به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

خیالی بخاری

خیالی بخاریغزل هاشمارهٔ ۲۱۲: گر ای اشک دیده به خویشت بخواند

1680عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

گر ای اشک دیده به خویشت بخواند
مرو کآن سیه رو تو را می دواند
کسی نیست کآنجا رساند پیامم
مگر نالهٔ من به جایی رساند
مرا در شب هجر او کیست بر سر
به جز دیده یاری که آبی چکاند
دلا صورت حال نادانی من
به نوعی ادا کن به پیشش که داند
کنون هر گناهی که آید ز اشکم
خیالی یکایک به رو می نشاند

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۱۱: کنون چو در طلبش اشک رو به ره دارد 2شمارهٔ ۲۱۲: گر ای اشک دیده به خویشت بخواند 3شمارهٔ ۲۱۳: گر بعد اجل دردِ تو با خویش توان ب ...4شمارهٔ ۲۱۴: گر تیغ زند یار نخواهیم حذر کرد 5شمارهٔ ۲۱۵: گرچه هر دم سیل اشک ما به دریا می ...6شمارهٔ ۲۱۶: گرچه دل بهره ز کیش تو خدنگی دارد 7شمارهٔ ۲۱۷: گرچه شب غم ساختم چون شمع من با سو ...8شمارهٔ ۲۱۸: گر ز بالای تو هر ساعت بلا باید کش ...9شمارهٔ ۲۱۹: گر شبی ماه رخت پرده ز رو برگیرد 10شمارهٔ ۲۲۰: گر قدح با لب میگون تو لافی دارد 11شمارهٔ ۲۲۱: گر نه با من سر زلفت به جفا پیدا ش ...12شمارهٔ ۲۲۲: گر ندیدی کز سرای دیده ام خون می چ ...13شمارهٔ ۲۲۳: گر همچونی دم می زنم از سوز دل خون ...14شمارهٔ ۲۲۴: گل جامه دران بار دگر سر به در آور ...15شمارهٔ ۲۲۵: گهی به پای تو جانم سرِ نیاز کشید 16شمارهٔ ۲۲۶: گوهر اشکم که راز دل هویدا می کند 17شمارهٔ ۲۲۷: گهی چشمت به نیش غم دلم را ریش می ...18شمارهٔ ۲۲۸: گهی که باغ ز فصل بهار یاد دهد 19شمارهٔ ۲۲۹: گهی کز خوان قسمت مفلسان را کام می ...20شمارهٔ ۲۳۰: گهی که آیت حسن تو را بیان کردند 21شمارهٔ ۲۳۱: لبت جانبخش و دلجو می نماید 22شمارهٔ ۲۳۲: ما را ز سر خیال تو بیرون نمی شود 23شمارهٔ ۲۳۳: ماه رخسارِ تو دید و عاشقی بنیاد ک ...24شمارهٔ ۲۳۴: مرا بی تو راحت الم می نماید 25شمارهٔ ۲۳۵: مرا تا سوز دل هر شب بلای تن نخواه ...26شمارهٔ ۲۳۶: مرا دوش از آن لب بسی رنگ بود 27شمارهٔ ۲۳۷: مرا که دوش زِیادت زیاده دردی بود 28شمارهٔ ۲۳۸: مرا می سوزد آن بدخو که کار خودنکو ...29شمارهٔ ۲۳۹: مرا یاد آن روی دیوانه کرد 30شمارهٔ ۲۴۰: مسافران که در این ره به کاروان رف ...31شمارهٔ ۲۴۱: میر مجلس که چو لب بادهٔ روشن دارد 32شمارهٔ ۲۴۲: ناز مه جز به همین نیست که نوری دا ...33شمارهٔ ۲۴۳: نکردم جز به زلف یار پیوند 34شمارهٔ ۲۴۴: واقف از جام می لعل