به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

خیالی بخاری

خیالی بخاریغزل هاشمارهٔ ۸۳: مرا که تحفهٔ جان در بدن هدایت توست

1860عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

مرا که تحفهٔ جان در بدن هدایت توست
گناه کارم و امّید بر عنایت توست
تویی که غایت مقصود دردمندان را
نهایت کرم و لطف بی نهایت توست
امید هست کز این ره به منزلی برسیم
چو رهنمای همه عاقبت هدایت توست
کسی که بندهٔ فرمان توست آزاد است
علی الخصوص فقیری که در حمایت توست
خیالیا تو فقیری ولی به دولت عشق
سرود مجلس روحانیان حکایت توست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۸۲: مرا از دل خبر جز بی دلی نیست 2شمارهٔ ۸۳: مرا که تحفهٔ جان در بدن هدایت توست 3شمارهٔ ۸۴: نالهٔ دلسوز نی شرح غمی بیش نیست 4شمارهٔ ۸۵: نرگس خیال چشم تو در خواب ناز یافت 5شمارهٔ ۸۶: نقدی ست دل که سکّهٔ محنت به نام او ...6شمارهٔ ۸۷: هر آن حدیث که در دعویِ محبّت توست 7شمارهٔ ۸۸: هر خسته خاطری که چو نی چشم باز نیس ...8شمارهٔ ۸۹: هر دُر اشکی که آمد چشم گریان را به ...9شمارهٔ ۹۰: هر دل که به عشق مبتلا نیست 10شمارهٔ ۹۱: هرکسی گوید که درد عشق را تدبیر چیس ...11شمارهٔ ۹۲: هرکه از دیدار جانان همچو من مهجور ...12شمارهٔ ۹۳: یار جز در پیِ آزار دل ریش نرفت 13شمارهٔ ۹۴: آزاد بنده یی که قبول دلی شود 14شمارهٔ ۹۵: آن شاخ گل خرامان در باغ چون برآید 15شمارهٔ ۹۶: آن گوهر حسنی که بدان فخر توان کرد 16شمارهٔ ۹۷: آن دم ایاز خاص به مقصود می رسد 17شمارهٔ ۹۸: آنها که ز آیینهٔ دل زنگ زدودند 18شمارهٔ ۹۹: آه که نیش غمت خاطر من ریش کرد 19شمارهٔ ۱۰۰: از آتش دل هر کس در سینه غمی دارد 20شمارهٔ ۱۰۱: از مخزن دل دیده هر آن دُر که بر آ ...21شمارهٔ ۱۰۲: اشکم به جست و جوی او بر خاک آن در ...22شمارهٔ ۱۰۳: افسوس که ره بینان یک یک ز نظر رفت ...23شمارهٔ ۱۰۴: اگرچه دل نصیب از چشم شوخت مکر و ف ...24شمارهٔ ۱۰۵: اگر چه صاحب معنی همه هنر باشد 25شمارهٔ ۱۰۶: اگر معارضه حُسن تو را به حور افتد 26شمارهٔ ۱۰۷: اوّل استادی که عشق و حسن را تقسیم ...27شمارهٔ ۱۰۸: اهل دل در طلبت صاحب تدبیر شدند 28شمارهٔ ۱۰۹: ای دل از باطن آن فرقه که صاحب قدم ...29شمارهٔ ۱۱۰: ای لبت کام دل بی سروسامانی چند 30شمارهٔ ۱۱۱: ای آنکه به جور از تو تبرّا نتوان ...31شمارهٔ ۱۱۲: با آفتاب رویت چون مه نمی برآید 32شمارهٔ ۱۱۳: باد از هوای کوی تو پیغام می دهد 33شمارهٔ ۱۱۴: باز آواز نی و فریاد درد