به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

خیالی بخاری

خیالی بخاریغزل هاشمارهٔ ۳۳: ای که همه کار ما راست به تدبیر توست

1630عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

ای که همه کار ما راست به تدبیر توست
غایت بهبود ماست هرچه به تقدیر توست
ما ز جهان غافلیم ورنه در او هر طرف
شهرت دلجوی تو حسن جهانگیر توست
مایهٔ گنج وفا جان خراب من است
چارهٔ مجنون عشق زلف چو زنجیر توست
ای که هوس می بری بندگیِ دوست را
مانع این سلطنت غایت تقصیر توست
یاز کرامت ملاف یا چو خیالی به صدق
پیروِ بخت جوان باش که او پیر توست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۳۲: اگر گویی که حسن از رویِ من خاست 2شمارهٔ ۳۳: ای که همه کار ما راست به تدبیر توس ...3شمارهٔ ۳۴: باد بر زلف تو بگذشت که عنبر بوی اس ...4شمارهٔ ۳۵: با رخ خوبت که وَرد بوستان خرّمی ست 5شمارهٔ ۳۶: باز آی که خلوتگه جانم حرم توست 6شمارهٔ ۳۷: با سگت یاری مرا کارِ خود است 7شمارهٔ ۳۸: با شمع چو گفتم که نشان غم دل چیست 8شمارهٔ ۳۹: به اهل درد غمت هرچه می کند غم نیست 9شمارهٔ ۴۰: به قتل خسته دلان غمزهٔ تو قانع نیس ...10شمارهٔ ۴۱: بیا که بی خبران را خبر ز روی نکو ن ...11شمارهٔ ۴۲: بی رخ آن مه که شام زلف را درهم شکس ...12شمارهٔ ۴۳: پیشِ رخِ تو قصّهٔ یوسف حکایت است 13شمارهٔ ۴۴: تا به خون ریزی غمت خنجر گرفت 14شمارهٔ ۴۵: تا در این بادیه توفیق ازل همره ماس ...15شمارهٔ ۴۶: تا دل از سیر و سلوک رهش آگاهی یافت 16شمارهٔ ۴۷: تا دل از شوق گل رویت ره صحرا گرفت 17شمارهٔ ۴۸: تا ز سودا زدگان عشق خریداری یافت 18شمارهٔ ۴۹: تا سر زلف تو در دست صبا افتاده ست 19شمارهٔ ۵۰: تا سرو مرا عارض چون یاسمنی هست 20شمارهٔ ۵۱: تا سنبل زلفت خبر از گلشن جان گفت 21شمارهٔ ۵۲: چمن را تا نسیمت در دماغ است 22شمارهٔ ۵۳: خشنود بودن از غمِ عشق تو کار ماست 23شمارهٔ ۵۴: دلا بنیاد جان را محکمی نیست 24شمارهٔ ۵۵: دلا طریقهٔ عشّاق خود پرستی نیست 25شمارهٔ ۵۶: دل به زاری دامن زلف جفا کارش گرفت 26شمارهٔ ۵۷: دلم را مقام عبادت درِ اوست 27شمارهٔ ۵۸: دلم از دردِ فراق تو قوی افگار است 28شمارهٔ ۵۹: دل ناگرفته خال تو در زلف جا گرفت 29شمارهٔ ۶۰: دل وصل تو می خواهد و دلخواست همین ...30شمارهٔ ۶۱: دلی که صرف تو شد نقد عشق قیمت اوست 31شمارهٔ ۶۲: رنجور عشق را سر ناز طبیب نیست 32شمارهٔ ۶۳: ز بس که عشق تو شوری به شهر و کو ان ...33شمارهٔ ۶۴: زلف تو را که شامِ پریشانی من است 34شمارهٔ ۶۵: سروِ بالای تو در عالم