نه در کوه این صدا از تیشه فرهاد می خیزد

ز سنگ و آهن از درد دلش فریاد می خیزد

خیال عارض و بالای تو تا بسته ام با خود

ز باغ خاطرم گل می دمد شمشاد می خیزد

به گلگشت چمن چون می نشینی بر سر سبزه

به تعظیم قدت سرو اززمین آزاد می خیزد

ز تو نالم نه زان غمزه چو خونم بیگنه ریزد

هلاک صید نی از خنجر از صیاد می خیزد

مجو افسانه درد از دلی کز غم نشد رخنه

نفیر چغد کی از خانه آباد می خیزد

چو می آید ز تیغت بر اسیری زخم بیرحمی

زجان هر اسیر آواز رحمت باد می خیزد

غزل را از غم عشق بتان ده چاشنی جامی

سرود دردناک از سینه ناشاد می خیزد