به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

جامی هروی

جامی هرویغزلیاتشمارهٔ ۶۸: خانه دل خراب کرده توست

2020عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

خانه دل خراب کرده توست

چشمه جان سراب کرده توست

خورد را چشم او ندیده به خواب

هر که بی خورد و خواب کرده توست

زاشک نومیدی و نم حسرت

دیده تر پر آب کرده توست

گر چه مویم سفید گشت چو شیر

چهره از خون خضاب کرده توست

تا تو رند و شرابخواره شدی

دل خلقی کباب کرده توست

چشم گریان من ز عکس لبت

ساغر پر شراب کرده توست

جامی و شعر خوش توو دشنام

شعرهایش جواب کرده توست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۶۷: دلم رابا کس آرامی نمانده ست 2شمارهٔ ۶۸: خانه دل خراب کرده توست 3شمارهٔ ۶۹: لاله بین در بیستون چون غرق خون افت ...4شمارهٔ ۷۰: مشکین خطی که روز رخش را شب آمده ست 5شمارهٔ ۷۱: طره عنوان جمال تو چو جیم افتاده ست 6شمارهٔ ۷۲: جانم از عشق تو در ورطه بیم افتاده ...7شمارهٔ ۷۳: ساقی بیا که قصر بقا در تزلزل است 8شمارهٔ ۷۴: این همه خونخواریم زان نرگس خونخوار ...9شمارهٔ ۷۵: بی تو شبم را اثر روز نیست 10شمارهٔ ۷۶: زبان در دهان ترجمان دل است 11شمارهٔ ۷۷: دل خطت را رقم صنع الهی دانست 12شمارهٔ ۷۸: ساقی ما که دی به کف می داشت 13شمارهٔ ۷۹: طوبی که به سدره سربلند است 14شمارهٔ ۸۰: پشتم از بار بلا خم شده است 15شمارهٔ ۸۱: دولتم نیست که باشم به سخن دمسازت 16شمارهٔ ۸۲: بر لبم آهی نمی آید که دودآمیز نیست 17شمارهٔ ۸۳: به کوی عزلتم ویرانه ای هست 18شمارهٔ ۸۴: غنچه همچون دهان تنگ تو نیست 19شمارهٔ ۸۵: از تو بر دلها کمینها نیک نیست 20شمارهٔ ۸۶: ای که سلطان خیالت کرده در جان منزل ...21شمارهٔ ۸۷: زآهم آتش به خانه افتاده ست 22شمارهٔ ۸۸: تو را ز دوست بگویم حکایت بی پوست 23شمارهٔ ۸۹: زهی به نسخ گل آورده خط بناگوشت 24شمارهٔ ۹۰: مقام عارف عالی مقام بی وطنیست 25شمارهٔ ۹۱: بستان ز شکوفه پر از انوار تجلی ست 26شمارهٔ ۹۲: تا از گل تو سبزه برون آمدن گرفت 27شمارهٔ ۹۳: پا نه به طرف باغ که گل زیر دست توس ...28شمارهٔ ۹۴: جانم ز غمت به لب رسیده ست 29شمارهٔ ۹۵: زمی تلخ سبویی که به دست آمده است 30شمارهٔ ۹۶: چندم از خویش جدا خواهی داشت 31شمارهٔ ۹۷: به بزم زنده دلان ذکر دی و فردا نیس ...32شمارهٔ ۹۸: در دلم زآتش تو داغ بس است 33شمارهٔ ۹۹: نه دل بی تو ز جانی دور مانده ست 34شمارهٔ ۱۰۰: نکرد لطف تو کاری و وقت کار گذشت 35شمارهٔ ۱۰۱: یار بر دیده راه کرد و گذشت 36شمارهٔ ۱۰۲: آنچه در چشمم ز یار و طلعت زیبای ا ...37شمارهٔ ۱۰۳: با داغ تو چو لاله دلم خویش برآمده ...38شمارهٔ ۱۰۴: به خدا غیر خدا در دو جهان چیزی نی ...39شمارهٔ ۱۰۵: یار اگر شبرو و عیار بود باکی نیست 40شمارهٔ ۱۰۶: چون کمر بسته مه من به سفر بیرون ر ...41شمارهٔ ۱۰۷: آن ترکمان پسر که دل ما نشان اوست 42شمارهٔ ۱۰۸: مردم چشمم ز تو خالی بس است 43شمارهٔ ۱۰۹: ای سنبل مشکین زده سر از گل رویت 44شمارهٔ ۱۱۰: نه چنان گرفت خانه به دل من آرزویت 