انگیز عود 34شمارهٔ ۱۱۵: باد اگر یاد سرو ما نکند 35شمارهٔ ۱۱۶: باز از قدم گل چمن پیر جوان شد 36شمارهٔ ۱۱۷: باز این دل خود کام به فرمان کسی ش ...37شمارهٔ ۱۱۸: باز بالا بنمودی و بلا خواهد شد 38شمارهٔ ۱۱۹: باز بیرون شدی و نوبت حیرانی شد 39شمارهٔ ۱۲۰: باز ره بینان نشان از قرب منزل می ...40شمارهٔ ۱۲۱: باشد که ز رخسار ترا پرده برافتد 41شمارهٔ ۱۲۲: با غمت هرچند کار درد ما مشکل شود 42شمارهٔ ۱۲۳: به بازی حلقهٔ زلف تو دل برد از من ...43شمارهٔ ۱۲۴: به جهان لطیف طبعی که ز خود ملال د ...44شمارهٔ ۱۲۵: تابِ خطت قرار ز بخت سیاه برد 45شمارهٔ ۱۲۶: تابِ رویت رونق خورشید عالمتاب برد 46شمارهٔ ۱۲۷: تا بر بیاض رویت خطّ سیه برآمد 47شمارهٔ ۱۲۸: تاب رویت به فروغ مه تابان ماند 48شمارهٔ ۱۲۹: تا به رحمت خوان قسمت را مزیّن کرد ...49شمارهٔ ۱۳۰: تا بنفشه برد بویی از خطت در تاب ش ...50شمارهٔ ۱۳۱: تا به سودای تو دل را عشق و همّت ی ...51شمارهٔ ۱۳۲: تا به کی چشم تو جز غارت دینها نکن ...52شمارهٔ ۱۳۳: تا به کی نقد دلم صرف غم هجران شود 53شمارهٔ ۱۳۴: تا به معنی اهل صورت دم ز آب و گل ...54شمارهٔ ۱۳۵: تا جان ز وفای دهن تنگ تو دم زد 55شمارهٔ ۱۳۶: تا جفایی نکشد دل به وفایی نرسد 56شمارهٔ ۱۳۷: تا خرد خیمه سوی عالم جسمانی زد 57شمارهٔ ۱۳۸: تا خطت خود را به سودای خطا خواهد ...58شمارهٔ ۱۳۹: تا دل به وصف آن دهن عرض تکلّم می ...59شمارهٔ ۱۴۰: تا دلم شیوهٔ آن زلف دوتا می داند 60شمارهٔ ۱۴۱: تا راهروان در حرم دل نرسیدند 61شمارهٔ ۱۴۲: تا ز خاک قدمت باد خبر می آرد 62شمارهٔ ۱۴۳: تا ز عشق اهل نظر آئینه یی برساختن ...63شمارهٔ ۱۴۴: تا زلف تو دلم را پا بستهٔ بلا کرد 64شمارهٔ ۱۴۵: تا زلف رهزن تو ز عنبر کمند کرد 65شمارهٔ ۱۴۶: تا ز نسیم رحتمش رایحه یی به ما رس ...66شمارهٔ ۱۴۷: تا کافر چشمت ز مژه عزم سپه کرد 67شمارهٔ ۱۴۸: تا گرد عارض تو خط سبز بردمید 68شمارهٔ ۱۴۹: تا گلشن از طراوت روی تو یاد داد 69شمارهٔ ۱۵۰: تا نخست از طرف عشق تو فرمان نرسید 70شمارهٔ ۱۵۱: تا نشد زلفت پریشان وقت ما برهم نز ...71شمارهٔ ۱۵۲: ترک چشمت بی سپاه حُسن خنجر می زند 72شمارهٔ ۱۵۳: تو را به جز سخن اندر دهن نمی گنجد 73شمارهٔ ۱۵۴: چشمت آزار ما چه می خواهد 74شمارهٔ ۱۵۵: چشمت که به جز فتنه گری کار ندارد 75شمارهٔ ۱۵۶: چنین که چشم تو پروای دادخواه ندار ...76شمارهٔ ۱۵۷: چو زلف بی قرارش قصد جان کرد 77شمارهٔ ۱۵۸: چو سرو هر که در این بوستان هوای ت ...78شمارهٔ ۱۵۹: چو عطّار صبا در چین زلفت مشگ می ب ...79شمارهٔ ۱۶۰: چون نه شادیّ و نه محنت به کسی می ...80شمارهٔ ۱۶۱: چو نام مستیِ نرگس به بزم باغ برآم ...81شمارهٔ ۱۶۲: خدا بتان جفا کیش را وفا بخشد 82شمارهٔ ۱۶۳: خطت را تا به خون ریزی نشان شد 83شمارهٔ ۱۶۴: خطت صحیفهٔ مه را نقاب مشگین کرد 84شمارهٔ ۱۶۵: خیال روی تو از سر به در نخواهم کر ...85شمارهٔ ۱۶۶: خیز که پیر مغان میکده را درگشاد 86شمارهٔ ۱۶۷: در ازل مهر تو با جان رقم غم می زد 87شمارهٔ ۱۶۸: در ازل قطرهٔ خونی که ز آب و گِل ش ...88شمارهٔ ۱۶۹: در چمن سبزهٔ سیراب به هرجا که رسی ...89شمارهٔ ۱۷۰: در چمن دوش به گل بلبل دشوار پسند 90شمارهٔ ۱۷۱: دلم جز داغ نومیدی ز جان حاصل همین ...91شمارهٔ ۱۷۲: دل جز به غمت خاطر خوشنود ندارد 92شمارهٔ ۱۷۳: دل به رویت هوس صحبت جانی دارد 93شمارهٔ ۱۷۴: دل نه جز غصّه محرمی دارد 94شمارهٔ ۱۷۵: دل به یاد لب لعلت سخن از نوش نکرد 95شمارهٔ ۱۷۶: دلم جز با غمت خرّم نباشد 96شمارهٔ ۱۷۷: دلِ شکسته چو در آرزوی لعل تو خون ...97شمارهٔ ۱۷۸: دل جفای خطت از دور قمر می داند 98شمارهٔ ۱۷۹: دلم از زلف تو پا بستهٔ سودا آمد 99شمارهٔ ۱۸۰: دل در آن زلف شد و روی دل افروز ند ...100شمارهٔ ۱۸۱: دوش می گفتم که ماه این دلفروزی از ...101شمارهٔ ۱۸۲: راستی را شیوه یی کآن سرو قامت می ...102شمارهٔ ۱۸۳: روی تو طعنه بر گُل سیراب می زند 103شمارهٔ ۱۸۴: ز بهر غارت جان عشق لشکر اندازد 104شمارهٔ ۱۸۵: ز غمزه چشم تو چون تیر در کمان آور ...105شمارهٔ ۱۸۶: سپاه عشق از آن لحظه خیمه بالا زد 106شمارهٔ ۱۸۷: سرشک تا به کی از چشم آن و این افت ...107شمارهٔ ۱۸۸: سرکشید از کبر ابلیس و چنین مهجور ...108شمارهٔ ۱۸۹: سرو هرگز در چمن کاری چنین زیبا نک ...109شمارهٔ ۱۹۰: سروِ قدّت طرف باغ چو پا می ماند 110شمارهٔ ۱۹۱: سریر فقر که با هیچ پادشا ندهند 111شمارهٔ ۱۹۲: سزد که زلف تو آن رخ پی نظاره نمای ...112شمارهٔ ۱۹۳: شبی کآن ماه با ما خوش برآید 113شمارهٔ ۱۹۴: صاحب روی نکو منصب دولت دارد 114شمارهٔ ۱۹۵: ز بس کز گریه چشم من به خونِ ناب م ...115شمارهٔ ۱۹۶: صبا به تحفه نسیمی که دلگشای آرد 116شمارهٔ ۱۹۷: طالب دردِ عشق تو فکر دوا نمی کند 117شمارهٔ ۱۹۸: طوطیِ عقلم که دعویّ تکلّم می کند 118شمارهٔ ۱۹۹: عاقبت حسرتِ لعل تو دلم را خون کرد 119شمارهٔ ۲۰۰: غم نیست اگر زلفت با فتنه سری دارد 120شمارهٔ ۲۰۱: کس نیست که کار ما برآرد 121شمارهٔ ۲۰۲: کسی چو نیست که پیش تو عذر ما خواه ...122شمارهٔ ۲۰۳: کسی را که رویت هوس می کند 123شمارهٔ ۲۰۴: کسی کآشفتهٔ سودای آن زنجیر مو آمد 124شمارهٔ ۲۰۵: کسی که نسبت قدّت به سرو ناز کند 125شمارهٔ ۲۰۶: کسی چون گل دهن پرخنده دارد 126شمارهٔ ۲۰۷: کسی کاو به جانان وصالی ندارد 127شمارهٔ ۲۰۸: کسی که سلسلهٔ زلف مشکبو دارد 128شمارهٔ ۲۰۹: کسی کز خوان قسمت مفلسان را جام می ...129شمارهٔ ۲۱۰: کمند زلف توام پای بند سودا کرد 130شمارهٔ ۲۱۱: کنون چو در طلبش اشک رو به ره دارد 131شمارهٔ ۲۱۲: گر ای اشک دیده به خویشت بخواند 132شمارهٔ ۲۱۳: گر بعد اجل دردِ تو با خویش توان ب ...133شمارهٔ ۲۱۴: گر تیغ زند یار نخواهیم حذر کرد 134شمارهٔ ۲۱۵: گرچه هر دم سیل اشک ما به دریا می ...135شمارهٔ ۲۱۶: گرچه دل بهره ز کیش تو خدنگی دارد 136شمارهٔ ۲۱۷: گرچه شب غم ساختم چون شمع من با سو ...137شمارهٔ ۲۱۸: گر ز بالای تو هر ساعت بلا باید کش ...138شمارهٔ ۲۱۹: گر شبی ماه رخت پرده ز رو برگیرد 139شمارهٔ ۲۲۰: گر قدح با لب میگون تو لافی دارد 140شمارهٔ ۲۲۱: گر نه با من سر زلفت به جفا پیدا ش ...141شمارهٔ ۲۲۲: گر ندیدی کز سرای دیده ام خون می چ ...142شمارهٔ ۲۲۳: گر همچونی دم می زنم از سوز دل خون ...143شمارهٔ ۲۲۴: گل جامه دران بار دگر سر به در آور ...144شمارهٔ ۲۲۵: گهی به پای تو جانم سرِ نیاز کشید 145شمارهٔ ۲۲۶: گوهر اشکم که راز دل هویدا می کند 146شمارهٔ ۲۲۷: گهی چشمت به نیش غم دلم را ریش می ...147شمارهٔ ۲۲۸: گهی که باغ ز فصل بهار یاد دهد 148شمارهٔ ۲۲۹: گهی کز خوان قسمت مفلسان را کام می ...149شمارهٔ ۲۳۰: گهی که آیت حسن تو را بیان کردند 150شمارهٔ ۲۳۱: لبت جانبخش و دلجو می نماید 151شمارهٔ ۲۳۲: ما را ز سر خیال تو بیرون نمی شود 152شمارهٔ ۲۳۳: ماه رخسارِ تو دید و عاشقی بنیاد ک ...153شمارهٔ ۲۳۴: مرا بی تو راحت الم می نماید 154شمارهٔ ۲۳۵: مرا تا سوز دل هر شب بلای تن نخواه ...155شمارهٔ ۲۳۶: مرا دوش از آن لب بسی رنگ بود 156شمارهٔ ۲۳۷: مرا که دوش زِیادت زیاده دردی بود 157شمارهٔ ۲۳۸: مرا می سوزد آن بدخو که کار خودنکو ...158شمارهٔ ۲۳۹: مرا یاد آن روی دیوانه کرد 159شمارهٔ ۲۴۰: مسافران که در این ره به کاروان رف ...160شمارهٔ ۲۴۱: میر مجلس که چو لب بادهٔ روشن دارد 161شمارهٔ ۲۴۲: ناز مه جز به همین نیست که نوری دا ...162شمارهٔ ۲۴۳: نکردم جز به زلف یار پیوند 163شمارهٔ ۲۴۴: واقف از جام می لعل تو مدهوشانند 164شمارهٔ ۲۴۵: هر جفایی که کند روی تو نیکو باشد 165شمارهٔ ۲۴۶: هر خطایی که سزاوار عتابی باشد 