به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

خیالی بخاری

خیالی بخاریغزل هاشمارهٔ ۲۱۷: گرچه شب غم ساختم چون شمع من با سوز خود

2700عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

گرچه شب غم ساختم چون شمع من با سوز خود
ای دل تو باری یافتی از مهر رویش روز خود
اکنون که دل پابند توست از زلف زنجیرش منه
یعنی منه دام بلا بر مرغ دست آموز خود
کارم چو در چنگ غمت مشکل به قانون می شود
آن به که سازم همچو نی با نالهٔ دلسوز خود
از زخم پیکان غمت صد رخنه دارم در درون
گر باورت ناید بپرس از ناوک دلدوز خود
گر شام مردم روشنی دارد خیالی از چراغ
هر شب مرا در دل نهان شمع جهان افروز خود

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۱۶: گرچه دل بهره ز کیش تو خدنگی دارد 2شمارهٔ ۲۱۷: گرچه شب غم ساختم چون شمع من با سو ...3شمارهٔ ۲۱۸: گر ز بالای تو هر ساعت بلا باید کش ...4شمارهٔ ۲۱۹: گر شبی ماه رخت پرده ز رو برگیرد 5شمارهٔ ۲۲۰: گر قدح با لب میگون تو لافی دارد 6شمارهٔ ۲۲۱: گر نه با من سر زلفت به جفا پیدا ش ...7شمارهٔ ۲۲۲: گر ندیدی کز سرای دیده ام خون می چ ...8شمارهٔ ۲۲۳: گر همچونی دم می زنم از سوز دل خون ...9شمارهٔ ۲۲۴: گل جامه دران بار دگر سر به در آور ...10شمارهٔ ۲۲۵: گهی به پای تو جانم سرِ نیاز کشید 11شمارهٔ ۲۲۶: گوهر اشکم که راز دل هویدا می کند 12شمارهٔ ۲۲۷: گهی چشمت به نیش غم دلم را ریش می ...13شمارهٔ ۲۲۸: گهی که باغ ز فصل بهار یاد دهد 14شمارهٔ ۲۲۹: گهی کز خوان قسمت مفلسان را کام می ...15شمارهٔ ۲۳۰: گهی که آیت حسن تو را بیان کردند 16شمارهٔ ۲۳۱: لبت جانبخش و دلجو می نماید 17شمارهٔ ۲۳۲: ما را ز سر خیال تو بیرون نمی شود 18شمارهٔ ۲۳۳: ماه رخسارِ تو دید و عاشقی بنیاد ک ...19شمارهٔ ۲۳۴: مرا بی تو راحت الم می نماید 20شمارهٔ ۲۳۵: مرا تا سوز دل هر شب بلای تن نخواه ...21شمارهٔ ۲۳۶: مرا دوش از آن لب بسی رنگ بود 22شمارهٔ ۲۳۷: مرا که دوش زِیادت زیاده دردی بود 23شمارهٔ ۲۳۸: مرا می سوزد آن بدخو که کار خودنکو ...24شمارهٔ ۲۳۹: مرا یاد آن روی دیوانه کرد 25شمارهٔ ۲۴۰: مسافران که در این ره به کاروان رف ...26شمارهٔ ۲۴۱: میر مجلس که چو لب بادهٔ روشن دارد 27شمارهٔ ۲۴۲: ناز مه جز به همین نیست که نوری دا ...28شمارهٔ ۲۴۳: نکردم جز به زلف یار پیوند 29شمارهٔ ۲۴۴: واقف از جام می لعل تو مدهوشانند 30شمارهٔ ۲۴۵: هر جفایی که کند روی تو نیکو باشد 31شمارهٔ ۲۴۶: هر خطایی که