به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

خیالی بخاری

خیالی بخاریغزل هاشمارهٔ ۸۴: نالهٔ دلسوز نی شرح غمی بیش نیست

1730عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

نالهٔ دلسوز نی شرح غمی بیش نیست
گرچه سرودی خوش است لیک دمی بیش نیست
توسن توفیق را پای طلب در گل است
ورنه ز ما تا به دوست جز قدمی بیش نیست
از صُحف حسن تو بر ورق کاینات
خطّ بیاض سحر یک رقمی بیش نیست
ای فلک این راه را پیر جوان من است
ورنه ز پیری تو را پشت خمی بیش نیست
سفرهٔ سبزی کشید خطّ تو امّا چه سود
قسم خیالی از او جز المی بیش نیست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۸۳: مرا که تحفهٔ جان در بدن هدایت توست 2شمارهٔ ۸۴: نالهٔ دلسوز نی شرح غمی بیش نیست 3شمارهٔ ۸۵: نرگس خیال چشم تو در خواب ناز یافت 4شمارهٔ ۸۶: نقدی ست دل که سکّهٔ محنت به نام او ...5شمارهٔ ۸۷: هر آن حدیث که در دعویِ محبّت توست 6شمارهٔ ۸۸: هر خسته خاطری که چو نی چشم باز نیس ...7شمارهٔ ۸۹: هر دُر اشکی که آمد چشم گریان را به ...8شمارهٔ ۹۰: هر دل که به عشق مبتلا نیست 9شمارهٔ ۹۱: هرکسی گوید که درد عشق را تدبیر چیس ...10شمارهٔ ۹۲: هرکه از دیدار جانان همچو من مهجور ...11شمارهٔ ۹۳: یار جز در پیِ آزار دل ریش نرفت 12شمارهٔ ۹۴: آزاد بنده یی که قبول دلی شود 13شمارهٔ ۹۵: آن شاخ گل خرامان در باغ چون برآید 14شمارهٔ ۹۶: آن گوهر حسنی که بدان فخر توان کرد 15شمارهٔ ۹۷: آن دم ایاز خاص به مقصود می رسد 16شمارهٔ ۹۸: آنها که ز آیینهٔ دل زنگ زدودند 17شمارهٔ ۹۹: آه که نیش غمت خاطر من ریش کرد 18شمارهٔ ۱۰۰: از آتش دل هر کس در سینه غمی دارد 19شمارهٔ ۱۰۱: از مخزن دل دیده هر آن دُر که بر آ ...20شمارهٔ ۱۰۲: اشکم به جست و جوی او بر خاک آن در ...21شمارهٔ ۱۰۳: افسوس که ره بینان یک یک ز نظر رفت ...22شمارهٔ ۱۰۴: اگرچه دل نصیب از چشم شوخت مکر و ف ...23شمارهٔ ۱۰۵: اگر چه صاحب معنی همه هنر باشد 24شمارهٔ ۱۰۶: اگر معارضه حُسن تو را به حور افتد 25شمارهٔ ۱۰۷: اوّل استادی که عشق و حسن را تقسیم ...26شمارهٔ ۱۰۸: اهل دل در طلبت صاحب تدبیر شدند 27شمارهٔ ۱۰۹: ای دل از باطن آن فرقه که صاحب قدم ...28شمارهٔ ۱۱۰: ای لبت کام دل بی سروسامانی چند 29شمارهٔ ۱۱۱: ای آنکه به جور از تو تبرّا نتوان ...30شمارهٔ ۱۱۲: با آفتاب رویت چون مه نمی برآید 31شمارهٔ ۱۱۳: باد از هوای کوی تو پیغام می دهد 32شمارهٔ ۱۱۴: باز آواز نی و فریاد درد انگیز عود 33شمارهٔ ۱۱۵: باد