به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

خیالی بخاری

خیالی بخاریغزل هاشمارهٔ ۵: تا به کی باشد چو نی با ناله دمسازی مرا

1680عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

تا به کی باشد چو نی با ناله دمسازی مرا
سوختم چون عود سعیی کن که بنوازی مرا
تا سرم بر جا بود از پای ننشینم چو شمع
در تبِ غم ز آتش دل گرچه بگدازی مرا
گو بزن تیغم که من قطعاً ندارم سرکشی
با تو می سازم در این ره هرچه می سازی مرا
با سگش تا کی شکایت کردن از من ای رقیب
بی گنه با او چه چندین می دراندازی مرا
گر نه ای گل چون خیالی بلبل باغ توام
شهرت نطق از چه رو شد در خوش آوازی مرا

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۴: بیش از این مپسند در زاری منِ درویش ...2شمارهٔ ۵: تا به کی باشد چو نی با ناله دمسازی ...3شمارهٔ ۶: تا دو چشم سیهت غارتِ جان کرد مرا 4شمارهٔ ۷: چون نی اگر چه عمری خوش می نواخت ما ...5شمارهٔ ۸: خطت چون از سواد شب رقم زد صفحهٔ مه ...6شمارهٔ ۹: زهی راست از تو همه کار ما 7شمارهٔ ۱۰: طیلسانت چو کژ افتاد ببستی او را 8شمارهٔ ۱۱: گر ز می رنگ نبودی گل سیرابش را 9شمارهٔ ۱۲: گهی که عشق به خود راه می نمود مرا 10شمارهٔ ۱۳: گیسو برید و شد فزون مهرش منِ گمراه ...11شمارهٔ ۱۴: ناصح چه کار دارد در عشقِ یار با ما 12شمارهٔ ۱۵: هر خبر کز سرکشی گوید صبا 13شمارهٔ ۱۶: عشق می گفت از کَرَم های حبیب 14شمارهٔ ۱۷: ما به چشمت عشق می بازیم و او در عی ...15شمارهٔ ۱۸: آنچه بی روی توام گریه به روی آورده ...16شمارهٔ ۱۹: آن روز مه این نور سعادت به جبین دا ...17شمارهٔ ۲۰: آن معلم که لبت را روش جان آموخت 18شمارهٔ ۲۱: آنها که بی تو در دل و جان سقیم ماس ...19شمارهٔ ۲۲: آه کز سعی رقیبان یار ترک من گرفت 20شمارهٔ ۲۳: آیت حسن را که نام وفاست 21شمارهٔ ۲۴: آن پری چهره که در پردهٔ جان مستور ...22شمارهٔ ۲۵: ار شیخ صومعه ست وگر رندِ دیرِ توست 23شمارهٔ ۲۶: از بلای عشق تو تنها دل ما ریش نیست 24شمارهٔ ۲۷: از زروه های باغِ خطش یاسمین یکی ست 25شمارهٔ ۲۸: از سبزهٔ خطّت ورق گل رقمی یافت 26شمارهٔ ۲۹: افسوس که صورت تُتق چهرهٔ معنی ست 27شمارهٔ ۳۰: افسوس که جز ناله مرا همنفسی نیست 28شمارهٔ ۳۱: اگر دیده در مهر و مه ناظر است 29شمارهٔ ۳۲: اگر گویی که حسن از رویِ من خاست 30شمارهٔ ۳۳: ای که همه کار ما راست به تدبیر توس ...31شمارهٔ ۳۴: باد بر زلف تو بگذشت که عنبر بوی اس ...32شمارهٔ ۳۵: با رخ خوبت که وَرد بوستان خرّمی ست 33شمارهٔ ۳۶: باز آی که خلوتگه جانم حرم توست 34شمارهٔ ۳۷: با سگت یاری مرا کارِ خود است 35شمارهٔ ۳۸: با شمع چو گفتم که نشان غم دل چیست 36شمارهٔ ۳۹: به اهل درد غمت هرچه می کند غم نیست 37شمارهٔ ۴۰: به قتل خسته دلان غمزهٔ تو قانع نیس ...38شمارهٔ ۴۱: بیا که بی خبران را خبر ز روی نکو ن ...39شمارهٔ ۴۲: بی رخ آن مه که شام زلف را درهم شکس ...40شمارهٔ ۴۳: پیشِ رخِ تو قصّهٔ یوسف حکایت است 41شمارهٔ ۴۴: تا به خون ریزی غمت خنجر گرفت 42شمارهٔ ۴۵: تا در این بادیه توفیق ازل همره ماس ...43شمارهٔ ۴۶: تا دل از سیر و سلوک رهش آگاهی یافت 44شمارهٔ ۴۷: تا دل از شوق گل رویت ره صحرا گرفت 45شمارهٔ ۴۸: تا ز سودا زدگان عشق خریداری یافت 46شمارهٔ ۴۹: تا سر زلف تو در دست صبا افتاده ست 47شمارهٔ ۵۰: تا سرو مرا عارض چون یاسمنی هست 48شمارهٔ ۵۱: تا سنبل زلفت خبر از گلشن جان گفت 49شمارهٔ ۵۲: چمن را تا نسیمت در دماغ است 50شمارهٔ ۵۳: خشنود بودن از غمِ عشق تو کار ماست 51شمارهٔ ۵۴: دلا بنیاد جان را محکمی نیست 52شمارهٔ ۵۵: دلا طریقهٔ عشّاق خود پرستی نیست 53شمارهٔ ۵۶: دل به زاری دامن زلف جفا کارش گرفت 54شمارهٔ ۵۷: دلم را مقام عبادت درِ اوست 55شمارهٔ ۵۸: دلم از دردِ فراق تو قوی افگار است 56شمارهٔ ۵۹: دل ناگرفته خال تو در زلف جا گرفت 57شمارهٔ ۶۰: دل وصل تو می خواهد و دلخواست همین ...58شمارهٔ ۶۱: دلی که صرف تو شد نقد عشق قیمت اوست 59شمارهٔ ۶۲: رنجور عشق را سر ناز طبیب نیست 60شمارهٔ ۶۳: ز بس که عشق تو شوری به شهر و کو ان ...61شمارهٔ ۶۴: زلف تو را که شامِ پریشانی من است 62شمارهٔ ۶۵: سروِ بالای تو در عالم خوبی علم است 63شمارهٔ ۶۶: سروِ بالای تو را شیوه بلا انگیزی س ...64شمارهٔ ۶۷: سرو تا بندهٔ بالای تو شد آزاد است 65شمارهٔ ۶۸: سنبل باغ رخت غالیه بو افتاده ست 66شمارهٔ ۶۹: شمع رویت را چراغ آسمان پروانه یی س ...67شمارهٔ ۷۰: کدامین رسم و آیینی که در رندان مفر ...68شمارهٔ ۷۱: کجا روم که مرا جز درت پناهی نیست 69شمارهٔ ۷۲: که می داند میِ شوق از چه جام است 70شمارهٔ ۷۳: گر چه ابر زندگی جان بخش و صافی مشر ...71شمارهٔ ۷۴: گرچه اشک منِ غمدیده سراسر گهر است 72شمارهٔ ۷۵: گرچه تو حقیری و گناه تو عظیم است 73شمارهٔ ۷۶: گرچه شمار عاشق زنّار زلف یار است 74شمارهٔ ۷۷: گرچه طریق وفا قدیم است 75شمارهٔ ۷۸: گرچه ماه نو به شوخی بی نظیر عالم ا ...76شمارهٔ ۷۹: گریهٔ خون سرِ ره بر منِ درویش گرفت 77شمارهٔ ۸۰: گنجی ست عشق یار که عالم خراب اوست 78شمارهٔ ۸۱: لاله را همچو بتان عارض دلجویی نیست 79شمارهٔ ۸۲: مرا از دل خبر جز بی دلی نیست 80شمارهٔ ۸۳: مرا که تحفهٔ جان در بدن هدایت توست 81شمارهٔ ۸۴: نالهٔ دلسوز نی شرح غمی بیش نیست 82شمارهٔ ۸۵: نرگس خیال چشم تو در خواب ناز یافت 83شمارهٔ ۸۶: نقدی ست دل که سکّهٔ محنت به نام او ...84شمارهٔ ۸۷: هر آن حدیث که در دعویِ محبّت توست 85شمارهٔ ۸۸: هر خسته خاطری که چو نی چشم باز نیس ...86شمارهٔ ۸۹: هر دُر اشکی که آمد