به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

خیالی بخاری

خیالی بخاریغزل هاشمارهٔ ۲۱۳: گر بعد اجل دردِ تو با خویش توان برد

1640عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

گر بعد اجل دردِ تو با خویش توان برد
خواهیم سبک درد سر خود ز جهان برد
در حلقهٔ دیوانه وشان عقل نمی رفت
زنجیر سر زلف تواش موی کشان برد
تا زلف تو چوگان معنبر به کف آورد
بند کمرت گوی لطافت ز میان برد
سرچشمهٔ حیوان به هزار آب دهن شست
و آنگاه حدیث لب لعلت به زبان برد
گفتم که خیالی چو به زاری ز جهان رفت
در سینه غمت برد، به خود گفت که جان برد

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۱۲: گر ای اشک دیده به خویشت بخواند 2شمارهٔ ۲۱۳: گر بعد اجل دردِ تو با خویش توان ب ...3شمارهٔ ۲۱۴: گر تیغ زند یار نخواهیم حذر کرد 4شمارهٔ ۲۱۵: گرچه هر دم سیل اشک ما به دریا می ...5شمارهٔ ۲۱۶: گرچه دل بهره ز کیش تو خدنگی دارد 6شمارهٔ ۲۱۷: گرچه شب غم ساختم چون شمع من با سو ...7شمارهٔ ۲۱۸: گر ز بالای تو هر ساعت بلا باید کش ...8شمارهٔ ۲۱۹: گر شبی ماه رخت پرده ز رو برگیرد 9شمارهٔ ۲۲۰: گر قدح با لب میگون تو لافی دارد 10شمارهٔ ۲۲۱: گر نه با من سر زلفت به جفا پیدا ش ...11شمارهٔ ۲۲۲: گر ندیدی کز سرای دیده ام خون می چ ...12شمارهٔ ۲۲۳: گر همچونی دم می زنم از سوز دل خون ...13شمارهٔ ۲۲۴: گل جامه دران بار دگر سر به در آور ...14شمارهٔ ۲۲۵: گهی به پای تو جانم سرِ نیاز کشید 15شمارهٔ ۲۲۶: گوهر اشکم که راز دل هویدا می کند 16شمارهٔ ۲۲۷: گهی چشمت به نیش غم دلم را ریش می ...17شمارهٔ ۲۲۸: گهی که باغ ز فصل بهار یاد دهد 18شمارهٔ ۲۲۹: گهی کز خوان قسمت مفلسان را کام می ...19شمارهٔ ۲۳۰: گهی که آیت حسن تو را بیان کردند 20شمارهٔ ۲۳۱: لبت جانبخش و دلجو می نماید 21شمارهٔ ۲۳۲: ما را ز سر خیال تو بیرون نمی شود 22شمارهٔ ۲۳۳: ماه رخسارِ تو دید و عاشقی بنیاد ک ...23شمارهٔ ۲۳۴: مرا بی تو راحت الم می نماید 24شمارهٔ ۲۳۵: مرا تا سوز دل هر شب بلای تن نخواه ...25شمارهٔ ۲۳۶: مرا دوش از آن لب بسی رنگ بود 26شمارهٔ ۲۳۷: مرا که دوش زِیادت زیاده دردی بود 27شمارهٔ ۲۳۸: مرا می سوزد آن بدخو که کار خودنکو ...28شمارهٔ ۲۳۹: مرا یاد آن روی دیوانه کرد 29شمارهٔ ۲۴۰: مسافران که در این ره به کاروان رف ...30شمارهٔ ۲۴۱: میر مجلس که چو لب بادهٔ روشن دارد 31شمارهٔ ۲۴۲: ناز مه جز به همین نیست که نوری دا ...32شمارهٔ ۲۴۳: نکردم جز به زلف یار پیوند 33شمارهٔ ۲۴۴: واقف از