به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

خیالی بخاری

خیالی بخاریغزل هاشمارهٔ ۲۵: ار شیخ صومعه ست وگر رندِ دیرِ توست

1730عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

ار شیخ صومعه ست وگر رندِ دیرِ توست
وِرد زبان پیر و جوان ذکر خیرِ توست
تا غیرت جمال تو در پرده رخ نمود
بر دوختیم چشم دل از هرچه غیرِ توست
اسرار جلوه گاه جمال از کلیم پرس
یعنی نوای طور زدن طور طیرِ توست
ای دل طواف کعبهٔ کویش مده ز دست
کز دیر باز آن سرِ کو جای سیرِ توست
گه گه بگیر دست خیالی به ساغری
کاو نیز دیر شد که ز رندان دیرِ توست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۴: آن پری چهره که در پردهٔ جان مستور ...2شمارهٔ ۲۵: ار شیخ صومعه ست وگر رندِ دیرِ توست 3شمارهٔ ۲۶: از بلای عشق تو تنها دل ما ریش نیست 4شمارهٔ ۲۷: از زروه های باغِ خطش یاسمین یکی ست 5شمارهٔ ۲۸: از سبزهٔ خطّت ورق گل رقمی یافت 6شمارهٔ ۲۹: افسوس که صورت تُتق چهرهٔ معنی ست 7شمارهٔ ۳۰: افسوس که جز ناله مرا همنفسی نیست 8شمارهٔ ۳۱: اگر دیده در مهر و مه ناظر است 9شمارهٔ ۳۲: اگر گویی که حسن از رویِ من خاست 10شمارهٔ ۳۳: ای که همه کار ما راست به تدبیر توس ...11شمارهٔ ۳۴: باد بر زلف تو بگذشت که عنبر بوی اس ...12شمارهٔ ۳۵: با رخ خوبت که وَرد بوستان خرّمی ست 13شمارهٔ ۳۶: باز آی که خلوتگه جانم حرم توست 14شمارهٔ ۳۷: با سگت یاری مرا کارِ خود است 15شمارهٔ ۳۸: با شمع چو گفتم که نشان غم دل چیست 16شمارهٔ ۳۹: به اهل درد غمت هرچه می کند غم نیست 17شمارهٔ ۴۰: به قتل خسته دلان غمزهٔ تو قانع نیس ...18شمارهٔ ۴۱: بیا که بی خبران را خبر ز روی نکو ن ...19شمارهٔ ۴۲: بی رخ آن مه که شام زلف را درهم شکس ...20شمارهٔ ۴۳: پیشِ رخِ تو قصّهٔ یوسف حکایت است 21شمارهٔ ۴۴: تا به خون ریزی غمت خنجر گرفت 22شمارهٔ ۴۵: تا در این بادیه توفیق ازل همره ماس ...23شمارهٔ ۴۶: تا دل از سیر و سلوک رهش آگاهی یافت 24شمارهٔ ۴۷: تا دل از شوق گل رویت ره صحرا گرفت 25شمارهٔ ۴۸: تا ز سودا زدگان عشق خریداری یافت 26شمارهٔ ۴۹: تا سر زلف تو در دست صبا افتاده ست 27شمارهٔ ۵۰: تا سرو مرا عارض چون یاسمنی هست 28شمارهٔ ۵۱: تا سنبل زلفت خبر از گلشن جان گفت 29شمارهٔ ۵۲: چمن را تا نسیمت در دماغ است 30شمارهٔ ۵۳: خشنود بودن از غمِ عشق تو کار ماست 31شمارهٔ ۵۴: دلا بنیاد جان را محکمی نیست 32شمارهٔ ۵۵: دلا طریقهٔ عشّاق خود پرستی نیست 33شمارهٔ ۵۶: دل به زاری دامن زلف جفا کارش گرفت 34شمارهٔ ۵۷: دلم را مقام عبادت درِ اوست 35شمارهٔ ۵۸: دلم از دردِ فراق تو قوی افگار است 36شمارهٔ ۵۹: دل ناگرفته خال تو در زلف جا گرفت 37شمارهٔ ۶۰: دل وصل تو می خواهد و دلخواست همین ...38شمارهٔ ۶۱: دلی که صرف تو شد نقد عشق قیمت اوست 39شمارهٔ ۶۲: رنجور عشق را سر ناز طبیب نیست 40شمارهٔ ۶۳: ز بس که عشق تو شوری به شهر و کو ان ...41شمارهٔ ۶۴: زلف تو را که شامِ پریشانی من است 42شمارهٔ ۶۵: سروِ بالای تو در عالم خوبی علم است 43شمارهٔ ۶۶: سروِ بالای تو را شیوه بلا انگیزی س ...44شمارهٔ ۶۷: سرو تا بندهٔ بالای تو شد آزاد است 45شمارهٔ ۶۸: سنبل باغ رخت غالیه بو افتاده ست 46شمارهٔ ۶۹: شمع رویت را چراغ آسمان پروانه یی س ...47شمارهٔ ۷۰: کدامین رسم و آیینی که در رندان مفر ...48شمارهٔ ۷۱: کجا روم که مرا جز درت پناهی نیست 49شمارهٔ ۷۲: که می داند میِ شوق از چه جام است 50شمارهٔ ۷۳: گر چه ابر زندگی جان بخش و صافی مشر ...51شمارهٔ ۷۴: گرچه اشک منِ غمدیده سراسر گهر است 52شمارهٔ ۷۵: گرچه تو حقیری و گناه تو عظیم است 53شمارهٔ ۷۶: گرچه شمار عاشق زنّار زلف یار است 54شمارهٔ ۷۷: گرچه طریق وفا قدیم است 55شمارهٔ ۷۸: گرچه ماه نو به شوخی بی نظیر عالم ا ...56شمارهٔ ۷۹: گریهٔ خون سرِ ره بر منِ درویش گرفت 57شمارهٔ ۸۰: گنجی ست عشق یار که عالم خراب اوست 58شمارهٔ ۸۱: لاله را همچو بتان عارض دلجویی نیست 59شمارهٔ ۸۲: مرا از دل خبر جز بی دلی نیست 60شمارهٔ ۸۳: مرا که تحفهٔ جان در بدن هدایت توست 61شمارهٔ ۸۴: نالهٔ دلسوز نی شرح غمی بیش نیست 62شمارهٔ ۸۵: نرگس خیال چشم تو در خواب ناز یافت 63شمارهٔ ۸۶: نقدی ست دل که سکّهٔ محنت به نام او ...64شمارهٔ ۸۷: هر آن حدیث که در دعویِ محبّت توست 65شمارهٔ ۸۸: هر خسته خاطری که چو نی چشم باز نیس ...66شمارهٔ ۸۹: هر دُر اشکی که آمد چشم گریان را به ...67شمارهٔ ۹۰: هر دل که به عشق مبتلا نیست 68شمارهٔ ۹۱: هرکسی گوید که درد عشق را تدبیر چیس ...69شمارهٔ ۹۲: هرکه از دیدار جانان همچو من مهجور ...70شمارهٔ ۹۳: یار جز در پیِ آزار دل ریش نرفت 71شمارهٔ ۹۴: آزاد بنده یی که قبول دلی شود 72شمارهٔ ۹۵: آن شاخ گل خرامان در باغ چون برآید 73شمارهٔ ۹۶: آن گوهر حسنی که بدان فخر توان کرد 74شمارهٔ ۹۷: آن دم ایاز خاص به مقصود می رسد 75شمارهٔ ۹۸: آنها که ز آیینهٔ دل زنگ زدودند 76شمارهٔ ۹۹: آه که نیش غمت خاطر من ریش کرد 77شمارهٔ ۱۰۰: از آتش دل هر کس در سینه غمی دارد 78شمارهٔ ۱۰۱: از مخزن دل دیده هر آن دُر که بر آ ...79شمارهٔ ۱۰۲: اشکم به جست و جوی او بر خاک آن در ...80شمارهٔ ۱۰۳: افسوس که ره بینان یک یک ز نظر رفت ...81شمارهٔ ۱۰۴: اگرچه دل نصیب از چشم شوخت مکر و ف ...82شمارهٔ ۱۰۵: اگر چه صاحب معنی همه هنر باشد 83شمارهٔ ۱۰۶: اگر معارضه حُسن تو را به حور افتد 84شمارهٔ ۱۰۷: اوّل استادی که عشق و حسن را تقسیم ...85شمارهٔ ۱۰۸: اهل دل در طلبت صاحب تدبیر شدند 86شمارهٔ ۱۰۹: ای دل از باطن آن فرقه که صاحب قدم ...87شمارهٔ ۱۱۰: ای لبت کام دل بی سروسامانی چند 88شمارهٔ ۱۱۱: ای آنکه به جور از تو تبرّا نتوان ...89شمارهٔ ۱۱۲: با آفتاب رویت چون مه نمی برآید 90شمارهٔ ۱۱۳: باد از هوای کوی تو پیغام می دهد 91شمارهٔ ۱۱۴: باز آواز نی و فریاد درد انگیز عود 92شمارهٔ ۱۱۵: باد اگر یاد سرو ما نکند 93شمارهٔ ۱۱۶: باز از قدم گل چمن پیر جوان شد 94شمارهٔ ۱۱۷: باز این دل خود کام به فرمان کسی ش ...95شمارهٔ ۱۱۸: باز بالا بنمودی و بلا خواهد شد 96شمارهٔ ۱۱۹: باز بیرون شدی و نوبت حیرانی شد 97شمارهٔ ۱۲۰: باز ره بینان نشان از قرب منزل می ...98شمارهٔ ۱۲۱: باشد که ز رخسار ترا پرده برافتد 99شمارهٔ ۱۲۲: با غمت هرچند کار درد ما مشکل شود 100شمارهٔ ۱۲۳: به بازی حلقهٔ زلف تو دل برد از من ...101شمارهٔ ۱۲۴: به جهان لطیف طبعی که ز خود ملال د ...102شمارهٔ ۱۲۵: تابِ خطت قرار ز بخت سیاه برد 103شمارهٔ ۱۲۶: تابِ رویت رونق خورشید عالمتاب برد 104شمارهٔ ۱۲۷: تا بر بیاض رویت خطّ سیه برآمد 105شمارهٔ ۱۲۸: تاب رویت به فروغ مه تابان ماند 106شمارهٔ ۱۲۹: تا به رحمت خوان قسمت را مزیّن کرد ...107شمارهٔ ۱۳۰: تا بنفشه برد بویی از خطت در تاب ش ...108شمارهٔ ۱۳۱: تا به سودای تو دل را عشق و همّت ی ...109شمارهٔ ۱۳۲: تا به کی چشم تو جز غارت دینها نکن ...110شمارهٔ ۱۳۳: تا به کی نقد دلم صرف غم هجران شود 111شمارهٔ ۱۳۴: تا به معنی اهل صورت دم ز آب و گل ...112شمارهٔ ۱۳۵: تا جان ز وفای دهن تنگ تو دم زد 113شمارهٔ ۱۳۶: تا جفایی نکشد دل به وفایی نرسد 114شمارهٔ ۱۳۷: تا خرد خیمه سوی عالم جسمانی زد 115شمارهٔ ۱۳۸: تا خطت خود را به سودای خطا خواهد ...116شمارهٔ ۱۳۹: تا دل به وصف آن دهن عرض تکلّم می ...117شمارهٔ ۱۴۰: تا دلم شیوهٔ آن زلف دوتا می داند 118شمارهٔ ۱۴۱: تا راهروان در حرم دل نرسیدند 119شمارهٔ ۱۴۲: تا ز خاک قدمت باد خبر می آرد 120شمارهٔ ۱۴۳: تا ز عشق اهل نظر آئینه یی برساختن ...121شمارهٔ ۱۴۴: تا زلف تو دلم را پا بستهٔ بلا کرد 122شمارهٔ ۱۴۵: تا زلف رهزن تو ز عنبر کمند کرد 123شمارهٔ ۱۴۶: تا ز نسیم رحتمش رایحه یی به ما رس ...124شمارهٔ ۱۴۷: تا کافر چشمت ز مژه عزم سپه کرد 125شمارهٔ ۱۴۸: تا گرد عارض تو خط سبز بردمید 126شمارهٔ ۱۴۹: تا گلشن از طراوت روی تو یاد داد 127شمارهٔ ۱۵۰: تا نخست از طرف عشق تو فرمان