به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

خیالی بخاری

خیالی بخاریغزل هاشمارهٔ ۱۶۳: خطت را تا به خون ریزی نشان شد

1750عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

خطت را تا به خون ریزی نشان شد
به شوخی غمزه ات صاحبقران شد
دلی کز فتنهٔ زلفت امان یافت
ز دست محنت و غم در امان شد
شبی اشکم به راهت گرم می رفت
همین کآهسته تر گفتم روان شد
اگر زاین گونه پا بر رو نهد اشک
سبک بر روی ها خواهد گران شد
گذشت از دل سپاه غمزه ات تیز
ولی پیش غمت نقد روان شد
خیالی را سر آشفتگی بود
چو در پیچید با زلفت همان شد

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۶۲: خدا بتان جفا کیش را وفا بخشد 2شمارهٔ ۱۶۳: خطت را تا به خون ریزی نشان شد 3شمارهٔ ۱۶۴: خطت صحیفهٔ مه را نقاب مشگین کرد 4شمارهٔ ۱۶۵: خیال روی تو از سر به در نخواهم کر ...5شمارهٔ ۱۶۶: خیز که پیر مغان میکده را درگشاد 6شمارهٔ ۱۶۷: در ازل مهر تو با جان رقم غم می زد 7شمارهٔ ۱۶۸: در ازل قطرهٔ خونی که ز آب و گِل ش ...8شمارهٔ ۱۶۹: در چمن سبزهٔ سیراب به هرجا که رسی ...9شمارهٔ ۱۷۰: در چمن دوش به گل بلبل دشوار پسند 10شمارهٔ ۱۷۱: دلم جز داغ نومیدی ز جان حاصل همین ...11شمارهٔ ۱۷۲: دل جز به غمت خاطر خوشنود ندارد 12شمارهٔ ۱۷۳: دل به رویت هوس صحبت جانی دارد 13شمارهٔ ۱۷۴: دل نه جز غصّه محرمی دارد 14شمارهٔ ۱۷۵: دل به یاد لب لعلت سخن از نوش نکرد 15شمارهٔ ۱۷۶: دلم جز با غمت خرّم نباشد 16شمارهٔ ۱۷۷: دلِ شکسته چو در آرزوی لعل تو خون ...17شمارهٔ ۱۷۸: دل جفای خطت از دور قمر می داند 18شمارهٔ ۱۷۹: دلم از زلف تو پا بستهٔ سودا آمد 19شمارهٔ ۱۸۰: دل در آن زلف شد و روی دل افروز ند ...20شمارهٔ ۱۸۱: دوش می گفتم که ماه این دلفروزی از ...21شمارهٔ ۱۸۲: راستی را شیوه یی کآن سرو قامت می ...22شمارهٔ ۱۸۳: روی تو طعنه بر گُل سیراب می زند 23شمارهٔ ۱۸۴: ز بهر غارت جان عشق لشکر اندازد 24شمارهٔ ۱۸۵: ز غمزه چشم تو چون تیر در کمان آور ...25شمارهٔ ۱۸۶: سپاه عشق از آن لحظه خیمه بالا زد 26شمارهٔ ۱۸۷: سرشک تا به کی از چشم آن و این افت ...27شمارهٔ ۱۸۸: سرکشید از کبر ابلیس و چنین مهجور ...28شمارهٔ ۱۸۹: سرو هرگز در چمن کاری چنین زیبا نک ...29شمارهٔ ۱۹۰: سروِ قدّت طرف باغ چو پا می ماند 30شمارهٔ ۱۹۱: سریر فقر که با هیچ پادشا ندهند 31شمارهٔ ۱۹۲: سزد که زلف تو آن رخ پی نظاره نمای ...32شمارهٔ ۱۹۳: شبی کآن ماه با ما خوش برآید 33شمارهٔ ۱۹۴: صاحب روی نکو منصب دولت دارد 34شمارهٔ ۱۹۵: ز بس کز گریه چشم من به خونِ ناب م ...35شمارهٔ ۱۹۶: صبا به تحفه نسیمی که دلگشای آرد 36شمارهٔ ۱۹۷: طالب دردِ عشق تو فکر دوا نمی کند 37شمارهٔ ۱۹۸: طوطیِ عقلم که دعویّ تکلّم می کند 38شمارهٔ ۱۹۹: عاقبت حسرتِ لعل تو دلم را خون کرد 39شمارهٔ ۲۰۰: غم نیست اگر زلفت با فتنه سری دارد 40شمارهٔ ۲۰۱: کس نیست که کار ما برآرد 41شمارهٔ ۲۰۲: کسی چو نیست که پیش تو عذر ما خواه ...42شمارهٔ ۲۰۳: کسی را که رویت هوس می کند 43شمارهٔ ۲۰۴: کسی کآشفتهٔ سودای آن زنجیر مو آمد 44شمارهٔ ۲۰۵: کسی که نسبت قدّت به سرو ناز کند 45شمارهٔ ۲۰۶: کسی چون گل دهن پرخنده دارد 46شمارهٔ ۲۰۷: کسی کاو به جانان وصالی ندارد 47شمارهٔ ۲۰۸: کسی که سلسلهٔ زلف مشکبو دارد 48شمارهٔ ۲۰۹: کسی کز خوان قسمت مفلسان را جام می ...49شمارهٔ ۲۱۰: کمند زلف توام پای بند سودا کرد 50شمارهٔ ۲۱۱: کنون چو در طلبش اشک رو به ره دارد 51شمارهٔ ۲۱۲: گر ای اشک دیده به خویشت بخواند 52شمارهٔ ۲۱۳: گر بعد اجل دردِ تو با خویش توان ب ...53شمارهٔ ۲۱۴: گر تیغ زند یار نخواهیم حذر کرد 54شمارهٔ ۲۱۵: گرچه هر دم سیل اشک ما به دریا می ...55شمارهٔ ۲۱۶: گرچه دل بهره ز کیش تو خدنگی دارد 56شمارهٔ ۲۱۷: گرچه شب غم ساختم چون شمع من با سو ...57شمارهٔ ۲۱۸: گر ز بالای تو هر ساعت بلا باید کش ...58شمارهٔ ۲۱۹: گر شبی ماه رخت پرده ز رو برگیرد 59شمارهٔ ۲۲۰: گر قدح با لب میگون تو لافی دارد 60شمارهٔ ۲۲۱: گر نه با من سر زلفت به جفا پیدا ش ...61شمارهٔ ۲۲۲: گر ندیدی کز سرای دیده ام خون می چ ...62شمارهٔ ۲۲۳: گر همچونی دم می زنم از سوز دل خون ...63شمارهٔ ۲۲۴: گل جامه دران بار دگر سر به در آور ...64شمارهٔ ۲۲۵: گهی به پای تو جانم سرِ نیاز کشید 65شمارهٔ ۲۲۶: گوهر اشکم که راز دل هویدا می کند 66شمارهٔ ۲۲۷: گهی چشمت به نیش غم دلم را ریش می ...67شمارهٔ ۲۲۸: گهی که باغ ز فصل بهار یاد دهد 68شمارهٔ ۲۲۹: گهی کز خوان قسمت مفلسان را کام می ...69شمارهٔ ۲۳۰: گهی که آیت حسن تو را بیان کردند 70شمارهٔ ۲۳۱: لبت جانبخش و دلجو می نماید 71شمارهٔ ۲۳۲: ما را ز سر خیال تو بیرون نمی شود 72شمارهٔ ۲۳۳: ماه رخسارِ تو دید و عاشقی بنیاد ک ...73شمارهٔ ۲۳۴: مرا بی تو راحت الم می نماید 74شمارهٔ ۲۳۵: مرا تا سوز دل هر شب بلای تن نخواه ...75شمارهٔ ۲۳۶: مرا دوش از آن لب بسی رنگ بود 76شمارهٔ ۲۳۷: مرا که دوش زِیادت زیاده دردی بود 77شمارهٔ ۲۳۸: مرا می سوزد آن بدخو که کار خودنکو ...78شمارهٔ ۲۳۹: مرا یاد آن روی دیوانه کرد 79شمارهٔ ۲۴۰: مسافران که در این ره به کاروان رف ...80شمارهٔ ۲۴۱: میر مجلس که چو لب بادهٔ روشن دارد 81شمارهٔ ۲۴۲: ناز مه جز به همین نیست که نوری دا ...82شمارهٔ ۲۴۳: نکردم جز به زلف یار پیوند 83شمارهٔ ۲۴۴: واقف از جام می لعل تو مدهوشانند 84شمارهٔ ۲۴۵: هر جفایی که کند روی تو نیکو باشد 85شمارهٔ ۲۴۶: هر خطایی که سزاوار عتابی باشد 86شمارهٔ ۲۴۷: هردم از جانب او تیغ بلا می آید 87شمارهٔ ۲۴۸: هردم از غیبم به گوش دل ندایی می ر ...88شمارهٔ ۲۴۹: هر دم به صورتی یار دیدار می نماید 89شمارهٔ ۲۵۰: هر شبی زلفش مرا دربند سودا می کشد 90شمارهٔ ۲۵۱: هرکجا خطّ تو عرض نافهٔ چینی کند 91شمارهٔ ۲۵۲: هرکه زاین وادی به کوی بخت و دولت ...92شمارهٔ ۲۵۳: هرکه سر در قدمِ مردم مقبل ننهاد 93شمارهٔ ۲۵۴: هرگز به جهان چیزی جز یار نمی ماند 94شمارهٔ ۲۵۵: هندوی زلف تو زآن حال مشوّش دارد 95شمارهٔ ۲۵۶: یارب کدام دل که ز سوز تو دم نزد 96شمارهٔ ۲۵۷: یار درد بی دلان را دید و تدبیری ن ...97شمارهٔ ۲۵۸: یار در کار دلم کوشش بسیاری کرد 98شمارهٔ ۲۵۹: از چشم ما چو می طلبد لعل او گهر 99شمارهٔ ۲۶۰: از گوهر اشک ار نشود دیده توانگر 100شمارهٔ ۲۶۱: چه بود افسانهٔ منصور با یار 101شمارهٔ ۲۶۲: دلا غم یار ما شد دل به جا دار 102شمارهٔ ۲۶۳: گر به رویت کنند نسبت حور 103شمارهٔ ۲۶۴: عمری دویده ایم به دنبالِ اهل راز 104شمارهٔ ۲۶۵: ما را ز روزگار غمِ روزگار بس 105شمارهٔ ۲۶۶: آب شد پیش لبت قند چو تر کردیمش 106شمارهٔ ۲۶۷: آن دل که به فن برد ز من غمزهٔ مست ...107شمارهٔ ۲۶۸: آنکه رحمی نیست بر حال منش 108شمارهٔ ۲۶۹: اشکِ چشم من که جان نقد روان می خو ...109شمارهٔ ۲۷۰: اگر در بند سودا نیست با من زلف مش ...110شمارهٔ ۲۷۱: تا در دلت غمی بوَد از دلپذیر خویش 111شمارهٔ ۲۷۲: چه کرد سرو به قدّت که بر کشیدندش 112شمارهٔ ۲۷۳: چون طلب کردیم فیضی از سحاب رحمتش 113شمارهٔ ۲۷۴: در عشق از آن خوشدلم از چشم ترِ خو ...114شمارهٔ ۲۷۵: دلا به دست هوس تار زلف یار مکش 115شمارهٔ ۲۷۶: کجاست ساغر می تا به گردش آرندش 116شمارهٔ ۲۷۷: دل چو گشت از جام معنی جرعه نوش 117شمارهٔ ۲۷۸: روزگاری ست که از غایت نادانی خویش 118شمارهٔ ۲۷۹: گر ترحّم نکند طرّهٔ بی آرامش 119شمارهٔ ۲۸۰: ما را به درِ دوست گشاد از هوس خوی ...120شمارهٔ ۲۸۱: ما را همین زبانی ست آن نیز در دعا ...121شمارهٔ ۲۸۲: یار اگر بد کند ای دل نتوان گفت بد ...122شمارهٔ ۲۸۳: هر نقد دل کآن غمزهٔ پر حیله می آر ...123شمارهٔ ۲۸۴: گر بیابد شرف خدمت آن حور ملک 124شمارهٔ ۲۸۵: شمع می گفت به پروانه شبی در محفل 125شمارهٔ ۲۸۶: آه کز زلفت اسیر بند زنّار آمدم 126شمارهٔ ۲۸۷: از آن ز دیده و دل اشک و آه می خوا ...127شمارهٔ ۲۸۸: ای ز چشمت چشم نرگس نسخه یی امّا س ...128شمارهٔ ۲۸۹: تا به روی از دیده اشک لاله گون می ...129شمارهٔ ۲۹۰: تا خاک راه همت اهل صفا شدم 130شمارهٔ ۲۹۱: خیزید تا ز خاک درش درد سر بریم 131شمارهٔ ۲۹۲: دل خون شد و زاین راه به جایی نرسی ...132شمارهٔ ۲۹۳: دل گم شد و جز بر دهنش نیست گمانم 133شمارهٔ ۲۹۴: زهی تیره از زلف تو روز، شام 134شمارهٔ ۲۹۵: سرشک جانب خاک در تو بست احرام 135شمارهٔ ۲۹۶: گرچه از جا شد دل و بر جان بلا می ...136شمارهٔ ۲۹۷: گرچه روزی چند دور از کعبهٔ روی تو ...137شمارهٔ ۲۹۸: گهی که جانب آن زلف خم به خم بینیم 138شمارهٔ ۲۹۹: ما به اوّل ستم زلف تو را خوش کردی ...139شمارهٔ ۳۰۰: ما به فکر دهنت ذوق شکر یافته ایم 140شمارهٔ ۳۰۱: مابه وجهی صفت روی تو با مه کردیم 141شمارهٔ ۳۰۲: ما در خیال زلف تو شبگیر می کنیم 142شمارهٔ ۳۰۳: ما دل به تو دادیم و کمِ خویش گرفت ...143شمارهٔ ۳۰۴: ما ز تقصیر عبادت چون پشیمان آمدیم 144شمارهٔ ۳۰۵: ما که هرشب همچو شمع از تاب و تب د ...145شمارهٔ ۳۰۶: مرا که بر سر کویت سگ وفا دارم 146شمارهٔ ۳۰۷: مرا مکش که تو را خاک رهگذار شدم 147شمارهٔ ۳۰۸: من که با لعل تو فارغ ز می رنگینم 148شمارهٔ ۳۰۹: من که از دیدهٔ معنی به رخت می نگر ...149شمارهٔ ۳۱۰: آخر ای جان لب شیرین تو را جان گفت ...150شمارهٔ ۳۱۱: ای رفیقان به شب هجر چو از آتش من 151شمارهٔ ۳۱۲: ای مهر تو انیس دل ناتوان من 152شمارهٔ ۳۱۳: با آنکه بر مزارم نگذشت قاتل من 153شمارهٔ ۳۱۴: به غیر چشمهٔ حیوان کرا رسد گفتن 154شمارهٔ ۳۱۵: تا دست دهد روی چو خورشید تودیدن 155شمارهٔ ۳۱۶: تا رندی و نیاز نشد رسم و راه من 156شمارهٔ ۳۱۷: تا می فشاند سوز دل خون از کباب خو ...157شمارهٔ ۳۱۸: گر تو را میلی ست بر قتل زبون خویش ...158شمارهٔ ۳۱۹: گرچه اسرار نهانی می شود معلوم من 159شمارهٔ ۳۲۰: گر شود بر خاک کویت فرصت سر باختن 160شمارهٔ ۳۲۱: من که باشم که بود لایق تو خدمت من 161شمارهٔ ۳۲۲: ای به حُسن آفتاب چاکر تو 162شمارهٔ ۳۲۳: به هوا و هوس نکهت پیراهن تو 163شمارهٔ ۳۲۴: تا چمن دم زد ز لطف عارض رعنای او 164شمارهٔ ۳۲۵: تا قدح هردم چرا بوسد لب میگون او 165شمارهٔ ۳۲۶: خیز ای ندیم خاصّ درِ پادشاه شو 166شمارهٔ ۳۲۷: دلیر آن است که در دیده بود منزل ا ...167شمارهٔ ۳۲۸: صوفی ما جام باشد باده تا باشد در ...168شمارهٔ ۳۲۹: کسی که پیرویِ عشق نیست عادت او 169شمارهٔ ۳۳۰: کسی که خاک درِ دوست نیست افسر او 170شمارهٔ ۳۳۱: لاله کز گل می برد دل چهرهٔ رعنای ...171شمارهٔ ۳۳۲: لطفی که می کند به محبّان