به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

خیالی بخاری

خیالی بخاریغزل هاشمارهٔ ۳۷: با سگت یاری مرا کارِ خود است

1680عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

با سگت یاری مرا کارِ خود است
هرکسی را کار با یارِ خود است
عاشقی کردم فتادم در بلا
مبتلا هرکس ز کردار خود است
گفتمش سرو از هواداران توست
گفت ما را او هوادار خود است
من ز حیرت رفتم از دست و هنوز
سروِ من مغرور رفتار خود است
طوطی طبع خیالی را مدام
در دهن شکّر ز گفتار خود است

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۳۶: باز آی که خلوتگه جانم حرم توست 2شمارهٔ ۳۷: با سگت یاری مرا کارِ خود است 3شمارهٔ ۳۸: با شمع چو گفتم که نشان غم دل چیست 4شمارهٔ ۳۹: به اهل درد غمت هرچه می کند غم نیست 5شمارهٔ ۴۰: به قتل خسته دلان غمزهٔ تو قانع نیس ...6شمارهٔ ۴۱: بیا که بی خبران را خبر ز روی نکو ن ...7شمارهٔ ۴۲: بی رخ آن مه که شام زلف را درهم شکس ...8شمارهٔ ۴۳: پیشِ رخِ تو قصّهٔ یوسف حکایت است 9شمارهٔ ۴۴: تا به خون ریزی غمت خنجر گرفت 10شمارهٔ ۴۵: تا در این بادیه توفیق ازل همره ماس ...11شمارهٔ ۴۶: تا دل از سیر و سلوک رهش آگاهی یافت 12شمارهٔ ۴۷: تا دل از شوق گل رویت ره صحرا گرفت 13شمارهٔ ۴۸: تا ز سودا زدگان عشق خریداری یافت 14شمارهٔ ۴۹: تا سر زلف تو در دست صبا افتاده ست 15شمارهٔ ۵۰: تا سرو مرا عارض چون یاسمنی هست 16شمارهٔ ۵۱: تا سنبل زلفت خبر از گلشن جان گفت 17شمارهٔ ۵۲: چمن را تا نسیمت در دماغ است 18شمارهٔ ۵۳: خشنود بودن از غمِ عشق تو کار ماست 19شمارهٔ ۵۴: دلا بنیاد جان را محکمی نیست 20شمارهٔ ۵۵: دلا طریقهٔ عشّاق خود پرستی نیست 21شمارهٔ ۵۶: دل به زاری دامن زلف جفا کارش گرفت 22شمارهٔ ۵۷: دلم را مقام عبادت درِ اوست 23شمارهٔ ۵۸: دلم از دردِ فراق تو قوی افگار است 24شمارهٔ ۵۹: دل ناگرفته خال تو در زلف جا گرفت 25شمارهٔ ۶۰: دل وصل تو می خواهد و دلخواست همین ...26شمارهٔ ۶۱: دلی که صرف تو شد نقد عشق قیمت اوست 27شمارهٔ ۶۲: رنجور عشق را سر ناز طبیب نیست 28شمارهٔ ۶۳: ز بس که عشق تو شوری به شهر و کو ان ...29شمارهٔ ۶۴: زلف تو را که شامِ پریشانی من است 30شمارهٔ ۶۵: سروِ بالای تو در عالم خوبی علم است 31شمارهٔ ۶۶: سروِ بالای تو را شیوه بلا انگیزی س ...32شمارهٔ ۶۷: سرو تا بندهٔ بالای تو شد آزاد است 33شمارهٔ ۶۸: سنبل باغ رخت غالیه بو افتاده ست 34شمارهٔ ۶۹: شمع رویت را چراغ آسمان پروانه یی س ...35شمارهٔ ۷۰: کدامین