نرسید 128شمارهٔ ۱۵۱: تا نشد زلفت پریشان وقت ما برهم نز ...129شمارهٔ ۱۵۲: ترک چشمت بی سپاه حُسن خنجر می زند 130شمارهٔ ۱۵۳: تو را به جز سخن اندر دهن نمی گنجد 131شمارهٔ ۱۵۴: چشمت آزار ما چه می خواهد 132شمارهٔ ۱۵۵: چشمت که به جز فتنه گری کار ندارد 133شمارهٔ ۱۵۶: چنین که چشم تو پروای دادخواه ندار ...134شمارهٔ ۱۵۷: چو زلف بی قرارش قصد جان کرد 135شمارهٔ ۱۵۸: چو سرو هر که در این بوستان هوای ت ...136شمارهٔ ۱۵۹: چو عطّار صبا در چین زلفت مشگ می ب ...137شمارهٔ ۱۶۰: چون نه شادیّ و نه محنت به کسی می ...138شمارهٔ ۱۶۱: چو نام مستیِ نرگس به بزم باغ برآم ...139شمارهٔ ۱۶۲: خدا بتان جفا کیش را وفا بخشد 140شمارهٔ ۱۶۳: خطت را تا به خون ریزی نشان شد 141شمارهٔ ۱۶۴: خطت صحیفهٔ مه را نقاب مشگین کرد 142شمارهٔ ۱۶۵: خیال روی تو از سر به در نخواهم کر ...143شمارهٔ ۱۶۶: خیز که پیر مغان میکده را درگشاد 144شمارهٔ ۱۶۷: در ازل مهر تو با جان رقم غم می زد 145شمارهٔ ۱۶۸: در ازل قطرهٔ خونی که ز آب و گِل ش ...146شمارهٔ ۱۶۹: در چمن سبزهٔ سیراب به هرجا که رسی ...147شمارهٔ ۱۷۰: در چمن دوش به گل بلبل دشوار پسند 148شمارهٔ ۱۷۱: دلم جز داغ نومیدی ز جان حاصل همین ...149شمارهٔ ۱۷۲: دل جز به غمت خاطر خوشنود ندارد 150شمارهٔ ۱۷۳: دل به رویت هوس صحبت جانی دارد 151شمارهٔ ۱۷۴: دل نه جز غصّه محرمی دارد 152شمارهٔ ۱۷۵: دل به یاد لب لعلت سخن از نوش نکرد 153شمارهٔ ۱۷۶: دلم جز با غمت خرّم نباشد 154شمارهٔ ۱۷۷: دلِ شکسته چو در آرزوی لعل تو خون ...155شمارهٔ ۱۷۸: دل جفای خطت از دور قمر می داند 156شمارهٔ ۱۷۹: دلم از زلف تو پا بستهٔ سودا آمد 157شمارهٔ ۱۸۰: دل در آن زلف شد و روی دل افروز ند ...158شمارهٔ ۱۸۱: دوش می گفتم که ماه این دلفروزی از ...159شمارهٔ ۱۸۲: راستی را شیوه یی کآن سرو قامت می ...160شمارهٔ ۱۸۳: روی تو طعنه بر گُل سیراب می زند 161شمارهٔ ۱۸۴: ز بهر غارت جان عشق لشکر اندازد 162شمارهٔ ۱۸۵: ز غمزه چشم تو چون تیر در کمان آور ...163شمارهٔ ۱۸۶: سپاه عشق از آن لحظه خیمه بالا زد 164شمارهٔ ۱۸۷: سرشک تا به کی از چشم آن و این افت ...165شمارهٔ ۱۸۸: سرکشید از کبر ابلیس و چنین مهجور ...166شمارهٔ ۱۸۹: سرو هرگز در چمن کاری چنین زیبا نک ...167شمارهٔ ۱۹۰: سروِ قدّت طرف باغ چو پا می ماند 168شمارهٔ ۱۹۱: سریر فقر که با هیچ پادشا ندهند 169شمارهٔ ۱۹۲: سزد که زلف تو آن رخ پی نظاره نمای ...170شمارهٔ ۱۹۳: شبی کآن ماه با ما خوش برآید 171شمارهٔ ۱۹۴: صاحب روی نکو منصب دولت دارد 172شمارهٔ ۱۹۵: ز بس کز گریه چشم من به خونِ ناب م ...173شمارهٔ ۱۹۶: صبا به تحفه نسیمی که دلگشای آرد 174شمارهٔ ۱۹۷: طالب دردِ عشق تو فکر دوا نمی کند 175شمارهٔ ۱۹۸: طوطیِ عقلم که دعویّ تکلّم می کند 176شمارهٔ ۱۹۹: عاقبت حسرتِ لعل تو دلم را خون کرد 177شمارهٔ ۲۰۰: غم نیست اگر زلفت با فتنه سری دارد 178شمارهٔ ۲۰۱: کس نیست که کار ما برآرد 179شمارهٔ ۲۰۲: کسی چو نیست که پیش تو عذر ما خواه ...180شمارهٔ ۲۰۳: کسی را که رویت هوس می کند 181شمارهٔ ۲۰۴: کسی کآشفتهٔ سودای آن زنجیر مو آمد 182شمارهٔ ۲۰۵: کسی که نسبت قدّت به سرو ناز کند 183شمارهٔ ۲۰۶: کسی چون گل دهن پرخنده دارد 184شمارهٔ ۲۰۷: کسی کاو به جانان وصالی ندارد 185شمارهٔ ۲۰۸: کسی که سلسلهٔ زلف مشکبو دارد 186شمارهٔ ۲۰۹: کسی کز خوان قسمت مفلسان را جام می ...187شمارهٔ ۲۱۰: کمند زلف توام پای بند سودا کرد 188شمارهٔ ۲۱۱: کنون چو در طلبش اشک رو به ره دارد 189شمارهٔ ۲۱۲: گر ای اشک دیده به خویشت بخواند 190شمارهٔ ۲۱۳: گر بعد اجل دردِ تو با خویش توان ب ...191شمارهٔ ۲۱۴: گر تیغ زند یار نخواهیم حذر کرد 192شمارهٔ ۲۱۵: گرچه هر دم سیل اشک ما به دریا می ...193شمارهٔ ۲۱۶: گرچه دل بهره ز کیش تو خدنگی دارد 194شمارهٔ ۲۱۷: گرچه شب غم ساختم چون شمع من با سو ...195شمارهٔ ۲۱۸: گر ز بالای تو هر ساعت بلا باید کش ...196شمارهٔ ۲۱۹: گر شبی ماه رخت پرده ز رو برگیرد 197شمارهٔ ۲۲۰: گر قدح با لب میگون تو لافی دارد 198شمارهٔ ۲۲۱: گر نه با من سر زلفت به جفا پیدا ش ...199شمارهٔ ۲۲۲: گر ندیدی کز سرای دیده ام خون می چ ...200شمارهٔ ۲۲۳: گر همچونی دم می زنم از سوز دل خون ...201شمارهٔ ۲۲۴: گل جامه دران بار دگر سر به در آور ...202شمارهٔ ۲۲۵: گهی به پای تو جانم سرِ نیاز کشید 203شمارهٔ ۲۲۶: گوهر اشکم که راز دل هویدا می کند 204شمارهٔ ۲۲۷: گهی چشمت به نیش غم دلم را ریش می ...205شمارهٔ ۲۲۸: گهی که باغ ز فصل بهار یاد دهد 206شمارهٔ ۲۲۹: گهی کز خوان قسمت مفلسان را کام می ...207شمارهٔ ۲۳۰: گهی که آیت حسن تو را بیان کردند 208شمارهٔ ۲۳۱: لبت جانبخش و دلجو می نماید 209شمارهٔ ۲۳۲: ما را ز سر خیال تو بیرون نمی شود 210شمارهٔ ۲۳۳: ماه رخسارِ تو دید و عاشقی بنیاد ک ...211شمارهٔ ۲۳۴: مرا بی تو راحت الم می نماید 212شمارهٔ ۲۳۵: مرا تا سوز دل هر شب بلای تن نخواه ...213شمارهٔ ۲۳۶: مرا دوش از آن لب بسی رنگ بود 214شمارهٔ ۲۳۷: مرا که دوش زِیادت زیاده دردی بود 215شمارهٔ ۲۳۸: مرا می سوزد آن بدخو که کار خودنکو ...216شمارهٔ ۲۳۹: مرا یاد آن روی دیوانه کرد 217شمارهٔ ۲۴۰: مسافران که در این ره به کاروان رف ...218شمارهٔ ۲۴۱: میر مجلس که چو لب بادهٔ روشن دارد 219شمارهٔ ۲۴۲: ناز مه جز به همین نیست که نوری دا ...220شمارهٔ ۲۴۳: نکردم جز به زلف یار پیوند 221شمارهٔ ۲۴۴: واقف از جام می لعل تو مدهوشانند 222شمارهٔ ۲۴۵: هر جفایی که کند روی تو نیکو باشد 223شمارهٔ ۲۴۶: هر خطایی که سزاوار عتابی باشد 224شمارهٔ ۲۴۷: هردم از جانب او تیغ بلا می آید 225شمارهٔ ۲۴۸: هردم از غیبم به گوش دل ندایی می ر ...226شمارهٔ ۲۴۹: هر دم به صورتی یار دیدار می نماید 227شمارهٔ ۲۵۰: هر شبی زلفش مرا دربند سودا می کشد 228شمارهٔ ۲۵۱: هرکجا خطّ تو عرض نافهٔ چینی کند 229شمارهٔ ۲۵۲: هرکه زاین وادی به کوی بخت و دولت ...230شمارهٔ ۲۵۳: هرکه سر در قدمِ مردم مقبل ننهاد 231شمارهٔ ۲۵۴: هرگز به جهان چیزی جز یار نمی ماند 232شمارهٔ ۲۵۵: هندوی زلف تو زآن حال مشوّش دارد 233شمارهٔ ۲۵۶: یارب کدام دل که ز سوز تو دم نزد 234شمارهٔ ۲۵۷: یار درد بی دلان را دید و تدبیری ن ...235شمارهٔ ۲۵۸: یار در کار دلم کوشش بسیاری کرد 236شمارهٔ ۲۵۹: از چشم ما چو می طلبد لعل او گهر 237شمارهٔ ۲۶۰: از گوهر اشک ار نشود دیده توانگر 238شمارهٔ ۲۶۱: چه بود افسانهٔ منصور با یار 239شمارهٔ ۲۶۲: دلا غم یار ما شد دل به جا دار 240شمارهٔ ۲۶۳: گر به رویت کنند نسبت حور 241شمارهٔ ۲۶۴: عمری دویده ایم به دنبالِ اهل راز 242شمارهٔ ۲۶۵: ما را ز روزگار غمِ روزگار بس 243شمارهٔ ۲۶۶: آب شد پیش لبت قند چو تر کردیمش 244شمارهٔ ۲۶۷: آن دل که به فن برد ز من غمزهٔ مست ...245شمارهٔ ۲۶۸: آنکه رحمی نیست بر حال منش 246شمارهٔ ۲۶۹: اشکِ چشم من که جان نقد روان می خو ...247شمارهٔ ۲۷۰: اگر در بند سودا نیست با من زلف مش ...248شمارهٔ ۲۷۱: تا در دلت غمی بوَد از دلپذیر خویش 249شمارهٔ ۲۷۲: چه کرد سرو به قدّت که بر کشیدندش 250شمارهٔ ۲۷۳: چون طلب کردیم فیضی از سحاب رحمتش 251شمارهٔ ۲۷۴: در عشق از آن خوشدلم از چشم ترِ خو ...252شمارهٔ ۲۷۵: دلا به دست هوس تار زلف یار مکش 253شمارهٔ ۲۷۶: کجاست ساغر می تا به گردش آرندش 254شمارهٔ ۲۷۷: دل چو گشت از جام معنی جرعه نوش 255شمارهٔ ۲۷۸: روزگاری ست که از غایت نادانی خویش 256شمارهٔ ۲۷۹: گر ترحّم نکند طرّهٔ بی آرامش 257شمارهٔ ۲۸۰: ما را به درِ دوست گشاد از هوس خوی ...258شمارهٔ ۲۸۱: ما را همین زبانی ست آن نیز در دعا ...259شمارهٔ ۲۸۲: یار اگر بد کند ای دل نتوان گفت بد ...260شمارهٔ ۲۸۳: هر نقد دل کآن غمزهٔ پر حیله می آر ...261شمارهٔ ۲۸۴: گر بیابد شرف خدمت آن حور ملک 262شمارهٔ ۲۸۵: شمع می گفت به پروانه شبی در محفل 263شمارهٔ ۲۸۶: آه کز زلفت اسیر بند زنّار آمدم 264شمارهٔ ۲۸۷: از آن ز دیده و دل اشک و آه می خوا ...265شمارهٔ ۲۸۸: ای ز چشمت چشم نرگس نسخه یی امّا س ...266شمارهٔ ۲۸۹: تا به روی از دیده اشک لاله گون می ...267شمارهٔ ۲۹۰: تا خاک راه همت اهل صفا شدم 268شمارهٔ ۲۹۱: خیزید تا ز خاک درش درد سر بریم 269شمارهٔ ۲۹۲: دل خون شد و زاین راه به جایی نرسی ...270شمارهٔ ۲۹۳: دل گم شد و جز بر دهنش نیست گمانم 271شمارهٔ ۲۹۴: زهی تیره از زلف تو روز، شام 272شمارهٔ ۲۹۵: سرشک جانب خاک در تو بست احرام 273شمارهٔ ۲۹۶: گرچه از جا شد دل و بر جان بلا می ...274شمارهٔ ۲۹۷: گرچه روزی چند دور از کعبهٔ روی تو ...275شمارهٔ ۲۹۸: گهی که جانب آن زلف خم به خم بینیم 276شمارهٔ ۲۹۹: ما به اوّل ستم زلف تو را خوش کردی ...277شمارهٔ ۳۰۰: ما به فکر دهنت ذوق شکر یافته ایم 278شمارهٔ ۳۰۱: مابه وجهی صفت روی تو با مه کردیم 279شمارهٔ ۳۰۲: ما در خیال زلف تو شبگیر می کنیم 280شمارهٔ ۳۰۳: ما دل به تو دادیم و کمِ خویش گرفت ...281شمارهٔ ۳۰۴: ما ز تقصیر عبادت چون پشیمان آمدیم 282شمارهٔ ۳۰۵: ما که هرشب همچو شمع از تاب و تب د ...283شمارهٔ ۳۰۶: مرا که بر سر کویت سگ وفا دارم 284شمارهٔ ۳۰۷: مرا مکش که تو را خاک رهگذار شدم 285شمارهٔ ۳۰۸: من که با لعل تو فارغ ز می رنگینم 286شمارهٔ ۳۰۹: من که از دیدهٔ معنی به رخت می نگر ...287شمارهٔ ۳۱۰: آخر ای جان لب شیرین تو را جان گفت ...288شمارهٔ ۳۱۱: ای رفیقان به شب هجر چو از آتش من 289شمارهٔ ۳۱۲: ای مهر تو انیس دل ناتوان من 290شمارهٔ ۳۱۳: با آنکه بر مزارم نگذشت قاتل من 291شمارهٔ ۳۱۴: به غیر چشمهٔ حیوان کرا رسد گفتن 292شمارهٔ ۳۱۵: تا دست دهد روی چو خورشید تودیدن 293شمارهٔ ۳۱۶: تا رندی و نیاز نشد رسم و راه من 294شمارهٔ ۳۱۷: تا می فشاند سوز دل خون از کباب خو ...295شمارهٔ ۳۱۸: گر تو را میلی ست بر قتل زبون خویش ...296شمارهٔ ۳۱۹: گرچه اسرار نهانی می شود معلوم من 297شمارهٔ ۳۲۰: گر شود بر خاک کویت فرصت سر باختن 298شمارهٔ ۳۲۱: من که باشم که بود لایق تو خدمت من 299شمارهٔ ۳۲۲: ای به حُسن آفتاب چاکر تو 300شمارهٔ ۳۲۳: به هوا و هوس نکهت پیراهن تو 301شمارهٔ ۳۲۴: تا چمن دم زد ز لطف عارض رعنای او 302شمارهٔ ۳۲۵: تا قدح هردم چرا بوسد لب میگون او 303شمارهٔ ۳۲۶: خیز ای ندیم خاصّ درِ پادشاه شو 304شمارهٔ ۳۲۷: دلیر آن است که در دیده بود منزل ا ...305شمارهٔ ۳۲۸: صوفی ما جام باشد باده تا باشد در ...306شمارهٔ ۳۲۹: کسی که پیرویِ عشق نیست عادت او 307شمارهٔ ۳۳۰: کسی که خاک درِ دوست نیست افسر او 308شمارهٔ ۳۳۱: لاله کز گل می برد دل چهرهٔ رعنای ...309شمارهٔ ۳۳۲: لطفی که