عذار او 172شمارهٔ ۳۳۳: من آن نیَم که گذارم ز دست دامن تو 173شمارهٔ ۳۳۴: ای تیرِ غمت را دل عشّاق نشانه 174شمارهٔ ۳۳۵: کنایت ها به آب خضر گفته 175شمارهٔ ۳۳۶: گهی دل می خورد خونم گه از راه جفا ...176شمارهٔ ۳۳۷: نامهٔ طاعت و عصیان چه سفید و چه س ...177شمارهٔ ۳۳۸: همه شب در غم آن ماه پاره 178شمارهٔ ۳۳۹: از این شکسته دو روزی اگر جدا باشی 179شمارهٔ ۳۴۰: اگرچه مشگ را باشد به هر سویی خرید ...180شمارهٔ ۳۴۱: ای اشک مرا از سر کویش خبری گوی 181شمارهٔ ۳۴۲: ای اشک چو در راه طلب گرم دویدی 182شمارهٔ ۳۴۳: ای به بوی تو صبا شیفتهٔ هر چمنی 183شمارهٔ ۳۴۴: ای پارسا که دایم رو در نماز داری 184شمارهٔ ۳۴۵: ای دل آن دم شرف صحبت دلبر یابی 185شمارهٔ ۳۴۶: ای دل از خویش گذر تا که به جایی ب ...186شمارهٔ ۳۴۷: ای دل به طریقی سوی زلفش اگر افتی 187شمارهٔ ۳۴۸: ای دل سر تسلیم بنه بر کف پایی 188شمارهٔ ۳۴۹: ای که بر صفحهٔ مه خطّ غباری داری 189شمارهٔ ۳۵۰: ای که در عالم خوبی به لطافت علمی 190شمارهٔ ۳۵۱: ای گذشته قدت از سرو به خوش رفتاری 191شمارهٔ ۳۵۲: ای گل از روی تو آموخته خندان رویی 192شمارهٔ ۳۵۳: بدین شوخی که تو بنیاد داری 193شمارهٔ ۳۵۴: تا در قدم اهل دلی خاک نگردی 194شمارهٔ ۳۵۵: تا دلم را به غم هجر در انداخته ای 195شمارهٔ ۳۵۶: تا کی ای شوخ به هر بیخبری می سازی 196شمارهٔ ۳۵۷: تا همچو غنچه خندان از خود به در ن ...197شمارهٔ ۳۵۸: تو ای مه گر چه شوخ و بیوفایی 198شمارهٔ ۳۵۹: چند ای سرشکِ خون دم از پاکیِّ گوه ...199شمارهٔ ۳۶۰: چه طرفه طرفه تو نقشی چه بوالعجب ن ...200شمارهٔ ۳۶۱: خیز ای مست و سلامی به رخ ساقی گوی 201شمارهٔ ۳۶۲: دلا تا محنتی بر خودنبینی 202شمارهٔ ۳۶۳: دلا چو روی به اقبال مقبلی داری 203شمارهٔ ۳۶۴: دلا ز لذت مستی گهی خبر یابی 204شمارهٔ ۳۶۵: شد باز به دیدار سحر چشم جهانی 205شمارهٔ ۳۶۶: کجا باشد چو می روشن ضمیری 206شمارهٔ ۳۶۷: گر ای دل بر طریق عذرخواهی 207شمارهٔ ۳۶۸: گر تو ای شمع شبی هم نفس من باشی 208شمارهٔ ۳۶۹: گرچه بر اسب سلطنت شاهی و شاهزاده ...209شمارهٔ ۳۷۰: ما نداریم به غیر از جگرِ افگاری 210شمارهٔ ۳۷۱: مرا ای مه اگر دیوانه گفتی 211شمارهٔ ۳۷۲: مرا در بزم رندان جرعه نوشی 212شمارهٔ ۳۷۳: مشکل عشق تو بسیار است و ما را دل ...213شمارهٔ ۳۷۴: مشاطّه سر زلف تو ببرید به بازی 214شمارهٔ ۳۷۵: منم و بادیهٔ عشق و دل آگاهی 215شمارهٔ ۳۷۶: نیست در عشق تو سوز من و شمع امروز ...216شمارهٔ ۳۷۷: وصل جمشید طلب تا که به جامی برسی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