رسم و آیینی که در رندان مفر ...36شمارهٔ ۷۱: کجا روم که مرا جز درت پناهی نیست 37شمارهٔ ۷۲: که می داند میِ شوق از چه جام است 38شمارهٔ ۷۳: گر چه ابر زندگی جان بخش و صافی مشر ...39شمارهٔ ۷۴: گرچه اشک منِ غمدیده سراسر گهر است 40شمارهٔ ۷۵: گرچه تو حقیری و گناه تو عظیم است 41شمارهٔ ۷۶: گرچه شمار عاشق زنّار زلف یار است 42شمارهٔ ۷۷: گرچه طریق وفا قدیم است 43شمارهٔ ۷۸: گرچه ماه نو به شوخی بی نظیر عالم ا ...44شمارهٔ ۷۹: گریهٔ خون سرِ ره بر منِ درویش گرفت 45شمارهٔ ۸۰: گنجی ست عشق یار که عالم خراب اوست 46شمارهٔ ۸۱: لاله را همچو بتان عارض دلجویی نیست 47شمارهٔ ۸۲: مرا از دل خبر جز بی دلی نیست 48شمارهٔ ۸۳: مرا که تحفهٔ جان در بدن هدایت توست 49شمارهٔ ۸۴: نالهٔ دلسوز نی شرح غمی بیش نیست 50شمارهٔ ۸۵: نرگس خیال چشم تو در خواب ناز یافت 51شمارهٔ ۸۶: نقدی ست دل که سکّهٔ محنت به نام او ...52شمارهٔ ۸۷: هر آن حدیث که در دعویِ محبّت توست 53شمارهٔ ۸۸: هر خسته خاطری که چو نی چشم باز نیس ...54شمارهٔ ۸۹: هر دُر اشکی که آمد چشم گریان را به ...55شمارهٔ ۹۰: هر دل که به عشق مبتلا نیست 56شمارهٔ ۹۱: هرکسی گوید که درد عشق را تدبیر چیس ...57شمارهٔ ۹۲: هرکه از دیدار جانان همچو من مهجور ...58شمارهٔ ۹۳: یار جز در پیِ آزار دل ریش نرفت 59شمارهٔ ۹۴: آزاد بنده یی که قبول دلی شود 60شمارهٔ ۹۵: آن شاخ گل خرامان در باغ چون برآید 61شمارهٔ ۹۶: آن گوهر حسنی که بدان فخر توان کرد 62شمارهٔ ۹۷: آن دم ایاز خاص به مقصود می رسد 63شمارهٔ ۹۸: آنها که ز آیینهٔ دل زنگ زدودند 64شمارهٔ ۹۹: آه که نیش غمت خاطر من ریش کرد 65شمارهٔ ۱۰۰: از آتش دل هر کس در سینه غمی دارد 66شمارهٔ ۱۰۱: از مخزن دل دیده هر آن دُر که بر آ ...67شمارهٔ ۱۰۲: اشکم به جست و جوی او بر خاک آن در ...68شمارهٔ ۱۰۳: افسوس که ره بینان یک یک ز نظر رفت ...69شمارهٔ ۱۰۴: اگرچه دل نصیب از چشم شوخت مکر و ف ...70شمارهٔ ۱۰۵: اگر چه صاحب معنی همه هنر باشد 71شمارهٔ ۱۰۶: اگر معارضه حُسن تو را به حور افتد 72شمارهٔ ۱۰۷: اوّل استادی که عشق و حسن را تقسیم ...73شمارهٔ ۱۰۸: اهل دل در طلبت صاحب تدبیر شدند 74شمارهٔ ۱۰۹: ای دل از باطن آن فرقه که صاحب قدم ...75شمارهٔ ۱۱۰: ای لبت کام دل بی سروسامانی چند 76شمارهٔ ۱۱۱: ای آنکه به جور از تو تبرّا نتوان ...77شمارهٔ ۱۱۲: با آفتاب رویت چون مه نمی برآید 78شمارهٔ ۱۱۳: باد از هوای کوی تو پیغام می دهد 79شمارهٔ ۱۱۴: باز آواز نی و فریاد درد انگیز عود 