سزاوار عتابی باشد 32شمارهٔ ۲۴۷: هردم از جانب او تیغ بلا می آید 33شمارهٔ ۲۴۸: هردم از غیبم به گوش دل ندایی می ر ...34شمارهٔ ۲۴۹: هر دم به صورتی یار دیدار می نماید 35شمارهٔ ۲۵۰: هر شبی زلفش مرا دربند سودا می کشد 36شمارهٔ ۲۵۱: هرکجا خطّ تو عرض نافهٔ چینی کند 37شمارهٔ ۲۵۲: هرکه زاین وادی به کوی بخت و دولت ...38شمارهٔ ۲۵۳: هرکه سر در قدمِ مردم مقبل ننهاد 39شمارهٔ ۲۵۴: هرگز به جهان چیزی جز یار نمی ماند 40شمارهٔ ۲۵۵: هندوی زلف تو زآن حال مشوّش دارد 41شمارهٔ ۲۵۶: یارب کدام دل که ز سوز تو دم نزد 42شمارهٔ ۲۵۷: یار درد بی دلان را دید و تدبیری ن ...43شمارهٔ ۲۵۸: یار در کار دلم کوشش بسیاری کرد 44شمارهٔ ۲۵۹: از چشم ما چو می طلبد لعل او گهر 45شمارهٔ ۲۶۰: از گوهر اشک ار نشود دیده توانگر 46شمارهٔ ۲۶۱: چه بود افسانهٔ منصور با یار 47شمارهٔ ۲۶۲: دلا غم یار ما شد دل به جا دار 48شمارهٔ ۲۶۳: گر به رویت کنند نسبت حور 49شمارهٔ ۲۶۴: عمری دویده ایم به دنبالِ اهل راز 50شمارهٔ ۲۶۵: ما را ز روزگار غمِ روزگار بس 51شمارهٔ ۲۶۶: آب شد پیش لبت قند چو تر کردیمش 52شمارهٔ ۲۶۷: آن دل که به فن برد ز من غمزهٔ مست ...53شمارهٔ ۲۶۸: آنکه رحمی نیست بر حال منش 54شمارهٔ ۲۶۹: اشکِ چشم من که جان نقد روان می خو ...55شمارهٔ ۲۷۰: اگر در بند سودا نیست با من زلف مش ...56شمارهٔ ۲۷۱: تا در دلت غمی بوَد از دلپذیر خویش 57شمارهٔ ۲۷۲: چه کرد سرو به قدّت که بر کشیدندش 58شمارهٔ ۲۷۳: چون طلب کردیم فیضی از سحاب رحمتش 59شمارهٔ ۲۷۴: در عشق از آن خوشدلم از چشم ترِ خو ...60شمارهٔ ۲۷۵: دلا به دست هوس تار زلف یار مکش 61شمارهٔ ۲۷۶: کجاست ساغر می تا به گردش آرندش 62شمارهٔ ۲۷۷: دل چو گشت از جام معنی جرعه نوش 63شمارهٔ ۲۷۸: روزگاری ست که از غایت نادانی خویش 64شمارهٔ ۲۷۹: گر ترحّم نکند طرّهٔ بی آرامش 65شمارهٔ ۲۸۰: ما را به درِ دوست گشاد از هوس خوی ...66شمارهٔ ۲۸۱: ما را همین زبانی ست آن نیز در دعا ...67شمارهٔ ۲۸۲: یار اگر بد کند ای دل نتوان گفت بد ...68شمارهٔ ۲۸۳: هر نقد دل کآن غمزهٔ پر حیله می آر ...69شمارهٔ ۲۸۴: گر بیابد شرف خدمت آن حور ملک 70شمارهٔ ۲۸۵: شمع می گفت به پروانه شبی در محفل 71شمارهٔ ۲۸۶: آه کز زلفت اسیر بند زنّار آمدم 72شمارهٔ ۲۸۷: از آن ز دیده و دل اشک و آه می خوا ...73شمارهٔ ۲۸۸: ای ز چشمت چشم نرگس نسخه یی امّا س ...74شمارهٔ ۲۸۹: تا به روی از دیده اشک لاله گون می ...75شمارهٔ ۲۹۰: تا خاک راه همت اهل صفا شدم 