کتابخانه دیجیتال


    با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

    جواب از خود رود چون بر زبان آری سؤالی را
    شنیدن محو گردد گر به کس گویی خیالی را
    چمن پیرای الفت خود گل و خود بلبل خویش است
    ز پرواز هوایت شعله باغی کرده بالی را
    چه در گوش دلم آهسته گفتی چون مرا دیدی
    که بلبل ساختی دیوانه صاحب کمالی را
    به بحر نا امیدی بیش از آن دلبستگی دارم
    که از موج و حبابش نقش بندم زلف و خالی را
    بهشت چشم تر دارد خیال سرو بالایی
    که سروستان کند از جلوه گلزار خیالی را
    دل مستان در این میخانه جام و باده می نوشد
    ز دریا دود برخیزد گر اندازی سفالی را
    همای بیزبانی استخوان از مغز دل دارد
    چمن سازد به صحراگر فشاند گرد بالی را
    چه می داند کسی چون در دل آتشخانه ها دارم
    بسوزد گفتگو گر بر زبان آرم ملالی را
    به دست موج اگر دریا دهد دل را خطر دارد
    کتابی می کند اندیشه هر فکر محالی را
    اسیر از لعل آن لب گفتگویی در نظر دارد
    به دل ره داده است از ساده لوحی احتمالی را

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید
فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

نظرات

Captcha