به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

میرزا حبیب خراسانی

میرزا حبیب خراسانیغزل هاشمارهٔ ۱۷۱: باغ را نوبت نشور آمد

560عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

باغ را نوبت نشور آمد
سبزه را رجعت ظهور آمد
قامت سرو چون قیامت کرد
حشر من کان فی القبور آمد
نفحه باد چون دم عیسی
نای بلبل چو نفخ صور آمد
عرق گل ز چهره بزدائید
کز رهی بس در ازو دور آمد
شاهد گل که پار غیبت کرد
بسوی محفل حضور آمد
صوت بلبل هزار دستان است
کش یکی نغمه زبور آمد
گل که زد از عدم قدم بوجود
برضا بود یا بزور آمد
چهر گل همچو آتش سینا
شاخ گلبن درخت طور آمد

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۷۰: مثال مومن از مزمار گفتند 2شمارهٔ ۱۷۱: باغ را نوبت نشور آمد 3شمارهٔ ۱۷۲: تیره شد گیتی و هنگام طرب باز آمد 4شمارهٔ ۱۷۳: آمد مه خورداد که در غم نتوان بود 5شمارهٔ ۱۷۴: حرف ما با تو شب دوش چه بود 6شمارهٔ ۱۷۵: دوش ترک مست ما با طره آشفته بود 7شمارهٔ ۱۷۶: کفر زلف تو دگر باره مسلمانم کرد 8شمارهٔ ۱۷۷: چشم مست تو مگر باز چه در سر دارد 9شمارهٔ ۱۷۸: لطف تو سنگ را بنظر گوهر آورد 10شمارهٔ ۱۷۹: این همه آشوب و غوغا بر سر کوی تو ...11شمارهٔ ۱۸۰: نگینی گر بدست جم نباشد 12شمارهٔ ۱۸۱: باده نوشان بیخود از جام تواند 13شمارهٔ ۱۸۲: بهار شد که جهان خرمی ز سر گیرد 14شمارهٔ ۱۸۳: عشق آمد و یکباره ز خود بی خبرش کر ...15شمارهٔ ۱۸۴: میرود نیسان و میآید ایار 16شمارهٔ ۱۸۵: نبیند روی لیلی کس در این دار 17شمارهٔ ۱۸۶: بر چهره تو طره پیراسته خوشتر 18شمارهٔ ۱۸۷: الا تا کی حدیث از عمر و عمار 19شمارهٔ ۱۸۸: ای گشته یک امروز تو از محفل ما دو ...20شمارهٔ ۱۸۹: در دشت مرو بصید نخجیر 21شمارهٔ ۱۹۰: چه خوش است آنکه شبی از سر شب تا ب ...22شمارهٔ ۱۹۱: بر خیز که خاست باد شبگیر 23شمارهٔ ۱۹۲: خواجه در آرزوی عمر دراز 24شمارهٔ ۱۹۳: شوریست عجب در سر شوریده سران باز 25شمارهٔ ۱۹۴: بر وی درازتر شود این آرزو و آز 26شمارهٔ ۱۹۵: زان طره در هم دل آویز 27شمارهٔ ۱۹۶: گوهر خود را هویدا کن کمال اینست و ...28شمارهٔ ۱۹۷: خروس صبح زد سبوح و قدوس 29شمارهٔ ۱۹۸: نوبتی صبح فرو کوفت کوس 30شمارهٔ ۱۹۹: نه درد جوی و نه اندر هوای درمان ب ...31شمارهٔ ۲۰۰: گفته بودی کز پریشانی شدم چون موی ...32شمارهٔ ۲۰۱: حلقه در گوش چو دف چنگ صفت سر در پ ...33شمارهٔ ۲۰۲: دل نبندی بچرخ و دورانش 34شمارهٔ ۲۰۳: بدستم افتد اگر باز زلف پر شکنش 35شمارهٔ ۲۰۴: ای آفت جان و فتنه هوش 36شمارهٔ ۲۰۵: تو خواجه ای و منت جون غلام حلقه ب ...37شمارهٔ ۲۰۶: هر چه آید ز رنج و راحت پیش 38شمارهٔ ۲۰۷: گر دماغت تر نشد ای شیخ شهر از