به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید
بازگشت از دمشق جانب روم شد ولد در رکاب او پویان شاه گفتش که شو تو نیز سوار ولدش گفت ای شه شاهان چون بود شه سوار و بنده سوار بسواری توئی شها لایق تو یقین خواجه ای و من بنده واجب است اینکه من پیاده روم یک مهه بیش راه رفت بپا گرچه ره صعب بود سهل نمود در ره از وی هزار سر بشنید هیچ کس را نگشت آن مقدور چون رسیدند پیش مولانا در سجود آمدند هر دو شهان گر بصورت دواند تو یک دان چون محبت شود میان دو یار تار تنها بود یقین ابتر همچو مردی که نیم او ببری آن دوی که کمال یکدیگرند دوستی خود دلیل جنس کند بر فلک هر ملک ملک جوید گرچه مردان عشق افواج اند چون بصورت روی عدد باشند بتن و عشق در شمار آیند روحشان یک بود چو فصل بهار پس بجان کن نظر مکن بر تن همه یک ذات و یک صفت گهراند راهشان ای پسر دگرگون است خلق عالم باولیا نرسند راه ایشان ورای جان و تن است یکدگر را گرفته خوش بکنار
تا رسد در امام خود مأموم نز ضرورت ولی ز صدق و زجان بر فلان اسب خنگ خوشرفتار با تو کردن برابری نتوان نبود این روا مگو زنهار که تو معشوقی و منم عاشق بلکجانی و از توام زنده در رکابت بفرق سر بدوم بی سکون گه نشیب و گه بالا زانکه آن رنج قفل گنج گشود صد جهان از ورای چرخ بدید میشد از هر عطا ز نو مسرور نوش شد جمله نیش مولانا چون شود تن بگوزدیدن جان چون بمعنی روی بود یک جان یک بود آن دو چون بساز دوتار با وجود دو گردد آن خوشتر هیچ حظ از وجود او نبری یک بود چون بسر آن نگرند جنئی میل کی بانس کند در پی حور دیو کی پوید از یکی بحر همچو امواج اند چون بمعنی رسی احد باشند از ره روح یک بهار آیند جسمشان را درخت و برگ شمار خیمه اندر جهان وحدت زن همه از تاب نور یک قمراند در گذر تو ز چون که بیچون است از زمین اند بر سما نرسند دریم عشقشان نه ما نه من است بوسه ها را نبوده هیچ کنار
شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.
کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.
توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.