اگر یاد سرو ما نکند 34شمارهٔ ۱۱۶: باز از قدم گل چمن پیر جوان شد 35شمارهٔ ۱۱۷: باز این دل خود کام به فرمان کسی ش ...36شمارهٔ ۱۱۸: باز بالا بنمودی و بلا خواهد شد 37شمارهٔ ۱۱۹: باز بیرون شدی و نوبت حیرانی شد 38شمارهٔ ۱۲۰: باز ره بینان نشان از قرب منزل می ...39شمارهٔ ۱۲۱: باشد که ز رخسار ترا پرده برافتد 40شمارهٔ ۱۲۲: با غمت هرچند کار درد ما مشکل شود 41شمارهٔ ۱۲۳: به بازی حلقهٔ زلف تو دل برد از من ...42شمارهٔ ۱۲۴: به جهان لطیف طبعی که ز خود ملال د ...43شمارهٔ ۱۲۵: تابِ خطت قرار ز بخت سیاه برد 44شمارهٔ ۱۲۶: تابِ رویت رونق خورشید عالمتاب برد 45شمارهٔ ۱۲۷: تا بر بیاض رویت خطّ سیه برآمد 46شمارهٔ ۱۲۸: تاب رویت به فروغ مه تابان ماند 47شمارهٔ ۱۲۹: تا به رحمت خوان قسمت را مزیّن کرد ...48شمارهٔ ۱۳۰: تا بنفشه برد بویی از خطت در تاب ش ...49شمارهٔ ۱۳۱: تا به سودای تو دل را عشق و همّت ی ...50شمارهٔ ۱۳۲: تا به کی چشم تو جز غارت دینها نکن ...51شمارهٔ ۱۳۳: تا به کی نقد دلم صرف غم هجران شود 52شمارهٔ ۱۳۴: تا به معنی اهل صورت دم ز آب و گل ...53شمارهٔ ۱۳۵: تا جان ز وفای دهن تنگ تو دم زد 54شمارهٔ ۱۳۶: تا جفایی نکشد دل به وفایی نرسد 55شمارهٔ ۱۳۷: تا خرد خیمه سوی عالم جسمانی زد 56شمارهٔ ۱۳۸: تا خطت خود را به سودای خطا خواهد ...57شمارهٔ ۱۳۹: تا دل به وصف آن دهن عرض تکلّم می ...58شمارهٔ ۱۴۰: تا دلم شیوهٔ آن زلف دوتا می داند 59شمارهٔ ۱۴۱: تا راهروان در حرم دل نرسیدند 60شمارهٔ ۱۴۲: تا ز خاک قدمت باد خبر می آرد 61شمارهٔ ۱۴۳: تا ز عشق اهل نظر آئینه یی برساختن ...62شمارهٔ ۱۴۴: تا زلف تو دلم را پا بستهٔ بلا کرد 63شمارهٔ ۱۴۵: تا زلف رهزن تو ز عنبر کمند کرد 64شمارهٔ ۱۴۶: تا ز نسیم رحتمش رایحه یی به ما رس ...65شمارهٔ ۱۴۷: تا کافر چشمت ز مژه عزم سپه کرد 66شمارهٔ ۱۴۸: تا گرد عارض تو خط سبز بردمید 67شمارهٔ ۱۴۹: تا گلشن از طراوت روی تو یاد داد 68شمارهٔ ۱۵۰: تا نخست از طرف عشق تو فرمان نرسید 69شمارهٔ ۱۵۱: تا نشد زلفت پریشان وقت ما برهم نز ...70شمارهٔ ۱۵۲: ترک چشمت بی سپاه حُسن خنجر می زند 71شمارهٔ ۱۵۳: تو را به جز سخن اندر دهن نمی گنجد 72شمارهٔ ۱۵۴: چشمت آزار ما چه می خواهد 73شمارهٔ ۱۵۵: چشمت که به جز فتنه گری کار ندارد 74شمارهٔ ۱۵۶: چنین که چشم تو پروای دادخواه ندار ...75شمارهٔ ۱۵۷: چو زلف بی قرارش قصد جان کرد 76شمارهٔ ۱۵۸: چو سرو هر که در این بوستان هوای ت ...77شمارهٔ ۱۵۹: چو عطّار صبا در چین زلفت