به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

میرزا حبیب خراسانی

میرزا حبیب خراسانیغزل هاشمارهٔ ۱۴۷: این پایه که عقل و هنرش نام نهادند

590عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

این پایه که عقل و هنرش نام نهادند
سرمایه فتح و ظفرش نام نهادند
دیدم هم بیدانشی و بی خبری بود
از شعبده علم و خبرش نام نهادند
خود بینی و کبر و حسد و عجب و ریا بود
دانشوری و فضل و فرش نام نهادند
صد بند و گره از غم دل بر سر و بردوش
در هم زده تاج و کمرش نام نهادند
بر خاک فتاد از مه و از مهر فروغی
این بیخردان سیم و زرش نام نهادند
خون شد دل خورشید ز بی برگی این خاک
از عشوه عقیق و گهرش نام نهادند
راز دل افلاک بیک مشت گل و خاک
بنهفته بصورت بشرش نام نهادند
گه یوسف و یعقوب گهی شیث و گه ایوب
گه نوح و گهی بوالبشرش نام نهادند
گه خواجه لولاک گهی خسرو افلاک
گه باب شبیر و شبرش نام نهادند
خواندند گهی خواجه هر منعم و درویش
گه خالق هر خیر و شرش نام نهادند
القصه که از تابش رخسار علی بود
یک جلوه که شمس و قمرش نام نهادند
در خاک نهان ریشه و بر چرخ عیان شاخ
گاهی شجر و گه ثمرش نام نهادند
زاده زدمش آدم و او زاده ز آدم
گاهی پدر و گه پسرش نام نهادند
از زلف و رخ او بدل چرخ خیالی
تابید که شام و سحرش نام نهادند

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۴۶: هیچ می گوئی مراد دلداده ای دیوانه ...2شمارهٔ ۱۴۷: این پایه که عقل و هنرش نام نهادند 3شمارهٔ ۱۴۸: حق بمن بنده چشم روشن داد 4شمارهٔ ۱۴۹: این سنگ جز بلطف تو گوهر نمی شود 5شمارهٔ ۱۵۰: خوشا کاین خانه را ویرانه سازند 6شمارهٔ ۱۵۱: پیر مغان گناه مرا گر ثواب کرد 7شمارهٔ ۱۵۲: کفر زلف تو عرض ایمان کرد 8شمارهٔ ۱۵۳: صبح است و صبوح است بیائید بیائید 9شمارهٔ ۱۵۴: میزند روز و شب جرس فریاد 10شمارهٔ ۱۵۵: بیا که طره تو میل شور و شر دارد 11شمارهٔ ۱۵۶: بنده گر سر بر آستان باشد 12شمارهٔ ۱۵۷: هر دم بشارتهای دل از هاتف جان می ...13شمارهٔ ۱۵۸: آزار تو ایدوست دل آزار نباشد 14شمارهٔ ۱۵۹: حلقه بر هر در زدم دیدم در میخانه ...15شمارهٔ ۱۶۰: شاهدی مستانه آمد زاهدی مستور شد 16شمارهٔ ۱۶۱: ترکیم سحرگاهان، در بستر خواب آمد 17شمارهٔ ۱۶۲: ساقی امشب گوئیا زردشت پیغمبر بود 18شمارهٔ ۱۶۳: هردم بشارتهای جان، از هاتف دل میر ...19شمارهٔ ۱۶۴: عمر برآمد مرا به نیمه هفتاد 20شمارهٔ ۱۶۵: بنقد حال شدم خاک هر چه بادا باد 21شمارهٔ ۱۶۶: ترکم امشب بسرا بیخود و مدهوش آمد 22شمارهٔ ۱۶۷: هر که امروز فکر فردا کرد 23شمارهٔ ۱۶۸: خوشا شراب و جوانی و می ببانگ سرود 24شمارهٔ ۱۶۹: بنویس نامه گر رقم قتل ما بود 25شمارهٔ ۱۷۰: مثال مومن از مزمار گفتند 26شمارهٔ ۱۷۱: باغ را نوبت نشور آمد 27شمارهٔ ۱۷۲: تیره شد گیتی و هنگام طرب باز آمد 28شمارهٔ ۱۷۳: آمد مه خورداد که در غم نتوان بود 29شمارهٔ ۱۷۴: حرف ما با تو شب دوش چه بود 30شمارهٔ ۱۷۵: دوش ترک مست ما با طره آشفته بود 31شمارهٔ ۱۷۶: کفر زلف تو دگر باره مسلمانم کرد 32شمارهٔ ۱۷۷: چشم مست تو مگر باز چه در سر دارد 33شمارهٔ ۱۷۸: لطف تو سنگ را بنظر گوهر آورد 34شمارهٔ ۱۷۹: این همه آشوب و غوغا بر سر کوی تو ...35شمارهٔ ۱۸۰: نگینی گر بدست جم نباشد 36شمارهٔ ۱۸۱: باده نوشان بیخود از جام تواند 37شمارهٔ ۱۸۲: بهار شد که جهان خرمی ز سر گیرد 38شمارهٔ ۱۸۳: عشق آمد و یکباره ز خود بی خبرش کر ...39شمارهٔ ۱۸۴: میرود نیسان و میآید ایار 40شمارهٔ ۱۸۵: نبیند روی لیلی کس در این دار 41شمارهٔ ۱۸۶: بر چهره تو طره پیراسته خوشتر 42شمارهٔ ۱۸۷: الا تا کی حدیث از عمر و عمار 43شمارهٔ ۱۸۸: ای گشته یک امروز تو از محفل ما دو ...44شمارهٔ ۱۸۹: در دشت مرو بصید نخجیر 45شمارهٔ ۱۹۰: چه خوش است آنکه شبی از سر شب تا ب ...46شمارهٔ ۱۹۱: بر خیز که خاست باد شبگیر 47شمارهٔ ۱۹۲: خواجه در آرزوی عمر دراز 48شمارهٔ ۱۹۳: شوریست عجب در سر شوریده سران باز 49شمارهٔ ۱۹۴: بر وی درازتر شود این آرزو و آز 50شمارهٔ ۱۹۵: زان طره در هم دل آویز 51شمارهٔ ۱۹۶: گوهر خود را هویدا کن کمال اینست و ...52شمارهٔ ۱۹۷: خروس صبح زد سبوح و قدوس 53شمارهٔ ۱۹۸: نوبتی صبح فرو کوفت کوس 54شمارهٔ ۱۹۹: نه درد جوی و نه اندر هوای درمان ب ...55شمارهٔ ۲۰۰: گفته بودی کز پریشانی شدم چون موی ...56شمارهٔ ۲۰۱: حلقه در گوش چو دف چنگ صفت سر در پ ...57شمارهٔ ۲۰۲: دل نبندی بچرخ و دورانش 58شمارهٔ ۲۰۳: بدستم افتد اگر باز زلف پر شکنش 59شمارهٔ ۲۰۴: ای آفت جان و فتنه هوش 60شمارهٔ ۲۰۵: تو خواجه ای و منت جون غلام حلقه ب ...61شمارهٔ ۲۰۶: هر چه آید ز رنج و راحت پیش 62شمارهٔ ۲۰۷: گر دماغت تر نشد ای شیخ شهر از جام ...63شمارهٔ ۲۰۸: چون گریزد شیخ شهر از نام عشق 64شمارهٔ ۲۰۹: نزند دم فلک بجز دم عشق 65شمارهٔ ۲۱۰: باز رسید از یمن، نفخه زحمن عشق 66شمارهٔ ۲۱۱: نیمه از خاک و نیمه از افلاک 67شمارهٔ ۲۱۲: رفت از عمرم ای پسر چل سال 68شمارهٔ ۲۱۳: چند از این ترهات بیحاصل 69شمارهٔ ۲۱۴: هر روز بدیدار تو آیم ز در دل 70شمارهٔ ۲۱۵: هر چه در قرآن خدا فرموده از خمرو ...71شمارهٔ ۲۱۶: شکرلله که شدی باخبر از