چشم گریان را به ...87شمارهٔ ۹۰: هر دل که به عشق مبتلا نیست 88شمارهٔ ۹۱: هرکسی گوید که درد عشق را تدبیر چیس ...89شمارهٔ ۹۲: هرکه از دیدار جانان همچو من مهجور ...90شمارهٔ ۹۳: یار جز در پیِ آزار دل ریش نرفت 91شمارهٔ ۹۴: آزاد بنده یی که قبول دلی شود 92شمارهٔ ۹۵: آن شاخ گل خرامان در باغ چون برآید 93شمارهٔ ۹۶: آن گوهر حسنی که بدان فخر توان کرد 94شمارهٔ ۹۷: آن دم ایاز خاص به مقصود می رسد 95شمارهٔ ۹۸: آنها که ز آیینهٔ دل زنگ زدودند 96شمارهٔ ۹۹: آه که نیش غمت خاطر من ریش کرد 97شمارهٔ ۱۰۰: از آتش دل هر کس در سینه غمی دارد 98شمارهٔ ۱۰۱: از مخزن دل دیده هر آن دُر که بر آ ...99شمارهٔ ۱۰۲: اشکم به جست و جوی او بر خاک آن در ...100شمارهٔ ۱۰۳: افسوس که ره بینان یک یک ز نظر رفت ...101شمارهٔ ۱۰۴: اگرچه دل نصیب از چشم شوخت مکر و ف ...102شمارهٔ ۱۰۵: اگر چه صاحب معنی همه هنر باشد 103شمارهٔ ۱۰۶: اگر معارضه حُسن تو را به حور افتد 104شمارهٔ ۱۰۷: اوّل استادی که عشق و حسن را تقسیم ...105شمارهٔ ۱۰۸: اهل دل در طلبت صاحب تدبیر شدند 106شمارهٔ ۱۰۹: ای دل از باطن آن فرقه که صاحب قدم ...107شمارهٔ ۱۱۰: ای لبت کام دل بی سروسامانی چند 108شمارهٔ ۱۱۱: ای آنکه به جور از تو تبرّا نتوان ...109شمارهٔ ۱۱۲: با آفتاب رویت چون مه نمی برآید 110شمارهٔ ۱۱۳: باد از هوای کوی تو پیغام می دهد 111شمارهٔ ۱۱۴: باز آواز نی و فریاد درد انگیز عود 112شمارهٔ ۱۱۵: باد اگر یاد سرو ما نکند 113شمارهٔ ۱۱۶: باز از قدم گل چمن پیر جوان شد 114شمارهٔ ۱۱۷: باز این دل خود کام به فرمان کسی ش ...115شمارهٔ ۱۱۸: باز بالا بنمودی و بلا خواهد شد 116شمارهٔ ۱۱۹: باز بیرون شدی و نوبت حیرانی شد 117شمارهٔ ۱۲۰: باز ره بینان نشان از قرب منزل می ...118شمارهٔ ۱۲۱: باشد که ز رخسار ترا پرده برافتد 119شمارهٔ ۱۲۲: با غمت هرچند کار درد ما مشکل شود 120شمارهٔ ۱۲۳: به بازی حلقهٔ زلف تو دل برد از من ...121شمارهٔ ۱۲۴: به جهان لطیف طبعی که ز خود ملال د ...122شمارهٔ ۱۲۵: تابِ خطت قرار ز بخت سیاه برد 123شمارهٔ ۱۲۶: تابِ رویت رونق خورشید عالمتاب برد 124شمارهٔ ۱۲۷: تا بر بیاض رویت خطّ سیه برآمد 125شمارهٔ ۱۲۸: تاب رویت به فروغ مه تابان ماند 126شمارهٔ ۱۲۹: تا به رحمت خوان قسمت را مزیّن کرد ...127شمارهٔ ۱۳۰: تا بنفشه برد بویی از خطت در تاب ش ...128شمارهٔ ۱۳۱: تا به سودای تو دل را عشق و همّت ی ...129شمارهٔ ۱۳۲: تا به کی چشم تو جز غارت دینها نکن ...130شمارهٔ ۱۳۳: تا به کی نقد دلم صرف غم هجران شود 131شمارهٔ ۱۳۴: تا به معنی اهل صورت دم ز آب و گل ...132شمارهٔ ۱۳۵: تا جان ز وفای دهن تنگ تو دم زد 133شمارهٔ ۱۳۶: تا جفایی نکشد دل به وفایی نرسد 134شمارهٔ ۱۳۷: تا خرد خیمه سوی عالم جسمانی