به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

خیالی بخاری

خیالی بخاریغزل هاشمارهٔ ۱۱۷: باز این دل خود کام به فرمان کسی شد

1690عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

باز این دل خود کام به فرمان کسی شد
شهباز جهانگرد اسیر قفسی شد
از سر هوس روی نکو کم شده بودم
ناگاه رخت دیدم و باز هوسی شد
با ناله خوشم چون نی از این وجه که باری
دیر است منِ سوخته را هم نفسی شد
آرامگه خال سیه شد لب لعلت
آری شکری بود به کام مگسی شد
گویند کز این پیش سگی بود خیالی
سگ بود ولی در قدم یار کسی شد

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۱۶: باز از قدم گل چمن پیر جوان شد 2شمارهٔ ۱۱۷: باز این دل خود کام به فرمان کسی ش ...3شمارهٔ ۱۱۸: باز بالا بنمودی و بلا خواهد شد 4شمارهٔ ۱۱۹: باز بیرون شدی و نوبت حیرانی شد 5شمارهٔ ۱۲۰: باز ره بینان نشان از قرب منزل می ...6شمارهٔ ۱۲۱: باشد که ز رخسار ترا پرده برافتد 7شمارهٔ ۱۲۲: با غمت هرچند کار درد ما مشکل شود 8شمارهٔ ۱۲۳: به بازی حلقهٔ زلف تو دل برد از من ...9شمارهٔ ۱۲۴: به جهان لطیف طبعی که ز خود ملال د ...10شمارهٔ ۱۲۵: تابِ خطت قرار ز بخت سیاه برد 11شمارهٔ ۱۲۶: تابِ رویت رونق خورشید عالمتاب برد 12شمارهٔ ۱۲۷: تا بر بیاض رویت خطّ سیه برآمد 13شمارهٔ ۱۲۸: تاب رویت به فروغ مه تابان ماند 14شمارهٔ ۱۲۹: تا به رحمت خوان قسمت را مزیّن کرد ...15شمارهٔ ۱۳۰: تا بنفشه برد بویی از خطت در تاب ش ...16شمارهٔ ۱۳۱: تا به سودای تو دل را عشق و همّت ی ...17شمارهٔ ۱۳۲: تا به کی چشم تو جز غارت دینها نکن ...18شمارهٔ ۱۳۳: تا به کی نقد دلم صرف غم هجران شود 19شمارهٔ ۱۳۴: تا به معنی اهل صورت دم ز آب و گل ...20شمارهٔ ۱۳۵: تا جان ز وفای دهن تنگ تو دم زد 21شمارهٔ ۱۳۶: تا جفایی نکشد دل به وفایی نرسد 22شمارهٔ ۱۳۷: تا خرد خیمه سوی عالم جسمانی زد 23شمارهٔ ۱۳۸: تا خطت خود را به سودای خطا خواهد ...24شمارهٔ ۱۳۹: تا دل به وصف آن دهن عرض تکلّم می ...25شمارهٔ ۱۴۰: تا دلم شیوهٔ آن زلف دوتا می داند 26شمارهٔ ۱۴۱: تا راهروان در حرم دل نرسیدند 27شمارهٔ ۱۴۲: تا ز خاک قدمت باد خبر می آرد 28شمارهٔ ۱۴۳: تا ز عشق اهل نظر آئینه یی برساختن ...29شمارهٔ ۱۴۴: تا زلف تو دلم را پا بستهٔ بلا کرد 30شمارهٔ ۱۴۵: تا زلف رهزن تو ز عنبر کمند کرد 31شمارهٔ ۱۴۶: تا ز نسیم رحتمش رایحه یی به ما رس ...32شمارهٔ ۱۴۷: تا کافر چشمت ز مژه عزم سپه کرد 33شمارهٔ ۱۴۸: تا گرد عارض تو خط سبز بردمید 34شمارهٔ ۱۴۹: تا گلشن از طراوت روی تو یاد داد 35شمارهٔ ۱۵۰: تا نخست از طرف