166شمارهٔ ۲۴۷: هردم از جانب او تیغ بلا می آید 167شمارهٔ ۲۴۸: هردم از غیبم به گوش دل ندایی می ر ...168شمارهٔ ۲۴۹: هر دم به صورتی یار دیدار می نماید 169شمارهٔ ۲۵۰: هر شبی زلفش مرا دربند سودا می کشد 170شمارهٔ ۲۵۱: هرکجا خطّ تو عرض نافهٔ چینی کند 171شمارهٔ ۲۵۲: هرکه زاین وادی به کوی بخت و دولت ...172شمارهٔ ۲۵۳: هرکه سر در قدمِ مردم مقبل ننهاد 173شمارهٔ ۲۵۴: هرگز به جهان چیزی جز یار نمی ماند 174شمارهٔ ۲۵۵: هندوی زلف تو زآن حال مشوّش دارد 175شمارهٔ ۲۵۶: یارب کدام دل که ز سوز تو دم نزد 176شمارهٔ ۲۵۷: یار درد بی دلان را دید و تدبیری ن ...177شمارهٔ ۲۵۸: یار در کار دلم کوشش بسیاری کرد 178شمارهٔ ۲۵۹: از چشم ما چو می طلبد لعل او گهر 179شمارهٔ ۲۶۰: از گوهر اشک ار نشود دیده توانگر 180شمارهٔ ۲۶۱: چه بود افسانهٔ منصور با یار 181شمارهٔ ۲۶۲: دلا غم یار ما شد دل به جا دار 182شمارهٔ ۲۶۳: گر به رویت کنند نسبت حور 183شمارهٔ ۲۶۴: عمری دویده ایم به دنبالِ اهل راز 184شمارهٔ ۲۶۵: ما را ز روزگار غمِ روزگار بس 185شمارهٔ ۲۶۶: آب شد پیش لبت قند چو تر کردیمش 186شمارهٔ ۲۶۷: آن دل که به فن برد ز من غمزهٔ مست ...187شمارهٔ ۲۶۸: آنکه رحمی نیست بر حال منش 188شمارهٔ ۲۶۹: اشکِ چشم من که جان نقد روان می خو ...189شمارهٔ ۲۷۰: اگر در بند سودا نیست با من زلف مش ...190شمارهٔ ۲۷۱: تا در دلت غمی بوَد از دلپذیر خویش 191شمارهٔ ۲۷۲: چه کرد سرو به قدّت که بر کشیدندش 192شمارهٔ ۲۷۳: چون طلب کردیم فیضی از سحاب رحمتش 193شمارهٔ ۲۷۴: در عشق از آن خوشدلم از چشم ترِ خو ...194شمارهٔ ۲۷۵: دلا به دست هوس تار زلف یار مکش 195شمارهٔ ۲۷۶: کجاست ساغر می تا به گردش آرندش 196شمارهٔ ۲۷۷: دل چو گشت از جام معنی جرعه نوش 197شمارهٔ ۲۷۸: روزگاری ست که از غایت نادانی خویش 198شمارهٔ ۲۷۹: گر ترحّم نکند طرّهٔ بی آرامش 199شمارهٔ ۲۸۰: ما را به درِ دوست گشاد از هوس خوی ...200شمارهٔ ۲۸۱: ما را همین زبانی ست آن نیز در دعا ...201شمارهٔ ۲۸۲: یار اگر بد کند ای دل نتوان گفت بد ...202شمارهٔ ۲۸۳: هر نقد دل کآن غمزهٔ پر حیله می آر ...203شمارهٔ ۲۸۴: گر بیابد شرف خدمت آن حور ملک 204شمارهٔ ۲۸۵: شمع می گفت به پروانه شبی در محفل 205شمارهٔ ۲۸۶: آه کز زلفت اسیر بند زنّار آمدم 206شمارهٔ ۲۸۷: از آن ز دیده و دل اشک و آه می خوا ...207شمارهٔ ۲۸۸: ای ز چشمت چشم نرگس نسخه یی امّا س ...208شمارهٔ ۲۸۹: تا به روی از دیده اشک لاله گون می ...209شمارهٔ ۲۹۰: تا خاک راه همت