76شمارهٔ ۲۹۱: خیزید تا ز خاک درش درد سر بریم 77شمارهٔ ۲۹۲: دل خون شد و زاین راه به جایی نرسی ...78شمارهٔ ۲۹۳: دل گم شد و جز بر دهنش نیست گمانم 79شمارهٔ ۲۹۴: زهی تیره از زلف تو روز، شام 80شمارهٔ ۲۹۵: سرشک جانب خاک در تو بست احرام 81شمارهٔ ۲۹۶: گرچه از جا شد دل و بر جان بلا می ...82شمارهٔ ۲۹۷: گرچه روزی چند دور از کعبهٔ روی تو ...83شمارهٔ ۲۹۸: گهی که جانب آن زلف خم به خم بینیم 84شمارهٔ ۲۹۹: ما به اوّل ستم زلف تو را خوش کردی ...85شمارهٔ ۳۰۰: ما به فکر دهنت ذوق شکر یافته ایم 86شمارهٔ ۳۰۱: مابه وجهی صفت روی تو با مه کردیم 87شمارهٔ ۳۰۲: ما در خیال زلف تو شبگیر می کنیم 88شمارهٔ ۳۰۳: ما دل به تو دادیم و کمِ خویش گرفت ...89شمارهٔ ۳۰۴: ما ز تقصیر عبادت چون پشیمان آمدیم 90شمارهٔ ۳۰۵: ما که هرشب همچو شمع از تاب و تب د ...91شمارهٔ ۳۰۶: مرا که بر سر کویت سگ وفا دارم 92شمارهٔ ۳۰۷: مرا مکش که تو را خاک رهگذار شدم 93شمارهٔ ۳۰۸: من که با لعل تو فارغ ز می رنگینم 94شمارهٔ ۳۰۹: من که از دیدهٔ معنی به رخت می نگر ...95شمارهٔ ۳۱۰: آخر ای جان لب شیرین تو را جان گفت ...96شمارهٔ ۳۱۱: ای رفیقان به شب هجر چو از آتش من 97شمارهٔ ۳۱۲: ای مهر تو انیس دل ناتوان من 98شمارهٔ ۳۱۳: با آنکه بر مزارم نگذشت قاتل من 99شمارهٔ ۳۱۴: به غیر چشمهٔ حیوان کرا رسد گفتن 100شمارهٔ ۳۱۵: تا دست دهد روی چو خورشید تودیدن 101شمارهٔ ۳۱۶: تا رندی و نیاز نشد رسم و راه من 102شمارهٔ ۳۱۷: تا می فشاند سوز دل خون از کباب خو ...103شمارهٔ ۳۱۸: گر تو را میلی ست بر قتل زبون خویش ...104شمارهٔ ۳۱۹: گرچه اسرار نهانی می شود معلوم من 105شمارهٔ ۳۲۰: گر شود بر خاک کویت فرصت سر باختن 106شمارهٔ ۳۲۱: من که باشم که بود لایق تو خدمت من 107شمارهٔ ۳۲۲: ای به حُسن آفتاب چاکر تو 108شمارهٔ ۳۲۳: به هوا و هوس نکهت پیراهن تو 109شمارهٔ ۳۲۴: تا چمن دم زد ز لطف عارض رعنای او 110شمارهٔ ۳۲۵: تا قدح هردم چرا بوسد لب میگون او 111شمارهٔ ۳۲۶: خیز ای ندیم خاصّ درِ پادشاه شو 112شمارهٔ ۳۲۷: دلیر آن است که در دیده بود منزل ا ...113شمارهٔ ۳۲۸: صوفی ما جام باشد باده تا باشد در ...114شمارهٔ ۳۲۹: کسی که پیرویِ عشق نیست عادت او 115شمارهٔ ۳۳۰: کسی که خاک درِ دوست نیست افسر او 116شمارهٔ ۳۳۱: لاله کز گل می برد دل چهرهٔ رعنای ...117شمارهٔ ۳۳۲: لطفی که می کند به محبّان عذار او 118شمارهٔ ۳۳۳: من آن نیَم که گذارم ز دست دامن تو 119شمارهٔ ۳۳۴: ای تیرِ غمت