80شمارهٔ ۱۱۵: باد اگر یاد سرو ما نکند 81شمارهٔ ۱۱۶: باز از قدم گل چمن پیر جوان شد 82شمارهٔ ۱۱۷: باز این دل خود کام به فرمان کسی ش ...83شمارهٔ ۱۱۸: باز بالا بنمودی و بلا خواهد شد 84شمارهٔ ۱۱۹: باز بیرون شدی و نوبت حیرانی شد 85شمارهٔ ۱۲۰: باز ره بینان نشان از قرب منزل می ...86شمارهٔ ۱۲۱: باشد که ز رخسار ترا پرده برافتد 87شمارهٔ ۱۲۲: با غمت هرچند کار درد ما مشکل شود 88شمارهٔ ۱۲۳: به بازی حلقهٔ زلف تو دل برد از من ...89شمارهٔ ۱۲۴: به جهان لطیف طبعی که ز خود ملال د ...90شمارهٔ ۱۲۵: تابِ خطت قرار ز بخت سیاه برد 91شمارهٔ ۱۲۶: تابِ رویت رونق خورشید عالمتاب برد 92شمارهٔ ۱۲۷: تا بر بیاض رویت خطّ سیه برآمد 93شمارهٔ ۱۲۸: تاب رویت به فروغ مه تابان ماند 94شمارهٔ ۱۲۹: تا به رحمت خوان قسمت را مزیّن کرد ...95شمارهٔ ۱۳۰: تا بنفشه برد بویی از خطت در تاب ش ...96شمارهٔ ۱۳۱: تا به سودای تو دل را عشق و همّت ی ...97شمارهٔ ۱۳۲: تا به کی چشم تو جز غارت دینها نکن ...98شمارهٔ ۱۳۳: تا به کی نقد دلم صرف غم هجران شود 99شمارهٔ ۱۳۴: تا به معنی اهل صورت دم ز آب و گل ...100شمارهٔ ۱۳۵: تا جان ز وفای دهن تنگ تو دم زد 101شمارهٔ ۱۳۶: تا جفایی نکشد دل به وفایی نرسد 102شمارهٔ ۱۳۷: تا خرد خیمه سوی عالم جسمانی زد 103شمارهٔ ۱۳۸: تا خطت خود را به سودای خطا خواهد ...104شمارهٔ ۱۳۹: تا دل به وصف آن دهن عرض تکلّم می ...105شمارهٔ ۱۴۰: تا دلم شیوهٔ آن زلف دوتا می داند 106شمارهٔ ۱۴۱: تا راهروان در حرم دل نرسیدند 107شمارهٔ ۱۴۲: تا ز خاک قدمت باد خبر می آرد 108شمارهٔ ۱۴۳: تا ز عشق اهل نظر آئینه یی برساختن ...109شمارهٔ ۱۴۴: تا زلف تو دلم را پا بستهٔ بلا کرد 110شمارهٔ ۱۴۵: تا زلف رهزن تو ز عنبر کمند کرد 111شمارهٔ ۱۴۶: تا ز نسیم رحتمش رایحه یی به ما رس ...112شمارهٔ ۱۴۷: تا کافر چشمت ز مژه عزم سپه کرد 113شمارهٔ ۱۴۸: تا گرد عارض تو خط سبز بردمید 114شمارهٔ ۱۴۹: تا گلشن از طراوت روی تو یاد داد 115شمارهٔ ۱۵۰: تا نخست از طرف عشق تو فرمان نرسید 116شمارهٔ ۱۵۱: تا نشد زلفت پریشان وقت ما برهم نز ...117شمارهٔ ۱۵۲: ترک چشمت بی سپاه حُسن خنجر می زند 118شمارهٔ ۱۵۳: تو را به جز سخن اندر دهن نمی گنجد 119شمارهٔ ۱۵۴: چشمت آزار ما چه می خواهد 120شمارهٔ ۱۵۵: چشمت که به جز فتنه گری کار ندارد 121شمارهٔ ۱۵۶: چنین که چشم تو پروای دادخواه ندار ...122شمارهٔ ۱۵۷: چو زلف بی قرارش قصد جان کرد 123شمارهٔ ۱۵۸: چو سرو هر که در این بوستان هوای ت ...124شمارهٔ ۱۵۹: چو عطّار صبا در چین زلفت مشگ می ب ...125شمارهٔ ۱۶۰: چون نه شادیّ و نه محنت به کسی می ...126شمارهٔ ۱۶۱: چو نام مستیِ نرگس به بزم باغ برآم ...127شمارهٔ ۱۶۲: خدا بتان جفا کیش را وفا بخشد 128شمارهٔ ۱۶۳: خطت را تا به خون ریزی نشان شد 129شمارهٔ ۱۶۴: خطت صحیفهٔ مه را نقاب مشگین کرد 130شمارهٔ ۱۶۵: خیال روی تو از سر به در نخواهم کر ...131شمارهٔ ۱۶۶: خیز که پیر مغان میکده را درگشاد 132شمارهٔ ۱۶۷: در ازل مهر تو با جان رقم غم می زد 133شمارهٔ ۱۶۸: در ازل قطرهٔ خونی که ز آب و گِل ش ...134شمارهٔ ۱۶۹: در چمن سبزهٔ سیراب به هرجا که رسی ...135شمارهٔ ۱۷۰: در چمن دوش به گل بلبل دشوار پسند 136شمارهٔ ۱۷۱: دلم جز داغ نومیدی ز جان حاصل همین ...137شمارهٔ ۱۷۲: دل جز به غمت خاطر خوشنود ندارد 138شمارهٔ ۱۷۳: دل به رویت هوس صحبت جانی دارد 139شمارهٔ ۱۷۴: دل نه جز غصّه محرمی دارد 140شمارهٔ ۱۷۵: دل به یاد لب لعلت سخن از نوش نکرد 141شمارهٔ ۱۷۶: دلم جز با غمت خرّم نباشد 142شمارهٔ ۱۷۷: دلِ شکسته چو در آرزوی لعل تو خون ...143شمارهٔ ۱۷۸: دل جفای خطت از دور قمر می داند 144شمارهٔ ۱۷۹: دلم از زلف تو پا بستهٔ سودا آمد 145شمارهٔ ۱۸۰: دل در آن زلف شد و روی دل افروز ند ...146شمارهٔ ۱۸۱: دوش می گفتم که ماه این دلفروزی از ...147شمارهٔ ۱۸۲: راستی را شیوه یی کآن سرو قامت می ...148شمارهٔ ۱۸۳: روی تو طعنه بر گُل سیراب می زند 149شمارهٔ ۱۸۴: ز بهر غارت جان عشق لشکر اندازد 150شمارهٔ ۱۸۵: ز غمزه چشم تو چون تیر در کمان آور ...151شمارهٔ ۱۸۶: سپاه عشق از آن لحظه خیمه بالا زد 152شمارهٔ ۱۸۷: سرشک تا به کی از چشم آن و این افت ...153شمارهٔ ۱۸۸: سرکشید از کبر ابلیس و چنین مهجور ...154شمارهٔ ۱۸۹: سرو هرگز در چمن کاری چنین زیبا نک ...155شمارهٔ ۱۹۰: سروِ قدّت طرف باغ چو پا می ماند 156شمارهٔ ۱۹۱: سریر فقر که با هیچ پادشا ندهند 157شمارهٔ ۱۹۲: سزد که زلف تو آن رخ پی نظاره نمای ...158شمارهٔ ۱۹۳: شبی کآن ماه با ما خوش برآید 159شمارهٔ ۱۹۴: صاحب روی نکو منصب دولت دارد 160شمارهٔ ۱۹۵: ز بس کز گریه چشم من به خونِ ناب م ...161شمارهٔ ۱۹۶: صبا به تحفه نسیمی که دلگشای آرد 162شمارهٔ ۱۹۷: طالب دردِ عشق تو فکر دوا نمی کند 163شمارهٔ ۱۹۸: طوطیِ عقلم که دعویّ تکلّم می کند 164شمارهٔ ۱۹۹: عاقبت حسرتِ لعل تو دلم را خون کرد 165شمارهٔ ۲۰۰: غم نیست اگر زلفت با فتنه سری دارد 166شمارهٔ ۲۰۱: کس نیست که کار ما برآرد 167شمارهٔ ۲۰۲: کسی چو نیست که پیش تو عذر ما خواه ...168شمارهٔ ۲۰۳: کسی را که رویت هوس می کند 169شمارهٔ ۲۰۴: کسی کآشفتهٔ سودای آن زنجیر مو آمد 170شمارهٔ ۲۰۵: کسی که نسبت قدّت به سرو ناز کند 171شمارهٔ ۲۰۶: کسی چون گل دهن پرخنده دارد 172شمارهٔ ۲۰۷: کسی کاو به جانان وصالی ندارد 173شمارهٔ ۲۰۸: کسی که سلسلهٔ زلف مشکبو دارد 174شمارهٔ ۲۰۹: کسی کز خوان قسمت مفلسان را جام می ...175شمارهٔ ۲۱۰: کمند زلف توام پای بند سودا کرد 176شمارهٔ ۲۱۱: کنون چو در طلبش اشک رو به ره دارد 177شمارهٔ ۲۱۲: گر ای اشک دیده به خویشت بخواند 178شمارهٔ ۲۱۳: گر بعد اجل دردِ تو با خویش توان ب ...179شمارهٔ ۲۱۴: گر تیغ زند یار نخواهیم حذر کرد 180شمارهٔ ۲۱۵: گرچه هر دم سیل اشک ما به دریا می ...181شمارهٔ ۲۱۶: گرچه دل بهره ز کیش تو خدنگی دارد 182شمارهٔ ۲۱۷: گرچه شب غم ساختم چون شمع من با سو ...183شمارهٔ ۲۱۸: گر ز بالای تو هر ساعت بلا باید کش ...184شمارهٔ ۲۱۹: گر شبی ماه رخت پرده ز رو برگیرد 185شمارهٔ ۲۲۰: گر قدح با لب میگون تو لافی دارد 186شمارهٔ ۲۲۱: گر نه با من سر زلفت به جفا پیدا ش ...187شمارهٔ ۲۲۲: گر ندیدی کز سرای دیده ام خون می چ ...188شمارهٔ ۲۲۳: گر همچونی دم می زنم از سوز دل خون ...189شمارهٔ ۲۲۴: گل جامه دران بار دگر سر به در آور ...190شمارهٔ ۲۲۵: گهی به پای تو جانم سرِ نیاز کشید 191شمارهٔ ۲۲۶: گوهر اشکم که راز دل هویدا می کند 192شمارهٔ ۲۲۷: گهی چشمت به نیش غم دلم را ریش می ...193شمارهٔ ۲۲۸: گهی که باغ ز فصل بهار یاد دهد 194شمارهٔ ۲۲۹: گهی کز خوان قسمت مفلسان را کام می ...195شمارهٔ ۲۳۰: گهی که آیت حسن تو را بیان کردند 196شمارهٔ ۲۳۱: لبت جانبخش و دلجو می نماید 197شمارهٔ ۲۳۲: ما را ز سر خیال تو بیرون نمی شود 198شمارهٔ ۲۳۳: ماه رخسارِ تو دید و عاشقی بنیاد ک ...199شمارهٔ ۲۳۴: مرا بی تو راحت الم می نماید 200شمارهٔ ۲۳۵: مرا تا سوز دل هر شب بلای تن نخواه ...201شمارهٔ ۲۳۶: مرا دوش از آن لب بسی رنگ بود 202شمارهٔ ۲۳۷: مرا که دوش زِیادت زیاده دردی بود 203شمارهٔ ۲۳۸: مرا می سوزد آن بدخو که کار خودنکو ...204شمارهٔ ۲۳۹: مرا یاد آن روی دیوانه کرد 205شمارهٔ ۲۴۰: مسافران که در این ره به کاروان رف ...206شمارهٔ ۲۴۱: میر مجلس که چو لب بادهٔ روشن دارد 207شمارهٔ ۲۴۲: ناز مه جز به همین نیست که نوری دا ...208شمارهٔ ۲۴۳: نکردم جز به زلف یار پیوند 209شمارهٔ ۲۴۴: واقف از جام می لعل تو مدهوشانند 210شمارهٔ ۲۴۵: هر جفایی که کند روی تو نیکو باشد 211شمارهٔ ۲۴۶: هر خطایی که