به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

میرزا حبیب خراسانی

میرزا حبیب خراسانیغزل هاشمارهٔ ۱۶۱: ترکیم سحرگاهان، در بستر خواب آمد

590عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

ترکیم سحرگاهان، در بستر خواب آمد
با زلف پریش آمد، با حال خراب آمد
با طره شوریده با زلف پریشیده
با لعل لب میگون با جام شراب آمد
چون دید که رنجورم بیچاره و مخمورم
از اهل و وطن دورم، از راه نواب آمد
آشفته و مستانه چون مردم دیوانه
با ساغر و پیمانه با ناز و عتاب آمد
ای مونس جان بر گوی راز دل این مشکوی
که نیمه شبم زاین کوی آهنگ رباب آمد

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۶۰: شاهدی مستانه آمد زاهدی مستور شد 2شمارهٔ ۱۶۱: ترکیم سحرگاهان، در بستر خواب آمد 3شمارهٔ ۱۶۲: ساقی امشب گوئیا زردشت پیغمبر بود 4شمارهٔ ۱۶۳: هردم بشارتهای جان، از هاتف دل میر ...5شمارهٔ ۱۶۴: عمر برآمد مرا به نیمه هفتاد 6شمارهٔ ۱۶۵: بنقد حال شدم خاک هر چه بادا باد 7شمارهٔ ۱۶۶: ترکم امشب بسرا بیخود و مدهوش آمد 8شمارهٔ ۱۶۷: هر که امروز فکر فردا کرد 9شمارهٔ ۱۶۸: خوشا شراب و جوانی و می ببانگ سرود 10شمارهٔ ۱۶۹: بنویس نامه گر رقم قتل ما بود 11شمارهٔ ۱۷۰: مثال مومن از مزمار گفتند 12شمارهٔ ۱۷۱: باغ را نوبت نشور آمد 13شمارهٔ ۱۷۲: تیره شد گیتی و هنگام طرب باز آمد 14شمارهٔ ۱۷۳: آمد مه خورداد که در غم نتوان بود 15شمارهٔ ۱۷۴: حرف ما با تو شب دوش چه بود 16شمارهٔ ۱۷۵: دوش ترک مست ما با طره آشفته بود 17شمارهٔ ۱۷۶: کفر زلف تو دگر باره مسلمانم کرد 18شمارهٔ ۱۷۷: چشم مست تو مگر باز چه در سر دارد 19شمارهٔ ۱۷۸: لطف تو سنگ را بنظر گوهر آورد 20شمارهٔ ۱۷۹: این همه آشوب و غوغا بر سر کوی تو ...21شمارهٔ ۱۸۰: نگینی گر بدست جم نباشد 22شمارهٔ ۱۸۱: باده نوشان بیخود از جام تواند 23شمارهٔ ۱۸۲: بهار شد که جهان خرمی ز سر گیرد 24شمارهٔ ۱۸۳: عشق آمد و یکباره ز خود بی خبرش کر ...25شمارهٔ ۱۸۴: میرود نیسان و میآید ایار 26شمارهٔ ۱۸۵: نبیند روی لیلی کس در این دار 27شمارهٔ ۱۸۶: بر چهره تو طره پیراسته خوشتر 28شمارهٔ ۱۸۷: الا تا کی حدیث از عمر و عمار 29شمارهٔ ۱۸۸: ای گشته یک امروز تو از محفل ما دو ...30شمارهٔ ۱۸۹: در دشت مرو بصید نخجیر 31شمارهٔ ۱۹۰: چه خوش است آنکه شبی از سر شب تا ب ...32شمارهٔ ۱۹۱: بر خیز که خاست باد شبگیر 33شمارهٔ ۱۹۲: خواجه در آرزوی عمر دراز 34شمارهٔ ۱۹۳: شوریست عجب در سر شوریده سران باز 35شمارهٔ ۱۹۴: بر وی درازتر شود این آرزو و آز 36شمارهٔ ۱۹۵: زان طره در هم دل آویز 37شمارهٔ ۱۹۶: گوهر خود را هویدا کن کمال اینست و ...38شمارهٔ ۱۹۷: خروس صبح زد سبوح و قدوس 39شمارهٔ ۱۹۸: نوبتی صبح فرو کوفت کوس 40شمارهٔ ۱۹۹: نه درد جوی و نه اندر هوای درمان ب ...41شمارهٔ ۲۰۰: گفته بودی کز