جام می لعل تو مدهوشانند 34شمارهٔ ۲۴۵: هر جفایی که کند روی تو نیکو باشد 35شمارهٔ ۲۴۶: هر خطایی که سزاوار عتابی باشد 36شمارهٔ ۲۴۷: هردم از جانب او تیغ بلا می آید 37شمارهٔ ۲۴۸: هردم از غیبم به گوش دل ندایی می ر ...38شمارهٔ ۲۴۹: هر دم به صورتی یار دیدار می نماید 39شمارهٔ ۲۵۰: هر شبی زلفش مرا دربند سودا می کشد 40شمارهٔ ۲۵۱: هرکجا خطّ تو عرض نافهٔ چینی کند 41شمارهٔ ۲۵۲: هرکه زاین وادی به کوی بخت و دولت ...42شمارهٔ ۲۵۳: هرکه سر در قدمِ مردم مقبل ننهاد 43شمارهٔ ۲۵۴: هرگز به جهان چیزی جز یار نمی ماند 44شمارهٔ ۲۵۵: هندوی زلف تو زآن حال مشوّش دارد 45شمارهٔ ۲۵۶: یارب کدام دل که ز سوز تو دم نزد 46شمارهٔ ۲۵۷: یار درد بی دلان را دید و تدبیری ن ...47شمارهٔ ۲۵۸: یار در کار دلم کوشش بسیاری کرد 48شمارهٔ ۲۵۹: از چشم ما چو می طلبد لعل او گهر 49شمارهٔ ۲۶۰: از گوهر اشک ار نشود دیده توانگر 50شمارهٔ ۲۶۱: چه بود افسانهٔ منصور با یار 51شمارهٔ ۲۶۲: دلا غم یار ما شد دل به جا دار 52شمارهٔ ۲۶۳: گر به رویت کنند نسبت حور 53شمارهٔ ۲۶۴: عمری دویده ایم به دنبالِ اهل راز 54شمارهٔ ۲۶۵: ما را ز روزگار غمِ روزگار بس 55شمارهٔ ۲۶۶: آب شد پیش لبت قند چو تر کردیمش 56شمارهٔ ۲۶۷: آن دل که به فن برد ز من غمزهٔ مست ...57شمارهٔ ۲۶۸: آنکه رحمی نیست بر حال منش 58شمارهٔ ۲۶۹: اشکِ چشم من که جان نقد روان می خو ...59شمارهٔ ۲۷۰: اگر در بند سودا نیست با من زلف مش ...60شمارهٔ ۲۷۱: تا در دلت غمی بوَد از دلپذیر خویش 61شمارهٔ ۲۷۲: چه کرد سرو به قدّت که بر کشیدندش 62شمارهٔ ۲۷۳: چون طلب کردیم فیضی از سحاب رحمتش 63شمارهٔ ۲۷۴: در عشق از آن خوشدلم از چشم ترِ خو ...64شمارهٔ ۲۷۵: دلا به دست هوس تار زلف یار مکش 65شمارهٔ ۲۷۶: کجاست ساغر می تا به گردش آرندش 66شمارهٔ ۲۷۷: دل چو گشت از جام معنی جرعه نوش 67شمارهٔ ۲۷۸: روزگاری ست که از غایت نادانی خویش 68شمارهٔ ۲۷۹: گر ترحّم نکند طرّهٔ بی آرامش 69شمارهٔ ۲۸۰: ما را به درِ دوست گشاد از هوس خوی ...70شمارهٔ ۲۸۱: ما را همین زبانی ست آن نیز در دعا ...71شمارهٔ ۲۸۲: یار اگر بد کند ای دل نتوان گفت بد ...72شمارهٔ ۲۸۳: هر نقد دل کآن غمزهٔ پر حیله می آر ...73شمارهٔ ۲۸۴: گر بیابد شرف خدمت آن حور ملک 74شمارهٔ ۲۸۵: شمع می گفت به پروانه شبی در محفل 75شمارهٔ ۲۸۶: آه کز زلفت اسیر بند زنّار آمدم 76شمارهٔ ۲۸۷: از آن ز دیده و دل اشک و آه می خوا ...77شمارهٔ ۲۸۸: ای ز چشمت چشم نرگس نسخه یی امّا س ...78شمارهٔ ۲۸۹: تا به روی از دیده اشک لاله گون می ...79شمارهٔ ۲۹۰: تا خاک راه همت اهل صفا شدم 80شمارهٔ ۲۹۱: خیزید تا ز خاک درش درد سر بریم 81شمارهٔ ۲۹۲: دل خون شد و زاین راه به جایی نرسی ...82شمارهٔ ۲۹۳: دل گم شد و جز بر دهنش نیست گمانم 83شمارهٔ ۲۹۴: زهی تیره از زلف تو روز، شام 84شمارهٔ ۲۹۵: سرشک جانب خاک در تو بست احرام 85شمارهٔ ۲۹۶: گرچه از جا شد دل و بر جان بلا می ...86شمارهٔ ۲۹۷: گرچه روزی چند دور از کعبهٔ روی تو ...87شمارهٔ ۲۹۸: گهی که جانب آن زلف خم به خم بینیم 88شمارهٔ ۲۹۹: ما به اوّل ستم زلف تو را خوش کردی ...89شمارهٔ ۳۰۰: ما به فکر دهنت ذوق شکر یافته ایم 90شمارهٔ ۳۰۱: مابه وجهی صفت روی تو با مه کردیم 91شمارهٔ ۳۰۲: ما در خیال زلف تو شبگیر می کنیم 92شمارهٔ ۳۰۳: ما دل به تو دادیم و کمِ خویش گرفت ...93شمارهٔ ۳۰۴: ما ز تقصیر عبادت چون پشیمان آمدیم 94شمارهٔ ۳۰۵: ما که هرشب همچو شمع از تاب و تب د ...95شمارهٔ ۳۰۶: مرا که بر سر کویت سگ وفا دارم 96شمارهٔ ۳۰۷: مرا مکش که تو را خاک رهگذار شدم 97شمارهٔ ۳۰۸: من که با لعل تو فارغ ز می رنگینم 98شمارهٔ ۳۰۹: من که از دیدهٔ معنی به رخت می نگر ...99شمارهٔ ۳۱۰: آخر ای جان لب شیرین تو را جان گفت ...100شمارهٔ ۳۱۱: ای رفیقان به شب هجر چو از آتش من 101شمارهٔ ۳۱۲: ای مهر تو انیس دل ناتوان من 102شمارهٔ ۳۱۳: با آنکه بر مزارم نگذشت قاتل من 103شمارهٔ ۳۱۴: به غیر چشمهٔ حیوان کرا رسد گفتن 104شمارهٔ ۳۱۵: تا دست دهد روی چو خورشید تودیدن 105شمارهٔ ۳۱۶: تا رندی و نیاز نشد رسم و راه من 106شمارهٔ ۳۱۷: تا می فشاند سوز دل خون از کباب خو ...107شمارهٔ ۳۱۸: گر تو را میلی ست بر قتل زبون خویش ...108شمارهٔ ۳۱۹: گرچه اسرار نهانی می شود معلوم من 109شمارهٔ ۳۲۰: گر شود بر خاک کویت فرصت سر باختن 110شمارهٔ ۳۲۱: من که باشم که بود لایق تو خدمت من 111شمارهٔ ۳۲۲: ای به حُسن آفتاب چاکر تو 112شمارهٔ ۳۲۳: به هوا و هوس نکهت پیراهن تو 113شمارهٔ ۳۲۴: تا چمن دم زد ز لطف عارض رعنای او 114شمارهٔ ۳۲۵: تا قدح هردم چرا بوسد لب میگون او 115شمارهٔ ۳۲۶: خیز ای ندیم خاصّ درِ پادشاه شو 116شمارهٔ ۳۲۷: دلیر آن است که در دیده بود منزل ا ...117شمارهٔ ۳۲۸: صوفی ما جام باشد باده تا باشد در ...118شمارهٔ ۳۲۹: کسی که پیرویِ عشق نیست عادت او 119شمارهٔ ۳۳۰: کسی که خاک درِ دوست نیست افسر او 120شمارهٔ ۳۳۱: لاله کز گل می برد دل چهرهٔ رعنای ...121شمارهٔ ۳۳۲: لطفی که می کند به محبّان عذار او 122شمارهٔ ۳۳۳: من آن نیَم که گذارم ز دست دامن تو 123شمارهٔ ۳۳۴: ای تیرِ غمت را دل عشّاق نشانه 124شمارهٔ ۳۳۵: کنایت ها به آب خضر گفته 125شمارهٔ ۳۳۶: گهی دل می خورد خونم گه از راه جفا ...126شمارهٔ ۳۳۷: نامهٔ طاعت و عصیان چه سفید و چه س ...127شمارهٔ ۳۳۸: همه شب در غم آن ماه پاره 128شمارهٔ ۳۳۹: از این شکسته دو روزی اگر جدا باشی 129شمارهٔ ۳۴۰: اگرچه مشگ را باشد به هر سویی خرید ...130شمارهٔ ۳۴۱: ای اشک مرا از سر کویش خبری گوی 131شمارهٔ ۳۴۲: ای اشک چو در راه طلب گرم دویدی 132شمارهٔ ۳۴۳: ای به بوی تو صبا شیفتهٔ هر چمنی 133شمارهٔ ۳۴۴: ای پارسا که دایم رو در نماز داری 134شمارهٔ ۳۴۵: ای دل آن دم شرف صحبت دلبر یابی 135شمارهٔ ۳۴۶: ای دل از خویش گذر تا که به جایی ب ...136شمارهٔ ۳۴۷: ای دل به طریقی سوی زلفش اگر افتی 137شمارهٔ ۳۴۸: ای دل سر تسلیم بنه بر کف پایی 138شمارهٔ ۳۴۹: ای که بر صفحهٔ مه خطّ غباری داری 139شمارهٔ ۳۵۰: ای که در عالم خوبی به لطافت علمی 140شمارهٔ ۳۵۱: ای گذشته قدت از سرو به خوش رفتاری 141شمارهٔ ۳۵۲: ای گل از روی تو آموخته خندان رویی 142شمارهٔ ۳۵۳: بدین شوخی که تو بنیاد داری 143شمارهٔ ۳۵۴: تا در قدم اهل دلی خاک نگردی 144شمارهٔ ۳۵۵: تا دلم را به غم هجر در انداخته ای 145شمارهٔ ۳۵۶: تا کی ای شوخ به هر بیخبری می سازی 146شمارهٔ ۳۵۷: تا همچو غنچه خندان از خود به در ن ...147شمارهٔ ۳۵۸: تو ای مه گر چه شوخ و بیوفایی 148شمارهٔ ۳۵۹: چند ای سرشکِ خون دم از پاکیِّ گوه ...149شمارهٔ ۳۶۰: چه طرفه طرفه تو نقشی چه بوالعجب ن ...150شمارهٔ ۳۶۱: خیز ای مست و سلامی به رخ ساقی گوی 151شمارهٔ ۳۶۲: دلا تا محنتی بر خودنبینی 152شمارهٔ ۳۶۳: دلا چو روی به اقبال مقبلی داری 153شمارهٔ ۳۶۴: دلا ز لذت مستی گهی خبر یابی 154شمارهٔ ۳۶۵: شد باز به دیدار سحر چشم جهانی 155شمارهٔ ۳۶۶: کجا باشد چو می روشن ضمیری 156شمارهٔ ۳۶۷: گر ای دل بر طریق عذرخواهی 157شمارهٔ ۳۶۸: گر تو ای شمع شبی هم نفس من باشی 158شمارهٔ ۳۶۹: گرچه بر اسب سلطنت شاهی و شاهزاده ...159شمارهٔ ۳۷۰: ما نداریم به غیر از جگرِ افگاری 160شمارهٔ ۳۷۱: مرا ای مه اگر دیوانه گفتی 161شمارهٔ ۳۷۲: مرا در بزم رندان جرعه نوشی 162شمارهٔ ۳۷۳: مشکل عشق تو بسیار است و ما را دل ...163شمارهٔ ۳۷۴: مشاطّه سر زلف تو ببرید به بازی 164شمارهٔ ۳۷۵: منم و بادیهٔ عشق و دل آگاهی 165شمارهٔ ۳۷۶: نیست در عشق تو سوز من و شمع امروز ...166شمارهٔ ۳۷۷: وصل جمشید طلب تا که به جامی برسی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