به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

خیالی بخاری

خیالی بخاریغزل هاشمارهٔ ۱۱۶: باز از قدم گل چمن پیر جوان شد

1760عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

باز از قدم گل چمن پیر جوان شد
وز زلف سمن باد صبا مشگ فشان شد
تا عرضه دهد پیش قدت بندگی خویش
سر تا به قدم سوسن آزاده زبان شد
تا زمزمهٔ مهر تو بشنید به صد شوق
در رقص درآمد فلک و چرخ زنان شد
آب از هوس نخل خرامان قدت باز
شوریده صفت در قدم سرو روان شد
در جان خیالی چو وطن ساخت غم عشق
می خواست که ویران شود این خانه همان شد

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۱۵: باد اگر یاد سرو ما نکند 2شمارهٔ ۱۱۶: باز از قدم گل چمن پیر جوان شد 3شمارهٔ ۱۱۷: باز این دل خود کام به فرمان کسی ش ...4شمارهٔ ۱۱۸: باز بالا بنمودی و بلا خواهد شد 5شمارهٔ ۱۱۹: باز بیرون شدی و نوبت حیرانی شد 6شمارهٔ ۱۲۰: باز ره بینان نشان از قرب منزل می ...7شمارهٔ ۱۲۱: باشد که ز رخسار ترا پرده برافتد 8شمارهٔ ۱۲۲: با غمت هرچند کار درد ما مشکل شود 9شمارهٔ ۱۲۳: به بازی حلقهٔ زلف تو دل برد از من ...10شمارهٔ ۱۲۴: به جهان لطیف طبعی که ز خود ملال د ...11شمارهٔ ۱۲۵: تابِ خطت قرار ز بخت سیاه برد 12شمارهٔ ۱۲۶: تابِ رویت رونق خورشید عالمتاب برد 13شمارهٔ ۱۲۷: تا بر بیاض رویت خطّ سیه برآمد 14شمارهٔ ۱۲۸: تاب رویت به فروغ مه تابان ماند 15شمارهٔ ۱۲۹: تا به رحمت خوان قسمت را مزیّن کرد ...16شمارهٔ ۱۳۰: تا بنفشه برد بویی از خطت در تاب ش ...17شمارهٔ ۱۳۱: تا به سودای تو دل را عشق و همّت ی ...18شمارهٔ ۱۳۲: تا به کی چشم تو جز غارت دینها نکن ...19شمارهٔ ۱۳۳: تا به کی نقد دلم صرف غم هجران شود 20شمارهٔ ۱۳۴: تا به معنی اهل صورت دم ز آب و گل ...21شمارهٔ ۱۳۵: تا جان ز وفای دهن تنگ تو دم زد 22شمارهٔ ۱۳۶: تا جفایی نکشد دل به وفایی نرسد 23شمارهٔ ۱۳۷: تا خرد خیمه سوی عالم جسمانی زد 24شمارهٔ ۱۳۸: تا خطت خود را به سودای خطا خواهد ...25شمارهٔ ۱۳۹: تا دل به وصف آن دهن عرض تکلّم می ...26شمارهٔ ۱۴۰: تا دلم شیوهٔ آن زلف دوتا می داند 27شمارهٔ ۱۴۱: تا راهروان در حرم دل نرسیدند 28شمارهٔ ۱۴۲: تا ز خاک قدمت باد خبر می آرد 29شمارهٔ ۱۴۳: تا ز عشق اهل نظر آئینه یی برساختن ...30شمارهٔ ۱۴۴: تا زلف تو دلم را پا بستهٔ بلا کرد 31شمارهٔ ۱۴۵: تا زلف رهزن تو ز عنبر کمند کرد 32شمارهٔ ۱۴۶: تا ز نسیم رحتمش رایحه یی به ما رس ...33شمارهٔ ۱۴۷: تا کافر چشمت ز مژه عزم سپه کرد 34شمارهٔ ۱۴۸: تا گرد عارض تو خط سبز بردمید 35شمارهٔ ۱۴۹: تا گلشن از طراوت روی تو