زد 135شمارهٔ ۱۳۸: تا خطت خود را به سودای خطا خواهد ...136شمارهٔ ۱۳۹: تا دل به وصف آن دهن عرض تکلّم می ...137شمارهٔ ۱۴۰: تا دلم شیوهٔ آن زلف دوتا می داند 138شمارهٔ ۱۴۱: تا راهروان در حرم دل نرسیدند 139شمارهٔ ۱۴۲: تا ز خاک قدمت باد خبر می آرد 140شمارهٔ ۱۴۳: تا ز عشق اهل نظر آئینه یی برساختن ...141شمارهٔ ۱۴۴: تا زلف تو دلم را پا بستهٔ بلا کرد 142شمارهٔ ۱۴۵: تا زلف رهزن تو ز عنبر کمند کرد 143شمارهٔ ۱۴۶: تا ز نسیم رحتمش رایحه یی به ما رس ...144شمارهٔ ۱۴۷: تا کافر چشمت ز مژه عزم سپه کرد 145شمارهٔ ۱۴۸: تا گرد عارض تو خط سبز بردمید 146شمارهٔ ۱۴۹: تا گلشن از طراوت روی تو یاد داد 147شمارهٔ ۱۵۰: تا نخست از طرف عشق تو فرمان نرسید 148شمارهٔ ۱۵۱: تا نشد زلفت پریشان وقت ما برهم نز ...149شمارهٔ ۱۵۲: ترک چشمت بی سپاه حُسن خنجر می زند 150شمارهٔ ۱۵۳: تو را به جز سخن اندر دهن نمی گنجد 151شمارهٔ ۱۵۴: چشمت آزار ما چه می خواهد 152شمارهٔ ۱۵۵: چشمت که به جز فتنه گری کار ندارد 153شمارهٔ ۱۵۶: چنین که چشم تو پروای دادخواه ندار ...154شمارهٔ ۱۵۷: چو زلف بی قرارش قصد جان کرد 155شمارهٔ ۱۵۸: چو سرو هر که در این بوستان هوای ت ...156شمارهٔ ۱۵۹: چو عطّار صبا در چین زلفت مشگ می ب ...157شمارهٔ ۱۶۰: چون نه شادیّ و نه محنت به کسی می ...158شمارهٔ ۱۶۱: چو نام مستیِ نرگس به بزم باغ برآم ...159شمارهٔ ۱۶۲: خدا بتان جفا کیش را وفا بخشد 160شمارهٔ ۱۶۳: خطت را تا به خون ریزی نشان شد 161شمارهٔ ۱۶۴: خطت صحیفهٔ مه را نقاب مشگین کرد 162شمارهٔ ۱۶۵: خیال روی تو از سر به در نخواهم کر ...163شمارهٔ ۱۶۶: خیز که پیر مغان میکده را درگشاد 164شمارهٔ ۱۶۷: در ازل مهر تو با جان رقم غم می زد 165شمارهٔ ۱۶۸: در ازل قطرهٔ خونی که ز آب و گِل ش ...166شمارهٔ ۱۶۹: در چمن سبزهٔ سیراب به هرجا که رسی ...167شمارهٔ ۱۷۰: در چمن دوش به گل بلبل دشوار پسند 168شمارهٔ ۱۷۱: دلم جز داغ نومیدی ز جان حاصل همین ...169شمارهٔ ۱۷۲: دل جز به غمت خاطر خوشنود ندارد 170شمارهٔ ۱۷۳: دل به رویت هوس صحبت جانی دارد 171شمارهٔ ۱۷۴: دل نه جز غصّه محرمی دارد 172شمارهٔ ۱۷۵: دل به یاد لب لعلت سخن از نوش نکرد 173شمارهٔ ۱۷۶: دلم جز با غمت خرّم نباشد 174شمارهٔ ۱۷۷: دلِ شکسته چو در آرزوی لعل تو خون ...175شمارهٔ ۱۷۸: دل جفای خطت از دور قمر می داند 176شمارهٔ ۱۷۹: دلم از زلف تو پا بستهٔ سودا آمد 177شمارهٔ ۱۸۰: دل در آن زلف شد و روی دل افروز ند ...178شمارهٔ ۱۸۱: دوش می گفتم که ماه این دلفروزی از ...179شمارهٔ ۱۸۲: راستی را شیوه یی کآن سرو قامت می ...180شمارهٔ ۱۸۳: روی تو طعنه بر گُل سیراب می زند 181شمارهٔ ۱۸۴: ز بهر غارت جان عشق لشکر اندازد 182شمارهٔ ۱۸۵: ز غمزه چشم تو چون تیر در