به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

خیالی بخاری

خیالی بخاریغزل هاشمارهٔ ۱۲۶: تابِ رویت رونق خورشید عالمتاب برد

1690عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

تابِ رویت رونق خورشید عالمتاب برد
خندهٔ لعل تو آب گوهر سیراب برد
از شب زلف تو شد افسانهٔ بختم دراز
نرگس مست تو را در عین مستی خواب برد
گه گهی کردی خیال خواب بر چشمم گذر
چونکه سیل اشک آمد آن گذر را آب برد
هر دلی کز دست تاراج غمت جان برده بود
طرّهٔ طرّار زلفت در شب مهتاب برد
آه از دست جفای زلف تو کاو عاقبت
پنجهٔ بخت خیالی را به بازی تاب برد

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۲۵: تابِ خطت قرار ز بخت سیاه برد 2شمارهٔ ۱۲۶: تابِ رویت رونق خورشید عالمتاب برد 3شمارهٔ ۱۲۷: تا بر بیاض رویت خطّ سیه برآمد 4شمارهٔ ۱۲۸: تاب رویت به فروغ مه تابان ماند 5شمارهٔ ۱۲۹: تا به رحمت خوان قسمت را مزیّن کرد ...6شمارهٔ ۱۳۰: تا بنفشه برد بویی از خطت در تاب ش ...7شمارهٔ ۱۳۱: تا به سودای تو دل را عشق و همّت ی ...8شمارهٔ ۱۳۲: تا به کی چشم تو جز غارت دینها نکن ...9شمارهٔ ۱۳۳: تا به کی نقد دلم صرف غم هجران شود 10شمارهٔ ۱۳۴: تا به معنی اهل صورت دم ز آب و گل ...11شمارهٔ ۱۳۵: تا جان ز وفای دهن تنگ تو دم زد 12شمارهٔ ۱۳۶: تا جفایی نکشد دل به وفایی نرسد 13شمارهٔ ۱۳۷: تا خرد خیمه سوی عالم جسمانی زد 14شمارهٔ ۱۳۸: تا خطت خود را به سودای خطا خواهد ...15شمارهٔ ۱۳۹: تا دل به وصف آن دهن عرض تکلّم می ...16شمارهٔ ۱۴۰: تا دلم شیوهٔ آن زلف دوتا می داند 17شمارهٔ ۱۴۱: تا راهروان در حرم دل نرسیدند 18شمارهٔ ۱۴۲: تا ز خاک قدمت باد خبر می آرد 19شمارهٔ ۱۴۳: تا ز عشق اهل نظر آئینه یی برساختن ...20شمارهٔ ۱۴۴: تا زلف تو دلم را پا بستهٔ بلا کرد 21شمارهٔ ۱۴۵: تا زلف رهزن تو ز عنبر کمند کرد 22شمارهٔ ۱۴۶: تا ز نسیم رحتمش رایحه یی به ما رس ...23شمارهٔ ۱۴۷: تا کافر چشمت ز مژه عزم سپه کرد 24شمارهٔ ۱۴۸: تا گرد عارض تو خط سبز بردمید 25شمارهٔ ۱۴۹: تا گلشن از طراوت روی تو یاد داد 26شمارهٔ ۱۵۰: تا نخست از طرف عشق تو فرمان نرسید 27شمارهٔ ۱۵۱: تا نشد زلفت پریشان وقت ما برهم نز ...28شمارهٔ ۱۵۲: ترک چشمت بی سپاه حُسن خنجر می زند 29شمارهٔ ۱۵۳: تو را به جز سخن اندر دهن نمی گنجد 30شمارهٔ ۱۵۴: چشمت آزار ما چه می خواهد 31شمارهٔ ۱۵۵: چشمت که به جز فتنه گری کار ندارد 32شمارهٔ ۱۵۶: چنین که چشم تو پروای دادخواه ندار ...33شمارهٔ ۱۵۷: چو زلف بی