یاد داد 36شمارهٔ ۱۵۰: تا نخست از طرف عشق تو فرمان نرسید 37شمارهٔ ۱۵۱: تا نشد زلفت پریشان وقت ما برهم نز ...38شمارهٔ ۱۵۲: ترک چشمت بی سپاه حُسن خنجر می زند 39شمارهٔ ۱۵۳: تو را به جز سخن اندر دهن نمی گنجد 40شمارهٔ ۱۵۴: چشمت آزار ما چه می خواهد 41شمارهٔ ۱۵۵: چشمت که به جز فتنه گری کار ندارد 42شمارهٔ ۱۵۶: چنین که چشم تو پروای دادخواه ندار ...43شمارهٔ ۱۵۷: چو زلف بی قرارش قصد جان کرد 44شمارهٔ ۱۵۸: چو سرو هر که در این بوستان هوای ت ...45شمارهٔ ۱۵۹: چو عطّار صبا در چین زلفت مشگ می ب ...46شمارهٔ ۱۶۰: چون نه شادیّ و نه محنت به کسی می ...47شمارهٔ ۱۶۱: چو نام مستیِ نرگس به بزم باغ برآم ...48شمارهٔ ۱۶۲: خدا بتان جفا کیش را وفا بخشد 49شمارهٔ ۱۶۳: خطت را تا به خون ریزی نشان شد 50شمارهٔ ۱۶۴: خطت صحیفهٔ مه را نقاب مشگین کرد 51شمارهٔ ۱۶۵: خیال روی تو از سر به در نخواهم کر ...52شمارهٔ ۱۶۶: خیز که پیر مغان میکده را درگشاد 53شمارهٔ ۱۶۷: در ازل مهر تو با جان رقم غم می زد 54شمارهٔ ۱۶۸: در ازل قطرهٔ خونی که ز آب و گِل ش ...55شمارهٔ ۱۶۹: در چمن سبزهٔ سیراب به هرجا که رسی ...56شمارهٔ ۱۷۰: در چمن دوش به گل بلبل دشوار پسند 57شمارهٔ ۱۷۱: دلم جز داغ نومیدی ز جان حاصل همین ...58شمارهٔ ۱۷۲: دل جز به غمت خاطر خوشنود ندارد 59شمارهٔ ۱۷۳: دل به رویت هوس صحبت جانی دارد 60شمارهٔ ۱۷۴: دل نه جز غصّه محرمی دارد 61شمارهٔ ۱۷۵: دل به یاد لب لعلت سخن از نوش نکرد 62شمارهٔ ۱۷۶: دلم جز با غمت خرّم نباشد 63شمارهٔ ۱۷۷: دلِ شکسته چو در آرزوی لعل تو خون ...64شمارهٔ ۱۷۸: دل جفای خطت از دور قمر می داند 65شمارهٔ ۱۷۹: دلم از زلف تو پا بستهٔ سودا آمد 66شمارهٔ ۱۸۰: دل در آن زلف شد و روی دل افروز ند ...67شمارهٔ ۱۸۱: دوش می گفتم که ماه این دلفروزی از ...68شمارهٔ ۱۸۲: راستی را شیوه یی کآن سرو قامت می ...69شمارهٔ ۱۸۳: روی تو طعنه بر گُل سیراب می زند 70شمارهٔ ۱۸۴: ز بهر غارت جان عشق لشکر اندازد 71شمارهٔ ۱۸۵: ز غمزه چشم تو چون تیر در کمان آور ...72شمارهٔ ۱۸۶: سپاه عشق از آن لحظه خیمه بالا زد 73شمارهٔ ۱۸۷: سرشک تا به کی از چشم آن و این افت ...74شمارهٔ ۱۸۸: سرکشید از کبر ابلیس و چنین مهجور ...75شمارهٔ ۱۸۹: سرو هرگز در چمن کاری چنین زیبا نک ...76شمارهٔ ۱۹۰: سروِ قدّت طرف باغ چو پا می ماند 77شمارهٔ ۱۹۱: سریر فقر که با هیچ پادشا ندهند 78شمارهٔ ۱۹۲: سزد که زلف تو آن رخ پی نظاره نمای ...79شمارهٔ ۱۹۳: شبی کآن ماه با ما خوش برآید 80شمارهٔ ۱۹۴: صاحب روی نکو منصب دولت دارد 81شمارهٔ ۱۹۵: ز بس کز گریه چشم من به خونِ ناب م ...82شمارهٔ ۱۹۶: صبا به تحفه نسیمی که دلگشای آرد 83شمارهٔ ۱۹۷: طالب دردِ عشق تو فکر دوا نمی کند 84شمارهٔ ۱۹۸: طوطیِ عقلم که دعویّ تکلّم می کند 85شمارهٔ ۱۹۹: عاقبت حسرتِ لعل تو دلم را خون کرد 86شمارهٔ ۲۰۰: غم نیست اگر زلفت با فتنه سری دارد 87شمارهٔ ۲۰۱: کس نیست که کار ما برآرد 88شمارهٔ ۲۰۲: کسی چو نیست که پیش تو عذر ما خواه ...89شمارهٔ ۲۰۳: کسی را که رویت هوس می کند 90شمارهٔ ۲۰۴: کسی کآشفتهٔ سودای آن زنجیر مو آمد 91شمارهٔ ۲۰۵: کسی که نسبت قدّت به سرو ناز کند 92شمارهٔ ۲۰۶: کسی چون گل دهن پرخنده دارد 93شمارهٔ ۲۰۷: کسی کاو به جانان وصالی ندارد 94شمارهٔ ۲۰۸: کسی که سلسلهٔ زلف مشکبو دارد 95شمارهٔ ۲۰۹: کسی کز خوان قسمت مفلسان را جام می ...96شمارهٔ ۲۱۰: کمند زلف توام پای بند سودا کرد 97شمارهٔ ۲۱۱: کنون چو در طلبش اشک رو به ره دارد 98شمارهٔ ۲۱۲: گر ای اشک دیده به خویشت بخواند 99شمارهٔ ۲۱۳: گر بعد اجل دردِ تو با خویش توان ب ...100شمارهٔ ۲۱۴: گر تیغ زند یار نخواهیم حذر کرد 101شمارهٔ ۲۱۵: گرچه هر دم سیل اشک ما به دریا می ...102شمارهٔ ۲۱۶: گرچه دل بهره ز کیش تو خدنگی دارد 103شمارهٔ ۲۱۷: گرچه شب غم ساختم چون شمع من با سو ...104شمارهٔ ۲۱۸: گر ز بالای تو هر ساعت بلا باید کش ...105شمارهٔ ۲۱۹: گر شبی ماه رخت پرده ز رو برگیرد 106شمارهٔ ۲۲۰: گر قدح با لب میگون تو لافی دارد 107شمارهٔ ۲۲۱: گر نه با من سر زلفت به جفا پیدا ش ...108شمارهٔ ۲۲۲: گر ندیدی کز سرای دیده ام خون می چ ...109شمارهٔ ۲۲۳: گر همچونی دم می زنم از سوز دل خون ...110شمارهٔ ۲۲۴: گل جامه دران بار دگر سر به در آور ...111شمارهٔ ۲۲۵: گهی به پای تو جانم سرِ نیاز کشید 112شمارهٔ ۲۲۶: گوهر اشکم که راز دل هویدا می کند 113شمارهٔ ۲۲۷: گهی چشمت به نیش غم دلم را ریش می ...114شمارهٔ ۲۲۸: گهی که باغ ز فصل بهار یاد دهد 115شمارهٔ ۲۲۹: گهی کز خوان قسمت مفلسان را کام می ...116شمارهٔ ۲۳۰: گهی که آیت حسن تو را بیان کردند 117شمارهٔ ۲۳۱: لبت جانبخش و دلجو می نماید 118شمارهٔ ۲۳۲: ما را ز سر خیال تو بیرون نمی شود 119شمارهٔ ۲۳۳: ماه رخسارِ تو دید و عاشقی بنیاد ک ...120شمارهٔ ۲۳۴: مرا بی تو راحت الم می نماید 121شمارهٔ ۲۳۵: مرا تا سوز دل هر شب بلای تن نخواه ...122شمارهٔ ۲۳۶: مرا دوش از آن لب بسی رنگ بود 123شمارهٔ ۲۳۷: مرا که دوش زِیادت زیاده دردی بود 124شمارهٔ ۲۳۸: مرا می سوزد آن بدخو که کار خودنکو ...125شمارهٔ ۲۳۹: مرا یاد آن روی دیوانه کرد 126شمارهٔ ۲۴۰: مسافران که در این ره به کاروان رف ...127شمارهٔ ۲۴۱: میر مجلس که چو