عشق تو فرمان نرسید 36شمارهٔ ۱۵۱: تا نشد زلفت پریشان وقت ما برهم نز ...37شمارهٔ ۱۵۲: ترک چشمت بی سپاه حُسن خنجر می زند 38شمارهٔ ۱۵۳: تو را به جز سخن اندر دهن نمی گنجد 39شمارهٔ ۱۵۴: چشمت آزار ما چه می خواهد 40شمارهٔ ۱۵۵: چشمت که به جز فتنه گری کار ندارد 41شمارهٔ ۱۵۶: چنین که چشم تو پروای دادخواه ندار ...42شمارهٔ ۱۵۷: چو زلف بی قرارش قصد جان کرد 43شمارهٔ ۱۵۸: چو سرو هر که در این بوستان هوای ت ...44شمارهٔ ۱۵۹: چو عطّار صبا در چین زلفت مشگ می ب ...45شمارهٔ ۱۶۰: چون نه شادیّ و نه محنت به کسی می ...46شمارهٔ ۱۶۱: چو نام مستیِ نرگس به بزم باغ برآم ...47شمارهٔ ۱۶۲: خدا بتان جفا کیش را وفا بخشد 48شمارهٔ ۱۶۳: خطت را تا به خون ریزی نشان شد 49شمارهٔ ۱۶۴: خطت صحیفهٔ مه را نقاب مشگین کرد 50شمارهٔ ۱۶۵: خیال روی تو از سر به در نخواهم کر ...51شمارهٔ ۱۶۶: خیز که پیر مغان میکده را درگشاد 52شمارهٔ ۱۶۷: در ازل مهر تو با جان رقم غم می زد 53شمارهٔ ۱۶۸: در ازل قطرهٔ خونی که ز آب و گِل ش ...54شمارهٔ ۱۶۹: در چمن سبزهٔ سیراب به هرجا که رسی ...55شمارهٔ ۱۷۰: در چمن دوش به گل بلبل دشوار پسند 56شمارهٔ ۱۷۱: دلم جز داغ نومیدی ز جان حاصل همین ...57شمارهٔ ۱۷۲: دل جز به غمت خاطر خوشنود ندارد 58شمارهٔ ۱۷۳: دل به رویت هوس صحبت جانی دارد 59شمارهٔ ۱۷۴: دل نه جز غصّه محرمی دارد 60شمارهٔ ۱۷۵: دل به یاد لب لعلت سخن از نوش نکرد 61شمارهٔ ۱۷۶: دلم جز با غمت خرّم نباشد 62شمارهٔ ۱۷۷: دلِ شکسته چو در آرزوی لعل تو خون ...63شمارهٔ ۱۷۸: دل جفای خطت از دور قمر می داند 64شمارهٔ ۱۷۹: دلم از زلف تو پا بستهٔ سودا آمد 65شمارهٔ ۱۸۰: دل در آن زلف شد و روی دل افروز ند ...66شمارهٔ ۱۸۱: دوش می گفتم که ماه این دلفروزی از ...67شمارهٔ ۱۸۲: راستی را شیوه یی کآن سرو قامت می ...68شمارهٔ ۱۸۳: روی تو طعنه بر گُل سیراب می زند 69شمارهٔ ۱۸۴: ز بهر غارت جان عشق لشکر اندازد 70شمارهٔ ۱۸۵: ز غمزه چشم تو چون تیر در کمان آور ...71شمارهٔ ۱۸۶: سپاه عشق از آن لحظه خیمه بالا زد 72شمارهٔ ۱۸۷: سرشک تا به کی از چشم آن و این افت ...73شمارهٔ ۱۸۸: سرکشید از کبر ابلیس و چنین مهجور ...74شمارهٔ ۱۸۹: سرو هرگز در چمن کاری چنین زیبا نک ...75شمارهٔ ۱۹۰: سروِ قدّت طرف باغ چو پا می ماند 76شمارهٔ ۱۹۱: سریر فقر که با هیچ پادشا ندهند 77شمارهٔ ۱۹۲: سزد که زلف تو آن رخ پی نظاره نمای ...78شمارهٔ ۱۹۳: شبی کآن ماه با ما خوش برآید 79شمارهٔ ۱۹۴: صاحب روی نکو منصب دولت دارد 80شمارهٔ ۱۹۵: ز بس کز گریه چشم من به خونِ ناب م ...81شمارهٔ ۱۹۶: صبا به