قرارش قصد جان کرد 34شمارهٔ ۱۵۸: چو سرو هر که در این بوستان هوای ت ...35شمارهٔ ۱۵۹: چو عطّار صبا در چین زلفت مشگ می ب ...36شمارهٔ ۱۶۰: چون نه شادیّ و نه محنت به کسی می ...37شمارهٔ ۱۶۱: چو نام مستیِ نرگس به بزم باغ برآم ...38شمارهٔ ۱۶۲: خدا بتان جفا کیش را وفا بخشد 39شمارهٔ ۱۶۳: خطت را تا به خون ریزی نشان شد 40شمارهٔ ۱۶۴: خطت صحیفهٔ مه را نقاب مشگین کرد 41شمارهٔ ۱۶۵: خیال روی تو از سر به در نخواهم کر ...42شمارهٔ ۱۶۶: خیز که پیر مغان میکده را درگشاد 43شمارهٔ ۱۶۷: در ازل مهر تو با جان رقم غم می زد 44شمارهٔ ۱۶۸: در ازل قطرهٔ خونی که ز آب و گِل ش ...45شمارهٔ ۱۶۹: در چمن سبزهٔ سیراب به هرجا که رسی ...46شمارهٔ ۱۷۰: در چمن دوش به گل بلبل دشوار پسند 47شمارهٔ ۱۷۱: دلم جز داغ نومیدی ز جان حاصل همین ...48شمارهٔ ۱۷۲: دل جز به غمت خاطر خوشنود ندارد 49شمارهٔ ۱۷۳: دل به رویت هوس صحبت جانی دارد 50شمارهٔ ۱۷۴: دل نه جز غصّه محرمی دارد 51شمارهٔ ۱۷۵: دل به یاد لب لعلت سخن از نوش نکرد 52شمارهٔ ۱۷۶: دلم جز با غمت خرّم نباشد 53شمارهٔ ۱۷۷: دلِ شکسته چو در آرزوی لعل تو خون ...54شمارهٔ ۱۷۸: دل جفای خطت از دور قمر می داند 55شمارهٔ ۱۷۹: دلم از زلف تو پا بستهٔ سودا آمد 56شمارهٔ ۱۸۰: دل در آن زلف شد و روی دل افروز ند ...57شمارهٔ ۱۸۱: دوش می گفتم که ماه این دلفروزی از ...58شمارهٔ ۱۸۲: راستی را شیوه یی کآن سرو قامت می ...59شمارهٔ ۱۸۳: روی تو طعنه بر گُل سیراب می زند 60شمارهٔ ۱۸۴: ز بهر غارت جان عشق لشکر اندازد 61شمارهٔ ۱۸۵: ز غمزه چشم تو چون تیر در کمان آور ...62شمارهٔ ۱۸۶: سپاه عشق از آن لحظه خیمه بالا زد 63شمارهٔ ۱۸۷: سرشک تا به کی از چشم آن و این افت ...64شمارهٔ ۱۸۸: سرکشید از کبر ابلیس و چنین مهجور ...65شمارهٔ ۱۸۹: سرو هرگز در چمن کاری چنین زیبا نک ...66شمارهٔ ۱۹۰: سروِ قدّت طرف باغ چو پا می ماند 67شمارهٔ ۱۹۱: سریر فقر که با هیچ پادشا ندهند 68شمارهٔ ۱۹۲: سزد که زلف تو آن رخ پی نظاره نمای ...69شمارهٔ ۱۹۳: شبی کآن ماه با ما خوش برآید 70شمارهٔ ۱۹۴: صاحب روی نکو منصب دولت دارد 71شمارهٔ ۱۹۵: ز بس کز گریه چشم من به خونِ ناب م ...72شمارهٔ ۱۹۶: صبا به تحفه نسیمی که دلگشای آرد 73شمارهٔ ۱۹۷: طالب دردِ عشق تو فکر دوا نمی کند 74شمارهٔ ۱۹۸: طوطیِ عقلم که دعویّ تکلّم می کند 75شمارهٔ ۱۹۹: عاقبت حسرتِ لعل تو دلم را خون کرد 76شمارهٔ ۲۰۰: غم نیست اگر زلفت با فتنه سری دارد 77شمارهٔ ۲۰۱: کس نیست که کار ما برآرد 78شمارهٔ ۲۰۲: کسی چو نیست که پیش تو عذر ما خواه ...79شمارهٔ ۲۰۳: کسی را که رویت هوس می کند 80شمارهٔ ۲۰۴: کسی کآشفتهٔ سودای آن زنجیر مو آمد 81شمارهٔ ۲۰۵: کسی که نسبت قدّت به سرو ناز کند 82شمارهٔ ۲۰۶: کسی چون گل دهن پرخنده دارد 83شمارهٔ ۲۰۷: کسی کاو به جانان وصالی ندارد 84شمارهٔ ۲۰۸: کسی که سلسلهٔ زلف مشکبو دارد 85شمارهٔ ۲۰۹: کسی کز خوان قسمت مفلسان را جام می ...86شمارهٔ ۲۱۰: کمند زلف توام پای بند سودا کرد 87شمارهٔ ۲۱۱: کنون چو در طلبش اشک رو به ره دارد 88شمارهٔ ۲۱۲: گر ای اشک دیده به خویشت بخواند 89شمارهٔ ۲۱۳: گر بعد اجل دردِ تو با خویش توان ب ...90شمارهٔ ۲۱۴: گر تیغ زند یار نخواهیم حذر کرد 91شمارهٔ ۲۱۵: گرچه هر دم سیل اشک ما به دریا می ...92شمارهٔ ۲۱۶: گرچه دل بهره ز کیش تو خدنگی دارد 93شمارهٔ ۲۱۷: گرچه شب غم ساختم چون شمع من با سو ...94شمارهٔ ۲۱۸: گر ز بالای تو هر ساعت بلا باید کش ...95شمارهٔ ۲۱۹: گر شبی ماه رخت پرده ز رو برگیرد 96شمارهٔ ۲۲۰: گر قدح با لب میگون تو لافی دارد 97شمارهٔ ۲۲۱: گر نه با من سر زلفت به جفا پیدا ش ...98شمارهٔ ۲۲۲: گر ندیدی کز سرای دیده ام خون می چ ...99شمارهٔ ۲۲۳: گر همچونی دم می زنم از سوز دل خون ...100شمارهٔ ۲۲۴: گل جامه دران بار دگر سر به در آور ...101شمارهٔ ۲۲۵: گهی به پای تو جانم سرِ نیاز کشید 102شمارهٔ ۲۲۶: گوهر اشکم که راز دل هویدا می کند 103شمارهٔ ۲۲۷: گهی چشمت به نیش غم دلم را ریش می ...104شمارهٔ ۲۲۸: گهی که باغ ز فصل بهار یاد دهد 105شمارهٔ ۲۲۹: گهی کز خوان قسمت مفلسان را کام می ...106شمارهٔ ۲۳۰: گهی که آیت حسن تو را بیان کردند 107شمارهٔ ۲۳۱: لبت جانبخش و دلجو می نماید 108شمارهٔ ۲۳۲: ما را ز سر خیال تو بیرون نمی شود 109شمارهٔ ۲۳۳: ماه رخسارِ تو دید و عاشقی بنیاد ک ...110شمارهٔ ۲۳۴: مرا بی تو راحت الم می نماید 111شمارهٔ ۲۳۵: مرا تا سوز دل هر شب بلای تن نخواه ...112شمارهٔ ۲۳۶: مرا دوش از آن لب بسی رنگ بود 113شمارهٔ ۲۳۷: مرا که دوش زِیادت زیاده دردی بود 114شمارهٔ ۲۳۸: مرا می سوزد آن بدخو که کار خودنکو ...115شمارهٔ ۲۳۹: مرا یاد آن روی دیوانه کرد 116شمارهٔ ۲۴۰: مسافران که در این ره به کاروان رف ...117شمارهٔ ۲۴۱: میر مجلس که چو لب بادهٔ روشن دارد 118شمارهٔ ۲۴۲: ناز مه جز به همین نیست که نوری دا ...119شمارهٔ ۲۴۳: نکردم جز به زلف یار پیوند 120شمارهٔ ۲۴۴: واقف از جام می لعل تو مدهوشانند 121شمارهٔ ۲۴۵: هر جفایی که کند روی تو نیکو باشد 122شمارهٔ ۲۴۶: هر