جام ...39شمارهٔ ۲۰۸: چون گریزد شیخ شهر از نام عشق 40شمارهٔ ۲۰۹: نزند دم فلک بجز دم عشق 41شمارهٔ ۲۱۰: باز رسید از یمن، نفخه زحمن عشق 42شمارهٔ ۲۱۱: نیمه از خاک و نیمه از افلاک 43شمارهٔ ۲۱۲: رفت از عمرم ای پسر چل سال 44شمارهٔ ۲۱۳: چند از این ترهات بیحاصل 45شمارهٔ ۲۱۴: هر روز بدیدار تو آیم ز در دل 46شمارهٔ ۲۱۵: هر چه در قرآن خدا فرموده از خمرو ...47شمارهٔ ۲۱۶: شکرلله که شدی باخبر از عالم دل 48شمارهٔ ۲۱۷: این خواجه گر رهد ز غم و حسرت اجل 49شمارهٔ ۲۱۸: گرد لعل دلفریبت کرده منزل تیره خا ...50شمارهٔ ۲۱۹: میرود اندیشه عشق تو چون جان در تن ...51شمارهٔ ۲۲۰: هان و هان ای بهار فضل و کمال 52شمارهٔ ۲۲۱: امشب بدر پیر مغان ولوله داریم 53شمارهٔ ۲۲۲: چنان دیوانه و بیهوش و مستم 54شمارهٔ ۲۲۳: بخاطر از کسی باری ندارم 55شمارهٔ ۲۲۴: افتد که شبی از کف تو جام ستانیم 56شمارهٔ ۲۲۵: ما بپای خم می سر بشکنیم 57شمارهٔ ۲۲۶: مستانه باز تا در میخانه میروم 58شمارهٔ ۲۲۷: تا بکی همراهی این عقل سرگردان کنم 59شمارهٔ ۲۲۸: نیمه هشیاریم و یک نیم دگر مستانه ...60شمارهٔ ۲۲۹: خداوندا عجب شوریده رائیم 61شمارهٔ ۲۳۰: بجرم آنکه تو خون کرده ای دل ما را 62شمارهٔ ۲۳۱: بنده ام بنده ولی بیخردم 63شمارهٔ ۲۳۲: در این خرمن گدائی خوشه چینم 64شمارهٔ ۲۳۳: دوش دو بهره نرفته ز شبم 65شمارهٔ ۲۳۴: ما بیخودان مست که رند و قلندریم 66شمارهٔ ۲۳۵: در رود کنگ دره تنگی گرفته ایم 67شمارهٔ ۲۳۶: ای خواجه با تو من سخنی مختصر کنم 68شمارهٔ ۲۳۷: گر تو می در خواب خوردی، ما به بید ...69شمارهٔ ۲۳۸: زر چه باشد که نثار کف پای تو کنم 70شمارهٔ ۲۳۹: بتقریبی ز ما گاهی ببر نام 71شمارهٔ ۲۴۰: یک بوسه زلعل لب دلجوی تو خواهم 72شمارهٔ ۲۴۱: ما راز نهانیم که در قلب جهانیم 73شمارهٔ ۲۴۲: از قول دوست ما بیکی مرحبا خوشیم 74شمارهٔ ۲۴۳: چون شود سردی فزون کار می و ساغر ک ...75شمارهٔ ۲۴۴: بتی شیرین لب اما ترشروی و تند خو ...76شمارهٔ ۲۴۵: باده پیش آر که ما گوش بغوغا ندهیم 77شمارهٔ ۲۴۶: با سبوی میفروشان دست بیعت داده ای ...78شمارهٔ ۲۴۷: ما قدح جز زکف شاهد صادق نزنیم 79شمارهٔ ۲۴۸: گر میخری شکسته تو خود ما شکسته ای ...80شمارهٔ ۲۴۹: من بجز کار می و ساقی و ساغر نکنم 81شمارهٔ ۲۵۰: بار دیگر یارجویان بر در دیار آمدی ...82شمارهٔ ۲۵۱: ما بدین درگه بامید گدائی آمدیم 83شمارهٔ ۲۵۲: بیا که روی سوی کوی میفروش کنیم 84شمارهٔ ۲۵۳: بیا یکدم بگرد دل بر آئیم 85شمارهٔ ۲۵۴: از باده دوش سخت مخمورم 86شمارهٔ ۲۵۵: دیشب بیاد چشم تو بیدار بوده ایم 87شمارهٔ ۲۵۶: ز آبادی بویرانی رسیدیم 88شمارهٔ ۲۵۷: بر آن سرم که بکوی مغان سرای کنم 89شمارهٔ ۲۵۸: بر