45شمارهٔ ۱۱۱: سبزه نو که ز گلزار رخت سرزده است 46شمارهٔ ۱۱۲: چون تو ماهی در همه آفاق نیست 47شمارهٔ ۱۱۳: هیچ کس نیست که حیران شده روی تو ن ...48شمارهٔ ۱۱۴: بلبل چو مطربان به غزلخوانی آمده س ...49شمارهٔ ۱۱۵: رنگ رخت ز تاب تب ای سیمبر شکست 50شمارهٔ ۱۱۶: سرو گل اندام من طرف کله برشکست 51شمارهٔ ۱۱۷: وقت گل شد بزم عشرت بر لب جو خوشتر ...52شمارهٔ ۱۱۸: دودم از سینه که گرد آمده بالای سر ...53شمارهٔ ۱۱۹: به باغم بی رخت تسکین محال است 54شمارهٔ ۱۲۰: یا از زبان دوست شنو داستان دوست 55شمارهٔ ۱۲۱: شنیده ام که به گل بلبل سحرخوان گف ...56شمارهٔ ۱۲۲: ساقیا می ده که صحرا سبز و بستان خ ...57شمارهٔ ۱۲۳: برفت یار و مرا در فراق خویش گذاشت 58شمارهٔ ۱۲۴: ترک شیرین شمایلی که مراست 59شمارهٔ ۱۲۵: هنوز یک گل تو از هزار نشکفته ست 60شمارهٔ ۱۲۶: به عشق آن پیر عالمگیر گشته ست 61شمارهٔ ۱۲۷: چیست آن زلف سیه پیش رخت کافروخته ...62شمارهٔ ۱۲۸: جلوه حسن تو کجاست که نیست 63شمارهٔ ۱۲۹: دلنواز ز من خسته جگر بازمایست 64شمارهٔ ۱۳۰: یار دروغ وعده بیباک من کجاست 65شمارهٔ ۱۳۱: آنکه گل را غیرت از لطف تن او خاست ...66شمارهٔ ۱۳۲: جمال عشق قدیم است و مابقی محدث 67شمارهٔ ۱۳۳: مرا نیست بر خوردن باده باعث 68شمارهٔ ۱۳۴: می کند عشق تو تاراج دل و دین الغی ...69شمارهٔ ۱۳۵: یار اگر در بست بر رویت چه باشی در ...70شمارهٔ ۱۳۶: چنین که سالک ما می نهد قدم کج مج 71شمارهٔ ۱۳۷: به مهر و ماه فلک کودکیست بازی سنج 72شمارهٔ ۱۳۸: ای ز تو قیل و قال ما همه هیچ 73شمارهٔ ۱۳۹: قد بدا نور فالق الاصباح 74شمارهٔ ۱۴۰: هر لحظه نمایی به لباس دگرم رخ 75شمارهٔ ۱۴۱: برآ به پای خرد گرد آن برآمده کاخ 76شمارهٔ ۱۴۲: می رسد از دولت عشقم مدد 77شمارهٔ ۱۴۳: خوش آن که شد به دلی از مضیق حرص آ ...78شمارهٔ ۱۴۴: زاده عشقی هم ازو خواه زاد 79شمارهٔ ۱۴۵: نام خود را عاشق صادق کنم سویت سوا ...80شمارهٔ ۱۴۶: آنان که دست رد به رخ ما نهاده اند 81شمارهٔ ۱۴۷: آنان که در فسون محبت فسانه اند 82شمارهٔ ۱۴۸: لعل لب تو اشک مرا خون ناب کرد 83شمارهٔ ۱۴۹: جلوه گل رخت از طره چون سنبل کرد 84شمارهٔ ۱۵۰: هر کس که سود چهره به راه تو سود ک ...85شمارهٔ ۱۵۱: دوش در حلقه زلف تو دلم جا می کرد 86شمارهٔ ۱۵۲: چه لطف بود که شیرین شمایل من کرد 87شمارهٔ ۱۵۳: حسن تو راه امید و بیم زد 88شمارهٔ ۱۵۴: به طرف باغ عجب دلکش است سایه بید 89شمارهٔ ۱۵۵: کجا شد آنکه شب آن مه به خانه من ب ...90شمارهٔ ۱۵۶: ساقی بیار می که گل از غنچه رو نمو ...91شمارهٔ ۱۵۷: ترانه های تحیت سرودهای درود 92شمارهٔ ۱۵۸: هر که از میکده عشق تو بویی شنود 93شمارهٔ ۱۵۹: خوش آن مقام که در وی دلی فرود آید 94شمارهٔ ۱۶۰: پرتو روی تو بر باده گلفام افتاد 95شمارهٔ ۱۶۱: چه سود آن تیشه کش بر سنگ دست کوهک ...96شمارهٔ ۱۶۲: ز شوقت زنم دم زبانم بسوزد 97شمارهٔ ۱۶۳: صبا چو حلقه آن زلف تابدار گشاد 98شمارهٔ ۱۶۴: یار هر دم سر بازار دگر می طلبد 99شمارهٔ ۱۶۵: به ناز می رود آن شوخ و باز می نگر ...100شمارهٔ ۱۶۶: کی بود کی که ز خوان تو صلایی برسد 101شمارهٔ ۱۶۷: هیچ شب تیر غمت بر دل شیدا نرسد 102شمارهٔ ۱۶۸: محتسب جمعیت رندان چو دید آشفته شد 103شمارهٔ ۱۶۹: به توبه شیخ مهوس مرا موسوس شد 104شمارهٔ ۱۷۰: صوفی ز خانقه به خرابات می رود 105شمارهٔ ۱۷۱: با یار کوچ کرده ز دل ناله می رود 106شمارهٔ ۱۷۲: ز آفتاب به رشکم که زیر پای تو افت ...107شمارهٔ ۱۷۳: گر چه صد جان در ره جانان زیان خوا ...108شمارهٔ ۱۷۴: گه عشق به ذات می نماید 109شمارهٔ ۱۷۵: عارف که سخن به راه گوید 110شمارهٔ ۱۷۶: به آن بالا و رخ بر هر زمین کان نا ...111شمارهٔ ۱۷۷: نه همین وقت مرا عشق مشوش دارد 112شمارهٔ ۱۷۸: نسیم باده به جان مژده حیات دهد 113شمارهٔ ۱۷۹: هر که بینم که پس زانوی غم آه کشد 114شمارهٔ ۱۸۰: دمبدم خونم ز دیده بر گریبان می چک ...115شمارهٔ ۱۸۱: به هر خانه کان نازنین می نماید 116شمارهٔ ۱۸۲: ازان با کوه غم فرهاد دست اندر کمر ...117شمارهٔ ۱۸۳: دل نه خرم، سبزه و گل در نظر خرم چ ...118شمارهٔ ۱۸۴: اگر از عشق همراهی نباشد 119شمارهٔ ۱۸۵: می شوم زنده ز سرکان نازنینم می کش ...120شمارهٔ ۱۸۶: خط مشکین کز رخ آن نازنین سر برزند 121شمارهٔ ۱۸۷: دل من راه دینداران ره میخانه می د ...122شمارهٔ ۱۸۸: بی تو جان زندگی نمی خواهد 123شمارهٔ ۱۸۹: بوی آن آشنا که می آرد 124شمارهٔ ۱۹۰: هر مست که می به دست گیرد 125شمارهٔ ۱۹۱: دور ازان لب اشک من سرخ است و چشم ...126شمارهٔ ۱۹۲: تا صبا طره شبرنگ تو را برهم زد 127شمارهٔ ۱۹۳: به بزم وصل ما و من نگنجد 128شمارهٔ ۱۹۴: ساقی ما دوش باما در سر انصاف بود 129شمارهٔ ۱۹۵: یار رفت و خیربادی هم نکرد 130شمارهٔ ۱۹۶: شد دلم دیوانه وقت آمد که تدبیرش ک ...131شمارهٔ ۱۹۷: چنین که حسن تو عرض جمال غیب کند 132شمارهٔ ۱۹۸: دمبدم دیده که خون می ریزد 133شمارهٔ ۱۹۹: ز سدره طوبی اگر آمدن سوی تو تواند 134شمارهٔ ۲۰۰: یارم به خانه ای که شب تار دررود 135شمارهٔ ۲۰۱: اندیشه جمال تو حیرانی آورد 136شمارهٔ ۲۰۲: زلف تو ماه را به سیه پوشی آورد 137شمارهٔ ۲۰۳: نه در کوه این صدا از تیشه فرهاد م ...138شمارهٔ ۲۰۴: آن که خودرو لاله اش داغ نهانم تاز ...139شمارهٔ ۲۰۵: خطت کز طرف نسرین سربرآورد 140شمارهٔ ۲۰۶: هر شب به تو مه روی به همخانگی آرد 141شمارهٔ ۲۰۷: دل با غمت آشناییم داد 142شمارهٔ ۲۰۸: یار ما عزم سفر کرد خدا یارش باد 143شمارهٔ ۲۰۹: باز ازین راه صدای جرسی می آید 144شمارهٔ ۲۱۰: نی رخ آن مه چنینم بی دل و دین می ...145شمارهٔ ۲۱۱: آمد ازملک عشق لشکر درد 146شمارهٔ ۲۱۲: سبزه از طرف چمن می خیزد 147شمارهٔ ۲۱۳: تو تنگ چشمی آن شوخ بین چو ناز کند 148شمارهٔ ۲۱۴: آن سهی سرو چو گلگشت لب جو می کرد 149شمارهٔ ۲۱۵: نام لبت چون به زبان می آید 150شمارهٔ ۲۱۶: ناله دردناک می آید 151شمارهٔ ۲۱۷: وقت گل خوش آن که جا بر طرف گلشن م ...152شمارهٔ ۲۱۸: شهید داغ تو فردا ز گل چو لاله برآ ...153شمارهٔ ۲۱۹: شب کجا رفتی که دور از روی تو خواب ...154شمارهٔ ۲۲۰: چه جور ماند که برما مه صیام نکرد 155شمارهٔ ۲۲۱: ز داغ هجر