به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

میرزا حبیب خراسانی

میرزا حبیب خراسانیغزل هاشمارهٔ ۱۷۸: لطف تو سنگ را بنظر گوهر آورد

670عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

لطف تو سنگ را بنظر گوهر آورد
مهر تو خاک را بتجلی زر آورد
صد کاروان ز جود تو در هر نفس روان
آنصد چو بر گذشت، صد دیگر آورد
هر شب مرا بدفع حوادث بخوابگاه
عون تو صد حصار و دو صد لشگر آورد
خورشید را که رفته ز خاور بباختر
از باختر دوباره سوی خاور آورد

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۷۷: چشم مست تو مگر باز چه در سر دارد 2شمارهٔ ۱۷۸: لطف تو سنگ را بنظر گوهر آورد 3شمارهٔ ۱۷۹: این همه آشوب و غوغا بر سر کوی تو ...4شمارهٔ ۱۸۰: نگینی گر بدست جم نباشد 5شمارهٔ ۱۸۱: باده نوشان بیخود از جام تواند 6شمارهٔ ۱۸۲: بهار شد که جهان خرمی ز سر گیرد 7شمارهٔ ۱۸۳: عشق آمد و یکباره ز خود بی خبرش کر ...8شمارهٔ ۱۸۴: میرود نیسان و میآید ایار 9شمارهٔ ۱۸۵: نبیند روی لیلی کس در این دار 10شمارهٔ ۱۸۶: بر چهره تو طره پیراسته خوشتر 11شمارهٔ ۱۸۷: الا تا کی حدیث از عمر و عمار 12شمارهٔ ۱۸۸: ای گشته یک امروز تو از محفل ما دو ...13شمارهٔ ۱۸۹: در دشت مرو بصید نخجیر 14شمارهٔ ۱۹۰: چه خوش است آنکه شبی از سر شب تا ب ...15شمارهٔ ۱۹۱: بر خیز که خاست باد شبگیر 16شمارهٔ ۱۹۲: خواجه در آرزوی عمر دراز 17شمارهٔ ۱۹۳: شوریست عجب در سر شوریده سران باز 18شمارهٔ ۱۹۴: بر وی درازتر شود این آرزو و آز 19شمارهٔ ۱۹۵: زان طره در هم دل آویز 20شمارهٔ ۱۹۶: گوهر خود را هویدا کن کمال اینست و ...21شمارهٔ ۱۹۷: خروس صبح زد سبوح و قدوس 22شمارهٔ ۱۹۸: نوبتی صبح فرو کوفت کوس 23شمارهٔ ۱۹۹: نه درد جوی و نه اندر هوای درمان ب ...24شمارهٔ ۲۰۰: گفته بودی کز پریشانی شدم چون موی ...25شمارهٔ ۲۰۱: حلقه در گوش چو دف چنگ صفت سر در پ ...26شمارهٔ ۲۰۲: دل نبندی بچرخ و دورانش 27شمارهٔ ۲۰۳: بدستم افتد اگر باز زلف پر شکنش 28شمارهٔ ۲۰۴: ای آفت جان و فتنه هوش 29شمارهٔ ۲۰۵: تو خواجه ای و منت جون غلام حلقه ب ...30شمارهٔ ۲۰۶: هر چه آید ز رنج و راحت پیش 31شمارهٔ ۲۰۷: گر دماغت تر نشد ای شیخ شهر از جام ...32شمارهٔ ۲۰۸: چون گریزد شیخ شهر از نام عشق 33شمارهٔ ۲۰۹: نزند دم فلک بجز دم عشق 34شمارهٔ ۲۱۰: باز رسید از یمن، نفخه زحمن عشق 35شمارهٔ ۲۱۱: نیمه از خاک و نیمه از افلاک 36شمارهٔ ۲۱۲: رفت از عمرم ای پسر چل سال 37شمارهٔ ۲۱۳: چند از این ترهات بیحاصل 38شمارهٔ ۲۱۴: هر روز بدیدار تو آیم ز در دل 39شمارهٔ ۲۱۵: هر چه در قرآن خدا فرموده از خمرو ...40شمارهٔ ۲۱۶: شکرلله که شدی باخبر از عالم دل 41شمارهٔ ۲۱۷: این خواجه گر رهد ز غم و حسرت اجل 42شمارهٔ ۲۱۸: گرد لعل دلفریبت کرده منزل تیره خا ...43شمارهٔ ۲۱۹: میرود اندیشه عشق تو چون جان در تن ...44شمارهٔ ۲۲۰: هان و هان ای بهار فضل و کمال 45شمارهٔ ۲۲۱: امشب بدر پیر مغان ولوله داریم 46شمارهٔ ۲۲۲: چنان دیوانه و بیهوش و مستم 47شمارهٔ ۲۲۳: بخاطر از کسی باری ندارم 48شمارهٔ ۲۲۴: افتد که شبی از کف تو جام ستانیم 49شمارهٔ ۲۲۵: ما بپای خم می سر بشکنیم 50شمارهٔ ۲۲۶: مستانه باز تا در میخانه میروم 51شمارهٔ ۲۲۷: تا بکی همراهی این عقل سرگردان کنم 52شمارهٔ ۲۲۸: نیمه هشیاریم و یک نیم دگر مستانه ...53شمارهٔ ۲۲۹: خداوندا عجب شوریده رائیم 54شمارهٔ ۲۳۰: بجرم آنکه تو خون کرده ای دل ما را 55شمارهٔ ۲۳۱: بنده ام بنده ولی بیخردم 56شمارهٔ ۲۳۲: در این خرمن گدائی خوشه چینم 57شمارهٔ ۲۳۳: دوش دو بهره نرفته ز شبم 58شمارهٔ ۲۳۴: ما بیخودان مست که رند و قلندریم 59شمارهٔ ۲۳۵: در رود کنگ دره تنگی گرفته ایم 60شمارهٔ ۲۳۶: ای خواجه با تو من سخنی مختصر کنم 61شمارهٔ ۲۳۷: گر تو می در خواب خوردی، ما به بید ...62شمارهٔ ۲۳۸: زر چه باشد که نثار کف پای تو کنم 63شمارهٔ ۲۳۹: بتقریبی ز ما گاهی ببر نام 64شمارهٔ ۲۴۰: یک بوسه زلعل لب دلجوی تو خواهم 65شمارهٔ ۲۴۱: ما راز نهانیم که در قلب جهانیم 66شمارهٔ ۲۴۲: از قول دوست ما بیکی مرحبا خوشیم 67شمارهٔ ۲۴۳: چون شود سردی فزون کار می و ساغر ک ...68شمارهٔ ۲۴۴: بتی شیرین لب اما ترشروی و تند خو ...69شمارهٔ ۲۴۵: باده پیش آر که ما گوش بغوغا ندهیم 70شمارهٔ ۲۴۶: با سبوی میفروشان دست بیعت داده ای ...71شمارهٔ ۲۴۷: ما قدح جز زکف شاهد صادق نزنیم 72شمارهٔ ۲۴۸: گر میخری شکسته تو خود ما شکسته ای ...73شمارهٔ ۲۴۹: من بجز کار می و ساقی و ساغر نکنم 74شمارهٔ ۲۵۰: بار دیگر یارجویان بر در دیار آمدی ...75شمارهٔ ۲۵۱: ما بدین درگه بامید گدائی آمدیم 76شمارهٔ ۲۵۲: بیا که روی سوی کوی میفروش کنیم 77شمارهٔ ۲۵۳: بیا یکدم بگرد دل بر آئیم 78شمارهٔ ۲۵۴: از باده دوش سخت مخمورم 79شمارهٔ ۲۵۵: دیشب بیاد چشم تو بیدار بوده ایم 80شمارهٔ ۲۵۶: ز آبادی بویرانی رسیدیم 81شمارهٔ ۲۵۷: بر آن سرم که بکوی مغان سرای کنم 82شمارهٔ ۲۵۸: بر در میخانه امشب بزم نو آئین کنم 83شمارهٔ ۲۵۹: روزی فتد آخر که من این دام ببرم 84شمارهٔ ۲۶۰: من بشیشه درون پری دارم 85شمارهٔ ۲۶۱: ما فرو مانده در این ره به نخستین ...86شمارهٔ ۲۶۲: با خراباتیان رهی دارم 