در تو جمع است کفرو هم ایمان
در نبی گفت تا شوی موقن
بنگر زین دو کیست عالیتر
هر کدامین که بر تو شد غالب
سر میزان همین بود میدان
غالب اندر درم چو نقره بود
ور بود غالب درم مس بد
پس یقین شد که حکم غالب راست
نبود این حدیث را آخر

گشت مضمر فرشته هم شیطان
که توئی کافر و توئی مؤمن
سر که افزونتر است یا شکر
از شمار و لی تو ای طالب
نقد در خود ببین بنسیه ممان
در شمار درم روانه بود
پیش صراف خوار باشد و رد
زانکه مغلوب از شمار فناست
شرح کن تا چه کرد آن فاخر