لب بادهٔ روشن دارد 128شمارهٔ ۲۴۲: ناز مه جز به همین نیست که نوری دا ...129شمارهٔ ۲۴۳: نکردم جز به زلف یار پیوند 130شمارهٔ ۲۴۴: واقف از جام می لعل تو مدهوشانند 131شمارهٔ ۲۴۵: هر جفایی که کند روی تو نیکو باشد 132شمارهٔ ۲۴۶: هر خطایی که سزاوار عتابی باشد 133شمارهٔ ۲۴۷: هردم از جانب او تیغ بلا می آید 134شمارهٔ ۲۴۸: هردم از غیبم به گوش دل ندایی می ر ...135شمارهٔ ۲۴۹: هر دم به صورتی یار دیدار می نماید 136شمارهٔ ۲۵۰: هر شبی زلفش مرا دربند سودا می کشد 137شمارهٔ ۲۵۱: هرکجا خطّ تو عرض نافهٔ چینی کند 138شمارهٔ ۲۵۲: هرکه زاین وادی به کوی بخت و دولت ...139شمارهٔ ۲۵۳: هرکه سر در قدمِ مردم مقبل ننهاد 140شمارهٔ ۲۵۴: هرگز به جهان چیزی جز یار نمی ماند 141شمارهٔ ۲۵۵: هندوی زلف تو زآن حال مشوّش دارد 142شمارهٔ ۲۵۶: یارب کدام دل که ز سوز تو دم نزد 143شمارهٔ ۲۵۷: یار درد بی دلان را دید و تدبیری ن ...144شمارهٔ ۲۵۸: یار در کار دلم کوشش بسیاری کرد 145شمارهٔ ۲۵۹: از چشم ما چو می طلبد لعل او گهر 146شمارهٔ ۲۶۰: از گوهر اشک ار نشود دیده توانگر 147شمارهٔ ۲۶۱: چه بود افسانهٔ منصور با یار 148شمارهٔ ۲۶۲: دلا غم یار ما شد دل به جا دار 149شمارهٔ ۲۶۳: گر به رویت کنند نسبت حور 150شمارهٔ ۲۶۴: عمری دویده ایم به دنبالِ اهل راز 151شمارهٔ ۲۶۵: ما را ز روزگار غمِ روزگار بس 152شمارهٔ ۲۶۶: آب شد پیش لبت قند چو تر کردیمش 153شمارهٔ ۲۶۷: آن دل که به فن برد ز من غمزهٔ مست ...154شمارهٔ ۲۶۸: آنکه رحمی نیست بر حال منش 155شمارهٔ ۲۶۹: اشکِ چشم من که جان نقد روان می خو ...156شمارهٔ ۲۷۰: اگر در بند سودا نیست با من زلف مش ...157شمارهٔ ۲۷۱: تا در دلت غمی بوَد از دلپذیر خویش 158شمارهٔ ۲۷۲: چه کرد سرو به قدّت که بر کشیدندش 159شمارهٔ ۲۷۳: چون طلب کردیم فیضی از سحاب رحمتش 160شمارهٔ ۲۷۴: در عشق از آن خوشدلم از چشم ترِ خو ...161شمارهٔ ۲۷۵: دلا به دست هوس تار زلف یار مکش 162شمارهٔ ۲۷۶: کجاست ساغر می تا به گردش آرندش 163شمارهٔ ۲۷۷: دل چو گشت از جام معنی جرعه نوش 164شمارهٔ ۲۷۸: روزگاری ست که از غایت نادانی خویش 165شمارهٔ ۲۷۹: گر ترحّم نکند طرّهٔ بی آرامش 166شمارهٔ ۲۸۰: ما را به درِ دوست گشاد از هوس خوی ...167شمارهٔ ۲۸۱: ما را همین زبانی ست آن نیز در دعا ...168شمارهٔ ۲۸۲: یار اگر بد کند ای دل نتوان گفت بد ...169شمارهٔ ۲۸۳: هر نقد دل کآن غمزهٔ پر حیله می آر ...170شمارهٔ ۲۸۴: گر بیابد شرف خدمت آن حور ملک 171شمارهٔ ۲۸۵: شمع می گفت به پروانه شبی در محفل 172شمارهٔ ۲۸۶: آه کز زلفت اسیر بند زنّار آمدم 173شمارهٔ ۲۸۷: از