تو سوزم ز گشت باغ چه سو ...156شمارهٔ ۲۲۲: گر چه اندازد به شاخ سدره امیدم کم ...157شمارهٔ ۲۲۳: گهی که بر سر زلفت شمال می گذرد 158شمارهٔ ۲۲۴: گر چه از دل دیده رخت خود به موج خ ...159شمارهٔ ۲۲۵: سرکویت ز شور بیخودان میخانه را ما ...160شمارهٔ ۲۲۶: ساقیا عهد گل از ابر بهاران تازه ش ...161شمارهٔ ۲۲۷: پریرخا چو خیالت فسونگری گیرد 162شمارهٔ ۲۲۸: اگر نه ساغر لعلت به کام خواهد شد 163شمارهٔ ۲۲۹: صبا همدم بوی جانان رسید 164شمارهٔ ۲۳۰: ز شوقت سوختم هرکس به کویت خانه ای ...165شمارهٔ ۲۳۱: سوار من که غبار رهش به ماه رسید 166شمارهٔ ۲۳۲: زآتش تب مه رخسار تو در تاب مباد 167شمارهٔ ۲۳۳: دلم بی جمال تو نوری ندارد 168شمارهٔ ۲۳۴: کیم پیکان تو از دل برآید 169شمارهٔ ۲۳۵: به من دارد دلت جنگی که دارد 170شمارهٔ ۲۳۶: باز گل اسباب معشوقی به بستان ساز ...171شمارهٔ ۲۳۷: آن ترک کج کله چو هوای شکار کرد 172شمارهٔ ۲۳۸: گر ز هجران چشم من زینگونه خون پال ...173شمارهٔ ۲۳۹: رفتی و دل ز هجر تو با سوز و آه ما ...174شمارهٔ ۲۴۰: خبر آمدن یار دلم خرم کرد 175شمارهٔ ۲۴۱: سحر چون ابر نیسان سایه بان بر کشت ...176شمارهٔ ۲۴۲: بیا که خسته دلان را تویی معاد و م ...177شمارهٔ ۲۴۳: معنی الوجود فی صورالکون قد ظهر 178شمارهٔ ۲۴۴: شمت برقا یلوح للاسرار 179شمارهٔ ۲۴۵: گر همچو عود جا دهدم یار در کنار 180شمارهٔ ۲۴۶: اگر پرده برخیزد از روی کار 181شمارهٔ ۲۴۷: زهی نور تو از هر ذره ظاهر 182شمارهٔ ۲۴۸: تو نور مطلقی و دیگران مجالی نور 183شمارهٔ ۲۴۹: کار من آمد به جان از یار دور 184شمارهٔ ۲۵۰: مکن در کشتنم زین بیش تقصیر 185شمارهٔ ۲۵۱: نشستی دور ازین مشتاق مهجور 186شمارهٔ ۲۵۲: ز ره ملغز چو پرسم تو را به رسم لغ ...187شمارهٔ ۲۵۳: با جگر سوختگان یار نبودی هرگز 188شمارهٔ ۲۵۴: عمر بگذشت و رخت سیر ندیدم هرگز 189شمارهٔ ۲۵۵: چون بامداد بینمت ای ماه دلفروز 190شمارهٔ ۲۵۶: خالیست ازان رشک پری خانه ام امروز 191شمارهٔ ۲۵۷: از شوق تو شوریست عجب در سرم امروز 192شمارهٔ ۲۵۸: لله الحمد آن جان و جهان آمد باز 193شمارهٔ ۲۵۹: نبود عروس ملک سزای کنار و بوس 194شمارهٔ ۲۶۰: صوفی از زنگ سوی آیینه دل بتراش 195شمارهٔ ۲۶۱: برکنار طاس گردون زد هلال انگشت دو ...196شمارهٔ ۲۶۲: مه اشترسوار من که شد رخش فلک پستش 197شمارهٔ ۲۶۳: خاکیست زر که رنگ دهد پرتو خورش 198شمارهٔ ۲۶۴: کمانداری که در قتلم بود تعجیل تأخ ...199شمارهٔ ۲۶۵: نازک اندامی که هست آسیب تن پیراهن ...200شمارهٔ ۲۶۶: آن که بر خیل بتان ساخت خدا پادشهش 201شمارهٔ ۲۶۷: جان و دل پیوند کن با یار بی مانند ...202شمارهٔ ۲۶۸: دادی ز لطف خوی مرا با وصال خویش 203شمارهٔ ۲۶۹: ای دل متاع جان به لب لعل یار بخش 204شمارهٔ ۲۷۰: ای کرده ز حال من فراموش 205شمارهٔ ۲۷۱: بتی که از همه پوشیده ماند لطف تنش 206شمارهٔ ۲۷۲: برلب رسید جان که به جانان فرستمش 207شمارهٔ ۲۷۳: از یمن عشق سوره یوسف به حکم نص 208شمارهٔ ۲۷۴: هست خالی ز سبحه دست خواص 209شمارهٔ ۲۷۵: جوهر وجود عشق بود مابقی غرض 