به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

میرزا حبیب خراسانی

میرزا حبیب خراسانیغزل هاشمارهٔ ۱۰۳: بکوی میفروشم بار دادند

580عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

بکوی میفروشم بار دادند
رهم سوی در خمار دادند
در میخانه بر رویم گشودند
بدستم ساغری سرشار دادند
بیک ساغر شب دوشم رهائی
ز بار خرقه و دستار دادند
هزاران بار از دوشم نهادند
پس آنگه ره بدان در بار دادند
می تسنیم و جوی کوثر ای شیخ
بما آسان، بتو دشوار دادند
چنین شد قسمت روز نخستین
تو را سبحه مرا زنار دادند
بیک حرف از لب پیر خرابات
مرا صد دفتر اسرار دادند
تو را از درس زهد و خود پرستی
مرا از بیخودی تکرار دادند
بدلخواه و پسند مشتری بود
متاعی کاندرین بازار دادند
یکی را صورت گفتار نیکو
یکی را معنی کردار دادند

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۰۲: روز بحث از رساله دارد شیخ 2شمارهٔ ۱۰۳: بکوی میفروشم بار دادند 3شمارهٔ ۱۰۴: شیخ است و حلقه بر در خمار میزند 4شمارهٔ ۱۰۵: بخت اگر یاری کند دلدار دلداری کند 5شمارهٔ ۱۰۶: دو چشم مست تو کز خواب ناز برخیزد 6شمارهٔ ۱۰۷: دیشب مغی از خانه خمار برآمد 7شمارهٔ ۱۰۸: نام مه گل را مه خرداد نهادند 8شمارهٔ ۱۰۹: زاهدی از صومعه بیزار شد 9شمارهٔ ۱۱۰: افسانه بد مستی ما دوش سمر شد 10شمارهٔ ۱۱۱: تا می بکیش زاهد و مفتی حرام شد 11شمارهٔ ۱۱۲: شیخناشب تا سحر مست و خراب از باده ...12شمارهٔ ۱۱۳: موج زد اشکی و ما را آب برد 13شمارهٔ ۱۱۴: دم زد لبی از شکوه، نیش نام نهادند 14شمارهٔ ۱۱۵: در ازل باده کشان چون گل پیمانه زد ...15شمارهٔ ۱۱۶: شیخنا افتان و خیزان بر در میخانه ...16شمارهٔ ۱۱۷: گفتم از لعل لبت یک بوسه، گفت آری ...17شمارهٔ ۱۱۸: ز گیسویت سخن با شانه گفتند 18شمارهٔ ۱۱۹: ترک من سبزه گرد لب دارد 19شمارهٔ ۱۲۰: کاوس کیانی که کیش نام نهادند 20شمارهٔ ۱۲۱: کارم از عشق بسی مشکل و دشوار بود 21شمارهٔ ۱۲۲: رفته سه سال تا مه خرداد 22شمارهٔ ۱۲۳: شیخ و زاهد را خمیر از سبحه صد دان ...23شمارهٔ ۱۲۴: پسته گر چون لعل جانبخش تو خندانی ...24شمارهٔ ۱۲۵: گفتمش هندوی زلفت، گفت طراری کند 25شمارهٔ ۱۲۶: من در این صحرا نهادم پا که نخجیرم ...26شمارهٔ ۱۲۷: چه بازی دوش در میخانه کردند 27شمارهٔ ۱۲۸: دمبدم عمر میرود بر باد 28شمارهٔ ۱۲۹: دست ساقی دوش در محفل درخت طور بود 29شمارهٔ ۱۳۰: یاد آنروزیکه کس را ره در این محضر ...30شمارهٔ ۱۳۱: هر کسی در جهان غمی دارد 31شمارهٔ ۱۳۲: ابر اندک ترشحی دارد 32شمارهٔ ۱۳۳: گاهی سخن از عشق بگوئید بگوئید 33شمارهٔ ۱۳۴: تا چند از این خاک بمیرید و بزائید 34شمارهٔ ۱۳۵: شیخنا خیزو برون آی ز خود گامی چند 35شمارهٔ ۱۳۶: ساقی سخن ز مشعله طور می کند 36شمارهٔ ۱۳۷: خوشا دردی که درمانی ندارد 37شمارهٔ ۱۳۸: شب دوشین که روز فرهی بود 38شمارهٔ ۱۳۹: مهرش از دل مگو بدر نرود 39شمارهٔ ۱۴۰: قاصد آمد سحرگه از بغداد 40شمارهٔ ۱۴۱: می زدن در بزم نادانان ز نادانی بو ...41شمارهٔ ۱۴۲: شیخ و زاهد گر مرا مردود و کافر گف ...42شمارهٔ ۱۴۳: معاشران قدح نوش اگر صواب کنند 43شمارهٔ ۱۴۴: نیست جز عشق را رکوع و سجود 44شمارهٔ ۱۴۵: ایخوش آنروزیکه شمعی بود و پروانه ...45شمارهٔ ۱۴۶: هیچ می گوئی مراد دلداده ای دیوانه ...46شمارهٔ ۱۴۷: این پایه که عقل و هنرش نام نهادند 47شمارهٔ ۱۴۸: حق بمن بنده چشم روشن داد 48شمارهٔ ۱۴۹: این سنگ جز بلطف تو گوهر نمی شود 49شمارهٔ ۱۵۰: خوشا کاین خانه را ویرانه سازند 50شمارهٔ ۱۵۱: پیر مغان گناه مرا گر ثواب کرد 51شمارهٔ ۱۵۲: کفر زلف تو عرض ایمان کرد 52شمارهٔ ۱۵۳: صبح است و صبوح است بیائید بیائید 53شمارهٔ ۱۵۴: میزند روز و شب جرس فریاد 54شمارهٔ ۱۵۵: بیا که طره تو میل شور و شر دارد 55شمارهٔ ۱۵۶: بنده گر سر بر آستان باشد 56شمارهٔ ۱۵۷: هر دم بشارتهای دل از هاتف جان می ...57شمارهٔ ۱۵۸: آزار تو ایدوست دل آزار نباشد 58شمارهٔ ۱۵۹: حلقه بر هر در زدم دیدم در میخانه ...59شمارهٔ ۱۶۰: شاهدی مستانه آمد زاهدی مستور شد 60شمارهٔ ۱۶۱: ترکیم سحرگاهان، در بستر خواب آمد 61شمارهٔ ۱۶۲: ساقی امشب گوئیا زردشت پیغمبر بود 62شمارهٔ ۱۶۳: هردم بشارتهای جان، از هاتف دل میر ...63شمارهٔ ۱۶۴: عمر برآمد مرا به نیمه هفتاد 64شمارهٔ ۱۶۵: بنقد حال شدم خاک هر چه بادا باد 65شمارهٔ ۱۶۶: ترکم امشب بسرا بیخود و مدهوش آمد 66شمارهٔ ۱۶۷: هر که امروز فکر فردا کرد 67شمارهٔ ۱۶۸: خوشا شراب و جوانی و می ببانگ سرود 68شمارهٔ ۱۶۹: بنویس نامه گر رقم قتل ما بود 69شمارهٔ ۱۷۰: مثال مومن از مزمار گفتند 70شمارهٔ ۱۷۱: باغ را نوبت نشور آمد 71شمارهٔ ۱۷۲: تیره شد گیتی و هنگام طرب باز آمد 72شمارهٔ ۱۷۳: آمد مه خورداد که در غم نتوان بود 73شمارهٔ ۱۷۴: حرف ما با تو شب دوش چه بود 74شمارهٔ ۱۷۵: دوش ترک مست ما با طره آشفته بود 75شمارهٔ ۱۷۶: کفر زلف تو دگر باره مسلمانم کرد 76شمارهٔ ۱۷۷: چشم