خوبی علم است 35شمارهٔ ۶۶: سروِ بالای تو را شیوه بلا انگیزی س ...36شمارهٔ ۶۷: سرو تا بندهٔ بالای تو شد آزاد است 37شمارهٔ ۶۸: سنبل باغ رخت غالیه بو افتاده ست 38شمارهٔ ۶۹: شمع رویت را چراغ آسمان پروانه یی س ...39شمارهٔ ۷۰: کدامین رسم و آیینی که در رندان مفر ...40شمارهٔ ۷۱: کجا روم که مرا جز درت پناهی نیست 41شمارهٔ ۷۲: که می داند میِ شوق از چه جام است 42شمارهٔ ۷۳: گر چه ابر زندگی جان بخش و صافی مشر ...43شمارهٔ ۷۴: گرچه اشک منِ غمدیده سراسر گهر است 44شمارهٔ ۷۵: گرچه تو حقیری و گناه تو عظیم است 45شمارهٔ ۷۶: گرچه شمار عاشق زنّار زلف یار است 46شمارهٔ ۷۷: گرچه طریق وفا قدیم است 47شمارهٔ ۷۸: گرچه ماه نو به شوخی بی نظیر عالم ا ...48شمارهٔ ۷۹: گریهٔ خون سرِ ره بر منِ درویش گرفت 49شمارهٔ ۸۰: گنجی ست عشق یار که عالم خراب اوست 50شمارهٔ ۸۱: لاله را همچو بتان عارض دلجویی نیست 51شمارهٔ ۸۲: مرا از دل خبر جز بی دلی نیست 52شمارهٔ ۸۳: مرا که تحفهٔ جان در بدن هدایت توست 53شمارهٔ ۸۴: نالهٔ دلسوز نی شرح غمی بیش نیست 54شمارهٔ ۸۵: نرگس خیال چشم تو در خواب ناز یافت 55شمارهٔ ۸۶: نقدی ست دل که سکّهٔ محنت به نام او ...56شمارهٔ ۸۷: هر آن حدیث که در دعویِ محبّت توست 57شمارهٔ ۸۸: هر خسته خاطری که چو نی چشم باز نیس ...58شمارهٔ ۸۹: هر دُر اشکی که آمد چشم گریان را به ...59شمارهٔ ۹۰: هر دل که به عشق مبتلا نیست 60شمارهٔ ۹۱: هرکسی گوید که درد عشق را تدبیر چیس ...61شمارهٔ ۹۲: هرکه از دیدار جانان همچو من مهجور ...62شمارهٔ ۹۳: یار جز در پیِ آزار دل ریش نرفت 63شمارهٔ ۹۴: آزاد بنده یی که قبول دلی شود 64شمارهٔ ۹۵: آن شاخ گل خرامان در باغ چون برآید 65شمارهٔ ۹۶: آن گوهر حسنی که بدان فخر توان کرد 66شمارهٔ ۹۷: آن دم ایاز خاص به مقصود می رسد 67شمارهٔ ۹۸: آنها که ز آیینهٔ دل زنگ زدودند 68شمارهٔ ۹۹: آه که نیش غمت خاطر من ریش کرد 69شمارهٔ ۱۰۰: از آتش دل هر کس در سینه غمی دارد 70شمارهٔ ۱۰۱: از مخزن دل دیده هر آن دُر که بر آ ...71شمارهٔ ۱۰۲: اشکم به جست و جوی او بر خاک آن در ...72شمارهٔ ۱۰۳: افسوس که ره بینان یک یک ز نظر رفت ...73شمارهٔ ۱۰۴: اگرچه دل نصیب از چشم شوخت مکر و ف ...74شمارهٔ ۱۰۵: اگر چه صاحب معنی همه هنر باشد 75شمارهٔ ۱۰۶: اگر معارضه حُسن تو را به حور افتد 76شمارهٔ ۱۰۷: اوّل استادی که عشق و حسن را تقسیم ...77شمارهٔ ۱۰۸: اهل دل در طلبت صاحب تدبیر شدند 78شمارهٔ ۱۰۹: ای دل از باطن آن فرقه که صاحب قدم ...79شمارهٔ ۱۱۰: ای لبت کام دل بی سروسامانی چند 