سزاوار عتابی باشد 212شمارهٔ ۲۴۷: هردم از جانب او تیغ بلا می آید 213شمارهٔ ۲۴۸: هردم از غیبم به گوش دل ندایی می ر ...214شمارهٔ ۲۴۹: هر دم به صورتی یار دیدار می نماید 215شمارهٔ ۲۵۰: هر شبی زلفش مرا دربند سودا می کشد 216شمارهٔ ۲۵۱: هرکجا خطّ تو عرض نافهٔ چینی کند 217شمارهٔ ۲۵۲: هرکه زاین وادی به کوی بخت و دولت ...218شمارهٔ ۲۵۳: هرکه سر در قدمِ مردم مقبل ننهاد 219شمارهٔ ۲۵۴: هرگز به جهان چیزی جز یار نمی ماند 220شمارهٔ ۲۵۵: هندوی زلف تو زآن حال مشوّش دارد 221شمارهٔ ۲۵۶: یارب کدام دل که ز سوز تو دم نزد 222شمارهٔ ۲۵۷: یار درد بی دلان را دید و تدبیری ن ...223شمارهٔ ۲۵۸: یار در کار دلم کوشش بسیاری کرد 224شمارهٔ ۲۵۹: از چشم ما چو می طلبد لعل او گهر 225شمارهٔ ۲۶۰: از گوهر اشک ار نشود دیده توانگر 226شمارهٔ ۲۶۱: چه بود افسانهٔ منصور با یار 227شمارهٔ ۲۶۲: دلا غم یار ما شد دل به جا دار 228شمارهٔ ۲۶۳: گر به رویت کنند نسبت حور 229شمارهٔ ۲۶۴: عمری دویده ایم به دنبالِ اهل راز 230شمارهٔ ۲۶۵: ما را ز روزگار غمِ روزگار بس 231شمارهٔ ۲۶۶: آب شد پیش لبت قند چو تر کردیمش 232شمارهٔ ۲۶۷: آن دل که به فن برد ز من غمزهٔ مست ...233شمارهٔ ۲۶۸: آنکه رحمی نیست بر حال منش 234شمارهٔ ۲۶۹: اشکِ چشم من که جان نقد روان می خو ...235شمارهٔ ۲۷۰: اگر در بند سودا نیست با من زلف مش ...236شمارهٔ ۲۷۱: تا در دلت غمی بوَد از دلپذیر خویش 237شمارهٔ ۲۷۲: چه کرد سرو به قدّت که بر کشیدندش 238شمارهٔ ۲۷۳: چون طلب کردیم فیضی از سحاب رحمتش 239شمارهٔ ۲۷۴: در عشق از آن خوشدلم از چشم ترِ خو ...240شمارهٔ ۲۷۵: دلا به دست هوس تار زلف یار مکش 241شمارهٔ ۲۷۶: کجاست ساغر می تا به گردش آرندش 242شمارهٔ ۲۷۷: دل چو گشت از جام معنی جرعه نوش 243شمارهٔ ۲۷۸: روزگاری ست که از غایت نادانی خویش 244شمارهٔ ۲۷۹: گر ترحّم نکند طرّهٔ بی آرامش 245شمارهٔ ۲۸۰: ما را به درِ دوست گشاد از هوس خوی ...246شمارهٔ ۲۸۱: ما را همین زبانی ست آن نیز در دعا ...247شمارهٔ ۲۸۲: یار اگر بد کند ای دل نتوان گفت بد ...248شمارهٔ ۲۸۳: هر نقد دل کآن غمزهٔ پر حیله می آر ...249شمارهٔ ۲۸۴: گر بیابد شرف خدمت آن حور ملک 250شمارهٔ ۲۸۵: شمع می گفت به پروانه شبی در محفل 251شمارهٔ ۲۸۶: آه کز زلفت اسیر بند زنّار آمدم 252شمارهٔ ۲۸۷: از آن ز دیده و دل اشک و آه می خوا ...253شمارهٔ ۲۸۸: ای ز چشمت چشم نرگس نسخه یی امّا س ...254شمارهٔ ۲۸۹: تا به روی از دیده اشک لاله گون می ...255شمارهٔ ۲۹۰: تا خاک راه همت اهل صفا شدم 256شمارهٔ ۲۹۱: خیزید تا ز خاک درش درد سر بریم 257شمارهٔ ۲۹۲: دل خون شد و زاین راه به جایی نرسی ...258شمارهٔ ۲۹۳: دل گم شد و جز بر دهنش نیست گمانم 259شمارهٔ ۲۹۴: زهی تیره از زلف تو روز، شام 260شمارهٔ ۲۹۵: سرشک جانب خاک در تو بست احرام 261شمارهٔ ۲۹۶: گرچه از جا شد دل و بر جان بلا می ...262شمارهٔ ۲۹۷: گرچه روزی چند دور از کعبهٔ روی تو ...263شمارهٔ ۲۹۸: گهی که جانب آن زلف خم به خم بینیم 264شمارهٔ ۲۹۹: ما به اوّل ستم زلف تو را خوش کردی ...265شمارهٔ ۳۰۰: ما به فکر دهنت ذوق شکر یافته ایم 266شمارهٔ ۳۰۱: مابه وجهی صفت روی تو با مه کردیم 267شمارهٔ ۳۰۲: ما در خیال زلف تو شبگیر می کنیم 268شمارهٔ ۳۰۳: ما دل به تو دادیم و کمِ خویش گرفت ...269شمارهٔ ۳۰۴: ما ز تقصیر عبادت چون پشیمان آمدیم 270شمارهٔ ۳۰۵: ما که هرشب همچو شمع از تاب و تب د ...271شمارهٔ ۳۰۶: مرا که بر سر کویت سگ وفا دارم 272شمارهٔ ۳۰۷: مرا مکش که تو را خاک رهگذار شدم 273شمارهٔ ۳۰۸: من که با لعل تو فارغ ز می رنگینم 274شمارهٔ ۳۰۹: من که از دیدهٔ معنی به رخت می نگر ...275شمارهٔ ۳۱۰: آخر ای جان لب شیرین تو را جان گفت ...276شمارهٔ ۳۱۱: ای رفیقان به شب هجر چو از آتش من 277شمارهٔ ۳۱۲: ای مهر تو انیس دل ناتوان من 278شمارهٔ ۳۱۳: با آنکه بر مزارم نگذشت قاتل من 279شمارهٔ ۳۱۴: به غیر چشمهٔ حیوان کرا رسد گفتن 280شمارهٔ ۳۱۵: تا دست دهد روی چو خورشید تودیدن 281شمارهٔ ۳۱۶: تا رندی و نیاز نشد رسم و راه من 282شمارهٔ ۳۱۷: تا می فشاند سوز دل خون از کباب خو ...283شمارهٔ ۳۱۸: گر تو را میلی ست بر قتل زبون خویش ...284شمارهٔ ۳۱۹: گرچه اسرار نهانی می شود معلوم من 285شمارهٔ ۳۲۰: گر شود بر خاک کویت فرصت سر باختن 286شمارهٔ ۳۲۱: من که باشم که بود لایق تو خدمت من 287شمارهٔ ۳۲۲: ای به حُسن آفتاب چاکر تو 288شمارهٔ ۳۲۳: به هوا و هوس نکهت پیراهن تو 289شمارهٔ ۳۲۴: تا چمن دم زد ز لطف عارض رعنای او 290شمارهٔ ۳۲۵: تا قدح هردم چرا بوسد لب میگون او 291شمارهٔ ۳۲۶: خیز ای ندیم خاصّ درِ پادشاه شو 292شمارهٔ ۳۲۷: دلیر آن است که در دیده بود منزل ا ...293شمارهٔ ۳۲۸: صوفی ما جام باشد باده تا باشد در ...294شمارهٔ ۳۲۹: کسی که پیرویِ عشق نیست عادت او 295شمارهٔ ۳۳۰: کسی که خاک درِ دوست نیست افسر او 296شمارهٔ ۳۳۱: لاله کز گل می برد دل چهرهٔ رعنای ...297شمارهٔ ۳۳۲: لطفی که می کند به محبّان عذار او 298شمارهٔ ۳۳۳: من آن نیَم که گذارم ز دست دامن تو 299شمارهٔ ۳۳۴: ای تیرِ غمت را دل عشّاق نشانه 300شمارهٔ ۳۳۵: کنایت ها به آب خضر گفته 301شمارهٔ ۳۳۶: گهی دل می خورد خونم گه از راه جفا ...302شمارهٔ ۳۳۷: نامهٔ طاعت و عصیان چه سفید و چه س ...303شمارهٔ ۳۳۸: همه شب در غم آن ماه پاره 304شمارهٔ ۳۳۹: از این شکسته دو روزی اگر جدا باشی 305شمارهٔ ۳۴۰: اگرچه مشگ را باشد به هر سویی خرید ...306شمارهٔ ۳۴۱: ای اشک مرا از سر کویش خبری گوی 307شمارهٔ ۳۴۲: ای اشک چو در راه طلب گرم دویدی 308شمارهٔ ۳۴۳: ای به بوی تو صبا شیفتهٔ هر چمنی 309شمارهٔ ۳۴۴: ای پارسا که دایم رو در نماز داری 310شمارهٔ ۳۴۵: ای دل آن دم شرف صحبت دلبر یابی 311شمارهٔ ۳۴۶: ای دل از خویش گذر تا که به جایی ب ...312شمارهٔ ۳۴۷: ای دل به طریقی سوی زلفش اگر افتی 313شمارهٔ ۳۴۸: ای دل سر تسلیم بنه بر کف پایی 314شمارهٔ ۳۴۹: ای که بر صفحهٔ مه خطّ غباری داری 315شمارهٔ ۳۵۰: ای که در عالم خوبی به لطافت علمی 316شمارهٔ ۳۵۱: ای گذشته قدت از سرو به خوش رفتاری 317شمارهٔ ۳۵۲: ای گل از روی تو آموخته خندان رویی 318شمارهٔ ۳۵۳: بدین شوخی که تو بنیاد داری 319شمارهٔ ۳۵۴: تا در قدم اهل دلی خاک نگردی 320شمارهٔ ۳۵۵: تا دلم را به غم هجر در انداخته ای 321شمارهٔ ۳۵۶: تا کی ای شوخ به هر بیخبری می سازی 322شمارهٔ ۳۵۷: تا همچو غنچه خندان از خود به در ن ...323شمارهٔ ۳۵۸: تو ای مه گر چه شوخ و بیوفایی 324شمارهٔ ۳۵۹: چند ای سرشکِ خون دم از پاکیِّ گوه ...325شمارهٔ ۳۶۰: چه طرفه طرفه تو نقشی چه بوالعجب ن ...326شمارهٔ ۳۶۱: خیز ای مست و سلامی به رخ ساقی گوی 327شمارهٔ ۳۶۲: دلا تا محنتی بر خودنبینی 328شمارهٔ ۳۶۳: دلا چو روی به اقبال مقبلی داری 329شمارهٔ ۳۶۴: دلا ز لذت مستی گهی خبر یابی 330شمارهٔ ۳۶۵: شد باز به دیدار سحر چشم جهانی 331شمارهٔ ۳۶۶: کجا باشد چو می روشن ضمیری 332شمارهٔ ۳۶۷: گر ای دل بر طریق عذرخواهی 333شمارهٔ ۳۶۸: گر تو ای شمع شبی هم نفس من باشی 334شمارهٔ ۳۶۹: گرچه بر اسب سلطنت شاهی و شاهزاده ...335شمارهٔ ۳۷۰: ما نداریم به غیر از جگرِ افگاری 336شمارهٔ ۳۷۱: مرا ای مه اگر دیوانه گفتی 337شمارهٔ ۳۷۲: مرا در بزم رندان جرعه نوشی 338شمارهٔ ۳۷۳: مشکل عشق تو بسیار است و ما را دل ...339شمارهٔ ۳۷۴: مشاطّه سر زلف تو ببرید به بازی 340شمارهٔ ۳۷۵: منم و بادیهٔ عشق و دل آگاهی 341شمارهٔ ۳۷۶: نیست در عشق تو سوز من و شمع امروز ...342شمارهٔ ۳۷۷: وصل جمشید طلب تا که به جامی برسی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