پریشانی شدم چون موی ...42شمارهٔ ۲۰۱: حلقه در گوش چو دف چنگ صفت سر در پ ...43شمارهٔ ۲۰۲: دل نبندی بچرخ و دورانش 44شمارهٔ ۲۰۳: بدستم افتد اگر باز زلف پر شکنش 45شمارهٔ ۲۰۴: ای آفت جان و فتنه هوش 46شمارهٔ ۲۰۵: تو خواجه ای و منت جون غلام حلقه ب ...47شمارهٔ ۲۰۶: هر چه آید ز رنج و راحت پیش 48شمارهٔ ۲۰۷: گر دماغت تر نشد ای شیخ شهر از جام ...49شمارهٔ ۲۰۸: چون گریزد شیخ شهر از نام عشق 50شمارهٔ ۲۰۹: نزند دم فلک بجز دم عشق 51شمارهٔ ۲۱۰: باز رسید از یمن، نفخه زحمن عشق 52شمارهٔ ۲۱۱: نیمه از خاک و نیمه از افلاک 53شمارهٔ ۲۱۲: رفت از عمرم ای پسر چل سال 54شمارهٔ ۲۱۳: چند از این ترهات بیحاصل 55شمارهٔ ۲۱۴: هر روز بدیدار تو آیم ز در دل 56شمارهٔ ۲۱۵: هر چه در قرآن خدا فرموده از خمرو ...57شمارهٔ ۲۱۶: شکرلله که شدی باخبر از عالم دل 58شمارهٔ ۲۱۷: این خواجه گر رهد ز غم و حسرت اجل 59شمارهٔ ۲۱۸: گرد لعل دلفریبت کرده منزل تیره خا ...60شمارهٔ ۲۱۹: میرود اندیشه عشق تو چون جان در تن ...61شمارهٔ ۲۲۰: هان و هان ای بهار فضل و کمال 62شمارهٔ ۲۲۱: امشب بدر پیر مغان ولوله داریم 63شمارهٔ ۲۲۲: چنان دیوانه و بیهوش و مستم 64شمارهٔ ۲۲۳: بخاطر از کسی باری ندارم 65شمارهٔ ۲۲۴: افتد که شبی از کف تو جام ستانیم 66شمارهٔ ۲۲۵: ما بپای خم می سر بشکنیم 67شمارهٔ ۲۲۶: مستانه باز تا در میخانه میروم 68شمارهٔ ۲۲۷: تا بکی همراهی این عقل سرگردان کنم 69شمارهٔ ۲۲۸: نیمه هشیاریم و یک نیم دگر مستانه ...70شمارهٔ ۲۲۹: خداوندا عجب شوریده رائیم 71شمارهٔ ۲۳۰: بجرم آنکه تو خون کرده ای دل ما را 72شمارهٔ ۲۳۱: بنده ام بنده ولی بیخردم 73شمارهٔ ۲۳۲: در این خرمن گدائی خوشه چینم 74شمارهٔ ۲۳۳: دوش دو بهره نرفته ز شبم 75شمارهٔ ۲۳۴: ما بیخودان مست که رند و قلندریم 76شمارهٔ ۲۳۵: در رود کنگ دره تنگی گرفته ایم 77شمارهٔ ۲۳۶: ای خواجه با تو من سخنی مختصر کنم 78شمارهٔ ۲۳۷: گر تو می در خواب خوردی، ما به بید ...79شمارهٔ ۲۳۸: زر چه باشد که نثار کف پای تو کنم 80شمارهٔ ۲۳۹: بتقریبی ز ما گاهی ببر نام 81شمارهٔ ۲۴۰: یک بوسه زلعل لب دلجوی تو خواهم 82شمارهٔ ۲۴۱: ما راز نهانیم که در قلب جهانیم 83شمارهٔ ۲۴۲: از قول دوست ما بیکی مرحبا خوشیم 84شمارهٔ ۲۴۳: چون شود سردی فزون کار می و ساغر ک ...85شمارهٔ ۲۴۴: بتی شیرین لب اما ترشروی و تند خو ...86شمارهٔ ۲۴۵: باده پیش آر که ما گوش بغوغا ندهیم 87شمارهٔ ۲۴۶: با سبوی میفروشان دست بیعت داده ای ...88شمارهٔ ۲۴۷: ما قدح جز زکف شاهد صادق نزنیم 89شمارهٔ ۲۴۸: گر میخری شکسته تو خود ما شکسته ای ...90شمارهٔ ۲۴۹: من بجز کار می و ساقی و ساغر نکنم 91شمارهٔ ۲۵۰: بار دیگر یارجویان بر در دیار آمدی ...92شمارهٔ ۲۵۱: ما بدین درگه بامید گدائی آمدیم 93شمارهٔ ۲۵۲: بیا که روی سوی کوی میفروش کنیم 94شمارهٔ ۲۵۳: بیا یکدم بگرد دل بر آئیم 95شمارهٔ ۲۵۴: از باده دوش سخت مخمورم 96شمارهٔ ۲۵۵: دیشب بیاد چشم تو بیدار بوده ایم 97شمارهٔ ۲۵۶: ز آبادی بویرانی رسیدیم 98شمارهٔ ۲۵۷: بر آن سرم که بکوی مغان سرای کنم 99شمارهٔ ۲۵۸: بر در میخانه امشب بزم نو آئین کنم 100شمارهٔ ۲۵۹: روزی فتد آخر که من این دام ببرم 101شمارهٔ ۲۶۰: من بشیشه درون پری دارم 102شمارهٔ ۲۶۱: ما فرو مانده در این ره به نخستین ...103شمارهٔ ۲۶۲: با خراباتیان رهی دارم 104شمارهٔ ۲۶۳: دلی از نازکی چون شیشه دارم 105شمارهٔ ۲۶۴: بگشای در خانه که نره گدائیم 106شمارهٔ ۲۶۵: خیز تا رخت از این کوی بیکسوی کنیم 107شمارهٔ ۲۶۶: من صراحی بزیر کش دارم 108شمارهٔ ۲۶۷: خیز ای همدم که یکدم ناله و زاری ک ...109شمارهٔ ۲۶۸: من پرستار روی و موی توام 110شمارهٔ ۲۶۹: باز از دل شیدائی، شوریده سری دارم 111شمارهٔ ۲۷۰: ما فاطمیان سید عالی نسبستیم 112شمارهٔ ۲۷۱: رفتی و رخ خوب تر اسیر ندیدیم 113شمارهٔ ۲۷۲: در کوی دوست با غم و باشیون آمدیم 114شمارهٔ ۲۷۳: خیال جنت الماوی نداریم 115شمارهٔ ۲۷۴: اگر بگسستی از ما، غم نداریم 116شمارهٔ ۲۷۵: یک نیمه دل را به جمال تو سپردیم 117شمارهٔ ۲۷۶: خیز ای بت شنگول و بده باده که مست ...118شمارهٔ ۲۷۷: ای بار خدا ره بسوی خویش نمایم 119شمارهٔ ۲۷۸: ز لعل دلکشت ای یارجانی مطلبی دارم 120شمارهٔ ۲۷۹: شبی که تنگ لبت را چو جان ببر گیرم 121شمارهٔ ۲۸۰: ایکاش که چون موی ابر روی تو افتم 122شمارهٔ ۲۸۱: با سر زلف پریش تو کشاکش دارم 123شمارهٔ ۲۸۲: ما چرا سخت در این حلقه گرفتار شدی ...124شمارهٔ ۲۸۳: دیوانه ام دیوانه ام 125شمارهٔ ۲۸۴: ما بسی مرحله دور و دراز آمده ایم 126شمارهٔ ۲۸۵: تشویش بدو زشت و کم و بیش نداریم 127شمارهٔ ۲۸۶: برخیز که گرد دل درویش برآئیم 128شمارهٔ ۲۸۷: خیز که تا بر در دل ره کنیم 129شمارهٔ ۲۸۸: سبحه را دیشب بشیخ شهر بردم ارمغان 130شمارهٔ ۲۸۹: نز خدایم میتوان بگریختن 131شمارهٔ ۲۹۰: گر نیستی از عاشقان از عاشقی افسان ...132شمارهٔ ۲۹۱: بنده را سر بر آستان بودن 133شمارهٔ ۲۹۲: جان و تن را بعشق سودا کن 134شمارهٔ ۲۹۳: ترکانه سحر تاخته آمد بسر من 135شمارهٔ ۲۹۴: وقت سحر آمد اهل ترتیب سحر کن 136شمارهٔ ۲۹۵: شب آمد جام می را مرحبا کن 137شمارهٔ ۲۹۶: خاتم از دست اهرمن بستان 138شمارهٔ ۲۹۷: در دل ویران خیال رای تو مهمان 139شمارهٔ ۲۹۸: روز و شب بیهده با اختر خود جنگ مک ...140شمارهٔ ۲۹۹: خدای جهان در جهان جهان 141شمارهٔ ۳۰۰: عیب دانشور بود با ناکسان صهبا زدن 142شمارهٔ ۳۰۱: رخ است آن یا چمن یا باغ نسرین 143شمارهٔ ۳۰۲: آن لعل لب و دهان خندان 144شمارهٔ ۳۰۳: بچنگ دیو اسیرم بدست غول زبون 145شمارهٔ ۳۰۴: روز ابر و ترشح باران 146شمارهٔ ۳۰۵: نمیدانم چه کردی با دل من 147شمارهٔ ۳۰۶: ای دشمن جان من و ای خیره