تحفه نسیمی که دلگشای آرد 82شمارهٔ ۱۹۷: طالب دردِ عشق تو فکر دوا نمی کند 83شمارهٔ ۱۹۸: طوطیِ عقلم که دعویّ تکلّم می کند 84شمارهٔ ۱۹۹: عاقبت حسرتِ لعل تو دلم را خون کرد 85شمارهٔ ۲۰۰: غم نیست اگر زلفت با فتنه سری دارد 86شمارهٔ ۲۰۱: کس نیست که کار ما برآرد 87شمارهٔ ۲۰۲: کسی چو نیست که پیش تو عذر ما خواه ...88شمارهٔ ۲۰۳: کسی را که رویت هوس می کند 89شمارهٔ ۲۰۴: کسی کآشفتهٔ سودای آن زنجیر مو آمد 90شمارهٔ ۲۰۵: کسی که نسبت قدّت به سرو ناز کند 91شمارهٔ ۲۰۶: کسی چون گل دهن پرخنده دارد 92شمارهٔ ۲۰۷: کسی کاو به جانان وصالی ندارد 93شمارهٔ ۲۰۸: کسی که سلسلهٔ زلف مشکبو دارد 94شمارهٔ ۲۰۹: کسی کز خوان قسمت مفلسان را جام می ...95شمارهٔ ۲۱۰: کمند زلف توام پای بند سودا کرد 96شمارهٔ ۲۱۱: کنون چو در طلبش اشک رو به ره دارد 97شمارهٔ ۲۱۲: گر ای اشک دیده به خویشت بخواند 98شمارهٔ ۲۱۳: گر بعد اجل دردِ تو با خویش توان ب ...99شمارهٔ ۲۱۴: گر تیغ زند یار نخواهیم حذر کرد 100شمارهٔ ۲۱۵: گرچه هر دم سیل اشک ما به دریا می ...101شمارهٔ ۲۱۶: گرچه دل بهره ز کیش تو خدنگی دارد 102شمارهٔ ۲۱۷: گرچه شب غم ساختم چون شمع من با سو ...103شمارهٔ ۲۱۸: گر ز بالای تو هر ساعت بلا باید کش ...104شمارهٔ ۲۱۹: گر شبی ماه رخت پرده ز رو برگیرد 105شمارهٔ ۲۲۰: گر قدح با لب میگون تو لافی دارد 106شمارهٔ ۲۲۱: گر نه با من سر زلفت به جفا پیدا ش ...107شمارهٔ ۲۲۲: گر ندیدی کز سرای دیده ام خون می چ ...108شمارهٔ ۲۲۳: گر همچونی دم می زنم از سوز دل خون ...109شمارهٔ ۲۲۴: گل جامه دران بار دگر سر به در آور ...110شمارهٔ ۲۲۵: گهی به پای تو جانم سرِ نیاز کشید 111شمارهٔ ۲۲۶: گوهر اشکم که راز دل هویدا می کند 112شمارهٔ ۲۲۷: گهی چشمت به نیش غم دلم را ریش می ...113شمارهٔ ۲۲۸: گهی که باغ ز فصل بهار یاد دهد 114شمارهٔ ۲۲۹: گهی کز خوان قسمت مفلسان را کام می ...115شمارهٔ ۲۳۰: گهی که آیت حسن تو را بیان کردند 116شمارهٔ ۲۳۱: لبت جانبخش و دلجو می نماید 117شمارهٔ ۲۳۲: ما را ز سر خیال تو بیرون نمی شود 118شمارهٔ ۲۳۳: ماه رخسارِ تو دید و عاشقی بنیاد ک ...119شمارهٔ ۲۳۴: مرا بی تو راحت الم می نماید 120شمارهٔ ۲۳۵: مرا تا سوز دل هر شب بلای تن نخواه ...121شمارهٔ ۲۳۶: مرا دوش از آن لب بسی رنگ بود 122شمارهٔ ۲۳۷: مرا که دوش زِیادت زیاده دردی بود 123شمارهٔ ۲۳۸: مرا می سوزد آن بدخو که کار خودنکو ...124شمارهٔ ۲۳۹: مرا یاد آن روی دیوانه کرد 125شمارهٔ ۲۴۰: مسافران که در این ره به کاروان رف ...126شمارهٔ ۲۴۱: میر مجلس که چو لب بادهٔ روشن دارد 127شمارهٔ ۲۴۲: ناز مه جز به همین نیست که نوری دا ...128شمارهٔ ۲۴۳: نکردم جز به زلف یار پیوند 129شمارهٔ ۲۴۴: واقف از جام می لعل تو مدهوشانند 130شمارهٔ ۲۴۵: هر جفایی که کند روی تو نیکو باشد 131شمارهٔ ۲۴۶: هر خطایی که سزاوار عتابی باشد 132شمارهٔ ۲۴۷: هردم از جانب او تیغ بلا می آید 133شمارهٔ ۲۴۸: هردم از غیبم به گوش دل ندایی می ر ...134شمارهٔ ۲۴۹: هر دم به صورتی یار دیدار می نماید 135شمارهٔ ۲۵۰: هر شبی زلفش مرا دربند سودا می کشد 136شمارهٔ ۲۵۱: هرکجا خطّ تو عرض نافهٔ چینی کند 137شمارهٔ ۲۵۲: هرکه زاین وادی به کوی بخت و دولت ...138شمارهٔ ۲۵۳: هرکه سر در قدمِ مردم مقبل ننهاد 139شمارهٔ ۲۵۴: هرگز به جهان چیزی جز یار نمی ماند 140شمارهٔ ۲۵۵: هندوی زلف تو زآن حال مشوّش دارد 141شمارهٔ ۲۵۶: یارب کدام دل که ز سوز تو دم نزد 142شمارهٔ ۲۵۷: یار درد بی دلان را دید و تدبیری ن ...143شمارهٔ ۲۵۸: یار در کار دلم کوشش بسیاری کرد 144شمارهٔ ۲۵۹: از چشم ما چو می طلبد لعل او گهر 145شمارهٔ ۲۶۰: از گوهر اشک ار نشود دیده توانگر 146شمارهٔ ۲۶۱: چه بود افسانهٔ منصور با یار 147شمارهٔ ۲۶۲: دلا غم یار ما شد دل به جا دار 148شمارهٔ ۲۶۳: گر به رویت کنند نسبت حور 149شمارهٔ ۲۶۴: عمری دویده ایم به دنبالِ اهل راز 150شمارهٔ ۲۶۵: ما را ز روزگار غمِ روزگار بس 151شمارهٔ ۲۶۶: آب شد پیش لبت قند چو تر کردیمش 152شمارهٔ ۲۶۷: آن دل که به فن برد ز من غمزهٔ مست ...153شمارهٔ ۲۶۸: آنکه رحمی نیست بر حال منش 154شمارهٔ ۲۶۹: اشکِ چشم من که جان نقد روان می خو ...155شمارهٔ ۲۷۰: اگر در بند سودا نیست با من زلف مش ...156شمارهٔ ۲۷۱: تا در دلت غمی بوَد از دلپذیر خویش 157شمارهٔ ۲۷۲: چه کرد سرو به قدّت که بر کشیدندش 158شمارهٔ ۲۷۳: چون طلب کردیم فیضی از سحاب رحمتش 159شمارهٔ ۲۷۴: در عشق از آن خوشدلم از چشم ترِ خو ...160شمارهٔ ۲۷۵: دلا به دست هوس تار زلف یار مکش 161شمارهٔ ۲۷۶: کجاست ساغر می تا به گردش آرندش 162شمارهٔ ۲۷۷: دل چو گشت از جام معنی جرعه نوش 163شمارهٔ ۲۷۸: روزگاری ست که از غایت نادانی خویش 164شمارهٔ ۲۷۹: گر ترحّم نکند طرّهٔ بی آرامش 165شمارهٔ ۲۸۰: ما را به درِ دوست گشاد از هوس خوی ...166شمارهٔ ۲۸۱: ما را همین زبانی ست آن نیز در دعا ...167شمارهٔ ۲۸۲: یار اگر بد کند ای دل نتوان گفت بد ...168شمارهٔ ۲۸۳: هر نقد دل کآن غمزهٔ پر حیله می آر ...169شمارهٔ ۲۸۴: گر بیابد شرف خدمت آن حور ملک 170شمارهٔ ۲۸۵: شمع می گفت به پروانه شبی در محفل 171شمارهٔ ۲۸۶: آه کز زلفت اسیر بند زنّار آمدم 172شمارهٔ ۲۸۷: از آن ز دیده و دل اشک و آه می خوا ...173شمارهٔ ۲۸۸: ای ز چشمت چشم نرگس نسخه یی امّا س ...174شمارهٔ ۲۸۹: تا به روی از دیده اشک لاله گون می ...175شمارهٔ ۲۹۰: تا خاک راه همت اهل صفا شدم 176شمارهٔ ۲۹۱: خیزید تا ز خاک درش درد سر بریم 177شمارهٔ ۲۹۲: دل خون شد و زاین راه به جایی نرسی ...178شمارهٔ ۲۹۳: دل گم شد و جز بر دهنش نیست گمانم 179شمارهٔ ۲۹۴: زهی تیره از زلف تو روز، شام 180شمارهٔ ۲۹۵: سرشک جانب خاک در تو بست احرام 181شمارهٔ ۲۹۶: گرچه از جا شد دل و بر جان بلا می ...182شمارهٔ ۲۹۷: گرچه روزی چند دور از کعبهٔ روی تو ...183شمارهٔ ۲۹۸: گهی که جانب آن زلف خم به خم بینیم 184شمارهٔ ۲۹۹: ما به اوّل ستم زلف تو را خوش کردی ...185شمارهٔ ۳۰۰: ما به فکر دهنت ذوق شکر یافته ایم 186شمارهٔ ۳۰۱: مابه وجهی صفت روی تو با مه کردیم 187شمارهٔ ۳۰۲: ما در خیال زلف تو شبگیر می کنیم 188شمارهٔ ۳۰۳: ما دل به تو دادیم و کمِ خویش گرفت ...189شمارهٔ ۳۰۴: ما ز تقصیر عبادت چون پشیمان آمدیم 190شمارهٔ ۳۰۵: ما که هرشب همچو شمع از تاب و تب د ...191شمارهٔ ۳۰۶: مرا که بر سر کویت سگ وفا دارم 192شمارهٔ ۳۰۷: مرا مکش که تو را خاک رهگذار شدم 193شمارهٔ ۳۰۸: من که با لعل تو فارغ ز می رنگینم 194شمارهٔ ۳۰۹: من که از دیدهٔ معنی به رخت می نگر ...195شمارهٔ ۳۱۰: آخر ای جان لب شیرین تو را جان گفت ...196شمارهٔ ۳۱۱: ای رفیقان به شب هجر چو از آتش من 197شمارهٔ ۳۱۲: ای مهر تو انیس دل ناتوان من 198شمارهٔ ۳۱۳: با آنکه بر مزارم نگذشت قاتل من 199شمارهٔ ۳۱۴: به غیر چشمهٔ حیوان کرا رسد گفتن 200شمارهٔ ۳۱۵: تا دست دهد روی چو خورشید تودیدن 201شمارهٔ ۳۱۶: تا رندی و نیاز نشد رسم و راه من 202شمارهٔ ۳۱۷: تا می فشاند سوز دل خون از کباب خو ...203شمارهٔ ۳۱۸: گر تو را میلی ست بر قتل زبون خویش ...204شمارهٔ ۳۱۹: گرچه اسرار نهانی می شود معلوم من 205شمارهٔ ۳۲۰: گر شود بر خاک کویت فرصت سر باختن 206شمارهٔ ۳۲۱: من که باشم که بود لایق تو خدمت من 207شمارهٔ ۳۲۲: ای به حُسن آفتاب چاکر تو 208شمارهٔ ۳۲۳: به هوا و هوس نکهت پیراهن تو 209شمارهٔ ۳۲۴: تا چمن دم زد ز لطف عارض رعنای او 210شمارهٔ ۳۲۵: تا قدح هردم چرا بوسد لب میگون او 211شمارهٔ ۳۲۶: خیز ای ندیم خاصّ درِ پادشاه شو 212شمارهٔ ۳۲۷: دلیر آن است که در دیده بود منزل ا ...213شمارهٔ ۳۲۸: صوفی ما جام باشد باده تا باشد در ...214شمارهٔ ۳۲۹: کسی که پیرویِ عشق نیست عادت او 215شمارهٔ ۳۳۰: کسی که خاک درِ دوست نیست افسر او 216شمارهٔ ۳۳۱: لاله کز گل می برد دل چهرهٔ رعنای ...217شمارهٔ ۳۳۲: لطفی که می کند به