کمان آور ...183شمارهٔ ۱۸۶: سپاه عشق از آن لحظه خیمه بالا زد 184شمارهٔ ۱۸۷: سرشک تا به کی از چشم آن و این افت ...185شمارهٔ ۱۸۸: سرکشید از کبر ابلیس و چنین مهجور ...186شمارهٔ ۱۸۹: سرو هرگز در چمن کاری چنین زیبا نک ...187شمارهٔ ۱۹۰: سروِ قدّت طرف باغ چو پا می ماند 188شمارهٔ ۱۹۱: سریر فقر که با هیچ پادشا ندهند 189شمارهٔ ۱۹۲: سزد که زلف تو آن رخ پی نظاره نمای ...190شمارهٔ ۱۹۳: شبی کآن ماه با ما خوش برآید 191شمارهٔ ۱۹۴: صاحب روی نکو منصب دولت دارد 192شمارهٔ ۱۹۵: ز بس کز گریه چشم من به خونِ ناب م ...193شمارهٔ ۱۹۶: صبا به تحفه نسیمی که دلگشای آرد 194شمارهٔ ۱۹۷: طالب دردِ عشق تو فکر دوا نمی کند 195شمارهٔ ۱۹۸: طوطیِ عقلم که دعویّ تکلّم می کند 196شمارهٔ ۱۹۹: عاقبت حسرتِ لعل تو دلم را خون کرد 197شمارهٔ ۲۰۰: غم نیست اگر زلفت با فتنه سری دارد 198شمارهٔ ۲۰۱: کس نیست که کار ما برآرد 199شمارهٔ ۲۰۲: کسی چو نیست که پیش تو عذر ما خواه ...200شمارهٔ ۲۰۳: کسی را که رویت هوس می کند 201شمارهٔ ۲۰۴: کسی کآشفتهٔ سودای آن زنجیر مو آمد 202شمارهٔ ۲۰۵: کسی که نسبت قدّت به سرو ناز کند 203شمارهٔ ۲۰۶: کسی چون گل دهن پرخنده دارد 204شمارهٔ ۲۰۷: کسی کاو به جانان وصالی ندارد 205شمارهٔ ۲۰۸: کسی که سلسلهٔ زلف مشکبو دارد 206شمارهٔ ۲۰۹: کسی کز خوان قسمت مفلسان را جام می ...207شمارهٔ ۲۱۰: کمند زلف توام پای بند سودا کرد 208شمارهٔ ۲۱۱: کنون چو در طلبش اشک رو به ره دارد 209شمارهٔ ۲۱۲: گر ای اشک دیده به خویشت بخواند 210شمارهٔ ۲۱۳: گر بعد اجل دردِ تو با خویش توان ب ...211شمارهٔ ۲۱۴: گر تیغ زند یار نخواهیم حذر کرد 212شمارهٔ ۲۱۵: گرچه هر دم سیل اشک ما به دریا می ...213شمارهٔ ۲۱۶: گرچه دل بهره ز کیش تو خدنگی دارد 214شمارهٔ ۲۱۷: گرچه شب غم ساختم چون شمع من با سو ...215شمارهٔ ۲۱۸: گر ز بالای تو هر ساعت بلا باید کش ...216شمارهٔ ۲۱۹: گر شبی ماه رخت پرده ز رو برگیرد 217شمارهٔ ۲۲۰: گر قدح با لب میگون تو لافی دارد 218شمارهٔ ۲۲۱: گر نه با من سر زلفت به جفا پیدا ش ...219شمارهٔ ۲۲۲: گر ندیدی کز سرای دیده ام خون می چ ...220شمارهٔ ۲۲۳: گر همچونی دم می زنم از سوز دل خون ...221شمارهٔ ۲۲۴: گل جامه دران بار دگر سر به در آور ...222شمارهٔ ۲۲۵: گهی به پای تو جانم سرِ نیاز کشید 223شمارهٔ ۲۲۶: گوهر اشکم که راز دل هویدا می کند 224شمارهٔ ۲۲۷: گهی چشمت به نیش غم دلم را ریش می ...225شمارهٔ ۲۲۸: گهی که باغ ز فصل بهار یاد دهد 226شمارهٔ ۲۲۹: گهی کز خوان قسمت مفلسان را کام می ...227شمارهٔ ۲۳۰: گهی که آیت حسن تو را بیان کردند 228شمارهٔ ۲۳۱: لبت جانبخش و دلجو می نماید 229شمارهٔ ۲۳۲: ما را ز سر خیال تو بیرون نمی شود 230شمارهٔ ۲۳۳: ماه رخسارِ تو دید و