به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

خیالی بخاری

خیالی بخاریغزل هاشمارهٔ ۲۴۴: واقف از جام می لعل تو مدهوشانند

1760عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

واقف از جام می لعل تو مدهوشانند
در خور بادهٔ لعل تو قدح نوشانند
آخر ای نامه سفید از صف رندان بدر آی
که در این خانهٔ تاریک سیه پوشانند
چون قدح گرد برای صف عشاق بزن
تا ببینی که در این حلقه چه مدهوشانند
چون بر آریم سر از شرم گنه گرنه به حشر
دامن مغفرتی بر سرمان پوشانند
دهن قال فروبند خیالی و خموش
راز دار سخن عشق چو خاموشانند

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۴۳: نکردم جز به زلف یار پیوند 2شمارهٔ ۲۴۴: واقف از جام می لعل تو مدهوشانند 3شمارهٔ ۲۴۵: هر جفایی که کند روی تو نیکو باشد 4شمارهٔ ۲۴۶: هر خطایی که سزاوار عتابی باشد 5شمارهٔ ۲۴۷: هردم از جانب او تیغ بلا می آید 6شمارهٔ ۲۴۸: هردم از غیبم به گوش دل ندایی می ر ...7شمارهٔ ۲۴۹: هر دم به صورتی یار دیدار می نماید 8شمارهٔ ۲۵۰: هر شبی زلفش مرا دربند سودا می کشد 9شمارهٔ ۲۵۱: هرکجا خطّ تو عرض نافهٔ چینی کند 10شمارهٔ ۲۵۲: هرکه زاین وادی به کوی بخت و دولت ...11شمارهٔ ۲۵۳: هرکه سر در قدمِ مردم مقبل ننهاد 12شمارهٔ ۲۵۴: هرگز به جهان چیزی جز یار نمی ماند 13شمارهٔ ۲۵۵: هندوی زلف تو زآن حال مشوّش دارد 14شمارهٔ ۲۵۶: یارب کدام دل که ز سوز تو دم نزد 15شمارهٔ ۲۵۷: یار درد بی دلان را دید و تدبیری ن ...16شمارهٔ ۲۵۸: یار در کار دلم کوشش بسیاری کرد 17شمارهٔ ۲۵۹: از چشم ما چو می طلبد لعل او گهر 18شمارهٔ ۲۶۰: از گوهر اشک ار نشود دیده توانگر 19شمارهٔ ۲۶۱: چه بود افسانهٔ منصور با یار 20شمارهٔ ۲۶۲: دلا غم یار ما شد دل به جا دار 21شمارهٔ ۲۶۳: گر به رویت کنند نسبت حور 22شمارهٔ ۲۶۴: عمری دویده ایم به دنبالِ اهل راز 23شمارهٔ ۲۶۵: ما را ز روزگار غمِ روزگار بس 24شمارهٔ ۲۶۶: آب شد پیش لبت قند چو تر کردیمش 25شمارهٔ ۲۶۷: آن دل که به فن برد ز من غمزهٔ مست ...26شمارهٔ ۲۶۸: آنکه رحمی نیست بر حال منش 27شمارهٔ ۲۶۹: اشکِ چشم من که جان نقد روان می خو ...28شمارهٔ ۲۷۰: اگر در بند سودا نیست با من زلف مش ...29شمارهٔ ۲۷۱: تا در دلت غمی بوَد از دلپذیر خویش 30شمارهٔ ۲۷۲: چه کرد سرو به قدّت که بر کشیدندش 31شمارهٔ ۲۷۳: چون طلب کردیم فیضی از سحاب رحمتش 32شمارهٔ ۲۷۴: در عشق از آن خوشدلم از چشم ترِ خو ...33شمارهٔ ۲۷۵: دلا به دست هوس تار زلف یار مکش 34شمارهٔ ۲۷۶: کجاست ساغر می تا به گردش آرندش 35شمارهٔ ۲۷۷: دل چو گشت از جام معنی جرعه نوش 36شمارهٔ ۲۷۸: روزگاری ست که از غایت نادانی خویش 37شمارهٔ ۲۷۹: گر ترحّم نکند طرّهٔ بی آرامش 38شمارهٔ ۲۸۰: ما را به درِ دوست گشاد از هوس خوی ...39شمارهٔ ۲۸۱: ما را همین زبانی ست آن نیز در دعا ...40شمارهٔ ۲۸۲: یار اگر بد کند ای دل نتوان گفت بد ...41شمارهٔ ۲۸۳: هر نقد دل کآن غمزهٔ پر حیله می آر ...42شمارهٔ ۲۸۴: گر بیابد شرف خدمت آن حور ملک 43شمارهٔ ۲۸۵: شمع می گفت به پروانه شبی در محفل 44شمارهٔ ۲۸۶: آه کز زلفت اسیر بند زنّار آمدم 45شمارهٔ ۲۸۷: از آن ز دیده و دل اشک و آه می خوا ...46شمارهٔ ۲۸۸: ای ز چشمت چشم نرگس نسخه یی امّا س ...47شمارهٔ ۲۸۹: تا به روی از دیده اشک لاله گون می ...48شمارهٔ ۲۹۰: تا خاک راه همت اهل صفا شدم 49شمارهٔ ۲۹۱: خیزید تا ز خاک درش درد سر بریم 50شمارهٔ ۲۹۲: دل خون شد و زاین راه به جایی نرسی ...51شمارهٔ ۲۹۳: دل گم شد و جز بر دهنش نیست گمانم 52شمارهٔ ۲۹۴: زهی تیره از زلف تو روز، شام 53شمارهٔ ۲۹۵: سرشک جانب خاک در تو بست احرام 54شمارهٔ ۲۹۶: گرچه از جا شد دل و بر جان بلا می ...55شمارهٔ ۲۹۷: گرچه روزی چند دور از کعبهٔ روی تو ...56شمارهٔ ۲۹۸: گهی که جانب آن زلف خم به خم بینیم 57شمارهٔ ۲۹۹: ما به اوّل ستم زلف تو را خوش کردی ...58شمارهٔ ۳۰۰: ما به فکر دهنت ذوق شکر یافته ایم 59شمارهٔ ۳۰۱: مابه وجهی صفت روی تو با مه کردیم 60شمارهٔ ۳۰۲: ما در خیال زلف تو شبگیر می کنیم 61شمارهٔ ۳۰۳: ما دل به تو دادیم و کمِ خویش گرفت ...62شمارهٔ ۳۰۴: ما ز تقصیر عبادت چون پشیمان آمدیم 63شمارهٔ ۳۰۵: ما که هرشب همچو شمع از تاب و تب د ...64شمارهٔ ۳۰۶: مرا که بر سر کویت سگ وفا دارم 65شمارهٔ ۳۰۷: مرا مکش که تو را خاک رهگذار شدم 66شمارهٔ ۳۰۸: من که با لعل تو فارغ ز می رنگینم 67شمارهٔ ۳۰۹: من که از دیدهٔ معنی به رخت می نگر ...68شمارهٔ ۳۱۰: آخر ای جان لب شیرین تو را جان گفت ...69شمارهٔ ۳۱۱: ای رفیقان به شب هجر چو از آتش من 70شمارهٔ ۳۱۲: ای مهر تو انیس دل ناتوان من 71شمارهٔ ۳۱۳: با آنکه بر مزارم نگذشت قاتل من 72شمارهٔ ۳۱۴: به غیر چشمهٔ حیوان کرا رسد گفتن 73شمارهٔ ۳۱۵: تا دست دهد روی چو خورشید تودیدن 74شمارهٔ ۳۱۶: تا رندی و نیاز نشد رسم و راه من 75شمارهٔ ۳۱۷: تا می فشاند سوز دل خون از کباب خو ...76شمارهٔ ۳۱۸: گر تو را میلی ست بر قتل زبون خویش ...77شمارهٔ ۳۱۹: گرچه اسرار نهانی می شود معلوم من 78شمارهٔ ۳۲۰: گر شود بر خاک کویت فرصت سر باختن 79شمارهٔ ۳۲۱: من که باشم که بود لایق تو خدمت من 80شمارهٔ ۳۲۲: ای به حُسن آفتاب چاکر تو 81شمارهٔ ۳۲۳: به هوا و هوس نکهت پیراهن تو 82شمارهٔ ۳۲۴: تا چمن دم زد ز لطف عارض رعنای او 83شمارهٔ ۳۲۵: تا قدح هردم چرا بوسد لب میگون او 84شمارهٔ ۳۲۶: خیز ای ندیم خاصّ درِ پادشاه شو 85شمارهٔ ۳۲۷: دلیر آن است که در دیده بود منزل ا ...86شمارهٔ ۳۲۸: صوفی ما جام باشد باده تا باشد در ...87شمارهٔ ۳۲۹: کسی که پیرویِ عشق نیست عادت او 88شمارهٔ ۳۳۰: کسی که خاک درِ دوست نیست افسر او 89شمارهٔ ۳۳۱: لاله کز گل می برد دل چهرهٔ رعنای ...90شمارهٔ ۳۳۲: لطفی که می کند به محبّان عذار او 91شمارهٔ ۳۳۳: من آن نیَم که گذارم ز دست دامن تو 92شمارهٔ ۳۳۴: ای تیرِ غمت را دل عشّاق نشانه 93شمارهٔ ۳۳۵: کنایت ها به آب خضر گفته 94شمارهٔ ۳۳۶: گهی دل می خورد خونم گه از راه جفا ...95شمارهٔ ۳۳۷: نامهٔ طاعت و عصیان چه سفید و چه س ...96شمارهٔ ۳۳۸: همه شب در غم آن ماه پاره 97شمارهٔ ۳۳۹: از این شکسته دو روزی اگر جدا باشی 98شمارهٔ ۳۴۰: اگرچه مشگ را باشد به هر سویی خرید ...99شمارهٔ ۳۴۱: ای اشک مرا از سر کویش خبری گوی 100شمارهٔ ۳۴۲: ای اشک چو در راه طلب گرم دویدی 101شمارهٔ ۳۴۳: ای به بوی تو صبا شیفتهٔ هر چمنی 102شمارهٔ ۳۴۴: ای پارسا که دایم رو در نماز داری 103شمارهٔ ۳۴۵: ای دل آن دم شرف صحبت دلبر یابی 104شمارهٔ ۳۴۶: ای دل از خویش گذر تا که به جایی ب ...105شمارهٔ ۳۴۷: ای دل به طریقی سوی زلفش اگر افتی 106شمارهٔ ۳۴۸: ای دل سر تسلیم بنه بر کف پایی 107شمارهٔ ۳۴۹: ای که بر صفحهٔ مه خطّ غباری داری 108شمارهٔ ۳۵۰: ای که در عالم خوبی به لطافت علمی 109شمارهٔ ۳۵۱: ای گذشته قدت از سرو به خوش رفتاری 110شمارهٔ ۳۵۲: ای گل از روی تو آموخته خندان رویی 111شمارهٔ ۳۵۳: بدین شوخی که تو بنیاد داری 112شمارهٔ ۳۵۴: تا در قدم اهل دلی خاک نگردی 113شمارهٔ ۳۵۵: تا دلم را به غم هجر در انداخته ای 114شمارهٔ ۳۵۶: تا کی ای شوخ به هر بیخبری می سازی 115شمارهٔ ۳۵۷: تا همچو غنچه خندان از خود به در ن ...116شمارهٔ ۳۵۸: تو ای مه گر چه شوخ و بیوفایی 117شمارهٔ ۳۵۹: چند ای سرشکِ خون دم از پاکیِّ گوه ...118شمارهٔ ۳۶۰: چه طرفه طرفه تو نقشی چه بوالعجب ن ...119شمارهٔ ۳۶۱: خیز ای مست و سلامی به رخ ساقی گوی 120شمارهٔ ۳۶۲: دلا تا محنتی بر خودنبینی 121شمارهٔ ۳۶۳: دلا چو روی به اقبال مقبلی داری 122شمارهٔ ۳۶۴: دلا ز لذت مستی گهی خبر یابی 123شمارهٔ ۳۶۵: شد باز به دیدار سحر چشم جهانی 124شمارهٔ ۳۶۶: کجا باشد چو می روشن ضمیری 125شمارهٔ ۳۶۷: گر ای دل بر طریق عذرخواهی 126شمارهٔ ۳۶۸: گر تو ای شمع شبی هم نفس من باشی 127شمارهٔ ۳۶۹: گرچه بر اسب سلطنت شاهی و شاهزاده ...128شمارهٔ ۳۷۰: ما نداریم به غیر از جگرِ افگاری 129شمارهٔ ۳۷۱: مرا ای مه اگر دیوانه گفتی 130شمارهٔ ۳۷۲: مرا در بزم رندان جرعه نوشی 131شمارهٔ ۳۷۳: مشکل عشق تو بسیار است و ما را دل ...132شمارهٔ ۳۷۴: مشاطّه سر زلف تو ببرید به بازی 133شمارهٔ ۳۷۵: منم و بادیهٔ عشق و دل آگاهی 134شمارهٔ ۳۷۶: نیست در عشق تو سوز من و شمع امروز ...135شمارهٔ ۳۷۷: وصل جمشید طلب تا که به جامی برسی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