87شمارهٔ ۲۶۳: دلی از نازکی چون شیشه دارم 88شمارهٔ ۲۶۴: بگشای در خانه که نره گدائیم 89شمارهٔ ۲۶۵: خیز تا رخت از این کوی بیکسوی کنیم 90شمارهٔ ۲۶۶: من صراحی بزیر کش دارم 91شمارهٔ ۲۶۷: خیز ای همدم که یکدم ناله و زاری ک ...92شمارهٔ ۲۶۸: من پرستار روی و موی توام 93شمارهٔ ۲۶۹: باز از دل شیدائی، شوریده سری دارم 94شمارهٔ ۲۷۰: ما فاطمیان سید عالی نسبستیم 95شمارهٔ ۲۷۱: رفتی و رخ خوب تر اسیر ندیدیم 96شمارهٔ ۲۷۲: در کوی دوست با غم و باشیون آمدیم 97شمارهٔ ۲۷۳: خیال جنت الماوی نداریم 98شمارهٔ ۲۷۴: اگر بگسستی از ما، غم نداریم 99شمارهٔ ۲۷۵: یک نیمه دل را به جمال تو سپردیم 100شمارهٔ ۲۷۶: خیز ای بت شنگول و بده باده که مست ...101شمارهٔ ۲۷۷: ای بار خدا ره بسوی خویش نمایم 102شمارهٔ ۲۷۸: ز لعل دلکشت ای یارجانی مطلبی دارم 103شمارهٔ ۲۷۹: شبی که تنگ لبت را چو جان ببر گیرم 104شمارهٔ ۲۸۰: ایکاش که چون موی ابر روی تو افتم 105شمارهٔ ۲۸۱: با سر زلف پریش تو کشاکش دارم 106شمارهٔ ۲۸۲: ما چرا سخت در این حلقه گرفتار شدی ...107شمارهٔ ۲۸۳: دیوانه ام دیوانه ام 108شمارهٔ ۲۸۴: ما بسی مرحله دور و دراز آمده ایم 109شمارهٔ ۲۸۵: تشویش بدو زشت و کم و بیش نداریم 110شمارهٔ ۲۸۶: برخیز که گرد دل درویش برآئیم 111شمارهٔ ۲۸۷: خیز که تا بر در دل ره کنیم 112شمارهٔ ۲۸۸: سبحه را دیشب بشیخ شهر بردم ارمغان 113شمارهٔ ۲۸۹: نز خدایم میتوان بگریختن 114شمارهٔ ۲۹۰: گر نیستی از عاشقان از عاشقی افسان ...115شمارهٔ ۲۹۱: بنده را سر بر آستان بودن 116شمارهٔ ۲۹۲: جان و تن را بعشق سودا کن 117شمارهٔ ۲۹۳: ترکانه سحر تاخته آمد بسر من 118شمارهٔ ۲۹۴: وقت سحر آمد اهل ترتیب سحر کن 119شمارهٔ ۲۹۵: شب آمد جام می را مرحبا کن 120شمارهٔ ۲۹۶: خاتم از دست اهرمن بستان 121شمارهٔ ۲۹۷: در دل ویران خیال رای تو مهمان 122شمارهٔ ۲۹۸: روز و شب بیهده با اختر خود جنگ مک ...123شمارهٔ ۲۹۹: خدای جهان در جهان جهان 124شمارهٔ ۳۰۰: عیب دانشور بود با ناکسان صهبا زدن 125شمارهٔ ۳۰۱: رخ است آن یا چمن یا باغ نسرین 126شمارهٔ ۳۰۲: آن لعل لب و دهان خندان 127شمارهٔ ۳۰۳: بچنگ دیو اسیرم بدست غول زبون 128شمارهٔ ۳۰۴: روز ابر و ترشح باران 129شمارهٔ ۳۰۵: نمیدانم چه کردی با دل من 130شمارهٔ ۳۰۶: ای دشمن جان من و ای خیره تن من 131شمارهٔ ۳۰۷: عید شد باده مغانه بزن 132شمارهٔ ۳۰۸: کس را مسنج جز بترازوی خویشتن 133شمارهٔ ۳۰۹: چندانکه زیم با دل آسوده زیم من 134شمارهٔ ۳۱۰: نکرده ای ببر ای سرو جامه گلگون 135شمارهٔ ۳۱۱: در کفت دارم، دلی خارش