خطایی که سزاوار عتابی باشد 123شمارهٔ ۲۴۷: هردم از جانب او تیغ بلا می آید 124شمارهٔ ۲۴۸: هردم از غیبم به گوش دل ندایی می ر ...125شمارهٔ ۲۴۹: هر دم به صورتی یار دیدار می نماید 126شمارهٔ ۲۵۰: هر شبی زلفش مرا دربند سودا می کشد 127شمارهٔ ۲۵۱: هرکجا خطّ تو عرض نافهٔ چینی کند 128شمارهٔ ۲۵۲: هرکه زاین وادی به کوی بخت و دولت ...129شمارهٔ ۲۵۳: هرکه سر در قدمِ مردم مقبل ننهاد 130شمارهٔ ۲۵۴: هرگز به جهان چیزی جز یار نمی ماند 131شمارهٔ ۲۵۵: هندوی زلف تو زآن حال مشوّش دارد 132شمارهٔ ۲۵۶: یارب کدام دل که ز سوز تو دم نزد 133شمارهٔ ۲۵۷: یار درد بی دلان را دید و تدبیری ن ...134شمارهٔ ۲۵۸: یار در کار دلم کوشش بسیاری کرد 135شمارهٔ ۲۵۹: از چشم ما چو می طلبد لعل او گهر 136شمارهٔ ۲۶۰: از گوهر اشک ار نشود دیده توانگر 137شمارهٔ ۲۶۱: چه بود افسانهٔ منصور با یار 138شمارهٔ ۲۶۲: دلا غم یار ما شد دل به جا دار 139شمارهٔ ۲۶۳: گر به رویت کنند نسبت حور 140شمارهٔ ۲۶۴: عمری دویده ایم به دنبالِ اهل راز 141شمارهٔ ۲۶۵: ما را ز روزگار غمِ روزگار بس 142شمارهٔ ۲۶۶: آب شد پیش لبت قند چو تر کردیمش 143شمارهٔ ۲۶۷: آن دل که به فن برد ز من غمزهٔ مست ...144شمارهٔ ۲۶۸: آنکه رحمی نیست بر حال منش 145شمارهٔ ۲۶۹: اشکِ چشم من که جان نقد روان می خو ...146شمارهٔ ۲۷۰: اگر در بند سودا نیست با من زلف مش ...147شمارهٔ ۲۷۱: تا در دلت غمی بوَد از دلپذیر خویش 148شمارهٔ ۲۷۲: چه کرد سرو به قدّت که بر کشیدندش 149شمارهٔ ۲۷۳: چون طلب کردیم فیضی از سحاب رحمتش 150شمارهٔ ۲۷۴: در عشق از آن خوشدلم از چشم ترِ خو ...151شمارهٔ ۲۷۵: دلا به دست هوس تار زلف یار مکش 152شمارهٔ ۲۷۶: کجاست ساغر می تا به گردش آرندش 153شمارهٔ ۲۷۷: دل چو گشت از جام معنی جرعه نوش 154شمارهٔ ۲۷۸: روزگاری ست که از غایت نادانی خویش 155شمارهٔ ۲۷۹: گر ترحّم نکند طرّهٔ بی آرامش 156شمارهٔ ۲۸۰: ما را به درِ دوست گشاد از هوس خوی ...157شمارهٔ ۲۸۱: ما را همین زبانی ست آن نیز در دعا ...158شمارهٔ ۲۸۲: یار اگر بد کند ای دل نتوان گفت بد ...159شمارهٔ ۲۸۳: هر نقد دل کآن غمزهٔ پر حیله می آر ...160شمارهٔ ۲۸۴: گر بیابد شرف خدمت آن حور ملک 161شمارهٔ ۲۸۵: شمع می گفت به پروانه شبی در محفل 162شمارهٔ ۲۸۶: آه کز زلفت اسیر بند زنّار آمدم 163شمارهٔ ۲۸۷: از آن ز دیده و دل اشک و آه می خوا ...164شمارهٔ ۲۸۸: ای ز چشمت چشم نرگس نسخه یی امّا س ...165شمارهٔ ۲۸۹: تا به روی از دیده اشک لاله گون می ...166شمارهٔ ۲۹۰: تا خاک راه همت اهل صفا شدم 167شمارهٔ ۲۹۱: خیزید تا ز خاک درش درد سر بریم 168شمارهٔ ۲۹۲: دل خون شد و زاین راه به جایی نرسی ...169شمارهٔ ۲۹۳: دل گم شد و جز بر دهنش نیست گمانم 170شمارهٔ ۲۹۴: زهی تیره از زلف تو روز، شام 171شمارهٔ ۲۹۵: سرشک جانب خاک در تو بست احرام 172شمارهٔ ۲۹۶: گرچه از جا شد دل و بر جان بلا می ...173شمارهٔ ۲۹۷: گرچه روزی چند دور از کعبهٔ روی تو ...174شمارهٔ ۲۹۸: گهی که جانب آن زلف خم به خم بینیم 175شمارهٔ ۲۹۹: ما به اوّل ستم زلف تو را خوش کردی ...176شمارهٔ ۳۰۰: ما به فکر دهنت ذوق شکر یافته ایم 177شمارهٔ ۳۰۱: مابه وجهی صفت روی تو با مه کردیم 178شمارهٔ ۳۰۲: ما در خیال زلف تو شبگیر می کنیم 179شمارهٔ ۳۰۳: ما دل به تو دادیم و کمِ خویش گرفت ...180شمارهٔ ۳۰۴: ما ز تقصیر عبادت چون پشیمان آمدیم 181شمارهٔ ۳۰۵: ما که هرشب همچو شمع از تاب و تب د ...182شمارهٔ ۳۰۶: مرا که بر سر کویت سگ وفا دارم 183شمارهٔ ۳۰۷: مرا مکش که تو را خاک رهگذار شدم 184شمارهٔ ۳۰۸: من که با لعل تو فارغ ز می رنگینم 185شمارهٔ ۳۰۹: من که از دیدهٔ معنی به رخت می نگر ...186شمارهٔ ۳۱۰: آخر ای جان لب شیرین تو را جان گفت ...187شمارهٔ ۳۱۱: ای رفیقان به شب هجر چو از آتش من 188شمارهٔ ۳۱۲: ای مهر تو انیس دل ناتوان من 189شمارهٔ ۳۱۳: با آنکه بر مزارم نگذشت قاتل من 190شمارهٔ ۳۱۴: به غیر چشمهٔ حیوان کرا رسد گفتن 191شمارهٔ ۳۱۵: تا دست دهد روی چو خورشید تودیدن 192شمارهٔ ۳۱۶: تا رندی و نیاز نشد رسم و راه من 193شمارهٔ ۳۱۷: تا می فشاند سوز دل خون از کباب خو ...194شمارهٔ ۳۱۸: گر تو را میلی ست بر قتل زبون خویش ...195شمارهٔ ۳۱۹: گرچه اسرار نهانی می شود معلوم من 196شمارهٔ ۳۲۰: گر شود بر خاک کویت فرصت سر باختن 197شمارهٔ ۳۲۱: من که باشم که بود لایق تو خدمت من 198شمارهٔ ۳۲۲: ای به حُسن آفتاب چاکر تو 199شمارهٔ ۳۲۳: به هوا و هوس نکهت پیراهن تو 200شمارهٔ ۳۲۴: تا چمن دم زد ز لطف عارض رعنای او 201شمارهٔ ۳۲۵: تا قدح هردم چرا بوسد لب میگون او 202شمارهٔ ۳۲۶: خیز ای ندیم خاصّ درِ پادشاه شو 203شمارهٔ ۳۲۷: دلیر آن است که در دیده بود منزل ا ...204شمارهٔ ۳۲۸: صوفی ما جام باشد باده تا باشد در ...205شمارهٔ ۳۲۹: کسی که پیرویِ عشق نیست عادت او 206شمارهٔ ۳۳۰: کسی که خاک درِ دوست نیست افسر او 207شمارهٔ ۳۳۱: لاله کز گل می برد دل چهرهٔ رعنای ...208شمارهٔ ۳۳۲: لطفی که می کند به محبّان عذار او 209شمارهٔ ۳۳۳: من آن نیَم که گذارم ز دست دامن تو 