محبّان عذار او 218شمارهٔ ۳۳۳: من آن نیَم که گذارم ز دست دامن تو 219شمارهٔ ۳۳۴: ای تیرِ غمت را دل عشّاق نشانه 220شمارهٔ ۳۳۵: کنایت ها به آب خضر گفته 221شمارهٔ ۳۳۶: گهی دل می خورد خونم گه از راه جفا ...222شمارهٔ ۳۳۷: نامهٔ طاعت و عصیان چه سفید و چه س ...223شمارهٔ ۳۳۸: همه شب در غم آن ماه پاره 224شمارهٔ ۳۳۹: از این شکسته دو روزی اگر جدا باشی 225شمارهٔ ۳۴۰: اگرچه مشگ را باشد به هر سویی خرید ...226شمارهٔ ۳۴۱: ای اشک مرا از سر کویش خبری گوی 227شمارهٔ ۳۴۲: ای اشک چو در راه طلب گرم دویدی 228شمارهٔ ۳۴۳: ای به بوی تو صبا شیفتهٔ هر چمنی 229شمارهٔ ۳۴۴: ای پارسا که دایم رو در نماز داری 230شمارهٔ ۳۴۵: ای دل آن دم شرف صحبت دلبر یابی 231شمارهٔ ۳۴۶: ای دل از خویش گذر تا که به جایی ب ...232شمارهٔ ۳۴۷: ای دل به طریقی سوی زلفش اگر افتی 233شمارهٔ ۳۴۸: ای دل سر تسلیم بنه بر کف پایی 234شمارهٔ ۳۴۹: ای که بر صفحهٔ مه خطّ غباری داری 235شمارهٔ ۳۵۰: ای که در عالم خوبی به لطافت علمی 236شمارهٔ ۳۵۱: ای گذشته قدت از سرو به خوش رفتاری 237شمارهٔ ۳۵۲: ای گل از روی تو آموخته خندان رویی 238شمارهٔ ۳۵۳: بدین شوخی که تو بنیاد داری 239شمارهٔ ۳۵۴: تا در قدم اهل دلی خاک نگردی 240شمارهٔ ۳۵۵: تا دلم را به غم هجر در انداخته ای 241شمارهٔ ۳۵۶: تا کی ای شوخ به هر بیخبری می سازی 242شمارهٔ ۳۵۷: تا همچو غنچه خندان از خود به در ن ...243شمارهٔ ۳۵۸: تو ای مه گر چه شوخ و بیوفایی 244شمارهٔ ۳۵۹: چند ای سرشکِ خون دم از پاکیِّ گوه ...245شمارهٔ ۳۶۰: چه طرفه طرفه تو نقشی چه بوالعجب ن ...246شمارهٔ ۳۶۱: خیز ای مست و سلامی به رخ ساقی گوی 247شمارهٔ ۳۶۲: دلا تا محنتی بر خودنبینی 248شمارهٔ ۳۶۳: دلا چو روی به اقبال مقبلی داری 249شمارهٔ ۳۶۴: دلا ز لذت مستی گهی خبر یابی 250شمارهٔ ۳۶۵: شد باز به دیدار سحر چشم جهانی 251شمارهٔ ۳۶۶: کجا باشد چو می روشن ضمیری 252شمارهٔ ۳۶۷: گر ای دل بر طریق عذرخواهی 253شمارهٔ ۳۶۸: گر تو ای شمع شبی هم نفس من باشی 254شمارهٔ ۳۶۹: گرچه بر اسب سلطنت شاهی و شاهزاده ...255شمارهٔ ۳۷۰: ما نداریم به غیر از جگرِ افگاری 256شمارهٔ ۳۷۱: مرا ای مه اگر دیوانه گفتی 257شمارهٔ ۳۷۲: مرا در بزم رندان جرعه نوشی 258شمارهٔ ۳۷۳: مشکل عشق تو بسیار است و ما را دل ...259شمارهٔ ۳۷۴: مشاطّه سر زلف تو ببرید به بازی 260شمارهٔ ۳۷۵: منم و بادیهٔ عشق و دل آگاهی 261شمارهٔ ۳۷۶: نیست در عشق تو سوز من و شمع امروز ...262شمارهٔ ۳۷۷: وصل جمشید طلب تا که به جامی برسی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