مشگ می ب ...78شمارهٔ ۱۶۰: چون نه شادیّ و نه محنت به کسی می ...79شمارهٔ ۱۶۱: چو نام مستیِ نرگس به بزم باغ برآم ...80شمارهٔ ۱۶۲: خدا بتان جفا کیش را وفا بخشد 81شمارهٔ ۱۶۳: خطت را تا به خون ریزی نشان شد 82شمارهٔ ۱۶۴: خطت صحیفهٔ مه را نقاب مشگین کرد 83شمارهٔ ۱۶۵: خیال روی تو از سر به در نخواهم کر ...84شمارهٔ ۱۶۶: خیز که پیر مغان میکده را درگشاد 85شمارهٔ ۱۶۷: در ازل مهر تو با جان رقم غم می زد 86شمارهٔ ۱۶۸: در ازل قطرهٔ خونی که ز آب و گِل ش ...87شمارهٔ ۱۶۹: در چمن سبزهٔ سیراب به هرجا که رسی ...88شمارهٔ ۱۷۰: در چمن دوش به گل بلبل دشوار پسند 89شمارهٔ ۱۷۱: دلم جز داغ نومیدی ز جان حاصل همین ...90شمارهٔ ۱۷۲: دل جز به غمت خاطر خوشنود ندارد 91شمارهٔ ۱۷۳: دل به رویت هوس صحبت جانی دارد 92شمارهٔ ۱۷۴: دل نه جز غصّه محرمی دارد 93شمارهٔ ۱۷۵: دل به یاد لب لعلت سخن از نوش نکرد 94شمارهٔ ۱۷۶: دلم جز با غمت خرّم نباشد 95شمارهٔ ۱۷۷: دلِ شکسته چو در آرزوی لعل تو خون ...96شمارهٔ ۱۷۸: دل جفای خطت از دور قمر می داند 97شمارهٔ ۱۷۹: دلم از زلف تو پا بستهٔ سودا آمد 98شمارهٔ ۱۸۰: دل در آن زلف شد و روی دل افروز ند ...99شمارهٔ ۱۸۱: دوش می گفتم که ماه این دلفروزی از ...100شمارهٔ ۱۸۲: راستی را شیوه یی کآن سرو قامت می ...101شمارهٔ ۱۸۳: روی تو طعنه بر گُل سیراب می زند 102شمارهٔ ۱۸۴: ز بهر غارت جان عشق لشکر اندازد 103شمارهٔ ۱۸۵: ز غمزه چشم تو چون تیر در کمان آور ...104شمارهٔ ۱۸۶: سپاه عشق از آن لحظه خیمه بالا زد 105شمارهٔ ۱۸۷: سرشک تا به کی از چشم آن و این افت ...106شمارهٔ ۱۸۸: سرکشید از کبر ابلیس و چنین مهجور ...107شمارهٔ ۱۸۹: سرو هرگز در چمن کاری چنین زیبا نک ...108شمارهٔ ۱۹۰: سروِ قدّت طرف باغ چو پا می ماند 109شمارهٔ ۱۹۱: سریر فقر که با هیچ پادشا ندهند 110شمارهٔ ۱۹۲: سزد که زلف تو آن رخ پی نظاره نمای ...111شمارهٔ ۱۹۳: شبی کآن ماه با ما خوش برآید 112شمارهٔ ۱۹۴: صاحب روی نکو منصب دولت دارد 113شمارهٔ ۱۹۵: ز بس کز گریه چشم من به خونِ ناب م ...114شمارهٔ ۱۹۶: صبا به تحفه نسیمی که دلگشای آرد 115شمارهٔ ۱۹۷: طالب دردِ عشق تو فکر دوا نمی کند 116شمارهٔ ۱۹۸: طوطیِ عقلم که دعویّ تکلّم می کند 117شمارهٔ ۱۹۹: عاقبت حسرتِ لعل تو دلم را خون کرد 118شمارهٔ ۲۰۰: غم نیست اگر زلفت با فتنه سری دارد 119شمارهٔ ۲۰۱: کس نیست که کار ما برآرد 120شمارهٔ ۲۰۲: کسی چو نیست که پیش تو عذر ما خواه ...121شمارهٔ ۲۰۳: کسی را که رویت