به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

میرزا حبیب خراسانی

میرزا حبیب خراسانیغزل هاشمارهٔ ۹۲: دوستان نوبت سپیده دم است

560عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

دوستان نوبت سپیده دم است
وقت صبح است و سخت مغتنم است
نرود تا دمی، نمی آید
دم دیگر که عمر از این دودم است
وقت را سیف قاطع آوردند
بمثل گر چه دشنه دو دم است
طرفه هستی که در میان دو نیست
هر وجود از دو سوش دو عدم است

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۹۱: دل عاشق که نازکتر زجام است 2شمارهٔ ۹۲: دوستان نوبت سپیده دم است 3شمارهٔ ۹۳: ایخواجه شنیدم که لبت کان نبات است 4شمارهٔ ۹۴: شد وقت سحر چشم تو تا چند بخواب است 5شمارهٔ ۹۵: آن جامه بر آن بدن چه زیباست 6شمارهٔ ۹۶: عشق است که اندر دو جهان راه نجات ا ...7شمارهٔ ۹۷: کس نیست که از لعل تو دشنام شنیده ا ...8شمارهٔ ۹۸: از زلف سیاهت که همه چین و شکنج است 9شمارهٔ ۹۹: نوبت عشرت است و وقت صبوح 10شمارهٔ ۱۰۰: تو را مسجد مرا میخانه ای شیخ 11شمارهٔ ۱۰۱: قدم بگذار و از ما بگذر ای شیخ 12شمارهٔ ۱۰۲: روز بحث از رساله دارد شیخ 13شمارهٔ ۱۰۳: بکوی میفروشم بار دادند 14شمارهٔ ۱۰۴: شیخ است و حلقه بر در خمار میزند 15شمارهٔ ۱۰۵: بخت اگر یاری کند دلدار دلداری کند 16شمارهٔ ۱۰۶: دو چشم مست تو کز خواب ناز برخیزد 17شمارهٔ ۱۰۷: دیشب مغی از خانه خمار برآمد 18شمارهٔ ۱۰۸: نام مه گل را مه خرداد نهادند 19شمارهٔ ۱۰۹: زاهدی از صومعه بیزار شد 20شمارهٔ ۱۱۰: افسانه بد مستی ما دوش سمر شد 21شمارهٔ ۱۱۱: تا می بکیش زاهد و مفتی حرام شد 22شمارهٔ ۱۱۲: شیخناشب تا سحر مست و خراب از باده ...23شمارهٔ ۱۱۳: موج زد اشکی و ما را آب برد 24شمارهٔ ۱۱۴: دم زد لبی از شکوه، نیش نام نهادند 25شمارهٔ ۱۱۵: در ازل باده کشان چون گل پیمانه زد ...26شمارهٔ ۱۱۶: شیخنا افتان و خیزان بر در میخانه ...27شمارهٔ ۱۱۷: گفتم از لعل لبت یک بوسه، گفت آری ...28شمارهٔ ۱۱۸: ز گیسویت سخن با شانه گفتند 29شمارهٔ ۱۱۹: ترک من سبزه گرد لب دارد 30شمارهٔ ۱۲۰: کاوس کیانی که کیش نام نهادند 31شمارهٔ ۱۲۱: کارم از عشق بسی مشکل و دشوار بود 32شمارهٔ ۱۲۲: رفته سه سال تا مه خرداد 33شمارهٔ ۱۲۳: شیخ و زاهد را خمیر از سبحه صد دان ...34شمارهٔ ۱۲۴: پسته گر چون لعل جانبخش تو خندانی ...35شمارهٔ ۱۲۵: گفتمش هندوی زلفت، گفت طراری کند 36شمارهٔ ۱۲۶: من در این صحرا نهادم پا که نخجیرم ...37شمارهٔ ۱۲۷: چه بازی دوش در میخانه کردند 38شمارهٔ ۱۲۸: دمبدم عمر میرود بر باد 39شمارهٔ ۱۲۹: دست ساقی دوش در محفل درخت طور بود 40شمارهٔ ۱۳۰: یاد آنروزیکه کس را ره در این محضر ...41شمارهٔ ۱۳۱: هر کسی در جهان غمی دارد 42شمارهٔ ۱۳۲: ابر اندک ترشحی دارد 43شمارهٔ ۱۳۳: گاهی سخن از عشق بگوئید بگوئید 44شمارهٔ ۱۳۴: تا چند از این خاک بمیرید و بزائید 45شمارهٔ ۱۳۵: شیخنا خیزو برون آی ز خود گامی چند 46شمارهٔ ۱۳۶: ساقی سخن ز مشعله طور می کند 47شمارهٔ ۱۳۷: خوشا دردی که درمانی ندارد 48شمارهٔ ۱۳۸: شب دوشین که روز فرهی بود 49شمارهٔ ۱۳۹: مهرش از دل مگو بدر نرود 50شمارهٔ ۱۴۰: قاصد آمد سحرگه از بغداد 51شمارهٔ ۱۴۱: می زدن در بزم نادانان ز نادانی بو ...52شمارهٔ ۱۴۲: شیخ و زاهد گر مرا مردود و کافر گف ...53شمارهٔ ۱۴۳: معاشران قدح نوش اگر صواب کنند 54شمارهٔ ۱۴۴: نیست جز عشق را رکوع و سجود 55شمارهٔ ۱۴۵: ایخوش آنروزیکه شمعی بود و پروانه ...56شمارهٔ ۱۴۶: هیچ می گوئی مراد دلداده ای دیوانه ...57شمارهٔ ۱۴۷: این پایه که عقل و هنرش نام نهادند 58شمارهٔ ۱۴۸: حق بمن بنده چشم روشن داد 59شمارهٔ ۱۴۹: این سنگ جز بلطف تو گوهر نمی شود 60شمارهٔ ۱۵۰: خوشا کاین خانه را ویرانه سازند 61شمارهٔ ۱۵۱: پیر مغان گناه مرا گر ثواب کرد 62شمارهٔ ۱۵۲: کفر زلف تو عرض ایمان کرد 63شمارهٔ ۱۵۳: صبح است و صبوح است بیائید بیائید 64شمارهٔ ۱۵۴: میزند روز و شب جرس فریاد 65شمارهٔ ۱۵۵: بیا که طره تو میل شور و شر دارد 66شمارهٔ ۱۵۶: بنده گر سر بر آستان باشد 67شمارهٔ ۱۵۷: هر دم بشارتهای دل از هاتف جان می ...68شمارهٔ ۱۵۸: آزار تو ایدوست دل آزار نباشد 69شمارهٔ ۱۵۹: حلقه بر هر در زدم دیدم در میخانه ...70شمارهٔ ۱۶۰: شاهدی مستانه آمد زاهدی مستور شد 71شمارهٔ ۱۶۱: ترکیم سحرگاهان، در بستر خواب آمد 72شمارهٔ ۱۶۲: ساقی امشب گوئیا زردشت پیغمبر بود 73شمارهٔ ۱۶۳: هردم بشارتهای جان، از هاتف دل میر ...74شمارهٔ ۱۶۴: عمر برآمد مرا به نیمه هفتاد 75شمارهٔ ۱۶۵: بنقد حال شدم خاک هر چه بادا باد 76شمارهٔ ۱۶۶: ترکم امشب بسرا بیخود و مدهوش آمد 77شمارهٔ ۱۶۷: هر که امروز فکر فردا کرد 78شمارهٔ ۱۶۸: خوشا شراب و جوانی و می ببانگ سرود 79شمارهٔ ۱۶۹: بنویس نامه گر رقم قتل ما بود 80شمارهٔ ۱۷۰: مثال مومن از مزمار گفتند 81شمارهٔ ۱۷۱: باغ را نوبت نشور آمد 82شمارهٔ ۱۷۲: تیره شد گیتی و هنگام طرب باز آمد 83شمارهٔ ۱۷۳: آمد مه خورداد که در غم نتوان بود 84شمارهٔ ۱۷۴: حرف ما