210شمارهٔ ۲۷۶: تا کی ای خواجه مهندس سخن نقطه و خ ...211شمارهٔ ۲۷۷: به کام نفس ز جام فنا نیابی حظ 212شمارهٔ ۲۷۸: آفتابی تو و اعیان وجودت مطلع 213شمارهٔ ۲۷۹: جبین نظم حسن رخت راست مطلع 214شمارهٔ ۲۸۰: مجلسی خواهم تهی از صلح و خالی از ...215شمارهٔ ۲۸۱: سحر که صوفی صبح از نشیمن ابداع 216شمارهٔ ۲۸۲: مرا دلیست ز تن غافل و ز جان فارغ 217شمارهٔ ۲۸۳: گرچه سوزد دل پروانه ز سودای چراغ 218شمارهٔ ۲۸۴: به ساعد تا نهاد آن سیمبر داغ 219شمارهٔ ۲۸۵: چند سوال ای پسر که چیست تصوف 220شمارهٔ ۲۸۶: آن تهیدست چه خوش گفت می لعل به کف 221شمارهٔ ۲۸۷: به از کدورت زهد ریاست باده صاف 222شمارهٔ ۲۸۸: زهی دهان تو کام شکرلبان شگرف 223شمارهٔ ۲۸۹: میل شکل ابرویت دارم درین فیروزه ط ...224شمارهٔ ۲۹۰: چون جمال خود هم اندر خود تماشا کر ...225شمارهٔ ۲۹۱: بیا ای آرزوی جان عاشق 226شمارهٔ ۲۹۲: هر خزان آیدم از رنگ رزان بوی فراق 227شمارهٔ ۲۹۳: ای در سماع عشق تو تسبیح خوان ملک 228شمارهٔ ۲۹۴: در نعت بقا نیست کسی با تو مشارک 229شمارهٔ ۲۹۵: مراست از تب عشق تو جان آتشناک 230شمارهٔ ۲۹۶: بیا ای ز سر تا قدم جان پاک 231شمارهٔ ۲۹۷: ای خط و لب تو را به هم نزدیک 232شمارهٔ ۲۹۸: محتسب در دست سنگ انداخت در خمخانه ...233شمارهٔ ۲۹۹: قد راقنی جمالک یا راکب الجمل 234شمارهٔ ۳۰۰: حادی عشق اگر راز تو گوید به جبل 235شمارهٔ ۳۰۱: ساقیا خیز کز محول حال 236شمارهٔ ۳۰۲: مرا تا کی جگرخون داری ای دل 237شمارهٔ ۳۰۳: دارد آن سرو گل اندام معنبر کاکل 238شمارهٔ ۳۰۴: شدم در گوشه میخانه محرم 239شمارهٔ ۳۰۵: چون ز فیض رشحات نم باران قدم 240شمارهٔ ۳۰۶: ایها الساقی ادر کأس المدام 241شمارهٔ ۳۰۷: صبح است و از خمار شبم مانده تلخکا ...242شمارهٔ ۳۰۸: بر اوج حسن روی تو ماهی بود تمام 243شمارهٔ ۳۰۹: بنشین دمی که پیش رخت زاریی کنم 244شمارهٔ ۳۱۰: من آن نیم که پی حفظ اعتقاد عوام 245شمارهٔ ۳۱۱: امر علی بالیات الخیام 246شمارهٔ ۳۱۲: که گوید سلام من مستهام 247شمارهٔ ۳۱۳: بی تو دارم ز جدا مردن بیم 248شمارهٔ ۳۱۴: به چشم تو زینسان که صیدی حقیرم 249شمارهٔ ۳۱۵: وه که از پای درافکند غم آن پسرم 250شمارهٔ ۳۱۶: به خاک درت ریخت اشک امشبم 251شمارهٔ ۳۱۷: دادیم دست چو دیدی به ره خود پستم 252شمارهٔ ۳۱۸: چون تاب نیاری که به تو دیده فروزم 253شمارهٔ ۳۱۹: ایستاده به سر از آه دمادم دودم 254شمارهٔ ۳۲۰: نیست جز رخ به کف پای تو سودن هوسم 255شمارهٔ ۳۲۱: نشان پای سگانت که بر زمین بینم 256شمارهٔ ۳۲۲: خیزید حریفان که به میخانه درآییم 257شمارهٔ ۳۲۳: شدم به باغ که کنج فراغتی جویم 258شمارهٔ ۳۲۴: ز سجده ای که نباشد در ابرویت رویم 259شمارهٔ ۳۲۵: دردا که درآمد به درت پای به سنگم 260شمارهٔ ۳۲۶: چو دست بی تو بدین چشم اشکبار برم 261شمارهٔ ۳۲۷: گناه عشق بتان گر چه ساخت نامه سیا ...262شمارهٔ ۳۲۸: چهره زرد ز خون بسته جگر ته به تهم 263شمارهٔ ۳۲۹: ای نوجوان که دل به کمند تو بسته ا ...264شمارهٔ ۳۳۰: دیده از جلوه بتان بستیم 265شمارهٔ ۳۳۱: شب که سر از حلقه سلک