هوس می کند 122شمارهٔ ۲۰۴: کسی کآشفتهٔ سودای آن زنجیر مو آمد 123شمارهٔ ۲۰۵: کسی که نسبت قدّت به سرو ناز کند 124شمارهٔ ۲۰۶: کسی چون گل دهن پرخنده دارد 125شمارهٔ ۲۰۷: کسی کاو به جانان وصالی ندارد 126شمارهٔ ۲۰۸: کسی که سلسلهٔ زلف مشکبو دارد 127شمارهٔ ۲۰۹: کسی کز خوان قسمت مفلسان را جام می ...128شمارهٔ ۲۱۰: کمند زلف توام پای بند سودا کرد 129شمارهٔ ۲۱۱: کنون چو در طلبش اشک رو به ره دارد 130شمارهٔ ۲۱۲: گر ای اشک دیده به خویشت بخواند 131شمارهٔ ۲۱۳: گر بعد اجل دردِ تو با خویش توان ب ...132شمارهٔ ۲۱۴: گر تیغ زند یار نخواهیم حذر کرد 133شمارهٔ ۲۱۵: گرچه هر دم سیل اشک ما به دریا می ...134شمارهٔ ۲۱۶: گرچه دل بهره ز کیش تو خدنگی دارد 135شمارهٔ ۲۱۷: گرچه شب غم ساختم چون شمع من با سو ...136شمارهٔ ۲۱۸: گر ز بالای تو هر ساعت بلا باید کش ...137شمارهٔ ۲۱۹: گر شبی ماه رخت پرده ز رو برگیرد 138شمارهٔ ۲۲۰: گر قدح با لب میگون تو لافی دارد 139شمارهٔ ۲۲۱: گر نه با من سر زلفت به جفا پیدا ش ...140شمارهٔ ۲۲۲: گر ندیدی کز سرای دیده ام خون می چ ...141شمارهٔ ۲۲۳: گر همچونی دم می زنم از سوز دل خون ...142شمارهٔ ۲۲۴: گل جامه دران بار دگر سر به در آور ...143شمارهٔ ۲۲۵: گهی به پای تو جانم سرِ نیاز کشید 144شمارهٔ ۲۲۶: گوهر اشکم که راز دل هویدا می کند 145شمارهٔ ۲۲۷: گهی چشمت به نیش غم دلم را ریش می ...146شمارهٔ ۲۲۸: گهی که باغ ز فصل بهار یاد دهد 147شمارهٔ ۲۲۹: گهی کز خوان قسمت مفلسان را کام می ...148شمارهٔ ۲۳۰: گهی که آیت حسن تو را بیان کردند 149شمارهٔ ۲۳۱: لبت جانبخش و دلجو می نماید 150شمارهٔ ۲۳۲: ما را ز سر خیال تو بیرون نمی شود 151شمارهٔ ۲۳۳: ماه رخسارِ تو دید و عاشقی بنیاد ک ...152شمارهٔ ۲۳۴: مرا بی تو راحت الم می نماید 153شمارهٔ ۲۳۵: مرا تا سوز دل هر شب بلای تن نخواه ...154شمارهٔ ۲۳۶: مرا دوش از آن لب بسی رنگ بود 155شمارهٔ ۲۳۷: مرا که دوش زِیادت زیاده دردی بود 156شمارهٔ ۲۳۸: مرا می سوزد آن بدخو که کار خودنکو ...157شمارهٔ ۲۳۹: مرا یاد آن روی دیوانه کرد 158شمارهٔ ۲۴۰: مسافران که در این ره به کاروان رف ...159شمارهٔ ۲۴۱: میر مجلس که چو لب بادهٔ روشن دارد 160شمارهٔ ۲۴۲: ناز مه جز به همین نیست که نوری دا ...161شمارهٔ ۲۴۳: نکردم جز به زلف یار پیوند 162شمارهٔ ۲۴۴: واقف از جام می لعل تو مدهوشانند 163شمارهٔ ۲۴۵: هر جفایی که کند روی تو نیکو باشد 164شمارهٔ ۲۴۶: هر خطایی که سزاوار عتابی باشد 165شمارهٔ ۲۴۷: هردم از جانب او تیغ بلا می آید 166شمارهٔ ۲۴۸: هردم از غیبم به گوش دل ندایی می ر ...167شمارهٔ ۲۴۹: هر دم به صورتی یار دیدار می نماید 168شمارهٔ ۲۵۰: هر شبی زلفش مرا دربند سودا می کشد 169شمارهٔ ۲۵۱: هرکجا خطّ تو عرض نافهٔ چینی کند 170شمارهٔ ۲۵۲: هرکه زاین وادی به کوی بخت و دولت ...171شمارهٔ ۲۵۳: هرکه سر در قدمِ مردم مقبل ننهاد 172شمارهٔ ۲۵۴: هرگز به جهان چیزی جز یار نمی ماند 173شمارهٔ ۲۵۵: هندوی زلف تو زآن حال مشوّش دارد 174شمارهٔ ۲۵۶: یارب کدام دل که ز سوز تو دم نزد 175شمارهٔ ۲۵۷: یار درد بی دلان را دید و تدبیری ن ...176شمارهٔ ۲۵۸: یار در کار دلم کوشش بسیاری کرد 177شمارهٔ ۲۵۹: از چشم ما چو می طلبد لعل او گهر 178شمارهٔ ۲۶۰: از گوهر اشک ار نشود دیده توانگر 179شمارهٔ ۲۶۱: چه بود افسانهٔ منصور با یار 180شمارهٔ ۲۶۲: دلا غم یار ما شد دل به جا دار 181شمارهٔ ۲۶۳: گر به رویت کنند نسبت حور 182شمارهٔ ۲۶۴: عمری دویده ایم به دنبالِ اهل راز 183شمارهٔ ۲۶۵: ما را ز روزگار غمِ روزگار بس 184شمارهٔ ۲۶۶: آب شد پیش لبت قند چو تر کردیمش 185شمارهٔ ۲۶۷: آن دل که به فن برد ز من غمزهٔ مست ...186شمارهٔ ۲۶۸: آنکه رحمی نیست بر حال منش 187شمارهٔ ۲۶۹: اشکِ چشم من که جان نقد روان می خو ...188شمارهٔ ۲۷۰: اگر در بند سودا نیست با من زلف مش ...189شمارهٔ ۲۷۱: تا در دلت غمی بوَد از دلپذیر خویش 190شمارهٔ ۲۷۲: چه کرد سرو به قدّت که بر کشیدندش 191شمارهٔ ۲۷۳: چون طلب کردیم فیضی از سحاب رحمتش 192شمارهٔ ۲۷۴: در عشق از آن خوشدلم از چشم ترِ خو ...193شمارهٔ ۲۷۵: دلا به دست هوس تار زلف یار مکش 194شمارهٔ ۲۷۶: کجاست ساغر می تا به گردش آرندش 195شمارهٔ ۲۷۷: دل چو گشت از جام معنی جرعه نوش 196شمارهٔ ۲۷۸: روزگاری ست که از غایت نادانی خویش 197شمارهٔ ۲۷۹: گر ترحّم نکند طرّهٔ بی آرامش 198شمارهٔ ۲۸۰: ما را به درِ دوست گشاد از هوس خوی ...199شمارهٔ ۲۸۱: ما را همین زبانی ست آن نیز در دعا ...200شمارهٔ ۲۸۲: یار اگر بد کند ای دل نتوان گفت بد ...201شمارهٔ ۲۸۳: هر نقد دل کآن غمزهٔ پر حیله می آر ...202شمارهٔ ۲۸۴: گر بیابد شرف خدمت آن حور ملک 203شمارهٔ ۲۸۵: شمع می گفت به پروانه شبی در محفل 204شمارهٔ ۲۸۶: آه کز زلفت اسیر بند زنّار آمدم 205شمارهٔ ۲۸۷: از آن ز دیده و دل اشک و آه می خوا ...206شمارهٔ ۲۸۸: ای ز چشمت چشم نرگس نسخه یی امّا س ...207شمارهٔ ۲۸۹: تا به روی از دیده اشک لاله گون می ...208شمارهٔ ۲۹۰: تا خاک راه همت اهل صفا