80شمارهٔ ۱۱۱: ای آنکه به جور از تو تبرّا نتوان ...81شمارهٔ ۱۱۲: با آفتاب رویت چون مه نمی برآید 82شمارهٔ ۱۱۳: باد از هوای کوی تو پیغام می دهد 83شمارهٔ ۱۱۴: باز آواز نی و فریاد درد انگیز عود 84شمارهٔ ۱۱۵: باد اگر یاد سرو ما نکند 85شمارهٔ ۱۱۶: باز از قدم گل چمن پیر جوان شد 86شمارهٔ ۱۱۷: باز این دل خود کام به فرمان کسی ش ...87شمارهٔ ۱۱۸: باز بالا بنمودی و بلا خواهد شد 88شمارهٔ ۱۱۹: باز بیرون شدی و نوبت حیرانی شد 89شمارهٔ ۱۲۰: باز ره بینان نشان از قرب منزل می ...90شمارهٔ ۱۲۱: باشد که ز رخسار ترا پرده برافتد 91شمارهٔ ۱۲۲: با غمت هرچند کار درد ما مشکل شود 92شمارهٔ ۱۲۳: به بازی حلقهٔ زلف تو دل برد از من ...93شمارهٔ ۱۲۴: به جهان لطیف طبعی که ز خود ملال د ...94شمارهٔ ۱۲۵: تابِ خطت قرار ز بخت سیاه برد 95شمارهٔ ۱۲۶: تابِ رویت رونق خورشید عالمتاب برد 96شمارهٔ ۱۲۷: تا بر بیاض رویت خطّ سیه برآمد 97شمارهٔ ۱۲۸: تاب رویت به فروغ مه تابان ماند 98شمارهٔ ۱۲۹: تا به رحمت خوان قسمت را مزیّن کرد ...99شمارهٔ ۱۳۰: تا بنفشه برد بویی از خطت در تاب ش ...100شمارهٔ ۱۳۱: تا به سودای تو دل را عشق و همّت ی ...101شمارهٔ ۱۳۲: تا به کی چشم تو جز غارت دینها نکن ...102شمارهٔ ۱۳۳: تا به کی نقد دلم صرف غم هجران شود 103شمارهٔ ۱۳۴: تا به معنی اهل صورت دم ز آب و گل ...104شمارهٔ ۱۳۵: تا جان ز وفای دهن تنگ تو دم زد 105شمارهٔ ۱۳۶: تا جفایی نکشد دل به وفایی نرسد 106شمارهٔ ۱۳۷: تا خرد خیمه سوی عالم جسمانی زد 107شمارهٔ ۱۳۸: تا خطت خود را به سودای خطا خواهد ...108شمارهٔ ۱۳۹: تا دل به وصف آن دهن عرض تکلّم می ...109شمارهٔ ۱۴۰: تا دلم شیوهٔ آن زلف دوتا می داند 110شمارهٔ ۱۴۱: تا راهروان در حرم دل نرسیدند 111شمارهٔ ۱۴۲: تا ز خاک قدمت باد خبر می آرد 112شمارهٔ ۱۴۳: تا ز عشق اهل نظر آئینه یی برساختن ...113شمارهٔ ۱۴۴: تا زلف تو دلم را پا بستهٔ بلا کرد 114شمارهٔ ۱۴۵: تا زلف رهزن تو ز عنبر کمند کرد 115شمارهٔ ۱۴۶: تا ز نسیم رحتمش رایحه یی به ما رس ...116شمارهٔ ۱۴۷: تا کافر چشمت ز مژه عزم سپه کرد 117شمارهٔ ۱۴۸: تا گرد عارض تو خط سبز بردمید 118شمارهٔ ۱۴۹: تا گلشن از طراوت روی تو یاد داد 119شمارهٔ ۱۵۰: تا نخست از طرف عشق تو فرمان نرسید 120شمارهٔ ۱۵۱: تا نشد زلفت پریشان وقت ما برهم نز ...121شمارهٔ ۱۵۲: ترک چشمت بی سپاه حُسن خنجر می زند 122شمارهٔ ۱۵۳: تو را به جز سخن اندر دهن نمی گنجد 123شمارهٔ ۱۵۴: چشمت آزار ما چه می خواهد 124شمارهٔ ۱۵۵: چشمت که به جز فتنه گری کار