آن ز دیده و دل اشک و آه می خوا ...174شمارهٔ ۲۸۸: ای ز چشمت چشم نرگس نسخه یی امّا س ...175شمارهٔ ۲۸۹: تا به روی از دیده اشک لاله گون می ...176شمارهٔ ۲۹۰: تا خاک راه همت اهل صفا شدم 177شمارهٔ ۲۹۱: خیزید تا ز خاک درش درد سر بریم 178شمارهٔ ۲۹۲: دل خون شد و زاین راه به جایی نرسی ...179شمارهٔ ۲۹۳: دل گم شد و جز بر دهنش نیست گمانم 180شمارهٔ ۲۹۴: زهی تیره از زلف تو روز، شام 181شمارهٔ ۲۹۵: سرشک جانب خاک در تو بست احرام 182شمارهٔ ۲۹۶: گرچه از جا شد دل و بر جان بلا می ...183شمارهٔ ۲۹۷: گرچه روزی چند دور از کعبهٔ روی تو ...184شمارهٔ ۲۹۸: گهی که جانب آن زلف خم به خم بینیم 185شمارهٔ ۲۹۹: ما به اوّل ستم زلف تو را خوش کردی ...186شمارهٔ ۳۰۰: ما به فکر دهنت ذوق شکر یافته ایم 187شمارهٔ ۳۰۱: مابه وجهی صفت روی تو با مه کردیم 188شمارهٔ ۳۰۲: ما در خیال زلف تو شبگیر می کنیم 189شمارهٔ ۳۰۳: ما دل به تو دادیم و کمِ خویش گرفت ...190شمارهٔ ۳۰۴: ما ز تقصیر عبادت چون پشیمان آمدیم 191شمارهٔ ۳۰۵: ما که هرشب همچو شمع از تاب و تب د ...192شمارهٔ ۳۰۶: مرا که بر سر کویت سگ وفا دارم 193شمارهٔ ۳۰۷: مرا مکش که تو را خاک رهگذار شدم 194شمارهٔ ۳۰۸: من که با لعل تو فارغ ز می رنگینم 195شمارهٔ ۳۰۹: من که از دیدهٔ معنی به رخت می نگر ...196شمارهٔ ۳۱۰: آخر ای جان لب شیرین تو را جان گفت ...197شمارهٔ ۳۱۱: ای رفیقان به شب هجر چو از آتش من 198شمارهٔ ۳۱۲: ای مهر تو انیس دل ناتوان من 199شمارهٔ ۳۱۳: با آنکه بر مزارم نگذشت قاتل من 200شمارهٔ ۳۱۴: به غیر چشمهٔ حیوان کرا رسد گفتن 201شمارهٔ ۳۱۵: تا دست دهد روی چو خورشید تودیدن 202شمارهٔ ۳۱۶: تا رندی و نیاز نشد رسم و راه من 203شمارهٔ ۳۱۷: تا می فشاند سوز دل خون از کباب خو ...204شمارهٔ ۳۱۸: گر تو را میلی ست بر قتل زبون خویش ...205شمارهٔ ۳۱۹: گرچه اسرار نهانی می شود معلوم من 206شمارهٔ ۳۲۰: گر شود بر خاک کویت فرصت سر باختن 207شمارهٔ ۳۲۱: من که باشم که بود لایق تو خدمت من 208شمارهٔ ۳۲۲: ای به حُسن آفتاب چاکر تو 209شمارهٔ ۳۲۳: به هوا و هوس نکهت پیراهن تو 210شمارهٔ ۳۲۴: تا چمن دم زد ز لطف عارض رعنای او 211شمارهٔ ۳۲۵: تا قدح هردم چرا بوسد لب میگون او 212شمارهٔ ۳۲۶: خیز ای ندیم خاصّ درِ پادشاه شو 213شمارهٔ ۳۲۷: دلیر آن است که در دیده بود منزل ا ...214شمارهٔ ۳۲۸: صوفی ما جام باشد باده تا باشد در ...215شمارهٔ ۳۲۹: کسی که پیرویِ عشق نیست عادت او 216شمارهٔ ۳۳۰: کسی که خاک درِ دوست نیست افسر او 217شمارهٔ ۳۳۱: لاله کز گل می برد دل چهرهٔ رعنای ...218شمارهٔ ۳۳۲: لطفی که