به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

میرزا حبیب خراسانی

میرزا حبیب خراسانیغزل هاشمارهٔ ۱۴۶: هیچ می گوئی مراد دلداده ای دیوانه بود

580عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

هیچ می گوئی مراد دلداده ای دیوانه بود
با خیالم آشنا وز خویشتن بیگانه بود
هیچ می گوئی که نزد شمع رخسارم شبی
نیم جانی سوخته بال و پری پروانه بود
هیچ میآید بخاطر مرا ترا ای آفتاب
کز فروغت پرتوی در روزن اینخانه بود
هیچ میآید بخاطر شاه خوبانرا که شب
با گدا خفته بیک بالین و یک کاشانه بود
دست ما در گردنش افتاده چون طوق گران
چنگ ما در طره اش پیچید همچون شانه بود

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۴۵: ایخوش آنروزیکه شمعی بود و پروانه ...2شمارهٔ ۱۴۶: هیچ می گوئی مراد دلداده ای دیوانه ...3شمارهٔ ۱۴۷: این پایه که عقل و هنرش نام نهادند 4شمارهٔ ۱۴۸: حق بمن بنده چشم روشن داد 5شمارهٔ ۱۴۹: این سنگ جز بلطف تو گوهر نمی شود 6شمارهٔ ۱۵۰: خوشا کاین خانه را ویرانه سازند 7شمارهٔ ۱۵۱: پیر مغان گناه مرا گر ثواب کرد 8شمارهٔ ۱۵۲: کفر زلف تو عرض ایمان کرد 9شمارهٔ ۱۵۳: صبح است و صبوح است بیائید بیائید 10شمارهٔ ۱۵۴: میزند روز و شب جرس فریاد 11شمارهٔ ۱۵۵: بیا که طره تو میل شور و شر دارد 12شمارهٔ ۱۵۶: بنده گر سر بر آستان باشد 13شمارهٔ ۱۵۷: هر دم بشارتهای دل از هاتف جان می ...14شمارهٔ ۱۵۸: آزار تو ایدوست دل آزار نباشد 15شمارهٔ ۱۵۹: حلقه بر هر در زدم دیدم در میخانه ...16شمارهٔ ۱۶۰: شاهدی مستانه آمد زاهدی مستور شد 17شمارهٔ ۱۶۱: ترکیم سحرگاهان، در بستر خواب آمد 18شمارهٔ ۱۶۲: ساقی امشب گوئیا زردشت پیغمبر بود 19شمارهٔ ۱۶۳: هردم بشارتهای جان، از هاتف دل میر ...20شمارهٔ ۱۶۴: عمر برآمد مرا به نیمه هفتاد 21شمارهٔ ۱۶۵: بنقد حال شدم خاک هر چه بادا باد 22شمارهٔ ۱۶۶: ترکم امشب بسرا بیخود و مدهوش آمد 23شمارهٔ ۱۶۷: هر که امروز فکر فردا کرد 24شمارهٔ ۱۶۸: خوشا شراب و جوانی و می ببانگ سرود 25شمارهٔ ۱۶۹: بنویس نامه گر رقم قتل ما بود 26شمارهٔ ۱۷۰: مثال مومن از مزمار گفتند 27شمارهٔ ۱۷۱: باغ را نوبت نشور آمد 28شمارهٔ ۱۷۲: تیره شد گیتی و هنگام طرب باز آمد 29شمارهٔ ۱۷۳: آمد مه خورداد که در غم نتوان بود 30شمارهٔ ۱۷۴: حرف ما با تو شب دوش چه بود 31شمارهٔ ۱۷۵: دوش ترک مست ما با طره آشفته بود 32شمارهٔ ۱۷۶: کفر زلف تو دگر باره مسلمانم کرد 33شمارهٔ ۱۷۷: چشم مست تو مگر باز چه در سر دارد 34شمارهٔ ۱۷۸: لطف تو سنگ را بنظر گوهر آورد 35شمارهٔ ۱۷۹: این همه آشوب و غوغا بر سر کوی تو ...36شمارهٔ ۱۸۰: نگینی گر بدست جم نباشد 37شمارهٔ ۱۸۱: باده نوشان بیخود از جام تواند 38شمارهٔ ۱۸۲: بهار شد که جهان خرمی ز سر گیرد 39شمارهٔ ۱۸۳: عشق آمد و یکباره ز خود بی خبرش کر ...40شمارهٔ ۱۸۴: میرود نیسان و میآید ایار 41شمارهٔ ۱۸۵: نبیند روی لیلی کس در این دار 42شمارهٔ ۱۸۶: بر چهره تو طره پیراسته خوشتر 43شمارهٔ ۱۸۷: الا تا کی حدیث از عمر و عمار 44شمارهٔ ۱۸۸: ای گشته یک امروز تو از محفل ما دو ...45شمارهٔ ۱۸۹: در دشت مرو بصید نخجیر 46شمارهٔ ۱۹۰: چه خوش است آنکه شبی از سر شب تا ب ...47شمارهٔ ۱۹۱: بر خیز که خاست باد شبگیر 48شمارهٔ ۱۹۲: خواجه در آرزوی عمر دراز 49شمارهٔ ۱۹۳: شوریست عجب در سر شوریده سران باز 50شمارهٔ ۱۹۴: بر وی درازتر شود این آرزو و آز 51شمارهٔ ۱۹۵: زان طره در هم دل آویز 52شمارهٔ ۱۹۶: گوهر خود را هویدا کن کمال اینست و ...53شمارهٔ ۱۹۷: خروس صبح زد سبوح و قدوس 54شمارهٔ ۱۹۸: نوبتی صبح فرو کوفت کوس 55شمارهٔ ۱۹۹: نه درد جوی و نه اندر هوای درمان ب ...56شمارهٔ ۲۰۰: گفته بودی کز پریشانی شدم چون موی ...57شمارهٔ ۲۰۱: حلقه در گوش چو دف چنگ صفت سر در پ ...58شمارهٔ ۲۰۲: دل نبندی بچرخ و دورانش 59شمارهٔ ۲۰۳: بدستم افتد اگر باز زلف پر شکنش 60شمارهٔ ۲۰۴: ای آفت جان و فتنه هوش 61شمارهٔ ۲۰۵: تو خواجه ای و منت جون غلام حلقه ب ...62شمارهٔ ۲۰۶: هر چه آید ز رنج و راحت پیش 63شمارهٔ ۲۰۷: گر دماغت تر نشد ای شیخ شهر از جام ...64شمارهٔ ۲۰۸: چون گریزد شیخ شهر از نام عشق 65شمارهٔ ۲۰۹: نزند دم فلک بجز دم عشق 66شمارهٔ ۲۱۰: باز رسید از یمن، نفخه زحمن عشق 67شمارهٔ ۲۱۱: نیمه از خاک و نیمه از افلاک 68شمارهٔ ۲۱۲: رفت از عمرم ای پسر چل سال 69شمارهٔ ۲۱۳: چند از این ترهات بیحاصل 70شمارهٔ ۲۱۴: هر روز بدیدار تو آیم ز در دل 71شمارهٔ ۲۱۵: هر چه در قرآن خدا فرموده از خمرو ...72شمارهٔ ۲۱۶: شکرلله که شدی باخبر از عالم دل 73شمارهٔ ۲۱۷: این خواجه گر رهد ز غم و حسرت اجل 74شمارهٔ ۲۱۸: گرد لعل دلفریبت کرده منزل تیره خا ...75شمارهٔ ۲۱۹: میرود اندیشه عشق تو چون جان در تن ...76شمارهٔ ۲۲۰: هان و هان ای بهار فضل و کمال 77شمارهٔ ۲۲۱: امشب بدر پیر مغان ولوله داریم 78شمارهٔ ۲۲۲: چنان دیوانه و بیهوش و مستم 79شمارهٔ ۲۲۳: بخاطر از کسی باری ندارم 80شمارهٔ ۲۲۴: افتد که شبی از کف تو جام ستانیم 81شمارهٔ ۲۲۵: ما بپای خم می سر بشکنیم 82شمارهٔ ۲۲۶: مستانه باز تا در میخانه میروم 83شمارهٔ ۲۲۷: تا بکی همراهی این عقل سرگردان کنم 84شمارهٔ ۲۲۸: نیمه هشیاریم و یک نیم دگر مستانه ...85شمارهٔ ۲۲۹: خداوندا عجب شوریده رائیم 86شمارهٔ ۲۳۰: بجرم آنکه تو خون کرده ای دل ما را 87شمارهٔ ۲۳۱: بنده ام بنده ولی بیخردم 88شمارهٔ ۲۳۲: در این خرمن گدائی خوشه چینم 89شمارهٔ ۲۳۳: دوش دو بهره نرفته ز شبم 90شمارهٔ ۲۳۴: ما بیخودان مست که رند و قلندریم 91شمارهٔ ۲۳۵: در رود کنگ دره تنگی گرفته ایم 92شمارهٔ ۲۳۶: ای خواجه با تو من سخنی مختصر کنم 93شمارهٔ ۲۳۷: گر تو می در خواب خوردی، ما به بید ...94شمارهٔ ۲۳۸: زر چه باشد که نثار کف پای تو کنم 95شمارهٔ ۲۳۹: بتقریبی ز ما گاهی ببر نام 96شمارهٔ ۲۴۰: یک بوسه زلعل لب دلجوی تو خواهم 97شمارهٔ ۲۴۱: ما راز نهانیم که در قلب جهانیم 98شمارهٔ ۲۴۲: از قول دوست ما بیکی مرحبا خوشیم 99شمارهٔ ۲۴۳: چون شود سردی فزون کار می و ساغر ک ...100شمارهٔ ۲۴۴: بتی شیرین لب اما ترشروی و تند خو ...101شمارهٔ ۲۴۵: باده پیش آر که ما گوش بغوغا ندهیم 102شمارهٔ ۲۴۶: با سبوی میفروشان دست بیعت داده ای ...103شمارهٔ ۲۴۷: ما قدح جز زکف شاهد صادق نزنیم 104شمارهٔ ۲۴۸: گر میخری شکسته تو خود ما شکسته ای ...105شمارهٔ ۲۴۹: من بجز کار می و ساقی و ساغر نکنم 106شمارهٔ ۲۵۰: بار دیگر یارجویان بر در دیار آمدی ...107شمارهٔ ۲۵۱: ما بدین درگه بامید گدائی آمدیم 108شمارهٔ ۲۵۲: بیا که روی سوی کوی میفروش کنیم 109شمارهٔ ۲۵۳: بیا یکدم بگرد دل بر آئیم 110شمارهٔ ۲۵۴: از باده دوش سخت مخمورم 111شمارهٔ ۲۵۵: دیشب بیاد چشم تو بیدار بوده ایم 112شمارهٔ ۲۵۶: ز آبادی بویرانی رسیدیم 113شمارهٔ ۲۵۷: بر آن سرم که بکوی مغان سرای کنم 114شمارهٔ ۲۵۸: بر در میخانه امشب بزم نو آئین کنم 115شمارهٔ ۲۵۹: روزی فتد آخر که من این دام ببرم 116شمارهٔ ۲۶۰: من بشیشه درون پری دارم 117شمارهٔ ۲۶۱: ما فرو مانده در این ره به نخستین ...118شمارهٔ ۲۶۲: با خراباتیان رهی دارم 119شمارهٔ ۲۶۳: دلی از نازکی چون شیشه دارم 120شمارهٔ ۲۶۴: بگشای در خانه که نره گدائیم 121شمارهٔ ۲۶۵: خیز تا رخت از این کوی بیکسوی کنیم 122شمارهٔ ۲۶۶: من صراحی بزیر کش دارم 123شمارهٔ ۲۶۷: خیز ای همدم که یکدم ناله و زاری ک ...124شمارهٔ ۲۶۸: من پرستار روی و موی توام 125شمارهٔ ۲۶۹: باز از دل شیدائی، شوریده سری دارم 126شمارهٔ ۲۷۰: ما فاطمیان سید عالی نسبستیم 127شمارهٔ ۲۷۱: رفتی و رخ خوب تر اسیر ندیدیم 128شمارهٔ ۲۷۲: در کوی دوست با غم و باشیون آمدیم 129شمارهٔ ۲۷۳: خیال جنت الماوی نداریم 130شمارهٔ ۲۷۴: اگر بگسستی از ما، غم نداریم 131شمارهٔ ۲۷۵: یک نیمه دل را به جمال تو سپردیم 132شمارهٔ ۲۷۶: خیز ای بت شنگول و بده باده که مست ...133شمارهٔ ۲۷۷: ای بار خدا ره بسوی خویش نمایم 134شمارهٔ ۲۷۸: ز لعل دلکشت ای یارجانی مطلبی دارم 135شمارهٔ ۲۷۹: شبی که تنگ لبت را چو جان ببر گیرم 136شمارهٔ ۲۸۰: ایکاش که چون موی ابر روی تو افتم 137شمارهٔ ۲۸۱: با سر زلف پریش تو کشاکش دارم 138شمارهٔ ۲۸۲: ما چرا سخت در این حلقه گرفتار شدی ...139شمارهٔ ۲۸۳: دیوانه ام دیوانه ام 140شمارهٔ ۲۸۴: ما بسی مرحله دور و دراز آمده ایم 141شمارهٔ ۲۸۵: تشویش بدو زشت و کم و بیش نداریم 142شمارهٔ ۲۸۶: برخیز که گرد دل درویش برآئیم 143شمارهٔ ۲۸۷: خیز که تا بر در دل ره کنیم 144شمارهٔ ۲۸۸: سبحه را دیشب بشیخ شهر بردم ارمغان 145شمارهٔ ۲۸۹: نز خدایم میتوان بگریختن 146شمارهٔ ۲۹۰: گر نیستی از عاشقان از عاشقی افسان ...147شمارهٔ ۲۹۱: بنده را سر بر آستان بودن 148شمارهٔ ۲۹۲: جان و تن را بعشق سودا کن 149شمارهٔ ۲۹۳: ترکانه سحر تاخته آمد بسر من 150شمارهٔ ۲۹۴: وقت سحر آمد اهل ترتیب سحر کن 151شمارهٔ ۲۹۵: شب آمد جام می را مرحبا کن 152شمارهٔ ۲۹۶: خاتم از دست اهرمن بستان 153شمارهٔ ۲۹۷: در دل ویران خیال رای تو مهمان 154شمارهٔ ۲۹۸: روز و شب بیهده با اختر خود جنگ مک ...155شمارهٔ ۲۹۹: خدای جهان در جهان جهان 156شمارهٔ ۳۰۰: عیب دانشور بود با ناکسان صهبا زدن 157شمارهٔ ۳۰۱: رخ است آن یا چمن یا باغ نسرین 158شمارهٔ ۳۰۲: آن لعل لب و دهان خندان 159شمارهٔ ۳۰۳: بچنگ دیو اسیرم بدست غول زبون 160شمارهٔ ۳۰۴: روز ابر و ترشح باران 161شمارهٔ ۳۰۵: نمیدانم چه کردی با دل من 162شمارهٔ ۳۰۶: ای دشمن جان من و ای خیره تن من 163شمارهٔ ۳۰۷: عید شد باده مغانه بزن 164شمارهٔ ۳۰۸: کس را مسنج جز بترازوی خویشتن 165شمارهٔ ۳۰۹: چندانکه زیم با دل آسوده زیم من 166شمارهٔ ۳۱۰: نکرده ای ببر ای سرو جامه گلگون 167شمارهٔ ۳۱۱: در کفت دارم، دلی خارش بکن رارش بک ...168شمارهٔ ۳۱۲: امروز امیر در میخانه توئی تو 169شمارهٔ ۳۱۳: می نخوردی سخن از باده و از جام بگ ...170شمارهٔ ۳۱۴: سر تا بقدم ترک منا، جان و دلی تو 171شمارهٔ ۳۱۵: مبر در پیش زاهد نام باده 172شمارهٔ ۳۱۶: آن مست ببین بی خبر از خویش فتاده 173شمارهٔ ۳۱۷: ندارم توشه ای از بهر این ره 174شمارهٔ ۳۱۸: چهره را رنگی بده آبی بده 175شمارهٔ ۳۱۹: من بدین کهنه دلق و کهنه کلاه 176شمارهٔ ۳۲۰: ایشیخ جز این خرقه و دستار چه داری 177شمارهٔ ۳۲۱: زلفکا چند حیله ساز کنی 178شمارهٔ ۳۲۲: تن همه زشتی و بدی یارجلاخذبیدی 179شمارهٔ ۳۲۳: شیخنا بگذر از توئی و منی 180شمارهٔ ۳۲۴: این طره پر چین که شکن در شکن استی 181شمارهٔ ۳۲۵: هر جا سخن از شکر و قند و عسل استی 182شمارهٔ ۳۲۶: ای خواجه شنیدستم زین کوچه رهی دار ...183شمارهٔ ۳۲۷: سخن بگوی که شیرین لب و شکردهنی 184شمارهٔ ۳۲۸: قربان مقدمت که ببزم من آمدی 185شمارهٔ ۳۲۹: گر تلخ کنی و گر ترش روی 186شمارهٔ ۳۳۰: با رقیبان سر سفر داری 187شمارهٔ ۳۳۱: چون شود با ما اگر رسم ستم کمتر کن ...188شمارهٔ ۳۳۲: شنیدستم که با یاری نهانی 189شمارهٔ ۳۳۳: از فکرت و اندیشه در آزار چرائی 190شمارهٔ ۳۳۴: ترک من نیمه شب از در با چراغ آید ...191شمارهٔ ۳۳۵: ترک بدخوی جفا جوی بلا بالا توئی 192شمارهٔ ۳۳۶: چرا میل دل آزاری نداری 193شمارهٔ ۳۳۷: اگر یک جرعه می در شیشه داری 194شمارهٔ ۳۳۸: رفتم بدر پیر خرابات تو بودی 195شمارهٔ ۳۳۹: هر که را در ره طلب بینی 196شمارهٔ ۳۴۰: بده ایساقی بزم آنقدح هوش زدای 197شمارهٔ ۳۴۱: آشکارا، روز طعن و لعن زندان میکنی 198شمارهٔ ۳۴۲: امروز مرا جام ز باده تهی استی 199شمارهٔ ۳۴۳: تو از عالم جز این یکدم نداری 200شمارهٔ ۳۴۴: رهم در بزم جان و دل تو دادی 201شمارهٔ ۳۴۵: شنیده ام که تو ای خواجه کیمیا دار ...202شمارهٔ ۳۴۶: ای تیره تن ما که بجان دشمن مائی 203شمارهٔ ۳۴۷: یک امشبی که تو آسوده در کنار منی 204شمارهٔ ۳۴۸: خواهی از حرف بد اندیش سلامت باشی 205شمارهٔ ۳۴۹: امشب که منم با تو در اینخانه خالی 206شمارهٔ ۳۵۰: بجان دشمن بغیر تن نداری 207شمارهٔ ۳۵۱: تا چند کند دست تو با زلف تو بازی 208شمارهٔ ۳۵۲: رفته از ما و تو منی و توئی 209شمارهٔ ۳۵۳: هی خویش بیارای و خر خویش بیارای 210شمارهٔ ۳۵۴: تو با لب نمکین از چه قند گفتاری 211شمارهٔ ۳۵۵: در ده قدح باده که با زخم فراقی 212شمارهٔ ۳۵۶: چه خوش بود که شبی در کنار من خسبی 213شمارهٔ ۳۵۷: تا لاله صفت جانا گلگونه قبا کردی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