به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

میرزا حبیب خراسانی

میرزا حبیب خراسانیغزل هاشمارهٔ ۲: نهان در خاک کن ما و توئی را

620عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

نهان در خاک کن ما و توئی را
یکی کن در همه عالم دوئی را
وجودت جز طلسم جادوئی نیست
ز هم بشکن طلسم جادوئی را
بهر سوئی که پوئی ره نجوئی
مگر پوئی تو سوی بیسوئی را
نثار بیشه شیران حق کن
همه غنج و دلال آهوئی را
دوئی غیر از طریق مانوی نیست
رها کن این طریق مانوی را
ره بدخوئی از ما و توئی خاست
رها کن راه زشت بدخوئی را
نگردد جام جم دل، تا نبینی
در او پیدا جمال خسروی را

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱: بالله که یکی از خود بخودآ 2شمارهٔ ۲: نهان در خاک کن ما و توئی را 3شمارهٔ ۳: جوهر قدسی، نهفته رخ در آب و گل چرا 4شمارهٔ ۴: هر شب من و دل تا سحر در گوشه ویرانه ...5شمارهٔ ۵: سالها بر کف گرفتم سبحه صد دانه را 6شمارهٔ ۶: محو آن روی پریواریم ما 7شمارهٔ ۷: بربسته دست جور فلک پای اگر مرا 8شمارهٔ ۸: ای عشق گرفتی سخت ناگاه دهان ما را 9شمارهٔ ۹: کرد چرخ دورو، دو موی مرا 10شمارهٔ ۱۰: روز و شب در حسرت و اندوه تیماری چر ...11شمارهٔ ۱۱: دل دیوانه بدر شد سحر از خانه ما 12شمارهٔ ۱۲: فکر و اندیشه بیهوده چرا 13شمارهٔ ۱۳: میبرد خیل غم اسیر مرا 14شمارهٔ ۱۴: شیخنا تا کی گرانتر می کنی عمامه را 15شمارهٔ ۱۵: بحر اندیشه فرو برده بیک بار مرا 16شمارهٔ ۱۶: ای برده دل ما و سپرده دل خود را 17شمارهٔ ۱۷: امشب آن ترک وعده داده مرا 18شمارهٔ ۱۸: از عقل، عشق کرده عجب بی خبر مرا 19شمارهٔ ۱۹: صافی آبست ز آبگینه هویدا 20شمارهٔ ۲۰: چه شده باز چه افتاده مرا 21شمارهٔ ۲۱: خیل انده ز جای برد مرا 22شمارهٔ ۲۲: یارب بدست ما که داد امشب گریبان تر ...23شمارهٔ ۲۳: ایکه کشتی ز انتظار مرا 24شمارهٔ ۲۴: خریدستی بهیچ ایخواجه ما را 25شمارهٔ ۲۵: مده بغمزه اجازت دو چشم جادو را 26شمارهٔ ۲۶: چون ترک جنک جوی من از در در آیدا 27شمارهٔ ۲۷: آنکو سرشت مهر تو اندر سرشت ما 28شمارهٔ ۲۸: پر کن از خم می کدوی مرا 29شمارهٔ ۲۹: من خرابم شش جهت آباد باشد یا خراب 30شمارهٔ ۳۰: ایدو زلفت سپاه بی ترتیب 31شمارهٔ ۳۱: چشم تو امشب شده مست از شراب 32شمارهٔ ۳۲: برخیز و در قدح فکن آن جوهر مذاب 33شمارهٔ ۳۳: ایکه گوئی شاه خوبانرا وفائی نیست، ...34شمارهٔ ۳۴: در کوی عشقبازی ننگ است و نام نیست 35شمارهٔ ۳۵: بندگی درکوی عشق از پادشائی