ندارد 125شمارهٔ ۱۵۶: چنین که چشم تو پروای دادخواه ندار ...126شمارهٔ ۱۵۷: چو زلف بی قرارش قصد جان کرد 127شمارهٔ ۱۵۸: چو سرو هر که در این بوستان هوای ت ...128شمارهٔ ۱۵۹: چو عطّار صبا در چین زلفت مشگ می ب ...129شمارهٔ ۱۶۰: چون نه شادیّ و نه محنت به کسی می ...130شمارهٔ ۱۶۱: چو نام مستیِ نرگس به بزم باغ برآم ...131شمارهٔ ۱۶۲: خدا بتان جفا کیش را وفا بخشد 132شمارهٔ ۱۶۳: خطت را تا به خون ریزی نشان شد 133شمارهٔ ۱۶۴: خطت صحیفهٔ مه را نقاب مشگین کرد 134شمارهٔ ۱۶۵: خیال روی تو از سر به در نخواهم کر ...135شمارهٔ ۱۶۶: خیز که پیر مغان میکده را درگشاد 136شمارهٔ ۱۶۷: در ازل مهر تو با جان رقم غم می زد 137شمارهٔ ۱۶۸: در ازل قطرهٔ خونی که ز آب و گِل ش ...138شمارهٔ ۱۶۹: در چمن سبزهٔ سیراب به هرجا که رسی ...139شمارهٔ ۱۷۰: در چمن دوش به گل بلبل دشوار پسند 140شمارهٔ ۱۷۱: دلم جز داغ نومیدی ز جان حاصل همین ...141شمارهٔ ۱۷۲: دل جز به غمت خاطر خوشنود ندارد 142شمارهٔ ۱۷۳: دل به رویت هوس صحبت جانی دارد 143شمارهٔ ۱۷۴: دل نه جز غصّه محرمی دارد 144شمارهٔ ۱۷۵: دل به یاد لب لعلت سخن از نوش نکرد 145شمارهٔ ۱۷۶: دلم جز با غمت خرّم نباشد 146شمارهٔ ۱۷۷: دلِ شکسته چو در آرزوی لعل تو خون ...147شمارهٔ ۱۷۸: دل جفای خطت از دور قمر می داند 148شمارهٔ ۱۷۹: دلم از زلف تو پا بستهٔ سودا آمد 149شمارهٔ ۱۸۰: دل در آن زلف شد و روی دل افروز ند ...150شمارهٔ ۱۸۱: دوش می گفتم که ماه این دلفروزی از ...151شمارهٔ ۱۸۲: راستی را شیوه یی کآن سرو قامت می ...152شمارهٔ ۱۸۳: روی تو طعنه بر گُل سیراب می زند 153شمارهٔ ۱۸۴: ز بهر غارت جان عشق لشکر اندازد 154شمارهٔ ۱۸۵: ز غمزه چشم تو چون تیر در کمان آور ...155شمارهٔ ۱۸۶: سپاه عشق از آن لحظه خیمه بالا زد 156شمارهٔ ۱۸۷: سرشک تا به کی از چشم آن و این افت ...157شمارهٔ ۱۸۸: سرکشید از کبر ابلیس و چنین مهجور ...158شمارهٔ ۱۸۹: سرو هرگز در چمن کاری چنین زیبا نک ...159شمارهٔ ۱۹۰: سروِ قدّت طرف باغ چو پا می ماند 160شمارهٔ ۱۹۱: سریر فقر که با هیچ پادشا ندهند 161شمارهٔ ۱۹۲: سزد که زلف تو آن رخ پی نظاره نمای ...162شمارهٔ ۱۹۳: شبی کآن ماه با ما خوش برآید 163شمارهٔ ۱۹۴: صاحب روی نکو منصب دولت دارد 164شمارهٔ ۱۹۵: ز بس کز گریه چشم من به خونِ ناب م ...165شمارهٔ ۱۹۶: صبا به تحفه نسیمی که دلگشای آرد 166شمارهٔ ۱۹۷: طالب دردِ عشق تو فکر دوا نمی کند 167شمارهٔ ۱۹۸: طوطیِ عقلم که دعویّ تکلّم می کند 168شمارهٔ ۱۹۹: عاقبت حسرتِ لعل تو دلم را خون کرد 