمارهٔ ۶۰۷: گر بر عدم و وجود عالم نفسی 143شمارهٔ ۶۰۸: آن گل که بنازکی ندارد بدلی 144شمارهٔ ۶۰۹: خوش آنکه گشاد چشم و دل سوی کسی 145شمارهٔ ۶۱۰: عاشق شوی آنزمان که تن خاک کنی 146شمارهٔ ۶۱۱: ساقی تو مگر چشم کرم باز کنی 147شمارهٔ ۶۱۲: گر طالب فیض آب انگور شوی 148شمارهٔ ۶۱۳: اهلی بدر آ ز گوشه تنهایی 149شمارهٔ ۶۱۴: گر خاک رهش بدیده ام گل کردی 150شمارهٔ ۶۱۵: جان در غم یوسف چو زلیخا نکنی 151شمارهٔ ۶۱۶: آراسته آمد و چه آراستنی 152شمارهٔ ۶۱۷: از عشق اگر جگر کبابی باشی 153شمارهٔ ۶۱۸: ای باد بیک سخن دلم خوش کردی 154شمارهٔ ۶۱۹: آنی که بحسن از مه و خورشید بهی 155شمارهٔ ۶۲۰: ای کز مه خود چو سایه بی نور تری 156شمارهٔ ۶۲۱: ساقی نظری به بینوایی باری 157شمارهٔ ۶۲۲: گر وعده همیدهی و جان میسوزی 158شمارهٔ ۶۲۳: گفتی ز زبان سبزه زار و لب جوی 159شمارهٔ ۶۲۴: گر زلف چو شست او قضا بگشادی 160شمارهٔ ۶۲۵: اهلی تو که با اهل ریا نزدیکی 161شمارهٔ ۶۲۶: می نوش نه آنچنان که از دست شوی 162شمارهٔ ۶۲۷: در راه سخن جز به ادب راه مپوی 163شمارهٔ ۶۲۸: گر با همه کس راست روی پیشه کنی 164شمارهٔ ۶۲۹: گر خلق فرشته اند اگر دیو و پری 165شمارهٔ ۶۳۰: با یوسف خویش گرگ در پوست تویی 166شمارهٔ ۶۳۱: آنگل که بود به حسن شمع چگلی 167شمارهٔ ۶۳۲: خوش گفت به باغ بلبل نغمه سرای

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