خوشتر ا ...36شمارهٔ ۳۶: نیمه رفت از شب اکنون هیچکس بیدار ن ...37شمارهٔ ۳۷: خوبی بخوش اندامی و سیمین ذقنی نیست 38شمارهٔ ۳۸: بزم عشرت بژاژخائی نیست 39شمارهٔ ۳۹: زردی برگ خزان عکس رخ زرد من است 40شمارهٔ ۴۰: بندگی بر در مردان خدا دین من است 41شمارهٔ ۴۱: این کیست چنین ستاده سرمست 42شمارهٔ ۴۲: در سلسله عشق که بگسیختنی نیست 43شمارهٔ ۴۳: بیا زاهد مزن دم زین خرافات 44شمارهٔ ۴۴: صوفی امروز مگرمست زجامی دگر است 45شمارهٔ ۴۵: ملک تسلیم و رضا دولت درویشان است 46شمارهٔ ۴۶: در ره عشق نامرادی نیست 47شمارهٔ ۴۷: چهر حق را جلوه اندر کعبه و میخانه ...48شمارهٔ ۴۸: ما را بشیخ شهر سوال و جواب نیست 49شمارهٔ ۴۹: در مدرسه علم و عمل آموختنی نیست 50شمارهٔ ۵۰: دوش با یک جام می ساقی خرابم کرده ا ...51شمارهٔ ۵۱: هر چه پوئی جز ره حق باطل است 52شمارهٔ ۵۲: قسم تو اگر بیش بود کم شدنی نیست 53شمارهٔ ۵۳: بشکست اگر جام سر سنگ سلامت 54شمارهٔ ۵۴: این کیست که او پرده ز رخسار کشیده ...55شمارهٔ ۵۵: ذوق عارف دگر و مشرب عامی دگراست 56شمارهٔ ۵۶: بر لبم گوش نه که بانگ نی است 57شمارهٔ ۵۷: تسبیح تو ایشیخ که صد دانه تمام است 58شمارهٔ ۵۸: از داغ غمت هر که دلش سوختنی نیست 59شمارهٔ ۵۹: اگنون که گذشته ز شب تیره دو پاس اس ...60شمارهٔ ۶۰: تو را آئینه محتاج حلب نیست 61شمارهٔ ۶۱: شیخ و زاهد دوش اگر منع از شرابم کر ...62شمارهٔ ۶۲: مطرب امروز مگر نغمه سرائی دگر است 63شمارهٔ ۶۳: ای مغبچه کو ره خرابات 64شمارهٔ ۶۴: از هیچ دری حاجت درویش روا نیست 65شمارهٔ ۶۵: خانه گه تاریک و گاهی روشن است 66شمارهٔ ۶۶: هر سر که بسودای طلب باختنی نیست 67شمارهٔ ۶۷: امروز جمال تو طرح دگر افتاده است 68شمارهٔ ۶۸: یک امشبی که توئی در برابرم سرمست 69شمارهٔ ۶۹: سلیمان را جز این تن اهرمن نیست 70شمارهٔ ۷۰: این خرمن هستی که بجز سوختنی نیست 71شمارهٔ ۷۱: فلک از سینه ما دود آهی است 72شمارهٔ ۷۲: کار ما باز مشکل افتاده است 73شمارهٔ ۷۳: این نفس بداندیش بفرمان شدنی نیست 74شمارهٔ ۷۴: از شیخ بپرسید گر از اهل کتاب است 75شمارهٔ ۷۵: با دوستان ثشسته چه جای ملامت است 76شمارهٔ ۷۶: در میان عاشق و معشوق رازی دیگر است 77شمارهٔ ۷۷: شکسته زلف یکی ترک مست یار منست 78شمارهٔ ۷۸: در حجاب خرقه و دستار، مستی خوشتر ا ...79شمارهٔ ۷۹: در محفل اغیار همه غنج و دلال است 80شمارهٔ ۸۰: این خانه که پیوسته در او جوش و خرو ...81شمارهٔ ۸۱: دلم در سینه چون ساغر بجوش است 82شمارهٔ ۸۲: ما روی بمیخانه و زاهد بحجاز است 83شمارهٔ ۸۳: آب بودم صحبت آذر گلابم کرده است 84شمارهٔ ۸۴: شه وجود عجب قاصدی فرستاده است 85شمارهٔ ۸۵: دستار تو ای شیخ که صد حلقه فزون اس ...86شمارهٔ ۸۶: بکیش زاهدان گرمی حرام است 87شمارهٔ ۸۷: زمامم در کف پیری فقیر است 88شمارهٔ ۸۸: من که بی پیمانه مستم حاجت پیمانه ن ...89شمارهٔ ۸۹: چون باده بجام است همه کار بکام است 90شمارهٔ ۹۰: گر خدای سپهر یار من است 91شمارهٔ ۹۱: دل عاشق که نازکتر زجام است 92شمارهٔ ۹۲: دوستان نوبت سپیده دم است 93شمارهٔ ۹۳: ایخواجه شنیدم که لبت کان نبات است 94شمارهٔ ۹۴: شد وقت سحر چشم تو تا چند بخواب است 95شمارهٔ ۹۵: آن جامه بر آن بدن چه زیباست 96شمارهٔ ۹۶: عشق است که اندر دو جهان راه نجات ا ...97شمارهٔ ۹۷: کس نیست که از لعل تو دشنام شنیده ا ...98شمارهٔ ۹۸: از زلف سیاهت که همه چین و شکنج است 99شمارهٔ ۹۹: نوبت عشرت است و وقت صبوح 100شمارهٔ ۱۰۰: تو را مسجد مرا میخانه ای شیخ 101شمارهٔ ۱۰۱: قدم بگذار و از ما بگذر ای شیخ 102شمارهٔ ۱۰۲: روز بحث از رساله دارد شیخ 103شمارهٔ ۱۰۳: بکوی میفروشم بار دادند 104شمارهٔ ۱۰۴: شیخ است و حلقه بر در خمار میزند 105شمارهٔ ۱۰۵: بخت اگر یاری کند دلدار دلداری کند 106شمارهٔ ۱۰۶: دو چشم مست تو کز خواب ناز برخیزد 107شمارهٔ ۱۰۷: دیشب مغی از خانه خمار برآمد 108شمارهٔ ۱۰۸: نام مه گل را مه خرداد نهادند 109شمارهٔ ۱۰۹: زاهدی از صومعه بیزار شد 110شمارهٔ ۱۱۰: افسانه بد مستی ما دوش سمر شد 111شمارهٔ ۱۱۱: تا می بکیش زاهد و مفتی حرام شد 112شمارهٔ ۱۱۲: شیخناشب تا سحر مست و خراب از باده ...113شمارهٔ ۱۱۳: موج زد اشکی و ما را آب برد 114شمارهٔ ۱۱۴: دم زد لبی از شکوه، نیش نام نهادند 115شمارهٔ ۱۱۵: در ازل باده کشان چون گل پیمانه زد ...116شمارهٔ ۱۱۶: شیخنا افتان و خیزان بر در میخانه ...117شمارهٔ ۱۱۷: گفتم از لعل لبت یک بوسه، گفت آری ...118شمارهٔ ۱۱۸: ز گیسویت سخن با شانه گفتند 119شمارهٔ ۱۱۹: ترک من سبزه گرد لب دارد 120شمارهٔ ۱۲۰: کاوس کیانی که کیش نام نهادند 121شمارهٔ ۱۲۱: کارم از عشق بسی مشکل و دشوار بود 122شمارهٔ ۱۲۲: رفته سه سال تا مه خرداد 123شمارهٔ ۱۲۳: شیخ و زاهد را خمیر از سبحه صد دان ...124شمارهٔ ۱۲۴: پسته گر چون لعل جانبخش تو خندانی ...125شمارهٔ ۱۲۵: گفتمش هندوی زلفت، گفت طراری کند 126شمارهٔ ۱۲۶: من در این صحرا نهادم پا که نخجیرم ...127شمارهٔ ۱۲۷: چه بازی دوش در میخانه کردند 128شمارهٔ ۱۲۸: دمبدم عمر میرود بر باد 129شمارهٔ ۱۲۹: دست ساقی دوش در محفل درخت طور بود 130شمارهٔ ۱۳۰: یاد آنروزیکه کس را ره در این محضر ...131شمارهٔ ۱۳۱: هر کسی در جهان غمی دارد 132شمارهٔ ۱۳۲: ابر اندک ترشحی دارد 133شمارهٔ ۱۳۳: گاهی سخن از عشق بگوئید بگوئید 134شمارهٔ ۱۳۴: تا چند از این خاک بمیرید و بزائید 135شمارهٔ ۱۳۵: شیخنا خیزو برون آی ز خود گامی چند 136شمارهٔ ۱۳۶: ساقی سخن ز مشعله طور می کند 137شمارهٔ ۱۳۷: خوشا دردی که درمانی ندارد 138شمارهٔ ۱۳۸: شب دوشین که روز فرهی بود 139شمارهٔ ۱۳۹: مهرش از دل مگو بدر نرود 140شمارهٔ ۱۴۰: قاصد آمد سحرگه از بغداد 141شمارهٔ ۱۴۱: می زدن در بزم نادانان ز نادانی بو ...142شمارهٔ ۱۴۲: شیخ و زاهد گر مرا مردود و کافر گف ...143شمارهٔ ۱۴۳: معاشران قدح نوش اگر صواب کنند 144شمارهٔ ۱۴۴: نیست جز عشق را رکوع و سجود 145شمارهٔ ۱۴۵: ایخوش آنروزیکه شمعی بود و پروانه ...146شمارهٔ ۱۴۶: هیچ می گوئی مراد دلداده ای دیوانه ...147شمارهٔ ۱۴۷: این پایه که عقل و هنرش نام نهادند 148شمارهٔ ۱۴۸: حق بمن بنده چشم روشن داد 149شمارهٔ ۱۴۹: این سنگ جز بلطف تو گوهر نمی شود 150شمارهٔ ۱۵۰: خوشا کاین خانه را ویرانه سازند 151شمارهٔ ۱۵۱: پیر مغان گناه مرا گر ثواب کرد 152شمارهٔ ۱۵۲: کفر زلف تو عرض ایمان کرد 153شمارهٔ ۱۵۳: صبح است و صبوح است بیائید بیائید 154شمارهٔ ۱۵۴: میزند روز و شب جرس فریاد 155شمارهٔ ۱۵۵: بیا که طره تو میل شور و شر دارد 156شمارهٔ ۱۵۶: بنده گر سر بر آستان باشد 157شمارهٔ ۱۵۷: هر دم بشارتهای دل از هاتف جان می ...158شمارهٔ ۱۵۸: آزار تو ایدوست دل آزار نباشد 159شمارهٔ ۱۵۹: حلقه بر هر در زدم دیدم در میخانه ...160شمارهٔ ۱۶۰: شاهدی مستانه آمد زاهدی مستور شد 161شمارهٔ ۱۶۱: ترکیم سحرگاهان، در بستر خواب آمد 162شمارهٔ ۱۶۲: ساقی امشب گوئیا زردشت پیغمبر بود 163شمارهٔ ۱۶۳: هردم بشارتهای جان، از هاتف دل میر ...164شمارهٔ ۱۶۴: عمر برآمد مرا به نیمه هفتاد 165شمارهٔ ۱۶۵: بنقد حال شدم خاک هر چه بادا باد 166شمارهٔ ۱۶۶: ترکم امشب بسرا بیخود و مدهوش آمد 167شمارهٔ ۱۶۷: هر که امروز فکر فردا کرد 168شمارهٔ ۱۶۸: خوشا شراب و جوانی و می ببانگ سرود 169شمارهٔ ۱۶۹: بنویس نامه گر رقم قتل ما بود 170شمارهٔ ۱۷۰: مثال مومن از مزمار گفتند 171شمارهٔ ۱۷۱: باغ را نوبت نشور آمد 172شمارهٔ ۱۷۲: تیره شد گیتی و هنگام طرب باز آمد 173شمارهٔ ۱۷۳: آمد مه خورداد که در غم نتوان بود 174شمارهٔ ۱۷۴: حرف ما با تو شب دوش چه بود 175شمارهٔ ۱۷۵: دوش ترک مست ما با طره آشفته بود 176شمارهٔ ۱۷۶: کفر زلف تو دگر باره مسلمانم کرد 177شمارهٔ ۱۷۷: چشم مست تو مگر باز چه در سر دارد 178شمارهٔ ۱۷۸: لطف تو سنگ را بنظر گوهر آورد 179شمارهٔ ۱۷۹: این همه آشوب و غوغا بر سر کوی تو ...180شمارهٔ ۱۸۰: نگینی گر بدست جم نباشد 181شمارهٔ ۱۸۱: باده نوشان بیخود از جام تواند 182شمارهٔ ۱۸۲: بهار شد که جهان خرمی ز سر گیرد 183شمارهٔ ۱۸۳: عشق آمد و یکباره ز خود بی خبرش کر ...184شمارهٔ ۱۸۴: میرود نیسان و میآید ایار 185شمارهٔ ۱۸۵: نبیند روی لیلی کس در این دار 186شمارهٔ ۱۸۶: بر چهره تو طره پیراسته خوشتر 187شمارهٔ ۱۸۷: الا تا کی حدیث از عمر و عمار 188شمارهٔ ۱۸۸: ای گشته یک امروز تو از محفل ما دو ...189شمارهٔ ۱۸۹: در دشت مرو بصید نخجیر 190شمارهٔ ۱۹۰: چه خوش است آنکه شبی از سر شب تا ب ...191شمارهٔ ۱۹۱: بر خیز که خاست باد شبگیر 192شمارهٔ ۱۹۲: خواجه در آرزوی عمر دراز 193شمارهٔ ۱۹۳: شوریست عجب در سر شوریده سران باز 194شمارهٔ ۱۹۴: بر وی درازتر شود این آرزو و آز 195شمارهٔ ۱۹۵: زان طره در هم دل آویز 196شمارهٔ ۱۹۶: گوهر خود را هویدا کن کمال اینست و ...197شمارهٔ ۱۹۷: خروس صبح زد سبوح و قدوس 198شمارهٔ ۱۹۸: نوبتی صبح فرو کوفت کوس 199شمارهٔ ۱۹۹: نه درد جوی و نه اندر هوای درمان ب ...200شمارهٔ ۲۰۰: گفته بودی کز پریشانی شدم چون موی ...201شمارهٔ ۲۰۱: حلقه در گوش چو دف چنگ صفت سر در پ ...202شمارهٔ ۲۰۲: دل نبندی بچرخ و دورانش 203شمارهٔ ۲۰۳: بدستم افتد اگر باز زلف پر شکنش 204شمارهٔ ۲۰۴: ای آفت جان و فتنه هوش 205شمارهٔ ۲۰۵: تو خواجه ای و منت جون غلام حلقه ب ...206شمارهٔ ۲۰۶: هر چه آید ز رنج و راحت پیش 207شمارهٔ ۲۰۷: گر دماغت تر نشد ای شیخ شهر از جام ...208شمارهٔ ۲۰۸: چون گریزد شیخ شهر از نام عشق 209شمارهٔ ۲۰۹: نزند دم فلک بجز دم عشق 210شمارهٔ ۲۱۰: باز رسید از یمن، نفخه زحمن عشق 211شمارهٔ ۲۱۱: نیمه از خاک و نیمه از افلاک 212شمارهٔ ۲۱۲: رفت از عمرم ای پسر چل سال 213شمارهٔ ۲۱۳: چند از این ترهات بیحاصل 214شمارهٔ ۲۱۴: هر روز بدیدار تو آیم ز در دل 215شمارهٔ ۲۱۵: هر چه در قرآن خدا فرموده از خمرو ...216شمارهٔ ۲۱۶: شکرلله که شدی باخبر از عالم دل 217شمارهٔ ۲۱۷: این خواجه گر رهد ز غم و حسرت اجل 218شمارهٔ ۲۱۸: گرد لعل دلفریبت کرده منزل تیره خا ...219شمارهٔ ۲۱۹: میرود اندیشه عشق تو چون جان در تن ...220شمارهٔ ۲۲۰: هان و هان ای بهار فضل و کمال 221شمارهٔ ۲۲۱: امشب بدر پیر مغان ولوله داریم 222شمارهٔ ۲۲۲: چنان دیوانه و بیهوش و مستم 223شمارهٔ ۲۲۳: بخاطر از کسی باری ندارم 224شمارهٔ ۲۲۴: افتد که شبی از کف تو جام ستانیم 225شمارهٔ ۲۲۵: ما بپای خم می سر بشکنیم 226شمارهٔ ۲۲۶: مستانه باز تا در میخانه میروم 227شمارهٔ ۲۲۷: تا بکی همراهی این عقل سرگردان کنم 228شمارهٔ ۲۲۸: نیمه هشیاریم و یک نیم دگر مستانه ...229شمارهٔ ۲۲۹: خداوندا عجب شوریده رائیم 230شمارهٔ ۲۳۰: بجرم آنکه تو خون کرده ای دل ما را 231شمارهٔ ۲۳۱: بنده ام بنده ولی بیخردم 232شمارهٔ ۲۳۲: در این خرمن گدائی خوشه چینم 233شمارهٔ ۲۳۳: دوش دو بهره نرفته ز شبم 234شمارهٔ ۲۳۴: ما بیخودان مست که رند و قلندریم 235شمارهٔ ۲۳۵: در رود کنگ دره تنگی گرفته ایم 236شمارهٔ ۲۳۶: ای خواجه با تو من سخنی مختصر کنم 237شمارهٔ ۲۳۷: گر تو می در خواب خوردی، ما به بید ...238شمارهٔ ۲۳۸: زر چه باشد که نثار کف پای تو کنم 239شمارهٔ ۲۳۹: بتقریبی ز ما گاهی ببر نام 240شمارهٔ ۲۴۰: یک بوسه زلعل لب دلجوی تو خواهم 241شمارهٔ ۲۴۱: ما راز نهانیم که در قلب جهانیم 242شمارهٔ ۲۴۲: از قول دوست ما بیکی مرحبا خوشیم 243شمارهٔ ۲۴۳: چون شود سردی فزون کار می و ساغر ک ...244شمارهٔ ۲۴۴: بتی شیرین لب اما ترشروی و تند خو ...245شمارهٔ ۲۴۵: باده پیش آر که ما گوش بغوغا ندهیم 246شمارهٔ ۲۴۶: با سبوی میفروشان دست بیعت داده ای ...247شمارهٔ ۲۴۷: ما قدح جز زکف شاهد صادق نزنیم 248شمارهٔ ۲۴۸: گر میخری شکسته تو خود ما شکسته ای ...249شمارهٔ ۲۴۹: من بجز کار می و ساقی و ساغر نکنم 250شمارهٔ ۲۵۰: بار دیگر یارجویان بر در دیار آمدی ...251شمارهٔ ۲۵۱: ما بدین درگه بامید گدائی آمدیم 252شمارهٔ ۲۵۲: بیا که روی سوی کوی میفروش کنیم 253شمارهٔ ۲۵۳: بیا یکدم بگرد دل بر آئیم 254شمارهٔ ۲۵۴: از باده دوش سخت مخمورم 255شمارهٔ ۲۵۵: دیشب بیاد چشم تو بیدار بوده ایم 256شمارهٔ ۲۵۶: ز آبادی بویرانی رسیدیم 257شمارهٔ ۲۵۷: بر آن سرم که بکوی مغان سرای کنم 258شمارهٔ ۲۵۸: بر در میخانه امشب بزم نو آئین کنم 259شمارهٔ ۲۵۹: روزی فتد آخر که من این دام ببرم 260شمارهٔ ۲۶۰: من بشیشه درون پری دارم 261شمارهٔ ۲۶۱: ما فرو مانده در این ره به نخستین ...262شمارهٔ ۲۶۲: با خراباتیان رهی دارم 263شمارهٔ ۲۶۳: دلی از نازکی چون شیشه دارم 264شمارهٔ ۲۶۴: بگشای در خانه که نره گدائیم 265شمارهٔ ۲۶۵: خیز تا رخت از این کوی بیکسوی کنیم 266شمارهٔ ۲۶۶: من صراحی بزیر کش دارم 267شمارهٔ ۲۶۷: خیز ای همدم که یکدم ناله و زاری ک ...268شمارهٔ ۲۶۸: من پرستار روی و موی توام 269شمارهٔ ۲۶۹: باز از دل شیدائی، شوریده سری دارم 270شمارهٔ ۲۷۰: ما فاطمیان سید عالی نسبستیم 271شمارهٔ ۲۷۱: رفتی و رخ خوب تر اسیر ندیدیم 272شمارهٔ ۲۷۲: در کوی دوست با غم و باشیون آمدیم 273شمارهٔ ۲۷۳: خیال جنت الماوی نداریم 274شمارهٔ ۲۷۴: اگر بگسستی از ما، غم نداریم 275شمارهٔ ۲۷۵: یک نیمه دل را به جمال تو سپردیم 276شمارهٔ ۲۷۶: خیز ای بت شنگول و بده باده که مست ...277شمارهٔ ۲۷۷: ای بار خدا ره بسوی خویش نمایم 278شمارهٔ ۲۷۸: ز لعل دلکشت ای یارجانی مطلبی دارم 279شمارهٔ ۲۷۹: شبی که تنگ لبت را چو جان ببر گیرم 280شمارهٔ ۲۸۰: ایکاش که چون موی ابر روی تو افتم 281شمارهٔ ۲۸۱: با سر زلف پریش تو کشاکش دارم 282شمارهٔ ۲۸۲: ما چرا سخت در این حلقه گرفتار شدی ...283شمارهٔ ۲۸۳: دیوانه ام دیوانه ام 284شمارهٔ ۲۸۴: ما بسی مرحله دور و دراز آمده ایم 285شمارهٔ ۲۸۵: تشویش بدو زشت و کم و بیش نداریم 286شمارهٔ ۲۸۶: برخیز که گرد دل درویش برآئیم 287شمارهٔ ۲۸۷: خیز که تا بر در دل ره کنیم 288شمارهٔ ۲۸۸: سبحه را دیشب بشیخ شهر بردم ارمغان 289شمارهٔ ۲۸۹: نز خدایم میتوان بگریختن 290شمارهٔ ۲۹۰: گر نیستی از عاشقان از عاشقی افسان ...291شمارهٔ ۲۹۱: بنده را سر بر آستان بودن 292شمارهٔ ۲۹۲: جان و تن را بعشق سودا کن 293شمارهٔ ۲۹۳: ترکانه سحر تاخته آمد بسر من 294شمارهٔ ۲۹۴: وقت سحر آمد اهل ترتیب سحر کن 295شمارهٔ ۲۹۵: شب آمد جام می را مرحبا کن 296شمارهٔ ۲۹۶: خاتم از دست اهرمن بستان 297شمارهٔ ۲۹۷: در دل ویران خیال رای تو مهمان 298شمارهٔ ۲۹۸: روز و شب بیهده با اختر خود جنگ مک ...299شمارهٔ ۲۹۹: خدای جهان در جهان جهان 300شمارهٔ ۳۰۰: عیب دانشور بود با ناکسان صهبا زدن 301شمارهٔ ۳۰۱: رخ است آن یا چمن یا باغ نسرین 302شمارهٔ ۳۰۲: آن لعل لب و دهان خندان 303شمارهٔ ۳۰۳: بچنگ دیو اسیرم بدست غول زبون 304شمارهٔ ۳۰۴: روز ابر و ترشح باران 305شمارهٔ ۳۰۵: نمیدانم چه کردی با دل من 306شمارهٔ ۳۰۶: ای دشمن جان من و ای خیره تن من 307شمارهٔ ۳۰۷: عید شد باده مغانه بزن 308شمارهٔ ۳۰۸: کس را مسنج جز بترازوی خویشتن 309شمارهٔ ۳۰۹: چندانکه زیم با دل آسوده زیم من 310شمارهٔ ۳۱۰: نکرده ای ببر ای سرو جامه گلگون 311شمارهٔ ۳۱۱: در کفت دارم، دلی خارش بکن رارش بک ...312شمارهٔ ۳۱۲: امروز امیر در میخانه توئی تو 313شمارهٔ ۳۱۳: می نخوردی سخن از باده و از جام بگ ...314شمارهٔ ۳۱۴: سر تا بقدم ترک منا، جان و دلی تو 315شمارهٔ ۳۱۵: مبر در پیش زاهد نام باده 316شمارهٔ ۳۱۶: آن مست ببین بی خبر از خویش فتاده 317شمارهٔ ۳۱۷: ندارم توشه ای از بهر این ره 318شمارهٔ ۳۱۸: چهره را رنگی بده آبی بده 319شمارهٔ ۳۱۹: من بدین کهنه دلق و کهنه کلاه 320شمارهٔ ۳۲۰: ایشیخ جز این خرقه و دستار چه داری 321شمارهٔ ۳۲۱: زلفکا چند حیله ساز کنی 322شمارهٔ ۳۲۲: تن همه زشتی و بدی یارجلاخذبیدی 323شمارهٔ ۳۲۳: شیخنا بگذر از توئی و منی 324شمارهٔ ۳۲۴: این طره پر چین که شکن در شکن استی 325شمارهٔ ۳۲۵: هر جا سخن از شکر و قند و عسل استی 326شمارهٔ ۳۲۶: ای خواجه شنیدستم زین کوچه رهی دار ...327شمارهٔ ۳۲۷: سخن بگوی که شیرین لب و شکردهنی 328شمارهٔ ۳۲۸: قربان مقدمت که ببزم من آمدی 329شمارهٔ ۳۲۹: گر تلخ کنی و گر ترش روی 330شمارهٔ ۳۳۰: با رقیبان سر سفر داری 331شمارهٔ ۳۳۱: چون شود با ما اگر رسم ستم کمتر کن ...332شمارهٔ ۳۳۲: شنیدستم که با یاری نهانی 333شمارهٔ ۳۳۳: از فکرت و اندیشه در آزار چرائی 334شمارهٔ ۳۳۴: ترک من نیمه شب از در با چراغ آید ...335شمارهٔ ۳۳۵: ترک بدخوی جفا جوی بلا بالا توئی 336شمارهٔ ۳۳۶: چرا میل دل آزاری نداری 337شمارهٔ ۳۳۷: اگر یک جرعه می در شیشه داری 338شمارهٔ ۳۳۸: رفتم بدر پیر خرابات تو بودی 339شمارهٔ ۳۳۹: هر که را در ره طلب بینی 340شمارهٔ ۳۴۰: بده ایساقی بزم آنقدح هوش زدای 341شمارهٔ ۳۴۱: آشکارا، روز طعن و لعن زندان میکنی 342شمارهٔ ۳۴۲: امروز مرا جام ز باده تهی استی 343شمارهٔ ۳۴۳: تو از عالم جز این یکدم نداری 344شمارهٔ ۳۴۴: رهم در بزم جان و دل تو دادی 345شمارهٔ ۳۴۵: شنیده ام که تو ای خواجه کیمیا دار ...346شمارهٔ ۳۴۶: ای تیره تن ما که بجان دشمن مائی 347شمارهٔ ۳۴۷: یک امشبی که تو آسوده در کنار منی 348شمارهٔ ۳۴۸: خواهی از حرف بد اندیش سلامت باشی 349شمارهٔ ۳۴۹: امشب که منم با تو در اینخانه خالی 350شمارهٔ ۳۵۰: بجان دشمن بغیر تن نداری 351شمارهٔ ۳۵۱: تا چند کند دست تو با زلف تو بازی 352شمارهٔ ۳۵۲: رفته از ما و تو منی و توئی 353شمارهٔ ۳۵۳: هی خویش بیارای و خر خویش بیارای 354شمارهٔ ۳۵۴: تو با لب نمکین از چه قند گفتاری 355شمارهٔ ۳۵۵: در ده قدح باده که با زخم فراقی 356شمارهٔ ۳۵۶: چه خوش بود که شبی در کنار من خسبی 357شمارهٔ ۳۵۷: تا لاله صفت جانا گلگونه قبا کردی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