سگانت برزنم 266شمارهٔ ۳۳۲: عید فطر است بیا تا به می افطار کن ...267شمارهٔ ۳۳۳: نی ماه منظری که نظربازیی کنم 268شمارهٔ ۳۳۴: خوش آنکه روی توبینم در اضطراب شوم 269شمارهٔ ۳۳۵: به دل دردی عجب دارم نمی دانم که چ ...270شمارهٔ ۳۳۶: یار ما یار دگر کرد چه تدبیر کنیم 271شمارهٔ ۳۳۷: برخیز تا به عزم تماشا برون رویم 272شمارهٔ ۳۳۸: بی رخت چون به چمن راه کنم 273شمارهٔ ۳۳۹: هر چند جز فریب و فسونت نیافتم 274شمارهٔ ۳۴۰: چاره عشق تو صبر است ندانم چه کنم 275شمارهٔ ۳۴۱: ز هجران مرده ام جانا نپنداری که ج ...276شمارهٔ ۳۴۲: یار نی روی به گلشن چه کنم 277شمارهٔ ۳۴۳: مهر رخسار تو دارم که جفای تو کشم 278شمارهٔ ۳۴۴: از در صومعه آن به که قدم بازکشیم 279شمارهٔ ۳۴۵: در ره تو ز دیده پا کردم 280شمارهٔ ۳۴۶: به هیچ مسجد و محراب بی تو رو نکنم 281شمارهٔ ۳۴۷: دی تجربة المداد کردم 282شمارهٔ ۳۴۸: نه نگاری که دل و جان به غمش یارکن ...283شمارهٔ ۳۴۹: به عزم کعبه سفر گفتم اختیار کنم 284شمارهٔ ۳۵۰: تا کی آرام دل بی خبرانت بینم 285شمارهٔ ۳۵۱: نمی خواهم که با کس راز آن پیمان گ ...286شمارهٔ ۳۵۲: به بزم عشق بتان را چو نام می گویم 287شمارهٔ ۳۵۳: بیخود فتم هرجا روان آن قد رعنا بن ...288شمارهٔ ۳۵۴: چون خرامان قدت ای سرو دلارا بنگرم 289شمارهٔ ۳۵۵: تا کی از گریه پا به گل باشم 290شمارهٔ ۳۵۶: خوشا وقتی که از خود رسته باشیم 291شمارهٔ ۳۵۷: ساقی بیا که دیگر زین گفت و گو بجا ...292شمارهٔ ۳۵۸: ز جوش باده چو گرددترانه گو لب خم 293شمارهٔ ۳۵۹: زخط سبز خطان سبزه چون کند شادم 294شمارهٔ ۳۶۰: برخیز تا به جانب گلشن گذر کنیم 295شمارهٔ ۳۶۱: هر دم از کوی تو خواهم من شیدا برو ...296شمارهٔ ۳۶۲: برون خرام که تا در ره تو خاک شوم 297شمارهٔ ۳۶۳: کردی ز راندگان در خود شماره ام 298شمارهٔ ۳۶۴: خوش آنکه آینه سان رو به روی آن پس ...299شمارهٔ ۳۶۵: از نهانخانه وصل تو جدا افتادم 300شمارهٔ ۳۶۶: گر ز بار غم هجر تو به تنگ است دلم 301شمارهٔ ۳۶۷: ای روشن از فروغ رخت خانه دلم 302شمارهٔ ۳۶۸: من بسی خوبان عالم دیده ام 303شمارهٔ ۳۶۹: روز مردن کز وصال دوستان دل برکنم 304شمارهٔ ۳۷۰: گوهر نایابی و من بهر تو جان می کن ...305شمارهٔ ۳۷۱: چو نیست بخت که شب روی روشنت نگرم 306شمارهٔ ۳۷۲: عجب دردیست در جانم که درمانش نمی ...307شمارهٔ ۳۷۳: شب خیالت چو شود پردگی منظر چشم 308شمارهٔ ۳۷۴: ندارم صبر کز روی تو چشم خون فشان ...309شمارهٔ ۳۷۵: مرا کی باشد آن یارا که چشم از یار ...310شمارهٔ ۳۷۶: چو ماه من سفری شد وطن نمی خواهم 311شمارهٔ ۳۷۷: شب نیست که از شوق رخت زار نمیرم 312شمارهٔ ۳۷۸: آن عید جان کجاست که قربان او شویم 313شمارهٔ ۳۷۹: عقل می گفت که چند است صفات تو و چ ...314شمارهٔ ۳۸۰: نیست جز رشته جان آن لب باریک و ده ...315شمارهٔ ۳۸۱: جان شیرین است گفتم آن دولب گفت آن ...316شمارهٔ ۳۸۲: رفتی و دیده ام به وداع تو خون فشا ...317شمارهٔ ۳۸۳: ای رخ تو جنت اهل یقین 318شمارهٔ ۳۸۴: خوانی کشیده عشق سزاوار آفرین 319شمارهٔ ۳۸۵: ساقی برآمد