در میخانه امشب بزم نو آئین کنم 90شمارهٔ ۲۵۹: روزی فتد آخر که من این دام ببرم 91شمارهٔ ۲۶۰: من بشیشه درون پری دارم 92شمارهٔ ۲۶۱: ما فرو مانده در این ره به نخستین ...93شمارهٔ ۲۶۲: با خراباتیان رهی دارم 94شمارهٔ ۲۶۳: دلی از نازکی چون شیشه دارم 95شمارهٔ ۲۶۴: بگشای در خانه که نره گدائیم 96شمارهٔ ۲۶۵: خیز تا رخت از این کوی بیکسوی کنیم 97شمارهٔ ۲۶۶: من صراحی بزیر کش دارم 98شمارهٔ ۲۶۷: خیز ای همدم که یکدم ناله و زاری ک ...99شمارهٔ ۲۶۸: من پرستار روی و موی توام 100شمارهٔ ۲۶۹: باز از دل شیدائی، شوریده سری دارم 101شمارهٔ ۲۷۰: ما فاطمیان سید عالی نسبستیم 102شمارهٔ ۲۷۱: رفتی و رخ خوب تر اسیر ندیدیم 103شمارهٔ ۲۷۲: در کوی دوست با غم و باشیون آمدیم 104شمارهٔ ۲۷۳: خیال جنت الماوی نداریم 105شمارهٔ ۲۷۴: اگر بگسستی از ما، غم نداریم 106شمارهٔ ۲۷۵: یک نیمه دل را به جمال تو سپردیم 107شمارهٔ ۲۷۶: خیز ای بت شنگول و بده باده که مست ...108شمارهٔ ۲۷۷: ای بار خدا ره بسوی خویش نمایم 109شمارهٔ ۲۷۸: ز لعل دلکشت ای یارجانی مطلبی دارم 110شمارهٔ ۲۷۹: شبی که تنگ لبت را چو جان ببر گیرم 111شمارهٔ ۲۸۰: ایکاش که چون موی ابر روی تو افتم 112شمارهٔ ۲۸۱: با سر زلف پریش تو کشاکش دارم 113شمارهٔ ۲۸۲: ما چرا سخت در این حلقه گرفتار شدی ...114شمارهٔ ۲۸۳: دیوانه ام دیوانه ام 115شمارهٔ ۲۸۴: ما بسی مرحله دور و دراز آمده ایم 116شمارهٔ ۲۸۵: تشویش بدو زشت و کم و بیش نداریم 117شمارهٔ ۲۸۶: برخیز که گرد دل درویش برآئیم 118شمارهٔ ۲۸۷: خیز که تا بر در دل ره کنیم 119شمارهٔ ۲۸۸: سبحه را دیشب بشیخ شهر بردم ارمغان 120شمارهٔ ۲۸۹: نز خدایم میتوان بگریختن 121شمارهٔ ۲۹۰: گر نیستی از عاشقان از عاشقی افسان ...122شمارهٔ ۲۹۱: بنده را سر بر آستان بودن 123شمارهٔ ۲۹۲: جان و تن را بعشق سودا کن 124شمارهٔ ۲۹۳: ترکانه سحر تاخته آمد بسر من 125شمارهٔ ۲۹۴: وقت سحر آمد اهل ترتیب سحر کن 126شمارهٔ ۲۹۵: شب آمد جام می را مرحبا کن 127شمارهٔ ۲۹۶: خاتم از دست اهرمن بستان 128شمارهٔ ۲۹۷: در دل ویران خیال رای تو مهمان 129شمارهٔ ۲۹۸: روز و شب بیهده با اختر خود جنگ مک ...130شمارهٔ ۲۹۹: خدای جهان در جهان جهان 131شمارهٔ ۳۰۰: عیب دانشور بود با ناکسان صهبا زدن 132شمارهٔ ۳۰۱: رخ است آن یا چمن یا باغ نسرین 133شمارهٔ ۳۰۲: آن لعل لب و دهان خندان 134شمارهٔ ۳۰۳: بچنگ دیو اسیرم بدست غول زبون 135شمارهٔ ۳۰۴: روز ابر و ترشح باران 136شمارهٔ ۳۰۵: نمیدانم چه کردی با دل من 137شمارهٔ ۳۰۶: ای دشمن جان من و ای خیره تن من 138شمارهٔ ۳۰۷: عید شد باده مغانه بزن 139شمارهٔ ۳۰۸: کس را مسنج جز بترازوی خویشتن 140شمارهٔ ۳۰۹: چندانکه زیم