تو مدهوشانند 35شمارهٔ ۲۴۵: هر جفایی که کند روی تو نیکو باشد 36شمارهٔ ۲۴۶: هر خطایی که سزاوار عتابی باشد 37شمارهٔ ۲۴۷: هردم از جانب او تیغ بلا می آید 38شمارهٔ ۲۴۸: هردم از غیبم به گوش دل ندایی می ر ...39شمارهٔ ۲۴۹: هر دم به صورتی یار دیدار می نماید 40شمارهٔ ۲۵۰: هر شبی زلفش مرا دربند سودا می کشد 41شمارهٔ ۲۵۱: هرکجا خطّ تو عرض نافهٔ چینی کند 42شمارهٔ ۲۵۲: هرکه زاین وادی به کوی بخت و دولت ...43شمارهٔ ۲۵۳: هرکه سر در قدمِ مردم مقبل ننهاد 44شمارهٔ ۲۵۴: هرگز به جهان چیزی جز یار نمی ماند 45شمارهٔ ۲۵۵: هندوی زلف تو زآن حال مشوّش دارد 46شمارهٔ ۲۵۶: یارب کدام دل که ز سوز تو دم نزد 47شمارهٔ ۲۵۷: یار درد بی دلان را دید و تدبیری ن ...48شمارهٔ ۲۵۸: یار در کار دلم کوشش بسیاری کرد 49شمارهٔ ۲۵۹: از چشم ما چو می طلبد لعل او گهر 50شمارهٔ ۲۶۰: از گوهر اشک ار نشود دیده توانگر 51شمارهٔ ۲۶۱: چه بود افسانهٔ منصور با یار 52شمارهٔ ۲۶۲: دلا غم یار ما شد دل به جا دار 53شمارهٔ ۲۶۳: گر به رویت کنند نسبت حور 54شمارهٔ ۲۶۴: عمری دویده ایم به دنبالِ اهل راز 55شمارهٔ ۲۶۵: ما را ز روزگار غمِ روزگار بس 56شمارهٔ ۲۶۶: آب شد پیش لبت قند چو تر کردیمش 57شمارهٔ ۲۶۷: آن دل که به فن برد ز من غمزهٔ مست ...58شمارهٔ ۲۶۸: آنکه رحمی نیست بر حال منش 59شمارهٔ ۲۶۹: اشکِ چشم من که جان نقد روان می خو ...60شمارهٔ ۲۷۰: اگر در بند سودا نیست با من زلف مش ...61شمارهٔ ۲۷۱: تا در دلت غمی بوَد از دلپذیر خویش 62شمارهٔ ۲۷۲: چه کرد سرو به قدّت که بر کشیدندش 63شمارهٔ ۲۷۳: چون طلب کردیم فیضی از سحاب رحمتش 64شمارهٔ ۲۷۴: در عشق از آن خوشدلم از چشم ترِ خو ...65شمارهٔ ۲۷۵: دلا به دست هوس تار زلف یار مکش 66شمارهٔ ۲۷۶: کجاست ساغر می تا به گردش آرندش 67شمارهٔ ۲۷۷: دل چو گشت از جام معنی جرعه نوش 68شمارهٔ ۲۷۸: روزگاری ست که از غایت نادانی خویش 69شمارهٔ ۲۷۹: گر ترحّم نکند طرّهٔ بی آرامش 70شمارهٔ ۲۸۰: ما را به درِ دوست گشاد از هوس خوی ...71شمارهٔ ۲۸۱: ما را همین زبانی ست آن نیز در دعا ...72شمارهٔ ۲۸۲: یار اگر بد کند ای دل نتوان گفت بد ...73شمارهٔ ۲۸۳: هر نقد دل کآن غمزهٔ پر حیله می آر ...74شمارهٔ ۲۸۴: گر بیابد شرف خدمت آن حور ملک 75شمارهٔ ۲۸۵: شمع می گفت به پروانه شبی در محفل 76شمارهٔ ۲۸۶: آه کز زلفت اسیر بند زنّار آمدم 77شمارهٔ ۲۸۷: از آن ز دیده و دل اشک و آه می خوا ...78شمارهٔ ۲۸۸: ای ز چشمت چشم نرگس نسخه یی امّا س ...79شمارهٔ ۲۸۹: تا به روی از دیده اشک لاله گون می ...80شمارهٔ ۲۹۰: تا خاک راه همت اهل صفا شدم 81شمارهٔ ۲۹۱: خیزید تا ز خاک درش درد سر بریم 82شمارهٔ ۲۹۲: دل خون شد و زاین راه به جایی نرسی ...83شمارهٔ ۲۹۳: دل گم شد و جز بر دهنش نیست گمانم 84شمارهٔ ۲۹۴: زهی تیره از زلف تو روز، شام 85شمارهٔ ۲۹۵: سرشک جانب خاک در تو بست احرام 86شمارهٔ ۲۹۶: گرچه از جا شد دل و بر جان بلا می ...87شمارهٔ ۲۹۷: گرچه روزی چند دور از کعبهٔ روی تو ...88شمارهٔ ۲۹۸: گهی که جانب آن زلف خم به خم بینیم 89شمارهٔ ۲۹۹: ما به اوّل ستم زلف تو را خوش کردی ...90شمارهٔ ۳۰۰: ما به فکر دهنت ذوق شکر یافته ایم 91شمارهٔ ۳۰۱: مابه وجهی صفت روی تو با مه کردیم 92شمارهٔ ۳۰۲: ما در خیال زلف تو شبگیر می کنیم 93شمارهٔ ۳۰۳: ما دل به تو دادیم و کمِ خویش گرفت ...94شمارهٔ ۳۰۴: ما ز تقصیر عبادت چون پشیمان آمدیم 95شمارهٔ ۳۰۵: ما که هرشب همچو شمع از تاب و تب د ...96شمارهٔ ۳۰۶: مرا که بر سر کویت سگ وفا دارم 97شمارهٔ ۳۰۷: مرا مکش که تو را خاک رهگذار شدم 98شمارهٔ ۳۰۸: من که با لعل تو فارغ ز می رنگینم 99شمارهٔ ۳۰۹: من که از دیدهٔ معنی به رخت می نگر ...100شمارهٔ ۳۱۰: آخر ای جان لب شیرین تو را جان گفت ...101شمارهٔ ۳۱۱: ای رفیقان به شب هجر چو از آتش من 102شمارهٔ ۳۱۲: ای مهر تو انیس دل ناتوان من 103شمارهٔ ۳۱۳: با آنکه بر مزارم نگذشت قاتل من 104شمارهٔ ۳۱۴: به غیر چشمهٔ حیوان کرا رسد گفتن 105شمارهٔ ۳۱۵: تا دست دهد روی چو خورشید تودیدن 106شمارهٔ ۳۱۶: تا رندی و نیاز نشد رسم و راه من 107شمارهٔ ۳۱۷: تا می فشاند سوز دل خون از کباب خو ...108شمارهٔ ۳۱۸: گر تو را میلی ست بر قتل زبون خویش ...109شمارهٔ ۳۱۹: گرچه اسرار نهانی می شود معلوم من 110شمارهٔ ۳۲۰: گر شود بر خاک کویت فرصت سر باختن 111شمارهٔ ۳۲۱: من که باشم که بود لایق تو خدمت من 112شمارهٔ ۳۲۲: ای به حُسن آفتاب چاکر تو 113شمارهٔ ۳۲۳: به هوا و هوس نکهت پیراهن تو 114شمارهٔ ۳۲۴: تا چمن دم زد ز لطف عارض رعنای او 115شمارهٔ ۳۲۵: تا قدح هردم چرا بوسد لب میگون او 116شمارهٔ ۳۲۶: خیز ای ندیم خاصّ درِ پادشاه شو 117شمارهٔ ۳۲۷: دلیر آن است که در دیده بود منزل ا ...118شمارهٔ ۳۲۸: صوفی ما جام باشد باده تا باشد در ...119شمارهٔ ۳۲۹: کسی که پیرویِ عشق نیست عادت او 120شمارهٔ ۳۳۰: کسی که خاک درِ دوست نیست افسر او 121شمارهٔ ۳۳۱: لاله کز گل می برد دل چهرهٔ رعنای ...122شمارهٔ ۳۳۲: لطفی که می کند به محبّان عذار او 123شمارهٔ ۳۳۳: من آن نیَم که گذارم ز دست دامن