می کند به محبّان عذار او 310شمارهٔ ۳۳۳: من آن نیَم که گذارم ز دست دامن تو 311شمارهٔ ۳۳۴: ای تیرِ غمت را دل عشّاق نشانه 312شمارهٔ ۳۳۵: کنایت ها به آب خضر گفته 313شمارهٔ ۳۳۶: گهی دل می خورد خونم گه از راه جفا ...314شمارهٔ ۳۳۷: نامهٔ طاعت و عصیان چه سفید و چه س ...315شمارهٔ ۳۳۸: همه شب در غم آن ماه پاره 316شمارهٔ ۳۳۹: از این شکسته دو روزی اگر جدا باشی 317شمارهٔ ۳۴۰: اگرچه مشگ را باشد به هر سویی خرید ...318شمارهٔ ۳۴۱: ای اشک مرا از سر کویش خبری گوی 319شمارهٔ ۳۴۲: ای اشک چو در راه طلب گرم دویدی 320شمارهٔ ۳۴۳: ای به بوی تو صبا شیفتهٔ هر چمنی 321شمارهٔ ۳۴۴: ای پارسا که دایم رو در نماز داری 322شمارهٔ ۳۴۵: ای دل آن دم شرف صحبت دلبر یابی 323شمارهٔ ۳۴۶: ای دل از خویش گذر تا که به جایی ب ...324شمارهٔ ۳۴۷: ای دل به طریقی سوی زلفش اگر افتی 325شمارهٔ ۳۴۸: ای دل سر تسلیم بنه بر کف پایی 326شمارهٔ ۳۴۹: ای که بر صفحهٔ مه خطّ غباری داری 327شمارهٔ ۳۵۰: ای که در عالم خوبی به لطافت علمی 328شمارهٔ ۳۵۱: ای گذشته قدت از سرو به خوش رفتاری 329شمارهٔ ۳۵۲: ای گل از روی تو آموخته خندان رویی 330شمارهٔ ۳۵۳: بدین شوخی که تو بنیاد داری 331شمارهٔ ۳۵۴: تا در قدم اهل دلی خاک نگردی 332شمارهٔ ۳۵۵: تا دلم را به غم هجر در انداخته ای 333شمارهٔ ۳۵۶: تا کی ای شوخ به هر بیخبری می سازی 334شمارهٔ ۳۵۷: تا همچو غنچه خندان از خود به در ن ...335شمارهٔ ۳۵۸: تو ای مه گر چه شوخ و بیوفایی 336شمارهٔ ۳۵۹: چند ای سرشکِ خون دم از پاکیِّ گوه ...337شمارهٔ ۳۶۰: چه طرفه طرفه تو نقشی چه بوالعجب ن ...338شمارهٔ ۳۶۱: خیز ای مست و سلامی به رخ ساقی گوی 339شمارهٔ ۳۶۲: دلا تا محنتی بر خودنبینی 340شمارهٔ ۳۶۳: دلا چو روی به اقبال مقبلی داری 341شمارهٔ ۳۶۴: دلا ز لذت مستی گهی خبر یابی 342شمارهٔ ۳۶۵: شد باز به دیدار سحر چشم جهانی 343شمارهٔ ۳۶۶: کجا باشد چو می روشن ضمیری 344شمارهٔ ۳۶۷: گر ای دل بر طریق عذرخواهی 345شمارهٔ ۳۶۸: گر تو ای شمع شبی هم نفس من باشی 346شمارهٔ ۳۶۹: گرچه بر اسب سلطنت شاهی و شاهزاده ...347شمارهٔ ۳۷۰: ما نداریم به غیر از جگرِ افگاری 348شمارهٔ ۳۷۱: مرا ای مه اگر دیوانه گفتی 349شمارهٔ ۳۷۲: مرا در بزم رندان جرعه نوشی 350شمارهٔ ۳۷۳: مشکل عشق تو بسیار است و ما را دل ...351شمارهٔ ۳۷۴: مشاطّه سر زلف تو ببرید به بازی 352شمارهٔ ۳۷۵: منم و بادیهٔ عشق و دل آگاهی 353شمارهٔ ۳۷۶: نیست در عشق تو سوز من و شمع امروز ...354شمارهٔ ۳۷۷: وصل جمشید طلب تا که به جامی برسی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