به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

خیالی بخاری

خیالی بخاریغزل هاشمارهٔ ۴۵: تا در این بادیه توفیق ازل همره ماست

1680عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

تا در این بادیه توفیق ازل همره ماست
گنج تحقیق هدایت به دل آگه ماست
ما نه اکنون ز مقیمان خرابات غمیم
دیر باز است که این دیر حوالتگه ماست
آن گلی را که در این باغ درختی ست بلند
گر نبینیم قصور از نظر کوته ماست
تا قدم همچو خِضِر در طرف عشق زدیم
گر همه آب حیات است که خاک ره ماست
ای خیالی تو خود از چشم فتادی ورنه
همه جا کوکبهٔ دولت شاهنشه ماست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۴۴: تا به خون ریزی غمت خنجر گرفت 2شمارهٔ ۴۵: تا در این بادیه توفیق ازل همره ماس ...3شمارهٔ ۴۶: تا دل از سیر و سلوک رهش آگاهی یافت 4شمارهٔ ۴۷: تا دل از شوق گل رویت ره صحرا گرفت 5شمارهٔ ۴۸: تا ز سودا زدگان عشق خریداری یافت 6شمارهٔ ۴۹: تا سر زلف تو در دست صبا افتاده ست 7شمارهٔ ۵۰: تا سرو مرا عارض چون یاسمنی هست 8شمارهٔ ۵۱: تا سنبل زلفت خبر از گلشن جان گفت 9شمارهٔ ۵۲: چمن را تا نسیمت در دماغ است 10شمارهٔ ۵۳: خشنود بودن از غمِ عشق تو کار ماست 11شمارهٔ ۵۴: دلا بنیاد جان را محکمی نیست 12شمارهٔ ۵۵: دلا طریقهٔ عشّاق خود پرستی نیست 13شمارهٔ ۵۶: دل به زاری دامن زلف جفا کارش گرفت 14شمارهٔ ۵۷: دلم را مقام عبادت درِ اوست 15شمارهٔ ۵۸: دلم از دردِ فراق تو قوی افگار است 16شمارهٔ ۵۹: دل ناگرفته خال تو در زلف جا گرفت 17شمارهٔ ۶۰: دل وصل تو می خواهد و دلخواست همین ...18شمارهٔ ۶۱: دلی که صرف تو شد نقد عشق قیمت اوست 19شمارهٔ ۶۲: رنجور عشق را سر ناز طبیب نیست 20شمارهٔ ۶۳: ز بس که عشق تو شوری به شهر و کو ان ...21شمارهٔ ۶۴: زلف تو را که شامِ پریشانی من است 22شمارهٔ ۶۵: سروِ بالای تو در عالم خوبی علم است 23شمارهٔ ۶۶: سروِ بالای تو را شیوه بلا انگیزی س ...24شمارهٔ ۶۷: سرو تا بندهٔ بالای تو شد آزاد است 25شمارهٔ ۶۸: سنبل باغ رخت غالیه بو افتاده ست 26شمارهٔ ۶۹: شمع رویت را چراغ آسمان پروانه یی س ...27شمارهٔ ۷۰: کدامین رسم و آیینی که در رندان مفر ...28شمارهٔ ۷۱: کجا روم که مرا جز درت پناهی نیست 29شمارهٔ ۷۲: که می داند میِ شوق از چه جام است 30شمارهٔ ۷۳: گر چه ابر زندگی جان بخش و صافی مشر ...31شمارهٔ ۷۴: گرچه اشک منِ غمدیده سراسر گهر است 32شمارهٔ ۷۵: گرچه تو حقیری و گناه تو عظیم است 