عالم دل 72شمارهٔ ۲۱۷: این خواجه گر رهد ز غم و حسرت اجل 73شمارهٔ ۲۱۸: گرد لعل دلفریبت کرده منزل تیره خا ...74شمارهٔ ۲۱۹: میرود اندیشه عشق تو چون جان در تن ...75شمارهٔ ۲۲۰: هان و هان ای بهار فضل و کمال 76شمارهٔ ۲۲۱: امشب بدر پیر مغان ولوله داریم 77شمارهٔ ۲۲۲: چنان دیوانه و بیهوش و مستم 78شمارهٔ ۲۲۳: بخاطر از کسی باری ندارم 79شمارهٔ ۲۲۴: افتد که شبی از کف تو جام ستانیم 80شمارهٔ ۲۲۵: ما بپای خم می سر بشکنیم 81شمارهٔ ۲۲۶: مستانه باز تا در میخانه میروم 82شمارهٔ ۲۲۷: تا بکی همراهی این عقل سرگردان کنم 83شمارهٔ ۲۲۸: نیمه هشیاریم و یک نیم دگر مستانه ...84شمارهٔ ۲۲۹: خداوندا عجب شوریده رائیم 85شمارهٔ ۲۳۰: بجرم آنکه تو خون کرده ای دل ما را 86شمارهٔ ۲۳۱: بنده ام بنده ولی بیخردم 87شمارهٔ ۲۳۲: در این خرمن گدائی خوشه چینم 88شمارهٔ ۲۳۳: دوش دو بهره نرفته ز شبم 89شمارهٔ ۲۳۴: ما بیخودان مست که رند و قلندریم 90شمارهٔ ۲۳۵: در رود کنگ دره تنگی گرفته ایم 91شمارهٔ ۲۳۶: ای خواجه با تو من سخنی مختصر کنم 92شمارهٔ ۲۳۷: گر تو می در خواب خوردی، ما به بید ...93شمارهٔ ۲۳۸: زر چه باشد که نثار کف پای تو کنم 94شمارهٔ ۲۳۹: بتقریبی ز ما گاهی ببر نام 95شمارهٔ ۲۴۰: یک بوسه زلعل لب دلجوی تو خواهم 96شمارهٔ ۲۴۱: ما راز نهانیم که در قلب جهانیم 97شمارهٔ ۲۴۲: از قول دوست ما بیکی مرحبا خوشیم 98شمارهٔ ۲۴۳: چون شود سردی فزون کار می و ساغر ک ...99شمارهٔ ۲۴۴: بتی شیرین لب اما ترشروی و تند خو ...100شمارهٔ ۲۴۵: باده پیش آر که ما گوش بغوغا ندهیم 101شمارهٔ ۲۴۶: با سبوی میفروشان دست بیعت داده ای ...102شمارهٔ ۲۴۷: ما قدح جز زکف شاهد صادق نزنیم 103شمارهٔ ۲۴۸: گر میخری شکسته تو خود ما شکسته ای ...104شمارهٔ ۲۴۹: من بجز کار می و ساقی و ساغر نکنم 105شمارهٔ ۲۵۰: بار دیگر یارجویان بر در دیار آمدی ...106شمارهٔ ۲۵۱: ما بدین درگه بامید گدائی آمدیم 107شمارهٔ ۲۵۲: بیا که روی سوی کوی میفروش کنیم 108شمارهٔ ۲۵۳: بیا یکدم بگرد دل بر آئیم 109شمارهٔ ۲۵۴: از باده دوش سخت مخمورم 110شمارهٔ ۲۵۵: دیشب بیاد چشم تو بیدار بوده ایم 111شمارهٔ ۲۵۶: ز آبادی بویرانی رسیدیم 112شمارهٔ ۲۵۷: بر آن سرم که بکوی مغان سرای کنم 113شمارهٔ ۲۵۸: بر در میخانه امشب بزم نو آئین کنم 114شمارهٔ ۲۵۹: روزی فتد آخر که من این دام ببرم 115شمارهٔ ۲۶۰: من بشیشه درون پری دارم 116شمارهٔ ۲۶۱: ما فرو مانده در این ره به نخستین ...117شمارهٔ ۲۶۲: با خراباتیان رهی دارم 118شمارهٔ ۲۶۳: دلی از نازکی چون شیشه دارم 