با دل آسوده زیم من 141شمارهٔ ۳۱۰: نکرده ای ببر ای سرو جامه گلگون 142شمارهٔ ۳۱۱: در کفت دارم، دلی خارش بکن رارش بک ...143شمارهٔ ۳۱۲: امروز امیر در میخانه توئی تو 144شمارهٔ ۳۱۳: می نخوردی سخن از باده و از جام بگ ...145شمارهٔ ۳۱۴: سر تا بقدم ترک منا، جان و دلی تو 146شمارهٔ ۳۱۵: مبر در پیش زاهد نام باده 147شمارهٔ ۳۱۶: آن مست ببین بی خبر از خویش فتاده 148شمارهٔ ۳۱۷: ندارم توشه ای از بهر این ره 149شمارهٔ ۳۱۸: چهره را رنگی بده آبی بده 150شمارهٔ ۳۱۹: من بدین کهنه دلق و کهنه کلاه 151شمارهٔ ۳۲۰: ایشیخ جز این خرقه و دستار چه داری 152شمارهٔ ۳۲۱: زلفکا چند حیله ساز کنی 153شمارهٔ ۳۲۲: تن همه زشتی و بدی یارجلاخذبیدی 154شمارهٔ ۳۲۳: شیخنا بگذر از توئی و منی 155شمارهٔ ۳۲۴: این طره پر چین که شکن در شکن استی 156شمارهٔ ۳۲۵: هر جا سخن از شکر و قند و عسل استی 157شمارهٔ ۳۲۶: ای خواجه شنیدستم زین کوچه رهی دار ...158شمارهٔ ۳۲۷: سخن بگوی که شیرین لب و شکردهنی 159شمارهٔ ۳۲۸: قربان مقدمت که ببزم من آمدی 160شمارهٔ ۳۲۹: گر تلخ کنی و گر ترش روی 161شمارهٔ ۳۳۰: با رقیبان سر سفر داری 162شمارهٔ ۳۳۱: چون شود با ما اگر رسم ستم کمتر کن ...163شمارهٔ ۳۳۲: شنیدستم که با یاری نهانی 164شمارهٔ ۳۳۳: از فکرت و اندیشه در آزار چرائی 165شمارهٔ ۳۳۴: ترک من نیمه شب از در با چراغ آید ...166شمارهٔ ۳۳۵: ترک بدخوی جفا جوی بلا بالا توئی 167شمارهٔ ۳۳۶: چرا میل دل آزاری نداری 168شمارهٔ ۳۳۷: اگر یک جرعه می در شیشه داری 169شمارهٔ ۳۳۸: رفتم بدر پیر خرابات تو بودی 170شمارهٔ ۳۳۹: هر که را در ره طلب بینی 171شمارهٔ ۳۴۰: بده ایساقی بزم آنقدح هوش زدای 172شمارهٔ ۳۴۱: آشکارا، روز طعن و لعن زندان میکنی 173شمارهٔ ۳۴۲: امروز مرا جام ز باده تهی استی 174شمارهٔ ۳۴۳: تو از عالم جز این یکدم نداری 175شمارهٔ ۳۴۴: رهم در بزم جان و دل تو دادی 176شمارهٔ ۳۴۵: شنیده ام که تو ای خواجه کیمیا دار ...177شمارهٔ ۳۴۶: ای تیره تن ما که بجان دشمن مائی 178شمارهٔ ۳۴۷: یک امشبی که تو آسوده در کنار منی 179شمارهٔ ۳۴۸: خواهی از حرف بد اندیش سلامت باشی 180شمارهٔ ۳۴۹: امشب که منم با تو در اینخانه خالی 181شمارهٔ ۳۵۰: بجان دشمن بغیر تن نداری 182شمارهٔ ۳۵۱: تا چند کند دست تو با زلف تو بازی 183شمارهٔ ۳۵۲: رفته از ما و تو منی و توئی 184شمارهٔ ۳۵۳: هی خویش بیارای و خر خویش بیارای 185شمارهٔ ۳۵۴: تو با لب نمکین از چه قند گفتاری 186شمارهٔ ۳۵۵: در ده قدح باده که با زخم فراقی 187شمارهٔ ۳۵۶: چه خوش بود که شبی در کنار من خسبی 188شمارهٔ ۳۵۷: تا لاله صفت جانا گلگونه قبا کردی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