با تو شب دوش چه بود 85شمارهٔ ۱۷۵: دوش ترک مست ما با طره آشفته بود 86شمارهٔ ۱۷۶: کفر زلف تو دگر باره مسلمانم کرد 87شمارهٔ ۱۷۷: چشم مست تو مگر باز چه در سر دارد 88شمارهٔ ۱۷۸: لطف تو سنگ را بنظر گوهر آورد 89شمارهٔ ۱۷۹: این همه آشوب و غوغا بر سر کوی تو ...90شمارهٔ ۱۸۰: نگینی گر بدست جم نباشد 91شمارهٔ ۱۸۱: باده نوشان بیخود از جام تواند 92شمارهٔ ۱۸۲: بهار شد که جهان خرمی ز سر گیرد 93شمارهٔ ۱۸۳: عشق آمد و یکباره ز خود بی خبرش کر ...94شمارهٔ ۱۸۴: میرود نیسان و میآید ایار 95شمارهٔ ۱۸۵: نبیند روی لیلی کس در این دار 96شمارهٔ ۱۸۶: بر چهره تو طره پیراسته خوشتر 97شمارهٔ ۱۸۷: الا تا کی حدیث از عمر و عمار 98شمارهٔ ۱۸۸: ای گشته یک امروز تو از محفل ما دو ...99شمارهٔ ۱۸۹: در دشت مرو بصید نخجیر 100شمارهٔ ۱۹۰: چه خوش است آنکه شبی از سر شب تا ب ...101شمارهٔ ۱۹۱: بر خیز که خاست باد شبگیر 102شمارهٔ ۱۹۲: خواجه در آرزوی عمر دراز 103شمارهٔ ۱۹۳: شوریست عجب در سر شوریده سران باز 104شمارهٔ ۱۹۴: بر وی درازتر شود این آرزو و آز 105شمارهٔ ۱۹۵: زان طره در هم دل آویز 106شمارهٔ ۱۹۶: گوهر خود را هویدا کن کمال اینست و ...107شمارهٔ ۱۹۷: خروس صبح زد سبوح و قدوس 108شمارهٔ ۱۹۸: نوبتی صبح فرو کوفت کوس 109شمارهٔ ۱۹۹: نه درد جوی و نه اندر هوای درمان ب ...110شمارهٔ ۲۰۰: گفته بودی کز پریشانی شدم چون موی ...111شمارهٔ ۲۰۱: حلقه در گوش چو دف چنگ صفت سر در پ ...112شمارهٔ ۲۰۲: دل نبندی بچرخ و دورانش 113شمارهٔ ۲۰۳: بدستم افتد اگر باز زلف پر شکنش 114شمارهٔ ۲۰۴: ای آفت جان و فتنه هوش 115شمارهٔ ۲۰۵: تو خواجه ای و منت جون غلام حلقه ب ...116شمارهٔ ۲۰۶: هر چه آید ز رنج و راحت پیش 117شمارهٔ ۲۰۷: گر دماغت تر نشد ای شیخ شهر از جام ...118شمارهٔ ۲۰۸: چون گریزد شیخ شهر از نام عشق 119شمارهٔ ۲۰۹: نزند دم فلک بجز دم عشق 120شمارهٔ ۲۱۰: باز رسید از یمن، نفخه زحمن عشق 121شمارهٔ ۲۱۱: نیمه از خاک و نیمه از افلاک 122شمارهٔ ۲۱۲: رفت از عمرم ای پسر چل سال 123شمارهٔ ۲۱۳: چند از این ترهات بیحاصل 124شمارهٔ ۲۱۴: هر روز بدیدار تو آیم ز در دل 125شمارهٔ ۲۱۵: هر چه در قرآن خدا فرموده از خمرو ...126شمارهٔ ۲۱۶: شکرلله که شدی باخبر از عالم دل 127شمارهٔ ۲۱۷: این خواجه گر رهد ز غم و حسرت اجل 128شمارهٔ ۲۱۸: گرد لعل دلفریبت کرده منزل تیره خا ...129شمارهٔ ۲۱۹: میرود اندیشه عشق تو چون جان در تن ...130شمارهٔ ۲۲۰: هان و هان ای بهار فضل و کمال 131شمارهٔ ۲۲۱: امشب بدر پیر مغان ولوله داریم 132شمارهٔ ۲۲۲: چنان دیوانه و بیهوش و مستم 133شمارهٔ ۲۲۳: بخاطر از کسی باری ندارم 134شمارهٔ ۲۲۴: افتد که شبی از کف تو جام ستانیم 135شمارهٔ ۲۲۵: ما بپای خم می سر بشکنیم 136شمارهٔ ۲۲۶: مستانه باز تا در میخانه میروم 137شمارهٔ ۲۲۷: تا بکی همراهی این عقل سرگردان کنم 138شمارهٔ ۲۲۸: نیمه هشیاریم و یک نیم دگر مستانه ...139شمارهٔ ۲۲۹: خداوندا عجب شوریده رائیم 140شمارهٔ ۲۳۰: بجرم آنکه تو خون کرده ای دل ما را 141شمارهٔ ۲۳۱: بنده ام بنده ولی بیخردم 142شمارهٔ ۲۳۲: در این خرمن گدائی خوشه چینم 143شمارهٔ ۲۳۳: دوش دو بهره نرفته ز شبم 144شمارهٔ ۲۳۴: ما بیخودان مست که رند و قلندریم 145شمارهٔ ۲۳۵: در رود کنگ دره تنگی گرفته ایم 146شمارهٔ ۲۳۶: ای خواجه با تو من سخنی مختصر کنم 147شمارهٔ ۲۳۷: گر تو می در خواب خوردی، ما به بید ...148شمارهٔ ۲۳۸: زر چه باشد که نثار کف پای تو کنم 149شمارهٔ ۲۳۹: بتقریبی ز ما گاهی ببر نام 150شمارهٔ ۲۴۰: یک بوسه زلعل لب دلجوی تو خواهم 151شمارهٔ ۲۴۱: ما راز نهانیم که در قلب جهانیم 152شمارهٔ ۲۴۲: از قول دوست ما بیکی مرحبا خوشیم 153شمارهٔ ۲۴۳: چون شود سردی فزون کار می و ساغر ک ...154شمارهٔ ۲۴۴: بتی شیرین لب اما ترشروی و تند خو ...155شمارهٔ ۲۴۵: باده پیش آر که ما گوش بغوغا ندهیم 156شمارهٔ ۲۴۶: با سبوی میفروشان دست بیعت داده ای ...157شمارهٔ ۲۴۷: ما قدح جز زکف شاهد صادق نزنیم 158شمارهٔ ۲۴۸: گر میخری شکسته تو خود ما شکسته ای ...159شمارهٔ ۲۴۹: من بجز کار می و ساقی و ساغر نکنم 160شمارهٔ ۲۵۰: بار دیگر یارجویان بر در دیار آمدی ...161شمارهٔ ۲۵۱: ما بدین درگه بامید گدائی آمدیم 162شمارهٔ ۲۵۲: بیا که روی سوی کوی میفروش کنیم 163شمارهٔ ۲۵۳: بیا یکدم بگرد دل بر آئیم 164شمارهٔ ۲۵۴: از باده دوش سخت مخمورم 165شمارهٔ ۲۵۵: دیشب بیاد چشم تو بیدار بوده ایم 166شمارهٔ ۲۵۶: ز آبادی بویرانی رسیدیم 167شمارهٔ ۲۵۷: بر آن سرم که بکوی مغان سرای کنم 168شمارهٔ ۲۵۸: بر در میخانه امشب بزم نو آئین کنم 169شمارهٔ ۲۵۹: روزی فتد آخر که من این دام ببرم 170شمارهٔ ۲۶۰: من بشیشه درون پری دارم 171شمارهٔ ۲۶۱: ما فرو مانده در این ره به نخستین ...172شمارهٔ ۲۶۲: با خراباتیان رهی دارم 173شمارهٔ ۲۶۳: دلی از نازکی چون شیشه دارم 174شمارهٔ ۲۶۴: بگشای در خانه که نره گدائیم 175شمارهٔ ۲۶۵: خیز تا رخت از این کوی بیکسوی کنیم 176شمارهٔ ۲۶۶: من صراحی