169شمارهٔ ۲۰۰: غم نیست اگر زلفت با فتنه سری دارد 170شمارهٔ ۲۰۱: کس نیست که کار ما برآرد 171شمارهٔ ۲۰۲: کسی چو نیست که پیش تو عذر ما خواه ...172شمارهٔ ۲۰۳: کسی را که رویت هوس می کند 173شمارهٔ ۲۰۴: کسی کآشفتهٔ سودای آن زنجیر مو آمد 174شمارهٔ ۲۰۵: کسی که نسبت قدّت به سرو ناز کند 175شمارهٔ ۲۰۶: کسی چون گل دهن پرخنده دارد 176شمارهٔ ۲۰۷: کسی کاو به جانان وصالی ندارد 177شمارهٔ ۲۰۸: کسی که سلسلهٔ زلف مشکبو دارد 178شمارهٔ ۲۰۹: کسی کز خوان قسمت مفلسان را جام می ...179شمارهٔ ۲۱۰: کمند زلف توام پای بند سودا کرد 180شمارهٔ ۲۱۱: کنون چو در طلبش اشک رو به ره دارد 181شمارهٔ ۲۱۲: گر ای اشک دیده به خویشت بخواند 182شمارهٔ ۲۱۳: گر بعد اجل دردِ تو با خویش توان ب ...183شمارهٔ ۲۱۴: گر تیغ زند یار نخواهیم حذر کرد 184شمارهٔ ۲۱۵: گرچه هر دم سیل اشک ما به دریا می ...185شمارهٔ ۲۱۶: گرچه دل بهره ز کیش تو خدنگی دارد 186شمارهٔ ۲۱۷: گرچه شب غم ساختم چون شمع من با سو ...187شمارهٔ ۲۱۸: گر ز بالای تو هر ساعت بلا باید کش ...188شمارهٔ ۲۱۹: گر شبی ماه رخت پرده ز رو برگیرد 189شمارهٔ ۲۲۰: گر قدح با لب میگون تو لافی دارد 190شمارهٔ ۲۲۱: گر نه با من سر زلفت به جفا پیدا ش ...191شمارهٔ ۲۲۲: گر ندیدی کز سرای دیده ام خون می چ ...192شمارهٔ ۲۲۳: گر همچونی دم می زنم از سوز دل خون ...193شمارهٔ ۲۲۴: گل جامه دران بار دگر سر به در آور ...194شمارهٔ ۲۲۵: گهی به پای تو جانم سرِ نیاز کشید 195شمارهٔ ۲۲۶: گوهر اشکم که راز دل هویدا می کند 196شمارهٔ ۲۲۷: گهی چشمت به نیش غم دلم را ریش می ...197شمارهٔ ۲۲۸: گهی که باغ ز فصل بهار یاد دهد 198شمارهٔ ۲۲۹: گهی کز خوان قسمت مفلسان را کام می ...199شمارهٔ ۲۳۰: گهی که آیت حسن تو را بیان کردند 200شمارهٔ ۲۳۱: لبت جانبخش و دلجو می نماید 201شمارهٔ ۲۳۲: ما را ز سر خیال تو بیرون نمی شود 202شمارهٔ ۲۳۳: ماه رخسارِ تو دید و عاشقی بنیاد ک ...203شمارهٔ ۲۳۴: مرا بی تو راحت الم می نماید 204شمارهٔ ۲۳۵: مرا تا سوز دل هر شب بلای تن نخواه ...205شمارهٔ ۲۳۶: مرا دوش از آن لب بسی رنگ بود 206شمارهٔ ۲۳۷: مرا که دوش زِیادت زیاده دردی بود 207شمارهٔ ۲۳۸: مرا می سوزد آن بدخو که کار خودنکو ...208شمارهٔ ۲۳۹: مرا یاد آن روی دیوانه کرد 209شمارهٔ ۲۴۰: مسافران که در این ره به کاروان رف ...210شمارهٔ ۲۴۱: میر مجلس که چو لب بادهٔ روشن دارد 211شمارهٔ ۲۴۲: ناز مه جز به همین نیست که نوری دا ...212شمارهٔ ۲۴۳: نکردم جز به زلف یار پیوند 213شمارهٔ ۲۴۴: واقف از جام