عاشقی بنیاد ک ...231شمارهٔ ۲۳۴: مرا بی تو راحت الم می نماید 232شمارهٔ ۲۳۵: مرا تا سوز دل هر شب بلای تن نخواه ...233شمارهٔ ۲۳۶: مرا دوش از آن لب بسی رنگ بود 234شمارهٔ ۲۳۷: مرا که دوش زِیادت زیاده دردی بود 235شمارهٔ ۲۳۸: مرا می سوزد آن بدخو که کار خودنکو ...236شمارهٔ ۲۳۹: مرا یاد آن روی دیوانه کرد 237شمارهٔ ۲۴۰: مسافران که در این ره به کاروان رف ...238شمارهٔ ۲۴۱: میر مجلس که چو لب بادهٔ روشن دارد 239شمارهٔ ۲۴۲: ناز مه جز به همین نیست که نوری دا ...240شمارهٔ ۲۴۳: نکردم جز به زلف یار پیوند 241شمارهٔ ۲۴۴: واقف از جام می لعل تو مدهوشانند 242شمارهٔ ۲۴۵: هر جفایی که کند روی تو نیکو باشد 243شمارهٔ ۲۴۶: هر خطایی که سزاوار عتابی باشد 244شمارهٔ ۲۴۷: هردم از جانب او تیغ بلا می آید 245شمارهٔ ۲۴۸: هردم از غیبم به گوش دل ندایی می ر ...246شمارهٔ ۲۴۹: هر دم به صورتی یار دیدار می نماید 247شمارهٔ ۲۵۰: هر شبی زلفش مرا دربند سودا می کشد 248شمارهٔ ۲۵۱: هرکجا خطّ تو عرض نافهٔ چینی کند 249شمارهٔ ۲۵۲: هرکه زاین وادی به کوی بخت و دولت ...250شمارهٔ ۲۵۳: هرکه سر در قدمِ مردم مقبل ننهاد 251شمارهٔ ۲۵۴: هرگز به جهان چیزی جز یار نمی ماند 252شمارهٔ ۲۵۵: هندوی زلف تو زآن حال مشوّش دارد 253شمارهٔ ۲۵۶: یارب کدام دل که ز سوز تو دم نزد 254شمارهٔ ۲۵۷: یار درد بی دلان را دید و تدبیری ن ...255شمارهٔ ۲۵۸: یار در کار دلم کوشش بسیاری کرد 256شمارهٔ ۲۵۹: از چشم ما چو می طلبد لعل او گهر 257شمارهٔ ۲۶۰: از گوهر اشک ار نشود دیده توانگر 258شمارهٔ ۲۶۱: چه بود افسانهٔ منصور با یار 259شمارهٔ ۲۶۲: دلا غم یار ما شد دل به جا دار 260شمارهٔ ۲۶۳: گر به رویت کنند نسبت حور 261شمارهٔ ۲۶۴: عمری دویده ایم به دنبالِ اهل راز 262شمارهٔ ۲۶۵: ما را ز روزگار غمِ روزگار بس 263شمارهٔ ۲۶۶: آب شد پیش لبت قند چو تر کردیمش 264شمارهٔ ۲۶۷: آن دل که به فن برد ز من غمزهٔ مست ...265شمارهٔ ۲۶۸: آنکه رحمی نیست بر حال منش 266شمارهٔ ۲۶۹: اشکِ چشم من که جان نقد روان می خو ...267شمارهٔ ۲۷۰: اگر در بند سودا نیست با من زلف مش ...268شمارهٔ ۲۷۱: تا در دلت غمی بوَد از دلپذیر خویش 269شمارهٔ ۲۷۲: چه کرد سرو به قدّت که بر کشیدندش 270شمارهٔ ۲۷۳: چون طلب کردیم فیضی از سحاب رحمتش 271شمارهٔ ۲۷۴: در عشق از آن خوشدلم از چشم ترِ خو ...272شمارهٔ ۲۷۵: دلا به دست هوس تار زلف یار مکش 273شمارهٔ ۲۷۶: کجاست ساغر می تا به گردش آرندش 274شمارهٔ ۲۷۷: دل چو گشت از جام معنی جرعه نوش 275شمارهٔ ۲۷۸: روزگاری ست که از غایت نادانی خویش 276شمارهٔ ۲۷۹: گر ترحّم نکند طرّهٔ بی آرامش 277شمارهٔ ۲۸۰: ما را به درِ دوست گشاد از هوس خوی ...278شمارهٔ ۲۸۱: ما را همین زبانی ست آن نیز در دعا ...279شمارهٔ ۲۸۲: یار اگر بد کند ای دل نتوان گفت بد ...280شمارهٔ ۲۸۳: هر نقد دل کآن غمزهٔ پر حیله می آر ...281شمارهٔ ۲۸۴: گر بیابد شرف خدمت آن حور ملک 282شمارهٔ ۲۸۵: شمع می گفت به پروانه شبی در محفل 283شمارهٔ ۲۸۶: آه کز زلفت اسیر بند زنّار آمدم 284شمارهٔ ۲۸۷: از آن ز دیده و دل اشک و آه می خوا ...285شمارهٔ ۲۸۸: ای ز چشمت چشم نرگس نسخه یی امّا س ...286شمارهٔ ۲۸۹: تا به روی از دیده اشک لاله گون می ...287شمارهٔ ۲۹۰: تا خاک راه همت اهل صفا شدم 288شمارهٔ ۲۹۱: خیزید تا ز خاک درش درد سر بریم 289شمارهٔ ۲۹۲: دل خون شد و زاین راه به جایی نرسی ...290شمارهٔ ۲۹۳: دل گم شد و جز بر دهنش نیست گمانم 291شمارهٔ ۲۹۴: زهی تیره از زلف تو روز، شام 292شمارهٔ ۲۹۵: سرشک جانب خاک در تو بست احرام 293شمارهٔ ۲۹۶: گرچه از جا شد دل و بر جان بلا می ...294شمارهٔ ۲۹۷: گرچه روزی چند دور از کعبهٔ روی تو ...295شمارهٔ ۲۹۸: گهی که جانب آن زلف خم به خم بینیم 296شمارهٔ ۲۹۹: ما به اوّل ستم زلف تو را خوش کردی ...297شمارهٔ ۳۰۰: ما به فکر دهنت ذوق شکر یافته ایم 298شمارهٔ ۳۰۱: مابه وجهی صفت روی تو با مه کردیم 299شمارهٔ ۳۰۲: ما در خیال زلف تو شبگیر می کنیم 300شمارهٔ ۳۰۳: ما دل به تو دادیم و کمِ خویش گرفت ...301شمارهٔ ۳۰۴: ما ز تقصیر عبادت چون پشیمان آمدیم 302شمارهٔ ۳۰۵: ما که هرشب همچو شمع از تاب و تب د ...303شمارهٔ ۳۰۶: مرا که بر سر کویت سگ وفا دارم 304شمارهٔ ۳۰۷: مرا مکش که تو را خاک رهگذار شدم 305شمارهٔ ۳۰۸: من که با لعل تو فارغ ز می رنگینم 306شمارهٔ ۳۰۹: من که از دیدهٔ معنی به رخت می نگر ...307شمارهٔ ۳۱۰: آخر ای جان لب شیرین تو را جان گفت ...308شمارهٔ ۳۱۱: ای رفیقان به شب هجر چو از آتش من 309شمارهٔ ۳۱۲: ای مهر تو انیس دل ناتوان من 310شمارهٔ ۳۱۳: با آنکه بر مزارم نگذشت قاتل من 311شمارهٔ ۳۱۴: به غیر چشمهٔ حیوان کرا رسد گفتن 312شمارهٔ ۳۱۵: تا دست دهد روی چو خورشید تودیدن 313شمارهٔ ۳۱۶: تا رندی و نیاز نشد رسم و راه من 314شمارهٔ ۳۱۷: تا می فشاند سوز دل خون از کباب خو ...315شمارهٔ ۳۱۸: گر تو را میلی ست بر قتل زبون خویش ...316شمارهٔ ۳۱۹: گرچه اسرار نهانی می شود معلوم من 317شمارهٔ ۳۲۰: گر شود بر خاک کویت فرصت سر باختن 318شمارهٔ ۳۲۱: من که باشم که بود لایق تو خدمت من 319شمارهٔ ۳۲۲: ای به حُسن آفتاب چاکر تو 320شمارهٔ ۳۲۳: به هوا و هوس نکهت پیراهن تو 321شمارهٔ ۳۲۴: تا چمن دم زد ز لطف عارض رعنای او 322شمارهٔ ۳۲۵: تا قدح هردم چرا بوسد لب میگون او 323شمارهٔ ۳۲۶: خیز ای ندیم خاصّ درِ پادشاه شو 324شمارهٔ ۳۲۷: دلیر آن است که در دیده بود منزل ا ...325شمارهٔ ۳۲۸: صوفی ما جام باشد باده تا باشد در ...326شمارهٔ ۳۲۹: کسی که پیرویِ عشق نیست عادت او 327شمارهٔ ۳۳۰: کسی که خاک درِ دوست نیست افسر او 328شمارهٔ ۳۳۱: لاله کز گل می برد دل چهرهٔ رعنای ...329شمارهٔ ۳۳۲: لطفی که می کند به محبّان عذار او 330شمارهٔ ۳۳۳: من آن نیَم که گذارم ز دست دامن تو 331شمارهٔ ۳۳۴: ای تیرِ غمت را دل عشّاق نشانه 332شمارهٔ ۳۳۵: کنایت ها به آب خضر گفته 333شمارهٔ ۳۳۶: گهی دل می خورد خونم گه از راه جفا ...334شمارهٔ ۳۳۷: نامهٔ طاعت و عصیان چه سفید و چه س ...335شمارهٔ ۳۳۸: همه شب در غم آن ماه پاره 336شمارهٔ ۳۳۹: از این شکسته دو روزی اگر جدا باشی 337شمارهٔ ۳۴۰: اگرچه مشگ را باشد به هر سویی خرید ...338شمارهٔ ۳۴۱: ای اشک مرا از سر کویش خبری گوی 339شمارهٔ ۳۴۲: ای اشک چو در راه طلب گرم دویدی 340شمارهٔ ۳۴۳: ای به بوی تو صبا شیفتهٔ هر چمنی 341شمارهٔ ۳۴۴: ای پارسا که دایم رو در نماز داری 342شمارهٔ ۳۴۵: ای دل آن دم شرف صحبت دلبر یابی 343شمارهٔ ۳۴۶: ای دل از خویش گذر تا که به جایی ب ...344شمارهٔ ۳۴۷: ای دل به طریقی سوی زلفش اگر افتی 345شمارهٔ ۳۴۸: ای دل سر تسلیم بنه بر کف پایی 346شمارهٔ ۳۴۹: ای که بر صفحهٔ مه خطّ غباری داری 347شمارهٔ ۳۵۰: ای که در عالم خوبی به لطافت علمی 348شمارهٔ ۳۵۱: ای گذشته قدت از سرو به خوش رفتاری 349شمارهٔ ۳۵۲: ای گل از روی تو آموخته خندان رویی 350شمارهٔ ۳۵۳: بدین شوخی که تو بنیاد داری 351شمارهٔ ۳۵۴: تا در قدم اهل دلی خاک نگردی 352شمارهٔ ۳۵۵: تا دلم را به غم هجر در انداخته ای 353شمارهٔ ۳۵۶: تا کی ای شوخ به هر بیخبری می سازی 354شمارهٔ ۳۵۷: تا همچو غنچه خندان از خود به در ن ...355شمارهٔ ۳۵۸: تو ای مه گر چه شوخ و بیوفایی 356شمارهٔ ۳۵۹: چند ای سرشکِ خون دم از پاکیِّ گوه ...357شمارهٔ ۳۶۰: چه طرفه طرفه تو نقشی چه بوالعجب ن ...358شمارهٔ ۳۶۱: خیز ای مست و سلامی به رخ ساقی گوی 359شمارهٔ ۳۶۲: دلا تا محنتی بر خودنبینی 360شمارهٔ ۳۶۳: دلا چو روی به اقبال مقبلی داری 361شمارهٔ ۳۶۴: دلا ز لذت مستی گهی خبر یابی 362شمارهٔ ۳۶۵: شد باز به دیدار سحر چشم جهانی 363شمارهٔ ۳۶۶: کجا باشد چو می روشن ضمیری 364شمارهٔ ۳۶۷: گر ای دل بر طریق عذرخواهی 365شمارهٔ ۳۶۸: گر تو ای شمع شبی هم نفس من باشی 366شمارهٔ ۳۶۹: گرچه بر اسب سلطنت شاهی و شاهزاده ...367شمارهٔ ۳۷۰: ما نداریم به غیر از جگرِ افگاری 368شمارهٔ ۳۷۱: مرا ای مه اگر دیوانه گفتی 369شمارهٔ ۳۷۲: مرا در بزم رندان جرعه نوشی 370شمارهٔ ۳۷۳: مشکل عشق تو بسیار است و ما را دل ...371شمارهٔ ۳۷۴: مشاطّه سر زلف تو ببرید به بازی 372شمارهٔ ۳۷۵: منم و بادیهٔ عشق و دل آگاهی 373شمارهٔ ۳۷۶: نیست در عشق تو سوز من و شمع امروز ...374شمارهٔ ۳۷۷: وصل جمشید طلب تا که به جامی برسی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