میرزا حبیب خراسانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۴۶: هیچ می گوئی مراد دلداده ای دیوانه بود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هیچ می گوئی مراد دلداده ای دیوانه بود با خیالم آشنا وز خویشتن بیگانه بود هیچ می گوئی که نزد شمع رخسارم شبی نیم جانی سوخته بال و پری پروانه بود هیچ میآید بخاطر مرا ترا ای آفتاب کز فروغت پرتوی در روزن اینخانه بود هیچ میآید بخاطر شاه خوبانرا که شب با گدا خفته بیک بالین و یک کاشانه بود دست ما در گردنش افتاده چون طوق گران چنگ ما در طره اش پیچید همچون شانه بود میرزا حبیب خراسانی