بزیر کش دارم 177شمارهٔ ۲۶۷: خیز ای همدم که یکدم ناله و زاری ک ...178شمارهٔ ۲۶۸: من پرستار روی و موی توام 179شمارهٔ ۲۶۹: باز از دل شیدائی، شوریده سری دارم 180شمارهٔ ۲۷۰: ما فاطمیان سید عالی نسبستیم 181شمارهٔ ۲۷۱: رفتی و رخ خوب تر اسیر ندیدیم 182شمارهٔ ۲۷۲: در کوی دوست با غم و باشیون آمدیم 183شمارهٔ ۲۷۳: خیال جنت الماوی نداریم 184شمارهٔ ۲۷۴: اگر بگسستی از ما، غم نداریم 185شمارهٔ ۲۷۵: یک نیمه دل را به جمال تو سپردیم 186شمارهٔ ۲۷۶: خیز ای بت شنگول و بده باده که مست ...187شمارهٔ ۲۷۷: ای بار خدا ره بسوی خویش نمایم 188شمارهٔ ۲۷۸: ز لعل دلکشت ای یارجانی مطلبی دارم 189شمارهٔ ۲۷۹: شبی که تنگ لبت را چو جان ببر گیرم 190شمارهٔ ۲۸۰: ایکاش که چون موی ابر روی تو افتم 191شمارهٔ ۲۸۱: با سر زلف پریش تو کشاکش دارم 192شمارهٔ ۲۸۲: ما چرا سخت در این حلقه گرفتار شدی ...193شمارهٔ ۲۸۳: دیوانه ام دیوانه ام 194شمارهٔ ۲۸۴: ما بسی مرحله دور و دراز آمده ایم 195شمارهٔ ۲۸۵: تشویش بدو زشت و کم و بیش نداریم 196شمارهٔ ۲۸۶: برخیز که گرد دل درویش برآئیم 197شمارهٔ ۲۸۷: خیز که تا بر در دل ره کنیم 198شمارهٔ ۲۸۸: سبحه را دیشب بشیخ شهر بردم ارمغان 199شمارهٔ ۲۸۹: نز خدایم میتوان بگریختن 200شمارهٔ ۲۹۰: گر نیستی از عاشقان از عاشقی افسان ...201شمارهٔ ۲۹۱: بنده را سر بر آستان بودن 202شمارهٔ ۲۹۲: جان و تن را بعشق سودا کن 203شمارهٔ ۲۹۳: ترکانه سحر تاخته آمد بسر من 204شمارهٔ ۲۹۴: وقت سحر آمد اهل ترتیب سحر کن 205شمارهٔ ۲۹۵: شب آمد جام می را مرحبا کن 206شمارهٔ ۲۹۶: خاتم از دست اهرمن بستان 207شمارهٔ ۲۹۷: در دل ویران خیال رای تو مهمان 208شمارهٔ ۲۹۸: روز و شب بیهده با اختر خود جنگ مک ...209شمارهٔ ۲۹۹: خدای جهان در جهان جهان 210شمارهٔ ۳۰۰: عیب دانشور بود با ناکسان صهبا زدن 211شمارهٔ ۳۰۱: رخ است آن یا چمن یا باغ نسرین 212شمارهٔ ۳۰۲: آن لعل لب و دهان خندان 213شمارهٔ ۳۰۳: بچنگ دیو اسیرم بدست غول زبون 214شمارهٔ ۳۰۴: روز ابر و ترشح باران 215شمارهٔ ۳۰۵: نمیدانم چه کردی با دل من 216شمارهٔ ۳۰۶: ای دشمن جان من و ای خیره تن من 217شمارهٔ ۳۰۷: عید شد باده مغانه بزن 218شمارهٔ ۳۰۸: کس را مسنج جز بترازوی خویشتن 219شمارهٔ ۳۰۹: چندانکه زیم با دل آسوده زیم من 220شمارهٔ ۳۱۰: نکرده ای ببر ای سرو جامه گلگون 221شمارهٔ ۳۱۱: در کفت دارم، دلی خارش بکن رارش بک ...222شمارهٔ ۳۱۲: امروز امیر در میخانه توئی تو 223شمارهٔ ۳۱۳: می نخوردی سخن از باده و از جام بگ ...224شمارهٔ ۳۱۴: سر تا بقدم ترک منا، جان و دلی تو 225شمارهٔ ۳۱۵: مبر در پیش زاهد نام باده 226شمارهٔ ۳۱۶: آن مست ببین بی خبر از خویش فتاده 227شمارهٔ ۳۱۷: ندارم توشه ای از بهر این ره 228شمارهٔ ۳۱۸: چهره را رنگی بده آبی بده 229شمارهٔ ۳۱۹: من بدین کهنه دلق و کهنه کلاه 230شمارهٔ ۳۲۰: ایشیخ جز این خرقه و دستار چه داری 231شمارهٔ ۳۲۱: زلفکا چند حیله ساز کنی 232شمارهٔ ۳۲۲: تن همه زشتی و بدی یارجلاخذبیدی 233شمارهٔ ۳۲۳: شیخنا بگذر از توئی و منی 234شمارهٔ ۳۲۴: این طره پر چین که شکن در شکن استی 235شمارهٔ ۳۲۵: هر جا سخن از شکر و قند و عسل استی 236شمارهٔ ۳۲۶: ای خواجه شنیدستم زین کوچه رهی دار ...237شمارهٔ ۳۲۷: سخن بگوی که شیرین لب و شکردهنی 238شمارهٔ ۳۲۸: قربان مقدمت که ببزم من آمدی 239شمارهٔ ۳۲۹: گر تلخ کنی و گر ترش روی 240شمارهٔ ۳۳۰: با رقیبان سر سفر داری 241شمارهٔ ۳۳۱: چون شود با ما اگر رسم ستم کمتر کن ...242شمارهٔ ۳۳۲: شنیدستم که با یاری نهانی 243شمارهٔ ۳۳۳: از فکرت و اندیشه در آزار چرائی 244شمارهٔ ۳۳۴: ترک من نیمه شب از در با چراغ آید ...245شمارهٔ ۳۳۵: ترک بدخوی جفا جوی بلا بالا توئی 246شمارهٔ ۳۳۶: چرا میل دل آزاری نداری 247شمارهٔ ۳۳۷: اگر یک جرعه می در شیشه داری 248شمارهٔ ۳۳۸: رفتم بدر پیر خرابات تو بودی 249شمارهٔ ۳۳۹: هر که را در ره طلب بینی 250شمارهٔ ۳۴۰: بده ایساقی بزم آنقدح هوش زدای 251شمارهٔ ۳۴۱: آشکارا، روز طعن و لعن زندان میکنی 252شمارهٔ ۳۴۲: امروز مرا جام ز باده تهی استی 253شمارهٔ ۳۴۳: تو از عالم جز این یکدم نداری 254شمارهٔ ۳۴۴: رهم در بزم جان و دل تو دادی 255شمارهٔ ۳۴۵: شنیده ام که تو ای خواجه کیمیا دار ...256شمارهٔ ۳۴۶: ای تیره تن ما که بجان دشمن مائی 257شمارهٔ ۳۴۷: یک امشبی که تو آسوده در کنار منی 258شمارهٔ ۳۴۸: خواهی از حرف بد اندیش سلامت باشی 259شمارهٔ ۳۴۹: امشب که منم با تو در اینخانه خالی 260شمارهٔ ۳۵۰: بجان دشمن بغیر تن نداری 261شمارهٔ ۳۵۱: تا چند کند دست تو با زلف تو بازی 262شمارهٔ ۳۵۲: رفته از ما و تو منی و توئی 263شمارهٔ ۳۵۳: هی خویش بیارای و خر خویش بیارای 264شمارهٔ ۳۵۴: تو با لب نمکین از چه قند گفتاری 265شمارهٔ ۳۵۵: در ده قدح باده که با زخم فراقی 266شمارهٔ ۳۵۶: چه خوش بود که شبی در کنار من خسبی 267شمارهٔ ۳۵۷: تا لاله صفت جانا گلگونه قبا کردی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