210شمارهٔ ۳۳۴: ای تیرِ غمت را دل عشّاق نشانه 211شمارهٔ ۳۳۵: کنایت ها به آب خضر گفته 212شمارهٔ ۳۳۶: گهی دل می خورد خونم گه از راه جفا ...213شمارهٔ ۳۳۷: نامهٔ طاعت و عصیان چه سفید و چه س ...214شمارهٔ ۳۳۸: همه شب در غم آن ماه پاره 215شمارهٔ ۳۳۹: از این شکسته دو روزی اگر جدا باشی 216شمارهٔ ۳۴۰: اگرچه مشگ را باشد به هر سویی خرید ...217شمارهٔ ۳۴۱: ای اشک مرا از سر کویش خبری گوی 218شمارهٔ ۳۴۲: ای اشک چو در راه طلب گرم دویدی 219شمارهٔ ۳۴۳: ای به بوی تو صبا شیفتهٔ هر چمنی 220شمارهٔ ۳۴۴: ای پارسا که دایم رو در نماز داری 221شمارهٔ ۳۴۵: ای دل آن دم شرف صحبت دلبر یابی 222شمارهٔ ۳۴۶: ای دل از خویش گذر تا که به جایی ب ...223شمارهٔ ۳۴۷: ای دل به طریقی سوی زلفش اگر افتی 224شمارهٔ ۳۴۸: ای دل سر تسلیم بنه بر کف پایی 225شمارهٔ ۳۴۹: ای که بر صفحهٔ مه خطّ غباری داری 226شمارهٔ ۳۵۰: ای که در عالم خوبی به لطافت علمی 227شمارهٔ ۳۵۱: ای گذشته قدت از سرو به خوش رفتاری 228شمارهٔ ۳۵۲: ای گل از روی تو آموخته خندان رویی 229شمارهٔ ۳۵۳: بدین شوخی که تو بنیاد داری 230شمارهٔ ۳۵۴: تا در قدم اهل دلی خاک نگردی 231شمارهٔ ۳۵۵: تا دلم را به غم هجر در انداخته ای 232شمارهٔ ۳۵۶: تا کی ای شوخ به هر بیخبری می سازی 233شمارهٔ ۳۵۷: تا همچو غنچه خندان از خود به در ن ...234شمارهٔ ۳۵۸: تو ای مه گر چه شوخ و بیوفایی 235شمارهٔ ۳۵۹: چند ای سرشکِ خون دم از پاکیِّ گوه ...236شمارهٔ ۳۶۰: چه طرفه طرفه تو نقشی چه بوالعجب ن ...237شمارهٔ ۳۶۱: خیز ای مست و سلامی به رخ ساقی گوی 238شمارهٔ ۳۶۲: دلا تا محنتی بر خودنبینی 239شمارهٔ ۳۶۳: دلا چو روی به اقبال مقبلی داری 240شمارهٔ ۳۶۴: دلا ز لذت مستی گهی خبر یابی 241شمارهٔ ۳۶۵: شد باز به دیدار سحر چشم جهانی 242شمارهٔ ۳۶۶: کجا باشد چو می روشن ضمیری 243شمارهٔ ۳۶۷: گر ای دل بر طریق عذرخواهی 244شمارهٔ ۳۶۸: گر تو ای شمع شبی هم نفس من باشی 245شمارهٔ ۳۶۹: گرچه بر اسب سلطنت شاهی و شاهزاده ...246شمارهٔ ۳۷۰: ما نداریم به غیر از جگرِ افگاری 247شمارهٔ ۳۷۱: مرا ای مه اگر دیوانه گفتی 248شمارهٔ ۳۷۲: مرا در بزم رندان جرعه نوشی 249شمارهٔ ۳۷۳: مشکل عشق تو بسیار است و ما را دل ...250شمارهٔ ۳۷۴: مشاطّه سر زلف تو ببرید به بازی 251شمارهٔ ۳۷۵: منم و بادیهٔ عشق و دل آگاهی 252شمارهٔ ۳۷۶: نیست در عشق تو سوز من و شمع امروز ...253شمارهٔ ۳۷۷: وصل جمشید طلب تا که به جامی برسی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