می کند به محبّان عذار او 219شمارهٔ ۳۳۳: من آن نیَم که گذارم ز دست دامن تو 220شمارهٔ ۳۳۴: ای تیرِ غمت را دل عشّاق نشانه 221شمارهٔ ۳۳۵: کنایت ها به آب خضر گفته 222شمارهٔ ۳۳۶: گهی دل می خورد خونم گه از راه جفا ...223شمارهٔ ۳۳۷: نامهٔ طاعت و عصیان چه سفید و چه س ...224شمارهٔ ۳۳۸: همه شب در غم آن ماه پاره 225شمارهٔ ۳۳۹: از این شکسته دو روزی اگر جدا باشی 226شمارهٔ ۳۴۰: اگرچه مشگ را باشد به هر سویی خرید ...227شمارهٔ ۳۴۱: ای اشک مرا از سر کویش خبری گوی 228شمارهٔ ۳۴۲: ای اشک چو در راه طلب گرم دویدی 229شمارهٔ ۳۴۳: ای به بوی تو صبا شیفتهٔ هر چمنی 230شمارهٔ ۳۴۴: ای پارسا که دایم رو در نماز داری 231شمارهٔ ۳۴۵: ای دل آن دم شرف صحبت دلبر یابی 232شمارهٔ ۳۴۶: ای دل از خویش گذر تا که به جایی ب ...233شمارهٔ ۳۴۷: ای دل به طریقی سوی زلفش اگر افتی 234شمارهٔ ۳۴۸: ای دل سر تسلیم بنه بر کف پایی 235شمارهٔ ۳۴۹: ای که بر صفحهٔ مه خطّ غباری داری 236شمارهٔ ۳۵۰: ای که در عالم خوبی به لطافت علمی 237شمارهٔ ۳۵۱: ای گذشته قدت از سرو به خوش رفتاری 238شمارهٔ ۳۵۲: ای گل از روی تو آموخته خندان رویی 239شمارهٔ ۳۵۳: بدین شوخی که تو بنیاد داری 240شمارهٔ ۳۵۴: تا در قدم اهل دلی خاک نگردی 241شمارهٔ ۳۵۵: تا دلم را به غم هجر در انداخته ای 242شمارهٔ ۳۵۶: تا کی ای شوخ به هر بیخبری می سازی 243شمارهٔ ۳۵۷: تا همچو غنچه خندان از خود به در ن ...244شمارهٔ ۳۵۸: تو ای مه گر چه شوخ و بیوفایی 245شمارهٔ ۳۵۹: چند ای سرشکِ خون دم از پاکیِّ گوه ...246شمارهٔ ۳۶۰: چه طرفه طرفه تو نقشی چه بوالعجب ن ...247شمارهٔ ۳۶۱: خیز ای مست و سلامی به رخ ساقی گوی 248شمارهٔ ۳۶۲: دلا تا محنتی بر خودنبینی 249شمارهٔ ۳۶۳: دلا چو روی به اقبال مقبلی داری 250شمارهٔ ۳۶۴: دلا ز لذت مستی گهی خبر یابی 251شمارهٔ ۳۶۵: شد باز به دیدار سحر چشم جهانی 252شمارهٔ ۳۶۶: کجا باشد چو می روشن ضمیری 253شمارهٔ ۳۶۷: گر ای دل بر طریق عذرخواهی 254شمارهٔ ۳۶۸: گر تو ای شمع شبی هم نفس من باشی 255شمارهٔ ۳۶۹: گرچه بر اسب سلطنت شاهی و شاهزاده ...256شمارهٔ ۳۷۰: ما نداریم به غیر از جگرِ افگاری 257شمارهٔ ۳۷۱: مرا ای مه اگر دیوانه گفتی 258شمارهٔ ۳۷۲: مرا در بزم رندان جرعه نوشی 259شمارهٔ ۳۷۳: مشکل عشق تو بسیار است و ما را دل ...260شمارهٔ ۳۷۴: مشاطّه سر زلف تو ببرید به بازی 261شمارهٔ ۳۷۵: منم و بادیهٔ عشق و دل آگاهی 262شمارهٔ ۳۷۶: نیست در عشق تو سوز من و شمع امروز ...263شمارهٔ ۳۷۷: وصل جمشید طلب تا که به جامی برسی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