33شمارهٔ ۷۶: گرچه شمار عاشق زنّار زلف یار است 34شمارهٔ ۷۷: گرچه طریق وفا قدیم است 35شمارهٔ ۷۸: گرچه ماه نو به شوخی بی نظیر عالم ا ...36شمارهٔ ۷۹: گریهٔ خون سرِ ره بر منِ درویش گرفت 37شمارهٔ ۸۰: گنجی ست عشق یار که عالم خراب اوست 38شمارهٔ ۸۱: لاله را همچو بتان عارض دلجویی نیست 39شمارهٔ ۸۲: مرا از دل خبر جز بی دلی نیست 40شمارهٔ ۸۳: مرا که تحفهٔ جان در بدن هدایت توست 41شمارهٔ ۸۴: نالهٔ دلسوز نی شرح غمی بیش نیست 42شمارهٔ ۸۵: نرگس خیال چشم تو در خواب ناز یافت 43شمارهٔ ۸۶: نقدی ست دل که سکّهٔ محنت به نام او ...44شمارهٔ ۸۷: هر آن حدیث که در دعویِ محبّت توست 45شمارهٔ ۸۸: هر خسته خاطری که چو نی چشم باز نیس ...46شمارهٔ ۸۹: هر دُر اشکی که آمد چشم گریان را به ...47شمارهٔ ۹۰: هر دل که به عشق مبتلا نیست 48شمارهٔ ۹۱: هرکسی گوید که درد عشق را تدبیر چیس ...49شمارهٔ ۹۲: هرکه از دیدار جانان همچو من مهجور ...50شمارهٔ ۹۳: یار جز در پیِ آزار دل ریش نرفت 51شمارهٔ ۹۴: آزاد بنده یی که قبول دلی شود 52شمارهٔ ۹۵: آن شاخ گل خرامان در باغ چون برآید 53شمارهٔ ۹۶: آن گوهر حسنی که بدان فخر توان کرد 54شمارهٔ ۹۷: آن دم ایاز خاص به مقصود می رسد 55شمارهٔ ۹۸: آنها که ز آیینهٔ دل زنگ زدودند 56شمارهٔ ۹۹: آه که نیش غمت خاطر من ریش کرد 57شمارهٔ ۱۰۰: از آتش دل هر کس در سینه غمی دارد 58شمارهٔ ۱۰۱: از مخزن دل دیده هر آن دُر که بر آ ...59شمارهٔ ۱۰۲: اشکم به جست و جوی او بر خاک آن در ...60شمارهٔ ۱۰۳: افسوس که ره بینان یک یک ز نظر رفت ...61شمارهٔ ۱۰۴: اگرچه دل نصیب از چشم شوخت مکر و ف ...62شمارهٔ ۱۰۵: اگر چه صاحب معنی همه هنر باشد 63شمارهٔ ۱۰۶: اگر معارضه حُسن تو را به حور افتد 64شمارهٔ ۱۰۷: اوّل استادی که عشق و حسن را تقسیم ...65شمارهٔ ۱۰۸: اهل دل در طلبت صاحب تدبیر شدند 66شمارهٔ ۱۰۹: ای دل از باطن آن فرقه که صاحب قدم ...67شمارهٔ ۱۱۰: ای لبت کام دل بی سروسامانی چند 68شمارهٔ ۱۱۱: ای آنکه به جور از تو تبرّا نتوان ...69شمارهٔ ۱۱۲: با آفتاب رویت چون مه نمی برآید 70شمارهٔ ۱۱۳: باد از هوای کوی تو پیغام می دهد 71شمارهٔ ۱۱۴: باز آواز نی و فریاد درد انگیز عود 72شمارهٔ ۱۱۵: باد اگر یاد سرو ما نکند 73شمارهٔ ۱۱۶: باز از قدم گل چمن پیر جوان شد 74شمارهٔ ۱۱۷: باز این دل خود کام به فرمان کسی ش ...75شمارهٔ ۱۱۸: باز بالا بنمودی و بلا خواهد شد 76شمارهٔ ۱۱۹: باز بیرون شدی و نوبت حیرانی شد 77شمارهٔ ۱۲۰: باز ره بینان نشان از قرب منزل می ...78شمارهٔ ۱۲۱: باشد که ز رخسار ترا پرده برافتد 79شمارهٔ ۱۲۲: با غمت هرچند کار درد ما مشکل شود 80شمارهٔ ۱۲۳: به بازی حلقهٔ زلف تو دل برد از من ...81شمارهٔ ۱۲۴: به جهان لطیف طبعی که ز خود ملال د ...82شمارهٔ ۱۲۵: تابِ خطت قرار ز بخت سیاه برد 83شمارهٔ ۱۲۶: تابِ رویت رونق خورشید عالمتاب برد 84شمارهٔ ۱۲۷: تا بر بیاض رویت خطّ سیه برآمد 85شمارهٔ ۱۲۸: تاب رویت به فروغ مه تابان ماند 86شمارهٔ ۱۲۹: تا به رحمت خوان قسمت را مزیّن کرد ...87شمارهٔ ۱۳۰: تا بنفشه برد بویی از خطت در تاب ش ...88شمارهٔ ۱۳۱: تا به سودای تو دل را عشق و همّت ی ...89شمارهٔ ۱۳۲: تا به کی چشم تو جز غارت دینها نکن ...90شمارهٔ ۱۳۳: تا به کی نقد دلم صرف غم هجران شود 91شمارهٔ ۱۳۴: تا به معنی اهل صورت دم ز آب و گل ...92شمارهٔ ۱۳۵: تا جان ز وفای دهن تنگ تو دم زد 93شمارهٔ ۱۳۶: تا جفایی نکشد دل به وفایی نرسد 94شمارهٔ ۱۳۷: تا خرد خیمه سوی عالم جسمانی زد 95شمارهٔ ۱۳۸: تا خطت خود را به سودای خطا خواهد ...96شمارهٔ ۱۳۹: تا دل به وصف آن دهن عرض تکلّم می ...97شمارهٔ ۱۴۰: تا دلم شیوهٔ آن زلف دوتا می داند 98شمارهٔ ۱۴۱: تا راهروان در حرم دل نرسیدند 99شمارهٔ ۱۴۲: تا ز خاک قدمت باد خبر می آرد 100شمارهٔ ۱۴۳: تا ز عشق اهل نظر آئینه یی برساختن ...101شمارهٔ ۱۴۴: تا زلف تو دلم را پا بستهٔ بلا کرد 102شمارهٔ ۱۴۵: تا زلف رهزن تو ز عنبر کمند کرد 103شمارهٔ ۱۴۶: تا ز نسیم رحتمش رایحه یی به ما رس ...104شمارهٔ ۱۴۷: تا کافر چشمت ز مژه عزم سپه کرد 105شمارهٔ ۱۴۸: تا گرد عارض تو خط سبز بردمید 106شمارهٔ ۱۴۹: تا گلشن از طراوت روی تو یاد داد 107شمارهٔ ۱۵۰: تا نخست از طرف عشق تو فرمان نرسید 108شمارهٔ ۱۵۱: تا نشد زلفت پریشان وقت ما برهم نز ...109شمارهٔ ۱۵۲: ترک چشمت بی سپاه حُسن خنجر می زند 110شمارهٔ ۱۵۳: تو را به جز سخن اندر دهن نمی گنجد 111شمارهٔ ۱۵۴: چشمت آزار ما چه می خواهد 112شمارهٔ ۱۵۵: چشمت که به جز فتنه گری کار ندارد 113شمارهٔ ۱۵۶: چنین که چشم تو پروای دادخواه ندار ...114شمارهٔ ۱۵۷: چو زلف بی قرارش قصد جان کرد 115شمارهٔ ۱۵۸: چو سرو هر که در این بوستان هوای ت ...116شمارهٔ ۱۵۹: چو عطّار صبا در چین زلفت مشگ می ب ...117شمارهٔ ۱۶۰: چون نه شادیّ و نه محنت به کسی می ...118شمارهٔ ۱۶۱: چو نام مستیِ نرگس به بزم باغ برآم ...119شمارهٔ ۱۶۲: خدا بتان جفا کیش را وفا بخشد 120شمارهٔ ۱۶۳: خطت را تا به خون ریزی نشان شد 121شمارهٔ ۱۶۴: خطت صحیفهٔ مه را نقاب مشگین کرد 122شمارهٔ ۱۶۵: خیال روی تو از سر به در نخواهم کر ...123شمارهٔ ۱۶۶: خیز که پیر مغان میکده را درگشاد 124شمارهٔ ۱۶۷: در ازل مهر تو با جان رقم غم می زد 125شمارهٔ ۱۶۸: در ازل قطرهٔ خونی که ز آب و گِل ش ...126شمارهٔ ۱۶۹: در چمن سبزهٔ سیراب به هرجا که رسی ...127شمارهٔ ۱۷۰: در چمن دوش به گل بلبل دشوار پسند 128شمارهٔ ۱۷۱: دلم جز داغ نومیدی ز جان حاصل همین ...129شمارهٔ ۱۷۲: دل جز به غمت خاطر خوشنود ندارد 130شمارهٔ ۱۷۳: دل به رویت هوس صحبت جانی دارد 131شمارهٔ ۱۷۴: دل نه جز غصّه محرمی دارد 132شمارهٔ ۱۷۵: دل به یاد لب لعلت سخن از نوش نکرد 133شمارهٔ ۱۷۶: دلم جز با غمت خرّم نباشد 134شمارهٔ ۱۷۷: دلِ شکسته چو در آرزوی لعل تو خون ...135شمارهٔ ۱۷۸: دل جفای خطت از دور قمر می داند 136شمارهٔ ۱۷۹: دلم از زلف تو پا بستهٔ سودا آمد 137شمارهٔ ۱۸۰: دل در آن زلف شد و روی دل افروز ند ...138شمارهٔ ۱۸۱: دوش می گفتم که ماه این دلفروزی از ...139شمارهٔ ۱۸۲: راستی را شیوه یی کآن سرو قامت می ...140شمارهٔ ۱۸۳: روی تو طعنه بر گُل سیراب می زند 141شمارهٔ ۱۸۴: ز بهر غارت جان عشق لشکر اندازد 142شمارهٔ ۱۸۵: ز غمزه چشم تو چون تیر در کمان آور ...143شمارهٔ ۱۸۶: سپاه عشق از آن لحظه خیمه بالا زد 144شمارهٔ ۱۸۷: سرشک تا به کی از چشم آن و این افت ...145شمارهٔ ۱۸۸: سرکشید از کبر ابلیس و چنین مهجور ...146شمارهٔ ۱۸۹: سرو هرگز در چمن کاری چنین زیبا نک ...147شمارهٔ ۱۹۰: سروِ قدّت طرف باغ چو پا می ماند 148شمارهٔ ۱۹۱: سریر فقر که با هیچ پادشا ندهند 149شمارهٔ ۱۹۲: سزد که زلف تو آن رخ پی نظاره نمای ...150شمارهٔ ۱۹۳: شبی کآن ماه با ما خوش برآید 151شمارهٔ ۱۹۴: صاحب روی نکو منصب دولت دارد 152شمارهٔ ۱۹۵: ز بس کز گریه چشم من به خونِ ناب م ...153شمارهٔ ۱۹۶: صبا به تحفه نسیمی که دلگشای آرد 154شمارهٔ ۱۹۷: طالب دردِ عشق تو فکر دوا نمی کند 155شمارهٔ ۱۹۸: طوطیِ عقلم که دعویّ تکلّم می کند 156شمارهٔ ۱۹۹: عاقبت حسرتِ لعل تو دلم را خون کرد 157شمارهٔ ۲۰۰: غم نیست اگر زلفت با فتنه سری دارد 158شمارهٔ ۲۰۱: کس نیست که کار ما برآرد 159شمارهٔ ۲۰۲: کسی چو نیست که پیش تو عذر ما خواه ...160شمارهٔ ۲۰۳: کسی را که رویت هوس می کند 161شمارهٔ ۲۰۴: کسی کآشفتهٔ سودای آن زنجیر مو آمد 162شمارهٔ ۲۰۵: کسی که نسبت قدّت به سرو ناز کند 163شمارهٔ ۲۰۶: کسی چون گل دهن پرخنده دارد 164شمارهٔ ۲۰۷: کسی کاو به جانان وصالی ندارد 165شمارهٔ ۲۰۸: کسی که سلسلهٔ زلف مشکبو دارد 166شمارهٔ ۲۰۹: کسی کز خوان قسمت مفلسان را جام می ...167شمارهٔ ۲۱۰: کمند زلف توام پای بند سودا کرد 168شمارهٔ ۲۱۱: کنون چو در طلبش اشک رو به ره دارد 169شمارهٔ ۲۱۲: گر ای اشک دیده به خویشت بخواند 170شمارهٔ ۲۱۳: گر بعد اجل دردِ تو با خویش توان ب ...171شمارهٔ ۲۱۴: گر تیغ زند یار نخواهیم حذر کرد 172شمارهٔ ۲۱۵: گرچه هر دم سیل اشک ما به دریا می ...173شمارهٔ ۲۱۶: گرچه دل بهره ز کیش تو خدنگی دارد 174شمارهٔ ۲۱۷: گرچه شب غم ساختم چون شمع من با سو ...175شمارهٔ ۲۱۸: گر ز بالای تو هر ساعت بلا باید کش ...176شمارهٔ ۲۱۹: گر شبی ماه رخت پرده ز رو برگیرد 177شمارهٔ ۲۲۰: گر قدح با لب میگون تو لافی دارد 178شمارهٔ ۲۲۱: گر نه با من سر زلفت به جفا پیدا ش ...179شمارهٔ ۲۲۲: گر ندیدی کز سرای دیده ام خون می چ ...180شمارهٔ ۲۲۳: گر همچونی دم می زنم از سوز دل خون ...181شمارهٔ ۲۲۴: گل جامه دران بار دگر سر به در آور ...182شمارهٔ ۲۲۵: گهی به پای تو جانم سرِ نیاز کشید 183شمارهٔ ۲۲۶: گوهر اشکم که راز دل هویدا می کند 184شمارهٔ ۲۲۷: گهی چشمت به نیش غم دلم را ریش می ...185شمارهٔ ۲۲۸: گهی که باغ ز فصل بهار یاد دهد 186شمارهٔ ۲۲۹: گهی کز خوان قسمت مفلسان را کام می ...187شمارهٔ ۲۳۰: گهی که آیت حسن تو را بیان کردند 188شمارهٔ ۲۳۱: لبت جانبخش و دلجو می نماید 189شمارهٔ ۲۳۲: ما را ز سر خیال تو بیرون نمی شود 190شمارهٔ ۲۳۳: ماه رخسارِ تو دید و عاشقی بنیاد ک ...191شمارهٔ ۲۳۴: مرا بی تو راحت الم می نماید 192شمارهٔ ۲۳۵: مرا تا سوز دل هر شب بلای تن نخواه ...193شمارهٔ ۲۳۶: مرا دوش از آن لب بسی رنگ بود 194شمارهٔ ۲۳۷: مرا که دوش زِیادت زیاده دردی بود 195شمارهٔ ۲۳۸: مرا می سوزد آن بدخو که کار خودنکو ...196شمارهٔ ۲۳۹: مرا یاد آن روی دیوانه کرد 197شمارهٔ ۲۴۰: مسافران که در این ره به کاروان رف ...198شمارهٔ ۲۴۱: میر مجلس که چو لب بادهٔ روشن دارد 199شمارهٔ ۲۴۲: ناز مه جز به همین نیست که نوری دا ...200شمارهٔ ۲۴۳: نکردم جز به زلف یار پیوند 201شمارهٔ ۲۴۴: واقف از جام می لعل تو مدهوشانند 202شمارهٔ ۲۴۵: هر جفایی که کند روی تو نیکو باشد 203شمارهٔ ۲۴۶: هر خطایی که سزاوار عتابی باشد 204شمارهٔ ۲۴۷: هردم از جانب او تیغ بلا می آید 205شمارهٔ ۲۴۸: هردم از غیبم به گوش دل ندایی می ر ...206شمارهٔ ۲۴۹: هر دم به صورتی یار دیدار می نماید 207شمارهٔ ۲۵۰: هر شبی زلفش مرا دربند سودا می کشد 208شمارهٔ ۲۵۱: هرکجا خطّ تو عرض نافهٔ چینی کند 209شمارهٔ ۲۵۲: هرکه زاین وادی به کوی بخت و دولت ...210شمارهٔ ۲۵۳: هرکه سر در قدمِ مردم مقبل ننهاد 211شمارهٔ ۲۵۴: هرگز به جهان چیزی جز یار نمی ماند 212شمارهٔ ۲۵۵: هندوی زلف تو زآن حال مشوّش دارد 213شمارهٔ ۲۵۶: یارب کدام دل که ز سوز تو دم نزد 214شمارهٔ ۲۵۷: یار درد بی دلان را دید و تدبیری ن ...215شمارهٔ ۲۵۸: یار در کار دلم کوشش بسیاری کرد 216شمارهٔ ۲۵۹: از چشم ما چو می طلبد لعل او گهر 217شمارهٔ ۲۶۰: از گوهر اشک ار نشود دیده توانگر 218شمارهٔ ۲۶۱: چه بود افسانهٔ منصور با یار 219شمارهٔ ۲۶۲: دلا غم یار ما شد دل به جا دار 220شمارهٔ ۲۶۳: گر به رویت کنند نسبت حور 221شمارهٔ ۲۶۴: عمری دویده ایم به دنبالِ اهل راز 222شمارهٔ ۲۶۵: ما را ز روزگار غمِ روزگار بس 223شمارهٔ ۲۶۶: آب شد پیش لبت قند چو تر کردیمش 224شمارهٔ ۲۶۷: آن دل که به فن برد ز من غمزهٔ مست ...225شمارهٔ ۲۶۸: آنکه رحمی نیست بر حال منش 226شمارهٔ ۲۶۹: اشکِ چشم من که جان نقد روان می خو ...227شمارهٔ ۲۷۰: اگر در بند سودا نیست با من زلف مش ...228شمارهٔ ۲۷۱: تا در دلت غمی بوَد از دلپذیر خویش 229شمارهٔ ۲۷۲: چه کرد سرو به قدّت که بر کشیدندش 230شمارهٔ ۲۷۳: چون طلب کردیم فیضی از سحاب رحمتش 231شمارهٔ ۲۷۴: در عشق از آن خوشدلم از چشم ترِ خو ...232شمارهٔ ۲۷۵: دلا به دست هوس تار زلف یار مکش 233شمارهٔ ۲۷۶: کجاست ساغر می تا به گردش آرندش 234شمارهٔ ۲۷۷: دل چو گشت از جام معنی جرعه نوش 235شمارهٔ ۲۷۸: روزگاری ست که از غایت نادانی خویش 236شمارهٔ ۲۷۹: گر ترحّم نکند طرّهٔ بی آرامش 237شمارهٔ ۲۸۰: ما را به درِ دوست گشاد از هوس خوی ...238شمارهٔ ۲۸۱: ما را همین زبانی ست آن نیز در دعا ...239شمارهٔ ۲۸۲: یار اگر بد کند ای دل نتوان گفت بد ...240شمارهٔ ۲۸۳: هر نقد دل کآن غمزهٔ پر حیله می آر ...241شمارهٔ ۲۸۴: گر بیابد شرف خدمت آن حور ملک 242شمارهٔ ۲۸۵: شمع می گفت به پروانه شبی در محفل 243شمارهٔ ۲۸۶: آه کز زلفت اسیر بند زنّار آمدم 244شمارهٔ ۲۸۷: از آن ز دیده و دل اشک و آه می خوا ...245شمارهٔ ۲۸۸: ای ز چشمت چشم نرگس نسخه یی امّا س ...246شمارهٔ ۲۸۹: تا به روی از دیده اشک لاله گون می ...247شمارهٔ ۲۹۰: تا خاک راه همت اهل صفا شدم 248شمارهٔ ۲۹۱: خیزید تا ز خاک درش درد سر بریم 249شمارهٔ ۲۹۲: دل خون شد و زاین راه به جایی نرسی ...250شمارهٔ ۲۹۳: دل گم شد و جز بر دهنش نیست گمانم 251شمارهٔ ۲۹۴: زهی تیره از زلف تو روز، شام 252شمارهٔ ۲۹۵: سرشک جانب خاک در تو بست احرام 253شمارهٔ ۲۹۶: گرچه از جا شد دل و بر جان بلا می ...254شمارهٔ ۲۹۷: گرچه روزی چند دور از کعبهٔ روی تو ...255شمارهٔ ۲۹۸: گهی که جانب آن زلف خم به خم بینیم 256شمارهٔ ۲۹۹: ما به اوّل ستم زلف تو را خوش کردی ...257شمارهٔ ۳۰۰: ما به فکر دهنت ذوق شکر یافته ایم 258شمارهٔ ۳۰۱: مابه وجهی صفت روی تو با مه کردیم 259شمارهٔ ۳۰۲: ما در خیال زلف تو شبگیر می کنیم 260شمارهٔ ۳۰۳: ما دل به تو دادیم و کمِ خویش گرفت ...261شمارهٔ ۳۰۴: ما ز تقصیر عبادت چون پشیمان آمدیم 262شمارهٔ ۳۰۵: ما که هرشب همچو شمع از تاب و تب د ...263شمارهٔ ۳۰۶: مرا که بر سر کویت سگ وفا دارم 264شمارهٔ ۳۰۷: مرا مکش که تو را خاک رهگذار شدم 265شمارهٔ ۳۰۸: من که با لعل تو فارغ ز می رنگینم 266شمارهٔ ۳۰۹: من که از دیدهٔ معنی به رخت می نگر ...267شمارهٔ ۳۱۰: آخر ای جان لب شیرین تو را جان گفت ...268شمارهٔ ۳۱۱: ای رفیقان به شب هجر چو از آتش من 269شمارهٔ ۳۱۲: ای مهر تو انیس دل ناتوان من 270شمارهٔ ۳۱۳: با آنکه بر مزارم نگذشت قاتل من 271شمارهٔ ۳۱۴: به غیر چشمهٔ حیوان کرا رسد گفتن 272شمارهٔ ۳۱۵: تا دست دهد روی چو خورشید تودیدن 273شمارهٔ ۳۱۶: تا رندی و نیاز نشد رسم و راه من 274شمارهٔ ۳۱۷: تا می فشاند سوز دل خون از کباب خو ...275شمارهٔ ۳۱۸: گر تو را میلی ست بر قتل زبون خویش ...276شمارهٔ ۳۱۹: گرچه اسرار نهانی می شود معلوم من 277شمارهٔ ۳۲۰: گر شود بر خاک کویت فرصت سر باختن 278شمارهٔ ۳۲۱: من که باشم که بود لایق تو خدمت من 279شمارهٔ ۳۲۲: ای به حُسن آفتاب چاکر تو 280شمارهٔ ۳۲۳: به هوا و هوس نکهت پیراهن تو 281شمارهٔ ۳۲۴: تا چمن دم زد ز لطف عارض رعنای او 282شمارهٔ ۳۲۵: تا قدح هردم چرا بوسد لب میگون او 283شمارهٔ ۳۲۶: خیز ای ندیم خاصّ درِ پادشاه شو 284شمارهٔ ۳۲۷: دلیر آن است که در دیده بود منزل ا ...285شمارهٔ ۳۲۸: صوفی ما جام باشد باده تا باشد در ...286شمارهٔ ۳۲۹: کسی که پیرویِ عشق نیست عادت او 287شمارهٔ ۳۳۰: کسی که خاک درِ دوست نیست افسر او 288شمارهٔ ۳۳۱: لاله کز گل می برد دل چهرهٔ رعنای ...289شمارهٔ ۳۳۲: لطفی که می کند به محبّان عذار او 290شمارهٔ ۳۳۳: من آن نیَم که گذارم ز دست دامن تو 291شمارهٔ ۳۳۴: ای تیرِ غمت را دل عشّاق نشانه 