اهل صفا شدم 210شمارهٔ ۲۹۱: خیزید تا ز خاک درش درد سر بریم 211شمارهٔ ۲۹۲: دل خون شد و زاین راه به جایی نرسی ...212شمارهٔ ۲۹۳: دل گم شد و جز بر دهنش نیست گمانم 213شمارهٔ ۲۹۴: زهی تیره از زلف تو روز، شام 214شمارهٔ ۲۹۵: سرشک جانب خاک در تو بست احرام 215شمارهٔ ۲۹۶: گرچه از جا شد دل و بر جان بلا می ...216شمارهٔ ۲۹۷: گرچه روزی چند دور از کعبهٔ روی تو ...217شمارهٔ ۲۹۸: گهی که جانب آن زلف خم به خم بینیم 218شمارهٔ ۲۹۹: ما به اوّل ستم زلف تو را خوش کردی ...219شمارهٔ ۳۰۰: ما به فکر دهنت ذوق شکر یافته ایم 220شمارهٔ ۳۰۱: مابه وجهی صفت روی تو با مه کردیم 221شمارهٔ ۳۰۲: ما در خیال زلف تو شبگیر می کنیم 222شمارهٔ ۳۰۳: ما دل به تو دادیم و کمِ خویش گرفت ...223شمارهٔ ۳۰۴: ما ز تقصیر عبادت چون پشیمان آمدیم 224شمارهٔ ۳۰۵: ما که هرشب همچو شمع از تاب و تب د ...225شمارهٔ ۳۰۶: مرا که بر سر کویت سگ وفا دارم 226شمارهٔ ۳۰۷: مرا مکش که تو را خاک رهگذار شدم 227شمارهٔ ۳۰۸: من که با لعل تو فارغ ز می رنگینم 228شمارهٔ ۳۰۹: من که از دیدهٔ معنی به رخت می نگر ...229شمارهٔ ۳۱۰: آخر ای جان لب شیرین تو را جان گفت ...230شمارهٔ ۳۱۱: ای رفیقان به شب هجر چو از آتش من 231شمارهٔ ۳۱۲: ای مهر تو انیس دل ناتوان من 232شمارهٔ ۳۱۳: با آنکه بر مزارم نگذشت قاتل من 233شمارهٔ ۳۱۴: به غیر چشمهٔ حیوان کرا رسد گفتن 234شمارهٔ ۳۱۵: تا دست دهد روی چو خورشید تودیدن 235شمارهٔ ۳۱۶: تا رندی و نیاز نشد رسم و راه من 236شمارهٔ ۳۱۷: تا می فشاند سوز دل خون از کباب خو ...237شمارهٔ ۳۱۸: گر تو را میلی ست بر قتل زبون خویش ...238شمارهٔ ۳۱۹: گرچه اسرار نهانی می شود معلوم من 239شمارهٔ ۳۲۰: گر شود بر خاک کویت فرصت سر باختن 240شمارهٔ ۳۲۱: من که باشم که بود لایق تو خدمت من 241شمارهٔ ۳۲۲: ای به حُسن آفتاب چاکر تو 242شمارهٔ ۳۲۳: به هوا و هوس نکهت پیراهن تو 243شمارهٔ ۳۲۴: تا چمن دم زد ز لطف عارض رعنای او 244شمارهٔ ۳۲۵: تا قدح هردم چرا بوسد لب میگون او 245شمارهٔ ۳۲۶: خیز ای ندیم خاصّ درِ پادشاه شو 246شمارهٔ ۳۲۷: دلیر آن است که در دیده بود منزل ا ...247شمارهٔ ۳۲۸: صوفی ما جام باشد باده تا باشد در ...248شمارهٔ ۳۲۹: کسی که پیرویِ عشق نیست عادت او 249شمارهٔ ۳۳۰: کسی که خاک درِ دوست نیست افسر او 250شمارهٔ ۳۳۱: لاله کز گل می برد دل چهرهٔ رعنای ...251شمارهٔ ۳۳۲: لطفی که می کند به محبّان عذار او 252شمارهٔ ۳۳۳: من آن نیَم که گذارم ز دست دامن تو 253شمارهٔ ۳۳۴: ای تیرِ غمت را دل عشّاق نشانه 254شمارهٔ ۳۳۵: کنایت ها به آب خضر گفته 255شمارهٔ ۳۳۶: گهی دل می خورد خونم گه از راه جفا ...256شمارهٔ ۳۳۷: نامهٔ طاعت و عصیان چه سفید و چه س ...257شمارهٔ ۳۳۸: همه شب در غم آن ماه پاره 258شمارهٔ ۳۳۹: از این شکسته دو روزی اگر جدا باشی 259شمارهٔ ۳۴۰: اگرچه مشگ را باشد به هر سویی خرید ...260شمارهٔ ۳۴۱: ای اشک مرا از سر کویش خبری گوی 261شمارهٔ ۳۴۲: ای اشک چو در راه طلب گرم دویدی 262شمارهٔ ۳۴۳: ای به بوی تو صبا شیفتهٔ هر چمنی 263شمارهٔ ۳۴۴: ای پارسا که دایم رو در نماز داری 264شمارهٔ ۳۴۵: ای دل آن دم شرف صحبت دلبر یابی 265شمارهٔ ۳۴۶: ای دل از خویش گذر تا که به جایی ب ...266شمارهٔ ۳۴۷: ای دل به طریقی سوی زلفش اگر افتی 267شمارهٔ ۳۴۸: ای دل سر تسلیم بنه بر کف پایی 268شمارهٔ ۳۴۹: ای که بر صفحهٔ مه خطّ غباری داری 269شمارهٔ ۳۵۰: ای که در عالم خوبی به لطافت علمی 270شمارهٔ ۳۵۱: ای گذشته قدت از سرو به خوش رفتاری 271شمارهٔ ۳۵۲: ای گل از روی تو آموخته خندان رویی 272شمارهٔ ۳۵۳: بدین شوخی که تو بنیاد داری 273شمارهٔ ۳۵۴: تا در قدم اهل دلی خاک نگردی 274شمارهٔ ۳۵۵: تا دلم را به غم هجر در انداخته ای 275شمارهٔ ۳۵۶: تا کی ای شوخ به هر بیخبری می سازی 276شمارهٔ ۳۵۷: تا همچو غنچه خندان از خود به در ن ...277شمارهٔ ۳۵۸: تو ای مه گر چه شوخ و بیوفایی 278شمارهٔ ۳۵۹: چند ای سرشکِ خون دم از پاکیِّ گوه ...279شمارهٔ ۳۶۰: چه طرفه طرفه تو نقشی چه بوالعجب ن ...280شمارهٔ ۳۶۱: خیز ای مست و سلامی به رخ ساقی گوی 281شمارهٔ ۳۶۲: دلا تا محنتی بر خودنبینی 282شمارهٔ ۳۶۳: دلا چو روی به اقبال مقبلی داری 283شمارهٔ ۳۶۴: دلا ز لذت مستی گهی خبر یابی 284شمارهٔ ۳۶۵: شد باز به دیدار سحر چشم جهانی 285شمارهٔ ۳۶۶: کجا باشد چو می روشن ضمیری 286شمارهٔ ۳۶۷: گر ای دل بر طریق عذرخواهی 287شمارهٔ ۳۶۸: گر تو ای شمع شبی هم نفس من باشی 288شمارهٔ ۳۶۹: گرچه بر اسب سلطنت شاهی و شاهزاده ...289شمارهٔ ۳۷۰: ما نداریم به غیر از جگرِ افگاری 290شمارهٔ ۳۷۱: مرا ای مه اگر دیوانه گفتی 291شمارهٔ ۳۷۲: مرا در بزم رندان جرعه نوشی 292شمارهٔ ۳۷۳: مشکل عشق تو بسیار است و ما را دل ...293شمارهٔ ۳۷۴: مشاطّه سر زلف تو ببرید به بازی 294شمارهٔ ۳۷۵: منم و بادیهٔ عشق و دل آگاهی 295شمارهٔ ۳۷۶: نیست در عشق تو سوز من و شمع امروز ...296شمارهٔ ۳۷۷: وصل جمشید طلب تا که به جامی برسی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