بکن رارش بک ...136شمارهٔ ۳۱۲: امروز امیر در میخانه توئی تو 137شمارهٔ ۳۱۳: می نخوردی سخن از باده و از جام بگ ...138شمارهٔ ۳۱۴: سر تا بقدم ترک منا، جان و دلی تو 139شمارهٔ ۳۱۵: مبر در پیش زاهد نام باده 140شمارهٔ ۳۱۶: آن مست ببین بی خبر از خویش فتاده 141شمارهٔ ۳۱۷: ندارم توشه ای از بهر این ره 142شمارهٔ ۳۱۸: چهره را رنگی بده آبی بده 143شمارهٔ ۳۱۹: من بدین کهنه دلق و کهنه کلاه 144شمارهٔ ۳۲۰: ایشیخ جز این خرقه و دستار چه داری 145شمارهٔ ۳۲۱: زلفکا چند حیله ساز کنی 146شمارهٔ ۳۲۲: تن همه زشتی و بدی یارجلاخذبیدی 147شمارهٔ ۳۲۳: شیخنا بگذر از توئی و منی 148شمارهٔ ۳۲۴: این طره پر چین که شکن در شکن استی 149شمارهٔ ۳۲۵: هر جا سخن از شکر و قند و عسل استی 150شمارهٔ ۳۲۶: ای خواجه شنیدستم زین کوچه رهی دار ...151شمارهٔ ۳۲۷: سخن بگوی که شیرین لب و شکردهنی 152شمارهٔ ۳۲۸: قربان مقدمت که ببزم من آمدی 153شمارهٔ ۳۲۹: گر تلخ کنی و گر ترش روی 154شمارهٔ ۳۳۰: با رقیبان سر سفر داری 155شمارهٔ ۳۳۱: چون شود با ما اگر رسم ستم کمتر کن ...156شمارهٔ ۳۳۲: شنیدستم که با یاری نهانی 157شمارهٔ ۳۳۳: از فکرت و اندیشه در آزار چرائی 158شمارهٔ ۳۳۴: ترک من نیمه شب از در با چراغ آید ...159شمارهٔ ۳۳۵: ترک بدخوی جفا جوی بلا بالا توئی 160شمارهٔ ۳۳۶: چرا میل دل آزاری نداری 161شمارهٔ ۳۳۷: اگر یک جرعه می در شیشه داری 162شمارهٔ ۳۳۸: رفتم بدر پیر خرابات تو بودی 163شمارهٔ ۳۳۹: هر که را در ره طلب بینی 164شمارهٔ ۳۴۰: بده ایساقی بزم آنقدح هوش زدای 165شمارهٔ ۳۴۱: آشکارا، روز طعن و لعن زندان میکنی 166شمارهٔ ۳۴۲: امروز مرا جام ز باده تهی استی 167شمارهٔ ۳۴۳: تو از عالم جز این یکدم نداری 168شمارهٔ ۳۴۴: رهم در بزم جان و دل تو دادی 169شمارهٔ ۳۴۵: شنیده ام که تو ای خواجه کیمیا دار ...170شمارهٔ ۳۴۶: ای تیره تن ما که بجان دشمن مائی 171شمارهٔ ۳۴۷: یک امشبی که تو آسوده در کنار منی 172شمارهٔ ۳۴۸: خواهی از حرف بد اندیش سلامت باشی 173شمارهٔ ۳۴۹: امشب که منم با تو در اینخانه خالی 174شمارهٔ ۳۵۰: بجان دشمن بغیر تن نداری 175شمارهٔ ۳۵۱: تا چند کند دست تو با زلف تو بازی 176شمارهٔ ۳۵۲: رفته از ما و تو منی و توئی 177شمارهٔ ۳۵۳: هی خویش بیارای و خر خویش بیارای 178شمارهٔ ۳۵۴: تو با لب نمکین از چه قند گفتاری 179شمارهٔ ۳۵۵: در ده قدح باده که با زخم فراقی 180شمارهٔ ۳۵۶: چه خوش بود که شبی در کنار من خسبی 181شمارهٔ ۳۵۷: تا لاله صفت جانا گلگونه قبا کردی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