تو 124شمارهٔ ۳۳۴: ای تیرِ غمت را دل عشّاق نشانه 125شمارهٔ ۳۳۵: کنایت ها به آب خضر گفته 126شمارهٔ ۳۳۶: گهی دل می خورد خونم گه از راه جفا ...127شمارهٔ ۳۳۷: نامهٔ طاعت و عصیان چه سفید و چه س ...128شمارهٔ ۳۳۸: همه شب در غم آن ماه پاره 129شمارهٔ ۳۳۹: از این شکسته دو روزی اگر جدا باشی 130شمارهٔ ۳۴۰: اگرچه مشگ را باشد به هر سویی خرید ...131شمارهٔ ۳۴۱: ای اشک مرا از سر کویش خبری گوی 132شمارهٔ ۳۴۲: ای اشک چو در راه طلب گرم دویدی 133شمارهٔ ۳۴۳: ای به بوی تو صبا شیفتهٔ هر چمنی 134شمارهٔ ۳۴۴: ای پارسا که دایم رو در نماز داری 135شمارهٔ ۳۴۵: ای دل آن دم شرف صحبت دلبر یابی 136شمارهٔ ۳۴۶: ای دل از خویش گذر تا که به جایی ب ...137شمارهٔ ۳۴۷: ای دل به طریقی سوی زلفش اگر افتی 138شمارهٔ ۳۴۸: ای دل سر تسلیم بنه بر کف پایی 139شمارهٔ ۳۴۹: ای که بر صفحهٔ مه خطّ غباری داری 140شمارهٔ ۳۵۰: ای که در عالم خوبی به لطافت علمی 141شمارهٔ ۳۵۱: ای گذشته قدت از سرو به خوش رفتاری 142شمارهٔ ۳۵۲: ای گل از روی تو آموخته خندان رویی 143شمارهٔ ۳۵۳: بدین شوخی که تو بنیاد داری 144شمارهٔ ۳۵۴: تا در قدم اهل دلی خاک نگردی 145شمارهٔ ۳۵۵: تا دلم را به غم هجر در انداخته ای 146شمارهٔ ۳۵۶: تا کی ای شوخ به هر بیخبری می سازی 147شمارهٔ ۳۵۷: تا همچو غنچه خندان از خود به در ن ...148شمارهٔ ۳۵۸: تو ای مه گر چه شوخ و بیوفایی 149شمارهٔ ۳۵۹: چند ای سرشکِ خون دم از پاکیِّ گوه ...150شمارهٔ ۳۶۰: چه طرفه طرفه تو نقشی چه بوالعجب ن ...151شمارهٔ ۳۶۱: خیز ای مست و سلامی به رخ ساقی گوی 152شمارهٔ ۳۶۲: دلا تا محنتی بر خودنبینی 153شمارهٔ ۳۶۳: دلا چو روی به اقبال مقبلی داری 154شمارهٔ ۳۶۴: دلا ز لذت مستی گهی خبر یابی 155شمارهٔ ۳۶۵: شد باز به دیدار سحر چشم جهانی 156شمارهٔ ۳۶۶: کجا باشد چو می روشن ضمیری 157شمارهٔ ۳۶۷: گر ای دل بر طریق عذرخواهی 158شمارهٔ ۳۶۸: گر تو ای شمع شبی هم نفس من باشی 159شمارهٔ ۳۶۹: گرچه بر اسب سلطنت شاهی و شاهزاده ...160شمارهٔ ۳۷۰: ما نداریم به غیر از جگرِ افگاری 161شمارهٔ ۳۷۱: مرا ای مه اگر دیوانه گفتی 162شمارهٔ ۳۷۲: مرا در بزم رندان جرعه نوشی 163شمارهٔ ۳۷۳: مشکل عشق تو بسیار است و ما را دل ...164شمارهٔ ۳۷۴: مشاطّه سر زلف تو ببرید به بازی 165شمارهٔ ۳۷۵: منم و بادیهٔ عشق و دل آگاهی 166شمارهٔ ۳۷۶: نیست در عشق تو سوز من و شمع امروز ...167شمارهٔ ۳۷۷: وصل جمشید طلب تا که به جامی برسی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