119شمارهٔ ۲۶۴: بگشای در خانه که نره گدائیم 120شمارهٔ ۲۶۵: خیز تا رخت از این کوی بیکسوی کنیم 121شمارهٔ ۲۶۶: من صراحی بزیر کش دارم 122شمارهٔ ۲۶۷: خیز ای همدم که یکدم ناله و زاری ک ...123شمارهٔ ۲۶۸: من پرستار روی و موی توام 124شمارهٔ ۲۶۹: باز از دل شیدائی، شوریده سری دارم 125شمارهٔ ۲۷۰: ما فاطمیان سید عالی نسبستیم 126شمارهٔ ۲۷۱: رفتی و رخ خوب تر اسیر ندیدیم 127شمارهٔ ۲۷۲: در کوی دوست با غم و باشیون آمدیم 128شمارهٔ ۲۷۳: خیال جنت الماوی نداریم 129شمارهٔ ۲۷۴: اگر بگسستی از ما، غم نداریم 130شمارهٔ ۲۷۵: یک نیمه دل را به جمال تو سپردیم 131شمارهٔ ۲۷۶: خیز ای بت شنگول و بده باده که مست ...132شمارهٔ ۲۷۷: ای بار خدا ره بسوی خویش نمایم 133شمارهٔ ۲۷۸: ز لعل دلکشت ای یارجانی مطلبی دارم 134شمارهٔ ۲۷۹: شبی که تنگ لبت را چو جان ببر گیرم 135شمارهٔ ۲۸۰: ایکاش که چون موی ابر روی تو افتم 136شمارهٔ ۲۸۱: با سر زلف پریش تو کشاکش دارم 137شمارهٔ ۲۸۲: ما چرا سخت در این حلقه گرفتار شدی ...138شمارهٔ ۲۸۳: دیوانه ام دیوانه ام 139شمارهٔ ۲۸۴: ما بسی مرحله دور و دراز آمده ایم 140شمارهٔ ۲۸۵: تشویش بدو زشت و کم و بیش نداریم 141شمارهٔ ۲۸۶: برخیز که گرد دل درویش برآئیم 142شمارهٔ ۲۸۷: خیز که تا بر در دل ره کنیم 143شمارهٔ ۲۸۸: سبحه را دیشب بشیخ شهر بردم ارمغان 144شمارهٔ ۲۸۹: نز خدایم میتوان بگریختن 145شمارهٔ ۲۹۰: گر نیستی از عاشقان از عاشقی افسان ...146شمارهٔ ۲۹۱: بنده را سر بر آستان بودن 147شمارهٔ ۲۹۲: جان و تن را بعشق سودا کن 148شمارهٔ ۲۹۳: ترکانه سحر تاخته آمد بسر من 149شمارهٔ ۲۹۴: وقت سحر آمد اهل ترتیب سحر کن 150شمارهٔ ۲۹۵: شب آمد جام می را مرحبا کن 151شمارهٔ ۲۹۶: خاتم از دست اهرمن بستان 152شمارهٔ ۲۹۷: در دل ویران خیال رای تو مهمان 153شمارهٔ ۲۹۸: روز و شب بیهده با اختر خود جنگ مک ...154شمارهٔ ۲۹۹: خدای جهان در جهان جهان 155شمارهٔ ۳۰۰: عیب دانشور بود با ناکسان صهبا زدن 156شمارهٔ ۳۰۱: رخ است آن یا چمن یا باغ نسرین 157شمارهٔ ۳۰۲: آن لعل لب و دهان خندان 158شمارهٔ ۳۰۳: بچنگ دیو اسیرم بدست غول زبون 159شمارهٔ ۳۰۴: روز ابر و ترشح باران 160شمارهٔ ۳۰۵: نمیدانم چه کردی با دل من 161شمارهٔ ۳۰۶: ای دشمن جان من و ای خیره تن من 162شمارهٔ ۳۰۷: عید شد باده مغانه بزن 163شمارهٔ ۳۰۸: کس را مسنج جز بترازوی خویشتن 164شمارهٔ ۳۰۹: چندانکه زیم با دل آسوده زیم من 165شمارهٔ ۳۱۰: نکرده ای ببر ای سرو جامه گلگون 166شمارهٔ ۳۱۱: در کفت دارم، دلی خارش بکن رارش بک ...167شمارهٔ ۳۱۲: امروز امیر در میخانه توئی تو 168شمارهٔ ۳۱۳: می نخوردی سخن از باده و از جام بگ ...169شمارهٔ ۳۱۴: سر تا بقدم ترک منا، جان و دلی تو 170شمارهٔ ۳۱۵: مبر در پیش زاهد نام باده 171شمارهٔ ۳۱۶: آن مست ببین بی خبر از خویش فتاده 172شمارهٔ ۳۱۷: ندارم توشه ای از بهر این ره 173شمارهٔ ۳۱۸: چهره را رنگی بده آبی بده 174شمارهٔ ۳۱۹: من بدین کهنه دلق و کهنه کلاه 175شمارهٔ ۳۲۰: ایشیخ جز این خرقه و دستار چه داری 176شمارهٔ ۳۲۱: زلفکا چند حیله ساز کنی 177شمارهٔ ۳۲۲: تن همه زشتی و بدی یارجلاخذبیدی 178شمارهٔ ۳۲۳: شیخنا بگذر از توئی و منی 179شمارهٔ ۳۲۴: این طره پر چین که شکن در شکن استی 180شمارهٔ ۳۲۵: هر جا سخن از شکر و قند و عسل استی 181شمارهٔ ۳۲۶: ای خواجه شنیدستم زین کوچه رهی دار ...182شمارهٔ ۳۲۷: سخن بگوی که شیرین لب و شکردهنی 183شمارهٔ ۳۲۸: قربان مقدمت که ببزم من آمدی 184شمارهٔ ۳۲۹: گر تلخ کنی و گر ترش روی 185شمارهٔ ۳۳۰: با رقیبان سر سفر داری 186شمارهٔ ۳۳۱: چون شود با ما اگر رسم ستم کمتر کن ...187شمارهٔ ۳۳۲: شنیدستم که با یاری نهانی 188شمارهٔ ۳۳۳: از فکرت و اندیشه در آزار چرائی 189شمارهٔ ۳۳۴: ترک من نیمه شب از در با چراغ آید ...190شمارهٔ ۳۳۵: ترک بدخوی جفا جوی بلا بالا توئی 191شمارهٔ ۳۳۶: چرا میل دل آزاری نداری 192شمارهٔ ۳۳۷: اگر یک جرعه می در شیشه داری 193شمارهٔ ۳۳۸: رفتم بدر پیر خرابات تو بودی 194شمارهٔ ۳۳۹: هر که را در ره طلب بینی 195شمارهٔ ۳۴۰: بده ایساقی بزم آنقدح هوش زدای 196شمارهٔ ۳۴۱: آشکارا، روز طعن و لعن زندان میکنی 197شمارهٔ ۳۴۲: امروز مرا جام ز باده تهی استی 198شمارهٔ ۳۴۳: تو از عالم جز این یکدم نداری 199شمارهٔ ۳۴۴: رهم در بزم جان و دل تو دادی 200شمارهٔ ۳۴۵: شنیده ام که تو ای خواجه کیمیا دار ...201شمارهٔ ۳۴۶: ای تیره تن ما که بجان دشمن مائی 202شمارهٔ ۳۴۷: یک امشبی که تو آسوده در کنار منی 203شمارهٔ ۳۴۸: خواهی از حرف بد اندیش سلامت باشی 204شمارهٔ ۳۴۹: امشب که منم با تو در اینخانه خالی 205شمارهٔ ۳۵۰: بجان دشمن بغیر تن نداری 206شمارهٔ ۳۵۱: تا چند کند دست تو با زلف تو بازی 207شمارهٔ ۳۵۲: رفته از ما و تو منی و توئی 208شمارهٔ ۳۵۳: هی خویش بیارای و خر خویش بیارای 209شمارهٔ ۳۵۴: تو با لب نمکین از چه قند گفتاری 210شمارهٔ ۳۵۵: در ده قدح باده که با زخم فراقی 211شمارهٔ ۳۵۶: چه خوش بود که شبی در کنار من خسبی 212شمارهٔ ۳۵۷: تا لاله صفت جانا گلگونه قبا کردی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