می لعل تو مدهوشانند 214شمارهٔ ۲۴۵: هر جفایی که کند روی تو نیکو باشد 215شمارهٔ ۲۴۶: هر خطایی که سزاوار عتابی باشد 216شمارهٔ ۲۴۷: هردم از جانب او تیغ بلا می آید 217شمارهٔ ۲۴۸: هردم از غیبم به گوش دل ندایی می ر ...218شمارهٔ ۲۴۹: هر دم به صورتی یار دیدار می نماید 219شمارهٔ ۲۵۰: هر شبی زلفش مرا دربند سودا می کشد 220شمارهٔ ۲۵۱: هرکجا خطّ تو عرض نافهٔ چینی کند 221شمارهٔ ۲۵۲: هرکه زاین وادی به کوی بخت و دولت ...222شمارهٔ ۲۵۳: هرکه سر در قدمِ مردم مقبل ننهاد 223شمارهٔ ۲۵۴: هرگز به جهان چیزی جز یار نمی ماند 224شمارهٔ ۲۵۵: هندوی زلف تو زآن حال مشوّش دارد 225شمارهٔ ۲۵۶: یارب کدام دل که ز سوز تو دم نزد 226شمارهٔ ۲۵۷: یار درد بی دلان را دید و تدبیری ن ...227شمارهٔ ۲۵۸: یار در کار دلم کوشش بسیاری کرد 228شمارهٔ ۲۵۹: از چشم ما چو می طلبد لعل او گهر 229شمارهٔ ۲۶۰: از گوهر اشک ار نشود دیده توانگر 230شمارهٔ ۲۶۱: چه بود افسانهٔ منصور با یار 231شمارهٔ ۲۶۲: دلا غم یار ما شد دل به جا دار 232شمارهٔ ۲۶۳: گر به رویت کنند نسبت حور 233شمارهٔ ۲۶۴: عمری دویده ایم به دنبالِ اهل راز 234شمارهٔ ۲۶۵: ما را ز روزگار غمِ روزگار بس 235شمارهٔ ۲۶۶: آب شد پیش لبت قند چو تر کردیمش 236شمارهٔ ۲۶۷: آن دل که به فن برد ز من غمزهٔ مست ...237شمارهٔ ۲۶۸: آنکه رحمی نیست بر حال منش 238شمارهٔ ۲۶۹: اشکِ چشم من که جان نقد روان می خو ...239شمارهٔ ۲۷۰: اگر در بند سودا نیست با من زلف مش ...240شمارهٔ ۲۷۱: تا در دلت غمی بوَد از دلپذیر خویش 241شمارهٔ ۲۷۲: چه کرد سرو به قدّت که بر کشیدندش 242شمارهٔ ۲۷۳: چون طلب کردیم فیضی از سحاب رحمتش 243شمارهٔ ۲۷۴: در عشق از آن خوشدلم از چشم ترِ خو ...244شمارهٔ ۲۷۵: دلا به دست هوس تار زلف یار مکش 245شمارهٔ ۲۷۶: کجاست ساغر می تا به گردش آرندش 246شمارهٔ ۲۷۷: دل چو گشت از جام معنی جرعه نوش 247شمارهٔ ۲۷۸: روزگاری ست که از غایت نادانی خویش 248شمارهٔ ۲۷۹: گر ترحّم نکند طرّهٔ بی آرامش 249شمارهٔ ۲۸۰: ما را به درِ دوست گشاد از هوس خوی ...250شمارهٔ ۲۸۱: ما را همین زبانی ست آن نیز در دعا ...251شمارهٔ ۲۸۲: یار اگر بد کند ای دل نتوان گفت بد ...252شمارهٔ ۲۸۳: هر نقد دل کآن غمزهٔ پر حیله می آر ...253شمارهٔ ۲۸۴: گر بیابد شرف خدمت آن حور ملک 254شمارهٔ ۲۸۵: شمع می گفت به پروانه شبی در محفل 255شمارهٔ ۲۸۶: آه کز زلفت اسیر بند زنّار آمدم 256شمارهٔ ۲۸۷: از آن ز دیده و دل اشک و آه می خوا ...257شمارهٔ ۲۸۸: ای ز چشمت چشم نرگس نسخه یی امّا س ...258شمارهٔ ۲۸۹: تا به روی از دیده اشک لاله گون می ...259شمارهٔ ۲۹۰: تا خاک راه همت اهل صفا شدم 260شمارهٔ ۲۹۱: خیزید تا ز خاک درش درد سر بریم 261شمارهٔ ۲۹۲: دل خون شد و زاین راه به جایی نرسی ...262شمارهٔ ۲۹۳: دل گم شد و جز بر دهنش نیست گمانم 263شمارهٔ ۲۹۴: زهی تیره از زلف تو روز، شام 264شمارهٔ ۲۹۵: سرشک جانب خاک در تو بست احرام 265شمارهٔ ۲۹۶: گرچه از جا شد دل و بر جان بلا می ...266شمارهٔ ۲۹۷: گرچه روزی چند دور از کعبهٔ روی تو ...267شمارهٔ ۲۹۸: گهی که جانب آن زلف خم به خم بینیم 268شمارهٔ ۲۹۹: ما به اوّل ستم زلف تو را خوش کردی ...269شمارهٔ ۳۰۰: ما به فکر دهنت ذوق شکر یافته ایم 270شمارهٔ ۳۰۱: مابه وجهی صفت روی تو با مه کردیم 271شمارهٔ ۳۰۲: ما در خیال زلف تو شبگیر می کنیم 272شمارهٔ ۳۰۳: ما دل به تو دادیم و کمِ خویش گرفت ...273شمارهٔ ۳۰۴: ما ز تقصیر عبادت چون پشیمان آمدیم 274شمارهٔ ۳۰۵: ما که هرشب همچو شمع از تاب و تب د ...275شمارهٔ ۳۰۶: مرا که بر سر کویت سگ وفا دارم 276شمارهٔ ۳۰۷: مرا مکش که تو را خاک رهگذار شدم 277شمارهٔ ۳۰۸: من که با لعل تو فارغ ز می رنگینم 278شمارهٔ ۳۰۹: من که از دیدهٔ معنی به رخت می نگر ...279شمارهٔ ۳۱۰: آخر ای جان لب شیرین تو را جان گفت ...280شمارهٔ ۳۱۱: ای رفیقان به شب هجر چو از آتش من 281شمارهٔ ۳۱۲: ای مهر تو انیس دل ناتوان من 282شمارهٔ ۳۱۳: با آنکه بر مزارم نگذشت قاتل من 283شمارهٔ ۳۱۴: به غیر چشمهٔ حیوان کرا رسد گفتن 284شمارهٔ ۳۱۵: تا دست دهد روی چو خورشید تودیدن 285شمارهٔ ۳۱۶: تا رندی و نیاز نشد رسم و راه من 286شمارهٔ ۳۱۷: تا می فشاند سوز دل خون از کباب خو ...287شمارهٔ ۳۱۸: گر تو را میلی ست بر قتل زبون خویش ...288شمارهٔ ۳۱۹: گرچه اسرار نهانی می شود معلوم من 289شمارهٔ ۳۲۰: گر شود بر خاک کویت فرصت سر باختن 290شمارهٔ ۳۲۱: من که باشم که بود لایق تو خدمت من 291شمارهٔ ۳۲۲: ای به حُسن آفتاب چاکر تو 292شمارهٔ ۳۲۳: به هوا و هوس نکهت پیراهن تو 293شمارهٔ ۳۲۴: تا چمن دم زد ز لطف عارض رعنای او 294شمارهٔ ۳۲۵: تا قدح هردم چرا بوسد لب میگون او 295شمارهٔ ۳۲۶: خیز ای ندیم خاصّ درِ پادشاه شو 296شمارهٔ ۳۲۷: دلیر آن است که در دیده بود منزل ا ...297شمارهٔ ۳۲۸: صوفی ما جام باشد باده تا باشد در ...298شمارهٔ ۳۲۹: کسی که پیرویِ عشق نیست عادت او 299شمارهٔ ۳۳۰: کسی که خاک درِ دوست نیست افسر او 300شمارهٔ ۳۳۱: لاله کز گل می برد دل چهرهٔ رعنای ...301شمارهٔ ۳۳۲: لطفی که می کند به محبّان عذار او 302شمارهٔ ۳۳۳: من آن