تن من 148شمارهٔ ۳۰۷: عید شد باده مغانه بزن 149شمارهٔ ۳۰۸: کس را مسنج جز بترازوی خویشتن 150شمارهٔ ۳۰۹: چندانکه زیم با دل آسوده زیم من 151شمارهٔ ۳۱۰: نکرده ای ببر ای سرو جامه گلگون 152شمارهٔ ۳۱۱: در کفت دارم، دلی خارش بکن رارش بک ...153شمارهٔ ۳۱۲: امروز امیر در میخانه توئی تو 154شمارهٔ ۳۱۳: می نخوردی سخن از باده و از جام بگ ...155شمارهٔ ۳۱۴: سر تا بقدم ترک منا، جان و دلی تو 156شمارهٔ ۳۱۵: مبر در پیش زاهد نام باده 157شمارهٔ ۳۱۶: آن مست ببین بی خبر از خویش فتاده 158شمارهٔ ۳۱۷: ندارم توشه ای از بهر این ره 159شمارهٔ ۳۱۸: چهره را رنگی بده آبی بده 160شمارهٔ ۳۱۹: من بدین کهنه دلق و کهنه کلاه 161شمارهٔ ۳۲۰: ایشیخ جز این خرقه و دستار چه داری 162شمارهٔ ۳۲۱: زلفکا چند حیله ساز کنی 163شمارهٔ ۳۲۲: تن همه زشتی و بدی یارجلاخذبیدی 164شمارهٔ ۳۲۳: شیخنا بگذر از توئی و منی 165شمارهٔ ۳۲۴: این طره پر چین که شکن در شکن استی 166شمارهٔ ۳۲۵: هر جا سخن از شکر و قند و عسل استی 167شمارهٔ ۳۲۶: ای خواجه شنیدستم زین کوچه رهی دار ...168شمارهٔ ۳۲۷: سخن بگوی که شیرین لب و شکردهنی 169شمارهٔ ۳۲۸: قربان مقدمت که ببزم من آمدی 170شمارهٔ ۳۲۹: گر تلخ کنی و گر ترش روی 171شمارهٔ ۳۳۰: با رقیبان سر سفر داری 172شمارهٔ ۳۳۱: چون شود با ما اگر رسم ستم کمتر کن ...173شمارهٔ ۳۳۲: شنیدستم که با یاری نهانی 174شمارهٔ ۳۳۳: از فکرت و اندیشه در آزار چرائی 175شمارهٔ ۳۳۴: ترک من نیمه شب از در با چراغ آید ...176شمارهٔ ۳۳۵: ترک بدخوی جفا جوی بلا بالا توئی 177شمارهٔ ۳۳۶: چرا میل دل آزاری نداری 178شمارهٔ ۳۳۷: اگر یک جرعه می در شیشه داری 179شمارهٔ ۳۳۸: رفتم بدر پیر خرابات تو بودی 180شمارهٔ ۳۳۹: هر که را در ره طلب بینی 181شمارهٔ ۳۴۰: بده ایساقی بزم آنقدح هوش زدای 182شمارهٔ ۳۴۱: آشکارا، روز طعن و لعن زندان میکنی 183شمارهٔ ۳۴۲: امروز مرا جام ز باده تهی استی 184شمارهٔ ۳۴۳: تو از عالم جز این یکدم نداری 185شمارهٔ ۳۴۴: رهم در بزم جان و دل تو دادی 186شمارهٔ ۳۴۵: شنیده ام که تو ای خواجه کیمیا دار ...187شمارهٔ ۳۴۶: ای تیره تن ما که بجان دشمن مائی 188شمارهٔ ۳۴۷: یک امشبی که تو آسوده در کنار منی 189شمارهٔ ۳۴۸: خواهی از حرف بد اندیش سلامت باشی 190شمارهٔ ۳۴۹: امشب که منم با تو در اینخانه خالی 191شمارهٔ ۳۵۰: بجان دشمن بغیر تن نداری 192شمارهٔ ۳۵۱: تا چند کند دست تو با زلف تو بازی 193شمارهٔ ۳۵۲: رفته از ما و تو منی و توئی 194شمارهٔ ۳۵۳: هی خویش بیارای و خر خویش بیارای 195شمارهٔ ۳۵۴: تو با لب نمکین از چه قند گفتاری 196شمارهٔ ۳۵۵: در ده قدح باده که با زخم فراقی 197شمارهٔ ۳۵۶: چه خوش بود که شبی در کنار من خسبی 198شمارهٔ ۳۵۷: تا لاله صفت جانا گلگونه قبا کردی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