292شمارهٔ ۳۳۵: کنایت ها به آب خضر گفته 293شمارهٔ ۳۳۶: گهی دل می خورد خونم گه از راه جفا ...294شمارهٔ ۳۳۷: نامهٔ طاعت و عصیان چه سفید و چه س ...295شمارهٔ ۳۳۸: همه شب در غم آن ماه پاره 296شمارهٔ ۳۳۹: از این شکسته دو روزی اگر جدا باشی 297شمارهٔ ۳۴۰: اگرچه مشگ را باشد به هر سویی خرید ...298شمارهٔ ۳۴۱: ای اشک مرا از سر کویش خبری گوی 299شمارهٔ ۳۴۲: ای اشک چو در راه طلب گرم دویدی 300شمارهٔ ۳۴۳: ای به بوی تو صبا شیفتهٔ هر چمنی 301شمارهٔ ۳۴۴: ای پارسا که دایم رو در نماز داری 302شمارهٔ ۳۴۵: ای دل آن دم شرف صحبت دلبر یابی 303شمارهٔ ۳۴۶: ای دل از خویش گذر تا که به جایی ب ...304شمارهٔ ۳۴۷: ای دل به طریقی سوی زلفش اگر افتی 305شمارهٔ ۳۴۸: ای دل سر تسلیم بنه بر کف پایی 306شمارهٔ ۳۴۹: ای که بر صفحهٔ مه خطّ غباری داری 307شمارهٔ ۳۵۰: ای که در عالم خوبی به لطافت علمی 308شمارهٔ ۳۵۱: ای گذشته قدت از سرو به خوش رفتاری 309شمارهٔ ۳۵۲: ای گل از روی تو آموخته خندان رویی 310شمارهٔ ۳۵۳: بدین شوخی که تو بنیاد داری 311شمارهٔ ۳۵۴: تا در قدم اهل دلی خاک نگردی 312شمارهٔ ۳۵۵: تا دلم را به غم هجر در انداخته ای 313شمارهٔ ۳۵۶: تا کی ای شوخ به هر بیخبری می سازی 314شمارهٔ ۳۵۷: تا همچو غنچه خندان از خود به در ن ...315شمارهٔ ۳۵۸: تو ای مه گر چه شوخ و بیوفایی 316شمارهٔ ۳۵۹: چند ای سرشکِ خون دم از پاکیِّ گوه ...317شمارهٔ ۳۶۰: چه طرفه طرفه تو نقشی چه بوالعجب ن ...318شمارهٔ ۳۶۱: خیز ای مست و سلامی به رخ ساقی گوی 319شمارهٔ ۳۶۲: دلا تا محنتی بر خودنبینی 320شمارهٔ ۳۶۳: دلا چو روی به اقبال مقبلی داری 321شمارهٔ ۳۶۴: دلا ز لذت مستی گهی خبر یابی 322شمارهٔ ۳۶۵: شد باز به دیدار سحر چشم جهانی 323شمارهٔ ۳۶۶: کجا باشد چو می روشن ضمیری 324شمارهٔ ۳۶۷: گر ای دل بر طریق عذرخواهی 325شمارهٔ ۳۶۸: گر تو ای شمع شبی هم نفس من باشی 326شمارهٔ ۳۶۹: گرچه بر اسب سلطنت شاهی و شاهزاده ...327شمارهٔ ۳۷۰: ما نداریم به غیر از جگرِ افگاری 328شمارهٔ ۳۷۱: مرا ای مه اگر دیوانه گفتی 329شمارهٔ ۳۷۲: مرا در بزم رندان جرعه نوشی 330شمارهٔ ۳۷۳: مشکل عشق تو بسیار است و ما را دل ...331شمارهٔ ۳۷۴: مشاطّه سر زلف تو ببرید به بازی 332شمارهٔ ۳۷۵: منم و بادیهٔ عشق و دل آگاهی 333شمارهٔ ۳۷۶: نیست در عشق تو سوز من و شمع امروز ...334شمارهٔ ۳۷۷: وصل جمشید طلب تا که به جامی برسی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