ابر بهاران 320شمارهٔ ۳۸۶: ای در غمت انگشت نما سبحه شماران 321شمارهٔ ۳۸۷: عنایتی نکند یار نازنین با من 322شمارهٔ ۳۸۸: بیا جانا که تنگ آمد ز هجرانت جهان ...323شمارهٔ ۳۸۹: دارند جمع ما را خوبان مو پریشان 324شمارهٔ ۳۹۰: ای از تو به خون دل رنگین چو گلم د ...325شمارهٔ ۳۹۱: گر یار ما را پروای یاران 326شمارهٔ ۳۹۲: درین راهم گشادی نیست چندان 327شمارهٔ ۳۹۳: امشب افتاده ست شوری در میان عاشقا ...328شمارهٔ ۳۹۴: گنج خوشی است کنج خرابات عاشقان 329شمارهٔ ۳۹۵: زآب چشم کوهکن کان لاله گون آمد بر ...330شمارهٔ ۳۹۶: مگو چو لب بگشایی که خنده برشکر اس ...331شمارهٔ ۳۹۷: چون نهم سر در رهت یعنی که خاک پاس ...332شمارهٔ ۳۹۸: آن نازنین جوان را میل شکار جان بی ...333شمارهٔ ۳۹۹: بیا ای همچو گل رنگین تو را دامن ب ...334شمارهٔ ۴۰۰: بیا بر آستان خود ببین روی نیاز من 335شمارهٔ ۴۰۱: نیست جز اقرار عشق حاصل گفتار من 336شمارهٔ ۴۰۲: چین در جبین فکنده گذشتی به سوی من 337شمارهٔ ۴۰۳: بیا ای ساقی گلرخ می گلرنگ گردان ک ...338شمارهٔ ۴۰۴: تا کی از جان خود جدا بودن 339شمارهٔ ۴۰۵: ای ز لعل لب تو خون دل من 340شمارهٔ ۴۰۶: زنی بر دل ز مژگان زخم و داری ابرو ...341شمارهٔ ۴۰۷: مه ترکی زبان من نداند فارسی چندان 342شمارهٔ ۴۰۸: خواجه درمانده فرج است و گرفتار گل ...343شمارهٔ ۴۰۹: قسم به نون و قلم یعنی آن قد و ابر ...344شمارهٔ ۴۱۰: ساقیا خیز که چون داس زر آمد مه نو 345شمارهٔ ۴۱۱: آن تندخو که آمد خون ریختن فن او 346شمارهٔ ۴۱۲: تا نموده ست سر از طرف کله کاکل تو 347شمارهٔ ۴۱۳: خورشید و ماه را چه برابر کنم به ت ...348شمارهٔ ۴۱۴: فصل بهار شد بگشا چشم انتباه 349شمارهٔ ۴۱۵: ای ز سنبل خط تو برگل نقاب انداخته 350شمارهٔ ۴۱۶: شاهد گل باز زنگاری نقاب انداخته 351شمارهٔ ۴۱۷: بر طرف ماه زلف تو آمد شب سیاه 352شمارهٔ ۴۱۸: من که از سوز دل غمزده گشتم همه آه 353شمارهٔ ۴۱۹: ابروی تو هرکه دید ای ماه 354شمارهٔ ۴۲۰: با اشک خونین دور از تو ای ماه 355شمارهٔ ۴۲۱: واعظ خر است و انجمن وعظ خرگله 356شمارهٔ ۴۲۲: هست انجمن ما چمنی پر گل و لاله 357شمارهٔ ۴۲۳: ببین پیاله هزاران به روی دشت ز لا ...358شمارهٔ ۴۲۴: ز چشمم ریخت چندان آب کامد خون ز د ...359شمارهٔ ۴۲۵: بی لعل تو دل درون سینه 360شمارهٔ ۴۲۶: غزال من که لبش رو به سبزی آورده 361شمارهٔ ۴۲۷: وقت گل ترک می و جام که چه 362شمارهٔ ۴۲۸: گل را فراز شاخ بین در جلوه ناز آم ...363شمارهٔ ۴۲۹: چو حلقه دور افق بر من است تنگ شده 364شمارهٔ ۴۳۰: تا به چشم تو سرمه ره کرده 365شمارهٔ ۴۳۱: رخت را مه نخوانند اهل توجیه 366شمارهٔ ۴۳۲: ای به خوبی رخ تو از مه به 367شمارهٔ ۴۳۳: بتی که بود چو جانم به سینه جا کرد ...368شمارهٔ ۴۳۴: ای نامه ز خود به خود نوشته 369شمارهٔ ۴۳۵: سرو من بر رخ گل جعد سمن سای منه 370شمارهٔ ۴۳۶: ای مرا از آتش سودای تو جان سوخته 371شمارهٔ ۴۳۷: خوش آنکه بود ز تو خانه ام پریخانه 372شمارهٔ ۴۳۸: ای شکل قدت پیکری از سیم سارا ریخت ...373شمارهٔ ۴۳۹: ماییم ز مشرب