مست تو مگر باز چه در سر دارد 77شمارهٔ ۱۷۸: لطف تو سنگ را بنظر گوهر آورد 78شمارهٔ ۱۷۹: این همه آشوب و غوغا بر سر کوی تو ...79شمارهٔ ۱۸۰: نگینی گر بدست جم نباشد 80شمارهٔ ۱۸۱: باده نوشان بیخود از جام تواند 81شمارهٔ ۱۸۲: بهار شد که جهان خرمی ز سر گیرد 82شمارهٔ ۱۸۳: عشق آمد و یکباره ز خود بی خبرش کر ...83شمارهٔ ۱۸۴: میرود نیسان و میآید ایار 84شمارهٔ ۱۸۵: نبیند روی لیلی کس در این دار 85شمارهٔ ۱۸۶: بر چهره تو طره پیراسته خوشتر 86شمارهٔ ۱۸۷: الا تا کی حدیث از عمر و عمار 87شمارهٔ ۱۸۸: ای گشته یک امروز تو از محفل ما دو ...88شمارهٔ ۱۸۹: در دشت مرو بصید نخجیر 89شمارهٔ ۱۹۰: چه خوش است آنکه شبی از سر شب تا ب ...90شمارهٔ ۱۹۱: بر خیز که خاست باد شبگیر 91شمارهٔ ۱۹۲: خواجه در آرزوی عمر دراز 92شمارهٔ ۱۹۳: شوریست عجب در سر شوریده سران باز 93شمارهٔ ۱۹۴: بر وی درازتر شود این آرزو و آز 94شمارهٔ ۱۹۵: زان طره در هم دل آویز 95شمارهٔ ۱۹۶: گوهر خود را هویدا کن کمال اینست و ...96شمارهٔ ۱۹۷: خروس صبح زد سبوح و قدوس 97شمارهٔ ۱۹۸: نوبتی صبح فرو کوفت کوس 98شمارهٔ ۱۹۹: نه درد جوی و نه اندر هوای درمان ب ...99شمارهٔ ۲۰۰: گفته بودی کز پریشانی شدم چون موی ...100شمارهٔ ۲۰۱: حلقه در گوش چو دف چنگ صفت سر در پ ...101شمارهٔ ۲۰۲: دل نبندی بچرخ و دورانش 102شمارهٔ ۲۰۳: بدستم افتد اگر باز زلف پر شکنش 103شمارهٔ ۲۰۴: ای آفت جان و فتنه هوش 104شمارهٔ ۲۰۵: تو خواجه ای و منت جون غلام حلقه ب ...105شمارهٔ ۲۰۶: هر چه آید ز رنج و راحت پیش 106شمارهٔ ۲۰۷: گر دماغت تر نشد ای شیخ شهر از جام ...107شمارهٔ ۲۰۸: چون گریزد شیخ شهر از نام عشق 108شمارهٔ ۲۰۹: نزند دم فلک بجز دم عشق 109شمارهٔ ۲۱۰: باز رسید از یمن، نفخه زحمن عشق 110شمارهٔ ۲۱۱: نیمه از خاک و نیمه از افلاک 111شمارهٔ ۲۱۲: رفت از عمرم ای پسر چل سال 112شمارهٔ ۲۱۳: چند از این ترهات بیحاصل 113شمارهٔ ۲۱۴: هر روز بدیدار تو آیم ز در دل 114شمارهٔ ۲۱۵: هر چه در قرآن خدا فرموده از خمرو ...115شمارهٔ ۲۱۶: شکرلله که شدی باخبر از عالم دل 116شمارهٔ ۲۱۷: این خواجه گر رهد ز غم و حسرت اجل 117شمارهٔ ۲۱۸: گرد لعل دلفریبت کرده منزل تیره خا ...118شمارهٔ ۲۱۹: میرود اندیشه عشق تو چون جان در تن ...119شمارهٔ ۲۲۰: هان و هان ای بهار فضل و کمال 120شمارهٔ ۲۲۱: امشب بدر پیر مغان ولوله داریم 121شمارهٔ ۲۲۲: چنان دیوانه و بیهوش و مستم 122شمارهٔ ۲۲۳: بخاطر از کسی باری ندارم 123شمارهٔ ۲۲۴: افتد که شبی از کف تو جام ستانیم 124شمارهٔ ۲۲۵: ما بپای خم می سر بشکنیم 125شمارهٔ ۲۲۶: مستانه باز تا در میخانه میروم 126شمارهٔ ۲۲۷: تا بکی همراهی این عقل سرگردان کنم 127شمارهٔ ۲۲۸: نیمه هشیاریم و یک نیم دگر مستانه ...128شمارهٔ ۲۲۹: خداوندا عجب شوریده رائیم 129شمارهٔ ۲۳۰: بجرم آنکه تو خون کرده ای دل ما را 130شمارهٔ ۲۳۱: بنده ام بنده ولی بیخردم 131شمارهٔ ۲۳۲: در این خرمن گدائی خوشه چینم 132شمارهٔ ۲۳۳: دوش دو بهره نرفته ز شبم 133شمارهٔ ۲۳۴: ما بیخودان مست که رند و قلندریم 134شمارهٔ ۲۳۵: در رود کنگ دره تنگی گرفته ایم 135شمارهٔ ۲۳۶: ای خواجه با تو من سخنی مختصر کنم 136شمارهٔ ۲۳۷: گر تو می در خواب خوردی، ما به بید ...137شمارهٔ ۲۳۸: زر چه باشد که نثار کف پای تو کنم 138شمارهٔ ۲۳۹: بتقریبی ز ما گاهی ببر نام 139شمارهٔ ۲۴۰: یک بوسه زلعل لب دلجوی تو خواهم 140شمارهٔ ۲۴۱: ما راز نهانیم که در قلب جهانیم 141شمارهٔ ۲۴۲: از قول دوست ما بیکی مرحبا خوشیم 142شمارهٔ ۲۴۳: چون شود سردی فزون کار می و ساغر ک ...143شمارهٔ ۲۴۴: بتی شیرین لب اما ترشروی و تند خو ...144شمارهٔ ۲۴۵: باده پیش آر که ما گوش بغوغا ندهیم 145شمارهٔ ۲۴۶: با سبوی میفروشان دست بیعت داده ای ...146شمارهٔ ۲۴۷: ما قدح جز زکف شاهد صادق نزنیم 147شمارهٔ ۲۴۸: گر میخری شکسته تو خود ما شکسته ای ...148شمارهٔ ۲۴۹: من بجز کار می و ساقی و ساغر نکنم 149شمارهٔ ۲۵۰: بار دیگر یارجویان بر در دیار آمدی ...150شمارهٔ ۲۵۱: ما بدین درگه بامید گدائی آمدیم 151شمارهٔ ۲۵۲: بیا که روی سوی کوی میفروش کنیم 152شمارهٔ ۲۵۳: بیا یکدم بگرد دل بر آئیم 153شمارهٔ ۲۵۴: از باده دوش سخت مخمورم 154شمارهٔ ۲۵۵: دیشب بیاد چشم تو بیدار بوده ایم 155شمارهٔ ۲۵۶: ز آبادی بویرانی رسیدیم 156شمارهٔ ۲۵۷: بر آن سرم که بکوی مغان سرای کنم 157شمارهٔ ۲۵۸: بر در میخانه امشب بزم نو آئین کنم 158شمارهٔ ۲۵۹: روزی فتد آخر که من این دام ببرم 159شمارهٔ ۲۶۰: من بشیشه درون پری دارم 160شمارهٔ ۲۶۱: ما فرو مانده در این ره به نخستین ...161شمارهٔ ۲۶۲: با خراباتیان رهی دارم 162شمارهٔ ۲۶۳: دلی از نازکی چون شیشه دارم 163شمارهٔ ۲۶۴: بگشای در خانه که نره گدائیم 164شمارهٔ ۲۶۵: خیز تا رخت از این کوی بیکسوی کنیم 165شمارهٔ ۲۶۶: من صراحی بزیر کش دارم 166شمارهٔ ۲۶۷: خیز ای همدم که یکدم ناله و زاری ک ...167شمارهٔ ۲۶۸: من پرستار روی و موی توام 168شمارهٔ ۲۶۹: باز از دل شیدائی، شوریده سری دارم 169شمارهٔ ۲۷۰: ما فاطمیان سید عالی نسبستیم 170شمارهٔ ۲۷۱: رفتی و رخ خوب تر اسیر ندیدیم 171شمارهٔ ۲۷۲: در کوی دوست با غم و باشیون آمدیم 172شمارهٔ ۲۷۳: خیال جنت الماوی نداریم 173شمارهٔ ۲۷۴: اگر بگسستی از ما، غم نداریم 174شمارهٔ ۲۷۵: یک نیمه دل را به جمال تو سپردیم 175شمارهٔ ۲۷۶: خیز ای بت شنگول و بده باده که مست ...176شمارهٔ ۲۷۷: ای بار خدا ره بسوی خویش نمایم 177شمارهٔ ۲۷۸: ز لعل دلکشت ای یارجانی مطلبی دارم 178شمارهٔ ۲۷۹: شبی که تنگ لبت را چو جان ببر گیرم 179شمارهٔ ۲۸۰: ایکاش که چون موی ابر روی تو افتم 180شمارهٔ ۲۸۱: با سر زلف پریش تو کشاکش دارم 181شمارهٔ ۲۸۲: ما چرا سخت در این حلقه گرفتار شدی ...182شمارهٔ ۲۸۳: دیوانه ام دیوانه ام 183شمارهٔ ۲۸۴: ما بسی مرحله دور و دراز آمده ایم 184شمارهٔ ۲۸۵: تشویش بدو زشت و کم و بیش نداریم 185شمارهٔ ۲۸۶: برخیز که گرد دل درویش برآئیم 186شمارهٔ ۲۸۷: خیز که تا بر در دل ره کنیم 187شمارهٔ ۲۸۸: سبحه را دیشب بشیخ شهر بردم ارمغان 188شمارهٔ ۲۸۹: نز خدایم میتوان بگریختن 189شمارهٔ ۲۹۰: گر نیستی از عاشقان از عاشقی افسان ...190شمارهٔ ۲۹۱: بنده را سر بر آستان بودن 191شمارهٔ ۲۹۲: جان و تن را بعشق سودا کن 192شمارهٔ ۲۹۳: ترکانه سحر تاخته آمد بسر من 193شمارهٔ ۲۹۴: وقت سحر آمد اهل ترتیب سحر کن 194شمارهٔ ۲۹۵: شب آمد جام می را مرحبا کن 195شمارهٔ ۲۹۶: خاتم از دست اهرمن بستان 196شمارهٔ ۲۹۷: در دل ویران خیال رای تو مهمان 197شمارهٔ ۲۹۸: روز و شب بیهده با اختر خود جنگ مک ...198شمارهٔ ۲۹۹: خدای جهان در جهان جهان 199شمارهٔ ۳۰۰: عیب دانشور بود با ناکسان صهبا زدن 200شمارهٔ ۳۰۱: رخ است آن یا چمن یا باغ نسرین 201شمارهٔ ۳۰۲: آن لعل لب و دهان خندان 202شمارهٔ ۳۰۳: بچنگ دیو اسیرم بدست غول زبون 203شمارهٔ ۳۰۴: روز ابر و ترشح باران 204شمارهٔ ۳۰۵: نمیدانم چه کردی با دل من 205شمارهٔ ۳۰۶: ای دشمن جان من و ای خیره تن من 206شمارهٔ ۳۰۷: عید شد باده مغانه بزن 207شمارهٔ ۳۰۸: کس را مسنج جز بترازوی خویشتن 208شمارهٔ ۳۰۹: چندانکه زیم با دل آسوده زیم من 209شمارهٔ ۳۱۰: نکرده ای ببر ای سرو جامه گلگون 210شمارهٔ ۳۱۱: در کفت دارم، دلی خارش بکن رارش بک ...211شمارهٔ ۳۱۲: امروز امیر در میخانه توئی تو 212شمارهٔ ۳۱۳: می نخوردی سخن از باده و از جام بگ ...213شمارهٔ ۳۱۴: سر تا بقدم ترک منا، جان و دلی تو 214شمارهٔ ۳۱۵: مبر در پیش زاهد نام باده 215شمارهٔ ۳۱۶: آن مست ببین بی خبر از خویش فتاده 216شمارهٔ ۳۱۷: ندارم توشه ای از بهر این ره 217شمارهٔ ۳۱۸: چهره را رنگی بده آبی بده 218شمارهٔ ۳۱۹: من بدین کهنه دلق و کهنه کلاه 219شمارهٔ ۳۲۰: ایشیخ جز این خرقه و دستار چه داری 220شمارهٔ ۳۲۱: زلفکا چند حیله ساز کنی 221شمارهٔ ۳۲۲: تن همه زشتی و بدی یارجلاخذبیدی 222شمارهٔ ۳۲۳: شیخنا بگذر از توئی و منی 223شمارهٔ ۳۲۴: این طره پر چین که شکن در شکن استی 224شمارهٔ ۳۲۵: هر جا سخن از شکر و قند و عسل استی 225شمارهٔ ۳۲۶: ای خواجه شنیدستم زین کوچه رهی دار ...226شمارهٔ ۳۲۷: سخن بگوی که شیرین لب و شکردهنی 227شمارهٔ ۳۲۸: قربان مقدمت که ببزم من آمدی 228شمارهٔ ۳۲۹: گر تلخ کنی و گر ترش روی 229شمارهٔ ۳۳۰: با رقیبان سر سفر داری 230شمارهٔ ۳۳۱: چون شود با ما اگر رسم ستم کمتر کن ...231شمارهٔ ۳۳۲: شنیدستم که با یاری نهانی 232شمارهٔ ۳۳۳: از فکرت و اندیشه در آزار چرائی 233شمارهٔ ۳۳۴: ترک من نیمه شب از در با چراغ آید ...234شمارهٔ ۳۳۵: ترک بدخوی جفا جوی بلا بالا توئی 235شمارهٔ ۳۳۶: چرا میل دل آزاری نداری 236شمارهٔ ۳۳۷: اگر یک جرعه می در شیشه داری 237شمارهٔ ۳۳۸: رفتم بدر پیر خرابات تو بودی 238شمارهٔ ۳۳۹: هر که را در ره طلب بینی 239شمارهٔ ۳۴۰: بده ایساقی بزم آنقدح هوش زدای 240شمارهٔ ۳۴۱: آشکارا، روز طعن و لعن زندان میکنی 241شمارهٔ ۳۴۲: امروز مرا جام ز باده تهی استی 242شمارهٔ ۳۴۳: تو از عالم جز این یکدم نداری 243شمارهٔ ۳۴۴: رهم در بزم جان و دل تو دادی 244شمارهٔ ۳۴۵: شنیده ام که تو ای خواجه کیمیا دار ...245شمارهٔ ۳۴۶: ای تیره تن ما که بجان دشمن مائی 246شمارهٔ ۳۴۷: یک امشبی که تو آسوده در کنار منی 247شمارهٔ ۳۴۸: خواهی از حرف بد اندیش سلامت باشی 248شمارهٔ ۳۴۹: امشب که منم با تو در اینخانه خالی 249شمارهٔ ۳۵۰: بجان دشمن بغیر تن نداری 250شمارهٔ ۳۵۱: تا چند کند دست تو با زلف تو بازی 251شمارهٔ ۳۵۲: رفته از ما و تو منی و توئی 252شمارهٔ ۳۵۳: هی خویش بیارای و خر خویش بیارای 253شمارهٔ ۳۵۴: تو با لب نمکین از چه قند گفتاری 254شمارهٔ ۳۵۵: در ده قدح باده که با زخم فراقی 255شمارهٔ ۳۵۶: چه خوش بود که شبی در کنار من خسبی 256شمارهٔ ۳۵۷: تا لاله صفت جانا گلگونه قبا کردی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