نیَم که گذارم ز دست دامن تو 303شمارهٔ ۳۳۴: ای تیرِ غمت را دل عشّاق نشانه 304شمارهٔ ۳۳۵: کنایت ها به آب خضر گفته 305شمارهٔ ۳۳۶: گهی دل می خورد خونم گه از راه جفا ...306شمارهٔ ۳۳۷: نامهٔ طاعت و عصیان چه سفید و چه س ...307شمارهٔ ۳۳۸: همه شب در غم آن ماه پاره 308شمارهٔ ۳۳۹: از این شکسته دو روزی اگر جدا باشی 309شمارهٔ ۳۴۰: اگرچه مشگ را باشد به هر سویی خرید ...310شمارهٔ ۳۴۱: ای اشک مرا از سر کویش خبری گوی 311شمارهٔ ۳۴۲: ای اشک چو در راه طلب گرم دویدی 312شمارهٔ ۳۴۳: ای به بوی تو صبا شیفتهٔ هر چمنی 313شمارهٔ ۳۴۴: ای پارسا که دایم رو در نماز داری 314شمارهٔ ۳۴۵: ای دل آن دم شرف صحبت دلبر یابی 315شمارهٔ ۳۴۶: ای دل از خویش گذر تا که به جایی ب ...316شمارهٔ ۳۴۷: ای دل به طریقی سوی زلفش اگر افتی 317شمارهٔ ۳۴۸: ای دل سر تسلیم بنه بر کف پایی 318شمارهٔ ۳۴۹: ای که بر صفحهٔ مه خطّ غباری داری 319شمارهٔ ۳۵۰: ای که در عالم خوبی به لطافت علمی 320شمارهٔ ۳۵۱: ای گذشته قدت از سرو به خوش رفتاری 321شمارهٔ ۳۵۲: ای گل از روی تو آموخته خندان رویی 322شمارهٔ ۳۵۳: بدین شوخی که تو بنیاد داری 323شمارهٔ ۳۵۴: تا در قدم اهل دلی خاک نگردی 324شمارهٔ ۳۵۵: تا دلم را به غم هجر در انداخته ای 325شمارهٔ ۳۵۶: تا کی ای شوخ به هر بیخبری می سازی 326شمارهٔ ۳۵۷: تا همچو غنچه خندان از خود به در ن ...327شمارهٔ ۳۵۸: تو ای مه گر چه شوخ و بیوفایی 328شمارهٔ ۳۵۹: چند ای سرشکِ خون دم از پاکیِّ گوه ...329شمارهٔ ۳۶۰: چه طرفه طرفه تو نقشی چه بوالعجب ن ...330شمارهٔ ۳۶۱: خیز ای مست و سلامی به رخ ساقی گوی 331شمارهٔ ۳۶۲: دلا تا محنتی بر خودنبینی 332شمارهٔ ۳۶۳: دلا چو روی به اقبال مقبلی داری 333شمارهٔ ۳۶۴: دلا ز لذت مستی گهی خبر یابی 334شمارهٔ ۳۶۵: شد باز به دیدار سحر چشم جهانی 335شمارهٔ ۳۶۶: کجا باشد چو می روشن ضمیری 336شمارهٔ ۳۶۷: گر ای دل بر طریق عذرخواهی 337شمارهٔ ۳۶۸: گر تو ای شمع شبی هم نفس من باشی 338شمارهٔ ۳۶۹: گرچه بر اسب سلطنت شاهی و شاهزاده ...339شمارهٔ ۳۷۰: ما نداریم به غیر از جگرِ افگاری 340شمارهٔ ۳۷۱: مرا ای مه اگر دیوانه گفتی 341شمارهٔ ۳۷۲: مرا در بزم رندان جرعه نوشی 342شمارهٔ ۳۷۳: مشکل عشق تو بسیار است و ما را دل ...343شمارهٔ ۳۷۴: مشاطّه سر زلف تو ببرید به بازی 344شمارهٔ ۳۷۵: منم و بادیهٔ عشق و دل آگاهی 345شمارهٔ ۳۷۶: نیست در عشق تو سوز من و شمع امروز ...346شمارهٔ ۳۷۷: وصل جمشید طلب تا که به جامی برسی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