را دل عشّاق نشانه 120شمارهٔ ۳۳۵: کنایت ها به آب خضر گفته 121شمارهٔ ۳۳۶: گهی دل می خورد خونم گه از راه جفا ...122شمارهٔ ۳۳۷: نامهٔ طاعت و عصیان چه سفید و چه س ...123شمارهٔ ۳۳۸: همه شب در غم آن ماه پاره 124شمارهٔ ۳۳۹: از این شکسته دو روزی اگر جدا باشی 125شمارهٔ ۳۴۰: اگرچه مشگ را باشد به هر سویی خرید ...126شمارهٔ ۳۴۱: ای اشک مرا از سر کویش خبری گوی 127شمارهٔ ۳۴۲: ای اشک چو در راه طلب گرم دویدی 128شمارهٔ ۳۴۳: ای به بوی تو صبا شیفتهٔ هر چمنی 129شمارهٔ ۳۴۴: ای پارسا که دایم رو در نماز داری 130شمارهٔ ۳۴۵: ای دل آن دم شرف صحبت دلبر یابی 131شمارهٔ ۳۴۶: ای دل از خویش گذر تا که به جایی ب ...132شمارهٔ ۳۴۷: ای دل به طریقی سوی زلفش اگر افتی 133شمارهٔ ۳۴۸: ای دل سر تسلیم بنه بر کف پایی 134شمارهٔ ۳۴۹: ای که بر صفحهٔ مه خطّ غباری داری 135شمارهٔ ۳۵۰: ای که در عالم خوبی به لطافت علمی 136شمارهٔ ۳۵۱: ای گذشته قدت از سرو به خوش رفتاری 137شمارهٔ ۳۵۲: ای گل از روی تو آموخته خندان رویی 138شمارهٔ ۳۵۳: بدین شوخی که تو بنیاد داری 139شمارهٔ ۳۵۴: تا در قدم اهل دلی خاک نگردی 140شمارهٔ ۳۵۵: تا دلم را به غم هجر در انداخته ای 141شمارهٔ ۳۵۶: تا کی ای شوخ به هر بیخبری می سازی 142شمارهٔ ۳۵۷: تا همچو غنچه خندان از خود به در ن ...143شمارهٔ ۳۵۸: تو ای مه گر چه شوخ و بیوفایی 144شمارهٔ ۳۵۹: چند ای سرشکِ خون دم از پاکیِّ گوه ...145شمارهٔ ۳۶۰: چه طرفه طرفه تو نقشی چه بوالعجب ن ...146شمارهٔ ۳۶۱: خیز ای مست و سلامی به رخ ساقی گوی 147شمارهٔ ۳۶۲: دلا تا محنتی بر خودنبینی 148شمارهٔ ۳۶۳: دلا چو روی به اقبال مقبلی داری 149شمارهٔ ۳۶۴: دلا ز لذت مستی گهی خبر یابی 150شمارهٔ ۳۶۵: شد باز به دیدار سحر چشم جهانی 151شمارهٔ ۳۶۶: کجا باشد چو می روشن ضمیری 152شمارهٔ ۳۶۷: گر ای دل بر طریق عذرخواهی 153شمارهٔ ۳۶۸: گر تو ای شمع شبی هم نفس من باشی 154شمارهٔ ۳۶۹: گرچه بر اسب سلطنت شاهی و شاهزاده ...155شمارهٔ ۳۷۰: ما نداریم به غیر از جگرِ افگاری 156شمارهٔ ۳۷۱: مرا ای مه اگر دیوانه گفتی 157شمارهٔ ۳۷۲: مرا در بزم رندان جرعه نوشی 158شمارهٔ ۳۷۳: مشکل عشق تو بسیار است و ما را دل ...159شمارهٔ ۳۷۴: مشاطّه سر زلف تو ببرید به بازی 160شمارهٔ ۳۷۵: منم و بادیهٔ عشق و دل آگاهی 161شمارهٔ ۳۷۶: نیست در عشق تو سوز من و شمع امروز ...162شمارهٔ ۳۷۷: وصل جمشید طلب تا که به جامی برسی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