شدم 209شمارهٔ ۲۹۱: خیزید تا ز خاک درش درد سر بریم 210شمارهٔ ۲۹۲: دل خون شد و زاین راه به جایی نرسی ...211شمارهٔ ۲۹۳: دل گم شد و جز بر دهنش نیست گمانم 212شمارهٔ ۲۹۴: زهی تیره از زلف تو روز، شام 213شمارهٔ ۲۹۵: سرشک جانب خاک در تو بست احرام 214شمارهٔ ۲۹۶: گرچه از جا شد دل و بر جان بلا می ...215شمارهٔ ۲۹۷: گرچه روزی چند دور از کعبهٔ روی تو ...216شمارهٔ ۲۹۸: گهی که جانب آن زلف خم به خم بینیم 217شمارهٔ ۲۹۹: ما به اوّل ستم زلف تو را خوش کردی ...218شمارهٔ ۳۰۰: ما به فکر دهنت ذوق شکر یافته ایم 219شمارهٔ ۳۰۱: مابه وجهی صفت روی تو با مه کردیم 220شمارهٔ ۳۰۲: ما در خیال زلف تو شبگیر می کنیم 221شمارهٔ ۳۰۳: ما دل به تو دادیم و کمِ خویش گرفت ...222شمارهٔ ۳۰۴: ما ز تقصیر عبادت چون پشیمان آمدیم 223شمارهٔ ۳۰۵: ما که هرشب همچو شمع از تاب و تب د ...224شمارهٔ ۳۰۶: مرا که بر سر کویت سگ وفا دارم 225شمارهٔ ۳۰۷: مرا مکش که تو را خاک رهگذار شدم 226شمارهٔ ۳۰۸: من که با لعل تو فارغ ز می رنگینم 227شمارهٔ ۳۰۹: من که از دیدهٔ معنی به رخت می نگر ...228شمارهٔ ۳۱۰: آخر ای جان لب شیرین تو را جان گفت ...229شمارهٔ ۳۱۱: ای رفیقان به شب هجر چو از آتش من 230شمارهٔ ۳۱۲: ای مهر تو انیس دل ناتوان من 231شمارهٔ ۳۱۳: با آنکه بر مزارم نگذشت قاتل من 232شمارهٔ ۳۱۴: به غیر چشمهٔ حیوان کرا رسد گفتن 233شمارهٔ ۳۱۵: تا دست دهد روی چو خورشید تودیدن 234شمارهٔ ۳۱۶: تا رندی و نیاز نشد رسم و راه من 235شمارهٔ ۳۱۷: تا می فشاند سوز دل خون از کباب خو ...236شمارهٔ ۳۱۸: گر تو را میلی ست بر قتل زبون خویش ...237شمارهٔ ۳۱۹: گرچه اسرار نهانی می شود معلوم من 238شمارهٔ ۳۲۰: گر شود بر خاک کویت فرصت سر باختن 239شمارهٔ ۳۲۱: من که باشم که بود لایق تو خدمت من 240شمارهٔ ۳۲۲: ای به حُسن آفتاب چاکر تو 241شمارهٔ ۳۲۳: به هوا و هوس نکهت پیراهن تو 242شمارهٔ ۳۲۴: تا چمن دم زد ز لطف عارض رعنای او 243شمارهٔ ۳۲۵: تا قدح هردم چرا بوسد لب میگون او 244شمارهٔ ۳۲۶: خیز ای ندیم خاصّ درِ پادشاه شو 245شمارهٔ ۳۲۷: دلیر آن است که در دیده بود منزل ا ...246شمارهٔ ۳۲۸: صوفی ما جام باشد باده تا باشد در ...247شمارهٔ ۳۲۹: کسی که پیرویِ عشق نیست عادت او 248شمارهٔ ۳۳۰: کسی که خاک درِ دوست نیست افسر او 249شمارهٔ ۳۳۱: لاله کز گل می برد دل چهرهٔ رعنای ...250شمارهٔ ۳۳۲: لطفی که می کند به محبّان عذار او 251شمارهٔ ۳۳۳: من آن نیَم که گذارم ز دست دامن تو 252شمارهٔ ۳۳۴: ای تیرِ غمت را دل عشّاق نشانه 253شمارهٔ ۳۳۵: کنایت ها به آب خضر گفته 254شمارهٔ ۳۳۶: گهی دل می خورد خونم گه از راه جفا ...255شمارهٔ ۳۳۷: نامهٔ طاعت و عصیان چه سفید و چه س ...256شمارهٔ ۳۳۸: همه شب در غم آن ماه پاره 257شمارهٔ ۳۳۹: از این شکسته دو روزی اگر جدا باشی 258شمارهٔ ۳۴۰: اگرچه مشگ را باشد به هر سویی خرید ...259شمارهٔ ۳۴۱: ای اشک مرا از سر کویش خبری گوی 260شمارهٔ ۳۴۲: ای اشک چو در راه طلب گرم دویدی 261شمارهٔ ۳۴۳: ای به بوی تو صبا شیفتهٔ هر چمنی 262شمارهٔ ۳۴۴: ای پارسا که دایم رو در نماز داری 263شمارهٔ ۳۴۵: ای دل آن دم شرف صحبت دلبر یابی 264شمارهٔ ۳۴۶: ای دل از خویش گذر تا که به جایی ب ...265شمارهٔ ۳۴۷: ای دل به طریقی سوی زلفش اگر افتی 266شمارهٔ ۳۴۸: ای دل سر تسلیم بنه بر کف پایی 267شمارهٔ ۳۴۹: ای که بر صفحهٔ مه خطّ غباری داری 268شمارهٔ ۳۵۰: ای که در عالم خوبی به لطافت علمی 269شمارهٔ ۳۵۱: ای گذشته قدت از سرو به خوش رفتاری 270شمارهٔ ۳۵۲: ای گل از روی تو آموخته خندان رویی 271شمارهٔ ۳۵۳: بدین شوخی که تو بنیاد داری 272شمارهٔ ۳۵۴: تا در قدم اهل دلی خاک نگردی 273شمارهٔ ۳۵۵: تا دلم را به غم هجر در انداخته ای 274شمارهٔ ۳۵۶: تا کی ای شوخ به هر بیخبری می سازی 275شمارهٔ ۳۵۷: تا همچو غنچه خندان از خود به در ن ...276شمارهٔ ۳۵۸: تو ای مه گر چه شوخ و بیوفایی 277شمارهٔ ۳۵۹: چند ای سرشکِ خون دم از پاکیِّ گوه ...278شمارهٔ ۳۶۰: چه طرفه طرفه تو نقشی چه بوالعجب ن ...279شمارهٔ ۳۶۱: خیز ای مست و سلامی به رخ ساقی گوی 280شمارهٔ ۳۶۲: دلا تا محنتی بر خودنبینی 281شمارهٔ ۳۶۳: دلا چو روی به اقبال مقبلی داری 282شمارهٔ ۳۶۴: دلا ز لذت مستی گهی خبر یابی 283شمارهٔ ۳۶۵: شد باز به دیدار سحر چشم جهانی 284شمارهٔ ۳۶۶: کجا باشد چو می روشن ضمیری 285شمارهٔ ۳۶۷: گر ای دل بر طریق عذرخواهی 286شمارهٔ ۳۶۸: گر تو ای شمع شبی هم نفس من باشی 287شمارهٔ ۳۶۹: گرچه بر اسب سلطنت شاهی و شاهزاده ...288شمارهٔ ۳۷۰: ما نداریم به غیر از جگرِ افگاری 289شمارهٔ ۳۷۱: مرا ای مه اگر دیوانه گفتی 290شمارهٔ ۳۷۲: مرا در بزم رندان جرعه نوشی 291شمارهٔ ۳۷۳: مشکل عشق تو بسیار است و ما را دل ...292شمارهٔ ۳۷۴: مشاطّه سر زلف تو ببرید به بازی 293شمارهٔ ۳۷۵: منم و بادیهٔ عشق و دل آگاهی 294شمارهٔ ۳۷۶: نیست در عشق تو سوز من و شمع امروز ...295شمارهٔ ۳۷۷: وصل جمشید طلب تا که به جامی برسی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