مغانه 374شمارهٔ ۴۴۰: ای چو جان در دل من جا کرده 375شمارهٔ ۴۴۱: ای به بالا بلای جان همه 376شمارهٔ ۴۴۲: منم عاشق و بیدل و مبتلا 377شمارهٔ ۴۴۳: تا چو قدح با دل پر خون نیی 378شمارهٔ ۴۴۴: چون هوای باغ با این شکل موزون کرد ...379شمارهٔ ۴۴۵: چه سود ازآنکه کم از کبک خوشخرام ن ...380شمارهٔ ۴۴۶: خوی خود را کرده ای چون روی و نیکو ...381شمارهٔ ۴۴۷: انت شمس البقا و غیرک فی 382شمارهٔ ۴۴۸: بیا بیا که صدای درای و بانگ حدی 383شمارهٔ ۴۴۹: فداک امی یا غایة المنی و ابی 384شمارهٔ ۴۵۰: ماییم شسته زآب می دست از همه آلود ...385شمارهٔ ۴۵۱: تویی آن آفتاب عالم آرای 386شمارهٔ ۴۵۲: آمدی و آتشم به خانه زدی 387شمارهٔ ۴۵۳: بر اوج حسن چون خورشید فردی 388شمارهٔ ۴۵۴: چند باشم چشم بر در، گوش بر آواز پ ...389شمارهٔ ۴۵۵: خرم آن کس که برد پی به ره هیچ کسی 390شمارهٔ ۴۵۶: همی دهد خبر از گل نسیم صبحدمی 391شمارهٔ ۴۵۷: بتابی بر همه چون ماه و از من روی ...392شمارهٔ ۴۵۸: جهانی تازه شد از فیض تو ای ابر نو ...393شمارهٔ ۴۵۹: به هر که هست چو شیر و شکر درآمیزی 394شمارهٔ ۴۶۰: عشق تو منسوخ ساخت دفتر علامگی 395شمارهٔ ۴۶۱: بیا ای عشق پر غوغا که در هر جا فر ...396شمارهٔ ۴۶۲: گرفت خاطرت از عاشقان شیدایی 397شمارهٔ ۴۶۳: شب که رفتی ز برم مونس جان که شدی 398شمارهٔ ۴۶۴: بهر خدنگ آه از بیداد دلستانی 399شمارهٔ ۴۶۵: ای خواجه چه جویی ز شب قدر نشانی 400شمارهٔ ۴۶۶: برگل از سبزه خط غالیه بویی داری 401شمارهٔ ۴۶۷: در وقت گل ای بلبل فریاد بسی داری 402شمارهٔ ۴۶۸: روشن شبی که شمع شبستان من شوی 403شمارهٔ ۴۶۹: از هیچ نشان داده دهانی که تو داری 404شمارهٔ ۴۷۰: چون رخت بینم سر خویش از حیا پیش ا ...405شمارهٔ ۴۷۱: پریرم دیدی و نادیده کردی 406شمارهٔ ۴۷۲: گویی که منم یار تو ای جان و نباشی 407شمارهٔ ۴۷۳: دی آن چه شکل بود که از ره برآمدی 408شمارهٔ ۴۷۴: سبزخطا و گلرخا تازه بهار کیستی 409شمارهٔ ۴۷۵: زما همی گذری و به ما نمی نگری 410شمارهٔ ۴۷۶: دل مرا ز هزار آرزو بگردانی 411شمارهٔ ۴۷۷: ای کاش من برآن سر کو خاک بودمی 412شمارهٔ ۴۷۸: دیدمی دیدار آن دلدار دعنا کاشکی 413شمارهٔ ۴۷۹: ماییم و خاکساری و عجز وفتادگی 414شمارهٔ ۴۸۰: هیچ ازین مبتلا نمی پرسی 415شمارهٔ ۴۸۱: سوی بیمار خود ای جان جهان دیر آیی 416شمارهٔ ۴۸۲: مشک تر بر برگ گل سودی بلای جان شد ...417شمارهٔ ۴۸۳: چو گرد ماه خط مشکبو بگردانی 418شمارهٔ ۴۸۴: در کمندت به گرفتاری من نیست کسی 419شمارهٔ ۴۸۵: بپوش خط بناگوش نازنین کسی 420شمارهٔ ۴۸۶: بیمار تو شدم به عیادت نیامدی 421شمارهٔ ۴۸۷: نه بشر خوانمت ای دوست نه حور و نه ...422شمارهٔ ۴۸۸: ای ز غمهای تو با مردن برابر زندگی 423شمارهٔ ۴۸۹: ای که به شیرین سخنی نرخ شکر می شک ...424شمارهٔ ۴۹۰: ای سپهر از هجر یارم سوختی 425شمارهٔ ۴۹۱: دو ساعد تو که آیین هر دو هست یکی 426شمارهٔ ۴۹۲: ای از دو جام لعلت ما را تمام نیمی 427شمارهٔ ۴۹۳: دی جعد عنبر افشان برماه بسته بودی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